Share
บทที่ 399
Related chapters
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 400
ซ่งหว่านอวี๋เร่งเร้า “คุณจะพอหรือยัง? ฉันออกมานานเกินไปแล้วนะ เดี๋ยวจ้าวเจี้ยนชิงก็ไหวตัวทันหรอก”“งั้นก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณแล้วแหละ จ้าวเจี้ยนชิงยังคงคิดบัญชีผม ตอนนี้ผมเองก็โกรธมาก!”หลินหยางจ้องไปที่ริมฝีปากสีแดงสดของเธอ และพูดอย่างมีนัยแฝงซ่งหว่านอวี๋เข้าใจทันทีว่าหลินหยางหมายถึงอะไร จึงจ้องมองเขาด้วยความโกรธไปหนึ่งที ผลักหลินหยางออกไปจากนั้นก็นั่งยอง ๆ อยู่ตรงหน้า...หลินหยางพอใจอย่างมาก และยังคงฟังเสียงของจ้าวเจียนชิงต่อไป“ฆ่าหลินหยางน่ะง่ายนิดเดียว แต่อย่าลืมว่า ยังมีเหยียนหรูอวี้ นายท่านตงมีวิธีอะไรสำหรับเหยียนหรูอวี้ไหมครับ?”“วางใจเถอะ ก็แค่นายกรัฐมนตรีเมืองคนหนึ่ง เป็นเพียงแค่มดตัวใหญ่ตัวหนึ่งเท่านั้น ผมจะกดดันจากเบื้องบน เพื่อกำจัดเหยียนหรูอวี้ เมื่อตระกูลหลูของผมเอ่ยปากแล้ว เบื้องบนก็ไม่อาจปกป้องเหยียนหรูอวี้ได้”หลูอ้าวตงพูดเบา ๆ“งั้นผมวางใจแล้วแหละ!”จ้าวเจี้ยนชิงมีความสุขมากในทันที นี่คือหนึ่งในเหตุผลที่เขาเข้ามาพึ่งพาตระกูลหลู เหยียนหรูอวี้นายยกรัฐมนตรีผู้นี้ ไม่ได้ไว้หน้าเขา ทำให้ตัวเขาเองเกือบเสียหน้าในเมืองลั่ว!แต่เหยียนหรูอวี้เป็นนายกรัฐมนตรีแ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 401
“แต่ว่า ทำไมหน้าเธอแดงขนาดนั้น?”จ้าวเจี้ยนชิงจ้องซูหว่านอวี๋อย่างสงสัย“ฉันเป็นห่วงอาการของเจิ้งฮ่าว เลยร้องไห้ไปรอบหนึ่ง”“เธอเป็นคนมีน้ำใจ...”ในใจจ้าวเจี้ยนชิงกลับหวั่นไหว เห็นเพียงซ่งหว่านอวี๋ใบหน้าแดงระเรื่อ ดวงตายังมีน้ำสุกใส ดูแล้วช่างยั่วยวนเปี่ยมเสน่ห์ทำให้เขาเกิดความวู่วาม หรือไม่เขาลองทำอะไรกับเธอในห้องผู้ป่วยดีหรือเปล่า?ซูหว่านอวี๋เข้าใจความคิดของเขาทันที จึงสะดุ้งโหยง หากถูกเขาจับได้ว่าบนตัวเธอยังมีกลิ่นของหลินหยางอยู่ จะทำยังไงดี?เธอจึงรีบเร่งรัด “คุณจะไปฝึกซ้อมกับเจียงไห่เซิงไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้เหลือเวลาแค่สองวัน คุณต้องรีบแล้วนะ ศึกแห่งทะเลสาบเฉาอินจะมีอะไรผิดพลาดไม่ได้ อย่าปล่อยให้หลินหยางรอดไปได้”“ที่พูดมาก็ถูกต้อง...”เมื่อพูดถึงหลินหยาง จ้าวเจี้ยนชิงโมโหทันควัน และหมดอารมณ์ในพริบตา “เธออยู่ดูแลเจิ้งฮ่าวให้ดี อีกสองวัน รอฟังข่าวจากฉัน”“ค่ะ”ซ่งหว่านอวี๋โล่งอก หลินหยางชั่วช้ามาก แต่ชื่อของเขาใช้ได้ผลยิ่งกว่ายาคุมกำเนิดซะอีกหลังจากจ้าวเจี้ยนชิงออกไปแล้ว หลินหยางเองก็ลงไปชั้นล่างด้วยความพอใจแน่นอนว่าเขาไม่ได้กลัวจ้าวเจี้ยนชิง เพราะยังมีเหยาจงอยู่ในมือ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 402
เมื่อสองชั่วโมงก่อน จ้าวเจี้ยนชิงโทรหาเขา บอกว่าได้ร่วมมือกับหลูอ้าวตงบุคคลสำคัญในตระกูลหลูแห่งซิ่นหลิง และจะดึงเขาเข้าร่วมด้วย หลูอ้าวตงสัญญาว่าจะใช้อำนาจกดดันตั้งแต่เบื้องบน เพื่อกำจัดเหยียนหรูอวี้ขอเพียงเขาเข้าร่วมกับตระกูลหลู จะได้ขึ้นเป็นเจ้าเมืองคนใหม่เฉาเค่อหมิงอยู่ในแวดวงข้าราชการมาหลายปี เป้าหมายคือการขึ้นเป็นเจ้าเมือง ในที่สุดตอนนี้โอกาสก็มาถึง ซ้ำยังมีตระกูลหลูที่ยิ่งใหญ่คอยหนุนหลัง ย่อมต้องรับปากด้วยความเต็มใจเมื่อพูดจบ เขากำลังรอคอยส่วนจะรออะไรนั้น แน่นอนว่ารอให้หลินหยางรู้สึกเสียใจ รู้สึกโกรธและประหลาดใจเฉาเค่อหมิงได้ตำแหน่งเจ้าเมือง เพราะหลินหยาง หนำซ้ำเขายังคิดจะใช้อำนาจนี้ กำจัดหลินหยางให้สิ้นซาก!หลินหยางสมควรจะโกรธเคืองแต่ว่าสุดท้าย...หลินหยางกลับใช้สายตาน่าสงสารมองดูตัวเขา เหมือนกำลังมองดูตัวตลก“แกรนหาที่ตายเหรอ!”เฉาเค่อหมิงโกรธจนเลือดขึ้นหน้า“ตอนนี้ฉันสวามิภักดิ์ต่อนายท่านตงแล้ว แกกล้าดียังไงถึงมาหาเรื่องฉัน?แกควรจะคุกเข่าลงอย่างต่ำต้อยแล้วขอโทษฉันสิ!แกกล้าดียังไงถึงได้ยโสโอหังขนาดนี้วะ!”“จะเสียเวลาพูดมากกับมันทำไม รีบโทรศัพท์ไปแจ้งนายท่า
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 403
“หลินหยาง ความจริงที่คุณคบกับเยี่ยนหลิง ผมไม่มีความเห็นนะ ขอเพียงคุณรับปากเป็นลูกเขยผม แต่คุณกลับไม่เห็นด้วย อยากนอนกับลูกสาวผมฟรีๆ คุณลองคิดดูสิ มีพ่อคนไหนจะไม่โกรธบ้าง?”เมื่อนึกถึงเรื่องที่หลินหยางย่ำยีลูกสาวเขาไปฟรีๆ ทำให้ดวงตาของเฉาเค่อหมิงมีไฟโกรธแวบผ่านหากไม่ใช่เพราะโมโหคนขาดสติ เขาก็ไม่กระทำเรื่องงี่เง่าขนาดนี้...เมื่อช่วงเวลาคับขันมาถึง สติของเขากลับมาทันที “รู้ครับ ผมรู้”ใบหน้าหลินหยางยิ้มแย้ม แต่ก็ยังเดินเข้าไปใกล้พวกเขาทีละก้าว“คุณ คุณอย่าเข้ามานะ ต่อให้คุณไม่อยากปล่อยพวกเราไป แต่คุณก็ต้องนึกถึงเยี่ยนหลิงบ้าง เธอจะรับได้เหรอที่คุณฆ่าพวกเราตาย?”เมื่อสติของเฉาเค่อหมิงกลับมา เขารีบคว้าฟางเส้นสุดท้ายในชีวิตเอาไว้ นั่นก็คือเฉาเยี่ยนหลิง!แม้หลินหยางจะย่ำยีลูกสาวเขา แต่เฉาเค่อหมิงรู้สึกว่าระหว่างหลินหยางและลูกสาวตัวเอง น่าจะมีความรักต่อกัน เขาน่าจะนึกถึงความรู้สึกของเฉาเยี่ยนหลิงหลินหยางแค่นหัวเราะ “ตอนนี้นึกถึงลูกสาวของพวกคุณแล้วเหรอ?”จางซูอวิ๋นเห็นหลินหยางหยุดเดิน จึงรู้สึกมีความหวังขึ้นมาทันที เธอรีบพูดออกไป “ไม่ว่ายังไงพวกเราก็เป็นพ่อแม่ของเยี่ยนหลิง ถ้าคุณฆ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 404
ส่วนหลิงหยางก็ไม่ยอมรับเงื่อนไขของเฉาเค่อหมิง จางซูอวิ๋นจึงต้องถอยเพื่อหาหนทางอื่น จนหันไปเลือกศิษย์เอกของเว่ยจ้งเพราะอย่างไรเว่ยจ้งคือหัวหน้าแห่งห้าปรมาจารย์ในเมืองลั่ว อีกทั้งยังเป็นตระกูลสาขาของตระกูลเว่ยในตัวเมืองมณฑลแม้ตระกูลเว่ยจะสู้ตระกูลโจว หรือตระกูลมู่หรงที่เป็นสุดยอดตระกูลในหนานตูไม่ได้ แต่ก็ถือเป็นฝ่ายอำนาจชั้นแนวหน้า“ลูกเขย? คุณจะให้เฉาเยี่ยนหลิงแต่งกับเขาเหรอ?”หลินหยางมองจางซูอวิ๋นอย่างไม่สบอารมณ์จางซูอวิ๋นตกใจ จึงหดคออยู่หลังว่านไห่อย่างลืมตัว ต่อมาเธอถึงได้รู้สึกตัว ว่าว่านไห่พาคนมาเยอะขนาดนี้ เธอจะกลัวอะไรว่านไห่และพวกศิษย์น้องของเขา หากสู้กันตัวต่อตัวคงเอาชนะหลินหยางไม่ได้ แต่หากโจมตีพร้อมกัน หลินหยางก็ต้องอีรุงตุงนัง หนำซ้ำยังมีเว่ยจ้งอีกคนที่ตามมาติดๆทันใดนั้นเธอจึงมั่นใจเต็มร้อย แล้วพูดอย่างไม่ยี่หระ “ไร้สาระ ไม่แต่งกับลูกเขยฉัน แล้วจะให้แต่งกับแกที่เหมือนหมาตกน้ำเหรอ?”“ฉันจะบอกให้นะ ว่านไห่เป็นศิษย์เอกของปรมาจารย์เว่ยจ้ง อีกไม่นานก็ขึ้นเป็นปรมาจารย์ ภายหน้าจะสืบทอดตำแหน่งของปรมาจารย์เว่ยจ้ง อนาคตยาวไกล เมื่อเทียบกับหมาตกน้ำอย่างแกแล้ว ต่างกันราวฟ้า
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 405
บอกอะไรฉัน?” ว่านไห่ชะงักเฉาเค่อหมิงเองก็สีหน้าอึกอักทันทีเพื่อให้การแต่งงานราบรื่น เรื่องที่ลูกสาวตัวเองถูกย่ำยี เขาบอกแค่เว่ยจ้งเท่านั้น เพราะหากแม้แต่เว่ยจ้งยังไม่ยินดี การแต่งงานคงล้มเหลวเว่ยจ้งไม่ถือสา เพราะว่านไห่เป็นแค่ลูกศิษย์ ไม่ใช่ลูกชายของเขาการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์เป็นเรื่องใหญ่ เรื่องอื่นเป็นเรื่องเล็ก เขาแค่กำชับให้ปิดบังเรื่องนี้กับว่านไห่ เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายมีความคิดเป็นอื่นเมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น ต่อให้ว่านไห่ไม่ยินดีอย่างไร ก็ต้องยอมรับเฉาเค่อหมิงจงใจเบี่ยงเบนการสนทนา “ไม่ต้องไปฟังมันพูดจาเหมือนมีลับลมคมใน มันอยากทำให้ทุกอย่างวุ่นวาย จะได้ฉวยโอกาสหนี”“พวกคุณจับตัวเขาไว้ก่อน รอให้อาจารย์ของคุณจับตัวเขาไปให้นายท่านตง นายท่านต้องตบรางวัลให้คุณแน่นอน”“คุณไม่ได้บอกเขาจริงๆ ...”หลินหยางหันมองว่านไห่อย่างเห็นใจ “น่าสงสาร”“แกไม่ต้องมาแกล้งทำเป็นมีลับลมคมใน จะตายอยู่แล้ว ยังจะดิ้นรนอีก ฉันไม่ให้แกสมหวังหรอก”ว่านไห่แค่นหัวเราะ รู้สึกว่าตัวเองมองหลินหยางทะลุปรุโปร่ง ทันใดนั้นจึงโบกมือ แล้วให้ศิษย์น้องหลายคนล้อมหลินหยางเอาไว้ เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายหลบหนี“ดูท่า ฉ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 406
เห็นพวกเราเป็นคนโง่เหรอวะ?เมื่อเห็นภาพที่เกิดขึ้น ว่านไห่โกรธจนกระอักเลือด“เสียดายนิ้วมือขนาดนี้เลยเหรอ คืนให้แกก็ได้!”หลินหยางเพียงยกมือ นิ้วมือทั้งสองของว่านไห่ บินออกไปเหมือนลูกดอก พุ่งไปหาดวงตาของว่านไห่ด้วยพลังที่แข็งแกร่งนิ้วมือทั้งสองวิ่งฝ่ากลางอากาศด้วยความเร็วสูง สีหน้าว่านไห่เปลี่ยนฉับพลัน เขาอยากหลบหลีก แต่ไม่ทันการณ์แล้วเขามองดูนิ้วมือทั้งสองจู่โจมมาด้วยความเร็วสูง แล้วขยายใหญ่อย่างรวดเร็วในดวงตา“ตายแน่”ขณะที่สีหน้าของเขาซีดเผือด ร่างของคนผู้หนึ่งขวางหน้าเขาไว้กะทันหัน แล้วรีบนิ้วมือทั้งสองไว้ทันที!“อาจารย์!”เมื่อเห็นรูปร่างตรงหน้าที่ผอมแห้งเหมือนกัน ว่านไห่ดีใจมาก!“ปรมาจารย์เว่ยจ้ง!”เฉาเค่อหมิงเองก็ดีใจมาก จึงรีบกล่าวขึ้น “เจ้าเด็กเวรนี่ลงมือกับว่านไห่ ซ้ำยังทำลายนิ้วมือของเขาไปสองนิ้ว”“ฉันเห็นหมดแล้ว”เว่ยจ้งตัวไม่สูงนัก แต่การพูดที่เรียบเฉย กลับดูทรงพลังอย่างผู้ที่เป็นปรมาจารย์ควรมีดวงตารูปสามเหลี่ยมของเขาเต็มไปด้วยความเหี้ยมเกรียม แล้วหันมองหลินหยาง “แกลงมือโหดใช้ได้ ถึงกับคิดจะทำลายกัน เคยคิดถึงผลลัพธ์บ้างหรือเปล่า?”หลินหยางพูดเสียงเรียบ “ล
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 407
“นาย นายว่าอะไรนะ?”“แค่นี้ก็ไม่เข้าใจเหรอ? ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมจะพูดอีกรอบ”หลินหยางมองหน้าเขา พร้อมทำสีหน้าเยาะเย้ย “จ้าวเจี้ยนชิงเป็นนายพลกองรักษาการณ์ เป็นนายทหารชั้นสูง ส่วนอีกคนเป็นบุคคลสำคัญในตระกูลหลู”“ส่วนคุณเป็นปรมาจารย์ระดับเจ็ดคนหนึ่ง”“แต่มาถามหาเกียรติจากผมเนี่ยนะ?”“คุณไม่สำเหนียกเลยสักนิดใช่ไหมว่าเป็นได้แค่ตัวอะไร?”เว่ยจ้งโกรธจัด เขาจ้องมองหลินหยางที่เยาะเย้ยตัวเองอย่างกำเริบเสิบสาน โมโหจนมือสั่นเทาไปหมด“แก เจ้าเด็กเมื่อวานซืน แกถึงกับกล้า...”“หลินหยาง พอแล้ว” เฉาเค่อหมิงพูดอย่างโมโห “ปรมาจารย์เว่ยจ้งมีคุณธรรมสูงส่ง เป็นปรมาจารย์ที่มีอายุที่สุดในเมืองลั่ว” “แกในฐานะคนเมืองลั่ว แม้แต่ความเคารพยำเกรงที่ควรมีต่อปรมาจารย์เว่ยจ้งก็ทำไม่ได้เหรอ? แกยังมีกฏระเบียบอยู่หรือเปล่า”“ไม่ต้องอ้าปากก็มาพูดเรื่องเด็กเรื่องผู้ใหญ่ อายุมากกว่าแล้วแน่กว่าหรือไง งั้นทำไมแกไม่ไปคุกเข่าคารวะเต่าล่ะ?สิ่งที่หลินหยางไม่ชอบที่สุด คือพวกที่ชอบเอาความแก่บังหน้า ใช่ว่าคนแก่ทุกคนสมควรจะถูกเคารพ อย่างเว่ยจ้ง คือคนเลวที่เปลี่ยนเป็นคนแก่เท่านั้น“เจ้าเด็กเวร แกนี่มันน่าโมโหจริงๆ แกนึกว่
Latest chapter
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 472
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 471
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 470
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 469
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 468
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 467
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 466
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 465
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 464
