บทที่ 248

 “เหตุใดจึงจะหย่าไม่ได้?” เซียวจิ่นซีแค่นเสียงอย่างไม่พอใจทีหนึ่ง “ข้าเห็นว่าใจของนางไม่ได้อยู่ที่เฉินเหยี่ยนแม้แต่น้อย ยังคงแยกกันแต่เนิ่นๆ จะดีกว่า”

เต๋อเฟยฉีกยิ้ม รอยยิ้มไร้ความจริงใจเป็นอย่างมาก

“จิ่นซี หรูโจวจะไม่มีใจต่อเฉินเหยี่ยนได้อย่างไร นางมีความรักต่อเฉินเหยี่ยนอย่างลึกซึ้ง อีกอย่าง พวกเขาพึ่งจะแต่งงานกันได้ไม่กี่วัน จะหย่าขาดอย่างรวดเร็วเพียงนี้ได้อย่างไร?”

เสิ่นหรูโจวยังคงถูกนางกำนัลซ้ายขวาสองคนควบคุมไว้ จึงได้เพียงแต่ยิ้มเยาะ

เซียวจิ่นซีมองท่าทีของเต๋อเฟยออก สีหน้าจึงเย็นชาขึ้นอีกสองสามส่วน

“ช่างเถอะ เรื่องนี้วันหลังค่อยพูดกันอีกครั้ง จู่ๆ ข้าก็รู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย รบกวนเต๋อเฟยไปช่วยข้าเร่งยาหน่อยเถิด”

เต๋อเฟยรีบแสดงสีหน้าเป็นห่วงออกมา “ได้ เจ้าพักผ่อนก่อน อย่าได้โมโหอีกเล่า”

กล่าวจบ นางก็กวาดตามองเสิ่นหรูโจวครั้งหนึ่ง จากนั้นก็หมุนกายจากไป

รอจนเต๋อเฟยจากไปแล้ว เซียวจิ่นซีก็เผยรอยยิ้มเหี้ยมโหดออกมาอีกครั้ง

“จับนางไว้ให้ดี!” นางตะคอกเสียงต่ำ

นางกำนัลรีบเพิ่มแรงในมือทันที จับแขนของเสิ่นหรูโจวไว้แน่น ไม่มอบโอกาสให้นางหนีแม้แต่น้อย

เสิ่นหรูโจวมิได้ขัดขืน มองเซี