เข้าสู่ระบบแชร์
Typhoon 5 ขอเป็นคนแรก
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-06 14:07:08“พี่โทรมาหาพี่จะบอกฝันดี ไลลาถ้าเปิดใจให้นึกถึงพี่คนแรกนะ อาจจะเร็วไปแต่พี่อยากบอกว่าน้องคือผู้หญิงคนแรกที่พี่อยากอยู่ด้วย และพูดได้เต็มปากว่าพี่ชอบน้อง”
ประโยคยาวเหยียดถูกพูดออกมาจากปากของไต้ฝุ่นหลังจากที่เลิกกิจกรรมช่วงเย็น เขาไม่ได้ไปรอรับไลลาริณเพราะถูกเพื่อนกักตัวไว้
ตกดึกเขาจึงแสร้งทำเป็นโทรหาเธอเพื่อทำคะแนน ยอมออกมาโทรหาไลลาริณ ใครเห็นเข้าคงจะคิดว่าเขาเป็นบ้าที่มาแอบคุยโทรศัพท์อยู่ข้างถนนคนเดียว
“ตามไปทำคะแนนได้อะไรบ้างวะ?”
“ผู้หญิงน่าเบื่อวะ” เขาลงทุนขนาดนี้แล้วแต่ไลลาริณยังไม่ยอมเปิดใจให้เลย เขาจำประโยคที่เรียวตะสอนมาเอามาใช้ก็แล้ว
“ยังไม่ทันปิดจ๊อบเลยเบื่อเร็วจัง”
“เล่นตัววะเกิดมายังไม่เคยจีบใครยากขนาดนี้”
“มึงเตรียมเงิน 1 ล้านให้กูเลย” กองทัพมั่นใจว่าเขาต้องชนะไต้ฝุ่นแน่ และประเมินจากสถานการณ์แล้วดูเหมือนจะมีคนตกหลุมที่ตัวเองขุดขึ้นมา
“เกมยังไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหารโว๊ย”
ไต้ฝุ่นยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มคิดหาทางสารพัดวิธีเพื่อพิชิตใจสาวเพราะเวลาอีกแค่ห้าวันเท่านั้น ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของเขาไม่คืบหน้าไปไหน
“มึงชวนพิมพ์มาเหรอ”
“พิมพ์ตามเองแหละ” เธอได้ยินมาว่าไต้ฝุ่นมาดื่มที่ผับของเขา จึงรีบตามมาหวังว่าคืนนี้จะได้อยู่เป็นเพื่อนเขาทั้งคืน
“คืนนี้ค้างคืนกับพิมพ์ได้นะพิมพ์เหงา”
“เหงาหรือเงี่ย.-น ?” มารยาหญิงเขาตามทันหมดแหละ ไม่อย่างนั้นคงไม่อยู่มาจนถึงทุกวันนี้แต่ผู้หญิงเสนอมีหรือที่เขาจะไม่สนอง
“ก็ทั้งสอง”
“คงไม่เงี่ยนเท่าไรเพราะได้ข่าวว่าเพิ่งไปเอากับหนุ่มบริหารมา” เขาไม่ได้ว่าอะไรหากพิมพ์พลอยไปมีคนอื่น เพราะเขาไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้
“ก็...ก็คือพิมพ์”
“เงี่ย.-น มากก็ตามมา” ไต้ฝุ่นวางแก้วเหล้าลงที่เดิมเขายืนขึ้นเต็มความสูง ไม่ลืมจะหันมาบอกเพื่อนๆ ที่พวกมันไม่ได้สนใจเรื่องพวกเขาเลย
“เดี๋ยวกูมา”
“อืม เอาถุงป่ะ?” กองทัพไม่ได้สนใจว่าไต้ฝุ่นจะไปไหน คนอย่างมันคงมีแค่เรื่องเดียว
พิมพ์พลอยเดินตามไต้ฝุ่นออกมาด้วยท่าทีดี๊ด๊าใหญ่ถือว่าครั้งนี้เขายอมใจอ่อนกับเธอ เธอเดินจามมาถึงทางเดินแคบๆ ที่ทั้งมืดและเปลี่ยวไม่ทันที่เธอจะได้เอ่ยอะไร ก็ถูกเขาผลักไปชิดผนังอย่างรุนแรง
“ไม่ออมมือเลยนะ”
“อมให้หน่อย” บอกตามตรงมองหน้าแล้วไม่มีอารมณ์ เขากดศีรษะของเธอให้คุกเข่าลง ซึ่งหญิงสาวไม่รอช้าเธอปลดเข็มขัดและตะขอกางเกงและควักท่อนเอ็นออกมา
“อืม อ๊า”
“เงี่ย.-น มากเลยเหรอครางเสียงหลงเลย”
“อืม มันไม่ได้ปลดปล่อยมาหลายวัน”
เพราะมัวแต่วุ่นวายกับไลลาริณเลยไม่ค่อยมีเวลาปลดปล่อยอารมณ์กับหญิงสาวคนไหน ตอนนี้พิมพ์พลอยเสนอเขาจึงรีบคว้าไว้
เธอใช้นิ้วโป้งเคล้นคลึงหัวสีชมพูของเขาวนไปวนมาอยู่หลายครั้ง จนรับรู้ได้ว่ามีน้ำกามไหลออกก่อนที่จะค่อยๆ ดูดเลียราวกับอติมรสโปรด
ไต้ฝุ่นเผลอครางออกมาเขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าและหลับตาจินตนาการไปเรื่อย แต่เขาดันนึกถึงใบหน้าของไลลาริณนี่สิ
“ยัยตัวแสบ อ๊า...” เขาเผลอกดศีรษะของพิมพ์พลอยอย่างแรง และครางออกมาเพื่อระบายความอัดอั้นที่มีก่อนที่เขาจะถึงสวรรค์จึงดึงตัวหญิงสาวลุกขึ้นมา
“ทำไมไม่ชอบเหรอ?”
“หันหลังและอ้าขาออก”
“ทำไมใจร้อนจัง”
เธอยอมทำตามที่เขาต้องการและดึงชุดเดรสขึ้นมากองไว้เหลือเอว และถอดแพนตี้ออกเพื่อให้เขารีบเข้ามา เธอมองไต้ฝุ่นที่กำลังสวมเครื่องป้องกัน ในใจนึกอยากจะสดกับเขาแต่เขาคงไม่ยอม
“นายเคยสดกับใครไหม”
“อย่าหวังเรื่องแบบนั้นเลย ฉันรู้ว่าผู้หญิงต้องการอะไร” แค่ต้องการจะจับเขาก็เท่านั้นบอกเลยว่าเขาไม่หลงกลมารยาหญิงง่ายๆ
“อ๊า...อื้อ...จุกมาก”
“อืม...” ไต้ฝุ่นครางออกมาเมื่อตอนนี้เขาดันท่อนเอ็นเข้าไปจนสุด และเริ่มขยับสะโพกด้วยความรุนแรง ในสมองนึกถึงแต่ใบหน้าของเธอคนนั้น
ไลลาริณผู้หญิงที่ไม่ยอมหลงเสน่ห์ของเขา ความน่ารักของเธอมันเริ่มทำให้เขาอยากครอบครองหญิงสาวมากขึ้นทุกที เพราะกลัวว่าจะมีคนตัดหน้าไป
“อ๊ะ...อ๊า...ไต้ฝุ่นรุนแรงไปแล้ว”
“ซี้ดดด...อ๊า...ไลลา” เขาปลดปล่อยน้ำกามใส่เครื่องป้องกันจนหมด และรีบดึงออกมาก่อนจะรูดถุงยางออกและจัดการดึงกางเกงตัวเองขึ้นมาใส่เช่นเดิม
“หมายความว่ายังไง!”
“ฉันไม่มีอารมณ์”
“ไม่มีอารมณ์แต่นายเรียกชื่อคนอื่นตอนเอากับฉัน” สรรพนามแทนตัวเองเปลี่ยนไป เขาเอากับเธอไม่ถึงห้านาทีแถมยังเรียกชื่อคนอื่นต่อหน้าเธอ
“พูดบ้าอะไร!”
“ก็นายครางชื่อมันอีผู้หญิงที่ชื่อไลลามันเป็นใคร!”
“อย่ามาเพ้อเจ้ออยากได้เงินเท่าไรก็บอกจะโอนให้”
“ไต้ฝุ่นฉันไม่ใช่ที่ระบายของนายนะ” พิมพ์พลอยคุ้นชื่อผู้หญิงคนนั้นมาก แต่จำไม่ได้ต้องเป็นผู้หญิงคนนั้นที่ไต้ฝุ่นไปเฝ้าเมื่อตอนเช้าแน่ๆ
“ไม่ใช่ที่ระบายของฉัน? ฉันไม่ได้คิดว่าเธอเป็นแบบนั้นนะ เพราะฉันจ่ายเงินให้”
“กรี๊ดดดด” พิมพ์พลอยกรีดร้องออกมาโดยไม่กลัวว่าใครจะเข้ามาเห็นเธอในสภาพนี้ เธอคิดออกแล้วไลลาคือสาวรุ่นน้องปีหนึ่งนั้นเอง กล้าดียังไงถึงมาอ่อยคนของเธอ
“อีไลลา มึงอยู่ไม่เป็นสุขแน่”
ไต้ฝุ่นเดินหน้าตึงเข้ามาในห้องวีไอพี และทิ้งตัวลงนั่งอย่างหมดแรง เขาครางชื่อไลลาริณต่อหน้าคนอื่นได้อย่างไร กูต้องบ้าแน่ๆ
“ไปปล่อยน้ำมาเหรอ”
“เรียวตะมึงมาได้ยังไงใครจุธูปเรียก”
“ไม่ต้องจุดเรียกผมก็มาถูก” เพื่อนพี่ชายวันนี้เหมือนจะอารมณ์ไม่ดี เจอหน้าเขาทีไรต้องโดนด่าทุกที ไม่รู้วีที่เขาบอกไปจะได้ผลไหม
“มึงเป็นอะไรหงุดหงิดไปแทบทุกอย่าง”
“ไม่มีหนิใครหงุดหงิดไม่มี๊” คนปากแข็งปฏิเสธเสียงสูงและดื่มเหล้าครั้งเดียวจนหมดแก้ว
ติ้ง ติ้ง
เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเมื่อเห็นว่ามีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้น เขากดเข้าไปอ่านข้อความ
Lailalyn : ฝันดีนะคะหนูจะนอนแล้ว
Lailalyn : เมาแล้วกลับดีๆ นะคะ
เมา? ไต้ฝุ่นไม่ได้บอกรุ่นน้องว่าไปดื่มแต่ทำไมเธอถึงรู้ว่าตอนนี้เขากำลังนั่งดื่ม ด้วยความสงสัยจึงเงยหน้าขึ้นมามองเพื่อน
"มองกูทำไม” แม้กนัสจ้องหน้าเพื่อนอย่างมีคำถาม
“ใครโพสต์รูปอะไรลงเฟส?”
“ใครจะโพสต์กูก็นั่งอยู่กับมึง” กองทัพปฏิเสธ เขาแค่นั่งตอบไลน์เดือนเมษาเท่านั้น
“เรียวตะก็เปล่านะ” เขาส่ายหัวเดี๋ยวจะหาว่าเป็นฝีมือเขาอีก
“อ๋อ กูรู้ละเมียเอกมึงโพสต์นี่เอง” แม็กนัสยื่นโทรศัพท์ให้เพื่อนดู รูปของไต้ฝุ่นเด่นหราอยู่หน้าเฟสบุ้คของพิมพ์พลอย
“มึงเย็.-ด ไม่ถูกใจเหรอวะถึงได้กลายร่างเป็นแม่มด”
ไต้ฝุ่นมองดูรูปของเขาที่นั่งอยู่ข้างพิมพ์พลอย ทั้งสองมีกันอยู่หลายคนแต่ไม่ถ่าย ดันมาถ่ายรูปของเขา แต่ละคอมเม้นต์ต่างชวนให้เข้าใจผิด
“จะไปไหน! ยังไม่เที่ยงคืนเลย”
“กูมีธุระ!” ไต้ฝุ่นรีบออกไปจากผับของตัวเอง เรื่องกำลังจะดีอยู่แล้วเชียว
เพื่อนที่นั่งอยู่พากันงุนงงว่าไต้ฝุ่นจะรีบออกไปไหน ถ้าออกไปหารุ่นน้องคนนั้น เหมือนจะจะไม่ใช่แค่เกมเดิมพันเท่านั้น งานนี้ต้องมีคนเจ็บ
“งานนี้ต้องมีคนเจ็บ”
“เจ็บดอน่าจะใช่อยู่” กองทัพเอนตัวพิงโชฟาถึงขนาดลงทุนรีบไปอธิบาย เพราะกว่ารุ่นน้องจะเข้าใจผิด มันไม่รู้ตัวหรือไงว่ามันเปลี่ยนไปแค่ไหน
“เราจะต้องหาผ้าเช็ดน้ำตาให้มันวะ”
“แค่ผ้าซับน้ำตาคงไม่พอมั้ง” เรียวตะที่ได้รับรู้เรื่องราวถึงกับส่ายหน้า เรื่องของหัวใจมันใช่เรื่องเอามาล้อเล่นกันหรือไง ระวังสุดท้ายก็กลายเป็นคนเจ็บเอง
บทที่เกี่ยวข้อง
เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 6 แค่เห็นหน้าก็มีความสุข
ไลลาริณนอนกระสับกระส่ายรู้สึกหงุดหงิด พยายามจะข่มตาให้หลับแต่ต้องลุกขึ้นมานั่ง แค่เห็นภาพของเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่นทำไมเธอถึงไม่ชอบนัก “มันเป็นสิทธิ์ของเขาไลลา” ตอนนี้เขายังโสดก็มีสิทธิ์ที่จะจีบใครก็ได้ คนแบบเขาคงไม่จีบเธอแค่คนเดียวหรอก เลิกหวังอะไรลมๆ แล้งๆ เสียที แค่ลมปากผู้ชายตอนอยากได้อะไรก็พูดดีไปหมด ติ้ง ติ้ง ติ้ง Typhoon : พี่อยู่ด้านล่างมองลงมาสิ Typhoon : รับสายพี่หน่อยนะครับ เธอตกใจและรีบกระโดดลงจากเตียงค่อยๆ ใช้มือเปิดผ้าม่าน และเห็นรถหรูของไต้ฝุ่นจริงๆ ไม่ใช่แค่รถแต่เป็นตัวเขาที่ออกมายืนพิงอยู่หน้ารถและโบกมือทักทายเธอ Typhoon : ถ้าไม่ลงมาก็รับสายพี่ อย่าให้พี่ต้องขึ้นไปหา เมื่อเห็นว่ามีสายจากไต้ฝุ่นไลลาริณจึงรีบกดรับสายเพราะกลัวว่าเขาจะขึ้นมาจริงๆ “ถ้าพี่เมาก็กลับไปดีกว่าค่ะ” “พี่จะกลับไปได้ยังไงในเมื่อมีคนเข้าใจพี่ผิด” น้ำเสียงของเขาเหมือนไม่สบายใจเป็นอย่างมาก แค่นี้ก็ทำให้เธอใจอ่อนได้แล้ว “รูปที่น้องเห็น พี่กับพิมพ์เราเป็นเพื่อนกันในห้องนั้นก็มีเพื่อนๆ อยู่กันตั้งหลายคน”
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 7 เธอคือรักแท้ของฉัน
“เดี๋ยว! ใครเมีย” ไต้ฝุ่นงุนงงไปหมดแล้วเมื่อเช้าก็ยังดีๆ อยู่พอมาตอนสายทำไมกลายเป็นแบบนี้ไปได้ หรือมีใครไปพูดอะไรให้หญิงสาวฟัง“พี่ไต้ฝุ่นมารับพี่พิมพ์เหรอคะ”“พูดอะไร”“เมื้อกี้พี่พิมพ์มาโวยวายด่าทอน้องไลลาว่าไปยุ่งกับ...กับผัวของพี่เขา” แป้งหอมได้ทีจึงใส่ไฟพิมพ์พลอยเข้าไปใหญ่“จะจีบไลลาพี่ควรเคลียร์คนของตัวเองก่อนนะคะ” อินทิราแบะปากไต้ฝุ่นสับรางกันอย่างไรให้รถไปไม่ชนกัน บริหารเอวบ่อยๆ ไม่เหนื่อยบ้างหรือไง“พี่กลับก่อนและเข้าใจไว้ด้วย...ว่าพี่ไม่มีเมีย!”ไต้ฝุ่นเดินออกมาอย่างหัวเสียเรื่องกำลังจะดีอยู่แล้วเชียว ในเมื่อคิดแผนการอะไรออกจึงโทรเรียกกำลังเสริมทันทีเขายืนรอลูกน้องไม่นานก็เห็นเรียวตะวิ่งตรงดิ่งมาทางเขา เรื่องนี้ต้องเป็นความลับไอ้กองทัพและแม็กนัสต้องไม่รู้เด็ดขนาดว่าเขากำลังจะทำอะไร“พี่เรียกผมมาทำอะไรหลังตึก” หลังตึกวิศวะส่วนมากจะไม่ค่อยมีใครผ่าน บางครั้งก็มีนักศึกษาเสพยาเสพติด“กระทืบคน”“ห๊ะ กระทืบใคร!”“มึงจำไว้ว่าเรื่องวันนี้จะต้องไม่มีใครรู้ โดยเฉพาะไอ้พวกเวรสองตัวนั่น”“แล้วผมจะได้อะไร” เสียอนาคตไม่ว่าขอได้ค่าตอบแทนที่สมน้ำสมเนื้อก็พอ“5 หมื่น!”“ขอรถสักคันได้ไหมพี่งา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 8 ไม่ได้จริงจัง
“อื้อ...อ๊ะ...พี่ไต้ฝุ่นขา” นานิครางออกมาเมื่อถูกของใหญ่เล่นจนแทบจะไม่อยากลงจากเตียง เธอเพิ่งเคยขึ้นเตียงกับรุ่นพี่ครั้งแรก ก็เล่นเอาติดใจจนไม่อยากลงจากเตียง ร่างใหญ่กระแทกสะโพกด้วยความหนักหน่วงโดยไม่กลัวว่าคนใต้ร่างจะเจ็บ เขาแค่ต้องการระบายเท่านั้นหลังจากที่หงุดหงิดมานานหลายวัน เขาต้องได้ปลดปล่อยไม่อย่างนั้นคงได้ตายกันพอดี “อ๊ะ!!” “อ่าส์” ครั้งสุดท้ายเขากระแทกเข้าไปจนสุดลำและพ่นน้ำกามใส่เครื่องป้องกัน กันจะดันตัวเองลุกขึ้นโดยไม่สนใจคนใต้ร่างว่าจะเป็นเช่นไร “ไม่ต่อเหรอคะ?” “ไม่มีถุง นี่เงิน” เขาวางเงินจำนวนหนึ่งให้นานิ ที่เขาไม่ไปรับไลลาริณเพราะเรื่องนี้ ไม่ได้โกหกแต่ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องบอก “มาทำแบบนี้กับนานิไม่กลัวแฟนพี่รู้เหรอคะ?” “ถ้าเธอไม่พูดใครจะรู้ นอกจากอยากจับฉันจนตัวสั่น” เขาบอกกฎของเขาทุกครั้งเวลาจะมีอะไรกับใคร แต่ส่วนมากก็ไม่เห็นมีใครทำตามที่ตกลงกันได้ “แล้วถ้าเธอรู้เอง...” “เธอจะโดนฉันกระทืบคนแรก” “ขะ...เข้าใจแล้วค่ะ” คนหล่ออะไรใจร้ายจังเลย แต่นานิชอบและถูกใจมาก เม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 9 กอดแฟนผิดตรงไหน
ไต้ฝุ่นเดินนำไลลาริณจนมาถึงห้องพักของหญิงสาว เมื่อมาถึงเขากลับทิ้งตัวลงนอนอย่างสบายใจปกติเขาไม่เคยหลับนอนกับใครจนถึงเช้ายกเว้นคนตัวเล็กตรงหน้า “พี่ไต้ฝุ่นถอดเสื้อทำไมคะ?” เธอตกใจเพราะเห็นเขากำลังถอดเสื้อผ้า จนเห็นแผงอกและกล้ามเนื้อหน้าท้องที่น่าลูบไล้ไม่น้อย “พี่จะไปอาบน้ำ?” “เอ่อ...ค่ะ” “หาชุดให้พี่ใส่ด้วยนะ” เขาสั่งเสร็จจึงเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างอารมณ์ ไต้ฝุ่นจับที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเองและพึมพำออกมา “กูจะรักเด็กนี่ไม่ได้เด็ดขาด มึงเคยรู้จักความรักรึไงวะ!” อาจจะแค่หลงความสดใหม่ก็เท่านั้น พอได้เธอเมื่อไรเขาจะเฉดหัวทิ้งอย่างไม่ไยดีเลย เวลาต่อมาไต้ฝุ่นนั่งหน้าตึงอยู่บนเตียงเพราะชุดที่หญิงสาวเขาใส่นั้นแทบอยากทำให้เขามุดดินหนี เสื้อยืดสีเหลืองลายเป็ดและกางเกงขาสั้นของเธอ ใส่ไปแล้วคิดว่าตัวเองเป็นแหนมตุ้ม “หัวเราะอะไร” “พี่ไต้ฝุ่นใส่แบบนี้ก็น่ารักดีนะคะ” เธอหัวเราะชอบใจคนหน้าโหดๆ มาชุดสีหวานดูแล้วไม่เข้ากันเท่าไร “แล้วเมื่อไรจะรักพี่ละ” “ไม่คุยด้วยแล้ว” ไต้ฝุ่นร้องหึ ในลำคอเล่นตัวเข้าไปเถอะอีกไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 10 กวางน้อยของพี่
“ไปอาบน้ำสิหรือจะให้พี่อาบให้” “ไปแล้วค่ะขอเสื้อผ้าหนูด้วยนะคะ” “หึ!” คิดว่าจะได้ใส่หรือไงกว่าเขาจะพาไลลาริณ กลับเพ้นต์เฮาส์ได้ไม่ใช่เรื่องง่าย หญิงสาวถ่วงเวลาไปเรื่อยๆ จนเขาต้องทำทุกวิถีทาง (KONGTHAP : อีกชั่วโมงกว่าเที่ยงคืน มึงเล่นหายเงียบไปเลย @Typhoon) (Maxnus : มันหายไปไหนของมันหรือมันยอมแพ้?) ไต้ฝุ่นเปิดอ่านแชทของเพื่อนและยิ้มมุมปาก ก่อนที่เขาจะพิมพ์ข้อความตอบกลับ (Typhoon : มึงเตรียมรถไว้รอกูเลยเอาที่เทาควันบุหรี่นะโว้ย)(KONGTHAP : เออ!! หลักฐานด้วย) กองทัพยังไม่ยอมแพ้ต้องรอดูหลักฐานไต้ฝุ่นมันเจ้าเล่ห์จะตาย รถแค่คันเดียวขนหน้าแข้งเขาไม่ร่วงหรอกไลลาริณอาบน้ำเสร็จจึงเดินออกมาเธอเดินเซเล็กน้อยเพราะเริ่มมึนหัว ไลลาริณสวมแค่เสื้อคลุมตัวเดียวเพราะรอเขาหาเสื้อผ้าให้ใส่“ไหวไหมไปนั่งรอพี่เตียงก่อนก็ได้พี่ขอเวลาอาบน้ำก่อน”“อื้ออ”ไต้ฝุ่นยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่ากวางน้อยของเขากำลังหมดฤทธิ์เขารีบวิ่งเข้าห้องน้ำอาบน้ำอย่างรวดเร็วเวลาผ่านไปไม่ถึงสิบนาทีไต้ฝุ่นก็อาบน้ำเสร็จทั้งตัวเขามีเพียงผ้าผืนเดียวพันที่เอวสอบ หยดน้ำยังเกาะตามหน้าอก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06เกมรักวิศวะเพลย์บอย บทนำ เกมรัก
“ไว้เจอกันครั้งต่อไปครับนักศึกษา” สิ้นเสียงของอาจารย์ ไลลาริน ริสา และ น่านฟ้า พวกเขาซึ่งเรียนสาขาเดียวกันก็รีบรวบของทุกอย่างบนโต๊ะลงในกระเป๋าสะพาย แล้วเร่งฝีเท้าเดินเร็วสลับวิ่งไปยังโรงยิม ที่รุ่นพี่นัดซ้อมเชียร์เพื่องานรับน้องที่จะมาถึงอีกสองสัปดาห์ไลลารินจูงกึ่งลากริสาที่ทำท่าจะวิ่งต่อไม่ไหว พร้อมกับเอ่ยปากเร่ง“สาเร็วหน่อย อีกแค่นิดเดียวก็ถึงแล้ว” ริสาโบกมือเป็นสัญญาณบอกให้ไลลารินไปก่อน“ไม่ ไปพร้อมกัน ถ้าจะโดนลงโทษก็โดนด้วยกันนี่แหละ” น่านฟ้าที่ไม่ได้สนิทกับสองสาวเขาก็แค่ปรายตามองนิดๆ แล้วรีบเดินจ้ำอ้าวต่อ1 2 3 4 5 6….ด้านขวาวิ่งกระหืดกระหอบมาถึงโรงยิมก่อนที่พี่ว้ากจะนับถึง 10 น่านฟ้านั่งท้ายแถว พลางเหลือบตามองประตูโรงยิม ดูว่าสองสาวร่วมสาขาจะมาถึงหรือยัง 7 8 9 10สิ้นเสียงนับ 10 ไลลาริณกับริสาและเพื่อนคณะอื่นอีก 2-3 คนก็วิ่งมาถึงประตูโรงยิมแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว ทั้งหมดถูกเรียกไปยืนด้านหน้าแถวแล้วสั่งให้รายงานตัวด้วยเสียงที่ดังฟังชัดให้รุ่นพี่พอใจ กว่าที่ทั้งหมดจะถูกปล่อยตัวมานั่งรวมกับเพื่อนๆ ก็ตะโกนรายงานตัวจนเสียงแหบแห้งไปหมดแล้ว“วิ่งมาก็เหนื่อยจะตายห่าอยู่แล้ว ยังต้องมาตะโกน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-02เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 1 น่าสนใจดี
“เกือบได้ไปเป็นผีเฝ้าสนามแล้วมั้ยละ” ริสาบ่นเพื่อน เธอรู้ดีว่าเพื่อนร่างกายไม่แข็งแรงตั้งแต่เด็ก เพราะเรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาล“ไลลาก็ไม่น่าไปพูดแบบนั้น” แบบนี้ก็เท่ากับว่าเธอจะเป็นแกะดำที่รุ่นพี่หมายหัว แค่คิดก็ขนลุกคณะวิศวกรรมส่วนมากก็มีแต่ผู้ชาย ในอนาคตอาจจะอยู่ลำบาก“เรามาเรียนไม่ได้มาตะโกนร้องเพลง” ไลลาริณแค่อยากให้รุ่นพี่เข้าใจ ว่าเหนื่อยก็ต้องพักไม่ใช่บังคับให้ทำอะไรแบบนั้น“เลิกพูดได้แล้วๆ ดีนะพี่ไต้ฝุ่นมาช่วยไว้ทัน”“ใครเหรอ?” เธอไม่รู้จักรุ่นพี่หรือเพื่อนๆ คนไหนเลยเพราะไม่ชอบทำความรู้จักกับใคร“ไม่มีใครไม่รู้จักเขานะแก๊งเพลย์บอยประจำคณะวิศวะ หล่อรวยใหญ่ยาว”ริสาทำหน้าแบบเพ้อฝัน ไม่มีใครไม่รู้จักพวกเขาโดยเฉพาะไต้ฝุ่นที่ถูกเล่าลือว่าเป็นผู้ชายที่น่ามาทำสามีมากที่สุด ถึงแม้จะเจ้าชู้แต่ก็เป็นสเปคของใครหลายๆ คน“ทำไมผู้หญิงถึงชอบผู้ชายเลวๆ ก็ไม่รู้”“นี่ไอ้น่านเขาเรียกว่ายังไม่เจอเนื้อคู่”“ก็ควงผู้หญิงได้แล้วทิ้งก็เลวมั้ยอ่ะ” ไม่เห็นจะน่าเอาตรงไหนเลย พอเจอผู้ชายเลวๆ ก็มักด่าว่าผู้ชายแม่งเลวเหมือนกันหมด“ไลลาอย่าไปตกหลุมรักเขานะ เสียใจไปจนวันตาย”“ดูจากสภาพเราตอนนี้คงจะรักได้ล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-02เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 2 คนนี้ของฉัน
ไต้ฝุ่นเริ่มแผนการของตัวเองทันที เรื่องแบบนี้เสียเงินไม่ว่าเสียหน้าไม่ได้ เสือแบบเขาตามจีบแค่สามวันผู้หญิงก็ใจอ่อนยอมสยบแทบเท้าแล้ว ไต้ฝุ่นมองไปยังเป้าหมายที่นั่งอยู่ใต้ร่มไม้คนเดียว ไม่รู้ว่าเพื่อนของเธอไปไหนกันหมดเขาไม่รอ ที่จะเดินเข้าไปทักทาย “พี่ขอโทษนะครับไม่รู้ว่าน้องมีโรคประจำตัว” “คะ?” “พี่ซื้อมาฝากแทนคำขอโทษ” ไลลาริณมองแก้วน้ำในมือของรุ่นพี่ที่ยื่นมาให้เธอด้วยความสงสัย ว่าวันนี้เขาเป็นอะไรทำไมถึงได้ทำตัวแปลกไป ด้วยความที่ไม่อยากปฏิเสธจึงยอมรับน้ำมาถือไว้ “ขอบคุณนะคะ” “เย็นนี้มีซ้อมเชียร์อีกน่าจะเลิกดึก เราไปหาอะไรกินกันมั้ยครับ ถือว่าเป็นการเลี้ยงต้อนรับน้องใหม่” อ่อยขนาดนี้แล้วต้องมีหวั่นไหวบ้าง “เย็นนี้เหรอคะคงไม่...” “พาเพื่อนน้องไปด้วยก็ได้ครับพี่เลี้ยงเอง” ขั้นตอนแรกคือทำให้เธอไว้ใจและมองเห็นว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษ ถึงแม้จะไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษก็ตาม “ไลลา! ขอโทษที่มาช้า” ริสาเห็นว่ารุ่นพี่ปีสี่ยืนคุยกับเพื่อนจึงรีบวิ่งเข้ามา กลัวว่าเพื่อนจะถูกรังแกอีก “เย็นนี้เจอกันนะคร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-02
บทล่าสุด
เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 10 กวางน้อยของพี่
“ไปอาบน้ำสิหรือจะให้พี่อาบให้” “ไปแล้วค่ะขอเสื้อผ้าหนูด้วยนะคะ” “หึ!” คิดว่าจะได้ใส่หรือไงกว่าเขาจะพาไลลาริณ กลับเพ้นต์เฮาส์ได้ไม่ใช่เรื่องง่าย หญิงสาวถ่วงเวลาไปเรื่อยๆ จนเขาต้องทำทุกวิถีทาง (KONGTHAP : อีกชั่วโมงกว่าเที่ยงคืน มึงเล่นหายเงียบไปเลย @Typhoon) (Maxnus : มันหายไปไหนของมันหรือมันยอมแพ้?) ไต้ฝุ่นเปิดอ่านแชทของเพื่อนและยิ้มมุมปาก ก่อนที่เขาจะพิมพ์ข้อความตอบกลับ (Typhoon : มึงเตรียมรถไว้รอกูเลยเอาที่เทาควันบุหรี่นะโว้ย)(KONGTHAP : เออ!! หลักฐานด้วย) กองทัพยังไม่ยอมแพ้ต้องรอดูหลักฐานไต้ฝุ่นมันเจ้าเล่ห์จะตาย รถแค่คันเดียวขนหน้าแข้งเขาไม่ร่วงหรอกไลลาริณอาบน้ำเสร็จจึงเดินออกมาเธอเดินเซเล็กน้อยเพราะเริ่มมึนหัว ไลลาริณสวมแค่เสื้อคลุมตัวเดียวเพราะรอเขาหาเสื้อผ้าให้ใส่“ไหวไหมไปนั่งรอพี่เตียงก่อนก็ได้พี่ขอเวลาอาบน้ำก่อน”“อื้ออ”ไต้ฝุ่นยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่ากวางน้อยของเขากำลังหมดฤทธิ์เขารีบวิ่งเข้าห้องน้ำอาบน้ำอย่างรวดเร็วเวลาผ่านไปไม่ถึงสิบนาทีไต้ฝุ่นก็อาบน้ำเสร็จทั้งตัวเขามีเพียงผ้าผืนเดียวพันที่เอวสอบ หยดน้ำยังเกาะตามหน้าอก
เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 9 กอดแฟนผิดตรงไหน
ไต้ฝุ่นเดินนำไลลาริณจนมาถึงห้องพักของหญิงสาว เมื่อมาถึงเขากลับทิ้งตัวลงนอนอย่างสบายใจปกติเขาไม่เคยหลับนอนกับใครจนถึงเช้ายกเว้นคนตัวเล็กตรงหน้า “พี่ไต้ฝุ่นถอดเสื้อทำไมคะ?” เธอตกใจเพราะเห็นเขากำลังถอดเสื้อผ้า จนเห็นแผงอกและกล้ามเนื้อหน้าท้องที่น่าลูบไล้ไม่น้อย “พี่จะไปอาบน้ำ?” “เอ่อ...ค่ะ” “หาชุดให้พี่ใส่ด้วยนะ” เขาสั่งเสร็จจึงเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างอารมณ์ ไต้ฝุ่นจับที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเองและพึมพำออกมา “กูจะรักเด็กนี่ไม่ได้เด็ดขาด มึงเคยรู้จักความรักรึไงวะ!” อาจจะแค่หลงความสดใหม่ก็เท่านั้น พอได้เธอเมื่อไรเขาจะเฉดหัวทิ้งอย่างไม่ไยดีเลย เวลาต่อมาไต้ฝุ่นนั่งหน้าตึงอยู่บนเตียงเพราะชุดที่หญิงสาวเขาใส่นั้นแทบอยากทำให้เขามุดดินหนี เสื้อยืดสีเหลืองลายเป็ดและกางเกงขาสั้นของเธอ ใส่ไปแล้วคิดว่าตัวเองเป็นแหนมตุ้ม “หัวเราะอะไร” “พี่ไต้ฝุ่นใส่แบบนี้ก็น่ารักดีนะคะ” เธอหัวเราะชอบใจคนหน้าโหดๆ มาชุดสีหวานดูแล้วไม่เข้ากันเท่าไร “แล้วเมื่อไรจะรักพี่ละ” “ไม่คุยด้วยแล้ว” ไต้ฝุ่นร้องหึ ในลำคอเล่นตัวเข้าไปเถอะอีกไ
เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 8 ไม่ได้จริงจัง
“อื้อ...อ๊ะ...พี่ไต้ฝุ่นขา” นานิครางออกมาเมื่อถูกของใหญ่เล่นจนแทบจะไม่อยากลงจากเตียง เธอเพิ่งเคยขึ้นเตียงกับรุ่นพี่ครั้งแรก ก็เล่นเอาติดใจจนไม่อยากลงจากเตียง ร่างใหญ่กระแทกสะโพกด้วยความหนักหน่วงโดยไม่กลัวว่าคนใต้ร่างจะเจ็บ เขาแค่ต้องการระบายเท่านั้นหลังจากที่หงุดหงิดมานานหลายวัน เขาต้องได้ปลดปล่อยไม่อย่างนั้นคงได้ตายกันพอดี “อ๊ะ!!” “อ่าส์” ครั้งสุดท้ายเขากระแทกเข้าไปจนสุดลำและพ่นน้ำกามใส่เครื่องป้องกัน กันจะดันตัวเองลุกขึ้นโดยไม่สนใจคนใต้ร่างว่าจะเป็นเช่นไร “ไม่ต่อเหรอคะ?” “ไม่มีถุง นี่เงิน” เขาวางเงินจำนวนหนึ่งให้นานิ ที่เขาไม่ไปรับไลลาริณเพราะเรื่องนี้ ไม่ได้โกหกแต่ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องบอก “มาทำแบบนี้กับนานิไม่กลัวแฟนพี่รู้เหรอคะ?” “ถ้าเธอไม่พูดใครจะรู้ นอกจากอยากจับฉันจนตัวสั่น” เขาบอกกฎของเขาทุกครั้งเวลาจะมีอะไรกับใคร แต่ส่วนมากก็ไม่เห็นมีใครทำตามที่ตกลงกันได้ “แล้วถ้าเธอรู้เอง...” “เธอจะโดนฉันกระทืบคนแรก” “ขะ...เข้าใจแล้วค่ะ” คนหล่ออะไรใจร้ายจังเลย แต่นานิชอบและถูกใจมาก เม
เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 7 เธอคือรักแท้ของฉัน
“เดี๋ยว! ใครเมีย” ไต้ฝุ่นงุนงงไปหมดแล้วเมื่อเช้าก็ยังดีๆ อยู่พอมาตอนสายทำไมกลายเป็นแบบนี้ไปได้ หรือมีใครไปพูดอะไรให้หญิงสาวฟัง“พี่ไต้ฝุ่นมารับพี่พิมพ์เหรอคะ”“พูดอะไร”“เมื้อกี้พี่พิมพ์มาโวยวายด่าทอน้องไลลาว่าไปยุ่งกับ...กับผัวของพี่เขา” แป้งหอมได้ทีจึงใส่ไฟพิมพ์พลอยเข้าไปใหญ่“จะจีบไลลาพี่ควรเคลียร์คนของตัวเองก่อนนะคะ” อินทิราแบะปากไต้ฝุ่นสับรางกันอย่างไรให้รถไปไม่ชนกัน บริหารเอวบ่อยๆ ไม่เหนื่อยบ้างหรือไง“พี่กลับก่อนและเข้าใจไว้ด้วย...ว่าพี่ไม่มีเมีย!”ไต้ฝุ่นเดินออกมาอย่างหัวเสียเรื่องกำลังจะดีอยู่แล้วเชียว ในเมื่อคิดแผนการอะไรออกจึงโทรเรียกกำลังเสริมทันทีเขายืนรอลูกน้องไม่นานก็เห็นเรียวตะวิ่งตรงดิ่งมาทางเขา เรื่องนี้ต้องเป็นความลับไอ้กองทัพและแม็กนัสต้องไม่รู้เด็ดขนาดว่าเขากำลังจะทำอะไร“พี่เรียกผมมาทำอะไรหลังตึก” หลังตึกวิศวะส่วนมากจะไม่ค่อยมีใครผ่าน บางครั้งก็มีนักศึกษาเสพยาเสพติด“กระทืบคน”“ห๊ะ กระทืบใคร!”“มึงจำไว้ว่าเรื่องวันนี้จะต้องไม่มีใครรู้ โดยเฉพาะไอ้พวกเวรสองตัวนั่น”“แล้วผมจะได้อะไร” เสียอนาคตไม่ว่าขอได้ค่าตอบแทนที่สมน้ำสมเนื้อก็พอ“5 หมื่น!”“ขอรถสักคันได้ไหมพี่งา
เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 6 แค่เห็นหน้าก็มีความสุข
ไลลาริณนอนกระสับกระส่ายรู้สึกหงุดหงิด พยายามจะข่มตาให้หลับแต่ต้องลุกขึ้นมานั่ง แค่เห็นภาพของเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่นทำไมเธอถึงไม่ชอบนัก “มันเป็นสิทธิ์ของเขาไลลา” ตอนนี้เขายังโสดก็มีสิทธิ์ที่จะจีบใครก็ได้ คนแบบเขาคงไม่จีบเธอแค่คนเดียวหรอก เลิกหวังอะไรลมๆ แล้งๆ เสียที แค่ลมปากผู้ชายตอนอยากได้อะไรก็พูดดีไปหมด ติ้ง ติ้ง ติ้ง Typhoon : พี่อยู่ด้านล่างมองลงมาสิ Typhoon : รับสายพี่หน่อยนะครับ เธอตกใจและรีบกระโดดลงจากเตียงค่อยๆ ใช้มือเปิดผ้าม่าน และเห็นรถหรูของไต้ฝุ่นจริงๆ ไม่ใช่แค่รถแต่เป็นตัวเขาที่ออกมายืนพิงอยู่หน้ารถและโบกมือทักทายเธอ Typhoon : ถ้าไม่ลงมาก็รับสายพี่ อย่าให้พี่ต้องขึ้นไปหา เมื่อเห็นว่ามีสายจากไต้ฝุ่นไลลาริณจึงรีบกดรับสายเพราะกลัวว่าเขาจะขึ้นมาจริงๆ “ถ้าพี่เมาก็กลับไปดีกว่าค่ะ” “พี่จะกลับไปได้ยังไงในเมื่อมีคนเข้าใจพี่ผิด” น้ำเสียงของเขาเหมือนไม่สบายใจเป็นอย่างมาก แค่นี้ก็ทำให้เธอใจอ่อนได้แล้ว “รูปที่น้องเห็น พี่กับพิมพ์เราเป็นเพื่อนกันในห้องนั้นก็มีเพื่อนๆ อยู่กันตั้งหลายคน”
เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 5 ขอเป็นคนแรก
“พี่โทรมาหาพี่จะบอกฝันดี ไลลาถ้าเปิดใจให้นึกถึงพี่คนแรกนะ อาจจะเร็วไปแต่พี่อยากบอกว่าน้องคือผู้หญิงคนแรกที่พี่อยากอยู่ด้วย และพูดได้เต็มปากว่าพี่ชอบน้อง” ประโยคยาวเหยียดถูกพูดออกมาจากปากของไต้ฝุ่นหลังจากที่เลิกกิจกรรมช่วงเย็น เขาไม่ได้ไปรอรับไลลาริณเพราะถูกเพื่อนกักตัวไว้ ตกดึกเขาจึงแสร้งทำเป็นโทรหาเธอเพื่อทำคะแนน ยอมออกมาโทรหาไลลาริณ ใครเห็นเข้าคงจะคิดว่าเขาเป็นบ้าที่มาแอบคุยโทรศัพท์อยู่ข้างถนนคนเดียว“ตามไปทำคะแนนได้อะไรบ้างวะ?”“ผู้หญิงน่าเบื่อวะ” เขาลงทุนขนาดนี้แล้วแต่ไลลาริณยังไม่ยอมเปิดใจให้เลย เขาจำประโยคที่เรียวตะสอนมาเอามาใช้ก็แล้ว“ยังไม่ทันปิดจ๊อบเลยเบื่อเร็วจัง”“เล่นตัววะเกิดมายังไม่เคยจีบใครยากขนาดนี้”“มึงเตรียมเงิน 1 ล้านให้กูเลย” กองทัพมั่นใจว่าเขาต้องชนะไต้ฝุ่นแน่ และประเมินจากสถานการณ์แล้วดูเหมือนจะมีคนตกหลุมที่ตัวเองขุดขึ้นมา“เกมยังไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหารโว๊ย”ไต้ฝุ่นยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มคิดหาทางสารพัดวิธีเพื่อพิชิตใจสาวเพราะเวลาอีกแค่ห้าวันเท่านั้น ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของเขาไม่คืบหน้าไปไหน“มึงชวนพิมพ์มาเหรอ”“พิมพ์ตามเองแหละ” เธอได้ยิน
เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 4 รุกหนัก
“พิมพ์เธอต้องการอะไร!” “พิมพ์ก็แค่...” “เธอน่าจะรู้สันดานมันดีนะ” กองทัพเอ่ยขึ้นมาเมื่อบรรยากาศเริ่มอึดอัด ไต้ฝุ่นเวลามันเด้าใครมันจำชื่อเขาได้ก็บุญแล้ว “ฝากพวกมึงด้วยกูไปละ” “ไต้ฝุ่นอาจารย์ยังไม่มาเลยจะไปไหน” พิมพ์พลอยตะโกนเรียก เพราะใกล้ถึงเวลาเรียน ไต้ฝุ่นเดินออกมาจากห้องเรียน เมื่อไม่รู้ว่าจะไปไหนจึงคิดว่าจะไปรอไลลาริณที่โรงอาหาร แต่ขาทั้งสองข้างของเขามาหยุดที่หน้าห้องเรียนของเธอแล้ว “ไอ้เหี้*ฝุ่นมึงมาทำอะไรวะ” เขากำลังจะหันหลังกลับแต่ไม่ทันเมื่อประตูห้องเรียนนั้นถูกเปิดออก ตามด้วยกลุ่มนักศึกษาหลายคนเดินออกมา ทั้งหมดต่างพากันยกมือไหว้เขา “อ้าวพี่ไต้ฝุ่นมาหาใครคะ?” เนยหวานรีบเสนอหน้าเข้ามาใกล้เขา เพื่อหวังว่าเขาจะได้สนใจเธอมากกว่าคนอื่น “เรียนเสร็จแล้วเหรอ?” “อาจารย์ยกคลาสค่ะ เสียเวลามากเลย” เธอต้องรีบตื่นเช้าเพื่อให้ทันเช็คชื่อ แต่พอมาถึงอาจารย์กลับมาสอนไม่ได้ “เสียเวลาก็ไม่ควรมาเรียนนะ พ่อแม่ส่งมาเรียนไม่อยากเรียนก็ลาออกไปนอน” คนที่อยู่บริเวณนั้นได้ยินถึงกับหัวเราะออกมา ทำให้เน
เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 3 คนนี้ของฉัน
ไลลาริณมองข้อความที่ไต้ฝุ่นเป็นคนส่งมา หญิงสาวที่ไม่เคยโดนจีบแบบตรงๆ ถึงกับเขินอายกับข้อความที่เขาส่งมาในตอนเช้า (Typhoon : มอนิ่งครับคนสวยตื่นมาแล้วอย่าลืมคิดถึงพี่นะครับ) (Typhoon : เที่ยงนี้พี่ไปกินข้าวด้วยนะครับ) (Typhoon : ทำไมเงียบ? หรือไม่อยากคุยกับพี่) ไต้ฝุ่นเริ่มหัวเสียเพราะการจีบไลลาริฯไม่ใช่เรื่องง่าย หญิงสาวทำท่าทีเหมือนว่าจะไม่ชอบผู้ชาย “หรือว่าน้องเขาไม่ชอบผู้ชายวะ” กองทัพเอ่ยขึ้นมาดูเหมือนว่าเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้ไต้ฝุ่นหัวเสียได้ เหลือเวลาอีแค่หกวันเท่านั้น “นั้นสิตัวติดกันกับน้องคนนั้นอย่างกับตังเม” “จะชอบอะไรก็ช่างยังไงกูต้องชนะ!” เขาไม่ยอมเสียหน้ากับเรื่องแค่นี้หรอก “มั่นใจเสียเหลือเกินนะ” แม็กนัสหัวเราะออกมา ดูเหมือนไอ้เสือร้ายมันจะหัวเสียไม่น้อยที่หญิงสาวรุ่นน้องไม่ยอมเล่นด้วย ในเมื่อส่งข้อความไปไม่ยอมตอบไต้ฝุ่นจึงขับรถไปรอรับไลลาริณที่หน้าหอพักเลย เขาทั้งหล่อทั้งรวยจะทนได้นานอีกสักแค่ไหน สองสาวเดินลงมาจากหอพักริสาต้องเพ็งมองรถหรูเพราะแถวนี้คงไม่มีใครขับรถหรูราคาแพงขนาดนี้ และเธอไม่
เกมรักวิศวะเพลย์บอย Typhoon 2 คนนี้ของฉัน
ไต้ฝุ่นเริ่มแผนการของตัวเองทันที เรื่องแบบนี้เสียเงินไม่ว่าเสียหน้าไม่ได้ เสือแบบเขาตามจีบแค่สามวันผู้หญิงก็ใจอ่อนยอมสยบแทบเท้าแล้ว ไต้ฝุ่นมองไปยังเป้าหมายที่นั่งอยู่ใต้ร่มไม้คนเดียว ไม่รู้ว่าเพื่อนของเธอไปไหนกันหมดเขาไม่รอ ที่จะเดินเข้าไปทักทาย “พี่ขอโทษนะครับไม่รู้ว่าน้องมีโรคประจำตัว” “คะ?” “พี่ซื้อมาฝากแทนคำขอโทษ” ไลลาริณมองแก้วน้ำในมือของรุ่นพี่ที่ยื่นมาให้เธอด้วยความสงสัย ว่าวันนี้เขาเป็นอะไรทำไมถึงได้ทำตัวแปลกไป ด้วยความที่ไม่อยากปฏิเสธจึงยอมรับน้ำมาถือไว้ “ขอบคุณนะคะ” “เย็นนี้มีซ้อมเชียร์อีกน่าจะเลิกดึก เราไปหาอะไรกินกันมั้ยครับ ถือว่าเป็นการเลี้ยงต้อนรับน้องใหม่” อ่อยขนาดนี้แล้วต้องมีหวั่นไหวบ้าง “เย็นนี้เหรอคะคงไม่...” “พาเพื่อนน้องไปด้วยก็ได้ครับพี่เลี้ยงเอง” ขั้นตอนแรกคือทำให้เธอไว้ใจและมองเห็นว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษ ถึงแม้จะไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษก็ตาม “ไลลา! ขอโทษที่มาช้า” ริสาเห็นว่ารุ่นพี่ปีสี่ยืนคุยกับเพื่อนจึงรีบวิ่งเข้ามา กลัวว่าเพื่อนจะถูกรังแกอีก “เย็นนี้เจอกันนะคร
