Share
บทที่ 411
Related chapters
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 412
แต่ฉินเจิ้งคุนกลับจ้องมองชุดรูปถ่ายด้วยสีหน้าอึมครึม “ใครเป็นคนทำร้ายเหยาจง สืบเจอแล้วเหรอยัง?”ในรูปถ่าย ก็คือรูปถ่ายของเหยาจงที่สวมกางเกงในเพียงตัวเดียว หูหายข้างหนึ่งกำลังเดินอยู่บนถนนใหญ่นี่คือรูปถ่ายที่คนของตระกูลฉินถ่ายเอาไว้ได้“ยังไม่แน่ใจ แต่ว่าน่าจะต้องเกี่ยวข้องกับหลินหยางแน่ ไม่น่าแปลกใจที่หลินหยางมีความมั่นใจมากขนาดนี้ ที่แท้ก็มีคนอยู่เบื้องหลัง”ฉินอี๋หลิงขมวดคิ้วเล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะกันไปมองฉินเจิ้งคุนกล่าว “ตอนนี้หลินหยางยังไม่มาขอร้องพวกเรา เขาจะไม่มาแล้วใช่ไหม...”“รีบทำไม”แต่ฉินเจิ้งคุนกลับนำรูปถ่ายนั่น โยนลงไปบนโต๊ะ กล่าวอย่างเหยียดหยาม “เบื้องหลังมีแค่ปรมาจารย์เสวียนคนเดียวเท่านั้น ไม่ได้มีปัญญาอะไร ที่ตระกูลหลูมีก็คือวิธีการจัดการเขา”“แต่ว่า ตอนนี้ลูกน้องที่หลูอ้าวตงพามาไม่เพียงพอ เขาเองก็ไม่กล้าลงมือกับหลินหยางง่าย ๆ อีก ผมคาดว่า เขาจะเอาความหวังไปฝากไว้ที่การท้าดวลที่ทะเลสาบเฉาอินนั่น!”“งั้นเหรอ?”ฉินอี๋หลิงอึ้งไปทันที เมื่อครุ่นคิดอย่างละเอียด ก็รู้สึกว่าเป็นไปได้ “ฉันเองก็ได้ข่าวมาเหมือนกัน เจียงไห่เซิงเคยไปเยี่ยมเยียนหลูอ้าวตง จากนั้นก็ปิดประตูไ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 413
“วันนี้เธอโดนคนลักพาตัวไปเหรอ? หรือว่าไม่เล่นอินเทอร์เน็ต?”หลินหยางถามอย่างแปลกใจ ไลฟ์สดนั่นจะต้องทำให้เกิดเสียงวิจารณ์แพร่สะพัด ไม่คิดเลยว่าฉินโม่หนงจะไม่เห็นตนเองกลายเป็นฮีโร่ของเมืองลั่ว ต่อสู้กับชนชั้นที่อิทธิพลด้วยท่าทางองอาจ?“ฉันไม่สนใจพวกการเล่นอินเทอร์เน็ต” ฉินโม่หนงกล่าวหลินหยางพยักหน้า นี่ก็เหมาะกับลักษณะนิสัยของฉินโม่หนง ข่าวสารบนอินเทอร์เน็ต เธอไม่เคยติดตาม ใจจดใจจ่ออยู่กับการบริหารธุรกิจ“ทะเลสาบเฉาอิน สรุปว่านายจะไปหรือไม่ไป?” ฉินโม่หนงถาม“ไปแน่นอน”หลินหยางกล่าว ตนเป็นตัวละครหลักถ้าไม่ไป ทะเลสาบเฉาอินก็คงไม่มีการท้าดวลเกิดขึ้น ยังมีความสนุกเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ดูอีกด้วยฉินโม่หนงในสายกลับชะงักไปเล็กน้อย ถึงพูดออกเสียง “เยียนหรานกับเพื่อนร่วมชั้นจะไปเที่ยวที่ทะเลสาบเฉาอินพอดี อาจจะได้เจอกับนาย...”“ทำไม กลัวฉันจัดการเธอเหรอ?”หลินหยางกล่าวพร้อมแค่นยิ้ม“ความผิดในอดีตของเยียนหราน คนเป็นแม่อย่างฉันจะชดใช้ความผิดแทนเธอ ถ้านายโกรธแค้น ก็มาลงที่ฉัน อย่าลงมือกับเยียนหราน!”ฉินโม่หนงกล่าว“ตอนนี้เธอก็ถือเป็นลูกเลี้ยงของฉัน ต่อไปเธอควรเรียกฉันว่าพ่อ เธอวางใจเถอะ ฉันรู
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 414
“เตรียมเอาไว้เรียบร้อยตั้งนานแล้ว การอาบน้ำด้วยกันเป็นเพียงหนึ่งในลิสรายการเท่านั้น ต่อจากนี้ยังมีอีกเยอะ...”หลินหยางกลับยิ้มพร้อมทั้งอุ้มเธอขึ้นมา เดินเข้าไปในห้องน้ำ ในอ่างอาบน้ำได้เปิดน้ำและตีฟองสบู่เอาไว้จนเต็มเรียบร้อยแล้วอ่างอาบน้ำใหญ่มาก มากพอที่จะให้เล่นได้หลากหลายอย่าง...อีกสองวันต่อจากนี้ หลินหยางกับฉินโม่หนง ไม่เขินอายกันเลยจริง ๆ สับสนวันและคืนจากห้องอาบน้ำจนถึงห้องครัว จากห้องครัวจนถึงห้องรับแขก...ระดับความแข็งแกร่งนั้นเรียกได้ว่าคือมาราธอนแต่เพราะเป็นหลินหยาง หากเป็นคนทั่วไป ก็คงจะหมดแรงตายไปนานแล้วและฉินโม่หนงก็ถูกบุกเบิกจนถึงที่สุด ทั้งลูกเล่น ท่าทาง ช่องทางต่าง ๆ ถูกบุกเบิกจนหมดแล้วตอนแรกฉินโม่หนงยังคงแสดงท่าทางหญิงแกร่งตามเดิม รักษาศักดิ์ศรีเอาไว้บ้าง ทำตัวดื้อรั้น แต่การบุกจู่โจมที่รวดเร็วและดุดันของหลินหยางทำให้ต้านทานไม่ไหว จึงให้ความร่วมมือกับหลินหยางฟ้าสางในสองวันถัดมา หลินหยางเปิดหน้าต่าง แสงแดดสาดส่องเข้ามาในห้องบนเตียงใหญ่อันยุ่งเหยิง ฉินโม่หนงเผยให้ผิวพรรณขาวละเอียด แต่กำลังนอนหลับอย่างสบาย สีหน้าแดงระเรื่อ ผมเผ้ายุ่งเหยิงในอากาศเต็มไปด้
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 415
เมื่อคิดไปคิดมา เธอรู้สึกว่าร่างกายปวดร้าวขึ้นมาอีกครั้ง“ในที่สุดก็จบสิ้นสักที...”เธอถอนหายใจออกมายาว ๆ เมื่อนึกย้อนถึงสิ่งที่ผ่านมาในช่วงสองวันมานี้ หัวใจของเธอมีความหวาดผวาเล็กน้อย หลินหยางเรียกได้ว่าไม่ใช่คน ตนเกือบถูกเขาทรมานจนเหนื่อยล้าเดิมทีฉินโม่หนงตั้งใจที่จะไปทะเลสาบเฉาอิน แต่ก็หมดเรี่ยวหมดแรงจริง ๆเธอเหนื่อยขั้นสุด กอดผ้าห่มที่มีกลิ่นของหลินหยางติดเอาไว้ แล้วก็ผล็อยหลับไปอย่างสนิท ภายในห้องที่ผ่านศึกหนักตลอดสองวันมานี้หลินหยางออกมาจากบ้านแล้วบิดขี้เกียจ ทั่วทั้งตัวมีเสียงกระดูกลั่นดังกรอบแกรบเขาสูดอากาศบริสุทธิ์สดชื่นยามเช้าเข้าไปเต็มปอด จิตใจเบิกบานผ่อนคลายขึ้นมาทันที รู้สึกว่าปลอดโปร่งทั้งภายในและภายนอกร่างกาย อารมณ์บรรลุถึงจุดสูงสุดแล้ว!“สองวันมานี้แกใช้ชีวิตอย่างสุขสบายเหลือเกินนะ เวลานี้แล้ว ยังจะขลุกตัวอยู่กับผู้หญิงอีก?”ในเวลานี้ เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น แต่กลับมีเสียงที่เรียบเฉยของหลูอ้าวตงดังลอยมา“ทำไม แกจับตาดูฉันเหรอ?”หลินหยางไม่ประหลาดใจเลยแม้แต่น้อย ที่ตนถูกหลูอ้าวตงจับตาดู ตระกูลหลูหูตามากมาย เวลาสองวัน มากพอที่จะให้พวกเขาสืบหาเรื่องทุกอย่า
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 416
“แกกล้าต่อปากต่อคำกับฉัน? อย่าลืมเสียละว่าสองปีมานี้ ฉันจัดการกับแกยังไง”ฉินเยียนหรานทนไม่ได้มากที่สุดก็คือหลินหยางที่ถูกเธอกลั่นแกล้งมาตลอดสองปีทำตัวอวดดีต่อหน้าเธอแต่หลินหยางกลับกล่าวพร้อมแสยะยิ้ม “ทำไม จะแสดงการฉีกขาให้ฉันดูอีกเหรอไง?”ฉินเยียนหรานหน้าแดงก่ำด้วยความโมโห เมื่อเธอนึกถึงการเตะหลินหยางเมื่อครั้งก่อน ผลปรากฏว่ากลับถูกหลินหยางทำให้ตนต้องฉีกขาแต่เธอกลับยอมแพ้ กล่าวพร้อมแสยะยิ้ม “แกก็มาดูการท้าดวลของปรมาจารย์หลินเหมือนกันเหรอ? ฉันขอเตือนแกว่าให้รีบไสหัวไป มีเพียงคนที่ได้รับอนุญาตจากนายท่านตง คนที่มีสถานะ ถึงจะมีสิทธิ์ไปยังเกาะใจกลางทะเลสาบเท่านั้น”“คนอย่างแก ยังไม่คู่ควรที่จะได้ขึ้นเกาะ! รีบไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นถ้าถูกใครไล่ขึ้นมา จะทำให้ตัวเองขายขี้หน้าซะเปล่า ๆ!”หลินหยางกล่าวพร้อมรอยยิ้มจาง ๆ “ถ้าหากฉันไม่มีสิทธิ์ขึ้นเกาะ เกรงว่าคนทั้งโลกนี้ก็คงไม่มีใครมีสิทธิ์แล้วละ”“แกก็คือไอ้หลินหยางที่ไร้น้ำยาคนนั้น? ไร้เหตุผลจนรู้สึกน่าสะอิดสะเอียนจริง ๆ ด้วย ฉันขอเตือนให้แกไสหัวออกไกล ๆ เดี๋ยวนี้ เกาะใจกลางทะเลสาบไม่ใช่ที่ที่คนอย่างแกจะมีสิทธิ์ขึ้นได้!”ในเวลานี้
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 417
หลินหยางไม่ได้หวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย ก็แค่อธิบดีของมณฑลหนานตูคนหนึ่ง?ก็แค่มดเบอร์ใหญ่แค่นั้นหลูอ้าวตงตนยังตบหน้ามาแล้ว ตบหน้าลูกชายของอธิบดีอีกสักคน ถือเป็นเรื่องที่ไม่ได้ยุ่งยาก“แกจบเห่แล้ว แกจบเห่แล้วจริง ๆ หลินหยางใช่ไหม! ฉันจำแกเอาไว้แล้ว!”เหยียนฮ่าวเอามือกุมหน้า รู้สึกว่าได้รับความเหยียดหยามครั้งใหญ่แต่ว่าไม่ว่าเขาจะโมโหขนาดไหน แต่ก็ไม่ได้ลงมือ เพราะลูกคุณหนูไม่เอาตัวลงไปเกลือกกลั้วด้วย เขาไม่มีทางยอมเสี่ยงลงมือกับคนต่ำทรามอย่างหลินหยางตนเพียงแค่ผิวถลอกเล็กน้อย จะประหารหลินหยางเก้าชั่วโคตรก็เป็นตนที่เสียเปรียบ!อีกเดี๋ยวกลับไปเคลื่อนย้ายกำลังพลจับหลินหยาง ถึงจะคู่ควรกับสถานะของตน!“ไม่กล้าแม้แต่จะเอาคืน ไร้น้ำยา”หลินหยางยิ่งเหยียดหยามมากขึ้นในเวลานี้ ที่ริมทะเลสาบมีเสียงใบพัดดังลอยมา เห็นเรือยอร์ชสุดหรูลำหนึ่งกำลังแล่นเข้ามา“นายท่านตงส่งคนมารับฉันแล้ว! แกจบเห่แล้ว อีกเดี๋ยวฉันเจอนายท่านตง จะให้เขาส่งคนมาสับแกเป็นหมื่น ๆ ชิ้นแน่!”เหยียนฮ่าวดีใจขึ้นมาทันที สายตาของเขาที่หันไปมองหลินหยางเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น เหมือนกับว่าจะใช้สายตาฆ่าหลินหยาง“เอาแต่พูดจาไร้สาร
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 418
“ไม่ใช่ เกือบลืม ว่าแกคงไม่มีชาติหน้า!”ความน่าอับอายที่หลินหยางนำมาให้เธอก่อนหน้านี้ เธอจดจำเอาไว้ในใจ เพียงแค่ไม่มีโอกาสได้เอาคืนเท่านั้นตอนนี้ได้โอกาสมาอย่างง่ายดาย ในใจของเธอฟินจนลอยไปเลย!หลินหยางเพียงแค่กล่าวพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ “ไมตรีจิตที่ฉินโม่หนงสะสมเอาไว้ให้เธอ แต่กลับถูกเธอใช้จนเกือบหมดแล้ว”ฉินโม่หนงเหน็ดเหนื่อยมาสองวัน ในใจของหลินหยางก็ยังพอมีคุณค่าอยู่บ้างไม่น้อย แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้ คุณค่านี้กลับถูกฉินเยียนหรานทำลายจนหมดสิ้นแล้ว...“ฉันขี้เกียจพูดมากกับแก!”ฉินเยียนหรานทำตัวเย่อหยิ่งเป็นอย่างยิ่ง ยกมือขึ้นโอบแขนของเหยียนฮ่าว ในสายตาของเธอ หลินหยางก็เป็นเพียงแค่แมลงเม่าที่บินเข้าหากองไฟเท่านั้น ไม่ควรค่าที่จะเอ่ยถึง“ก็ควรจะเป็นแบบนั้น แล้วจะไปคุยกันมันให้มากความตั้งแต่แรกทำไม อยู่กับผม ต่อไปพวกเรากับมัน หรือแม้แต่กับทั่วทั้งเมืองลั่ว ก็ไม่ใช่คนในระดับสังคมเดียวกัน!”เมื่อเหยียนฮ่าวรู้สึกว่ามีสาวสวยโอบแขนของตน หัวใจก็เกิดความลำพองขึ้นเขาชอบพอฉินเยียนหรานมาตั้งนานแล้ว แต่กลับไม่ได้ใช้กำลังเอาเปรียบเธอ จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังไม่ได้แตะต้องเธอแม้แต่ปลายนิ้วก้อยตนเอง
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 419
เหยียนฮ่าวรู้สึกเหลือเชื่อ หันไปมองฉินเยียนหรานที่อยู่ข้าง ๆ พร้อมกล่าวถามถ้าหากหลินหยางเป็นไอ้คนน่ารังเกียจที่ไร้น้ำยาจริง มันจะมีสิทธิ์อะไรที่จะรู้จักนายท่านตง? เขาเกิดความสงสัยขึ้นมาหน่อย ๆ แล้วว่าฉินเยียนหรานหลอกตนเองเหรอเปล่า“ฉันไม่ได้หลอกคุณ! เขาก็แค่เป็นวรยุทธ์นิดหน่อยเท่านั้นจริง ๆ แต่วรยุทธ์การต่อสู้นิดหน่อยนั่น นายท่านตงจะสนใจได้ยังไงกัน!”ฉินเยียนหรานอธิบายอย่างร้อนใจ บ่นพึมพำกับตัวเองอย่างร้อนใจ “ไม่ถูกต้อง ๆ จะต้องมีตรงไหนที่ไม่ถูกต้องแน่ ๆ...”ในระหว่างที่พวกเขากำลังตกตะลึง ผู้ดูแลหันไปมองหลินหยางกล่าวเสียงขรึม “ตอนนั้นคุณเป็นคนรับปากนายท่านตงเองว่าจะมา นายท่านตงรอคุณนานแล้ว รีบขึ้นมา”เหยียนฮ่าวกับฉินเยียนหรานได้ยินประโยคนี้ ก็ตกตะลึงไปโดยสิ้นเชิง“ฉัน ฉันไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม? หลินหยางทำให้นายท่านตงต้องรอได้?” ฉินเยียนหรานหันไปมองเหยียนฮ่าวอย่างตกตะลึง“ไม่ผิด...”เหยียนฮ่าวสูดลมหายใจอย่างตกตะลึงหลูอ้าวตงมาที่บ้านของตน พ่อของตนยังต้องต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดีคนที่สามารถทำให้หลูอ้าวตงรอเป็นพิเศษได้นั่นต้องเป็นคนถึงระดับไหน?และหลินหยางในสายตาที่ตกตะลึงของพ
Latest chapter
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 468
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 467
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 466
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 465
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 464
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 463
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 462
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 461
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 460
