แชร์
บทที่ 30
บทที่เกี่ยวข้อง
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 31
เมื่อกลิ่นหอมกระทบต่อมรับรส ก็ควบคุมไม่ได้อีกต่อไปสวี่เนี่ยนชูระงับความกลัวในใจเอาไว้ และเริ่มกินอย่างจริงจัง“เอ๊ะ? พี่โจว อะไรถึงได้หอมขนาดนี้ ให้ผมกินหน่อย？ผมหิวจะตายอยู่แล้ว…”พอหลิวซื่อหมิงที่กำลังคัดลอกข้อสอบอยู่ที่หน้าต่างได้กลิ่นหอม ก็รีบวิ่งเข้ามาทันทีเมื่อเห็นท่าทางของหลินโจวกับสวี่เนี่ยนชู เขาก็รีบถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว:“เอ่อ คือว่า ผมไม่หิวเลยสักนิด ผมล้อพวกพี่เล่นเฉยๆ เหอะๆ ลอกข้อสอบยังไม่เสร็จเลย เดี๋ยวผมจะไปลอกต่อ…”ทำไมข้อสอบของวันนี้ถึงได้จี๊ดใจขนาดนี้?สวี่เนี่ยนชูงุนงงเล็กน้อย เธอชี้ไปทางหลิวซื่อหมิงอย่างงุนงง:"เขาก็ไม่กินข้าวเหมือนกันใช่ไหม? เอาให้เขากินหน่อยไหม?"“ไม่ต้อง เขาลดน้ำหนักอยู่”เมื่อเห็นว่าสวี่เนี่ยนชูไม่เชื่อ หลินโจวจึงพูดอีกครั้งว่า:"ดูสิว่าเขาอ้วนขนาดไหน อ้วนมากไม่ดีต่อสุขภาพหรอก ปู่ของเขาเพราะอ้วนเกินไปจึงทำให้เลือดออกในสมองแล้วเสียชีวิต เขาต้องลดน้ำหนักแล้ว"สิ่งที่หลินโจวพูดนั้นเป็นความจริงใช่ว่าเขาให้หลิวซื่อหมิงลดน้ำหนัก แต่เป็นเพราะหลังจากที่เรียนจบมัธยมปลายเขาเริ่มกินตามอำเภอใจมากขึ้นภายหลังกินจนน้ำหนักถึงร้อยห้าสิบกิโลกรัม
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 32
พอเห็นหลินโจวออกไปข้างนอก เธอแทบรอไม่ไหวที่จะลุกขึ้นไปเรียนที่ห้องสามอวิ๋นรั่วซีกับหลี่เสี่ยวหว่านเพิ่งกลับมาจากกินข้าวพอดีพอเห็นเธอ อวิ๋นรั่วซีก็ขมวดคิ้ว:“โจวซานซาน？เธอมาพอดีเลย ฉันกำลังตามหาเธออยู่ วันนี้ฉันได้ยินเรื่องเกี่ยวกับฟ่านอวิ๋นเจ๋อกับหลินโจวแล้วนะ เธอไปบอกฟ่านอวิ๋นเจ๋อว่า อย่าปัญญาอ่อนให้มันมากนัก เรื่องหลินโจวกับฉัน ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเขา และบอกเขาว่าอย่าทำให้หลินโจวลำบากใจอีก!”ตอนที่ทานข้าว อวิ๋นรั่วซีได้ยินทุกอย่างหมดแล้วเธอโกรธมากแม้ว่าอยากจะสร้างปัญหาให้กับหลินโจว ก็ควรจะเป็นเธอที่ไปฟ่านอวิ๋นเจ๋อคือใคร?ทันทีที่เธอพูดจบ ก็เห็นฟ่านอวิ๋นเจ๋อถือชามข้าวมาจากทางด้านหลังสีหน้าของเขาดูแย่เล็กน้อย“รั่วซี”“อ้อ นายอยู่นี่ก็ดีแล้ว โจวซานซานจะได้ไม่ต้องเสียเวลาพูดอีกรอบ”ฟ่านอวิ๋นเจ๋อกำมือเอาไว้แน่น ไม่กล้าพูดอะไรสักคำทั้งหมดเป็นเพราะหลินโจวการทำข้อสอบจำลองครั้งนี้ เขาจะต้องทำให้หลินโจวได้เจอดีแน่!เขาไม่เชื่อว่า คนที่ไม่ผ่านวิชาคณิตศาสตร์ จะสอบได้คะแนนดีกว่าเขาพออวิ๋นรั่วซีพูดจบ ก็จูงมือหลี่เสี่ยวหว่านและกำลังจะจากไปโจวซานซานก็รีบขวางทางเธอเอาไว้:
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 33
หลินโจวชอบแค่เธอเท่านั้น“โจวซานซาน คราวหน้าถ้ามีเรื่องแบบนี้อีกไม่ต้องมาบอกฉัน เสี่ยวหว่าน พวกเราไปกันเถอะ”โจวซานซาน:???รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเล็กน้อย แต่ในฐานะเพื่อนสนิทของอวิ๋นรั่วซี ในที่สุดโจวซานซานก็พยักหน้า:"ได้ เข้าใจแล้ว"ตอนที่หลินโจวกลับมา โจวซานซานยังไม่ได้จากไปหลินโจวเมินเฉยต่อเธอ และเดินไปที่ห้องเรียนตอนที่เดินผ่านโจวซานซาน เขาก็ได้ยินเธอพูดประโยคหนึ่งว่า:“ปัญญาอ่อน หลินโจวนายมันปัญญาอ่อนมาก!”แล้วก็จากไปด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม????ผู้หญิงที่อยู่ด้วยกันกับอวิ๋นรั่วซีต่างก็พากันเป็นบ้า?หลินโจวส่ายหัว และไม่สนใจเธอ…....คาบวิชาศึกษาด้วยตนเองในช่วงเย็นผ่านไปอย่างรวดเร็วพอเลิกเรียนแล้ว หลินโจวก็เรียกหลิวซื่อหมิงเพื่อเตรียมตัวกลับบ้านทั้งคู่ต่างก็เป็นนักเรียนไปกลับใช้เวลาเดินจากโรงเรียนเพียงยี่สิบนาทีก็ถึงแล้วพอออกจากประตูโรงเรียน หลิวซื่อหมิงแทบจะรอไม่ไหวที่จะดึงหลินโจวเอาไว้:“พี่โจว ร้านอินเทอร์เน็ตเปิดอยู่? ผมเลี้ยงบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป!”ตอนเย็นไม่กินข้าว เขาหิวจะตายอยู่แล้ว"ไม่ไป"“อ้าว? แล้วพี่จะทำอะไร?”"กลับบ้าน!"หลิวซื่อหมิงเ
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 34
หลิ่วชิงเหยียนก้มศีรษะลง แล้วหัวเราะเบา ๆ :“หลินโจว วันนี้นายแปลกไปเล็กน้อยจริงๆนะ”มิน่าล่ะสวี่เนี่ยนชูถึงไม่ยอมเปลี่ยนที่นั่งเป็นเช่นนี้ ก็ดีเหมือนกัน“งั้นอาจารย์คิดว่าผมเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นหรือแย่ลง?”"เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นแน่นอน แบบนี้ดีมาก หากสามารถพัฒนาการเรียนได้ มันจะดียิ่งกว่านี้!"“ฮ่า ผมว่าจะตั้งใจเรียนอยู่พอดีเลย”“อืม สู้ๆ อาจารย์จะสนับสนุนนาย”"ขอบคุณครับ"หลิ่วชิงเหยียนเปิดเบียร์ เทแก้วหนึ่งแล้วยื่นให้หลินโจว"ดื่มไหม?"“คุณครูหลิ่วครับ ผมยังไม่บรรลุนิติภาวะ สอบเข้ามหาวิทยาลัยเสร็จแล้วถึงจะบรรลุนิติภาวะ”"โอเค!"หลิ่วชิงเหยียนดื่มเองหนึ่งอึก สีหน้าดูเศร้าหมองเล็กน้อย“อันที่จริงแล้วเป็นวันเกิดที่ไม่มีความสุขเลย”ในตอนเช้าแต่งหน้าอย่างสวยงาม แต่กลับถูกบังคับให้ไปนัดบอด แม้แต่พิธีปฎิญาณตนหนึ่งร้อยวันของนักเรียนก็ยังไม่ได้เข้าร่วมต่อมา ยังถูกผู้ปกครองทั้งหลายร้องเรียน ว่าตนไปทำงานอื่นมากกว่างานหลักหลิ่วชิงเหยียนไม่รู้ว่า ทำไมชีวิตของตนถึงกลายเป็นแบบนี้“คุณครูหลิ่วครับ อันที่จริงผมคิดว่า ไม่จำเป็นต้องไปสนใจความคิดของคนเหล่านั้นหรอก”หลิ่วชิงเหยี
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 35
เมื่อฉินซูหลันได้ยินดังนี้ ก็ตะลึงอยู่ครู่หนึ่งเพราะรู้ว่าสิ่งที่หลินฉางเจิงพูดหมายถึงอะไร เธอเอามือปิดปากเอาไว้น้ำตาแทบไหลแต่หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอก็ยังคงส่ายหัว:“ไม่ได้ ฉางเจิง คุณลืมนิสัยของหลินโจวไปแล้วเหรอ? แม้ว่าวันนี้เขาจะให้คุณหาแม่ให้เขา แต่ถ้าเขาแค่อยากจะทดสอบคุณล่ะ？”“ถ้าเกิดเขารู้เรื่องของพวกเราแล้ว เริ่มโวยวายขึ้นมาล่ะ?”“เรื่องระหว่างฉันกับคุณเป็นเรื่องเล็ก แต่เขากำลังจะสอบเข้าวิทยาลัยนะ”“พวกเราจะทำให้เขาเสียเวลาไม่ได้”หลินฉางเจิงลังเลใจอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าในฐานะพ่อของหลินโจวหลินฉางเจิงเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวเลี้ยงหลินโจวมาจนเติบใหญ่ด้วยตนเองตามลำพังดังนั้นเขาจึงรู้จักหลินโจวเป็นอย่างดีเด็กคนนี้ก่อเรื่องมาตั้งแต่เด็ก โตแล้วก็ยิ่งก่อเรื่องมากขึ้นวันนี้ ได้ยินอาจารย์ชมเชยหลินโจวจากปากของพวกเขา หลินฉางเจิงก็รู้สึกเหลือเชื่อแล้วคิดไม่ถึงว่า ยังจะได้ยินหลินโจวบอกให้เขาหาแม่สักคนให้เขาในเวลานั้น หลินฉางเจิงรู้สึกดีใจมากไม่ง่ายเลยที่เขากับฉินซูหลันจะได้อยู่ด้วยกัน พวกเขาคิดหาโอกาส ที่จะจัดการเรื่องเหล่านี้อยู่ตลอดเวลาแต่ว่า ฉินซูหลันพูดถูกหลินโจ
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 36
แต่ว่าเขารู้มานานแล้วว่า วิธีการที่สื่อสารที่ดีที่สุด ระหว่างพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด หรือระหว่างปู่ย่านั้น ก็คือการถูกต้องการแม้ว่าพวกเขาจะจู้จี้ขี้บ่น และตัดพ้อต่อว่าแต่ถ้าคุณเอาสิ่งที่พวกเขาเตรียมไว้ไปจริงๆ พวกเขาจะมีความสุขมากเช่นคนที่ไม่ได้กลับบ้านเป็นเวลานาน ทุกครั้งที่กลับไปต่างก็ใช้รถหรูประเภทต่างๆ บรระจุมันฝรั่งและมันเทศจากที่บ้านและสิ่งของทุกอย่างที่หาซื้อได้ง่ายในเมืองและพ่อแม่ของพวกเขา ก็มีความสุขมากเฒ่าหลินก็เป็นคนเช่นนี้ชาติที่แล้ว หลินโจวรู้สึกหงุดหงิดกับสิ่งนี้มาก และมักจะรู้สึกอยู่เสมอว่าเฒ่าหลินกำลังจำกัดชีวิตของตนเองทั้งหัวขบถทั้งโง่เขลาในขณะนี้ เมื่อได้พบเฒ่าหลินอีกครั้ง หลินโจวจึงได้รู้ว่ามันมีค่าเพียงใด“โรงเรียนไม่อนุญาตให้นำอาหารไปไม่ใช่เหรอ?”ขณะที่หลินฉางเจิงพูด ก็ฮัมเพลงอย่างมีความสุข แล้วไปเตรียมตัวที่ห้องครัว“ผมแอบเอาไป”หลินโจวกลับไปที่ห้องนอน และเริ่มนำหนังสือคณิตศาสตร์กลับมาด้วยแม้ว่าเขาจะไม่สนใจคำพูดของโจวซานซานและคนอื่นๆแต่ในเมื่อตัดสินใจเรียนแล้ว ก็จะต้องพัฒนาขึ้นฟ่านอวิ๋นเจ๋อคนนี้ไม่ชอบตนเองมาโดยตลอด เอาเขาเป็นเป้าหมายแรกก็แล้ว
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 37
ถ้ารู้ว่าเพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อยสอบที่ไหน หลินโจวก็จะมีทิศทางในความพากเพียรสักวันหนึ่ง จะต้องเอาเธอมาโอบกอดไว้ในอ้อมแขนตลอดไปให้ได้ร่างเล็กๆของสวี่เนี่ยนชูชะงักครู่หนึ่ง“มหาวิทยาลัยเหรอ? ฉัน... ฉันยังไม่ได้คิดเลย”เธอดันแว่นตาของตนเองขึ้น สีหน้าหม่นหมองลงไม่รู้ว่าตนเองจะสามารถเรียนมหาวิทยาลัยได้ไหมได้ยินมาว่าค่าเล่าเรียนในมหาวิทยาลัยแพงมาก ค่าครองชีพก็แพงมากเช่นกันครอบครัวไม่มีเงินแล้ว...“งั้นก็เริ่มคิดตั้งแต่ตอนนี้เลย?”พอดูสีหน้าของเธอ หลินโจวก็แทบจะเดาความคิดของเธอออก"ตอนนี้เหรอ?""ใช่ เริ่มตั้งแต่ตอนนี้เลย ยังมีเวลาอีกตั้งร้อยวัน ทันแน่นอน ""แต่ว่า……"“เธอจะต้องได้ไปเรียนมหาวิทยาลัยแน่ เชื่อฉันสิ”หลินโจวพูดอย่างมั่นใจ จนหัวใจของสวี่เนี่ยนชูเต้นรัวจู่ๆเธอก็เริ่มโหยหาชีวิตในมหาวิทยาลัย“มหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเป็นแบบไหนกันนะ?”สวี่เนี่ยนชูอาศัยอยู่ที่เมืองเจียงมาตั้งแต่เด็ก เมืองเจียงเป็นอำเภอเล็กๆ เธอจึงไม่เคยเห็นมหาวิทยาลัยมาก่อนเลยญาติของครอบครัวก็ยังไม่มีใครเคยเรียนมหาวิทยาลัยเลย"มหาวิทยาลัยน่ะเหรอ มหาวิทยาลัยสวยงามมากๆ จะได้พบปะกับผู้คนมากมายหลากหลา
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 38
จึงมีทัศนคติที่ไม่ดีต่อเธอเช่นกันสวี่เนี่ยนชูตกใจเล็กน้อย และก้มศีรษะลงทำยังไงดีทำยังไงดี?คนดูเยอะขนาดนี้เธอ……เธอท่องไม่ได้จริงๆเมื่อวานสามารถยืนขึ้นมาพูดแทนหลินโจวได้ เป็นเพราะความหุนหันพลันแล่นชั่ววูบล้วนๆหลินโจวช่วยเธอ เธอก็แค่อยากจะช่วยหลินโจวตามสัญชาตญาณจางซูฉีก็เป็นคนที่ดีมาก ไม่มีการวางมาดอวดเบ่งอะไรเธอพูดแค่สองประโยคแล้วก็นั่งลงแต่ตอนนี้ บทเรียนทั้งหมดต้องใช้เวลาอย่างน้อยสามนาทีเพื่อนร่วมห้องทั้งหมดรวมทั้งอาจารย์ต่างก็พากันจ้องมองเธอ แถมยังเป็นภาษาอังกฤษอีกสวี่เนี่ยนชูลนลานมากแต่ก่อนอยู่ที่โรงเรียนมัธยมต้นหมายเลขสอง เพราะเธอเป็นแบบนี้ ครูจึงไม่ถามคำถามเธอเลยสวี่เนี่ยนชูกังวลจนสมองตื้อไปหมด จู่ๆแม้แต่ศัพท์คำเดียวก็จำไม่ได้เลยเมื่อเห็นว่าเธอไม่พูด หวังหมิ่นก็ตะโกนขึ้นอีกครั้ง“สวี่เนี่ยนชู? ถ้าท่องไม่ได้ก็ถือหนังสือแล้วไปยืนที่ข้างหลัง!”สวี่เนี่ยนชูเงยหน้าขึ้นทันที รู้สึกแสบจมูกเธอท่องได้!เห็นได้ชัดว่าเธอท่องได้ทำไมถึงเป็นแบบนี้?เธอไม่อยากให้เป็นแบบนี้!“ครูครับ ผม...”ขณะนี้หลินโจว ก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติไปเขาหันหน้าไปด้านข้าง เห็นว
บทล่าสุด
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 140
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 139
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 138
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 137
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 136
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 135
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 134
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 133
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 132
