Share

บทที่ 289

Author: สาวน้อยจับปลา
ฉู่เฉินขมวดคิ้ว แล้วมองย้อนกลับไป เห็นคนทั้งสี่ดินออกมาจากร้านเหล้าที่อยู่ข้าง ๆ อย่างอวดดี

ผู้นําคือหวังซวี่ เฉินย่าและกัวรุ่ยสามคน และข้างหลังพวกเขายังติดตามมาด้วยชายหนุ่มคนหนึ่ง

"ไปกันเถอะ"

ฉู่เฉินเกียจคร้านเกินกว่าสนใจทั้งสามคนนี้และพูดกับเสี่ยวเสว่แล้วก็กำลังจะจากไป

แต่โหวเหลยกลับเข้ามาขวางเขาก่อน พูดด้วยสีหน้าไม่เป็นมิตร "แกคือฉู่เฉินเหรอ?"

“แล้วนายล่ะ?” ฉู่เฉินขมวดคิ้ว

"ไอ้คนแซ่ฉู่ ตาสุนัขของแกบอดแล้ว ไม่รู้จักพี่โหวเหลยของเราด้วยซ้ำ"

หวังซวี่ก้าวไปข้างหน้าแล้วพูด "แกฟังให้ดีนะ พี่ชายฉัน โหวเหลยคนนี้เป็นลูกศิษย์ของปรมาจารย์หมัดสายฟ้าแห่งหนานเจียง หม่าเป้ากั่ว"

"พี่โหว ฉู่เฉินที่ผมบอกพี่ก็คือเด็กคนนี้"

เขาชี้ไปที่ฉู่เฉิน

"หมัดจรวดหมัดสายฟ้าอะไร ไม่เคยได้ยิน หลีกทางไป ฉันไม่อยากพูดเป็นครั้งที่สอง" ฉู่เฉินพูดอย่างใจร้อน

"พี่โหว พี่คงเห็นแล้วสินะ เด็กคนนี้ไม่เห็นพี่อยู่ในสายตาด้วยซ้ำ" หวังซวี่พูดทันทีแล้วราดน้ํามันลงบนกองไฟ

"เจ้าหนู แกบ้ามาก"

โหวเหลยจ้องมองฉู่เฉินอย่างเย็นชา พร้อมยิ้มด้วยความโกรธ "ได้ยินว่าแกต่อสู้เก่งมาก เรามาประมือกันหน่อยไหม?"

เขาหักขอนิ้วจนเสียงเป
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 290

    เฉียนไป๋หว่านมองไปที่ชายชราผิวคล้ำอีกครั้งและพูดว่า “เผิงซือไห่ แกทํางานยังไงของแก คาดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้กับแขกผู้มีเกียรติของแกได้”“เหอะๆ นั่นไม่ใช่เรื่องที่แกต้องมาจุ้น เฉียนไป๋หว่าน”เผิงซือไห่ยิ้มอย่างเย็นชา พาจ้าวหยานและคนอื่น ๆ เดินเข้าไปในโรงยิมเฉียนไป๋หว่านนั้นไม่โกรธ อย่างไรเสียทั้งสองฝ่ายก็มีเรื่องกันมานานแล้ว"ผู้เฒ่าฉิน ต่อไปก็ขึ้นอยู่กับพวกคุณแล้ว"ฉินเหวินเทียนพยักหน้าก่อน พาทุกคนตามเขาเข้าไปในโรงยิมหลังจากเข้าไปแล้ว ฉู่เฉินก็เห็นสังเวียนขนาดใหญ่อยู่ข้างใน สามารถจุคนได้ร้อยคนในเวลาเดียวกันด้านล่างมีที่นั่งทรงวงแหวนเรียงกันเป็นแถว สามารถรองรับคนได้เป็นพันคนและตอนนี้บนสังเวียนมีชายเปลือยอกสองคน กําลังต่อสู้กันอยู่ฉู่เฉินไม่ได้ตามฉินเหวินเทียนและคนอื่นๆไป แต่หาที่นั่งและชมการแข่งขันบนสังเวียนด้วยความสนใจเสี่ยวเสว่เดินมาแนะนำ “คุณฉู่ นี่เป็นแมตซ์อุ่นเครื่อง อีกสิบกว่านาทีก่อนการต่อสู้จะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการฉู่เฉินพยักหน้าและกําลังจะพูด เสียงประจบประแจงดังขึ้นมาจากข้าง ๆ "พี่โหว มานั่งที่นี่เถอะครับ"หวังซวี่และอีกพวกสามคนพาโหวเหลยมาบังเอ

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 291

    "ครั้งหน้า ฉันจะฆ่าพวกแก!"คำพูดของฉู่เฉินเปรียบเสมือนเข็มที่ทิ่มแทง ซึ่งทำให้ท่าทีของหวังซวี่และพรรคพวกของเขาแข็งทื่อทันทีเฉินย่าต้องปิดปากแน่นยิ่งกว่าเดิม คำพูดที่หยาบคายมาถึงปลายลิ้นของเธอหลายครั้งต่อหลายครั้ง แต่สุดท้ายเธอก็ไม่กล้าพูดออกมาเพราะน้ําเสียงของฉู่เฉินนั้นไม่ได้ล้อเล่น ถ้าทําให้เขาโกรธจริง ๆ ผลที่ตามมาจะร้ายแรงมากแม้ว่าโหวเหลยจะไม่กลัวฉู่เฉิน แต่ก็ไม่ดีที่จะทําให้เรื่องใหญ่โต ได้แต่พูดคำพูดที่โหดร้ายลง "ไอ้หนู ฉันโหวเหลยจะจำแกไว้!"ฉู่เฉินไม่สนใจพวกเขาอีกต่อไป เขาหันหน้าไปทางเสี่ยวเสว่แล้วถามว่า "คุณโอเคไหม?""คุณฉู่ ฉันไม่เป็นไร" เสี่ยวเสว่เช็ดน้ำตาและส่ายหัวตอนนั้นเอง ก็เกิดความโกลาหลในสถานที่จัดงาน"ดูสิ นายกเทศมนตรีเผิงมาแล้ว!""ไม่เพียงเท่านั้น ยังมีมหาเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองเฮยหยุนด้วย"“……”“……”ทุกคนรีบเงยหน้าขึ้นมอง และเห็นเพียงคนสองกลุ่มเดินออกมาจากสองทางเดินด้านซ้ายคือ เผิงซือไห่ นายกเทศมนตรีเมืองเฮยหยุนและด้านหลังเขาตามมาด้วยจ้าวเหยียนและคนอื่น ๆด้านขวาเป็นเศรษฐีที่ร่ำวยที่สุดในเมืองเฮยหยุน ข้างหลังเขาตามมาด้วยฉินเหวินเทียน ฉินป

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 292

    ฉู่เฉินตกตะลึง ไม่คิดว่าจู่ๆโหวเหลยจะพูดถึงตัวเอง"ปรมาจารย์ฉู่?"มีเพียงหวังซวี่เท่านั้นที่สีหน้าเปลี่ยนไปและอุทาน "หรือว่าจะเป็นปรมาจารย์ฉู่ที่มีข่าวลือเมื่อเร็ว ๆ นี้ว่าชกปรมาจารย์จนตายและสามารถควบคุมสายฟ้าได้"พ่อของเขาเป็นเจ้าของโรงแรมเทียนเซิงและมักจะต้อนรับคนใหญ่คนโตในหนานเจียงหลายคน ดังนั้นเขาจึงได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับปรมาจารย์ฉู่"ไม่เลว"โหวเหลยยิ้มอย่างเหยียดหยามและพูด "ครั้งนี้อาจารย์ของฉันมาจัดการกับปรมาจารย์ฉู่ของตระกูลฉิน"“พี่ใหญ่โหว ผมได้ยินมาว่าปรมาจารย์ฉู่คนนี้สามารถควบคุมสายฟ้าได้นะ ปรมาจารย์หม่าเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้เหรอฦ" หวังซวี่พูดบางอย่างที่ไม่เชื่อ"ควบคุมสายฟ้า?"โหวเหลยเหยียนดหยาม "นั่นเป็นเพียงข่าวลือเล็กๆน้อยๆ เท่านั้น มนุษย์ธรรมดาจะมีพลังในการควบคุมสายฟ้าได้ยังไง""ผมก็คิดแบบนั้น" หวังซวี่พยักหน้าเห็นด้วยมากและชื่นชม "พี่ใหญ่โหว อีกสักพวกเราจะได้เห็นความกล้าหาญของปรมาจารย์หม่าแล้ว""ได้ การที่พวกนายได้เห็นฝีมือของอาจารย์ฉัน จะเป็นโชคดีของพวกนายไปตลอดชีวิต จําไว้ว่าเบิกตากว้างมองดูให้ดีๆ ล่ะ" โหวเหลยยิ่งภูมิใจมากขึ้นเขาพูดอย่างกระตือรือร้น ฉู่เ

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 293

    ปรมาจารย์หม่าค่อย ๆ ลืมตาขึ้น พูดเบา ๆ ว่า "ท่านผู้นำตระกูลจ้าวมั่นใจได้ ถ้าหม่าลงมือ ไม่มีอุบัติเหตุ""งั้นก็ได้ เชิญเถอะ" จ้าวเหยียนหยุดความตื่นเต้นไม่ได้เมื่อทุกคนคิดว่าปรมาจารย์หม่าจะขึ้นเวทีด้วยทักษะที่น่าเหลือเชื่อพวกเขาเห็นเขาเดินขึ้นไปบนเวทีทีละก้าวโดยเอามือข้างหนึ่งไพล่ไว้ด้านหลัง โดยปราศจากทักษะเทคนิคใดๆ เลยผู้ชมอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงผิดหวัง แม้แต่หวังซวี่กับพวกก็ไม่มีข้อยกเว้นโหวเหลยมองเห็นสถานการณ์นี้ จึงแกตัวด้วยความเขินอาย “แค่กๆ อาจารย์ของข้าเป็นคนค่อนข้างเรียบง่าย”"เข้าใจแล้ว ปรมาจารย์หม่าก็เป็นบุคคลระดับสูง บุคคลระดับสูงมักจะเรียบง่ายและไม่โอ้อวด” หวังซวี่รับพยักหน้าอย่างรวดเร็ว"ไม่เลว ยิ่งเป็นแบบนี้ พวกเรายิ่งรู้สึกว่าปรมาจารย์หม่านั้นคาดเดาไม่ได้ ห่างไกลจากสิ่งที่นักพรตเต๋าบนเวทีจะเปรียบเทียบได้"กัวรุ่ยและเฉินย่าก็เห็นด้วยในใจโหวเหลยรู้สึกดีขึ้นไม่น้อยเขาอดไม่ได้ที่จะมองฉู่เฉินอย่างเย็นชา เขาพูดว่า "ไอ้หนู อีกเดี๋ยวแกเบิกตาของแกให้กว้างและมองให้ดี ๆ ดูว่าอาจารย์ของฉันมีพลังมากแค่ไหน""ฉันกำลังดูอยู่" ฉู่เฉินแสดงสีหน้าตลกขบขันโหวเหลยหัวเราะ

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 294

    หมัดนี้ ตรงเข้าที่ฟันหน้าของปรมาจารย์หม่าหัก จนอาเจียนออกมาพร้อมด้วยเลือดกับฟันเป็นจังหวะเดียวกับที่อู่ฉางชุนง้างหมัดที่สามของเขานั้นปรมาจารย์หม่ากระโดดลงมากราบกับพื้นทันทีว่า ”โอ้ย อย่าตีเลย อย่าตีเลย ผมยอมแพ้แล้วในทันที สถานการณ์ที่มีเสียงโหวกเหวกแต่เดิมก็เงียบกริบลงไปทุกคนมองภาพนั้นบนสังเวียนด้วยสีหน้าว่างเปล่าโหวเหลยและหวังซวี่กับพวกยิ่งเหมือนกลายเป็นหินนี่ยังเป็นปรมาจารย์หม่าที่มีชื่อเสียงอยู่เหรอ? ทําไมเขาถึงได้อ่อนแอแบบนี้?อู่ฉางชุนเอื้อมมือไปจับข้อมือเขา แล้วตะโกนว่า "แกจะไม่เป็นกังฟูเลยสักนิด เสียดายจริงๆที่ก่อนหน้านี้สนใจคนอย่างแก""ใช่ ฉันไม่รู้กังฟูเลยจริง ๆ" ปรมาจารย์หม่าเสแสร้งต่อไปไม่ได้แล้ว พูดตามความจริง "ฉัน... เหตุผลที่ฉันมีชื่อเสียงในตอนนี้ ทั้งหมดเป็นเพราะฉันหาคนมาสมรู้ร่วมคิดและแสดงละคร..."เมื่อสิ้นเสียงของเขา ด้านล่างเวทีก็กลายเป็นโกลาหล ทุกคนคิดว่าพวกเขาหูฝาดไปแล้วปรากฎว่าปรมาจารย์ที่พวกเขาเฝ้าดูเป็นเพียงนักแสดงจอมปลอมใช่ไหม?ในขณะนั้น หวังซวี่ก็อ้าปากกว้าง กัวรุ่ยก็อ้าปากกว้าง เฉินย่าก็อ้าปากกว้างนี่คือปรมาจารย์หม่าที่โหวเหลยยกย่องช

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 295

    อาจารย์อาวุสโสเฟิง?เมื่อเห็นการพฤติกรรมของสมาชิกทุกคนในตระกูลจ้าวแล้ว ณะนั้น ทุกคนก็หันกลับมาและมองไปยังทางเข้าโรงยิมไม่รู้ว่าตอนไหน ที่ชายวัยกลางคนสวมชุดสีดําและเท้าเหยียบส้นรองเท้าผ้าก็ปรากฏตัวขึ้นชายคนนั้นดูเหมือนต้นไม้โบราณอายุพันปี ทั้งร่างไม่มีร่องรอยการรั่วไหลของพลังชีวิต และเขาก็ดูเป็นแค่คนธรรมดาแต่ ปรมาจารย์วรยุทธหลายคนในตอนนี้ต่างก็มองหน้ากัน ส่วนลูกศิษย์ของพวกเขาหดตัวเล็กลงเพราะแม้แต่พวกเขาก็ไม่รู้ว่าชายวัยกลางคนนั้น มาปรากฏตัวตั้งแต่เมื่อใดต้องรู้ว่าในฐานะนักสู้ พวกเขามีความไวต่อพลังชีอย่างมาก และแม้แต่ต้นไม้ก็ไม่สามารถซ่อนพลังชีได้เหมือนว่าชายวัยกลางคนจะโผล่ออกมาจากอากาศ ซึ่งทำให้พวกเขานั้นตกใจแข็งแกร่ง!คนๆ นี้จะต้องเป็นปรมาจารย์แน่!"ห้ะ?"แม้แต่สายตาของฉู่เฉินก็จับจ้องหยุดอยู่ที่ชายวัยกลางคน ดวงตาระยิบระยับด้วยความประหลาดใจนับตั้งแต่ที่เขาลงมาจากภูเขาจนถึงตอนนี้ ในที่สุดก็ได้พบกับปรมาจารย์สักทีในสายตาของทุกคนนั้น เห็นชายวัยกลางคนแบกมือข้างเดียว เพียงนึ่งก้าวก็ขยับไปข้างหน้าทันทีห้าเมตรเมื่อปลายเท้าของเขาสัมผัสพื้น ก็เกิดระเบิดขึ้นที่พื้น และเกิด

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 296

    บรรพบุรุษของตระกูลจ้าว?ท่าทางของฉินเหวินเทียนเปลี่ยนไปอย่างมากเขาคับคล้ายคับคาว่าตระกูลจ้าวมีบรรพบุรุษ แต่จากไปเพื่อฝึกฝนวิชาเมื่อหลายปีก่อน และมีข่าวลือน้อยมากผู้คนต่างคิดว่าอีกฝ่ายบวชเป็นพระไปแล้วคิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะฝึกสอนลูกศิษย์ที่มีพลังอันน่าสะพรึงกลัวขนาดนี้!ดวงตาของเฟิงซิ่วเหมือนกับสายฟ้า และออร่าเบียดทับฉินเหวินเทียน: "ได้ยินมาว่าตระกูลฉินของแกมีปรมาจารย์ฉู่คนหนึ่ง ด้วยแรงสนับสนุนของเขา ทำให้พวกแกกดขี่ครอบครัวจ้าวและยังฆ่าศิษย์น้องลู่ของฉันด้วยซ้ำ""ท่านครับ ตระกูลฉินของผมไม่เคยคิดจะข่มเหงตระกูลจ้าวเลย ส่วนเรื่องที่ทำให้ศิษย์น้องตาย..." หางตาของฉินเหวินเทียนกระตุกอย่างแรง เมื่อต้องอธิบาย“เหอะๆ”เฟิงซิ่วหัวเราะออกมา และขัดจังหวะเขา: "ฉันไม่สนใจสาเหตุของความขัดแย้งระหว่างพวกแก ฉันจะให้โอกาสตระกูลฉิน ตราบใดที่แกส่งตัวปรมาจารย์ฉู่มา และประกาศยอมแพ้ต่อตระกูลจ้าวนับแต่วันนี้ ฉันจะไว้ชีวิตพวกแกเอง!”"ไม่อย่างงั้น ฉันจะทำให้ตระกูลฉินของแกตายอย่างศพไม่สวย!"เมื่อพูดถึงประโยคนี้ เขาก็กําหมัดไว้แน่น ทำให้หน้าจอโฆษณา LED ขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างหลังเขาระเบิด และชิ้นส่วนนับไม่ถ้

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 297

    เมื่อเห็นการกระทําของฉู่เฉิน โหวเหลยตกใจและอดไม่ได้ที่จะพูดว่า "ไอ้หนุ่ม แกทำอะไรน่ะ? เขาเรียกหาปรมาจารย์ฉู่ของตระกูลฉิน ไม่ใช่แก!""ฉันคือปรมาจารย์ฉู่" ฉู่เฉินยิ้มบางๆ ก่อนก้าวเท้าขึ้นไปบนเวที"นายน้อยหวัง ไอ้หนุ่มคนนี้เป็นบ้าใช่ไหม ถึงได้คิดว่าตัวเองก็คือปรมาจารย์ฉู่?" เฉินย่าและกัวรุ่ยเบิกตากว้างแล้วพูดหวังซวี่ก็ตกใจเหมือนกัน จากนั้นก็ยิ้มเย็นชาไอ้หนุ่มคนนี้โดนตบจนสมองกลับเหรอ? กล้าดียังไงมาแกล้งเป็นปรมาจารย์ฉู่!ปรมาจารย์ฉู่เป็นใครกัน ถึงสามารถทำให้ตระกูลฉินยอมก้มหัว และทำให้ตระกูลจ้าวหวาดกลัวมีข่าวลือว่าเขาไม่เพียงแต่มีทักษะการต่อสู้เท่านั้น แต่ยังสามารถควบคุมสายฟ้าได้ด้วย ซึ่งทำให้ไม่ต่างจากเทพเจ้าสำหรับเจ้าเด็กหนุ่ม ฉู่เฉิน แม้ว่าจะเริ่มฝึกฝนตั้งแต่อยู่ในท้องของแม่ ก็ยังห่างไกลจากขั้นนี้มากเสี่ยวเสว่คว้ามุมเสื้อผ้าของฉู่เฉิน แล้วพูดด้วยหน้าซีดเซียว: "คุณฉู่ อย่าทำอะไรหุนหันพลันแล่นค่ะ"เธอคิดว่าฉู่เฉินเป็นคนดี ดังนั้นจึงไม่อยากเห็นอะไรเกิดขึ้นกับเขา“ฉันไม่ได้หุนหันพลันแล่น อย่ากังวลไปเลย”ฉู่เฉินยิ้มและลูบหัวของเธอด้วยมือข้างหนึ่ง ก่อนมุ่งหน้าไปตามทางเดินตรงกลาง

Latest chapter

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1155

    “ไสหัวไปซะ!” ฉู่เฉินขมวดคิ้วและตะโกน สายตาของเขาเย็นชา และเผยจิตสังหารออกมา“อะไร? แกกำลังไล่พวกเรางั้นเรอะ?”เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทุกคนที่อยู่ที่นั่นก็ดูประหลาดใจและสงสัยว่าพวกเขาได้ยินผิด“ไอ้ขี้เหร่ แกกล้าอวดดีขนาดนั้นเลยเหรอ แกเชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าแก”ทันใดนั้น ทุกคนก็โกรธฉู่เฉินอย่างมากแม้ว่านี่จะเป็นเมืองหลวง แต่พวกเขาก็เป็นสมาชิกของตระกูลหวัง พวกเขาข่มเหงผู้ที่อ่อนแอและข่มเหงคนหนุ่มสาวเป็นประจำทุกวัน จึงเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะหยิ่งผยองลำพองใจ พวกเขาคุ้นเคยกับแววตาหวาดกลัวและยอมจำนนของคนอื่น ๆ มาเป็นเวลานานคำพูดของฉู่เฉินทำให้พวกเขาโกรธมาก จนอยากจะถลกหนังเขาและหั่นเขาเป็นชิ้น ๆ!“ฉันจะพูดอีกครั้ง ไปให้พ้น! ไม่เช่นนั้นจะฆ่าอย่างไม่ปราณี!“ สายตาเย็นชาของฉู่เฉินกวาดไปทั่ว เต็มไปด้วยจิตสังหาร“ฆ่าอย่างไม่ปราณี?”“ฮ่า ๆ แกทำให้ฉันขำเป็นบ้า แกคิดว่าแกตัวเองคู่ต่อสู้ของพวกเราได้จริงเหรอ?”ชายหนุ่มหลายคนในชุดสูทมองขึ้นมาและหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ดวงตาของพวกเขาเยาะเย้ย ไม่สนใจเขาเลยฉู่เฉินส่ายหัวและถอนหายใจ คนพวกนี้มีสมองเอาไว้กั้นหูเท่านั้น เขาเพิ่งให้โอกาสพวกเขาไปเมื่อ

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1154

    ……ภายในเมืองหลวงที่คึกคัก บนถนนที่กว้างและราบเรียบกลุ่มบุคคลที่โดดเด่นเดินไปมาในเมือง โดดเด่นเหมือนฝูงนกยูงรำแพนหาง และดึงดูดสายตาที่อยากรู้อยากเห็นมากมายอย่างไรก็ตาม เครื่องแต่งกายของพวกเขาแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง โดยที่เย่ชิงชานสวมชุดสีขาวล้วน ดูบอบบางและงดงามเฉียวหานอวี้สวมชุดยาวสีม่วงแดง แสดงออกถึงท่าทางที่กล้าหาญและมั่นใจหนิงชิงเสว่ที่ยังเยาว์วัยและสวยงามในชุดสีน้ำเงิน ฉู่เหมิงเหยาผู้บริสุทธิ์และสวยงาม อ่อนโยนและเงียบขรึมมีเพียงฉู่เฉินที่สูงใหญ่และสง่างามในชุดสีดำเท่านั้นที่โดดเด่นออกมา ใบหน้าที่คมคายและเฉียบคมของเขาส่งออร่าของความเฉยเมยที่ทำให้เขาดูไม่เข้ากับคนอื่น ๆ“หนุ่มหล่อคนนั้นเป็นใคร? ทำไมเขามากับผู้หญิงมากมายขนาดนั้น?” พฤติกรรมของทั้งกลุ่มดึงดูดความสนใจของบางคนได้อย่างชัดเจนคนเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นชายหนุ่มและหญิงสาว แต่งกายด้วยเสื้อผ้าหรูหราและเครื่องประดับสีสันสดใส บ่งบอกถึงภูมิหลังครอบครัวมีฐานะ“ผู้ชายคนนั้นดูอ่อนแอมาก แต่ผู้หญิงที่อยู่รอบ ๆ เขาแจ่มเป็นบ้า” คนที่รู้จักฉู่เฉินกระซิบเตือน ไม่เต็มใจที่จะก่อเรื่องฉู่เฉินเดินไปข้างหน้าคนเดียว โดยไม่สนใจคนร

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1153

    “อืม พวกเราจะไม่ทอดทิ้งนายแน่นอน!”เสียงเจี๊ยวจ๊าวของกลุ่มสาว ๆ ทำให้ฉู่เฉินหมดหนทาง แต่ที่สำคัญกว่านั้น มันทำให้หัวใจของเขาอบอุ่นขึ้นมา“เสี่ยวซือโถว เมื่อเป็นอย่างนั้น พวกเรามาเตรียมพร้อมกันเถอะ ฉันอยู่เฉย ๆ มาหลายวันแล้ว”เฉียวหานอวี้ถูกำปั้น และกระตือรือร้นที่จะพยายามทำอะไรสักอย่างพี่สาวคนอื่น ๆ ก็ตื่นเต้นเช่นกัน ราวกับว่าพวกเธอเห็นภาพของคนหลายคนที่เข้ามาในเมืองหลวงเป็นกลุ่มสถานการณ์นี้ทำให้ฉู่เฉินตกตะลึง“พี่ ๆ ได้โปรดรอก่อน เรื่องนี้ต้องดำเนินการทีละขั้นตอน และฉันกำลังจะทำสำเร็จในไม่ช้า ยังไม่สายเกินไปที่จะดำเนินการเมื่อฉันทำสำเร็จ และอีกอย่าง... ฉันไม่ใช่พี่น้องร่วมสายเลือดของคุณจริง ๆ” ฉู่เฉินขมวดคิ้วและพูดความเกลียดชังของคน ๆ หนึ่งต้องได้รับการจัดการด้วยตัวเองในที่สุด และไม่ให้พี่ ๆ มาเกี่ยวข้องได้ เพราะพวกเธอไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรเลยในเรื่องนี้“จะเป็นอะไรถ้านายไม่ใช่น้องของฉัน? นายเติบโตมาในสถานรับเลี้ยงเด็กกับพวกเราตั้งแต่ยังเด็ก และแม้ว่านายไม่ใช่น้องร่วมสายเลือดของฉัน แต่พวกเราก็ปฏิบัติกับนายเหมือนเป็นน้องชายของพวกเรา”เฉียวหานอวี้เอื้อมมือไปจับแขนเสื้อข

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1152

    “ประสบการณ์ของฉันก็เรียบง่ายมาก ในกองไฟของสถานรับเลี้ยงเด็ก ฉันได้รับการช่วยเหลือจากชายชราคนหนึ่ง หลังจากนั้น ฉันก็ติดตามชายชราไปฝึกวรยุทธ หลังจากประสบความสำเร็จในการฝึกฝน ฉันก็ออกมาเพื่อล้างแค้นให้กับคุณปู่ผู้อำนวยการและทุก ๆ คน ฉันได้ติดตามเบาะแสทีละขั้นตอนไปจนถึงเมืองหลวง และนั่นคือทั้งหมด”ฉู่เฉินกางมือออกกว้าง แสดงให้เห็นว่าพูดจบแล้ว“แค่นั้นหรือ ไม่มีอะไรเลยเหรอ? เสี่ยวซือโถว นายปฏิบัติกับเราเหมือนคนนอกและปฏิเสธที่จะบอกความจริงกับเรา”เฉียวหานอวี้พูดขึ้นอย่างรวดเร็วก่อนหน้านี้ เหล่าพี่สาวได้ใช้สายตากดดัน โดยหวังจะเกลี้ยกล่อมให้ฉู่เฉินเปิดเผยข้อมูลเพิ่มเติม แต่คิดไม่ถึงว่า ฉู่เฉินจะพูดเพียงไม่กี่คำพวกเธอรู้สึกเหมือนว่าแผนของพวกเธอล้มเหลว“เสี่ยวซือโถว ถ้านายไม่พูด พวกเราก็รู้กันดี แล้วก็รู้ว่าตระกูลฉู่ เป็นหนึ่งในแปดตระกูลใหญ่ในเมืองหลวงในอดีต เป็นตระกูลเดิมของนาย นายตั้งใจไม่บอกความจริงกับพวกเรา เพราะไม่อยากทำให้พวกเราต้องเดือดร้อนใช่ไหม? ”หลินอีนัวจ้องมองฉู่เฉินและพูด“ถ้าไม่เคยรู้มาก่อน ก็คงจะดีกว่า เพราะถ้ารู้แล้ว แต่ไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย และจะกลายเป็นภาระสำ

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1151

    ในคฤหาสน์หนานหวาง มีเสียงหัวเราะดังครึกครื้น พี่สาวทั้งห้าคนมารวมตัวกันและสนุกสนานกัน ฉู่เฉินก็สนุกเช่นกัน ในขณะนี้ คนทั้งหกคนอยู่ในลานบ้าน ชิมอาหารที่ฉู่เหมิงเหยานำมา และพูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขาเริ่มจากพี่สาม เฉียวหานอวี้ เธอได้พบกับหมอเทวดาหลี่ซ่างได้อย่างไร ทำไมถึงได้รับเป็นลูกศิษย์ได้ ทักษะทางการแพทย์ของเธอพัฒนาขึ้นอย่างไรหลังจากนั้น เธอช่วยเหลือผู้ป่วยได้อย่างไรบ้าง เธอได้พบกับฉู่เฉินตอนไหน แล้วอะไรทำให้จดจำกันได้ และพูดถึงทุกอย่างอย่างละเอียด“ดังนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะน้องเจ็ดความจำเสื่อม พี่สามคงจะไม่ได้เจอเรา”หลังจากฟัง หลินอีนัวก็ถอนหายใจ“ใช่แล้ว พูดได้แค่ว่าโชคชะตาเล่นตลกกับผู้คน โอเค ฉันพูดจบแล้ว ถึงตาเธอแล้วนะ น้องห้า”เฉียวหานอวี้ส่งต่อบทสนทนาไปยังหลินอีนัวหลินอีนัว ก็ไม่ได้ปิดบังอะไรเกี่ยวกับเรื่องที่ถูกตระกูลหลินพาตัวไป เข้าสู่วงการบันเทิงได้อย่างไร พบกับฉู่เฉินตอนไหน ทำไมถึงมาแสดงหนังร่วมกันอีก และสุดท้ายทำอีท่าไหนถึงเข้าร่วมนิกายเมียวหยินได้หลังจากที่หลินอีนัว พูดจบ พี่สาวหลายคนก็ถอนหายใจว่าประสบการณ์ของหลินอีนัวนั้นค่อนข้างทรหด จากนั้นพวกเธอก็

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1150

    “เอาล่ะ ไปกันเถอะ” เย่ชิงชาน หลินอีนัว และเฉียวหานอวี้ขึ้นรถคันที่สองไปแล้วด้วยความมึนงงชั่วขณะเมื่อเห็นเช่นนี้ หนิงชิงเสว่จึงรีบเข้าไปดึงฉู่เฉินอย่างสบาย ๆ“เสี่ยวซือโถว มานั่งด้วยกันเถอะ”“อืม”ฉู่เฉินตอบกลับ แล้วขึ้นรถที่อยู่ข้างหน้าเขา“ไปกันได้แล้ว” เมื่อมองไปที่เยว่ฟู่หลงที่ยังคงจ้องมองเขาอย่างซื่อบื้อ ฉู่เฉินก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพูด“โอเค อาจารย์”เยว่ฟู่หลงเหยียบคันเร่งและรถออฟโรดสีดำ ก็พุ่งออกไปเหมือนสัตว์ร้ายที่คำรามภายในสนามบินเมืองหลวงฉู่เหมิงเหยาลงจากเครื่องบิน หยิบสัมภาระของเธอ และเห็นฉู่เฉินรออยู่ที่นั่น ยืนอยู่ข้าง ๆ ฉู่เฉินคือผู้หญิงที่สวยงามสี่คน“พี่หก ทางนี้”ก่อนที่ฉู่เฉินจะพูด หนิงชิงเสว่ก็ตะโกนออกไปอันที่จริง แม้ว่าหนิงชิงเสว่จะไม่ตะโกน แต่ฉู่เหมิงเหยาก็คงจะเห็นแล้วเธอก้าวเท้าและเดินไปข้างหน้าเมื่อรู้ว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้พบกับพี่สาวคนอื่น ๆ ฉู่เฉินกังวลว่าอาจจะเกิดความอึดอัด ฉู่เฉินจึงรีบแนะนำทุกคนทันที“พี่หก นี่คือพี่สาม เฉียวหานอวี้ ศิษย์โดยตรงของหมอเทวดา หลี่ซ่าง นี่คือพี่สี่ หลินอี้นัว ศิษย์สายตรงของหัวหน้านิกายเมียวห

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1149

    “แกเป็นใคร?” จ้าวฟางเซียงถามโดยไม่รู้ตัว“ฉันชื่อฉู่เฉิน”เดิมทีฉู่เฉินคิดว่าในฐานะสมาชิกตระกูลจ้าวในเมืองหลวง จ้าวฟางเซียงต้องเคยได้ยินชื่อเขามาบ้าง และเมื่อรู้ว่าเป็นเขา อีกฝ่ายก็จะยับยั้งชั่งใจตัวเองได้บ้างโดยไม่คาดคิด หลังจากพูดชื่อของเขา จ้าวฟางเซียงก็หัวเราะออกมา“ฉันไม่สนใจว่าแกเป็นใคร ก็แค่ไอ้หน้าอ่อน แกยังกล้าประกาศชื่อของแกต่อหน้าฉัน มั่นหน้ามั่นโหนกจริง ๆ แต่น่าเสียดาย เมื่ออยู่ต่อหน้าฉัน จ้าวฟางเซียง แกไม่ได้มีโอกาสที่จะหยิ่งยโส แก….”จ้าวฟางเซียงยังคงพูดไม่หยุดเขาไม่ได้สังเกตเลยว่าชายชราที่ยืนอยู่ข้างหลังจ้าวฟางเซียงในตอนแรก มีสีหน้าหวาดกลัวเมื่อได้ยินชื่อของฉู่เฉินจริง ๆ แล้วเขาคือฉู่เฉิน ฉู่เฉินผู้ทำลายล้างตระกูลฉินเพียงลำพัง!ในบรรดาตระกูลใหญ่ในเมืองหลวง ฉู่เฉินกลายเป็นสิ่งต้องห้าม โดยเฉพาะในหมู่ผู้ที่มีความสัมพันธ์ไม่ดีกับตระกูลฉู่ชายชราเดินไปหาจ้าวฟางเซียงด้วยสีหน้าตื่นตระหนก ขัดจังหวะการพูดของเขา และกระซิบที่หูของเขา“นายน้อย เขาคือฉู่ซวนหวู่ ฉู่ซวนหวู่ที่ฆ่าล้างบางตระกูลฉิน!”เมื่อได้ยินแล้วจ้าวฟางเซียงก็รู้ว่าฉู่เฉินเป็นใครไม่น่าแปลกใจ ที่จะฟังดู

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1148

    เมื่อได้ยินเยว่ฟู่หลงกับเว่ยอิงลั่ว เรียกตัวเองเช่นนี้สำหรับหนิงชิงเสว่นั้นไม่เป็นไร เพราะยังไงฉันก็เคยได้ยินคำพูดที่สนิทสนมกว่านี้มาก่อนคนที่เหลืออีกสามคน ไม่ว่าจะเป็นเย่ชิงชาน หลินอีนัว หรือเฉียวหานอวี้ต่างก็หน้าแดงแจ๋ฉู่เฉินพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว“พี่สาว อย่าไปสนใจพวกเขา พวกเขาเคยพูดจาไร้สาระ ไปคุยกันต่อบนรถดีกว่า”“อืม”ทั้งสามคนไม่คัดค้าน แต่ทุกคนรีบวิ่งไปที่รถที่อยู่ข้างหลังพวกเขา“หยุด!”เสียงเย็นชาดังขึ้น ทำให้ฉู่เฉินหยุดชะงัก ร่างหนึ่งก้าวมาข้างหน้าเฉียวหานหยู่ ขวางทางของเธอฉู่เฉินเดินเข้าไปและมองไปที่ชายคนนั้น“พี่สาม คุณรู้จักเขาไหม?”“ไม่รู้จักเลย” เฉียวหานอวี้ตอบพร้อมเอียงหัวอย่างไม่ใส่ใจ“งั้นก็อย่าไปยุ่งกับเขาเลย ขึ้นรถกันเถอะ”ฉู่เฉินจับมือเธอเบา ๆ ช่วยประคองเธอขึ้นรถ ขณะที่เขาเปิดประตูค้างไว้การเห็นตัวเองถูกเมินอย่างซึ่ง ๆ หน้า ถือเป็นฟางเส้นสุดท้ายสำหรับจ้าวฟางเซียง เขาไม่เพียงแต่เคยคิดจะใช้เงินห้าสิบล้านหยวนเพื่อเอาชนะใจเธอเท่านั้น แต่ตอนนี้เขากลับถูกเมินอย่างสิ้นเชิง และที่แย่ไปกว่านั้น ชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่าและหล่อกว่าคนนี้ก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาอี

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1147

    “คุณหนูเฉียว คุณจะไปไหน ฉันจะพาคุณไปส่งเอง”จ้าวฟางเซียงไม่รู้ว่า มั่นหน้ามั่นโหนกมาจากไหน จึงเอื้อมมือไปหามือหยกอันบอบบางของเฉียวหานอวี้ เพื่อจับมือเธอเฉียวหานอวี้เบี่ยงตัวและหลบไป“นายจะทำอะไร?”“เฮ้ ๆ ทำอะไรอยู่ เป็นเรื่องปกติที่ฉันจะไปส่งคุณกลับบ้าน ไม่ใช่แค่คุณเท่านั้น แต่รวมถึงพวกคุณทุกคนด้วย”เมื่อเห็นว่าเฉียวหานอวี้สามารถหลบมือของตัวเอง ได้อย่างง่ายดายจ้าวฟางเซียงไม่ได้สนใจ และยื่นมือเของเขาออกไปอีกครั้ง“นายบ้าไปแล้วหรือไง ตอนกลางวันแสก ๆ ฉันสามารถแจ้งความอนาจารนายได้!”เฉียวหานอวี้หลบอีกครั้งและพูดจาเย็นชา“บอกฉันสิ? ดูเหมือนว่าคุณยังไม่เข้าใจน้ำหนักของคำว่าตระกูลจ้าวแห่งเมืองหลวง ใครในเมืองนี้ที่กล้าเข้ามายุ่งกับฉัน จ้าวฟางเซียง!”จ้าวฟางเซียงพูดจาเย่อหยิ่งเมื่อเห็นว่าเฉียวหานอวี้หลบได้อีกครั้ง จ้าวฟางเซียงก็รู้ว่า แม้เขาจะโง่แต่ผู้หญิงคนนี้คือวรยุทธ ถึงจะไม่สามารถรับรู้ระดับวรยุทธของผู้หญิงคนนี้ได้ แต่ระดับวรยุทธของเธอก็อาจจะเท่ากับเขา คาดว่าผู้หญิงคนนี้ได้ฝึกฝนวิชามาเหมือนกัน ดังนั้นเธอจึงหลบเลี่ยงเขาได้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลังจากเข้าใจแล้ว จ้าวฟางเซียงก็พูดอย่

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status