แชร์

บทที่ 26

หลินโจวคิดไม่ถึงว่า เพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อยจะไม่มีอารมณ์ขัน

ล้อเธอเล่นหน่อยเดียว กลับนั่งลงไปเลย

ยัยนี่โง่จริงๆเชียว

ดีที่เขาสายตาดีเห็นเร็ว ยังจับเธอไว้ได้

ในตอนที่แขนตกลงมาบนมือ หลินโจวในใจก็เจ็บปวด

แขนเล็กๆ นี้ เล็กผอมเกินไป

เพื่อนร่วมโต๊ะผอม ผอมมากไปจริงๆ

ทนหิวมานานแค่ไหนแล้ว อีกหน่อยจะต้องเพิ่มอาหารให้เสียแล้ว

สู่เนี่ยนชูไม่พบว่าหลินโจวผิดแผกไป เธอจับโต๊ะอย่างระมัดระวัง แล้วรีบสลัดตัวเองออกมาจากหลินโจว

"ขอบคุณ"

เธอก้มหน้า ค่อยๆ บรรจงขยับไปด้านข้าง

เมื่อมั่นใจว่าตัวเองรักษาสมดูลได้แล้ว เธอก็ไม่ขยับอีก

หลินโจวพบว่า เพื่อนร่วมโตีะตัวน้อยนั่งแบบเอาก้นครึ่งหนึ่งวางไว้นอกเก้าอี้

แขนของเธอมีข้างนึงอยู่ด้านนอก อีกข้างหนึ่งวางไว้บนโต๊ะ พยายามจะรักษาความมั่นคงของร่างกายให้เร็ว

นี่เธอ...

กำลังให้ที่กับเขา

เธอคิดว่าที่เขาไม่พอนั่งเลยมานั่งเบียดเธอเหรอ

เมื่อคิดได้ถึงปัญหานี้ หลินโจวก็รู้สึกว่ามีอะไรมาจุกอยู่ในอก

เขาขยับออกไปอีกด้าน ส่งซิกให้สู่เนี่ยนชู

"ขยับเข้ามาหน่อย"

"หา"

สู่เนี่ยนชูเงยหน้า มองเขาทีหนึ่งแล้วก็รีบก้มหน้าลงไป

"ขอบ..ขอบคุณ"

แม้ว่าจะขยับนั่งมาทางนี้ แต่ก็ยั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status