บทที่ 246

เซียวเฉินเหยี่ยนสีหน้าเคร่งขรึม “เสิ่นหรูโจว เปิ่นหวังรู้ว่าก่อนหน้านี้เสด็จพี่หญิงปฏิบัติต่อเจ้าอย่างไม่เกรงใจนัก แต่ต่อให้ในใจเจ้ามีความขัดเคือง ก็ไม่อาจทำเรื่องเหลวไหล การเข้าวังในครั้งนี้จงตรวจอาการให้เสด็จพี่หญิงดีๆ รักษาร่างกายของนางให้กลับมาดีดังเดิม”

เสิ่นหรูโจวยกมุมปากขึ้นมา กล่าวด้วยน้ำเสียงเยาะหยันว่า “เซียวเฉินเหยี่ยน ท่าทีที่ท่านประจบประแจงคนช่างน่าขันนัก”

เซียวเฉินเหยี่ยนชักสีหน้าทันที “เจ้าพูดว่าอะไรนะ?”

“หรือไม่ใช่ล่ะ?” เสิ่นหรูโจวหัวเราะอย่างเยาะหยันทีหนึ่ง “เซียวจิ่นซีไม่ใช่พี่สาวร่วมอุทรของท่านเสียหน่อย ท่านใส่ใจนางถึงเพียงนี้ ก็มิใช่เพราะนางได้รับความโปรดปราน ท่านคิดจะประจบเอาใจนางหรืออย่างไร?”

เหอะ ที่เซียวเฉินเหยี่ยนแต่งงานกับนาง ก็เพื่ออำนาจของจวนแม่ทัพ

ที่ประจบเอาใจเซียวจิ่นซี ก็เพื่อความช่วยเหลือจากนาง

เพื่อจะได้ขึ้นครองราชย์ เขาใช้ความพยายามไปมากมาย อดทนอดกลั้นต่อความอัปยศ กบดานอยู่หลายปี สภาพจิตใจเช่นนี้นับว่าร้ายกาจนัก

การชักจูงโน้มน้าวขุมอำนาจต่างๆ เป็นสิ่งที่ไม่อาจขาดได้ในการแย่งชิงอำนาจ แต่การถูกคนเปิดโปงต่อหน้าเช่นนี้ก็ทำให้คนเสียหน้าอย่างมาก

สีห