“เกือบได้ไปเป็นผีเฝ้าสนามแล้วมั้ยละ” ริสาบ่นเพื่อน เธอรู้ดีว่าเพื่อนร่างกายไม่แข็งแรงตั้งแต่เด็ก เพราะเรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาล
“ไลลาก็ไม่น่าไปพูดแบบนั้น” แบบนี้ก็เท่ากับว่าเธอจะเป็นแกะดำที่รุ่นพี่หมายหัว แค่คิดก็ขนลุกคณะวิศวกรรมส่วนมากก็มีแต่ผู้ชาย ในอนาคตอาจจะอยู่ลำบาก
“เรามาเรียนไม่ได้มาตะโกนร้องเพลง” ไลลาริณแค่อยากให้รุ่นพี่เข้าใจ ว่าเหนื่อยก็ต้องพักไม่ใช่บังคับให้ทำอะไรแบบนั้น
“เลิกพูดได้แล้วๆ ดีนะพี่ไต้ฝุ่นมาช่วยไว้ทัน”
“ใครเหรอ?” เธอไม่รู้จักรุ่นพี่หรือเพื่อนๆ คนไหนเลยเพราะไม่ชอบทำความรู้จักกับใคร
“ไม่มีใครไม่รู้จักเขานะแก๊งเพลย์บอยประจำคณะวิศวะ หล่อรวยใหญ่ยาว”
ริสาทำหน้าแบบเพ้อฝัน ไม่มีใครไม่รู้จักพวกเขาโดยเฉพาะไต้ฝุ่นที่ถูกเล่าลือว่าเป็นผู้ชายที่น่ามาทำสามีมากที่สุด ถึงแม้จะเจ้าชู้แต่ก็เป็นสเปคของใครหลายๆ คน
“ทำไมผู้หญิงถึงชอบผู้ชายเลวๆ ก็ไม่รู้”
“นี่ไอ้น่านเขาเรียกว่ายังไม่เจอเนื้อคู่”
“ก็ควงผู้หญิงได้แล้วทิ้งก็เลวมั้ยอ่ะ” ไม่เห็นจะน่าเอาตรงไหนเลย พอเจอผู้ชายเลวๆ ก็มักด่าว่าผู้ชายแม่งเลวเหมือนกันหมด
“ไลลาอย่าไปตกหลุมรักเขานะ เสียใจไปจนวันตาย”
“ดูจากสภาพเราตอนนี้คงจะรักได้ลงหรอก” ทำเอาเธอเกือบเหลือแต่ชื่อ เพิ่งรู้ว่าเขาชื่อไต้ฝุ่น
“ในรูปโคตรแบดเลย”
“ริสาแกก็ชอบแต่คนหล่อ”
“ใครบ้างไม่ชอบคนหล่อ”
ไลลาริณรู้ว่าเพื่อนพูดไปแบบนั้น คืนนี้ริสาจึงอาสาจะอยู่เฝ้าเธอ เมื่อนอนไถฟีดเฟสบุ๊คไปเรื่อยๆ จึงเห็นรูปของเขาในกลุ่มนักศึกษา
ไต้ฝุ่น เตชนิธิ สุรบดินทร์ หนุ่มหล่อคณะวิศวกรรม สาขาวิศวะเครื่องกล ทายาทเจ้าของโรงพยาบาลและเป็นเจ้าของผับชื่อดังหลายแห่ง ดวงตาดุดันเหมือนราชสีห์ส่วนสูงที่มากถึง 189 เซนติเมตร ทำให้เขาดูเด่น
ความหล่อมีมาตั้งแต่เกิดทำให้ผู้หญิงหลายๆ คนอยากตกเป็นของเขา
“ขออย่าได้เจอผู้ชายแบบนี้ในชีวิตเลย สาธุ!”
ไลลาริณยกมือไหว้ท่วมหัวเพราะครอบครัวแตกแยกเกิดจากพ่อที่เจ้าชู้มีเมียน้อย ทิ้งเธอกับแม่ไปตั้งแต่เธอยังแบเบาะ ทำให้เธอเกลียดผู้ชายเจ้าชู้ตั้งแต่โตเป็นสาวเพราะกลัวว่าจะเสียใจเหมือนแม่
.
ผับ X
ไต้ฝุ่นแหงนหน้าขึ้นมองเพดานเสียงครางดังแข่งกันกับเสียงเพลงของผับ เขากระแทกท่อนเอ็นเข้ามาอย่างหนักหน่วง ทำให้สาวสวยร้องครางลั่นไม่อายใครว่าจะมีคนอยู่ในห้องหลายคน
“อื้อ...อ๊ะ...อ๊ะ...ไต้ฝุ่นมักจุก”
“อ่าส์” เขารีบแรงเพื่อจะให้ตัวเองเสร็จ เสื้อผ้าของเขายังอยู่ครบ เขาอัดกระแทกสะโพกเข้าจากทางด้านหลังโดยที่พวกเขาหันหลังให้เพื่อน
“จะ..เจ็บ”
“แม่ง! ร้องครางอย่างกับเพิ่งเคยโดนเอ็นครั้งแรก” ทั้งที่เคยผ่านผู้ชายมากี่คนแล้วก็ไม่รู้ เมื่อหมดอารมณ์สนุกเขาจึงรีบปลอดปล่อยน้ำกามใส่เครื่องป้องกันราคาแพง
ไต้ฝุ่นรูดกางเกงขึ้นและรูดซิปก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป ส่วนใบเตยนั้นยืนหมดแรง เพราะโดนของใหญ่เล่นงานเล่นเทาแทบไม่มีแรง
กองทัพและไต้ฝุ่นมองหญิงสาวที่เปลือยเปล่าและหันกลับมาสนใจเครื่องดื่มต่อ พวกเขาเห็นภาพนี้จนชินตาแล้ว
“น้องคนนั้นน่าสนใจดีวะ” กองทัพพูดขึ้นแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ไต้ฝุ่นเดินมาพอดีจึงได้ยิน
ตามสไตล์ของหนุ่มๆ ซึ่งปีนี้มีสาวๆ เข้ามาเรียนคณะนี้มากพอสมควร แต่มีสาวสวยคนหนึ่งถึงไม่แต่งหน้าก็เด่นสะดุดตา จนแม็กนัสต้องสะกิดเสือร้ายอย่างไต้ฝุ่นให้ดูเพราะผู้หญิงคนนั้นตรงสเปกเพื่อนมาก
“เออ! อย่ายุ่งนะโว้ยกูจ้องนานแล้ว”
“อย่าไปยุ่งกับน้องเขาเลย”
“ไอ้ทัพสวยๆ แบบนั้นกูจะปล่อยไปได้ยังไง” ไต้ฝุ่นยอมรับว่าถูกใจสาวรุ่นน้องคนนั้นมาก ขนาดไม่แต่งหน้ายังสวยน่ารักขนาดนั้น
“เรามาพนันกันมั้ย”
“เอาดิ น่าสนุกออก” ไต้ฝุ่นรับคำท้าของแม็กนัสทันที เรื่องแค่นี้ไม่เกินฝีมือเขาหรอก แค่ไม่กี่วันก็หลงเสน่ห์เขาแล้วอยากรู้จักสาวสวยคนนั้นแล้ว
“เก็บความหื่นมึงบ้าง”
“ไอ้ทัพเป็นอะไรวะชอบขัดกูจังเลย”
“ความหื่นมึงออกนอกหน้ามาก”
กองทัพเห็นเพื่อนท้าทายกันและเขาก็ลงแข่งในครั้งนี้ด้วย ดูจากสีหน้าและแววตามันแล้วหมาแน่ๆ แรกๆ ทำปากเก่งหลังอย่ามาร้องไห้ให้พวกเขาไปช่วยง้อก็แล้วกัน
“อย่ามาร้องเป็นหมาคลานไปง้อเขานะ”
“ไอ้ทัพดูปากกูนะ กู-ไม่-มี-วัน-เสียน้ำตาให้ผู้หญิงนอกจากแม่กูโว้ย”
เขาได้ครั้งเดียวก็เบื่อแล้วเหมือนผู้หญิงทุกคนที่เขามาในชีวิต ไม่มีใครจริงใจสักคนส่วนมากก็อยากได้แต่เงินทองจากเขาทั้งนั้น คนนี้ก็คงเหมือนกันคอยดูไลลาริณต้องมาสยบแทบเท้าของเขา
“ก็แค่เด็กอวดดี ทำตัวเด่นเพื่ออยากเป็นที่สนใจ” ไต้ฝุ่นพูดอย่างไม่ชอบใจเขายอมรับว่าไม่ถูกชะตากับรุ่นน้องท่าทางทอมบอยคนนี้ตั้งแต่แรกเจอ แต่เขาไม่ปฏิเสธว่าอยากได้น้องคนนั้น เขาเห็นใบหน้าของรุ่นน้องเด่นมาแต่ไกล
“ที่กูบอกว่าน่าสนใจ มันพยศเหมือนม้าดี มึงไม่คิดจะปราบมาเพื่อหยุดตัวนี้ให้กลายเป็นแมวเชื่องๆ เหรอวะ”
กองทัพว่าต่อ ไต้ฝุ่นคนคิดต่างคำพูดของเพื่อน ก็ถึงบางอ้อ! ว่ากำลังถูกกองทัพท้าทาย แต่คนอย่างเขาหากจะเล่นเกมอะไรก็ต้องมีผลตอบแทนที่คุ้มค่า พอกับเหนื่อยที่เสียไป
“แล้วกูจะได้อะไร?”
กองทัพเดินมากอดคอไต้ฝุ่น แล้วกระซิบกติกาของเกมและค่าตอบแทนที่จะได้รับหากไต้ฝุ่นชนะเกมนี้
“มึงจะใช้วิธีไหนก็ได้จีบน้องคนนั้นให้ติด แล้วโบ๊ะบ๊ะให้ได้ภายใน 1 อาทิตย์ ถ้ามึงทำได้super car จากโชว์รูมพ่อกูคันไหนก็ได้มึงเลือกได้เลย แต่ถ้ามึงทำไม่สำเร็จจ่ายมาให้กู 1 ล้าน”
ไต้ฝุ่นรับคำท้าอย่างมั่นใจ แม็กนัสมองเพื่อนทั้งสองคนอย่างไม่เห็นด้วยที่จะเอาความรู้สึกของคนอื่นมาล้อเล่นแบบนี้ แต่เขาก็ห้ามอะไรไม่ได้ และก็เตือนรุ่นน้องคนนั้นไม่ได้เช่นกัน..
“น้ำตาเช็ดหัวเข่ากูไม่ช่วยนะ”
“ไม่มีวันนั้นหรอกเพื่อน” เขามั่นใจไม่มีทางตกหลุมรักผู้หญิงคนนั้นแน่
“กูตามสืบประวัติน้องเขามาให้แล้ว”
กองทัพส่งข้อมูลของไลลาริณให้กับเพื่อน เพราะครั้งนี้เขามั่นใจว่าไต้ฝุ่นต้องตกหลุมที่ตัวเองขุดขึ้นมา ราชสีห์จะได้กลายเป็นลูกแมวก็คราวนี้แหละ
“น้องเขาสเปคมึงเลยนะตัวเล็กห้าวๆ เก่งเหมือนผู้ชาย” แม็กนัสรู้ว่าไต้ฝุ่นชอบผู้หญิงแบบไหน ไลลาริณถือว่าตรงสเปกเลยทีเดียว
“ห้าวยังกับทอมบอย แถมตัวติดกันกับเพื่อนอีก”
“เปลี่ยนทอมให้เป็นเธอไง”
“เปลี่ยนให้เป็นแค่เธอนะไม่ต้องอยากเปลี่ยนให้เป็นเมีย ขี้เกียจมานั่งกินเหล้าด้วย”
“พวกมึงดูปากกูไว้นะ กู-ไม่-มี-ทาง-รัก ผู้หญิงคนนั้นหรอก” ไต้ฝุ่นชี้ปากตัวเองและพูดอย่างมั่นใจ ตอนนี้เขาไม่พร้อมจะรักใครหรือเรียนว่ารักใครไม่เป็นเลยต่างหาก
“กูเชื่อก็ได้”
“ไต้ฝุ่นดื่มก่อนมั้ย”
ใบเตยไม่ค่อยพอใจที่ได้ยินว่าไต้ฝุ่นจะไปจีบรุ่นน้องตัวเอง แล้วเธอเป็นอะไรสำหรับเขา เธอจะต้องจัดการผู้หญิงคนนั้นให้รู้ว่าไต้ฝุ่นเป็นของเธอคนเดียว
“หมดอารมณ์วะ กลับละ”
เขาออกมาจากผับและเห็นว่าหญิงสาวที่นัดกันไว้ยืนรออยู่ข้างรถหรูของเขาพอดี ที่รีบกลับเพราะมีนัดกับผู้หญิงต่างหาก
“อ๊ะ...รีบเหรอคะ”
“ในรถเลย...เอาให้แตกคาปากนะ” ถึงแม้ในรถจะแคบแค่ไหนก็ไม่เป็นอุปสรรคสำหรับเขา เมื่อเสร็จกิจกรรมจึงพากันไปต่อที่โรงแรมที่อยู่ไม่ไกลจากผับของเขา
ไต้ฝุ่นเริ่มแผนการของตัวเองทันที เรื่องแบบนี้เสียเงินไม่ว่าเสียหน้าไม่ได้ เสือแบบเขาตามจีบแค่สามวันผู้หญิงก็ใจอ่อนยอมสยบแทบเท้าแล้ว ไต้ฝุ่นมองไปยังเป้าหมายที่นั่งอยู่ใต้ร่มไม้คนเดียว ไม่รู้ว่าเพื่อนของเธอไปไหนกันหมดเขาไม่รอ ที่จะเดินเข้าไปทักทาย “พี่ขอโทษนะครับไม่รู้ว่าน้องมีโรคประจำตัว” “คะ?” “พี่ซื้อมาฝากแทนคำขอโทษ” ไลลาริณมองแก้วน้ำในมือของรุ่นพี่ที่ยื่นมาให้เธอด้วยความสงสัย ว่าวันนี้เขาเป็นอะไรทำไมถึงได้ทำตัวแปลกไป ด้วยความที่ไม่อยากปฏิเสธจึงยอมรับน้ำมาถือไว้ “ขอบคุณนะคะ” “เย็นนี้มีซ้อมเชียร์อีกน่าจะเลิกดึก เราไปหาอะไรกินกันมั้ยครับ ถือว่าเป็นการเลี้ยงต้อนรับน้องใหม่” อ่อยขนาดนี้แล้วต้องมีหวั่นไหวบ้าง “เย็นนี้เหรอคะคงไม่...” “พาเพื่อนน้องไปด้วยก็ได้ครับพี่เลี้ยงเอง” ขั้นตอนแรกคือทำให้เธอไว้ใจและมองเห็นว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษ ถึงแม้จะไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษก็ตาม “ไลลา! ขอโทษที่มาช้า” ริสาเห็นว่ารุ่นพี่ปีสี่ยืนคุยกับเพื่อนจึงรีบวิ่งเข้ามา กลัวว่าเพื่อนจะถูกรังแกอีก “เย็นนี้เจอกันนะคร
ไลลาริณมองข้อความที่ไต้ฝุ่นเป็นคนส่งมา หญิงสาวที่ไม่เคยโดนจีบแบบตรงๆ ถึงกับเขินอายกับข้อความที่เขาส่งมาในตอนเช้า (Typhoon : มอนิ่งครับคนสวยตื่นมาแล้วอย่าลืมคิดถึงพี่นะครับ) (Typhoon : เที่ยงนี้พี่ไปกินข้าวด้วยนะครับ) (Typhoon : ทำไมเงียบ? หรือไม่อยากคุยกับพี่) ไต้ฝุ่นเริ่มหัวเสียเพราะการจีบไลลาริฯไม่ใช่เรื่องง่าย หญิงสาวทำท่าทีเหมือนว่าจะไม่ชอบผู้ชาย “หรือว่าน้องเขาไม่ชอบผู้ชายวะ” กองทัพเอ่ยขึ้นมาดูเหมือนว่าเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้ไต้ฝุ่นหัวเสียได้ เหลือเวลาอีแค่หกวันเท่านั้น “นั้นสิตัวติดกันกับน้องคนนั้นอย่างกับตังเม” “จะชอบอะไรก็ช่างยังไงกูต้องชนะ!” เขาไม่ยอมเสียหน้ากับเรื่องแค่นี้หรอก “มั่นใจเสียเหลือเกินนะ” แม็กนัสหัวเราะออกมา ดูเหมือนไอ้เสือร้ายมันจะหัวเสียไม่น้อยที่หญิงสาวรุ่นน้องไม่ยอมเล่นด้วย ในเมื่อส่งข้อความไปไม่ยอมตอบไต้ฝุ่นจึงขับรถไปรอรับไลลาริณที่หน้าหอพักเลย เขาทั้งหล่อทั้งรวยจะทนได้นานอีกสักแค่ไหน สองสาวเดินลงมาจากหอพักริสาต้องเพ็งมองรถหรูเพราะแถวนี้คงไม่มีใครขับรถหรูราคาแพงขนาดนี้ และเธอไม่
“พิมพ์เธอต้องการอะไร!” “พิมพ์ก็แค่...” “เธอน่าจะรู้สันดานมันดีนะ” กองทัพเอ่ยขึ้นมาเมื่อบรรยากาศเริ่มอึดอัด ไต้ฝุ่นเวลามันเด้าใครมันจำชื่อเขาได้ก็บุญแล้ว “ฝากพวกมึงด้วยกูไปละ” “ไต้ฝุ่นอาจารย์ยังไม่มาเลยจะไปไหน” พิมพ์พลอยตะโกนเรียก เพราะใกล้ถึงเวลาเรียน ไต้ฝุ่นเดินออกมาจากห้องเรียน เมื่อไม่รู้ว่าจะไปไหนจึงคิดว่าจะไปรอไลลาริณที่โรงอาหาร แต่ขาทั้งสองข้างของเขามาหยุดที่หน้าห้องเรียนของเธอแล้ว “ไอ้เหี้*ฝุ่นมึงมาทำอะไรวะ” เขากำลังจะหันหลังกลับแต่ไม่ทันเมื่อประตูห้องเรียนนั้นถูกเปิดออก ตามด้วยกลุ่มนักศึกษาหลายคนเดินออกมา ทั้งหมดต่างพากันยกมือไหว้เขา “อ้าวพี่ไต้ฝุ่นมาหาใครคะ?” เนยหวานรีบเสนอหน้าเข้ามาใกล้เขา เพื่อหวังว่าเขาจะได้สนใจเธอมากกว่าคนอื่น “เรียนเสร็จแล้วเหรอ?” “อาจารย์ยกคลาสค่ะ เสียเวลามากเลย” เธอต้องรีบตื่นเช้าเพื่อให้ทันเช็คชื่อ แต่พอมาถึงอาจารย์กลับมาสอนไม่ได้ “เสียเวลาก็ไม่ควรมาเรียนนะ พ่อแม่ส่งมาเรียนไม่อยากเรียนก็ลาออกไปนอน” คนที่อยู่บริเวณนั้นได้ยินถึงกับหัวเราะออกมา ทำให้เน
“พี่โทรมาหาพี่จะบอกฝันดี ไลลาถ้าเปิดใจให้นึกถึงพี่คนแรกนะ อาจจะเร็วไปแต่พี่อยากบอกว่าน้องคือผู้หญิงคนแรกที่พี่อยากอยู่ด้วย และพูดได้เต็มปากว่าพี่ชอบน้อง” ประโยคยาวเหยียดถูกพูดออกมาจากปากของไต้ฝุ่นหลังจากที่เลิกกิจกรรมช่วงเย็น เขาไม่ได้ไปรอรับไลลาริณเพราะถูกเพื่อนกักตัวไว้ ตกดึกเขาจึงแสร้งทำเป็นโทรหาเธอเพื่อทำคะแนน ยอมออกมาโทรหาไลลาริณ ใครเห็นเข้าคงจะคิดว่าเขาเป็นบ้าที่มาแอบคุยโทรศัพท์อยู่ข้างถนนคนเดียว“ตามไปทำคะแนนได้อะไรบ้างวะ?”“ผู้หญิงน่าเบื่อวะ” เขาลงทุนขนาดนี้แล้วแต่ไลลาริณยังไม่ยอมเปิดใจให้เลย เขาจำประโยคที่เรียวตะสอนมาเอามาใช้ก็แล้ว“ยังไม่ทันปิดจ๊อบเลยเบื่อเร็วจัง”“เล่นตัววะเกิดมายังไม่เคยจีบใครยากขนาดนี้”“มึงเตรียมเงิน 1 ล้านให้กูเลย” กองทัพมั่นใจว่าเขาต้องชนะไต้ฝุ่นแน่ และประเมินจากสถานการณ์แล้วดูเหมือนจะมีคนตกหลุมที่ตัวเองขุดขึ้นมา“เกมยังไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหารโว๊ย”ไต้ฝุ่นยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มคิดหาทางสารพัดวิธีเพื่อพิชิตใจสาวเพราะเวลาอีกแค่ห้าวันเท่านั้น ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของเขาไม่คืบหน้าไปไหน“มึงชวนพิมพ์มาเหรอ”“พิมพ์ตามเองแหละ” เธอได้ยิน
ไลลาริณนอนกระสับกระส่ายรู้สึกหงุดหงิด พยายามจะข่มตาให้หลับแต่ต้องลุกขึ้นมานั่ง แค่เห็นภาพของเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่นทำไมเธอถึงไม่ชอบนัก “มันเป็นสิทธิ์ของเขาไลลา” ตอนนี้เขายังโสดก็มีสิทธิ์ที่จะจีบใครก็ได้ คนแบบเขาคงไม่จีบเธอแค่คนเดียวหรอก เลิกหวังอะไรลมๆ แล้งๆ เสียที แค่ลมปากผู้ชายตอนอยากได้อะไรก็พูดดีไปหมด ติ้ง ติ้ง ติ้ง Typhoon : พี่อยู่ด้านล่างมองลงมาสิ Typhoon : รับสายพี่หน่อยนะครับ เธอตกใจและรีบกระโดดลงจากเตียงค่อยๆ ใช้มือเปิดผ้าม่าน และเห็นรถหรูของไต้ฝุ่นจริงๆ ไม่ใช่แค่รถแต่เป็นตัวเขาที่ออกมายืนพิงอยู่หน้ารถและโบกมือทักทายเธอ Typhoon : ถ้าไม่ลงมาก็รับสายพี่ อย่าให้พี่ต้องขึ้นไปหา เมื่อเห็นว่ามีสายจากไต้ฝุ่นไลลาริณจึงรีบกดรับสายเพราะกลัวว่าเขาจะขึ้นมาจริงๆ “ถ้าพี่เมาก็กลับไปดีกว่าค่ะ” “พี่จะกลับไปได้ยังไงในเมื่อมีคนเข้าใจพี่ผิด” น้ำเสียงของเขาเหมือนไม่สบายใจเป็นอย่างมาก แค่นี้ก็ทำให้เธอใจอ่อนได้แล้ว “รูปที่น้องเห็น พี่กับพิมพ์เราเป็นเพื่อนกันในห้องนั้นก็มีเพื่อนๆ อยู่กันตั้งหลายคน”
“เดี๋ยว! ใครเมีย” ไต้ฝุ่นงุนงงไปหมดแล้วเมื่อเช้าก็ยังดีๆ อยู่พอมาตอนสายทำไมกลายเป็นแบบนี้ไปได้ หรือมีใครไปพูดอะไรให้หญิงสาวฟัง“พี่ไต้ฝุ่นมารับพี่พิมพ์เหรอคะ”“พูดอะไร”“เมื้อกี้พี่พิมพ์มาโวยวายด่าทอน้องไลลาว่าไปยุ่งกับ...กับผัวของพี่เขา” แป้งหอมได้ทีจึงใส่ไฟพิมพ์พลอยเข้าไปใหญ่“จะจีบไลลาพี่ควรเคลียร์คนของตัวเองก่อนนะคะ” อินทิราแบะปากไต้ฝุ่นสับรางกันอย่างไรให้รถไปไม่ชนกัน บริหารเอวบ่อยๆ ไม่เหนื่อยบ้างหรือไง“พี่กลับก่อนและเข้าใจไว้ด้วย...ว่าพี่ไม่มีเมีย!”ไต้ฝุ่นเดินออกมาอย่างหัวเสียเรื่องกำลังจะดีอยู่แล้วเชียว ในเมื่อคิดแผนการอะไรออกจึงโทรเรียกกำลังเสริมทันทีเขายืนรอลูกน้องไม่นานก็เห็นเรียวตะวิ่งตรงดิ่งมาทางเขา เรื่องนี้ต้องเป็นความลับไอ้กองทัพและแม็กนัสต้องไม่รู้เด็ดขนาดว่าเขากำลังจะทำอะไร“พี่เรียกผมมาทำอะไรหลังตึก” หลังตึกวิศวะส่วนมากจะไม่ค่อยมีใครผ่าน บางครั้งก็มีนักศึกษาเสพยาเสพติด“กระทืบคน”“ห๊ะ กระทืบใคร!”“มึงจำไว้ว่าเรื่องวันนี้จะต้องไม่มีใครรู้ โดยเฉพาะไอ้พวกเวรสองตัวนั่น”“แล้วผมจะได้อะไร” เสียอนาคตไม่ว่าขอได้ค่าตอบแทนที่สมน้ำสมเนื้อก็พอ“5 หมื่น!”“ขอรถสักคันได้ไหมพี่งา
“อื้อ...อ๊ะ...พี่ไต้ฝุ่นขา” นานิครางออกมาเมื่อถูกของใหญ่เล่นจนแทบจะไม่อยากลงจากเตียง เธอเพิ่งเคยขึ้นเตียงกับรุ่นพี่ครั้งแรก ก็เล่นเอาติดใจจนไม่อยากลงจากเตียง ร่างใหญ่กระแทกสะโพกด้วยความหนักหน่วงโดยไม่กลัวว่าคนใต้ร่างจะเจ็บ เขาแค่ต้องการระบายเท่านั้นหลังจากที่หงุดหงิดมานานหลายวัน เขาต้องได้ปลดปล่อยไม่อย่างนั้นคงได้ตายกันพอดี “อ๊ะ!!” “อ่าส์” ครั้งสุดท้ายเขากระแทกเข้าไปจนสุดลำและพ่นน้ำกามใส่เครื่องป้องกัน กันจะดันตัวเองลุกขึ้นโดยไม่สนใจคนใต้ร่างว่าจะเป็นเช่นไร “ไม่ต่อเหรอคะ?” “ไม่มีถุง นี่เงิน” เขาวางเงินจำนวนหนึ่งให้นานิ ที่เขาไม่ไปรับไลลาริณเพราะเรื่องนี้ ไม่ได้โกหกแต่ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องบอก “มาทำแบบนี้กับนานิไม่กลัวแฟนพี่รู้เหรอคะ?” “ถ้าเธอไม่พูดใครจะรู้ นอกจากอยากจับฉันจนตัวสั่น” เขาบอกกฎของเขาทุกครั้งเวลาจะมีอะไรกับใคร แต่ส่วนมากก็ไม่เห็นมีใครทำตามที่ตกลงกันได้ “แล้วถ้าเธอรู้เอง...” “เธอจะโดนฉันกระทืบคนแรก” “ขะ...เข้าใจแล้วค่ะ” คนหล่ออะไรใจร้ายจังเลย แต่นานิชอบและถูกใจมาก เม
ไต้ฝุ่นเดินนำไลลาริณจนมาถึงห้องพักของหญิงสาว เมื่อมาถึงเขากลับทิ้งตัวลงนอนอย่างสบายใจปกติเขาไม่เคยหลับนอนกับใครจนถึงเช้ายกเว้นคนตัวเล็กตรงหน้า “พี่ไต้ฝุ่นถอดเสื้อทำไมคะ?” เธอตกใจเพราะเห็นเขากำลังถอดเสื้อผ้า จนเห็นแผงอกและกล้ามเนื้อหน้าท้องที่น่าลูบไล้ไม่น้อย “พี่จะไปอาบน้ำ?” “เอ่อ...ค่ะ” “หาชุดให้พี่ใส่ด้วยนะ” เขาสั่งเสร็จจึงเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างอารมณ์ ไต้ฝุ่นจับที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเองและพึมพำออกมา “กูจะรักเด็กนี่ไม่ได้เด็ดขาด มึงเคยรู้จักความรักรึไงวะ!” อาจจะแค่หลงความสดใหม่ก็เท่านั้น พอได้เธอเมื่อไรเขาจะเฉดหัวทิ้งอย่างไม่ไยดีเลย เวลาต่อมาไต้ฝุ่นนั่งหน้าตึงอยู่บนเตียงเพราะชุดที่หญิงสาวเขาใส่นั้นแทบอยากทำให้เขามุดดินหนี เสื้อยืดสีเหลืองลายเป็ดและกางเกงขาสั้นของเธอ ใส่ไปแล้วคิดว่าตัวเองเป็นแหนมตุ้ม “หัวเราะอะไร” “พี่ไต้ฝุ่นใส่แบบนี้ก็น่ารักดีนะคะ” เธอหัวเราะชอบใจคนหน้าโหดๆ มาชุดสีหวานดูแล้วไม่เข้ากันเท่าไร “แล้วเมื่อไรจะรักพี่ละ” “ไม่คุยด้วยแล้ว” ไต้ฝุ่นร้องหึ ในลำคอเล่นตัวเข้าไปเถอะอีกไ
“ไปอาบน้ำสิหรือจะให้พี่อาบให้” “ไปแล้วค่ะขอเสื้อผ้าหนูด้วยนะคะ” “หึ!” คิดว่าจะได้ใส่หรือไงกว่าเขาจะพาไลลาริณ กลับเพ้นต์เฮาส์ได้ไม่ใช่เรื่องง่าย หญิงสาวถ่วงเวลาไปเรื่อยๆ จนเขาต้องทำทุกวิถีทาง (KONGTHAP : อีกชั่วโมงกว่าเที่ยงคืน มึงเล่นหายเงียบไปเลย @Typhoon) (Maxnus : มันหายไปไหนของมันหรือมันยอมแพ้?) ไต้ฝุ่นเปิดอ่านแชทของเพื่อนและยิ้มมุมปาก ก่อนที่เขาจะพิมพ์ข้อความตอบกลับ (Typhoon : มึงเตรียมรถไว้รอกูเลยเอาที่เทาควันบุหรี่นะโว้ย)(KONGTHAP : เออ!! หลักฐานด้วย) กองทัพยังไม่ยอมแพ้ต้องรอดูหลักฐานไต้ฝุ่นมันเจ้าเล่ห์จะตาย รถแค่คันเดียวขนหน้าแข้งเขาไม่ร่วงหรอกไลลาริณอาบน้ำเสร็จจึงเดินออกมาเธอเดินเซเล็กน้อยเพราะเริ่มมึนหัว ไลลาริณสวมแค่เสื้อคลุมตัวเดียวเพราะรอเขาหาเสื้อผ้าให้ใส่“ไหวไหมไปนั่งรอพี่เตียงก่อนก็ได้พี่ขอเวลาอาบน้ำก่อน”“อื้ออ”ไต้ฝุ่นยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่ากวางน้อยของเขากำลังหมดฤทธิ์เขารีบวิ่งเข้าห้องน้ำอาบน้ำอย่างรวดเร็วเวลาผ่านไปไม่ถึงสิบนาทีไต้ฝุ่นก็อาบน้ำเสร็จทั้งตัวเขามีเพียงผ้าผืนเดียวพันที่เอวสอบ หยดน้ำยังเกาะตามหน้าอก
ไต้ฝุ่นเดินนำไลลาริณจนมาถึงห้องพักของหญิงสาว เมื่อมาถึงเขากลับทิ้งตัวลงนอนอย่างสบายใจปกติเขาไม่เคยหลับนอนกับใครจนถึงเช้ายกเว้นคนตัวเล็กตรงหน้า “พี่ไต้ฝุ่นถอดเสื้อทำไมคะ?” เธอตกใจเพราะเห็นเขากำลังถอดเสื้อผ้า จนเห็นแผงอกและกล้ามเนื้อหน้าท้องที่น่าลูบไล้ไม่น้อย “พี่จะไปอาบน้ำ?” “เอ่อ...ค่ะ” “หาชุดให้พี่ใส่ด้วยนะ” เขาสั่งเสร็จจึงเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างอารมณ์ ไต้ฝุ่นจับที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเองและพึมพำออกมา “กูจะรักเด็กนี่ไม่ได้เด็ดขาด มึงเคยรู้จักความรักรึไงวะ!” อาจจะแค่หลงความสดใหม่ก็เท่านั้น พอได้เธอเมื่อไรเขาจะเฉดหัวทิ้งอย่างไม่ไยดีเลย เวลาต่อมาไต้ฝุ่นนั่งหน้าตึงอยู่บนเตียงเพราะชุดที่หญิงสาวเขาใส่นั้นแทบอยากทำให้เขามุดดินหนี เสื้อยืดสีเหลืองลายเป็ดและกางเกงขาสั้นของเธอ ใส่ไปแล้วคิดว่าตัวเองเป็นแหนมตุ้ม “หัวเราะอะไร” “พี่ไต้ฝุ่นใส่แบบนี้ก็น่ารักดีนะคะ” เธอหัวเราะชอบใจคนหน้าโหดๆ มาชุดสีหวานดูแล้วไม่เข้ากันเท่าไร “แล้วเมื่อไรจะรักพี่ละ” “ไม่คุยด้วยแล้ว” ไต้ฝุ่นร้องหึ ในลำคอเล่นตัวเข้าไปเถอะอีกไ
“อื้อ...อ๊ะ...พี่ไต้ฝุ่นขา” นานิครางออกมาเมื่อถูกของใหญ่เล่นจนแทบจะไม่อยากลงจากเตียง เธอเพิ่งเคยขึ้นเตียงกับรุ่นพี่ครั้งแรก ก็เล่นเอาติดใจจนไม่อยากลงจากเตียง ร่างใหญ่กระแทกสะโพกด้วยความหนักหน่วงโดยไม่กลัวว่าคนใต้ร่างจะเจ็บ เขาแค่ต้องการระบายเท่านั้นหลังจากที่หงุดหงิดมานานหลายวัน เขาต้องได้ปลดปล่อยไม่อย่างนั้นคงได้ตายกันพอดี “อ๊ะ!!” “อ่าส์” ครั้งสุดท้ายเขากระแทกเข้าไปจนสุดลำและพ่นน้ำกามใส่เครื่องป้องกัน กันจะดันตัวเองลุกขึ้นโดยไม่สนใจคนใต้ร่างว่าจะเป็นเช่นไร “ไม่ต่อเหรอคะ?” “ไม่มีถุง นี่เงิน” เขาวางเงินจำนวนหนึ่งให้นานิ ที่เขาไม่ไปรับไลลาริณเพราะเรื่องนี้ ไม่ได้โกหกแต่ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องบอก “มาทำแบบนี้กับนานิไม่กลัวแฟนพี่รู้เหรอคะ?” “ถ้าเธอไม่พูดใครจะรู้ นอกจากอยากจับฉันจนตัวสั่น” เขาบอกกฎของเขาทุกครั้งเวลาจะมีอะไรกับใคร แต่ส่วนมากก็ไม่เห็นมีใครทำตามที่ตกลงกันได้ “แล้วถ้าเธอรู้เอง...” “เธอจะโดนฉันกระทืบคนแรก” “ขะ...เข้าใจแล้วค่ะ” คนหล่ออะไรใจร้ายจังเลย แต่นานิชอบและถูกใจมาก เม
“เดี๋ยว! ใครเมีย” ไต้ฝุ่นงุนงงไปหมดแล้วเมื่อเช้าก็ยังดีๆ อยู่พอมาตอนสายทำไมกลายเป็นแบบนี้ไปได้ หรือมีใครไปพูดอะไรให้หญิงสาวฟัง“พี่ไต้ฝุ่นมารับพี่พิมพ์เหรอคะ”“พูดอะไร”“เมื้อกี้พี่พิมพ์มาโวยวายด่าทอน้องไลลาว่าไปยุ่งกับ...กับผัวของพี่เขา” แป้งหอมได้ทีจึงใส่ไฟพิมพ์พลอยเข้าไปใหญ่“จะจีบไลลาพี่ควรเคลียร์คนของตัวเองก่อนนะคะ” อินทิราแบะปากไต้ฝุ่นสับรางกันอย่างไรให้รถไปไม่ชนกัน บริหารเอวบ่อยๆ ไม่เหนื่อยบ้างหรือไง“พี่กลับก่อนและเข้าใจไว้ด้วย...ว่าพี่ไม่มีเมีย!”ไต้ฝุ่นเดินออกมาอย่างหัวเสียเรื่องกำลังจะดีอยู่แล้วเชียว ในเมื่อคิดแผนการอะไรออกจึงโทรเรียกกำลังเสริมทันทีเขายืนรอลูกน้องไม่นานก็เห็นเรียวตะวิ่งตรงดิ่งมาทางเขา เรื่องนี้ต้องเป็นความลับไอ้กองทัพและแม็กนัสต้องไม่รู้เด็ดขนาดว่าเขากำลังจะทำอะไร“พี่เรียกผมมาทำอะไรหลังตึก” หลังตึกวิศวะส่วนมากจะไม่ค่อยมีใครผ่าน บางครั้งก็มีนักศึกษาเสพยาเสพติด“กระทืบคน”“ห๊ะ กระทืบใคร!”“มึงจำไว้ว่าเรื่องวันนี้จะต้องไม่มีใครรู้ โดยเฉพาะไอ้พวกเวรสองตัวนั่น”“แล้วผมจะได้อะไร” เสียอนาคตไม่ว่าขอได้ค่าตอบแทนที่สมน้ำสมเนื้อก็พอ“5 หมื่น!”“ขอรถสักคันได้ไหมพี่งา
ไลลาริณนอนกระสับกระส่ายรู้สึกหงุดหงิด พยายามจะข่มตาให้หลับแต่ต้องลุกขึ้นมานั่ง แค่เห็นภาพของเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่นทำไมเธอถึงไม่ชอบนัก “มันเป็นสิทธิ์ของเขาไลลา” ตอนนี้เขายังโสดก็มีสิทธิ์ที่จะจีบใครก็ได้ คนแบบเขาคงไม่จีบเธอแค่คนเดียวหรอก เลิกหวังอะไรลมๆ แล้งๆ เสียที แค่ลมปากผู้ชายตอนอยากได้อะไรก็พูดดีไปหมด ติ้ง ติ้ง ติ้ง Typhoon : พี่อยู่ด้านล่างมองลงมาสิ Typhoon : รับสายพี่หน่อยนะครับ เธอตกใจและรีบกระโดดลงจากเตียงค่อยๆ ใช้มือเปิดผ้าม่าน และเห็นรถหรูของไต้ฝุ่นจริงๆ ไม่ใช่แค่รถแต่เป็นตัวเขาที่ออกมายืนพิงอยู่หน้ารถและโบกมือทักทายเธอ Typhoon : ถ้าไม่ลงมาก็รับสายพี่ อย่าให้พี่ต้องขึ้นไปหา เมื่อเห็นว่ามีสายจากไต้ฝุ่นไลลาริณจึงรีบกดรับสายเพราะกลัวว่าเขาจะขึ้นมาจริงๆ “ถ้าพี่เมาก็กลับไปดีกว่าค่ะ” “พี่จะกลับไปได้ยังไงในเมื่อมีคนเข้าใจพี่ผิด” น้ำเสียงของเขาเหมือนไม่สบายใจเป็นอย่างมาก แค่นี้ก็ทำให้เธอใจอ่อนได้แล้ว “รูปที่น้องเห็น พี่กับพิมพ์เราเป็นเพื่อนกันในห้องนั้นก็มีเพื่อนๆ อยู่กันตั้งหลายคน”
“พี่โทรมาหาพี่จะบอกฝันดี ไลลาถ้าเปิดใจให้นึกถึงพี่คนแรกนะ อาจจะเร็วไปแต่พี่อยากบอกว่าน้องคือผู้หญิงคนแรกที่พี่อยากอยู่ด้วย และพูดได้เต็มปากว่าพี่ชอบน้อง” ประโยคยาวเหยียดถูกพูดออกมาจากปากของไต้ฝุ่นหลังจากที่เลิกกิจกรรมช่วงเย็น เขาไม่ได้ไปรอรับไลลาริณเพราะถูกเพื่อนกักตัวไว้ ตกดึกเขาจึงแสร้งทำเป็นโทรหาเธอเพื่อทำคะแนน ยอมออกมาโทรหาไลลาริณ ใครเห็นเข้าคงจะคิดว่าเขาเป็นบ้าที่มาแอบคุยโทรศัพท์อยู่ข้างถนนคนเดียว“ตามไปทำคะแนนได้อะไรบ้างวะ?”“ผู้หญิงน่าเบื่อวะ” เขาลงทุนขนาดนี้แล้วแต่ไลลาริณยังไม่ยอมเปิดใจให้เลย เขาจำประโยคที่เรียวตะสอนมาเอามาใช้ก็แล้ว“ยังไม่ทันปิดจ๊อบเลยเบื่อเร็วจัง”“เล่นตัววะเกิดมายังไม่เคยจีบใครยากขนาดนี้”“มึงเตรียมเงิน 1 ล้านให้กูเลย” กองทัพมั่นใจว่าเขาต้องชนะไต้ฝุ่นแน่ และประเมินจากสถานการณ์แล้วดูเหมือนจะมีคนตกหลุมที่ตัวเองขุดขึ้นมา“เกมยังไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหารโว๊ย”ไต้ฝุ่นยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มคิดหาทางสารพัดวิธีเพื่อพิชิตใจสาวเพราะเวลาอีกแค่ห้าวันเท่านั้น ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของเขาไม่คืบหน้าไปไหน“มึงชวนพิมพ์มาเหรอ”“พิมพ์ตามเองแหละ” เธอได้ยิน
“พิมพ์เธอต้องการอะไร!” “พิมพ์ก็แค่...” “เธอน่าจะรู้สันดานมันดีนะ” กองทัพเอ่ยขึ้นมาเมื่อบรรยากาศเริ่มอึดอัด ไต้ฝุ่นเวลามันเด้าใครมันจำชื่อเขาได้ก็บุญแล้ว “ฝากพวกมึงด้วยกูไปละ” “ไต้ฝุ่นอาจารย์ยังไม่มาเลยจะไปไหน” พิมพ์พลอยตะโกนเรียก เพราะใกล้ถึงเวลาเรียน ไต้ฝุ่นเดินออกมาจากห้องเรียน เมื่อไม่รู้ว่าจะไปไหนจึงคิดว่าจะไปรอไลลาริณที่โรงอาหาร แต่ขาทั้งสองข้างของเขามาหยุดที่หน้าห้องเรียนของเธอแล้ว “ไอ้เหี้*ฝุ่นมึงมาทำอะไรวะ” เขากำลังจะหันหลังกลับแต่ไม่ทันเมื่อประตูห้องเรียนนั้นถูกเปิดออก ตามด้วยกลุ่มนักศึกษาหลายคนเดินออกมา ทั้งหมดต่างพากันยกมือไหว้เขา “อ้าวพี่ไต้ฝุ่นมาหาใครคะ?” เนยหวานรีบเสนอหน้าเข้ามาใกล้เขา เพื่อหวังว่าเขาจะได้สนใจเธอมากกว่าคนอื่น “เรียนเสร็จแล้วเหรอ?” “อาจารย์ยกคลาสค่ะ เสียเวลามากเลย” เธอต้องรีบตื่นเช้าเพื่อให้ทันเช็คชื่อ แต่พอมาถึงอาจารย์กลับมาสอนไม่ได้ “เสียเวลาก็ไม่ควรมาเรียนนะ พ่อแม่ส่งมาเรียนไม่อยากเรียนก็ลาออกไปนอน” คนที่อยู่บริเวณนั้นได้ยินถึงกับหัวเราะออกมา ทำให้เน
ไลลาริณมองข้อความที่ไต้ฝุ่นเป็นคนส่งมา หญิงสาวที่ไม่เคยโดนจีบแบบตรงๆ ถึงกับเขินอายกับข้อความที่เขาส่งมาในตอนเช้า (Typhoon : มอนิ่งครับคนสวยตื่นมาแล้วอย่าลืมคิดถึงพี่นะครับ) (Typhoon : เที่ยงนี้พี่ไปกินข้าวด้วยนะครับ) (Typhoon : ทำไมเงียบ? หรือไม่อยากคุยกับพี่) ไต้ฝุ่นเริ่มหัวเสียเพราะการจีบไลลาริฯไม่ใช่เรื่องง่าย หญิงสาวทำท่าทีเหมือนว่าจะไม่ชอบผู้ชาย “หรือว่าน้องเขาไม่ชอบผู้ชายวะ” กองทัพเอ่ยขึ้นมาดูเหมือนว่าเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้ไต้ฝุ่นหัวเสียได้ เหลือเวลาอีแค่หกวันเท่านั้น “นั้นสิตัวติดกันกับน้องคนนั้นอย่างกับตังเม” “จะชอบอะไรก็ช่างยังไงกูต้องชนะ!” เขาไม่ยอมเสียหน้ากับเรื่องแค่นี้หรอก “มั่นใจเสียเหลือเกินนะ” แม็กนัสหัวเราะออกมา ดูเหมือนไอ้เสือร้ายมันจะหัวเสียไม่น้อยที่หญิงสาวรุ่นน้องไม่ยอมเล่นด้วย ในเมื่อส่งข้อความไปไม่ยอมตอบไต้ฝุ่นจึงขับรถไปรอรับไลลาริณที่หน้าหอพักเลย เขาทั้งหล่อทั้งรวยจะทนได้นานอีกสักแค่ไหน สองสาวเดินลงมาจากหอพักริสาต้องเพ็งมองรถหรูเพราะแถวนี้คงไม่มีใครขับรถหรูราคาแพงขนาดนี้ และเธอไม่
ไต้ฝุ่นเริ่มแผนการของตัวเองทันที เรื่องแบบนี้เสียเงินไม่ว่าเสียหน้าไม่ได้ เสือแบบเขาตามจีบแค่สามวันผู้หญิงก็ใจอ่อนยอมสยบแทบเท้าแล้ว ไต้ฝุ่นมองไปยังเป้าหมายที่นั่งอยู่ใต้ร่มไม้คนเดียว ไม่รู้ว่าเพื่อนของเธอไปไหนกันหมดเขาไม่รอ ที่จะเดินเข้าไปทักทาย “พี่ขอโทษนะครับไม่รู้ว่าน้องมีโรคประจำตัว” “คะ?” “พี่ซื้อมาฝากแทนคำขอโทษ” ไลลาริณมองแก้วน้ำในมือของรุ่นพี่ที่ยื่นมาให้เธอด้วยความสงสัย ว่าวันนี้เขาเป็นอะไรทำไมถึงได้ทำตัวแปลกไป ด้วยความที่ไม่อยากปฏิเสธจึงยอมรับน้ำมาถือไว้ “ขอบคุณนะคะ” “เย็นนี้มีซ้อมเชียร์อีกน่าจะเลิกดึก เราไปหาอะไรกินกันมั้ยครับ ถือว่าเป็นการเลี้ยงต้อนรับน้องใหม่” อ่อยขนาดนี้แล้วต้องมีหวั่นไหวบ้าง “เย็นนี้เหรอคะคงไม่...” “พาเพื่อนน้องไปด้วยก็ได้ครับพี่เลี้ยงเอง” ขั้นตอนแรกคือทำให้เธอไว้ใจและมองเห็นว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษ ถึงแม้จะไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษก็ตาม “ไลลา! ขอโทษที่มาช้า” ริสาเห็นว่ารุ่นพี่ปีสี่ยืนคุยกับเพื่อนจึงรีบวิ่งเข้ามา กลัวว่าเพื่อนจะถูกรังแกอีก “เย็นนี้เจอกันนะคร