บทที่ 15

“ไงล่ะ...”

เขายิ้มขณะที่ต่างกอดกันและกันเหมือนจะแนบแน่นกว่าทุกครั้ง “คราวนี้เราก็เสมอกันแล้วซีนะ”

            “บัวไม่ได้มาแข่งแก้ผ้ากับคุณนะคะซีนิธ นี่ถ้าเกิดใครมาเห็นเข้าเขาคงจะเอาไปพูดกันสนุกปาก”

            ศาสตราก้มลงจูบแก้มนวลแรง ๆ ก่อนพูด

            “ช่างเขาปะไร ใครจะว่ายังไงก็ช่าง ผัวเมียจะรักกันท่ามกลางธรรมชาติ มันโรแมนติกออกจะตายไป คุณว่าอย่างงั้นมั้ยบัว?”

            เขาถามแล้วหรี่ตามองหญิงสาว บัวชมพูสบตากับเขาแล้วรีบหลบสายตาคมคู่นั้นแต่ก็ดูเหมือนเขาจะรู้ทันเธอไปเสียทุกอย่าง

            “ว่ายังไงล่ะ”

ศาสตรากระซิบถามพลางเบียดความกำยำบึกบึนเข้าหาร่างเล็ก แท่งทองกลางลำตัวของเขาที่กำลังแข็งขึงเสียดสีอยู่กับหน้าท้องของหญิงสาว บัวชมพูถอนใจเล็กน้อย เขาทำให้เธอปั่นป่วนหัวใจไม่ใช่เล่น

            “แล้วคุณ...ยอมรับแล้วหรือคะ...ว่าบัว...เป็นเมียคุณ”

             บัวชมพูกลั้นใจถามด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานที่เริ่มขาดเป็นห้วง ๆ ศาสตรามองหญิงสาวด้วยดวงตาเป็นประกายระยิบระยับ สิ่งที่ออกมาจากส่วนลึกข้างใน นั่นคือใครเล่าจะปฏิเสธผู้หญิงแสนสวยและอ่อนหวานอย่างบัวชมพูได้ แต่เขาก็ไม่อาจเฉลยความรู้สึกออกมาได้ทั้งหมด

            “แล้วคุณล่ะบัว...ตอบผมมาก่อนสิ”

            ศาสตรากระซิบถามพลางจูบบนหน้าผากเกลี้ยงมนและลูบไล้ไปบนไหล่กลมกลึงตลอดไปถึงแผ่นหลังและบั้นท้ายหนั่นแน่น บัวชมพูขนลุกซู่ เธอยิ้มเอียงอายก่อนจะสบตากับเขา ครั้งนี้จริงจังและดูเหมือนเธอแน่ใจ

            “บัวยอมรับว่าคุณ...เป็นสามีของบัว...ตั้งแต่ตอนเข้าพิธีแต่งงานแล้วล่ะค่ะ”

            หญิงสาวตอบและเงยหน้ามองเขา หน้าอกอวบอิ่มบดเบียดกับอกกว้าง มันทำให้พ่อเลี้ยงหนุ่มแทบยืนไม่ติดเช่นเดียวกัน

            “บัว...ผมอยากรักคุณ...ที่นี่...ตอนนี้...เดี๋ยวนี้”

            “ซีนิธ...อืม...อย่าค่ะ”

           

บทที่ 13 น้ำตกพิศวาส

          บัวชมพูปฏิเสธแต่รอยยิ้มกลับเกลื่อนใบหน้าเมื่อศาสตราซุกไซ้จมูกและริมฝีปากหยักหนาไปตามลำคอขาวผ่อง มือของเขากดก้นกอยหนั่นแน่นดันสะโพกผายเข้าไปชิดช่วงกลางลำตัว เบียดคลึงจนทุกอณูแนบชิดแทบไม่มีที่ว่างให้ละอองความเย็นของน้ำตกเสียงสาดซ่าลอดผ่านไปได้เลย 

            สักครู่หญิงสาวกลับเป็นฝ่ายนำเสนอริมฝีปากให้เขา ไล้กลีบปากนุ่มไปบนริมฝีปากของชายหนุ่มและลิ้มเลียรสชาติเค็มนิด ๆ บนสันกรามและใบหน้าคร้ามเข้ม

            บัวชมพูแทรกลิ้นเข้าไปในปากของศาสตราเหมือนหิวกระหาย เสียงหอบหายใจของเธอดังอยู่ชิดใบหูของชายหนุ่ม ความร้อนจากลมหายใจอุ่นราดรดไปบนใบหน้าหลอเหลา

            “ซีนิธ...อยู่นิ่ง ๆ นะคะ”

            เสียงร้องขอจากหญิงสาวทำให้ร่างสูงใหญ่นิ่วหน้าเพราะไม่คิดว่าเธอจะเป็นฝ่ายนำเสนอให้เขา ตั้งแต่คืนแรกศาสตราก็เห็นว่าเจ้าสาวของเขาเอียงอายแค่ไหน แต่วันนี้เหมือนมีประกายไฟจุดอยู่ในดวงตากลมโตบนใบหน้าแสนสวย

            “อืม...บัว...อืม”

            เสียงครางลึกดังขึ้นในลำคอของชายหนุ่มพร้อมลูกกระเดือกที่เลื่อนขึ้นลงเมื่อเขายืนนิ่งและปล่อยให้บัวชมพูทำในสิ่งที่เธอต้องการจะทำ หญิงสาวไล้เลียไปบนผิวของเขาแทบจะเรียกได้ว่าทุกตารางนิ้วบนใบหน้าก่อนเลื่อนลงมาที่ลำคอ

            จากนั้นริมฝีปากจิ้มลิ้มก็เลื่อนต่ำลงมาอีกที่ไหปลาร้า จูบไปบนบ่ากว้างและเลื่อนกลับมาบนร่องกล้ามเนื้องดงามและแข็งแกร่งที่เต้นเป็นจังหวะตามแรงชีพจรภายใน

            ศาสตรายอมรับว่ามันเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นมากกับการที่เขาต้องยืนนิ่ง อยู่เฉย ๆ ปล่อยให้บัวชมพูสำรวจตัวเขาอย่างหิวกระหาย เธอเหมือนนางพรายที่กำลังยั่วยวนและปลุกให้เขาตื่นตัวเต็มที่

            เรียวปากอิ่มเลื่อนต่ำลงมาอีกกระทั่งหยุดอยู่ที่ยอดอกแบนราบ ศาสตราต้องกลั้นใจเมื่อหญิงสาวไล้ลิ้นร้อนไปบนยอดอกของเขาอย่างหยอกเย้าในที

            “อู๊ว...ซี๊ด...บัว...อืม”

พ่อเลี้ยงหนุ่มเม้มริมฝีปากแน่น ไม่เคยตื่นเต้นอะไรอย่างนี้มาก่อน ดูเหมือนยอดอกของเขาจะเป็นจุดที่ไวมากที่สุดบนลำตัวช่วงบน ทุกครั้งที่เธอดูดดุนยอดอกของเขาก็เหมือนประจุไฟฟ้าต่างขั้ววิ่งมาชนกัน ในตัวเขาเหมือนมีประกายไฟแปลบปลาบ และมันก็ส่งผ่านความรู้สึกไปทั่วทุกส่วนโดยเฉพาะแก่นกลางลำตัวของเขา

“อา...บัว” ศาสตรายังครางอย่างต่อเนื่องเมื่อบัวชมพูลากลิ้นต่ำลงไปจนถึงสะดือของเขา ลากลิ้นอุ่นไปตามร่องกล้ามเนื้อซิกซ์แพ็คและไรขนอ่อนที่ขึ้นรกเรื้ออยู่ตามหน้าอกและหน้าท้อง

            ชายหนุ่มพยายามบังคับตัวเองให้อยู่นิ่ง ๆ ปล่อยให้เธอสำรวจตัวเขาทั้งที่เขาเองอยากจะลูบไล้และเคล้นคลึงทรวงอกอวบใหญ่ทั้งสองที่กระเพื่อมไหวเหมือนดอกบัวคู่แสนสวยท้าทายสายตา