ข้อห้ามสังหารเทพ!ว่ากันว่าร่างกายมนุษย์เป็นคลังสมบัติ แต่กลับถูกพันธนาการด้วยข้อห้ามเก้าประการ ทำให้ไม่สามารถดึงศักยภาพของตัวเองออกมาได้เต็มที่!แต่เทพโอสถกลับมีวิชาลับเฉพาะตัว ค้นหาวิธีการใหม่ ๆ สามารถฝ่าทะลวงพันธนาการได้ภายในระยะเวลาสั้น ๆ พัฒนาระดับของตัวเอง ดึงพละกำลังให้สูงขึ้นมากข้อห้ามสังหารเทพมีเก้าข้อห้ามสังหาร หนึ่งข้อห้ามหนึ่งโลก หนึ่งข้อห้ามหนึ่งฟ้าดิน!ตอนนั้นการต่อสู้อันโด่งดังของเทพโอสถ ก็คือการฝ่าทะลวงแปดกฎต้องห้าม ด้วยจุดสูงสุดของระดับสวรรค์เพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับเทพ ระดับไม่มั่นคงเป็นอย่างมาก!และการฝ่าทะลวงเก้ากฎต้องห้าม ไม่เคยมีมาตั้งแต่สมัยโบราณ!ว่ากันว่าถ้าหากสามารถทำได้ ก็สามารถสังหารเทพได้ด้วยร่างกายของมนุษย์ธรรมดา!และในเวลานี้ หลินหยางทำให้วิชาต้องห้ามที่ไม่เห็นเป็นเวลานานปรากฏในโลกเป็นเวลา ได้ปรากฏขึ้นมาในโลกมนุษย์อีกครั้ง “สังหารเทพข้อห้ามแรก เปิด!”หลินหยางตะโกนเสียงดัง เส้นเลือดทุกเส้นทั่วร่างกายระเบิดออก ราวกับว่าร่างกายหลอมขึ้นมาจากเหล็ก แข็งแกร่งยากเกินจะทำลาย“จ้าวเจี้ยนชิง! มาสู้กัน!”เขาคำราม ทั้งทรงพลังและเผด็จการ ลมปราณเพิ่มขึ้นไปจนถึง
หลินหู่ที่อยู่อีกทางด้านหนึ่งสายตาจดจ้อง “จ้าวเจี้ยนชิงไม่ธรรมดา เขามีหวังที่จะเลื่อนขั้นเป็นปรมาจารย์เสวียน”“หลูอ้าวตงไม่เคยทำธุรกิจที่ขาดทุนมาก่อน ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะยกโทษให้จ้าวเจิ้งฮ่าวที่ทำความผิดได้ง่าย ๆ...”ฉินเจิ้งคุนสีหน้าเคร่งขรึมเล็กน้อย จ้าวเจี้ยนชิงควรค่าแก่การดึงมาเป็นพวกจริง ๆ คนที่มีหวังที่จะได้เลื่อนขั้นเป็นปรมาจารย์เสวียนแบบเขา ในสายตาของตระกูลใหญ่ก็คือค่อนข้างมีมูลค่า“หลินหยางจะถูกจัดการด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวไหม เราจะช่วยเขาทันไหม?”ฉินอี๋หลิงกล่าวอย่างเป็นกังวล“ตอนนี้สิ่งที่ควรเป็นกังวลคือ ไม่ใช่ว่าจะช่วยได้หรือไม่ได้ แต่ว่าควรหรือไม่ควรจะช่วย พ่อว่าเขาไม่เหมือนกับคนที่จะยอมแพ้...”เมื่อฉินอี๋หลิงนึกถึงคำพูดอันฮึกเหิมก่อนหน้านี้ของหลินหยาง สีหน้าก็เคร่งขรึมขึ้นเช่นกันและเวลานี้ในระหว่างการต่อสู้ จ้าวเจี้ยนชิงได้สาวหมัดอย่างรวดเร็ว ภายใต้การโจมตี อากาศราวกับถูกฉีกขาดออกจากกัน อยากจะต่อยหลินหยางให้แหลกละเอียด ไม่ให้โอกาสเขาในการดิ้นรนใด ๆ!หลินหยางไม่ยอมแพ้ โบกฝ่ามือเช่นเดียวกัน ทั้งดุร้ายและเผด็จการ ปกคลุมศีรษะของจ้าวเจี้ยนชิง ราวกับว่าจะใช้ขั้นเบิ
“รอให้เข้าได้เข้ามาในตระกูล สามารถอบรมสั่งสอนให้ดีได้ แพทย์ที่เก่งกาจคนหนึ่ง ประกอบกับปรมาจารย์เสวียน นับว่าครั้งนี้ฉันค่อนข้างได้กำไร”ใบหน้าของฉินเจิ้งคุนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม รู้สึกว่าตนเองเก็บสมบัติล้ำค่าได้บนเกาะใจกลางทะเลสาบ หลูอ้าวตงที่เห็นฉากนี้ ก็มีความประหลาดใจเล็กน้อย เขาคิดไม่ถึงว่า หลินหยางยังมีแรงต่อสู้กับจ้าวเจี้ยนชิงอยู่อีก!“โชคดีที่ฉันเตรียมการเอาไว้ล่วงหน้า จึงจัดการมันได้อย่างง่ายดาย ไม่อย่างนั้นใครจะรู้ว่ามันจะเติบโตไปจนถึงระดับไหน!”“แต่ต่อให้จะมีพรสวรรค์ ต่อให้มีความหยิ่งในศักดิ์ศรี! ยังไงก็ต้องตายด้วยน้ำมือของคนที่ไม่เข้าใจวรยุทธ์อย่างฉันอยู่ดีไม่ใช่เหรอ? พรสวรรค์ต่อหน้าอำนาจ ยังไงก็ไม่ชนะหรอก!”หลูอ้าวตงจ้องมองหลินหยางพร้อมทั้งกล่าวอย่างค่อนข้างไม่พอใจ เขายังจำคำพูดฮึกเหิมก่อนหน้านี้ของหลินหยางได้!“ครั้งนี้มันได้แสดงพละกำลังทั้งหมดออกมาแล้ว จะต้องตายแน่นอน เป็นไปไม่ได้ที่เกมจะพลิกอีก!”เหยาจงกล่าวพร้อมรอยยิ้มบาง “ต่อหน้าพละกำลังที่เด็ดขาด มันจะเล่นลูกไม้อะไรได้อีก มันตายแน่ เป็นไปไม่ได้ที่จะมีทางรอด!”แต่ทว่า ในตอนที่เหยาจงกำลังแสยะยิ้ม จู่ ๆ พลังลมฝ่ามือ
อักษรรูนหน้าตาประหลาดสีเลือดที่ละเอียดนั่น ราวกับเป็นจอมมารที่กลับชาติมาเกิด ให้เขาดูแวบหนึ่งก็เกิดอาการสั่นสะท้านในหัวใจ!นี่ยังเป็นคนอยู่ไหม?จ้าวเจี้ยนชิงในฐานะที่เป็นปรมาจารย์ระดับเก้า ในเวลานี้เขารู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาแล้ว หวาดกลัวขึ้นมาจริง ๆและทุกคนในสนามต่างก็มีสีหน้าเหลือเชื่อ พลังอำนาจกดดันของหลินหยาง ทำให้พวกเขารู้สึกหนาวจากก้นบึ้งของหัวใจ!ผู้ชมที่กำลังดูการต่อสู้ชี้ชะตาผ่านไลฟ์สดพวกนั้น รวมทั้งมู่หรงยิ่น มู่หรงหว่านเอ๋อร์ เหยียนหรูอวี้และคนอื่น ๆ ในเวลานี้ก็ยิ่งตกตะลึงอาการของหลินหยางในเวลานี้ไม่ถูกต้อง น่ากลัวเกินไป ไม่ใช่หลินหยางคนที่พวกเขาคุ้นเคย เรียกได้ว่าไม่ใช่คน!มีเพียงลั่วหงอวี๋ที่หรี่ตาเล็กน้อย สังเกตอักษรรูนสีเลือดบนตัวของหลินหยางพวกนั้น “ข้อห้ามสังหารเทพเหรอ? ดูท่านายจะเป็นผู้สืบทอดวิชาของเทพโอสถอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆ”“แกไม่ใช่คน แกเป็นตัวอะไรกันแน่!”และบนเกาะใจกลางทะเลสาบ จ้าวเจี้ยนชิงกล่าวเสียงดัง แต่กลับไอออกมาเป็นเลือด ร่างกายอันแข็งแกร็งของเขา ในเวลานี้กลับมีบาดแผลเต็มไปทั่ว เนื้อตัวแหวะ ราวกับว่าถูกมีดบาด รอยแผลพวกนั้นฉีกออกจากกัน!เขากลับไปสน
“ความแตกต่างระหว่างฉันกับแก ไม่ใช่สิ่งที่แกสามารถจินตนาการ!”ดวงตาที่แดงก่ำของหลินหยางยิ่งเข้มข้นมากขึ้น ผมสีดำพัดปลิวไสวราวกับงู เจตนาสังหารพลุ่งพล่าน นำคำพูดที่จ้าวเจี้ยนชิงเยาะหยันเขา เอาคืนเขาอย่างไม่ตกหล่น ก็คือต้องการฆ่าจ้าวเจี้ยนชิง!“ฉันไม่ยอมหรอก!”ครั้งนี้ จ้าวเจี้ยนชิงตะโกนด้วยความโมโหอย่างสิ้นหวัง ตนยังมีอนาคตที่ยาวไกล จะมาตายในที่แบบนี้ได้ยังไง แล้วก็ตายด้วยน้ำมือของหลินหยางอีกด้วยแต่ต่อให้ร่างกายของเขาเคลื่อนไหวได้ยากแค่ไหน เหมือนกับว่าจุดจบของตนเองได้ถูกกำหนดเอาไว้แล้วฉินอี๋หลิงที่อยู่ด้านข้างกล่าวอย่างร้อนใจ “คุณพ่อ ตอนนี้จะทำยังไงดีคะ?”ฉินเจิ้งคุนกลับไปตอบ เขาในเวลานี้สีหน้าแย่ถึงขั้นสุดเดิมทีคิดว่าตนกำลังล้อมล่าสัตว์ ผลปรากฏว่าหลินหยางกลับทำลายหลุมพรางจนย่อยยับ ครั้งแล้วครั้งเล่า!เขาคิดว่าใบหน้าของตัวเองกำลังร้อนผ่าว เหมือนกับว่าได้ถูกหลินหยางตบหน้าสามฉาด!แต่ภายในคฤหาสน์ตระกูลมู่หรง“พี่ หลินหยางกำลังจะชนะแล้ว เขาจะชนะแล้วจริง ๆ!”มู่หรงหว่านเอ๋อร์ตื่นเต้นดีใจจนกระโดดโลดเต้น เขย่าแขนของมู่หรงยิ่นไม่หยุดมู่หรงยิ่นเองก็กำลังจ้องมองหลินหยางที่เหมือนกับ
จ้าวเจี้ยนชิงเบิกตาโต จ้องมองไปยังร่างของชราที่จู่ ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้า รู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่งตอนนี้เขายินดีชดใช้โทษฐานที่ทำลายกฎ ถูกส่งตัวไปขึ้นศาล ติดคุกหลายปี ก็ไม่อยากถูกหลินหยางสังหาร!ความกดดันที่หลินหยางนำพามาให้เขาน่ากลัวเกินไป มีเพียงคนที่ได้สัมผัสด้วยตัวเองถึงจะรู้หลินหยางกลับยิ้มอย่างเยาะหยัน “ฆ่าฉัน? ปรมาจารย์เสวียนที่อยู่ด้านหลังฉันท่านนั้นที่ยังไม่ได้ปรากฏตัว แกลองเดาดู ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?”“วันนี้ถ้าหากกล้าแตะต้องฉัน แกไม่เพียงจะได้เสียหูไปอีกข้างเท่านั้น เกรงว่าแกคงได้ทิ้งชีวิตเอาไว้ที่นี่ด้วย!เขาประมาทเลินเล่อเป็นอย่างยิ่ง มีท่าทางที่มั่นใจมาก ข่มขวัญเหยาจงทันทีที่พูดออกไป ทุกคนที่อยู่นอกไลฟ์สดต่างก็ตกตะลึง ไม่คิดเลยว่าหลินหยางจะปิดบังเอาไว้ได้อย่างมิดชิดขนาดนี้ ด้านหลังเขายังมีปรมาจารย์เสวียนอยู่อีกด้วย! สามารถตัดหูข้างหนึ่งของเหยาจง! แถมยังเอาชีวิตเขาได้อีกด้วย?และท่ามกลางสายตาที่เหลือเชื่อของทุกคน เหยาจงไม่กล้าลงมือจริง ๆ ด้วย!เขาจ้องหลินหยางเขม็ง ใบหน้ากลับมีสีหน้าหวาดกลัวลั่วหงอวี๋ที่ไม่เคยปรากฏตัว เขาก็สงสัยตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ว่า ลั่วหงอ
“หรือว่า....ก็สัญญาแล้วนี่?” ถึงแม้ว่าหานเซวี่ยอิ๋งจะไม่อยากเห็นฮีโร่ของตน จึงก้มหัวไปทางตระกูลฉิน แต่นอกจากนี้แล้ว ตอนนี้ยังมรวืธีอะไรอีก?หลินหยางสู้ได้จนถึงตอนนี้ ก็เกินความคาดหมายของเธอไปแล้ว เขาเอาชนะจ้าวเจี้ยนชิงได้ อย่างนั้นปรมาจารย์เสวียนจะเอาชนะไม่ได้เชียวหรือ? ท้ายที่สุดแล้วหลินหยางก็เป็นเพียงแค่มนุษย์เท่านั้น ไม่ใช่เทพ! สถานการณ์รบดำเนินมาจนถึงตอนนี้ ที่แปรเปลี่ยนเป็นโศกนาฏกรรมตั้งแต่ต้นจนจบ แม้ว่าจะแข็งแกร่งอย่างหลินหยาง ก็ยืนหยัดที่จะปกป้องศักดิ์ศรีของตน แต่ท้ายที่สุดแล้ว หรือว่าจะต้องพึ่งใบบุญจากคนชั้นสูง!ในใจของมู่หรงหว่านเอ๋อร์ มู่หรงยิ่น เหยียนหรูอวี้และตนอื่น ๆ ที่อยู่นอกการถ่ายทอดสด แม้ว่าจะเสียดายและไม่พอใจกับผลลัพธ์ แต่ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกออกมา หลินหยางสู้ได้จนถึงตอนนี้ ก็น่าเหลือเชื่อแล้ว ตอนนี้การฝากเนื้อฝากตัวกับตระกูลฉิน คือผลลัพธ์ที่ดีที่สุด การเป็นแขกของตระกูลฉิน อาจหมายความว่าต้องยอมจำนน และรับคำสั่งจากผู้อื่น แต่อย่างน้อยก็ยังอยู่รอดได้!แต่ ณ เวลานี้ ในสายตาของความตึงเครียดเหล่านั้น ทั่วทั้งร่างกายของหลินหยางอาบไปด้วยเลือด ราวกับปีศา
หลินหู่ส่ายหน้าเล็กน้อยด้วยสีหน้าเนือยเฉื่อย จากนั้นจึงหันไปมองหน้ากันกับเหยาจง อย่างเข้าอกเข้าใจกันโดยที่ไม่ต้องอธิบายใด ๆ เขาคอยจับตาดูลั่วหงอวี๋ที่อาจปรากฏขึ้นเหยาจงลงมือสังหารหลินหยาง อย่างไร้ข้อผิดพลาดหลูอ้าวตงเฉยรอยยิ้มแห่งความสุขออกมาอย่างไว จับจ้องไปที่หลินหยางด้วยความตาย ถึงอย่างไรเจ้าเด็กนี่ก็ต้องตายสองมหาปรมาจารย์เสวียนผนึกกำลังสังหารหนึ่งคน!เขาแทบจะรอไม่ไหวในการเห็นอัจฉริยะอย่างหลินหยาง ตกอยู่ในกำมือของตัวเอง! ผลปรากฏว่า ณ เวลานี้ ลูกน้องหนึ่งคนด้านหลัง จู่ ๆ ก็เอ่ยขึ้นมาอย่างระมัดระวังต่อหน้า “ นะ นายท่านตง โทรศัพท์...” “ไสหัวออกไป! นี่มันตอนไหนกันแกจะให้ฉันรับสายโทรศัพท์?” หลูอ้าวตงโมโหยกใหญ่ ฝ่ามือหนึ่งซัดเข้าไปที่หน้าของลูกน้อง แต่ผลปรากฏว่าคำพูดของลูกน้องนั้น ทำให้สีหน้าของเขาจู่ ๆ ก็เปลี่ยนไป “คะ คือคุณนาย...” หลูอ้าวตงสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ “เอามา” ในฐานะเขยของตระกูลหลู ทุกสิ่งที่เขามีถูกมอบให้โดยภรรยาของเขาซึ่งเป็นองค์หญิงแห่งตระกูลหลูเขาสามารถเที่ยวใช้อำนาจบาตรใหญ่กับคนภายนอกได้ แต่เมื่อกลับไปยังบ้านหลูแล้ว องค์หญิงแห่งตระกูลหลูจะเป็นนายของเ