LOGINShare
ครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้า 1
Last Updated:
2025-03-19 20:00:59เมื่อร่างบอบบางหายไปจากสายตาแล้ว ฟางเหยียนอวี้จึงมีโอกาสมองสำรวจภายในห้อง ข้าวของทุกชิ้นยังใหม่และมีกลิ่นหอม บ่งบอกว่าเจ้าตัวทำความสะอาดทุกวัน บานหน้าต่างมีผ้าม่านสีขาวปักลายด้วยดอกเหลียนฮวาสีชมพูอ่อนและปลาสีทองอ้วนกลมแหวกว่ายอยู่ในนั้น
เมื่อก่อนเขาไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับฟางเหนียงมากนัก เพราะนางไม่เคยเปิดใจให้เขามาก่อน ความจริงวันนี้เขาทำใจไว้แล้ว ว่าจะได้ยินเสียงกรีดร้องโวยวายของนาง และเขายินยอมที่หย่าให้นางอย่างเต็มใจ เพื่อนางจะได้พบเจอคนที่รักจริง ๆ แต่เวลานี้ใบหน้าคมคายเม้มปากแน่นอย่างคิดหนัก เพราะตอนนี้เขาไม่อยากหย่าแล้ว แต่หากฟางเหนียงต้องการเขาก็คงยินยอม แต่เมื่อคิดถึงไออุ่นที่ได้รับในวันที่กลับบ้านก็รู้สึกหวงแหนช่วงเวลาดี ๆ เช่นนี้เอาไว้เวลานี้หัวใจเขากลับรู้สึกสงบอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่คิดว่ากลับบ้านมาจะได้อาบน้ำ สวมเสื้อผ้าที่นางเตรียมไว้ให้ และยังมีอาหารรอ แม้จะไม่รู้ว่าฝีมือการทำอาหารของนางเป็นอย่างไร แต่ดูจากแก้มอวบอิ่มและแขนอวบอ้วน พุงน้อย ๆ ของลูกชายแล้ว น่าจะอร่อยมาก เขารีบอาบน้ำและเริ่มคาดหวังกับอาหารที่ยังส่
Related chapters
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน ครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้า 2
“ต่อไปนี้ให้ท่านพ่อของพวกเจ้ากินคนแรก เพราะท่านพ่อเป็นหัวหน้าครอบครัวที่เลี้ยงดูพวกเรา”ฟางเหนียงเอ่ยบอกเมื่อเด็กน้อยยังสับสน ความจริงนางไม่ได้เคร่งมารยาท ทว่าเด็ก ๆ ทำแบบนี้มาโดยตลอดเลยติดเป็นนิสัย“ท่านพ่อกินข้าวขอรับ/ท่านพ่อกินข้าวขอรับ”ทั้งคู่หันไปมองบิดาที่นั่งอยู่ตรงข้ามอย่างพร้อมเพรียงกัน โต๊ะกินข้าวเป็นแบบวงกลมทำให้มองเห็นทุกคนรอบโต๊ะ ดวงตาคู่คมมองอย่างนิ่งงันก่อนจะมองไปยังฟางเหนียงในใจมีคำพูดมากมาย แต่ก็ไม่ได้ปริปากเอ่ยถาม เขายกมือขวาที่ยังสามารถใช้งานได้ตักชิมน้ำซุปปลาใส่ผักเป็นคำแรกกลิ่นหอมหวานและไม่มีกลิ่นคาวเลยแม้แต่น้อย รสชาติกลมกล่อมและอร่อยที่สุดเท่าที่เขาได้กินมา ยิ่งปลาไม่มีกลิ่นคาวเลยแม้แต่น้อย ใบหน้าคมเข้มไม่ได้เปลี่ยนแปลง เขาดื่มด่ำกับรสชาติเพียงชั่วครู่เพราะยังมีสายตากลมโตสองคู่มองอยู่“พวกเจ้ากินข้าวเถอะ”เมื่อได้รับคำอนุญาตทั้งคู่ก็เริ่มกินข้าวทันที ฟางเหนียงมองตามร่างสูงอย่างคาดหวัง เมื่อเห็นเขาใช้มือได้ข้างเดียวก็ช่วยคีบกับข้าวไปให้“ท่านพี่ล
Last Updated : 2025-03-19เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน ครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้า 3
“ท่านพ่อกินเยอะ ๆ จะได้โตเร็ว ๆ ขอรับ”คำพูดของฟางเหรินทำให้ฟางเหยียนอวี้หลุดหัวเราะเบา ๆ ฟางเหนียงเลี้ยงลูกได้ดีจริง ๆ“พวกเจ้าเองก็กินเยอะ ๆ จะได้ปกป้องมารดาเจ้าได้”“แน่นอนขอรับ ข้าจะไม่ให้พวกอันธพาลปีนเข้ามาในบ้านเราอีก” คำพูดของฟางหรงทำให้ร่างสูงสง่าที่นั่งกินข้าวอย่างเรียบร้อยเงยหน้ามองภรรยาตนเองอย่างตกใจ ฟางเหนียงเองก็อึ้งไม่คิดว่าลูกชายจะจดเรื่องราวในวันนั้นได้“เกิดอะไรขึ้น เจ้าเป็นอะไรหรือไม่!”น้ำเสียงที่เอ่ยถามกระวนกระวาย ทว่าดวงตากลับคมกริบจนกลิ่นอายฆ่าฟันที่ตนสะกดไว้แผ่ออกมาอย่างลืมตัวว่ายังมีเจ้าก้อนแป้งน่ารักอยู่ ทั้งคู่คว้าชามข้าวของตนเองถอยห่างออกมา พวกเขาเรียนรู้วรยุทธ์มาพักหนึ่งแล้ว ย่อมรู้ว่าความรู้สึกนี้คืออันตราย“ท่านพี่กำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวเจ้าค่ะ”ฟางเหยียนอวี้กลับมามีสติอีกครั้งก่อนจะเรียกให้เด็ก ๆ กลับมากินข้าวแต่ดวงตาคู่คมมองฟางเหนียงอย่างคาดคั้น“ท่านพ่อไม่ต้องเป็นห่วง ท่านแม่ฟาดหัวพวกมันจนสลบ และยังหักขาพ
Last Updated : 2025-03-19เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน สานความสัมพันธ์ 1
ฟางเหนียงมองตามร่างสูงอย่างอึ้ง ๆ พลางถามตัวเองว่านี่อาการของคนน้อยใจใช่หรือไม่ นางยกมือเกาศีรษะอย่างมึนงง นางเกิดมาเพิ่งเคยมีสามีเป็นครั้งแรก ให้เวลานางทำความคุ้นเคยหน่อยไม่ได้หรือไงนางไม่ได้รังเกียจฟางเหยียนอวี้ แค่คิดว่าให้เวลาให้ทั้งคู่ทำความรู้จัก และคุ้นเคยกันมากกว่านี้ก่อนแต่เหมือนนางจะไม่พูดก็คงไม่ได้ เมื่อคิดถึงใบหน้าแดงระเรื่อยามที่ถามนางก็ทำให้อดที่จะหัวเราะเบา ๆ ทีแรกทำเป็นเขินต่อมากลับขี้งอนไปซะแล้ว ฟางเหนียงเดินตามเข้าไปในห้องนอนของฟางเหยียนอวี้อย่างนึกสนุก ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็เห็นเจ้าตัวนั่งอยู่บนเตียงนอนนิ่ง ๆภายในห้องมีแสงสว่างจากเทียนไข แม้จะไม่ได้สว่างมากนัก แต่ก็สามารถเห็นสีหน้าของคนในห้องอย่างชัดเจน นางยังไม่ทันเอาไข่มุกราตรีออกมาให้ใช้แต่ห้องหนังสือนางตั้งไว้หลายลูกเพื่อให้เด็กอ่านหนังสือโดยไม่เสียสายตา ดวงตาคู่คมหันมามองนางนิ่ง ๆ ริมฝีปากเม้มแน่น นี่คงไม่คิดว่านางมาเอาใบหย่าหรอกนะ!“ใบหย่าข้ายังไม่ทันได้เขียน”ฟางเหนียงแทบอยากกลอกตาขึ้นฟ้า แต่ก็พยายามระงับอาการมองคนขี้น้
Last Updated : 2025-03-20เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน สานความสัมพันธ์ 2
คำถามที่เปลี่ยนเรื่องของนางทำให้ฟางเหยียนอวี้รู้สึกตามไม่ทัน ก่อนจะมองดวงตาอย่างอยากรู้อยากเห็นคู่นั้นอย่างเงียบ ๆ ก่อนจะเอ่ยถามเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง เขาอยู่ในค่ายทหารมาหลายปี มองเห็นผู้คนมาไม่น้อย แรก ๆ เขาอาจโดนคนทรยศหักหลังทว่านานเข้า ฟางเหยียนอวี้ก็เรียนรู้ที่จะเก็บงำประกายของตัวเองเอาไว้ และมองผู้คนออกมากขึ้น ในค่ายทหารแม้จะเรียกว่าพี่น้อง ทว่าเขาก็ไม่ได้ปล่อยใจไปกับพรรคพวก เพราะไม่รู้ว่าพวกเขาจะหันคมดาบมาใส่ตอนไหนคนที่ปากพูดเรียกว่าสหายแต่กลับมองเขาราวกับเป็นศัตรู ที่พร้อมจะแทงข้างหลัง เพื่อตำแหน่งเล็ก ๆ อย่างนายกองเท่านั้นหากตำแหน่งสูงมากกว่านี้ คงยากที่จะมีสหายอย่างแท้จริง แต่เมื่อเห็นสีหน้าของฟางเหนียง กลับมีแต่เพียงความจริงใจเท่านั้น แต่สัญชาตญาณของเขากลับร้องเตือนว่าภรรยาของเขาไม่ได้ง่ายอย่างที่เห็นภายนอกแต่ถึงกระนั้นเขาก็จะลองเชื่อใจนางดูอีกครั้ง อย่างน้อยคนตรงหน้าก็เลี้ยงดูลูก ๆ ของเขาอย่างดี และเขาอยากให้ครอบครัวอยู่อย่างสงบสุขแบบนี้ตลอดไป“เจ้าไม่รังเกียจคนพิการเช่นข้าจริง ๆ หรือ อีกอย่างตอนนี้
Last Updated : 2025-03-20เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน สานความสัมพันธ์ 3
ดวงตาคู่คมมองภรรยาสาวอย่างเงียบงัน หัวใจที่เต้นอย่างสงบกลับเต้นผิดจังหวะไปหลายครั้ง ใบหน้างามอยู่ใกล้แค่เอื้อม ดวงตาของนางงดงามและมีขนตายาว กลิ่นกายนางมีหอมกลิ่นเหมยกุ้ยฮวาอ่อน ๆ แตะปลายจมูกเวลานางก้มมองแขนของเขา และมือกลับไปเร็วกว่าความคิด มือขวาที่สามารถใช้งานได้รั้งร่างบอบบางลงมานั่งบนตักตัวเองอย่างกะทันหันฟางเหนียงเงยหน้ามองคนดึงตนเองลงมาอย่างสงสัย แววตาคู่คมเวลานี้กลับทอประกายบางอย่างที่ทำให้หัวใจนางสั่นไหวอย่างรุนแรง นางไม่เคยสนิทสนมกับผู้ชายในลักษณะนี้มาก่อน ยิ่งได้ใกล้ชิดกับผู้ชายในสเปกยิ่งทำให้ใบหน้านางแดงระเรื่อเล็กน้อยอย่างเก้อเขิน แต่นางเองก็เป็นทหารเก่าที่กล้าได้กล้าเสีย ในเมื่อผู้ชายอ่อยขนาดนี้จะไม่ตอบสนองได้อย่างไรแม้ไม่เคยมีคนรักแต่ใช่ว่าไม่เคยเห็นคนรักกัน ที่นางไม่เคยมีคนรักไม่ใช่ไม่มีคนมาชอบ เพียงแต่ตอนนั้นนางยังไม่พร้อมมีครอบครัว อีกทั้งมาเจอวันสิ้นโลกอีกนางก็ไม่ได้มีความคิดเรื่องแบบนี้อีก อีกอย่างอายุนางก็ไม่ใช่น้อย ๆ แล้ว ไม่ใช่สาวน้อยไร้เดียงสาที่ชอบเหนียมอาย ในเมื่อเด็กมาอ่อยขนาดนี้หากไม่ตอบรับคงน่าเสียดาย มือบอบบางกอดเกี่ยวลำคอ
Last Updated : 2025-03-20เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน สานความสัมพันธ์ 4
“เราจะมีน้องสาวหรือ”ฟางหรงเอ่ยถามดวงตาเป็นประกาย ก่อนจะสลดลงเมื่อคิดว่าหากตนมีน้องสาวเพิ่มอีกหลายคนพวกเขาจะยังได้กินอิ่มทุกวันหรือไม่แล้วน้อง ๆ ของพวกเขาจะอดอยากเหมือนพวกเขาหรือไม่“ท่านแม่หากท่านมีน้องน้องสาวจะอดอยากหรือไม่ขอรับ”คำถามของฟางหรงทำให้นางรู้สึกสลดใจนางกอดปลอบโยนทั้งคู่ด้วยรอยยิ้มที่ทำให้พวกเขาวางใจ ทว่าน้ำตานางกลับคลอเบ้าอย่างสงสาร“ไม่ว่าพวกเจ้าหรือพวกเจ้าจะมีน้องเพิ่มหรือไม่นั้น ต่อไปพวกลูก ๆ ของแม่จะมีบ้านที่อบอุ่น มีเสื้อผ้าใหม่ใส่ทุกปี มีอาหารอร่อยในวันทุกวัน พวกเจ้าจะไม่อด ๆ อยาก ๆ อีกแล้ว”ฟางเหนียงเอ่ยบอกพร้อมให้คำมั่นสัญญา และบอกตัวเองด้วย ว่าจะไม่ให้เหตุการณ์เช่นร่างเดิมเกิดขึ้นกับพวกเขาอีก หัวใจน้อย ๆ ของพวกเขาต้องทนทุกข์มามากเพียงใด มิน่าพวกเจ้าก้อนแป้งที่น่ารักถึงได้เป็นเด็กดีและเชื่อฟังขนาดนี้ เพราะพวกเขากลัวว่าจะโดนทิ้ง และถูกปล่อยให้อดอยากอีก สองมือโอบกอดร่างนุ่มนิ่มที่มีไขมันอย่างรักใคร่ก่อนจะหอมแก้มอวบอ้วนของทั้งคู่อย่างปลอบประโยนหัวใจ“เอาละ ดึกแ
Last Updated : 2025-03-21เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน ชีวิตคู่ที่ควรจะเป็น 1
“เพราะนางเป็นปีศาจ มนุษย์กับปีศาจไม่อาจจะครองคู่กันได้” ฟางเหยียนอวี้ส่ายหน้าอย่างไม่เห็นด้วย ดวงตาคมเข้มมองนางนิ่ง ๆ ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำให้นางใจสั่น“หากเป็นข้าต่อให้คนรักเป็นปีศาจ ก็จะปกป้องนางด้วยชีวิต หากต้องตายต้องตายด้วยกัน หากจะโดนขังก็ต้องโดนขังด้วยกัน”ฟางเหนียงยิ้มบางเบา ไม่ใช่คนตรงหน้าคิดว่านางเป็นปีศาจหรอกนะ นางลุกขึ้นเดินเข้าไปหาก่อนจะลากอีกฝ่ายเข้าห้องซึ่งทำให้ฟางเหยียนอวี้ตัวแข็งทื่อ ดวงตาเข้มขึ้นจนนางอดที่จะขำไม่ได้“ท่านไม่ยอมนอนก็มาให้ข้าวัดตัวเสียหน่อยจะได้ตัดเย็บชุดให้ท่านทันใส่ในฤดูหนาวนี้”คราวนี้อีกฝ่ายยอมเดินเข้ามาให้นางวัดตัวอย่างง่าย ๆ เมื่อวัดตัวเสร็จจึงเชิญอีกฝ่ายออกจากห้องให้ไปพักผ่อน นางรู้ว่า ฟางเหยียนอวี้กลับบ้านวันแรกอาจจะนอนไม่หลับจึงเดินไปต้มนมวัวให้หนึ่งแก้ว ซึ่งอีกฝ่ายก็มองอย่างสงสัย อาจเพราะนมมีเพียงแต่เด็กน้อยเท่านั้นที่ยังกิน“กินนมอุ่นก่อนนอนจะทำให้หลับสบายมากขึ้น ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นเด็กเพียงอย่างเดียวที่จะดื่มได้ นมมีประโ
Last Updated : 2025-03-21เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน ชีวิตคู่ที่ควรจะเป็น 2
แต่หลังจากที่ออกกำลังยามเช้าเสร็จพวกเขาก็ไปให้อาหารสัตว์เลี้ยงอย่างรู้หน้าที่ของตนเองฟางเหรินจะไปให้อาหารหมูส่วนฟางหรงจะไปให้อาหารไก่และม้าจากนั้นก็พากันไปรดน้ำผัก ซึ่งหลายเดือนมานี้พวกเขาพอใจในสภาพชีวิตเช่นนี้ พวกเขาได้ช่วยมารดาทำงานและยังมีอาหารอร่อยกินทุกมื้อฟางเหนียงกลับเข้าไปในห้องครัวก่อนจะเริ่มลงมือทำขนมเค้กแต่เช้า เพราะเมื่อคืนนางไม่ได้ทดลองทำแต่วันนี้จะพยายามทำให้ดีที่สุดนางทำแค่ก้อนเล็ก ๆ เท่านั้น แม้จะเรียกว่าขนมเค้กแต่กลับไม่มีครีมจึงเป็นได้แค่เค้กไข่เท่านั้น ฟางเหนียงเตรียมไข่แดง นมน้ำมันพืช แป้ง เกลือ ฯลฯ หลังจากเตรียมเสร็จนางก็เร่งมือทำทันทีเพราะเช้านี้มีอะไรหลายอย่างที่นางต้องทำ วันนี้วันเกิด เด็ก ๆ คงไว้พรุ่งนี้ที่จะพาฟางหยียนอวี้ไปร้านเซี่ยโหย่วดูอาการอีกที หากรักษาไม่ได้จริง ๆ นางคงต้องเอาน้ำยาวิเศษภายในมิติมาใช้แล้ว แต่มันก็เพียงแค่รุ่นทดลองของญาติผู้พี่เท่านั้นไม่รู้ว่าจะสามารถใช้กับพิการอัมพาตได้หรือไม่แต่หากไม่มีความหวังจากการรักษาก็น่าจะทดสอบดูสักครั้ง แม้จะรักษาไม่หายก็ไม่เป็นไร นางสามารถเลี
Last Updated : 2025-03-21
Latest chapter
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน ตอนพิเศษ ความในใจของฟางเหริน
ตอนพิเศษ ความในใจของฟางเหริน ตั้งแต่วันนั้นที่มารดาตื่นขึ้นมา ฟางเหรินรู้ว่าท่านแม่ของเขาไม่เหมือนเดิม เปลี่ยนไปแทบไม่ใช่คนที่เขาเคยรู้จักแต่ถึงกระนั้นเขากลับเห็นแก่ตัว อยากให้มารดาเป็นคนนี้ตลอดไป แรก ๆ เขายังหวาดระแวง ทว่าความอ่อนโยนที่มอบให้ทำให้เขาพ่ายแพ้ แม้อายุยังน้อย แต่เพราะต้องช่วยเหลือตัวเองกับน้องชายมาหลายปี ทำให้รู้ความมากกว่าเด็กคนอื่น บ้างครั้งเขายังอิจฉาเสี่ยวเปาที่มีมารดาที่ดี มีอาหารให้อิ่มทุกมื้อ ไม่ถูกดุด่าและไม่ลงมือทำร้ายเมื่อไม่ได้ดั่งใจ ทว่าตั้งแต่มารดาคนนี้ฟื้นขึ้นมา พวกเขาก็ไม่ถูกดุด่าอีกเลย มีข้าวกินทุกมื้อและยังอร่อยจนน้ำตาแทบไหล เขาไม่เคยได้กินอาหารอร่อยเช่นนี้มาก่อนเลย มีเสื้อผ้าใหม่ ๆ สวมใส่ มีผ้าห่มผืนหนาได้ห่ม พวกเขาไม่ต้องทนเหน็บหนาวอีกแล้วฟางหรงเองก็เช่นกัน แม้พวกเขาจะรู้สึกว่ามารดาคนนี้ไม่ใช่มารดาคนนั้น แต่ก็ไม่เคยปริปากถามและยอมรับอย่างเงียบ ๆ อาจเพราะพวกเขาเห็นแก่ตัวเกินไป ที่จะเอ่ยถามถึงมารดาคนนั้น และที่ทำให้เขารู้สึกเหลือเชื่อ มารดาคนนี้เหมือนเทพจากสวรรค์ที่ลงมาประทานความรัก ความห่วงใยให้พวกเขา นางมีมิติสวรรค์ที่มีอาหารการกินครบพร้อม ต่อให้ต
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน ตอนพิเศษ ชีวิตที่ไร้ความหวัง
ฟางเหนียงไม่รู้ว่าตนเองจะมีชีวิตไปได้อีกนานเท่าไหร่ เธอมองความสิ้นหวังขอมนุษย์ชาติที่ยังมีชีวิตหลงเหลืออยู่ เธอต่อสู้และปกป้องตัวเองมานานนับสิบปี ตั้งแต่วันนั้น วันที่ภัยพิบัติมาเยือน มนุษย์ตายตกกลายเป็นซอมบี้ที่กัดกินมนุษย์ที่ยังมีเลือดเนื้อ พวกมันไม่มีความรู้สึก และยังสามารถเคลื่อนไหวได้แม้ว่าแขนขาของมันจะขาดแล้วก็ตาม จุดอ่อนของมันมีเพียงแค่ตัดศีรษะเท่านั้น และในศีรษะของพวกมันมีผนึกที่สามารถช่วยให้ผู้มีพลังพิเศษแข็งแกร่งขึ้น ในโลกนี้ตอนนี้มีเพียงผู้ที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะมีชีวิตรอด และคงต้องขอบคุณตัวเองที่ตัดสินใจเดินเส้นทางทหารถึงทำให้เธออึดและอดทนได้มากเช่นนี้ ก๊อก ๆ ๆ “ฟางเหนียง” เสียงเรียกพร้อมร่างสูงของฟางอวี้เฉิงเปิดประตูเดินเข้ามาหาเธอด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ชายหนุ่มมาพร้อมรถลากมีผ้าคลุมไว้จนมิดชิด เมื่อเข้ามาแล้วจึงปิดประตูตามหลัง ฟางเหนียงเงยหน้าจากการทำความสะอาดอาวุธในมือมองญาติผู้พี่ซึ่งเป็นญาติที่หลงเหลือเพียงคนเดียว ใบหน้าไม่ได้อ่อนเยาว์เช่นกาลก่อนแล้ว เวลานี้มีริ้วรอยที่หางตาเพิ่มขึ้นมาก “มีอะไรหรือเปล่าคะ” ฟางเหนียงเอ่ยถามอย่างแปลกใจ เพราะตั้งแต่ฟางอวี้เฉิงหมด
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน ตอนพิเศษ บุตรสาวคนเดียวของบ้าน 2
“เพียงแค่ปล่อยวางอดีต เริ่มต้นชีวิตใหม่เราก็มีความสุขในสิ่งที่เรามีแล้ว เจ้าว่าจริงหรือไม่บุตรสาวข้า” รอยยิ้มอ่อนโยนและคำพูดที่แสนอบอุ่นนั้น ทำให้ฟางเซียนครุ่นคิดตามและส่งยิ้มให้มารดาอย่างเต็มใจ “ข้าเข้าใจแล้วท่านแม่ ขอบคุณเจ้าค่ะ” ฟางเหนียงกอดร่างอวบอ้วนของเด็กน้อยที่กินเก่งแข่งกับพี่ชายไว้ในอ้อมกอด นางรู้สึกดีใจที่คนในอ้อมกอดเข้าใจอะไรง่าย ๆ เช่นนี้ นางไม่จำเป็นต้องบีบคั้นเรื่องในอดีต หากไม่ใช่เรื่องที่ดีก็อยากให้เจ้าตัวลืมไปเสียเถอะ “ท่านแม่ความจริงข้าเคยเป็นหมอปีศาจ ผู้คนเกียจชังข้ามากมาย โลกนั้นเพียงแค่ต้องการของวิเศษของข้า ต่างตามล่าแย่งชิงมันไปจากข้า พวกมันต่างร่วมมือกันจนสามารถสังหารข้าได้ แต่พวกมันไม่มีทางได้ของวิเศษจากข้าไปได้เจ้าค่ะ” ฟางเซียนเอ่ยบอก ในน้ำเสียงของนางยังคงความแค้นเอาไว้ แต่นางรู้ว่าโลกนี้ไม่ใช่โลกเดียวที่นางจากมา มารดานางพูดถูก เพียงแค่นางปล่อยวางนางก็มีความสุข ทันใดนั้นปรากฏร่มสีแดงบนมือเล็ก มันมีกลิ่นอายที่เย็นเยือกราวกับว่ามันได้ดื่มโลหิตมามากเพียงใด “นี่คืออาวุธวิเศษเจ้าค่ะ มันสามารถเปลี่ยนเป็นสิ่งที่ข้าต้องการได้ ข้าเรียกสิ่งนี้ว่าหนิงเฟิ่งหวังว่าพ
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน ตอนพิเศษ บุตรสาวคนเดียวของบ้าน 1
วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว และแล้วฟางเหนียงก็ได้มาอยู่ที่นี่ยาวนานถึงหกปี นางมีบุตรสาวเพิ่มมาอีกหนึ่งคนนามว่าฟางเซียนที่แปลว่านางฟ้าผู้มีกลิ่นหอม และด้วยความที่นางคลอดลูกคนนี้ยากทำให้ไม่กล้ามีเพิ่มอีก ซึ่งฟางเหยียนอวี้ก็เห็นด้วยเพราะสงสารภรรยา ฟางเหนียงไม่รู้ว่าร่างเดิมผ่านการคลอดบุตรแฝดมาได้อย่างไร แต่สามีนางบอกว่าฝาแฝดคลอดมานั้นตัวเล็กมากทำให้คลอดง่าย ไม่เหมือนบุตรสาวของพวกเขาที่ขาวอวบอ้วนมาตั้งแต่แรกเกิด น้ำหนักหกชั่งนิด ๆ ทำให้คลอดยากแม้นางเป็นทหารที่ผ่านการบาดเจ็บมานักต่อนัก แต่เมื่อมาเจอการคลอดลูกทำให้นางเข็ดขยาดไปเลยทีเดียว โชคดีที่ฟางเซียนของนางเป็นเด็กดีและรู้ความ แต่เพราะความรู้ความของนางทำให้นางกังวลและแอบสังเกตอยู่บ่อยครั้งจนกระทั่งแน่ใจว่า บุตรสาวของนางเป็นเด็กพิเศษกว่าคนอื่น นั่นคือนางจำอดีตชาติของนางได้ แม้พยายามปกปิดได้มิดชิดจนบิดาและพี่ชายไม่ได้สงสัย แต่นางผู้เป็นมารดาที่ใกล้ชิดตลอดเวลา และยังผ่านเรื่องอัศจรรย์เช่นนี้มาก่อน ทำให้รู้ได้ทันที แต่ไม่ว่าเมื่อก่อนฟางเซียนจะเป็นใคร แต่ตอนนี้เจ้าตัวน้อยตรงหน้านางเวลานี้ก็คือบุตรสาวของนาง “อ่านจบแล้วหรือ” ฟางเหนียงเอ่ยถา
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน บทส่งท้าย ชีวิตคู่ที่สมบูรณ์ 3
ฟางเหยียนอวี้พาภรรยาสาวมานั่งบนเตียงนอน แล้วลูบหน้าท้องที่นูนออกมาอย่างแผ่วเบาพร้อมน้ำเสียงตำหนิลูกในท้องไปด้วย เขาไม่รู้ว่าเมื่อก่อนฟางเหนียงคนเดิมเป็นเช่นไร แต่สิ่งที่จำได้มีแต่น้ำเสียงเกรี้ยวกราดของนางเท่านั้น คำพูดนั้นทำให้ฟางเหนียงรู้สึกเก้อเขินเล็กน้อย ความอ่อนโยนที่ฟางเหยียนอวี้มอบให้ทำหัวใจอบอุ่น ใบหน้างามระบายยิ้มเบาบาง บ่งความสุขของนางและอารมณ์ตอนนี้นางดีมาก ๆ ที่เห็นนางน้ำตาไหลไม่ใช่อารมณ์อ่อนไหวอะไร แค่อาเจียนจนเหนื่อยและน้ำตาไหลมาเองเท่านั้น “เจ้านอนพักก่อนเดี๋ยวพี่ไปทำอาหารเย็น” ฟางเหยียนอวี้ลูบศีรษะภรรยาสาวอย่างรักใคร่ ช่วงนี้เขาไม่อนุญาตให้นางเข้ามิติสวรรค์ เนื่องจากกลัวว่านางจะเป็นลมอยู่คนเดียวที่นั่น เพราะพวกเขาไม่สามารถรับรู้หรือเข้าไปได้หากฟางเหนียงไม่พาเข้าไป ฟางเหนียงมองตามร่างสูงแล้วรู้สึกว่าตัวเองโชคดี นางเคยใช้ชีวิตที่พึ่งพาแค่ตัวเอง เวลานี้กลับมีคนให้นางพึ่งพาได้ แม้นางไม่ได้อ่อนแอแต่การได้รับการดูแล ก็ทำให้หัวใจมีความสุขได้เช่นกัน นางยกมือลูบท้องแผ่วเบาเวลานี้มีสายใยเพิ่มอีกหนึ่งครอบครัวของนางก็ครบสมบูรณ์แบบ ฟางเหนียงไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีชีวิตที่ดีเช่น
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน บทส่งท้าย ชีวิตคู่ที่สมบูรณ์ 2
“ไม่ได้ เจ้าอยู่บ้านเถอะ ตอนนี้เจ้ากำลังตั้งครรภ์ ข้ายังมีลูกชายช่วย” ฟางเหยียนอวี้ตอบปฏิเสธพร้อมลูบศีรษะนางอย่างรักใคร่ เขารู้ว่านางค่อนข้างเบื่อที่จะอยู่นิ่ง ๆ แต่เขาก็อดที่จะห่วงใยไม่ได้ ยิ่งช่วงหลัง ๆ มานี่นางแพ้ท้องเกือบทุกวันจนอดที่จะสงสารไม่ได้ ถ้าเป็นไปได้เขาก็อยากจะแพ้ทองแทนเอง ภรรยาเขาจะได้ไม่ต้องเหนื่อยและอ่อนเพลียเช่นนี้ “ข้าแค่ตามไปดูเฉย ๆ เจ้าค่ะ ไม่ได้ลงไปช่วยท่านเสียหน่อย” ฟางเหนียงหน้ามุ่ยเมื่อถูกลูบหัวเหมือนเด็ก ๆ ก่อนจะประท้วงเบา ๆ ตอนนี้นางถูกตามใจจนจะเสียคนอยู่แล้ว ทว่าหัวใจนางกลับรู้สึกอบอุ่นความสุขเอ่อล้นภายในใจ จนต้องเผลอยิ้มออกมาเบาบาง “เด็กดีอย่าดื้อนะ นอนพักมาก ๆ เดี๋ยวพี่จะรีบกลับมา” ฟางเหนียงหน้าร้อนผ่าวเมื่อได้ยินคำพูดของสามี อีกทั้งมือหนาที่ลูบหัวนางเหมือนเด็กนั่นอีก นางได้แต่ถอนหายใจอย่างจนใจ นางแพ้คำพูดอ่อนโยนของฟางเหยียนอวี้เช่นนี้และเขาก็จับจุดได้แล้วนางจะเอาอะไรไปสู้เขา “ดูแลลูก ๆ ด้วยเจ้าค่ะ” ฟางเหนียงเอ่ยบอกอย่างยอมแพ้ ดวงตาคู่คมมองนางจนรู้สึกเก้อเขินจนนางต้องดันหลังอีกฝ่ายเอาไว้ ให้ออกจากบ้าน “ไปได้แล้วเจ้าค่ะ ลูก ๆ รออยู่” ฟางเหยียนอวี้ยกย
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน บทส่งท้าย ชีวิตคู่ที่สมบูรณ์ 1
“อร่อยมากเจ้าค่ะ” เด็กหญิงสองคนพูดออกมาพร้อมกัน ขณะที่ตักปีกไก่น้ำแดงเข้าปาก ฟางเหนียงมองดูเด็กสองคนอย่างเอ็นดู นางเองก็อยากมีลูกสาวกับเขาบ้างแต่หลายเดือนมานี้ยังไม่มีวี่แวว หรือว่านางจะไม่สามารถมีลูกสาวเพิ่มได้อีก “ท่านแม่ ท่านกินบ้างขอรับ” ฟางเหนียงก้มมองดูเจ้าก้อนแป้งน้อยทั้งคู่แล้วยิ้มอ่อนโยน หากไม่มีก็ไม่เป็นไร แค่พวกเขาสองคนนางก็มีความสุขแล้ว แต่หากมีเพิ่มก็นับว่าดีมาก ๆ “พวกเจ้าก็กินเยอะ ๆ” ฟางเหนียงบอกพร้อมคีบปีกไก่น้ำแดงให้ทั้งคู่บ้าง ก่อนจะพากันกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย ตอนนี้พวกเขาแยกโต๊ะกัน เนื่องจากผู้ชายยังดื่มเหล่าไม่เหมาะให้เด็ก ๆ ไปนั่งด้วย แต่หลังจากกินข้าวจนอิ่มแล้วจึงให้เด็ก ๆ ออกไปเล่นข้างนอก ส่วนนางก็อยู่พูดคุยกับมารดา พี่สาวและพี่สะใภ้ใหญ่เพื่อสร้างความสัมพันธ์ให้มากขึ้น เวลานี้นางมีครอบครัวไม่ได้โดดเดี่ยวแล้ว จึงไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวกับการผูกมิตรอีก เสียงหัวเราะของพวกผู้ชายดังแว่วมาเป็นระยะ พร้อมเสียงหยอกล้อกันอย่างสนุก หนึ่งในนั้นคือหยอกล้อเรื่องที่อยากให้นางมีบุตรเพิ่มอีกหลาย ๆ คน ฟางเหนียงสังเกตสีหน้าคนตอบไปด้วย ก่อนจะก้มหน้าต่ำปกปิดสายตาของตนเองเอาไว้
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน ฝึกปราณปกป้องครอบครัว 3
ขณะที่พวกเขาอยู่ในวิมานรัก สองฝาแฝดที่เหนื่อยจากการฝึกได้แต่หยุดมองหน้ากันเงียบ ๆ ท่านพ่อพาท่านแม่เข้าบ้านอีกแล้ว หลายครั้งแล้วไม่เห็นมีน้องสาวน้องชายตัวน้อย ๆ มาให้พวกเขาเสียที ทว่าไม่ใช่แค่สองแฝดที่รู้อึดอัดหัวใจ องครักษ์เงาที่ถูกส่งมาอารักขาก็ได้แต่กินอาหารหมา สำหรับคนโสดอย่างอัดอั้นตันใจไม่แพ้กัน ไหนศัตรู? นี่ส่งพวกเขามาดูพวกเขาแสดงความรักกันต่างหากเล่า! วันรุ่งขึ้นฟางเหนียงได้เตรียมอาหารและผักผลไม้ใส่รถเกวียนม้า วันนี้นางตั้งใจจะไปเยี่ยมบ้านมารดา และอยากให้พี่สาวของร่างนี้ลืมความรู้สึกผิดในใจเสียที และหลายเดือนมานี้นางยุ่งวุ่นวายเลยไม่ได้ไปเยี่ยมนานมากแล้ว ตั้งแต่ครั้งก่อนที่ให้เงินไปสร้างบ้าน นางไม่ได้ไปช่วยงานเพราะมีหลายอย่างที่ต้องจัดการ เพราะตอนนั้นนางก็พึ่งมาอยู่ที่นี่ ความทรงจำและการปรับสภาพยังไม่คุ้นเคยมากนัก วันนี้เด็ก ๆ ดูจะตื่นเต้นมาก พวกเขาเตรียมของเล่นและของฝากไปให้ญาติผู้พี่ทางบ้านนั้นด้วย แต่คนที่ใบหน้าเคร่งขรึมกลับเป็นฟางเหยียนอวี้ ที่เหมือนไม่อยากให้นางกลับบ้านเดิมเท่าไหร่นัก “ท่านพี่ไม่อยากไปด้วยรอข้าอยู่ที่นี่ก็ได้นะเจ้าค่ะ” “ไม่! พี่จะไปด้วย” คำตอบหนักแน่นท
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน ฝึกปราณปกป้องครอบครัว 2
“ข้าก็รออยู่เหมือนกันเจ้าค่ะ” ฟางเหนียงเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม ทุกคนที่มาซักผ้าต่างพูดคุยหยอกล้ออย่างสนุกสนานเมื่อมีคนรัก ก็ต้องมีคนอิจฉาริษยาเป็นเรื่องธรรมดา “ว่าแต่เจ้าจะขึ้นเขาอีกหรือไม่ ตอนนี้รวยแล้วนี่ เงินปลดประจำการของเหยียนอวี้คงได้มากกระมัง” ลู่ชิงภรรยาของลู่หลิ่งที่เสียชีวิตเพราะโดนสัตว์ร้ายฆ่าตาย เอ่ยถามอย่างประชดประชัน ดวงตาของนางมีแต่ความริษยาและโกรธแค้นแม้จะรู้ว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฟางเหนียง แต่หากไม่ใช่นางเป็นคนปล่อยข่าวเรื่องสมุนไพร ทุกอย่างก็คงไม่ลงเอ่ยเช่นนี้ “ลู่ชิงเจ้าพูดอย่างนั้นก็ไม่ถูก เงินของเขาเจ้าจะไปเดือดร้อนอะไรด้วย แล้วลู่หลิ่งตายไม่เกี่ยวกับฟางเหนียง มีแต่เจ้าที่บังคับสามีขึ้นเขา ทำไมไม่รู้จักโทษตัวเองบ้าง” ป้าหวังที่อยู่ไม่ไกลเอ่ยตอบโต้อย่างไม่พอใจนัก เพราะอย่างไรหลายเดือนมานี้ฟางเหนียงก็เทียวแบ่งอาหารมาให้นางบ่อยครั้ง จนเดี๋ยวนี้เสี่ยวเปาเริ่มอวบอ้วนขึ้นมากแล้ว “เหอะ! ข้าพูดความจริง รอดูเถอะเดี๋ยวเงินปลดประจำการหมดก็คงทิ้งสามีไปหาคนที่รวยกว่า” ลู่ชิงเค้นเสียงตอบโต้อย่างดูถูก ก่อนจะถือตะกร้ากระแทกเท้าเดินจากไป ทำให้คนแถวนั้นส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ “ฟางเห
