บทที่ 516

กลิ่นอายที่เขาหายใจออกมาก็มีอุณหภูมิร้อนหน่อยๆ ด้วย

ไม่รู้ว่าตอนไหน เขาก้าวเดินเบาๆ ตรงไปยังถังอาบน้ำอย่างไม่ทันรู้เนื้อรู้ตัว

ตอนที่เขายืนอยู่ข้างถังอาบน้ำ ฟู่จาวหนิงที่แอบงีบไปจึงรู้ตัวขึ้นมา นางเบิกตาโพลง ขณะเดียวกันเข็มเงินเล่มหนึ่งก็พุ่งไปทางเซียวหลันยวน

และเพราะพริบตานั้นที่นางยังไม่ทันลืมตาก็เคลื่อนไหวไปแล้ว ดังนั้นเซียวหลันยวนจึงตั้งตัวไม่ทัน ถูกเข็มนั้นแทงเข้าไป

ก่อนที่ร่างกายจะชาดิก เขาก็ปฏิกิริยาที่ทำออกมาจากใจของตนเองด้วยสัญชาตญาณ ร่างกายล้มพับไปในถังอาบน้ำ

ซูม!

ฟู่จาวหนิงเดิมทีคิดจะลุกขึ้น แต่ถูกเขาล้มลงมาเช่นนี้ ก็ถูกกดกลับลงไปในถังอาบน้ำอีก

น้ำซ่านกระเซ็น

ทั้งสองคนล้วนแช่ลงไปในถังอาบน้ำ

เซียวหลันยวนกดทับบนตัวนาง

"ข้าเอง"

ประโยคนี้ เขาเองก็เพิ่งจะมีโอกาสพูดออกมา

แต่ก็สายไปแล้ว

เข็มเองก็แทงไปแล้ว น้ำเองก็เป็นฟองไปแล้ว

เพียงแต่ตอนนี้ จังหวะนี้ เซียวหลันยวนกลับไม่รู้สึกว่านี่เป็นเรื่องไม่ดีด้วย ต่อให้เขาตอนนี้จะชาไปทั้งตัว ทำให้ใช้แรงไม่ได้ และใช้กำลังภายในไม่ได้ด้วย

และไม่รู้ว่าเข็มของนางฉาบพิษอะไรไว้

แต่ว่านางตอนนี้ก็ยังถูกกดไว้ด้วยกัน

คิดแล้วนางก็ยังเสียเ