LOGINShare
บทที่ 247
Last Updated:
2024-07-27 18:00:00
Related chapters
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 248
เจ้าเด็กคนนี้...เฉินฝานถูกฉินเย่ว์โหรวทำให้ทั้งโมโหและซาบซึ้ง“ลำดับของข้าจะต้องต่ำ? ดูถูกนายท่านของเจ้าแบบนี้หรือกระไร?”“นายท่าน ท่านรู้ว่าข้าน้อยไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น ข้าน้อยแค่กังวลว่าในกรณีที่สอบออกมาไม่ดี เอ้ย ไม่ใช่ ความหมายของข้าน้อย ถ้าหากสอบไม่ได้อย่างที่หวังไว้ ถุย ถุย...”ฉินเย่ว์โหรวที่ลุกลี้ลุกลน ยิ่งอธิบายยิ่งเละเทะ ร้อนใจจนน้ำตาแทบจะไหลออกมาแล้ว“ไม่เป็นไรนะ!” เฉินฝานยิ้มปลอบโยน “นายท่านของเจ้าไม่ได้แย่ขนาดนั้น สอบติดแน่นอนอันนี้ข้าไม่กล้าพูด ทว่าไม่ใช่ที่โหล่แน่นอน”“นายท่าน น้องสี่ พวกท่านกำลังทำอะไรกัน?”เสียงของฉินเย่ว์โหรว ดึงดูดสายตาของฉินเย่ว์เจียวและฉินเย่ว์ฉู่ให้จับจ้องไปที่จุดเดียวสายตาอันแหลมคมของฉินเย่ว์ฉู่ ต่อให้ไฟสลัว นางมองปราดเดียวก็เห็นน้ำตาตรงหางตาของฉินเย่ว์โหรว “พี่สี่ร้องไห้ทำไมกัน เมื่อครู่เหมือนข้าได้ยินเรื่องอะไรสักอย่าง”“ไม่ ไม่มีอะไร” ฉินเย่ว์โหรวรีบร้อนเช็ดน้ำตาตรงหางตา“ไม่มีอะไรจริงๆ ก็แค่เย่ว์เจียวนับจำนวนเงินวันนี้ผิด นางกำลังร้อนใจอยู่”เฉินฝานอธิบายมาแล้ว ฉินเย่ว์เจียวกับฉินเย่ว์ฉู่ถึงจะวางใจน้องสี่ชอบจริงจังเกินเหตุ จำ
Last Updated : 2024-07-28เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 249
แม้กระทั่งตัวฉินเย่ว์โหรวเองก็ไม่แน่ใจว่าจะค้างอยู่ท่านี้ไปอีกนานแค่ไหน?ต่อให้คอจะเมื่อยจะชาแล้ว ก็อาลัยอาวรณ์ที่จะแยกจากตอนกลางวันให้ความกล้าหาญนางสิบอัน นางก็ไม่มีความกล้าที่จะมองเฉินฝานในระยะใกล้เช่นนี้ มีเพียงเวลาแบบนี้เท่านั้นที่นางถึงจะสามารถมองเขาตามอำเภอใจได้“เฮ้อ!”ในที่สุดฉินเย่ว์โหรวก็ทนไม่ไหวแล้ว นางถอนหายใจออกมาเบาๆ พูดกระซิบ “นายท่านรูปงามเสียจริง”“อืม เช่นนั้นเจ้ามองมานานขนาดนี้ ควรจะจ่ายเงินแล้วหรือไม่?”ตอนแรกฉินเย่ว์โหรวคิดว่าตัวเองหลอนไปเอง นางจ้องเฉินฝานที่ลืมตาแล้วทั้งสองข้าง ชื่นชมอย่างไม่หยุดหย่อน“ดูสิ ดวงตาคู่นี้ ลึกซึ้ง สุกสกาวอะไรเช่นนี้ ทำให้ใจของข้ามัน...”ขนตาที่ขยับเล็กน้อยทำให้ฉินเย่ว์โหรวสังเกตเห็นความผิดปกติไม่ใช่ว่านายท่านควรจะหลับไปแล้วหรอกหรือ? ขนตาของเขาขยับได้อย่างไรกัน?และยังมี ดวงตาเวลาที่นอนหลับทำไม...ร่างกายของฉินเย่ว์โหรวแข็งทื่อทันที! !“ใจของเจ้าเป็นอะไร?”เสียงทุ้มใสดังขึ้นที่ข้างหูของฉินเย่ว์โหรวเสียงที่มีความสงสัยเช่นนี้ ฉินเย่ว์โหรวคุ้นเคยเป็นอย่างมาก“นาย นายท่าน... อ๊าก!”ฉินเย่ว์โหรวที่แอบมองถูกจับได้ อายจนไม
Last Updated : 2024-07-29เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 250
ตอนที่กลับมา ในมือของนางมีกะละมังล้างหน้าเพิ่มมาหนึ่งใบ“นานๆทีนายท่านจะได้นอนหลับอย่างเต็มที่ น้องสี่เจ้านี่จริงๆเลย พอตื่นก็โวยวายรบกวนให้นายท่านตื่นไปด้วย”ฉินเย่ว์เจียวกำลังยกกะละมังล้างหน้า ตำหนิฉินเย่ว์โหรวไปพลางเดินไปทางเฉินฝาน“ไม่ใช่นะพี่สาม นายท่านจะเข้าเรียนสายแล้ว”“พี่สี่ ข้าว่าพี่นอนจนเบลอแล้ว”เสียงใสแจ๋วเจื้อยแจ้วดังตามมา ม่านประตูถูกเปิดขึ้น ใบหน้ารูปไข่น้อยๆของฉินเย่ว์ฉู่โผล่เข้ามาจากด้านหน้าบนใบหน้ารูปไข่น้อยๆก็ยังมีหยาดเหงื่อ คิดว่าคงจะเพิ่งจะกลับมาจากไปเล่นข้างนอกมาซักสักพัก“เมื่อวานพวกปัญญาชนทะเลาะกับเมียตัวเองไม่ใช่หรือ อาจารย์เฉียนโมโห วันนี้หยุดเรียน“โอ้”ฉินเย่ว์โหรวตบหน้าผาก ดูข้าสิ ลืมเรื่องนี้ไปได้อย่างไรกัน”“ข้าว่าพี่ก็ดูไม่กระปรี้กระเปร่า ราวกับว่าเมื่อคืนไม่ได้นอนไปทำอะไรไม่ดีอย่างนั้น”“ใช่ที่ไหนกัน!” ฉินเย่ว์โหรวจ้องเขม็งไปที่ฉินเย่ว์ฉู่ “เมื่อคืนวานข้านอนหลับสนิทจะตายไป!”เฉินฝานมองอย่างเย้ยหยันพลางกล่าว “ก็ใช่น่ะสิ เมื่อคืนวานเย่ว์โหรวหลับสนิทมาก น้ำลายแทบจะไหลมาที่บนหน้าข้าแล้ว”เฉินฝานไม่ได้พูดเกินจริง ฉินเย่ว์โหรวมองเขาจนน้ำลายแท
Last Updated : 2024-07-30เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 251
“หึ เจ้าคนขโมยลูกท้อของชาวบ้าน”ฉินเย่ว์ฉู่เบ้ปาก ถลึงตามองเฉินเจียงที่เอาแต่พูดเรื่องคุณธรรมจริยธรรม“อยากยิงธนูสักดอกเพื่อเป็นการสั่งสอนเขาจริงๆ” ฉินเย่ว์เจียวกัดฟันแน่นเฉินฝานมองสาวน้อยข้างกายทั้งสองคนที่กำลังโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ ส่ายหน้าด้วยความจนปัญญา “เพิ่งออกมาไม่นาน พวกเจ้าลืมสิ่งที่เย่ว์โหรวกำชับแล้วหรือ? ประเดี๋ยวกลับไปข้าจะบอกนาง...”“นายท่าน อย่าเจ้าค่ะ!”ฉินเย่ว์เจียวกับฉินเย่ว์ฉู่รีบอ้อนวอน พวกนางต่างมีสิ่งที่ต้องการเย่ว์เจียวอยากได้ลูกศรคันใหม่ เย่ว์ฉู่คิดถึงเบี้ยเลี้ยงของนาง…วันเวลาหมุนผ่าน ไวดั่งยิงธนูราชวงศ์ต้าชิ่ง การสอบฤดูวสันต์ที่จัดขึ้นปีละครั้งกำลังจะเริ่มต้นแล้วการสอบฤดูวสันต์แบ่งเป็นการสอบระดับอำเภอ การสอบระดับมณฑลและการสอบราชสำนักการสอบระดับอำเภอ การสอบระดับมณฑล ล้วนจัดขึ้นในอำเภอ โดยมีนายอำเภอเป็นผู้คุมสอบ หลังจากผ่านการสอบระดับอำเภอจึงจะเข้าร่วมการสอบราชสำนักได้หลังจากผ่านการสอบมณฑล ก็จะเป็นถงเซิง มีเพียงถงเซิงเท่านั้นที่จะเข้าร่วมการสอบราชสำนักได้การสอบราชสำนักต้องสอบในสนามที่ใหญ่กว่าอำเภอ ซึ่งก็คือเมือง ผู้คุมสอบของการสอบราชสำนักคือท่า
Last Updated : 2024-07-30เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 252
เฉินฝานตื่นนอนไม่นาน เฉินผิงและครอบครัวก็มาเยือน เฉียนลิ่ว จูจื้ออันและชาวบ้านที่ช่วยเฉินฝานจับปลาก็มาเช่นเดียวกันพวกเขามาส่งเฉินฝานลานบ้านเฉินฝาน ครึกครื้นเล็กน้อยแต่ว่า เรือนข้างๆ อย่างเฉินเจียง ครึกครื้นยิ่งกว่าชาวบ้านในหมู่บ้านซานเหอ และหมู่บ้านอื่น ผู้คนมากมายมาส่งเฉินเจียง ลานบ้านเฉินเจียงถึงขั้นไม่มีที่ยืน บางคนต้องยืนข้างนอกคนเหล่านี้อยากให้เฉินเจียงคุ้นหน้าคุ้นตาพวกเขา หวังว่าอนาคตเฉินเจียงจะจำพวกเขาได้ แม้ไม่อาจตักตวงผลประโยชน์ แต่อนาคตก็สามารถพูดคุยกันได้ครุ่นคิด หากวันข้างหน้าเฉินเจียงเป็นขุนนาง เช่นนั้นอนาคตยามพวกเขาพูดคุยกับคนอื่น ก็สามารถบอกได้ว่าตนรู้จักขุนนางใหญ่ เมื่อครั้นเขาเข้าร่วมการสอบฤดูวสันต์ ตนมีโอกาสได้ไปส่งเขานี่เป็นเรื่องที่มีเกียรติยิ่งนักแม้กระทั่งหลี่เจิ้งก็มา เฉินเจียงไม่มีรถม้า เขานำรถม้ามาสองคัน คันหนึ่งตนนั่ง อีกคันหนึ่งในเฉินเจียงนั่งเฉินเจียงถูกผู้คนล้อมรอบกระทั่งเดินถึงหน้าประตู“ขอบคุณทุกคน ขอบคุณทุกคน”ก่อนขึ้นรถม้า เฉินเจียงวางตัวมีมารยาท ถ่อมตัวอย่างมาก เขาประสานมือคารวะชาวบ้านที่มาส่งเขา“หากครั้งนี้ข้าสอบผ่าน กลับมาจะจัดง
Last Updated : 2024-07-30เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 253
“อย่าพูดเช่นนี้ ไม่แน่เขาอาจจะสอบผ่านก็ได้?”“เขาสอบผ่านเนี่ยนะ? เจ้าไม่รู้ใช่ไหมว่าเขาเป็นใคร?”“เขาเป็นใคร?”“เฉินฝาน!”“เฉินฝานคนที่เรียนมานานครึ่งปี เพิ่งศึกษาคัมภีร์สามอักษรจบ ลายมือไม่ต่างจากเด็กน้อยคนนั้นหรือ?”เรื่องที่เฉินฝานเพิ่งเรียนคัมภีร์สามอักษรจบ ลายมืออัปลักษณ์ แพร่สะพัดไปทั่วนานแล้วอีกทั้งปากต่อปากหนึ่งไปสิบ สิบไปร้อย ทั้งที่เขาเข้าเรียนไม่ถึงสองเดือน ข่าวลือกลับบอกว่าเขาเรียนมาครึ่งปีแล้ว“เขาคนนี้แหละ!”“หึๆ ช่างไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงจริงๆ บ้าไปแล้ว”“หากไม่บ้า แล้วจะมีหน้าไปร่ำเรียนในสถานศึกษาได้อย่างไร”“คนไร้ยางอายอย่างเขา แม้จะสอบได้อันดับสุดท้าย ผิวหน้าก็ไม่สะเทือนกระมัง”“เป็นไปได้ พ่อค้าไร้ยางอายที่สุด” หลังจากทุกคนดูถูกเฉินฝานเสร็จ ก็ไม่มีใครมองเขาอีก ต่างหันไปประจบเฉินเจียงแน่นอน คนเหล่านี้คิดไม่ถึงว่าแม้เฉินฝานจะส่งกระดาษเปล่า ก็ไม่มีทางสอบได้อันดับสุดท้ายชายชราเชื่อมั่นในตัวเขาเช่นนั้น หากเฉินฝานส่งกระดาษเปล่า ไม่แน่อาจจะให้เขาอันดับหนึ่งก็ได้“เสี่ยวฝาน?”เสียงนุ่มนวลหนึ่งดังขึ้นเสียงนี้ไม่คุ้นเคยแม้แต่น้อยเฉินฝานมองไปตามเสียงหญ
Last Updated : 2024-07-30เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 254
คนที่พูด คือหลี่เจิ้ง ขณะที่เขาตำหนินางหลิว เขาก็คว้ามือของเถียนเสี่ยวอวี่ ดึงตัวนางกลับเข้าไปในรถม้านี่เป็นการออกเรือนครั้งแรกของเถียนเสี่ยวอวี่ หลี่เจิ้งพานางออกมา เพื่อให้เฉินเจียงกับเถียนเสี่ยวอวี่เจอหน้ากัน อยากตกลงเรื่องการแต่งงานระหว่างเฉินเจียงกับเถียนเสี่ยวอวี่ล่วงหน้าเฉินเจียงเข้าร่วมการสอบฤดูวสันต์ในครั้งนี้ หากผ่านการสอบระดับอำเภอและการสอบระดับมณฑล เช่นนั้นต้องมีคนมากมายแย่งกันอยากให้ลูกสาวแต่งงานกับเฉินเจียงแน่นอนเมื่อถึงเวลา หากมีตระกูลที่กว่าตระกูลของหลี่เจิ้งอยากให้ลูกสาวแต่งงานกับเฉินเจียง เถียนเสี่ยวอวี่ก็ไม่มีโอกาสแล้วเถียนเสี่ยวอวี่อายุเยอะกว่าฉินเย่ว์เจียวหนึ่งปี ปีนี้อายุสิบเก้าในยุคสมัยนี้ อายุสิบเก้ายังไม่ออกเรือนถือว่าแก่แล้วตลอดหลายปีมานี้ หลี่เจิ้งอยากใช้เถียนเสี่ยวอวี่เป็นเครื่องมือในการเลื่อนยศของเขา อยากให้นางแต่งงานกับตระกูลใหญ่ๆ มาโดยตลอดแต่ตอนนี้บุรุษน้อยหญิงมาก หญิงสาวในตระกูลที่ดีกว่านี้ ก็มีมากมาย ดังนั้นตระกูลที่หลี่เจิ้งหมายตาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ไม่ชายตามองลูกสาวของเขา ในทางตรงกันข้ามตระกูลที่หมายตาลูกสาวของเขา เขาก็รังเกียจที่ตระกู
Last Updated : 2024-07-30เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 255
มนุษย์ก็เป็นเช่นนี้ ท่ามกลางคำสรรเสริญเกินจริงเป็นบ่อเกิดให้หลงทางการอ่านบทกลอนไม่อาจเติมเต็มความมั่นใจที่ทะลักออกมาของบรรดาปัญญาชนอีกต่อไปมีคนเสนอ พวกเขาแต่งกลอนในศาลานี้ อนาคตหากสอบผ่าน ศาลาแห่งนี้ต้องการเป็นสถานที่สักการะของปัญญาชนแน่นอนราชวงศ์ต้าชิ่งมีธรรมเนียมปฏิบัติอย่างหนึ่ง ซึ่งก็คือสถานที่ที่จอหงวน ปั๋งเหยี่ยนและถังฮวาเคยหยุดพัก ปีถัดไปผู้เข้าสอบมากมายจะไปกราบไหว้บูชาที่นั่นหวังจะได้รับความโชคดีของคนที่สอบผ่าน หวังว่าตนจะเป็นเหมือนพวกเขา ทำข้อสอบได้เป็นอย่างดีเพียงคิดว่าอนาคตตนอาจจะกลายเป็นคนที่ปัญญาชนให้ความนับถือ พวกปัญญชนเลือดพลุ่งพล่านขึ้นมาทันที แย่งกันสะบัดพู่กันเช่นเดียวกับตอนอ่านบทกลอน กลอนบทหนึ่งถูกแต่งขึ้นมา จะมีคนวิจารณ์ หลังจากนั้นก็ชื่นชมกันใหญ่โต คล้ายว่าทุกคนกลายเป็นจอหงวนกันหมดอย่างไรอย่างนั้นแท้จริงแล้วกลอนที่พวกเขาแต่ง ธรรมดายิ่งนัก บางบทกลอนถึงขั้นไม่คล้องจองเสียงหึ่งดังก้องในหูไม่หยุด ฟังแล้วช่างน่าเบื่อและไม่น่าสนใจ“เย่ว์เจียว พวกเราไปกันเถอะ” เฉินฝานลุกขึ้นกำลังจะเดินไป“พี่ชาย จะไปแล้วหรือ?”เฉินฝานกำลังจะก้าวเดิน ก็มีคนร้องเรียกเขา
Last Updated : 2024-07-30
Latest chapter
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 902
ตวนซินอ๋องมิอยากเชื่อสายตาของตนเอง เขายกกำปั้นไปด้านหน้าเฉินฝานทันที หลังนั้นก็ชูสามนิ้วออกไปชูสามนิ้วแล้วตะโกนพูดขึ้นหนึ่งประโยค“หนึ่งกฎเกณฑ์ สองสตรี สามเงินเหวิน!”เมื่อตะโกนจบก็จ้องไปที่เฉินฝาน สื่อความหมายว่าถึงตาเจ้าแล้วเฉินฝานรู้สึกหมดคำพูดอีกครั้ง ถูกพลทหารหนึ่งพันปิดล้อมมิสำคัญ จวนจะถูกตัดหัวประหารก็มิสำคัญเช่นกันสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ...เฉินฝานก็ยกกำปั้นขึ้นมาชูนิ้วยื่นไปด้านหน้าตวนซินอ๋องเช่นกัน“สี่ฤดูกาล ห้าปรมาจารย์ หกที่นั่ง!”ทหารหลวงที่ปิดล้อมเฉินฝานและตวนซินอ๋องไว้มึนงงในบัดดลแม้กระทั่งหลี่ชิ่งที่เป็นหัวหน้าของพวกเขายังกวาดสายตามองไปรอบข้าง เขากำลังสงสัยว่านี้เป็นสัญญาณลับระหว่างเฉินฝานและตวนซินอ๋องหรือไม่“ถูกต้องทั้งหมด ๆ!”ตวนซินอ๋องดีใจออกนอกหน้าเดินไปกอดเฉินฝาน “เจ้าพูดรหัสลับของการเล่นทายตัวเลขถูกทั้งหมด เจ้าเป็นลูกเขยที่แสนดีของข้าจริงๆด้วย เจ้ายังมีชีวิตดังคาดสินะ”กำปั้นแห่งความปีติของตวนซินอ๋อง ทุบไปหลังเฉินฝานครั้งแล้วครั้งเล่าเฉินฝานรู้สึกวิงเวียนศีรษะ เขาจวนจะถูกพ่อตาของตนเองตบหลังจนแทบจะกระอักเลือดออกมาแล้ว“ชาวบ้านใจกล้า ก่อความวุ่
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 901
“ตุ้บ!”หลี่ชิ่งที่แต่เดิมกำลังพยุงหลิวเกาจัวปล่อยมือออกทันทีหลิวเกาจัวที่หกล้มหน้าคะมำตะโกนร้องโอดโอย เห็นว่ามีเท้าสองข้างอยู่ด้านหน้าจึงคิดที่จะใช้เพื่อยันตัวลุกขึ้นปรากฏว่าเมื่อเขาสัมผัสเท้านั้น เจ้าของฝ่าเท้านั้นก็จงใจยกขึ้น จึงทำให้เขาลื่นล้มลงกับพื้นอีกครั้ง“บัณฑิตหลิว กลางวันแสกๆเช่นนี้ นักพรตชิงเฟิงก็กำลังทำพิธีอยู่ที่แห่งนี้ จะมีภูตผีตนใดกล้าออกมากัน?”ผู้ที่ถีบหลิวเกาจัวคือเลขาธิการกรมโยธาธิการหยางอวิ๋นหู่ เดิมทีหยางอวิ๋นหู่เป็นผู้เก่งกาจในการประจบประแจงคนหนึ่ง ก่อนที่หลิวเกาจัวจะทรยศซูซิวฉี เสิ่นหมิงหยวนให้ความสนใจกับหยางอวิ๋นหู่เป็นอย่างมาก ปรากฏว่าเมื่อหลิวเกาจัวปรากฏตัวขึ้นมา หยางอวิ๋นหู่ก็เทียบเคียงหลิวเกาจัวมิได้แม้แต่น้อยครั้งนี้สามารถทำให้เฉินฝานติดอยู่ในเมืองเซียนตูได้ เดิมทีก็เป็นความดีความชอบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของหยางอวิ๋นหู่ แต่เพราะสาเหตุที่ว่าเรือนเซียนผาสุกมิสามารถปิดตายเฉินฝานได้อย่างสมบูรณ์ หลิวเกาจัวก็คอยใส่สีตีไข่อยู่เสมอ หยางอวิ๋นหู่มิเพียงแต่มิได้รับรางวัลจากเสิ่นหมิงหยวนเท่านั้น กลับถูกตำหนิอย่างรุนแรงอีกด้วย“ใต้เท้าหยางพูดถูก ต่อให้เป็นกลางวั
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 900
เฉินฝานเดินออกมาจากห้องตั้งดวงวิญญาณ ก่อนจะเดินไปยังแท่นบูชาบนแท่นบูชายังมีคนกำลังทำพิธีอยู่นอกจากนี้คนบนแท่นบูชาผู้นี้แต่งกายงดงามกว่าหมอผีที่อยู่ในห้องตั้งดวงวิญญาณ เครื่องมืออุปกรณ์ก็ดูอลังการมากกว่าว้าวเฉินฝานอดลอบอุทานไม่ได้เสิ่นหมิงหยวนลงทุนสำหรับงานศพนี้ของเขาไปไม่น้อยเลยตรงพื้นที่เปิดโล่งใต้แท่นบูชา มีขุนนางฝ่ายบุ๋นและฝ่ายบู๊คุกเข่ากันเต็มไปหมดหิมะเริ่มโปรยปรายลงมาอีกครั้งเฉินฝานมองแวบเดียวก็เห็นอ๋องตวนที่ยืนอยู่หน้าขุนนางทั้งหมด อ๋องตวนไม่มีท่าทางเมามายเหมือนก่อนหน้านี้แล้วผมที่เดิมทีขาวแค่ครึ่งเดียว ตอนนี้ขาวโพลนไปหมดแล้ว ใบหน้าเต็มไปด้วยความโศกเศร้าลูกเขยจากไปแล้วท่ามกลางเพลิงไหม้อย่างรุนแรงเมื่อไม่กี่วันก่อน อีกทั้งยังสูญเสียบุตรีไปอีกสองคนนี่ก็คือคนผมขาวส่งศพคนผมดำสินะเฉินฝานเห็นแล้วรู้สึกประทับใจเล็กน้อยแม้ว่าพ่อตาที่โผล่มาตอนครึ่งทางผู้นี้ของเขา ปกติจะชอบดื่มเหล้า และเป็นคนที่ดูไม่น่าเชื่อถืออย่างมาก แต่ก็ปฏิบัติกับเขาดีมากจริง ๆ จนไม่มีอะไรจะพูด อีกไม่นาน อีกไม่นาน เขาก็ไม่ต้องเสียใจแล้วส่วนบนพระที่นั่งมังกรที่อยู่ไกล ๆ... ว่างเปล่าไม่
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 899
“วันที่แปดแล้วเจ้าค่ะ พรุ่งนี้เป็นวันสุดท้าย นายท่าน คนข้างนอกพวกนั้นด่าท่านมาแปดวันแล้ว ท่านยังอารมณ์ดีทนได้ แต่ข้าทนไม่ไหวแล้วนะเจ้าคะ”ฉินเย่ว์เจียวรู้สึกน้อยอกน้อยใจ นางกำหมัดแน่นมาหลายวันแล้ว แต่เฉินฝานสั่งให้เย่ว์หนูคอยดูแลนาง นางจึงทำได้เพียงงอนอยู่ที่บ้าน“เจ้าลดเสียงหน่อย จินเป่าเพิ่งจะหลับไปนะ!”เฉินฝานวางจินเป่าที่ไม่ง่ายเลยกว่าจะกล่อมให้นอนหลับลงบนเตียง จากนั้นก็เดินไปที่ริมหน้าต่าง ฟังเสียงด่าทอจากข้างนอกเสิ่นหมิงหยวนตั้งใจปล่อยให้ชาวบ้านในเซียนตูก่นด่าเฉินฝาน อยากจะทำให้เฉินฝานชื่อเสียงฉาวโฉ่เฉินฝานฟังชาวบ้านในเซียนตูด่าทอตนเอง เพื่อให้พวกเสิ่นหมิงหยวนสูญเสียความระแวดระวัง ชาวบ้านยิ่งด่ารุนแรงและยิ่งด่านานเท่าไร ความระแวดระวังของเสิ่นหมิงหยวนก็จะยิ่งหย่อนยานลง เชื่อว่าเขาตายไปแล้วจริง ๆแววตาของเฉินฝานเย็นชาขึ้นมาทีละนิด“พรุ่งนี้ข้าก็จะ ‘ถูกฝัง’ ได้แล้ว” พรุ่งนี้...ทุกอย่างจะกลับคืนสู่ที่ของมัน ไม่สิควรพูดว่าพรุ่งนี้เขาจะกลายเป็นอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายของต้าชิ่งอย่างเป็นทางการหลังจากอยู่ในเมืองหลวงมาหนึ่งปีกว่า ในที่สุดเขาก็ได้ยืนอยู่บนตำแหน่งเดิมของซูซิว
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 898
“วันนั้นไฟไหม้ลานบ้านรุนแรงมากถึงเพียงนั้น รอบด้านถูกเราพวกเราห้อมล้อมไว้เป็นชั้น ๆ อย่าว่าแต่คนตายเลย ต่อให้เป็นมดสักตัวก็ไม่สามารถหนีออกมาจากลานบ้านนั้นได้ หรือว่าจู่ ๆ เฉินฝานจะกลายเป็นถู่สิงซุนขุดดินหนีออกไปแล้ว”“พรืด!” เลขาธิการกรมพิธีการหลิวเกาจัวที่ยืนอย่างเชื่อฟังอยู่ทางด้านข้างเหมือนกับสุนัขพลันอดหัวเราะออกมาไม่ได้ เมื่อเสิ่นหมิงหยวนกับเสิ่นหยวนเลี่ยงมองมาทางเขา เขาก็รีบอธิบาย “ข้าน้อยคิดว่าต่อให้เฉินฝานกลายเป็นถู่สิงซุนขุดลงไปใต้ดิน เช่นนั้นก็คงโดนเผาจนสุกอยู่ดี ตอนนี้น่าจะเปลี่ยนจากถู่สิงซุนไปเป็นหนูสุกแล้วขอรับ” หลิวเกาจัวพูดประจบมากมายขนาดนั้น ในที่สุดครั้งนี้เขาก็ประจบถูกจุดแล้วเมื่อได้ยินคำพูดของหลิวเกาจัว เสิ่นหมิงหยวนก็อารมณ์ดีขึ้นในพริบตาใช่แล้ว ไฟไม้แรงขนาดนั้น ต่อให้เฉินฝานสามารถขุดลงไปใต้ดินได้ก็คงโดนเผาจนสุกไปแล้ว“เจ้าไปเถิด!” เสิ่นหมิงหยวนที่อารมณ์ดีมากยกมือขึ้นมาโบกทีหนึ่งแล้วพูดกับหลิวเกาจัวว่า “รัฐพิธีศพของท่านอัครมหาเสนาบดีเบื้องซ้ายจะหยุดไม่ได้ เจ้าไปเชิญนักพรตที่ดีที่สุดในเซียนตูมา จะต้องทำพิธีอุทิศส่วนกุศลดี ๆ ให้ท่านอัครมหาเสนาบดีเบื้องซ้
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 897
...เฉินฝานไม่ทันได้รับคำตอบจากเมี่ยวอวี่ เขาก็รู้สึกว่ามีวัตถุร่วงลงมาบนฝ่ามือ จี้หยกในมือเมี่ยวอวี่หล่นลงมาบนฝ่ามือของเฉินฝาน“เมี่ยวอวี่ เมี่ยวอวี่!” ไม่ว่าเฉินฝานจะเรียกอย่างไร โฉมงามในอ้อมแขนก็ไม่มีการตอบสนองเลยตั้งแต่ต้นจนจบนางหลับตา มุมปากยังคงยกยิ้มเล็กน้อยราวกับเจ้าหญิงที่หลับใหลไปพร้อมกับความฝันอันงดงามในหนังสือนิทาน...“คุณหนู!” แม่นมชางร้องไห้พลางโผเข้ามา คุกเข่าอยู่ข้างกายเฉินฝาน ปากก็พึมพำซ้ำ ๆ ว่า “ท่านสาบานตั้งแต่เด็กว่าอยากจะสังหารบุรุษใน ใต้หล้าให้หมด สุดท้ายกลับยังคงตายเพื่อบุรุษ”จากคำพูดของแม่นมชาง เฉินฝานค่อย ๆ เข้าใจแล้วว่าตำหนักเซียวเหยาเป็นองค์กรที่สังหารบุรุษโดยเฉพาะ เดิมทีเฉินฝานอยากจับแม่นมชางเพื่อมาสอบสวน ผลปรากฏว่าแม่นมชางกินยาพิษฆ่าตัวตายไปก่อนแล้วตอนที่ขุดหลุมฝังศพเมี่ยวอวี่ เฉินฝานพลันนึกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้“เจี้ยนหวง?” เฉินฝานหันหน้าไปถามเซียนเจี้ยนหวงที่อนู่ทางด้านข้าง “ท่านรู้เรื่องตำหนักเซียวเหยา และรู้ว่าตำหนักเซียวเหยาอยู่ที่ใดใช่หรือไม่?” “ขะ ข้า...” เซียนเจี้ยนหวงดึงรากหญ้าออกจากมุมปาก “ตำหนักเซียวเหยานั้นออกจะลึกลับ ข้าจะไ
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 896
“นายท่าน...ถอดผ้าคลุมหน้า...ของข้าเถิด” เมี่ยวอวี่นอนอยู่ในอ้อมกอดของเฉินฝาน อ่อนแรงจนกระทั่งไม่มีแรงที่จะลืมตาแล้วแต่ดูออกได้จากแววตาที่ส่องประกายวิบวับ นางแทบจะรอไม่ไหวแล้ว ร้อนใจอยากจะเป็นภรรยาของเฉินฝานนางเคยคิดว่าบนโลกใบนี้นางคงจะหาบุรุษที่ถอดผ้าคลุมหน้าของนางไม่ได้แล้ว พระเจ้าช่วย สุดท้ายเขาก็ยังไม่ใจร้ายกับนางมากเกินไปนางรอคอยจนได้เจอกับบุรุษที่มีคุณสมบัติเหมาะสมเฉินฝานถอนหายใจ “ถ้าเกิดโลกนี้มีการเวียนว่ายตายเกิดจริง ๆ หากชาติหน้ามีจริง เจ้าเจอข้าแล้วอย่าได้โง่งมแบบนี้อีก เข้าใจหรือไม่?” ในฐานะที่เป็นคนยุคปัจจุบัน เติบโตมาพร้อมกับการเรียนรู้วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยียุคปัจจุบัน เฉินฝานคิดว่าคำพูดนี้ของตัวเองน่าขันมากแต่ส่วนลึกภายในใจยังคงหวังว่าวิทยาศาสตร์จะไม่สามารถพิสูจน์ได้ทุกสิ่ง หวังว่าจะมีการกลับชาติมาเกิดใหม่ “ได้!” เมี่ยวอวี่พยักหน้าอย่างว่าง่าย เฉินฝานเอามือวางไว้ที่ด้านหลังหูของเมี่ยวอวี่ จากนั้นก็กระตุกเชือกสีแดงบนหูเบา ๆ ผ้าสีแดงที่ปกปิดใบหน้าครึ่งหนึ่งของเมี่ยวอวี่ก็เลื่อนหลุดลงมาสิ่งแรกที่ปรากฏเข้ามาในสายตาของเฉินฝานคือ ปลายจมูกอันงดงาม ดั
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 895
“เหตุใดเจ้าถึงได้โง่เง่าเช่นนี้? อะไรคือข้ารอดแล้วเจ้าต้องตาย!” เฉินฝานด่าอย่างรุนแรงมากเฉินฝานรำคาญกฎเกณฑ์ที่ว่ามีเจ้าไม่มีข้าเช่นนี้มากเลย คนเรามีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ก็เพื่อที่จะฝืนเปลี่ยนชะตาชีวิตต่อให้สุดท้ายไม่สามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตได้จริง ๆ อย่างน้อยก็พยายามสู้ให้ถึงที่สุด ไม่ให้ตัวเองหลงเหลือความเสียใจเมี่ยวอวี่ผู้นี้ไม่มีแม้กระทั่งดิ้นรนต่อสู้เลยเขาโกรธมากจริง ๆหากเมี่ยวอวี่เชื่อใจเขาได้ บอกเรื่องราวทุกอย่างกับเขาตามความเป็นจริง นางจะเดินมาถึงเส้นทางนี้ได้อย่างไร ตั้งแต่ที่ติดอยู่ในกระท่อมหิมะ เขาก็ให้โอกาสนางสารภาพความจริงมาโดยตลอด แต่ไม่เคยคิดเลยว่านางจะเลือกเช่นนี้ตรงหน้าอกของเมี่ยวอวี่เป็นสีแดงเพลิง นั่นเป็นการย้อมจนเป็นสีแดงสด ผ้าแพรสีขาวที่ผูกไว้บนใบหน้าก็ถูกย้อมจนเป็นสีแดงเช่นเดียวกัน เลือดไหลออกมาจากในร่างกายเยอะมาก ซึมออกมาจากในปากของนางแล้ว ต้องเจ็บมากแน่ ๆ หางตาของเมี่ยวอวี่กลับยกขึ้นเล็กน้อย “อยู่ต่อหน้าเจ้า มีใครที่ไม่โง่ได้หรือ?”“แต่เจ้าก็ยังโง่ไม่พอ ภารกิจของเจ้าคือการลอบสังหารฆ่าไม่ใช่หรือ อยากจะฆ่าข้าให้ตายไม่ใช่หรือ? ฮึดสู้ขึ้นมาสิ!”เฉินฝา
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 894
“คุณหนู พวกเขา...”“นี่เป็นคำสั่ง!” เมี่ยวอวี่ตัดบทหญิงชราด้วยเสียงเฉียบขาด “เปิดเครือข่ายใต้ดินในเมืองเซียนตูเดี๋ยวนี้เลยนะ!”“ว้าว!”เซียนเจี้ยนหวงพุ่งปราดเข้าไป ถามเมี่ยวอวี่ด้วยความตื่นเต้นว่า “แม่หนูน้อย ในเมืองเซียนตูมีเครือข่ายใต้ดินตำหนักเซียวเหยาของพวกเจ้าจริง ๆ หรือ”ดวงตาของชายชราเปล่งประระยิบระยับ เขาเคยได้ยินมานานแล้วว่าตำหนักเซียวเหยามีเครือข่ายใต้ดินอยู่ในเมืองใหญ่มากมาย เขาสงสัยใคร่รู้มากจริง ๆ รีบร้อนอยากจะเห็นเมี่ยวอวี่ผงกศีรษะเล็กน้อย เสียงฟังดูล่องลอย “รบกวนท่านพาพวกเขาเข้ามาด้วย”“ได้เลย ๆ!”เซียนเจี้ยนหวงวิ่งไปหาเฉินฝานอย่างเบิกบานใจ “เจ้าหนู ยังจะอึ้งอยู่ทำไม? เมี่ยวอวี่จะเปิดเครือข่ายใต้ดินแล้ว พวกเรารอดแล้ว!” แม้ว่าในใจยังคงมีความสงสัย แต่ตอนนี้ไม่มีทางอื่นแล้ว เฉินฝานพาภรรยาและลูกตามหลังเซียนเจี้ยนหวงเข้าไปในห้องอีกครั้งหญิงชรากวาดตามองพวกเฉินฝาน ก่อนจะหันไปถามเมี่ยวอวี่อย่างจริงจังว่า “คุณหนู ท่านรู้ไหมว่าตอนนี้ท่านกำลังทำอะไรอยู่?”“ข้าจะทำอะไร?” เสียงของเมี่ยวอวี่ฟังดูคลุมเครือ แต่ว่ามีความเด็ดเดี่ยวอย่างยิ่ง “ไม่ต้องให้แม่นมชางมาเตือนหรอ
