ร่ำรวยในพริบตา 2

“แล้วสมุนไพรเจ้าเก็บไว้ดีแล้วหรือไม่” 

ซูเม่ยแม้จะตกใจกับขนาดของเสือ แต่เวลานี้บุตรสาวนางยังปลอดภัยดี แต่ที่นางเป็นห่วงคือโสมพันปีนั่น 

“เจ้าค่ะ อยู่นั่นเจ้าค่ะ” 

ฟางเหนียงชี้นิ้วไปยังตะกร้า ที่มีผ้าปกปิดไว้อย่างมิดชิด เมื่อเห็นทุกอย่างเตรียมไว้เรียบร้อยแล้วทั้งสามคนจึงรีบช่วยกันขนขึ้นรถ และออกเดินทางทันที 

ฟางเหนียงไม่ได้ห่วงเจ้าตัวเล็กอีก เพราะบอกทั้งคู่เอาไว้แล้วว่านางจะเข้าไปในเมือง และจะมีป้าซูฮวามาช่วยดูแลพวกเขา

“ข้าว่าเอาสมุนไพรไปขายก่อนดีกว่า เจ้าว่าดีหรือไม่” 

ซูเม่ยเอ่ยถามบุตรสาวระหว่างทาง นางรู้สึกไม่วางใจเมื่อต้องถือของล้ำค่าเช่นนั้นไว้หลายชั่วยาม หากเกิดหายขึ้นมาจะทำอย่างไร ฟางเหนียงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยบอก

“เช่นนั้นท่านแม่ขายเนื้อเสือกับพี่ใหญ่ก่อนจะได้หรือไม่ ข้าจะเอาสมุนไพรไปขายแล้วจะรีบกลับมาช่วยขาย” 

ซูเม่ยลังเล เพราะนางเองก็อยากจะไปขายสมุนไพรด้วย แต่จะปล่อยให้เจ้าใหญ่ขายคนเดียวก็ไม่ได้

“ก็ได้ แต่หากเจ้าโดนกดราคาก็