บทที่ 404

ส่วนหลิงหยางก็ไม่ยอมรับเงื่อนไขของเฉาเค่อหมิง จางซูอวิ๋นจึงต้องถอยเพื่อหาหนทางอื่น จนหันไปเลือกศิษย์เอกของเว่ยจ้ง

เพราะอย่างไรเว่ยจ้งคือหัวหน้าแห่งห้าปรมาจารย์ในเมืองลั่ว อีกทั้งยังเป็นตระกูลสาขาของตระกูลเว่ยในตัวเมืองมณฑล

แม้ตระกูลเว่ยจะสู้ตระกูลโจว หรือตระกูลมู่หรงที่เป็นสุดยอดตระกูลในหนานตูไม่ได้ แต่ก็ถือเป็นฝ่ายอำนาจชั้นแนวหน้า

“ลูกเขย? คุณจะให้เฉาเยี่ยนหลิงแต่งกับเขาเหรอ?”

หลินหยางมองจางซูอวิ๋นอย่างไม่สบอารมณ์

จางซูอวิ๋นตกใจ จึงหดคออยู่หลังว่านไห่อย่างลืมตัว ต่อมาเธอถึงได้รู้สึกตัว ว่าว่านไห่พาคนมาเยอะขนาดนี้ เธอจะกลัวอะไร

ว่านไห่และพวกศิษย์น้องของเขา หากสู้กันตัวต่อตัวคงเอาชนะหลินหยางไม่ได้ แต่หากโจมตีพร้อมกัน หลินหยางก็ต้องอีรุงตุงนัง หนำซ้ำยังมีเว่ยจ้งอีกคนที่ตามมาติดๆ

ทันใดนั้นเธอจึงมั่นใจเต็มร้อย แล้วพูดอย่างไม่ยี่หระ “ไร้สาระ ไม่แต่งกับลูกเขยฉัน แล้วจะให้แต่งกับแกที่เหมือนหมาตกน้ำเหรอ?”

“ฉันจะบอกให้นะ ว่านไห่เป็นศิษย์เอกของปรมาจารย์เว่ยจ้ง อีกไม่นานก็ขึ้นเป็นปรมาจารย์ ภายหน้าจะสืบทอดตำแหน่งของปรมาจารย์เว่ยจ้ง อนาคตยาวไกล เมื่อเทียบกับหมาตกน้ำอย่างแกแล้ว ต่างกันราวฟ้า