Share
บทที่ 1089
Related chapter
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1090
"ข้าให้เจ้ากลับไปที่บ้านซือถู แล้วเจ้าจะมาตามคุณชายอย่างข้าทำไมกัน?" ซือถูไป๋ไม่สนใจคำพูดเขา สนแต่จะหนีอย่างเดียว"คุณชายรอข้าก่อน..." อาเพียนรีบตามขึ้นมาพวกเขาเพิ่งจะออกมา เสิ่นเสวียนกับฟู่จาวหนิงก็มาถึงพอดีไป๋รื่อฉากตัวออกมาจากที่มืดทันที"นายท่าน คุณหนู คุณชายซือถูเองก็เข้ามา เพิ่งออกไปเมื่อครู่"เมื่อครู่เขาซ่อนตัวอยู่ตลอด ไม่ยอมให้ซือถูไป๋พบ ตอนนี้จึงนำสิ่งที่เห็นกับสิ่งที่ได้ยินบอกกับฟู่จาวหนิงรอบหนึ่ง"วัตถุดิบยา? แลกเปลี่ยน?"ฟู่จาวหนิงกับเสิ่นเสวียนสบตากันผาดหนึ่ง"เข้าไปดูหน่อย วัตถุดิบยาอะไรที่ทำให้ซือถูไป๋อยากได้นัก" ฟู่จาวหนิงเองก็อยากรู้อยากเห็นขึ้นมาเสียแล้วประตูเรือนยังไม่ปิด พวกเขาจึงเดินเข้ามาในเรือนเลยพอเห็นความทรุดโทรมของเรือนเล็ก ก็จินตนาการได้ว่าชีวิตของพวกหมอเจี่ยนั้นลำบากเพียงใด เสิ่นเสวียนกับฟู่จาวหนิงทั้งสองคนในใจก็คาดหวังขึ้นมา รู้สึกว่าสองคนนี้จะเป็นคนที่พวกเขาตามหามาตลอด ดังนั้นพอเห็นพวกนางมีชีวิตเช่นนี้ ในใจจึงอึดอัดขึ้นมา"ใครกัน?"ในบ้านมีเสียงผู้ชายลอดออกมาเสิ่นเสวียนได้ยินเสียงนี้ก็รู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่ใช่ชาวบ้านจนๆ ธรรมดาแล้วเขามองไป
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1091
หลังจากเข้ามาพวกของฟู่จาวหนิงจึงพบว่า ในห้องนี้เย็นเอามากๆ และไม่มีเตาเสียด้วย เตียงก็แข็ง ผ้าห่มก็บาง ตอนกลางคืนคงไม่อบอุ่นแน่นอนในห้องไม่มีของอะไรเลย เครื่องเรื่อนไม่กี่ชิ้นก็เก่าเสียเหลือเกินได้ยินว่าที่นี่นั้นเช่ามา น่าจะเป็นสิ่งของของเจ้าห้องทั้งหมด ของส่วนตัวของพวกเขาเองนั้นแทบไม่มีเลยหมอเจี่ยนอนอยู่บนเตียง ทั้งตัวแข็งทื่อ สลบไสลไม่ได้สติ"คุณ คุณ!"ฮูหยินเจี่ยอยู่ข้างเตียง สีหน้าลาลานพรั่นพรึง"ข้าขอจับชีพจรให้เขาหน่อย เขาก่อนหน้ามีโรคอะไรหรือไม่?" ฟู่จาวหนิงถามและตอนที่นิ้วของเขาทาบลงไปบนจุดชีพจรหมอเจี่ย ฮูหยินเจี่ยจูๆ ก็ลืมตาโพลง จากนั้นก็ลุกพรวดขึ้นมาการเคลื่อนไหวกะทันหันนี้ของนางทำเอาฟู่จาวหนิงงงงัน เงยหน้ามองไปทางนางสายตาของฮูหยินเจี่ยเปลี่ยนแปลงขึ้นมาในตอนนี้ เมื่อครู่สายตานางเต็มไปด้วยความร้อนรน ตอนนี้สายตากลับดูทื่อลงมา หมุนตัวเดินออกไป"เฟยเอ๋อร์ ข้าจะไปหาเฟยเอ๋อร์!""ขวางนางไว้!"ฟู่จาวหนิงสัมผัสได้ว่าไม่ปกติ สั่งพวกหลิวหั่วทันทีเสิ่นเสวียนไวกว่าพวกเขาก้าวหนึ่ง ยื่นมือไปขวางฮูหยินเจี่ยไว้แล้วเขามองฮูหยินเจี่ย จู่ๆ ก้ยื่นมือไปทางหน้าของนาง"อ๊า! อ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1092
เขาตกตะลึงจนพูดไม่ออกเสิ่นเสวียนกับฟู่จาวหนิงก็มองไปยังอีกฝ่ายพร้อมกัน ล้วนเห็นความรู้สึกซับซ้อนหน่อยๆ ออกมาจากตาของอีกฝ่าย"เสิ่นเชี่ยว เป็นนางนั่นล่ะ"ฟู่จาวหนิงถอนใจเอบาพูดชื่อนางออกมานางกับเสิ่นเสวียนยืนยันได้นี่คือเสิ่นเชี่ยวพวกเขาคิดไม่ถึงเลย ว่าเสิ่นเชี่ยวจะปรากฏตัวอยู่ข้างกายพวกเขาเช่นนี้"แล้วเขาล่ะ?" เสิ่นเสวียนมองไปทางหมอเจี่ยบนเตียงฟู่จาวหนิงเม้มริมฝีปาก "ข้าจะไปดูว่าเขาใส่หน้ากากไหม"สายตาของนางยังไม่เฉียบคมเท่าเสิ่นเสวียน เสิ่วเสวียนเมื่อครู่พอเหลือบมองก็มองออกทันทีว่นางสวมหน้ากากหนังมนุษย์ นางยังมองไม่ออกเลยนางรีบเดินมาอยู่ข้างกายหมอเจี่ย กมหน้าลงตรวจสอบใบหน้าเขา สดท้ายจึงปลดหนังหน้านั้นลงมารูปร่างหน้าตาเขาไม่เปลี่ยนไปมากนัก ยิ่งดูประณีตขึ้นสามส่วน และเพราะสามส่วนนี้ ทำให้เขากับนางดูคล้ายกันไปอีฟู่จาวหนิงม งใบผน้านี้ในใจนางมีความ่รู้สึกที่อธิบายออกมาไม่ได้กระจายออกมาราวกับว่าคนตรงหน้านี้คือพ่อแม่ของนางอย่างไรอย่านั้น ทั้งที่ตนเองก็ไม่ได้มีความทรงจำอะไรกับพ่อแม่เลย แต่ตอนนี้พอเห็นเขา อารมณ์ของนางก็ถูกเกี่ยสะกิดเข้าแล้วฟู่จาวหนิงนึกถึงคำพูดที่เคยพ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1093
"นายท่าน ฮูหยินคนนั้น คือคุณหนูเสิ่นเชี่ยวที่หายสาบสูญไปเมื่อตอนเด็กจริงหรือ?""คิดแล้วน่าจะใช่" เสิ่นเสวียนถอนหายใจ"เช่นนั้น เขาจะลืมท่านไปแล้วหรือเปล่า?""รอนางตื่นถึงจะรู้"ดูสภาพพวกเขาตอนนี้ ทั้งสองคนล้วนดูผิดปกติกันหมด นี่อาจจะเป็นสาเหตุที่พวกเขาหายตัวไปตลอดหลายปี ไม่ได้กลับไปแคว้นเจาเพื่อดูผู้เฒ่าฟู่กับจาวหนิงมาโดยตลอดก็ได้บางที สาเหตุนี้ อาจจะทำให้พวกเขาจำกันไม่ได้ไปชั่วขณะแต่คนก็หาเจอแล้ว เรื่องหลังจากนี้ค่อยๆ ไปกันทีละก้าวก็ได้ เสิ่นเสวียนตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองมีความรู้สึกเหมือนเรื่องราวกำลังสิ้นสุดลงแล้ว"เช่นนั้นหลังจากนี้พวกเราต้องเรียกนางว่าอะไร คุณหนูจาวหนิงกับคุณหนูเสิ่นเชี่ยว พวกเราคงไม่เรียกอยู่ในรุ่นเดียวกันหรอกกระมัง?"เสิ่นเสวียนเหลือบมองหลิวหั่วผาดหนึ่งตอนนี้ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้ไหม?คนยังไม่ตื่นเลย เขาก็คิดไปถึงเรื่องชื่อเรียกแล้วหลิวหั่วถอยออกไปก้าวหนึ่ง "ข้าจะดูแลเอง จะดูแลแล้ว ไม่รบกวนท่านแล้ว"มองออกว่า อารมณ์ของนายท่านตอนนี้เหมือนจะซับซ้อนมาก หาตัวคุณหนูเสิ่นเชี่ยวพบแล้ว ไม่ใช่เรื่องที่น่าตื่นเต้นยินดีหรือไรกัน?เป็นเพราะเห็นความผิดปกติทางร่า
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1094
เสิ่นเสวียนไม่เคยเห็นอาการตกตะลึงของนางมาก่อน จึงยืนนิ่งหันกลับทันที "มีอะไรหรือ?""ท่านลุง!"ฟู่จาวหนิงชูวัตถุดิบยาในมือ "เจ้านี่!""มันคืออะไร?""เอ็นมังกรหยก!"ฟู่จาวหนิงตื่นเต้นจนหน้าแดง ดวงตาเปล่งประกาย"เอาไว้ใช้ทำอะไร?""วัตถุดิบยาชนิดสุดท้ายที่เซียวหลันยวนต้องการ หายากมากๆ!" ฟู่จาวหนิงดีใจจนเสียงสั่นพร่า "ถ้าแค่มีเจ้านี้ พิษของเขาก็สามารถขจัดได้อย่างหมดจด! ยิ่งไปกว่นั้นแผลเป็นบนหน้าเขาก็จะดีขึ้นอีกด้วย!""ในมือฟู่จิ้นเชินมีสิ่งนี้อยู่ด้วยหรือ?" เสิ่นเสวียนเองก็ตกตะลึงนี่มันวาสนาอะไรกัน?บังเอิญขนาดนี้เชียว?"ข้าเองก็ไม่อยากเชื่อเลย"ฟู่จาวหนิงหม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี ในความไม่น่าเชื่อนี้ ก็มอบโอกาสให้พวกเขาได้ชดใช้กับเซียวหลันยวนขึ้นมาอย่างนั้นหรือ?ถ้ามีเอ็นมังกรหยกนี้ เรื่องนี้ก็เหมือนไม่ใช่จะไม่มีโอกาสได้คลี่คลายลงเสียแล้วฟู่จาวหนิงห่อมันอย่างดีทันที กอดไว้แนบอกนี่เป็นวัตถุดิบยาที่ล้ำค่ามาก ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นสิ่งของที่สำคัญมากในครั้งนี้!เสิ่นเสวียนเองก็เข้าใจแล้ว อดส่ายหัวขำขึ้นเบาๆ ไม่ได้"จาวหนิง อันที่จริงเจ้ามีโชคยิ่งกว่าเสียอีก เจ้าดูสิ เดิมทีน่าจะเป
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1095
รอจนยาชาหมดฤทธิ์ เซียวหลันยวนเริ่มรู้สึกว่าหน้าขอบตนเองเจ็บขึ้นมาเล็กๆแต่ว่าฟู่จาวหนิงก็พันแผลให้เขาไว้ดีแล้ว นี่คือห้ามไปแตะต้องแน่นอน เขาทำได้แค่ทนไว้รออยู่ครู่หนึ่งผู้อาวุโสจี้ก็มาหาเขาพอเจอหน้า เห็นเขาพันผ้าไว้บนหน้า ผู้อาวุโสจี้ก็พุ่งเข้ามา แล้วยังรู้สึกอยากรู้อยากเห็นอีกด้วย"อ๋องเจวี้ยน ศิษย์ข้าเริ่มรักษาให้เจ้าแล้วหรือ? หรือก็คือ วัตถุดิบยาเหล่านั้นมันได้ใช้งานจริงๆ แล้วสินะ?""พูดถึงวัตถุดิบยาเหล่านั้น ข้าขอบคุณผู้อาวุโสจี้มาก""รู้แล้วสินะว่าวัตถุดิบยาขององค์หญิงใหญ่ได้มาอย่างไร?" ผู้อาวุโสจี้เหลือบมองเขา "ดังนั้น ท่านก็อย่ามองคุณความดีเป็นขององค์หญิงใหญ่ล่ะ ที่ข้าลงแรงไปหาวัตถุดิบยาเหล่านั้น นั่นก็เพื่อศิษย์รักของข้า เพื่อนางแล้ว ท่านถึงมีโอกาสรักษาใบหน้าท่าน ดังนั้น คุณความดีทั้งหมดเป็นของศิษย์รักข้า อ๋องเจวี้ยนเข้าใจไหม?""ข้าเข้าใจแน่นอน""ท่านเข้าใจก็ดีแล้ว" ผู้อาวุโสจี้ร้องเชอะ เหมือนคิดอะไรออก "ในเมื่อท่านเข้าใจแล้ว ทำไมสองวันนี้ถึงยังไปอยู่ด้วยกันกับองค์หญิงใหญ่อีก? ข้ายังพูดขึ้นมาเลยว่าอ๋องเจวี้ยนเข้าในความคิดหญิงสาวของตนเองหรือเปล่า?""ข้าไม่ได้มีอะไรกับ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1096
"พระชายา ชอบเจ้า?" น้ำเสียงของเขาช้าลง ราวกับมีดทื่อมีดนั้นคิดจะกรีดลงไปบนตัวของผู้นำน้อยตระกูลชิ่ง"ชอบ ไม่ใช่ชอบแบบนั้น" ผู้นำน้อยตระกูลชิ่งรีบอธิบาย "ข้ารู้สึกว่าข้าสามารถเป็นน้องชายของพระชายาได้นะ ท่านอ๋อง พฤติกรรมของพระชายาครั้งนี้ที่หออันดับหนึ่งของเมืองหลวงจักรพรรดิ แล้วก็การช่วยคนบนถนนใหญ่นั่น ยอดเยี่ยมไปเลยจริงๆ!"เขาวันนี้ได้ยินคนไม่น้อยข้างนอกเอาแต่วิจารณ์ถึงหมอเทวดาคนนั้นฟู่จาวหนิงมาเมืองหลวงจักรพรรดิต้าชื่อได้แค่ไม่กี่วัน ก็สร้างชื่อเสียงขึ้นมาเสียแล้วถ้าไม่ใช่องค์หญิงใหญ่กลับมาเมืองหลวงจักรพรรดิพอดี จนแบ่งความสนใจส่วนหนึ่งของประชาชนไป ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าประชาชนเมืองหลวงจักรพรรดิต้าชื่อจะวิจารณ์ฟู่จาวหนิงไปถึงไหนแล้วแต่ต่อให้มีองค์หญิงใหญ่แบ่งการวิจารณ์ไปเท่าไร ฟู่จาวหนิงก็ยังมีชื่อเสียงอยู่ดี โดยเฉพาะวิชามีดที่นางแสดงออกมาเพื่อทำเห็ดเชียนเสวี่ยที่หออันดับหนึ่ง ช่วยชีวิตพ่อครัวใหญ่ แล้ววันนั้นคนที่มากินก็ล้วนเป็นพวกคนที่มีหน้ามีตาทั้งสิ้นพูดได้ว่า นางทั้งสร้างชื่อขึ้นในวงล้อมคนใหญ่โต แล้วตอนที่ช่วยชีวิตประชาชนบนถนนใหญ่ ก็ยังสร้างชื่อในหมู่ประชาชนอีกผู้นำน้อยตร
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1097
ขณะที่เซียวหลันยวนยังไม่ทันย่อยเรื่องที่ซือถูไป๋ไปขอพบองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้น ฟู่จาวหนิงพวกเขาก็กลับเข้ามาแล้วหลานหรงที่อยู่ด้านนอกได้ข่าวว่าพวกเขากลับมาก่อน จึงรีบเข้ามารายงาน"ศิษย์ข้ากลับมาแล้วหรือ? ไปๆๆ ไปดูว่าวันนี้นางได้อะไรมา" ผู้อาวุโสจี้วิ่งไปหน้าเรือนก่อน"ชิ่งอวิ๋นเซียว เจ้ากลับไปก่อนเถอะ..."เซียวหลันยวนพอคิดคำพูดที่ชิ่งอวิ๋นเซียวบอกว่าฟู่จาวหนิงชอบเขา จึงเอ่ยปากให้เขากลับไปก่อนผลคือชิ่งอวิ๋นเซียวเองก็วิ่งตรงไปที่เรือนหน้าด้วย "ท่านอ๋อง ข้าจะไปฟังว่าพระชายาวันนี้จะทำเรื่องใหญ่อะไรอีก!"พอเห็นว่าพวกเขาวิ่งออกไปกันจนหมด เซียวหลันยวนก็เกือบตั้งตัวกลับมาไม่ทันฟู่จาวหนิงเป็นพระชายาของเขา นางกลับมาแล้ว คนที่ต้องรีบไปพบนางไม่ใช่เขาหรอกหรือ? นี่กลายเป็นว่าคนอื่นวิ่งเร็วกว่าเขาเสียอีก!"ท่านอ๋อง พระชายาเดิมทีจะให้ท่านพักผ่อนก่อน ท่านรอที่นี่เถอะ พระชายาเดี๋ยวก็ต้องกลับมาที่เรือน..."ชิงอียังไม่ทันพูดจบ ตรงหน้าก็ไม่เห็นเงาเซียวหลันยวนแล้วและผู้อาวุโสจี้กับชิ่งอวิ๋นเซียวที่กำลังวิ่ง ข้างกายจู่ๆ ก็มีสายลมกวาดผ่าน เหมือนมีอะไรบางอย่างแฉลบออกไป"ผู้อาวุโสจี้ เมื่อครู่มันอะไรกั
Latest chapter
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1228
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1227
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1226
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1225
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1224
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1223
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1222
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1221
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1220
