แชร์

บทที่ 24 องค์ชายซ่งพบที่หมายใหม่ nc

ผู้เขียน: Lovedee
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-10 14:37:20

ด้านองค์ชายซ่ง ค่ำคืนที่แม่ทัพไป๋ได้ลักพาตัวขององค์หญิงหลีน่าหนีออกไป เขาก็ไม่ได้รู้เรื่องราวถึงแผนการณ์ของเหล่าองค์ชาย จึงได้เข้าไปนั่งดื่มสุราเพียงผู้เดียวที่ห้องพักแรมของเขา ขณะนี้เขาเริ่มไม่แน่ใจว่าควรจะแต่งงานกับองค์หญิงหลีน่าหรือไม่ แม้เขาจะยังรักและหลงไหลนางแต่ความรู้สึกของเขาในขณะนี้รู้สึกแปลกๆ เหมือนกำลังมีบางสิ่งที่เขาไม่รู้เกิดขึ้นอยู่ใต้จมูกของเขา ขณะที่กำลังสับสนกับตนเองอยู่นั้น ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

“ เอาอาหารมาส่งเจ้าค่ะ ” มีเสียงสตรีที่หวานไม่น้อยดังขึ้นที่หน้าห้องพักของเขา เมื่อเขาเอ่ยปากอนุญาติก็มีเสียงประตูเปิดเข้ามาแล้วปิดลงตามหลัง จากนั้นเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองผู้ที่เอาอาหารมาส่งนั้น ปรากฏว่าเป็นสตรีใบหน้าหวานล้ำ ขาวผ่องผู้หนีึ่ง แม้นางจะอยู่ในชุดสาวรับใช้ที่เขาคิดว่านางน่าจะเป็นสาวใช้ที่นี่ แต่หน้าตาและผิวพรรณก็งดงามเกินสาวใช้ทั่วไป เขาจ้องมองนางเดินยกถาดไม้ตรงมาที่โต๊ะกลมที่เขานั่งอยู่

เมื่อเดินมาถึงโต๊ะกลมนางก็ยกจานอาหารสามสีี่จานวางลงบนโต๊ะกลมนั้น อาหารมีกลิ่นหอมน่ากิน บางจานยังม่ีควันลอยกรุ่นขึ้นมาแสดงว่าอาหารเหล่านี้เพิ่งปรุงสุก “ อาหารที่นายท่านสั่งทั้ง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 25 ต่างคนต่างพบคู่ของตน nc

    องค์ชายซ่งที่ก้มลงไล้เลียผลอิงเถาไปมาเขาทั้งดูดทั้งไล้เลียมันอย่างมัวเมา สลับกับฟอนเฟ้นอกอวบใหญ่นั้นไปมา ผลอิงเถาของหญิงชาวบ้านผู้นี้ทำเอาเขาติดใจไม่น้อย นางแอ่นอกอวบใหญ่เพื่อปรนเปรอเขาอย่างเต็มอกเต็มใจ องค์ชายซ่งจึงได้คลายผ้าคาดเอวของตนเอง แล้วดึงกางเกงลงจนเจ้าลูกชายอวบใหญ่ที่พองขยายเกือบจะเต็มที่นั้นออกมาแล้วสอดมันเข้าไปในร่องอวบที่เริ่มมีน้ำรักไหลซึมออกมานั้น เมื่อสอดมันเข้าไป เขาพบว่ามันยังคงคับแน่น แต่นางมิใช่สาวบริสุทธิ์อีกแล้ว แต่ร่องอวบนี้มันก็ตอดรัดเขาหนุบหนับเหลือเกินจนเขาเสียวซ่านไปหมด แทบจะเสร็จสม แม้นางมิใช่สาวบริสุทธิ์แต่เขาถูกใจความอวบอั๋นเต็มไม้เต็มมือ เขาฟอนเฟ้นร่างอวบของนางจนทั่วรู้สึกติดใจไม่น้อย ขณะนี้เจ้าลูกชายที่สอดเข้าไปจนมิดก็ค่อย ๆ ขยับเข้าออกช้าๆด้วยจังหวะที่เนิบนาบจนกระทั่งเร่งความเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ฟางเซียงที่เริ่มจับจังหวะรักของเขาได้ก็ยกสะโพกอวบของตนขึ้นลงกระแทกลำกายที่ใหญ่เหลือเกินของเขาอย่างรุนแรง ปากอวบอิ่มของนางก็ร้องครวญครางอย่างเสียวซ่านเหลือเกิน นางต้องการปลุกเร้้าเขาจึงเสแสร้งครวญครางด้วยเสียงกระเส่า “ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา อ๊ะ อ๊าา อ๊า ผัวของฟางเซียง อ๊าา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10
  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 26 ทุกอย่างลงตัว

    แม่ทัพไป๋เฟยหลงเมื่อได้รับจดหมายจากท่านอ๋องแปดก็พาเมียรักเดินทางกลับเข้าแคว้นชิงทันที มิต้องพานางไปซ่อนตัวอีกแล้ว เพราะองค์ชายผู้นั้นมิได้คิดจะติดตามหลีน่ามา เขาจึงได้ขี่ม้าพานางกลับอย่างไม่ต้องเร่งร้อนมากนัก สองสามีภรรยาพากันขี่ม้าชมป่าเขาและทุ่งหญ้ากว้างกลับมาอย่างมีความสุขหลีน่าเพิ่งรู้ว่ามีความสุขมากเพียงใดที่ขี่ม้ามากับคนรักและพากันชมทิวทัศน์สองข้างทาง และบางครั้งก็ผ่านทุ่งหญ้ากว้างที่มีสัตว์เลี้ยงกินหญ้าอยู่ บางครั้งก็ผ่านป่าโปรงที่มีดอกไม้ป่าหลากสีสันเต็มทุ่งกว้างที่มองไปแล้วสบายตายิ่งนัก “ ท่านพี่เจ้าคะ ข้าชอบมาขี่ม้าเที่ยวกับท่านมากเลยเจ้าค่ะ ไว้คราวหน้าท่านพาข้ามาอีกนะเจ้าคะ ” แม่ทัพหนุ่มยกยิ้มน้อยๆ มือหนาของเขาโอบเอวบางของนางเอาไว้หลวมๆ ร่างอวบอิ่มเอนกายพิงอกอุ่นของสวามีแล้วชี้ชวนกันดูสิ่งต่างๆที่ม้าวิ่งเหยาะย่างผ่านไปช้า ๆ นั้น “ พี่พาเจ้ามาได้อยู่แล้ว แต่ตอนนี้คงจะต้องเว้นว่างไปก่อนเพราะพี่คิดว่าเจ้ากำลังตั้งครรภ์อย่างแน่นอน ” หลีน่าเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาของสวามี “ ท่านพี่รู้ได้อย่างไรเจ้าคะ ” มือหนาของเขาลูบไล้หน้าท้องของนางไปมา “ พี่คิดว่าเจ้าอวบอิ่มขึ้นมากนะ ด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10
  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 1 งานแต่งที่ฝืนใจ

    วันแต่งงานของแม่ทัพไป๋เฟยหลง เขาที่ยังมึนๆจากการดื่มเหล้าอย่างหนักมาเมื่อคืนนี้ เพราะในอกใจของเขามันแสนจะอึดอัดเหลือเกิน เขาคิดว่าเขาเป็นบุรุษที่โชคร้ายยิ่งนัก เพิ่งพลาดรักจากคุณหนูเจียเหลียนฮวาน้องสาวของสหายสนิทที่เขาแอบมีใจให้นางมาหลายปี จนนางถอนหมั้นเขาก็มีความหวังขึ้นมาอีกครั้งแต่เมื่อนางหวนกลับไปแต่งงานกับอดีตคู่หมั้นของนางเขาจึงช้ำรักจากนางเป็นครั้งที่สอง ยังไม่ทันได้ตั้งตัวก็ได้รับสมรสพระราชทานกับองค์หญิงที่ตัวอ้วนใหญ่เหลือเกินตัวของนางใหญ่กว่าเขาเกือบสามเท่า แม่ทัพหนุ่มที่หล่อเหลาและรูปร่างสูงสง่าองอาจเช่นเขา กลับจะต้องมามีเมียที่ตัวอ้วนใหญ่เช่นนาง แม้จะมีศักดิ์สูงเป็นถึงองค์หญิงหนึ่งเดียวของราชวงศ์ แต่เขาก็มิได้สนใจในอำนาจ เพราะเขาก็แสวงหามันได้ด้วยตนเองอยู่แล้ว แต่เรื่องความรัก เขากลับไม่มีวาสนาเรื่องนี้เลย วันแต่งงานเขาไปรับเจ้าสาวที่ขึ้นเกี้ยวขนาดใหญ่กว่าเจ้าสาวทั่วไปเข้้าจวนมาด้วยใบหน้าเฉยชา ดวงตาก็ว่างเปล่าแทบจะไม่รู้สึกยินดียินร้าย เหล่าสหายก็จ้องมองเขาอย่างปลอบใจ แต่ก็ไม่มีใครช่วยอะไรได้ เมื่อเกี้ยวเจ้าสาวแปดคนหามมาถึงหน้าจวนแม่ทัพ นางกำนัลที่ติดตามเจ้าหญิงร่างใหญ่ผู

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-21
  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 2 ห้องหอที่เดียวดาย

    องค์หญิงหลี่น่านั่งรอสามีตั้งแต่แม่สื่อพานางมา จนนางกินขนมและผลไม้รองท้องจนเสร็จและนั่งฟังเสียงแขกเหรื่อสนทนากันอย่างสนุกสนาน เสียงหัวเราะและเสียงบรรเลงพิณในงานเลี้ยง เสียงการดื่มอวยพรที่ดูครึกครื้นไม่น้อย เสียงหัวเราะอย่างครื้นเครงในงานเลี้ยง สองนางกำนัลที่แอบออกไปดูบรรยากาศด้านนอกกลับมาบอกว่าข้างนอกครึกครื้นเหลือเกิน นางขยับร่างกายไปมาด้วยความปวดเมื่อยเนื้อตัว แม้เปลี่ยนท่าทางการนั่งมาทุกท่าก็ยังไม่มีวี่แววของเจ้าบ่าวที่จะเข้ามาในห้องหอ นางนั่งรอบนเตียงวิวาห์โดยยังอยู่ในชุดที่เต็มยศของเจ้าสาว จนกระทั่งเสียงทุกอย่างด้านนอกค่อยๆเงียบลงไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งทุกอย่างเงียบสนิทลง ไม่มีแม้แต่เสียงบ่าวไพร่ที่กำลังช่วยกันเก็บข้าวของหลังจากงานเลี้ยงเสร็จสิ้นแล้ว ทุกอย่างในจวนแม่ทัพเงียบสนิทโดยสิ้นเชิง องค์หญิงหลีน่าหันไปมองสองนางกำนัลที่ง่วงนอนจนทนไม่ไหว นั่งหลับบนเก้าอี้กลมที่อยู่กลางห้องนั้น คนหนึ่งฟุบลงกับโต๊ะกลมนั้น อีกคนหนึ่งนั่งสัปหงกหัวโยกไปมาดูน่าเวทนา องค์หญิงหลี่น่าที่ทนต่อไปไม่ไหวจึงได้เรียกทั้งสองเบาๆ “ เหม่ยอี้เพ่ยอี้ มาช่วยข้าเปลี่ยนอาภรณ์ก่อน ข้าอยากจะอาบน้ำและเข้านอนแล้ว ปวดเม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-21
  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 3 วันแรกในจวนแม่ทัพ

    นางผิดเองที่หลงรักเขาอย่างมากมายตั้งแต่เมื่อแรกเห็น นางไม่เคยคิดเลยว่าการบีบบังคับผู้อื่นให้รักตนเองนั้นมันจะนำความทุกข์มาให้ทั้งตัวของนางเองและบุรุษผู้นั้นด้วย แม้ตอนนี้นางจะเริ่มคิดได้แล้ว ว่าครั้งนี้นางอาจจะตัดสินใจผิดไป แต่เรื่องแต่งงานนี้เป็นเรื่องใหญ่ของราชวงศ์ นางรู้แล้วว่าเขารังเกียจนางมาก เมื่อตอนที่นางกำลังจะเดินมายังเรือนตะวันตก นางก็ยังแอบได้ยินสาวใช้ซุบซิบกันเบา ๆเรื่องที่แม่ทัพไป๋ที่เป็นคุณชายของจวนนี้มิได้ต้องการฮูหยินที่อัปลักษณ์และมีรูปร่างอ้วนใหญ่เช่นนี้ แต่จำใจเพราะเป็นสมรสพระราชทานและเมื่อตอนที่เขาได้รับราชโองการเขาแทบจะเป็นลมล้มลงด้วยซ้ำ ตอนที่สาวใช้ซุบซิบกันนั้น พวกเขาไม่เห็นว่านางหยุดยืนฟังพวกเขา และนางก็ไม่อยากให้ผู้ติดตามทั้งหลายมาได้ยินเข้าด้วย แต่ก็ดีแล้วที่นางได้ยินความในใจของพวกเขา นางจะได้รู้ว่าพวกเขาคิดกับนางเช่นไร และนางต้องขอบคุณสาวใช้ทั้งสองคนที่ซุบซิบกันให้นางได้ยิน เพราะเมื่อเจ้าบ่าวไม่มาเข้าหอนางจึงไม่ได้แปลกใจอันใดเพราะนางคิดไว้อยู่แล้ว ว่าถ้าเขารังเกียจนางมากถึงขนาดนั้น ก็คงจะไม่ยอมมาเข้าหออย่างแน่นอน องค์หญิงหลีน่าเทสุราลงจอกยกขึ้นดื่มช้าๆ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-21
  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 4 ความเฉยชาที่เจ็บปวด

    “ อ้อ !! ลืมบอกไป ข้าคือหูหลินซวงหลานสาวแม่นมหู ที่เป็นแม่นมของท่านแม่ทัพมาตั้งแต่ยังเล็กๆ ที่จริงข้าเองก็ควรจะได้แต่งงานกับเขาเพราะข้าปรนนิบัติดูแลท่านพี่มาหลายปีแล้ว แต่ในเมื่อมีหญิงที่เขามิได้พึงใจบังคับให้เขาจำต้องแต่งงานรับนางเป็นฮูหยินเอกเสียแล้วข้าคงต้องเสียสละเป็นฮูหยินรองกระมัง แต่น่าเสียดายที่นายของเจ้าคงจะเป็นฮูหยินเพียงแค่ตำแหน่งเท่านั้น หญิงที่สามีไม่ปรารถนา ไม่อยากจะร่วมหอ รูปร่างก็อ้วนใหญ่เช่นนั้นยังจะหลงไหลบุรุษจนบีบบังคับให้เขาจำต้องแต่งงานด้วยอีก ช่างหน้าไม่อายจริงๆ ท่านพี่ก็ออกจะหล่อเหลาปานนั้นท่าทางก็องอาจผึ่งผาย แต่จำต้องมีเมียอัปลักษณ์เช่นนี้ บุรุษใดจะทนได้กัน นายของเจ้ารู้หรือไม่ ท่านพี่ดื่มเหล้าเมามายมาหลายวันแล้ว เขาต้องทนทุกข์ที่จำต้องแต่งงานกับหญิงที่เขาไม่ได้รักไม่ได้ชอบ แถมยังรังเกียจเสียด้วยซ้ำ ” หูหลินซวงเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าที่บึ้งตึงอย่างไม่ค่อยจะพอใจ “ วาจาสามหาวยิ่งนัก หญิงที่เจ้ากล้าด่าทอเป็นถึงองค์หญิงของแคว้นชิงแห่งนี้ หากข้านำคำพูดของเจ้าไปทูลฮองเฮาหัวของพวกเจ้ามีเท่าไหร่ก็คงจะไม่พอให้ตัดเป็นแน่ เป็นแค่หลานสาวแม่นมในจวนแม่ทัพ มาอาศัยเขาอยู่มิไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-21
  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 5 ปรับปรุงตนเองเพื่อความงาม

    สองนางกำนัลหันมามองหน้ากันแล้วเอ่ยขึ้นอย่างแปลกใจว่า “ องค์หญิงอยากจะลดความอ้วนหรือเพคะ ทำไมเมื่อก่อนไม่เห็นจะสนใจเรื่องนี้เลย ” องค์หญิงหลีน่าหันมองสีหน้าของสองนางกำนัลที่มีท่าทางสงสัยในท่าทีของนางที่เปลี่ยนไปกระทันหันอย่างที่ไม่เคยมาก่อน “ ข้าอยากจะลดความอ้วนให้มีรูปร่างที่ผอมลงจะได้แต่งกายได้งดงามดังเช่นคุณหนูในห้องหออื่นๆที่ข้าเคยเห็น แต่มิได้ต้องการให้บุรุษใดพึงใจหรอกนะ ข้าทำเพื่อตัวข้าเองวันนี้ข้าเพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่า ข้ามัวแต่พึงใจผู้อื่น อยากให้ผู้อื่นเป็นดังใจของข้า แต่ไม่เคยมองดูตนเองว่ามีสิ่งใดให้ผู้อื่นพึงใจได้้บ้าง แต่ข้ามิได้หมายถึงสามีในนามของข้าหรอกนะ เพราะข้าได้ตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าข้าจะยังรูปร่างอ้วนใหญ่ทำให้ไม่มีใครต้องการข้า หรือ ข้าจะงดงามยิ่งกว่านี้ีอีกมากมาย แต่ข้าก็จะไม่มีวันรักบุรุษผู้นี้อีก ข้าจะตัดใจจากเขาให้ได้ เพียงแต่ตอนนี้ตัดสินใจแต่งงานเข้าจวนแม่ทัพมาแล้ว ยังไม่สามารถจะหย่าขาดจากเขาได้ง่ายๆ คงต้องใช้เวลาสักพักใหญ่ แต่ระหว่างรอเวลา ข้าจะปรับปรุงตนเองเสียใหม่ บำรุงตนเอง รักตนเองให้มากกว่านี้ ข้ารักตนเอง ข้าจึงต้องเป็นหญิงงามที่ดูแลตนเองได้ดีใช่หรือไม่ ”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-21
  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 6 หลงรักฮูหยินตนเองเข้าแล้ว

    จนลืมไปว่าตนเองแอบปีนหลังคาเรือนฮูหยินของตนเองอยู่ พลันหูของเขาก็ได้ยินเสียงพูดคุยมาจากด้านล่าง “ องค์หญิงเพคะ แช่น้ำนานไปแล้วนะเพคะขึ้นมาจากน้ำเถิด เดี๋ยวจะไม่สบายเอาได้ ” เพ่ยอิงที่เดินมายืนข้างถังน้ำใบใหญ่พร้อมกับหยิบผ้าเช็ดกายมากางออกเพื่อรอให้องค์หญิงผู้เปลี่ยนโฉมจนกลายเป็นหญิงที่งดงามชวนตะลึงของนางขึ้นมาจากถังน้ำที่กำลังแช่เสียที หญิงงามรูปร่างอวบอิ่มขาวผ่องจนชวนตะลึงค่อยๆลุกขึ้นยืนในถังน้ำใบใหญ่นั้น บุรุษที่แอบดูฮูหยินของตนเองอยู่บนหลังคา เลือดแทบจะไหลออกมาจากจมูกโด่งคม เขาจ้องร่างอวบอิ่มของนางตาแทบไม่กระพริบหัวใจแกร่งกระตุกอย่างแรง แก้มสากของเขาแดงกำขึ้นมาทันที ตาก็จับจ้องมองหญิงงามด้านล่างที่มิได้รู้เรื่องอันใด นางก้าวออกจากถังอาบน้ำใบใหญ่แล้วยืนให้สองนางกำนัลเช็ดกายอวบจนแห้งแล้ว ทาเครื่องประทินผิวหอมกรุ่นให้นาง แล้วหยิบเสื้อคลุมบางเบาสีขาวเพียงตัวเดียวให้นาง เมื่อเสร็จขั้นตอนเรียบร้อย ร่างอวบอิ่มขาวผ่องจนชวนตะลึงยิ่งดูเย้ายวนเหลือเกิน จนคนที่แอบจ้องมองร่างอวบอิ่มของนางอยู่บนหลังคาแทบจะลืมหายใจ ร่างของนางสวมใส่อาภรณ์บางเบาสีขาวนั้น มันมองเห็นรายละเอียดของร่างอวบชัดเจน ตา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-24

บทล่าสุด

  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 26 ทุกอย่างลงตัว

    แม่ทัพไป๋เฟยหลงเมื่อได้รับจดหมายจากท่านอ๋องแปดก็พาเมียรักเดินทางกลับเข้าแคว้นชิงทันที มิต้องพานางไปซ่อนตัวอีกแล้ว เพราะองค์ชายผู้นั้นมิได้คิดจะติดตามหลีน่ามา เขาจึงได้ขี่ม้าพานางกลับอย่างไม่ต้องเร่งร้อนมากนัก สองสามีภรรยาพากันขี่ม้าชมป่าเขาและทุ่งหญ้ากว้างกลับมาอย่างมีความสุขหลีน่าเพิ่งรู้ว่ามีความสุขมากเพียงใดที่ขี่ม้ามากับคนรักและพากันชมทิวทัศน์สองข้างทาง และบางครั้งก็ผ่านทุ่งหญ้ากว้างที่มีสัตว์เลี้ยงกินหญ้าอยู่ บางครั้งก็ผ่านป่าโปรงที่มีดอกไม้ป่าหลากสีสันเต็มทุ่งกว้างที่มองไปแล้วสบายตายิ่งนัก “ ท่านพี่เจ้าคะ ข้าชอบมาขี่ม้าเที่ยวกับท่านมากเลยเจ้าค่ะ ไว้คราวหน้าท่านพาข้ามาอีกนะเจ้าคะ ” แม่ทัพหนุ่มยกยิ้มน้อยๆ มือหนาของเขาโอบเอวบางของนางเอาไว้หลวมๆ ร่างอวบอิ่มเอนกายพิงอกอุ่นของสวามีแล้วชี้ชวนกันดูสิ่งต่างๆที่ม้าวิ่งเหยาะย่างผ่านไปช้า ๆ นั้น “ พี่พาเจ้ามาได้อยู่แล้ว แต่ตอนนี้คงจะต้องเว้นว่างไปก่อนเพราะพี่คิดว่าเจ้ากำลังตั้งครรภ์อย่างแน่นอน ” หลีน่าเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาของสวามี “ ท่านพี่รู้ได้อย่างไรเจ้าคะ ” มือหนาของเขาลูบไล้หน้าท้องของนางไปมา “ พี่คิดว่าเจ้าอวบอิ่มขึ้นมากนะ ด

  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 25 ต่างคนต่างพบคู่ของตน nc

    องค์ชายซ่งที่ก้มลงไล้เลียผลอิงเถาไปมาเขาทั้งดูดทั้งไล้เลียมันอย่างมัวเมา สลับกับฟอนเฟ้นอกอวบใหญ่นั้นไปมา ผลอิงเถาของหญิงชาวบ้านผู้นี้ทำเอาเขาติดใจไม่น้อย นางแอ่นอกอวบใหญ่เพื่อปรนเปรอเขาอย่างเต็มอกเต็มใจ องค์ชายซ่งจึงได้คลายผ้าคาดเอวของตนเอง แล้วดึงกางเกงลงจนเจ้าลูกชายอวบใหญ่ที่พองขยายเกือบจะเต็มที่นั้นออกมาแล้วสอดมันเข้าไปในร่องอวบที่เริ่มมีน้ำรักไหลซึมออกมานั้น เมื่อสอดมันเข้าไป เขาพบว่ามันยังคงคับแน่น แต่นางมิใช่สาวบริสุทธิ์อีกแล้ว แต่ร่องอวบนี้มันก็ตอดรัดเขาหนุบหนับเหลือเกินจนเขาเสียวซ่านไปหมด แทบจะเสร็จสม แม้นางมิใช่สาวบริสุทธิ์แต่เขาถูกใจความอวบอั๋นเต็มไม้เต็มมือ เขาฟอนเฟ้นร่างอวบของนางจนทั่วรู้สึกติดใจไม่น้อย ขณะนี้เจ้าลูกชายที่สอดเข้าไปจนมิดก็ค่อย ๆ ขยับเข้าออกช้าๆด้วยจังหวะที่เนิบนาบจนกระทั่งเร่งความเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ฟางเซียงที่เริ่มจับจังหวะรักของเขาได้ก็ยกสะโพกอวบของตนขึ้นลงกระแทกลำกายที่ใหญ่เหลือเกินของเขาอย่างรุนแรง ปากอวบอิ่มของนางก็ร้องครวญครางอย่างเสียวซ่านเหลือเกิน นางต้องการปลุกเร้้าเขาจึงเสแสร้งครวญครางด้วยเสียงกระเส่า “ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา อ๊ะ อ๊าา อ๊า ผัวของฟางเซียง อ๊าา

  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 24 องค์ชายซ่งพบที่หมายใหม่ nc

    ด้านองค์ชายซ่ง ค่ำคืนที่แม่ทัพไป๋ได้ลักพาตัวขององค์หญิงหลีน่าหนีออกไป เขาก็ไม่ได้รู้เรื่องราวถึงแผนการณ์ของเหล่าองค์ชาย จึงได้เข้าไปนั่งดื่มสุราเพียงผู้เดียวที่ห้องพักแรมของเขา ขณะนี้เขาเริ่มไม่แน่ใจว่าควรจะแต่งงานกับองค์หญิงหลีน่าหรือไม่ แม้เขาจะยังรักและหลงไหลนางแต่ความรู้สึกของเขาในขณะนี้รู้สึกแปลกๆ เหมือนกำลังมีบางสิ่งที่เขาไม่รู้เกิดขึ้นอยู่ใต้จมูกของเขา ขณะที่กำลังสับสนกับตนเองอยู่นั้น ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น“ เอาอาหารมาส่งเจ้าค่ะ ” มีเสียงสตรีที่หวานไม่น้อยดังขึ้นที่หน้าห้องพักของเขา เมื่อเขาเอ่ยปากอนุญาติก็มีเสียงประตูเปิดเข้ามาแล้วปิดลงตามหลัง จากนั้นเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองผู้ที่เอาอาหารมาส่งนั้น ปรากฏว่าเป็นสตรีใบหน้าหวานล้ำ ขาวผ่องผู้หนีึ่ง แม้นางจะอยู่ในชุดสาวรับใช้ที่เขาคิดว่านางน่าจะเป็นสาวใช้ที่นี่ แต่หน้าตาและผิวพรรณก็งดงามเกินสาวใช้ทั่วไป เขาจ้องมองนางเดินยกถาดไม้ตรงมาที่โต๊ะกลมที่เขานั่งอยู่ เมื่อเดินมาถึงโต๊ะกลมนางก็ยกจานอาหารสามสีี่จานวางลงบนโต๊ะกลมนั้น อาหารมีกลิ่นหอมน่ากิน บางจานยังม่ีควันลอยกรุ่นขึ้นมาแสดงว่าอาหารเหล่านี้เพิ่งปรุงสุก “ อาหารที่นายท่านสั่งทั้ง

  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 23 ธารน้ำตกที่ซ่านใจ nc

    เมื่อพากันตื่นขึ้นมาในเวลาใกล้จะถึงยามซื่อของอีกวัน แม่ทัพหนุ่มพาเมียรักไปอาบน้ำกันในลำธารที่ใสที่ไหลรินนั้น น้ำในช่วงเช้าเย็นสดชื่นยิ่งนัก องค์หญิงหลีน่าหันมองไปรอบๆกายแล้วจึงค่อยถอดอาภรณ์ของตนเองออกแล้วก้าวลงไปในลำธารใสนั่นทันที นางเดินไปอีกเล็กน้อยจนถึงโขดหินใหญ่แล้วก็ค่อยๆขัดเนื้อตัวของตนเองอย่างสบายใจ จู่ ๆก็มีมือหนาคู่หนึ่งอ้อมมานวดเฟ้นอกอวบใหญ่ของนางเบาๆ หลีน่าจึงได้หันไปมองพบใบหน้าที่หล่อเหลาเหลือร้ายของสามีตนเอง สบตาคมที่เปี่ยมไปด้วยความรักใคร่หลงไหลอยู่เต็มเปี่ยม นางจึงได้เอนกายพิงอกแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของสวามีแล้วหลับตาพริ้ม มือหนานวดเฟ้นอกอวบใหญ่นั้นจากนวดเบาๆจนกระทั่งเพิ่มแรงบีบเค้นเพิ่มขึ้นสลับกับสะกิดผลอิงเถาของนางไปมา“ อ๊าา อ๊าา ท่านพี่ อ๊าา อ๊ะ อ๊ะ ” หลีน่าส่งเสียงครางเบาๆออกมาอย่างเสียวซ่าน เมื่อได้ยินเสียงครางของเมียรักมือหนาจะได้บีบบี้ผลอิงเถาของนางยิ่งขึ้น หลีน่าที่เอนกายพิงอกแกร่งนั้นแอ่นอกอวบไปมาเพราะความเสียวซ่านที่มากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อฟอนเฟ้นอกอวบของเมียรักจนพอใจ เขาจึงได้จับร่างอวบของนางหันหน้าเข้าหาตนเองแล้วประกบจูบนางอย่างดูดดื่ม ลิ้นทั้งสองเกี่ยวพ

  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 22 การสารภาพรักที่อบอุ่น

    แม่ทัพหนุ่มครางเบาๆในลำคอหนา เขาเสียวเหลือเกิน สุขสมสุดๆ อย่างที่ไม่เคยกับหญิงใด เพราะเขารักนาง รักนางเหลือเกิน เมียรักของเขา สะโพกหนายกเสยลำกายอวบใหญ่เข้าไปในร่องอวบของนางที่กระแทกกระทั้นลงหาเขาอย่างรุนแรงทั้งจากแรงส่งของม้าและตัวของนางเองที่ขย่มลงมาหาลำกายอวบใหญ่ของเขาอย่างร่านร้อน” อ๊าา อ๊าา อ๊าาา ท่านพี่เจ้าขา ท่านพี่ข้ารักท่าน ข้ารักท่าน อ๊าาา อ๊าาย อ๊าายย “ องค์หญิงหลีน่าที่ปากก็ร้องครวญครางเพราะเสียวซานเกินจะทนและตัดสินใจสารภาพรักกับสวามีของนางทันทีที่นางรู้ว่าตัวของนางจะยอมให้เขาเพียงผู้เดียวที่จะมาขย่มนางเช่นนี้และนางเองก็จะขย่มเขาได้เพียงผู้เดียวเช่นกัน ทั้งสองร้องครวญครางผสานกันอย่างสุขสมเหลือเกิน และเสร็จสมไปครั้งที่เท่าไหร่ก็จำไม่ได้ ทั้งกระแทกเข้าหากันอย่างเร่าร้อน ทั้งเสร็จสม ทั้งลูบไล้กันไปมาอย่างโหยหากันเหลือเกิน ” อ๊ากก อ๊าา เมียจ๋า เมียรัก พี่รักเพียงเจ้าผู้เดียวเท่านั้น เชื่อพี่นะ พี่รักเจ้า อ๊าากก อ๊าาาก “ แม่ทัพหนุ่มร้องครวญครางและสารภาพความในใจกับเม่ียรักของเขาจนหมด เขารักนางเหลือเกิน ทนเสียนางไปไม่ได้ เขายอมทุกอย่างเพื่อที่จะได้นางกลับมา ทั้งสองโยกขย่มกันอย่า

  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 21 บนหลังม้าที่เร่าร้อน nc

    ด้านองค์หญิงหลีน่าที่หลับไหลไปด้วยฤทธิ์ยานอนหลับที่สวามีใช้ในการพานางหนีเพื่อไม่ให้นางตื่นมาโวยวายจนแผนการณ์ครั้งนี้ล้มเหลว ตอนนี้นางนอนหลับพิงอกแกร่งของสวามีที่กำลังควบขี่ม้าสีน้ำตาลเข้มตัวสูงใหญ่ดูแข็งแรงที่เป็นมันพันธ์ดีและเป็นม้าคู่กายของเขาที่ใช้ในการออกรบเสมอ มันแข็งแรงยิ่งนัก และมีฝีเท้าที่รวดเร็ว เขาควบขี่พานางลัดเลาะมาตามเส้นทางเพื่อจะกลับไปยังแคว้นชิงแต่่ระหว่างทางคงจะแวะพานางไปนอนที่จวนเล็กๆริมเชิงเขาที่เขาสร้างเอาไว้เพื่อฝึกยุทธ์และพักผ่อนอย่างสงบเวลาที่ไม่ต้องการพบปะผู้ใด เขาจะต้องง้องอนนางและสั่งสอนนางเรื่องที่จะหนีเขาไปหาสามีใหม่ทั้ง ๆที่ยังไม่ได้หย่าขาดกันอย่างเป็นทางการ แม้นางยังไม่ได้แต่งงานกับเจ้าองค์ชายนั่น แต่ถึงกับไปท่องเที่ยวแคว้นต้าเหนิงตามคำเชิญของเจ้านั่นมันก็ไม่ต่างอะไรกับที่ตกลงจะแต่งงานกับมันหญิงอ่อนแอเช่นนางหากเข้าไปอยู่ในแคว้นนั่นแล้วจะรอดพ้นเงื้อมมือของคนที่จ้องจะจับนางทำเมียหรือ เขาไม่คิดว่านางจะรอดพ้นบุรษเจ้าเล่ห์ผู้นั้นไปได้ และในที่สุดเขาจะต้องเสียเมียของเขาให้ชายอื่น ซึ่งเป็นเรื่องที่เขายอมไม่ได้เป็นอันขาด คราวนี้ได้ตัวนางกลับมาแล้ว เขาจะขังนางเอ

  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 20 หนีไปหาสามีเช่นนั้นหรือ

    เมื่อพากันเดินทางมาทั้งวันม้าฝีเท้าดีที่ใช้วิ่งลากรถม้านั้นวิ่งกันไม่ได้หยุดพักเลยจนมาถึงโรงเตี้ยมนอกเมืองแห่งหนึ่งที่เป็นจุดหมายของวันนี้ที่จะพักแรมกันคืนนี้ก่อน รถม้าทั้งหมดจอดลงที่หน้าโรงเตี้ยมองค์หญิงหลีน่าเปิดผ้าม่านออก นางนั่งอยู่ในรถม้ากับเหล่านางกำนัลทั้งสี่คน รถม้าของนางคันใหญ่ที่สุดเพราะพวกเขาเกรงนางจะลำบาก จึงจัดเตรียมรถม้าคันใหญ่และมีเสบียงอาหารและน้ำดื่มอยู่ในนั้นบริบูรณ์ นางจ้องมองออกไปนอกรถม้า พบว่ารถม้ามาถึงโรงเตี้ยมที่องค์ชายซ่งบอกเอาไว้แล้ว “ เราลงไปจากรถม้ากันเถิด ข้าปวดเมื่อยไปหมดแล้ว ออกไปเดินยืดเส้นยืดสายกันสักหน่อย ” องค์หญิงหลีน่าชักชวนเหล่านางกำนัล จากนั้นก็พากันลงจากรถม้า“องค์หญิงข้าน้อยจองห้องพักไว้เรียบร้อยแล้วอยู่บนชั้นสามพะยะคะ เป็นห้องใหญ่สุดตรงสุดไปเป็นห้องสุดท้ายส่วนของนางกำนัลทั้งสี่อยู่ถัดมาให้พักห้องละสองคนพะยะคะ ”คนสนิทร่างใหญ่ขององค์ชายซ่งเดินมาบอกนาง องค์ชายซ่งที่เดินลงจากรถม้าตรงมาหานางด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “ น้องหญิงเจ้าคงจะเหนื่อยมากแล้ว ขึ้นไปพักผ่อนอาบน้ำให้เรียบร้อย แล้วพี่จะให้คนยกอาหารขึ้นไปให้เจ้าที่บนห้อง ” องค์หญิงคนงามหันมายิ้มให้ร่าง

  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 19 เมียจะแต่งงานกับชายอื่น nc

    เมื่อโยกสะโพกอวบเข้าหาใบหน้าของคนสนิทขององค์ชายซ่งจนกระทั่งนางกระตุกเกร็งหลาย ๆ ครั้งเสร็จสมไปแล้ว ร่างอวบก็อ่อนแรงลงนอนแผ่ราบบนพื้น โดยมีองครักษ์วัยกลางคนกำลังดูดดื่มผลอิงเถาของนางอย่างเมามัน คนสนิทร่างใหญ่จับลำกายอวบใหญ่ของเขาสอดเข้าไปในร่องอวบของนางแล้วค่อยๆดันเข้าไปจนมิดลำกาย ร่องอวบยังคงตอดรัดเขาหนุบหนับจนเขารู้สึกเสียวซ่านยิ่งนัก จึงได้ค่อยๆขยับลำกายขย่มนางอย่างรุนแรง“ อ๊าายย อ๊าา อ๊าา อ๊าา แรงขึ้นอีก แรงๆอีก อ๊ายย อ๊าาา ” หลินซวงร้องครวญครางปานจะขาดใจ นางโยกสะโพกอวบรับลำกายแกร่งนั่นอย่างร่านร้อนด้วยเพราะฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัดที่ยังคงออกฤทธิ์อยู่ คนสนิทร่างใหญ่เร่งกระแทกลำกายของเขาจนเสร็จสมไปกันทั้งคู่แล้ว องครักษ์หนุ่มใหญ่ที่ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว จึงได้ขยับมาสอดใส่ลำกายอวบใหญ่ของเขาต่อจากคนสนิทร่างใหญ่ที่ชื่อเหวินโกทันที เขาสอดลำกายเข้าไปอย่างง่ายดายเพราะร่องอวบของนางนั้นมันถูกเริงรักมาแล้วหลายครั้งและตอนนี้มันยังมีน้ำรักของทั้งเหวินโกและของนางอยู่เต็มไปหมดจึงเข้าไปได้ง่ายดายเมื่อมิดลำกายใหญ่นั้นแล้ว เขาก็เร่งกระแทกขย่มนางทันทีอย่างเร่าร้อน ปากก็ร้องครวญครางเสียงกระเส่าผสานกันทั้ง

  • ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ   บทที่ 18 เป็นอนุของคนสนิท nc

    ขณะที่จวนแม่ทัพวุ่นวายเพราะนายท่านดื่มเหล้าเมามายและแทบไม่กินไม่นอนเพราะฮูหยินหนีกลับไปอยู่วังหลวงและได้ยินว่านางพยายามจะหย่าขาดกับแม่ทัพไป๋ให้ได้ แต่ท่านแม่ทัพไม่ยินยอม จนเรื่องราวชักจะบานปลาย แม่นมหูรู้สึกผิดเหลือเกินที่ส่งเสริมหลานสาวในทางที่ผิด“ แม่นมรู้สึกผิดต่อท่านแม่ทัพและฮูหยินเหลือเกิน ไม่คิดเลยว่าหลินซวงจะทำเรื่องชั่วช้าถึงขนาดนี้ แม่นมแค่หวังว่าท่านแม่ทัพจะยอมรับนางอย่างเต็มใจมิใช่การใช้เล่ห์กลทำลายชีวิตท่านเช่นนี้ แม่นมผิดเองที่สั่งสอนนางไม่ดีทำให้นางเนรคุณถึงเพียงนี้ ” นางร้องไห้รำพันถึงโทษตนเองและตีอกชกหัวต่อหน้าแม่ทัพหนุ่ม แต่เขาก็ไม่มีกระจิตกระใจจะปลอบใจใครทั้งนั้น จึงได้เอ่ยแค่เพียงว่า“ ท่านไม่ต้องโทษตนเองหรอก เพราะเรื่องมันเกิดขึ้นไปแล้ว แต่ข้าคงจะให้นางอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้ ท่านจัดการให้นางย้ายกลับไปเฉินตูเสีย และอย่ากลับมาให้ข้าเห็นหน้าอีกก็เพียงพอแล้ว ส่วนเรืื่องฮูหยินข้าจะจัดการเอง ” แม่ทัพหนุ่มเอ่ยขึ้น แล้วเดินหนีออกมาจากเรือนหลัก เพราะลำพังจิตใจของตนเองก็แทบจะประคองเอาไว้ไม่ได้ เขาอยู่ได้ด้วยความหวังว่าแผนการณ์ที่องค์รัชทายาทบอกกับเขาจะสำเร็จเขาจะชิงเมียรัก

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status