LOGINShare
บทที่ 7 ตลบหลัง
Last Updated:
2024-11-25 10:49:40วันต่อมา
@บ้านวิสุทธิ์ภักดี "ตาแบงค์มานั่งคุยกับแม่หน่อย" เสียงของผู้เป็นแม่ทำให้แบงค์ที่กำลังจะเดินผ่านห้องโถงหยุดชะงัก หันไปเลิกคิ้วถามท่านด้วยความสงสัย "แม่มีอะไรครับผมต้องรีบไปเคลียร์งานที่บริษัท เสร็จแล้วจะได้ไปเปิดคลินิกต่อ" "วันนี้ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น ลูกต้องไปธุระกับพ่อ และแม่" คุณหญิงผกาเอ่ยแกล้มออกคำสั่งจ้องมองบุตรชายด้วยแววตาดุไร้แววล้อเล่นทำเอาแบงค์แปลกใจไม่น้อยเพราะไม่ใช่บ่อยครั้งที่จะเห็นผู้เป็นแม่ในมุมแบบนี้ แสดงว่ามันต้องเป็นเรื่องสำคัญแน่ ๆ เขาจึงต้องเดินเข้าไปหย่อนก้นนั่งบนโซฟาอีกตัวตรงข้ามพ่อแม่อย่างเลี่ยงไม่ได้ "แม่มีอะไรครับทำไมต้องทำหน้าซีเรียสขนาดนั้น" เปล่งเสียงถามไปด้วยความสงสัยกับท่าทางตึงเครียดของแม่กับพ่อที่มองมายังเขาราวกับว่าเขาไปทำอะไรผิดมาอย่างนั้น "แกทำหนูส้มท้องยังมีหน้ามาพูดอีกเหรอ" วินิจประมุขของบ้านพูดโดยไม่อ้อมค้อม มองหน้าบุตรชายหัวแก้วหัวแหวนด้วยแววตาคาดโทษ ขณะที่แบงค์นั่นถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจกับคำบอกกล่าวจากปากผู้เป็นพ่อ คิ้วเข้มขมวดชนกันด้วยความสงสัย สมองเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามว่าท่านรู้เรื่องนี้ได้ยังไงกัน ไหนจะกังวัลว่าบทสรุปของเรื่องนี้จะออกมายังไงในเมื่อพ่อแม่รู้เรื่องนี้แล้ว โดยที่เขายังไม่ทันได้ทำอะไรเลยเพิ่งผ่านไปเพียงชั่วข้ามคืนแท้ ๆ "บอกแม่มาสิว่าลูกจะเอายังไงกับเรื่องนี้" ผกาเอ่ยเสริมด้วยน้ำเสียงแข็งครั้นเห็นปฏิกิริยาของบุตรชาย "พ่อกับแม่รู้เรื่องนี้ได้ยังไงครับ" แบงค์ย้อนถามไปแทนที่จะตอบคำถามผู้เป็นแม่ ตอนนี้เขาอยากรู้มากกว่าว่าใครกันที่คาบเรื่องนี้มาบอกพ่อแม่ก่อนเขาแบบนี้ เขาถึงกับขบกรามกรอดในวินาทีต่อมาเมื่อฉุกคิดขึ้นได้ว่าเรื่องที่เขาเป็นพ่อของลูกในท้องส้มมีแค่เขากับเธอเท่านั้นที่รู้ หากเธอไม่บอกแล้วจะเป็นใครไปได้เพราะเขามั่นใจว่าเมื่อวานที่คุยกันในห้องไม่มีใครได้ยินแน่นอน ใช่มันต้องใช่แน่ ๆ แต่เธอจะทำแบบนี้ไปทำไมกันทั้งที่เมื่อวานก็คุยกันเข้าใจแล้ว "ไม่ต้องรู้หรอกว่าแม่รู้ได้ยังไง มันสำคัญที่ว่าลูกไปทำหนูส้มท้องได้ยังไง ไหนบอกว่าเป็นเพื่อนกัน รู้ไหมว่าทำแบบนี้หนูส้มกับครอบครัวเสียหายนะหากคนอื่นรู้เข้า ลูกต้องรับผิดชอบโดยการแต่งงานกับหนูส้ม พ่อกับแม่จะไปคุยเรื่องนี้ที่บ้านหนูส้ม และลูกต้องไปด้วยไปขอโทษพ่อแม่หนูส้มกับเรื่องที่เกิดขึ้น" ผกาเองก็ไม่คิดจะตอบคำถามบุตรชายเช่นกันเลือกพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดไว้เพราะเธอกับสามีได้ปรึกษากันแล้วว่าการให้เด็กทั้งสองแต่งงานกันคือทางออกที่ดีที่สุด และแน่นอนว่าเธอกับสามีพอใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้ส้มมาเป็นลูกสะใภ้เพราะหมายมั่นปั้นมือมานานแล้วติดที่บุตรชายไม่ยอมทำตามคำแนะนำของเธอ ครั้นสบโอกาสเธอจะไม่คว้าได้ยังไงกันการ ได้เกี่ยวดองกับตระกูลของเด็กสาวถือเป็นเรื่องดีมาก ๆ "ไม่นะครับแม่ผมไม่แต่ง ผมไม่ได้รักส้มจะแต่งได้ยังไงกัน อีกอย่างเราสองคนก็คุยกันเข้าใจแล้วว่าจะทำหน้าที่พ่อแม่เท่านั้น" แบงค์ปฏิเสธเสียงแข็งไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่ยอมแต่งงานกับเพื่อนสาวเด็ดขาด "ลูกไม่ได้รักหนูส้มแล้วทำไมถึงทำเธอท้องได้ล่ะ ตอบพ่อมาสิ" เป็นวินิจย้อนถามบุตรชายอย่างเหลืออด "ผมกับส้มเมาเลยพลาดมีอะไรกันครับ แค่ครั้งเดียวเอง" เสียงทุ้มตอบไปเหมือนกับว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องปกติ และใช่เขาคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติในสังคมสมัยนี้ เหตุการณ์แบบนี้มีให้เห็นบ่อย ๆ ซึ่งเขาก็เคยวันไนท์สแตนด์กับสาวคนอื่นมาแล้วหลายครั้งไม่เห็นว่าจะมีปัญหาเหมือนครั้งนี้เลย "จะครั้งเดียวหรือกี่ครั้งแกก็ควรรับผิดชอบในการกระทำของตัวเอง ได้เขาแล้วก็ต้องรับผิดชอบ อย่าเป็นคนเห็นแก่ตัวแบบนี้ นึกถึงหน้าพ่อแม่หนูส้ม และก็ช่วยนึกถึงหน้าพ่อกับแม่ตัวเองด้วยหากคนอื่นรู้เขาจะว่าเอาได้" "เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องปกติของหนุ่มสาวครับ จะทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ทำไม หากผมมีอะไรกับใครแล้วต้องรับผิดชอบด้วยการแต่งงานตลอดป่านนี้ผมคงมีเมียไม่รู้กี่คนแล้วครับ" "ลูกต้องรับผิดชอบโดยการแต่งงานกับหนูส้ม นี่เป็นคำสั่งจากแม่ อย่าให้คนอื่นมาว่าเอาได้ว่าลูกเป็นผู้ชายเห็นแก่ตัวไม่มีความรับผิดชอบ" ผกาเอ่ยเสริม "ผมไม่แต่งครับ ผมจะรับผิดชอบแค่เรื่องลูกเท่านั้น" "ถ้าแกไม่แต่งก็ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่ เพราะฉันไม่อยากมีลูกที่ไร้ความรับผิดชอบ และไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษแบบนี้" "แม่.." เขาเอ่ยเรียกผู้เป็นแม่อย่างไม่อยากจะเชื่อว่าท่านยอมตัดแม่ตัดลูกกับเขาเพียงเพราะเรื่องนี้ พวกท่านไม่ยอมฟังคำพูด และความต้องการของเขาเลยสักนิด แล้วแบบนี้เขาจะทำอะไรได้อีกนอกจากก้มหน้ายอมรับ ขณะที่ในใจพานนึกโกรธเพื่อนสาวที่ตลบหลังเขาเอาเรื่องนี้มาบอกกับพ่อแม่จนเรื่องมันกลายเป็นแบบนี้ เห็นทีความสัมพันธ์อันดีระหว่างเขากับเธอคงต้องจบลงเพียงเท่านี้ จากนี้ไปมันจะไม่มีอีกแล้วเพื่อนสนิทที่ชื่อว่าส้มRelated chapters
อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 8 ไม่เหมือนเดิม
@บ้านเอกวิโรจน์สุดท้ายแบงค์ก็ไม่อาจต้านทานแรงกดดัน และคำประกาศกร้าวของพ่อแม่ได้จำใจต้องมาที่บ้านของเพื่อนสาวกับพวกท่าน เขาถอนหายใจออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ครั้นรถจอดลงหน้าบ้านเอกวิโรจน์ บ้านของเพื่อนสาวที่เขาเข้าออกเป็นว่าเล่น แต่ตอนนี้เขากลับไม่อยากจะเหยียบเข้าไปที่สุด"ทำหน้าให้มันดี ๆ ตาแบงค์" ผกาเอ็ดบุตรชายด้วยน้ำเสียงดุรู้สึกไม่ชอบใจที่บุตรชายทำหน้าซังกะตาย หากพ่อแม่ของเด็กสาวเห็นคงคิดว่าบุตรชายของเธอไม่เต็มใจรับผิดชอบลูกสาวของทั้งสองคนโดนดุไม่ได้ตอบโต้อะไรกลับ ลงจากรถไปเงียบ ๆ ทิ้งให้คนเป็นพ่อแม่ส่ายหน้าเบา ๆ อย่างเอือมระอากับท่าทางของบุตรชาย ก่อนจะพากันลงจากรถ.."รู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไงเมื่ออยู่ต่อหน้าพ่อแม่หนูส้ม อย่าคิดทำอะไรให้แม่กับพ่อขายหน้าเด็ดขาดเข้าใจไหม" ผกาเน้นย้ำกับบุตรชายด้วยน้ำเสียงจริงจังอีกครั้งในขณะที่กำลังพากันเดินเข้าไปในบ้าน"แม่ย้ำกับผมเป็นร้อยรอบแล้วครับ" แบงค์เอ่ยออกมาอย่างอ่อนใจพลางปรายตามองผู้เป็นแม่ เพราะตั้งแต่ออกจากบ้านมาท่านก็เอาแต่ย้ำเรื่องนี้ กลัวเหลือเกินกลัวว่าวะเสียหน้าไม่คิดจะถามเขาเลยสักนิดว่ารู้สึกอย่างไรมีความสุขไหมกับการตัดสินใจของพวกท่าน
Last Updated : 2024-11-25อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 9 ตัดสัมพันธ์
"มีอะไรก็ว่ามา" ทันทีที่เดินมาถึงลานสนามหญ้าหน้าบ้านแบงค์ก็ถามไถ่ขึ้นทั้งที่ไม่หันไปมองหน้าคนที่ดินตามหลังมาสักนิด เขาไม่อยากเห็นหน้าเพื่อนสาวตอนนี้เกรงว่าจะข่มอารมณ์ไม่อยู่แล้วเผลอทำอะไรรุนแรงไป"ส้มขอโทษกับเรื่องที่เกิดขึ้น ส้มมันสะเพร่าเองทำให้แบงค์ต้องมาเดือดร้อนด้วย แบงค์คงโกรธส้มมากสินะ" ส้มไม่รู้หรอกว่าตอนนี้เพื่อนชายจะทำหน้ายังไงพยายามกักเก็บความเสียใจเอาไว้เปล่งเสียงพูดไปอย่างแผ่วเบา หวังว่าคำขอโทษจากเธอมันจะสามารถเรียกความรู้สึกของเพื่อนชายกลับมาได้บ้าง แต่เธอก็ต้องผิดหวังเพราะเขาไม่แม้แต่จะตอบอะไรกลับมายืนนิ่งราวกับหิน มือทั้งสองกำแน่นจนเส้นเลือดนูนคงกำลังข่มอารมณ์บางอย่างอยู่เพราะเพื่อนชายมักกำหมัดแน่นทุกครั้งที่โกรธ หรือต้องข่มอารมณ์ต่าง ๆ ไว้ บอกตามตรงว่าเจอแบบนี้ก็แอบหวั่นใจเหมือนกันเธอเคยเห็นมาแล้วว่าเวลาเพื่อนชายโกรธมันน่ากลัวขนาดไหนทว่าหากไม่ใช้โอกาสนี้คุยกันให้เข้าใจเกรงว่าหลังจากนี้จะไม่ได้คุยดี ๆ กันอีกแล้วจึงรวบรวมความกล้า แล้วเดินอ้อมไปยืนเผชิญหน้ากับเขา เอ่ยไปด้วยใบหน้าเศร้า "มีอะไร หรือรู้สึกอะไรแบงค์ช่วยพูดกับส้มตรง ๆ ได้ไหม อย่าทำเย็นชาแบบนี้เลยส้มรู้สึกไ
Last Updated : 2024-11-25อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 10 แค่แปดเดือน
ส้มมองคู่รักหนุ่มสาวที่พากันมาลองชุดภายในร้านด้วยความรู้สึกจุกในอกระคนอิจฉา ผู้หญิงเหล่านั้นช่างโชคดีที่ได้แต่งงานกับคนที่รัก ใบหน้าของพวกเธออิ่มเอมไปด้วยความสุข ออร่าเจ้าสาวจับ ต่างจากเธอที่ได้แต่งงานกับคนที่รักก็จริง แต่กลับไม่มีความสุขเลยเพราะเป็นการรักข้างเดียว หนำซ้ำการแต่งงานยังเกิดขึ้นเพราะถูกผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายบังคับ ภายในใจมันเต็มไปด้วยความทุกข์ระทมยิ่งเห็นว่าที่เจ้าบ่าวภายในร้านแสดงความรัก ความเอาใจใส่ต่อว่าที่เจ้าสาวของตัวเองก็ยิ่งตอกย้ำให้รู้สึกเจ็บ ขณะที่เธอต้องยืนโดดเดี่ยวคนเดียวได้แต่ถามตัวเองในใจว่าเธอมาทำอะไรที่นี่"เชิญทางนี้ค่ะคุณส้ม" เสียงของพนักงานดังขึ้นทางด้านหลังเธอจึงละสายตาออกจากเหล่าคู่รักตรงหน้า หันมองเจ้าของเสียงแทน พยายามฝืนยิ้มให้พนักงานหญิงวัยยี่สิบต้น แล้วเดินตามเธอขึ้นไปยังชั้นสองของร้านซึ่งมีชุดเจ้าสาวแบบต่าง ๆ แขวนอยู่ในตู้โชว์จนลายตา แต่ละชุดสวยมาก ๆ เหมือนที่เธอเคยวาดฝันเอาไว้ว่าสักวันจะสวมใส่ให้ได้ทว่าในตอนนี้เธอกลับไม่ได้ตื่นตาตื่นใจกับชุดสวย ๆ เหล่านี้สักนิดเธอไม่อยากจะใส่ด้วยซ้ำ มันจะมีประโยชน์อะไรต่อให้ใส่ชุดแต่งงานสวยแค่ไหนแต่ในใจเต็มไปด้
Last Updated : 2024-11-25อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 11 งานแต่งจอมปลอม
วันเวลาดำเนินมาถึงวันที่ส้มกับแบงค์ต้องแต่งงานกัน ช่วงเช้าเป็นพิธีหมั้นตามขนบธรรมเนียมประเพณีไทยซึ่งจัดขึ้นที่บ้านของส้ม ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น แม้ทั้งสองจะบาดหมางกันแต่ก็ยังทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีปั้นหน้ายิ้ม และแสดงความรักต่อหน้าแขกเหรื่อได้อย่างแนบเนียน และช่วงค่ำก็เป็นงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสที่โรงแรมชื่อดัง งานฉลองของทั้งสองถูกจัดขึ้นอย่างใหญ่โตสมฐานะของสองตระกูล แขกเหรื่อถูกเชิญมาร่วมงานนับพันคน"เฮ้อ.." ส้มมองเงาสะท้อนของตัวเองในกระจกพร้อมกับถอนหายใจออกมาเบา ๆ ด้วยความรู้สึกเหนื่อยล้า ชุดเจ้าสาวแสนสวยที่สวมอยู่บนตัวไม่ได้ทำให้เธอมีความสุขสักนิด ในใจมันเต็มไปด้วยความทุกข์ระทมอยากจะให้งานแต่งนี้เสร็จสิ้นไว ๆ ด้วยซ้ำไปเพราะเหนื่อยกับการที่ต้องปั้นหน้ายิ้ม และทำตัวเหมือนมีความสุขเต็มทน"วันนี้แกเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุดเลยรู้ไหมส้ม ทำหน้าให้มันสดชื่นหน่อยสิ" นับดาวที่คอยช่วยเพื่อนสาวแต่งตัวเอ่ยขึ้นครั้นเห็นสีหน้าเศร้าหมองในกระจกของเพื่อนพลางใช้มือตบบ่าเบา ๆ ให้กำลังใจและปลอบประโลมในเวลาเดียวกัน เพื่อนสาวเล่าทุกอย่าที่เกิดขึ้นให้ฟังหมดแล้วเธอจึงเข้าใจความรู้สึกเพื่อนสาวดีเพราะเคยผ
Last Updated : 2024-11-29อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 12 เหยียบย่ำหัวใจ
"หึ" ส้มมองห้องที่ถูกจัดเป็นห้องหอ บนเตียงโรยด้วยกลีบกุหลาบเป็นรูปหัวใจอย่างสวยงามด้วยแววตาว่างเปล่าพร้อมกับเค้นหัวเราะออกมาอย่างเย้ยหยัน เธอช่างเป็นเจ้าสาวที่น่าสมเพชสิ้นดีนอกจากจะโดนเจ้าบ่าวพูดจาจิกกัดตลอดงานแล้ว ในคืนเข้าหอเจ้าบ่าวก็หายตัวไปอีก หลังจากแขกเหรื่อทยอยกันกลับไปหมดเจ้าบ่าวของเธอก็หายตัวไปด้วยเช่นกัน เธอไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเขาหายไปตั้งแต่ตอนไหน ยอมรับว่าเสียใจไม่น้อยต่อให้นี่จะเป็นการแต่งงานปลอม ๆ เขาก็ควรให้เกียรติเธอกับครอบครัวหน่อย หากคนอื่นรู้คงเอาไปนินทากันสนุกปากเธอลอบถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนทำการปัดกลีบกุหลาบบนที่นอนออกจนเกลี้ยง จากนั้นก็ล้มตัวลงนอนทั้งที่ยังสวมชุดแต่งงานอยู่เพราะรู้สึกเหนื่อยล้ามาก ๆ เปลือกตาก็แทบปิดอยู่รอมร่อ ทันทีที่หัวถึงหมอนนุ่ม ๆ เพียงไม่นานเธอก็ผล็อยหลับไปติ้ง~ ติ้ง~ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่เธอหลับไปกระทั่งเสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้สะดุ้งตื่นขึ้นมา ยกมือขึ้นขยี้ตาไล่อาการงัวเงียเบา ๆ ก่อนจะลุกไปหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่หน้าโต๊ะกระจกมาดู คิ้วสวยขมวดชนกันเป็นปมด้วยความสงสัยเมื่อเห็นว่าข้อความที่ถูกส่งมาจากไลน์แปลก ๆ โปรไฟล์เป็นรูปตั
Last Updated : 2024-11-29อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 13 คนสกปรก
"อ๊ะ!"หัวใจดวงน้อย ๆ ของส้มหล่นวูบลงสู่ตาตุ่มเมื่อถูกเพื่อนชายทุ่มลงบนเตียงนุ่ม ๆ สีหน้าแสดงความตื่นตระหนกให้เห็นอย่างชัดเจน "แบงค์จะทำอะไร""ลองมีอะไรกับคนความคิดสกปรก และร่างกายสกปรกแบบฉันหน่อยเป็นไร ไหน ๆ เธอก็ยอมลงทุนตลบหลังฉันบากหน้าไปบอกเรื่องท้องกับพ่อแม่ฉันจนได้ตำแหน่งเมียไปครอง" ไม่ว่าเปล่าแบงค์ตามลงไปคร่อมร่างบางที่กำลังจะขยับหนีทันที รวบมือเรียวทั้งสองกดตรึงไว้ข้างศีรษะ จับจ้องดวงหน้าเรียวที่ฉายไปด้วยความตื่นตระหนกนิ่ง ๆความจริงเขาไม่ได้อยากทำเกินเลยกับหญิงสาวเป็นครั้งที่สอง แต่คำพูดของเธอทำให้เขาเปลี่ยนความคิด"อย่าทำอะไรบ้า ๆ นะแบงค์ส้มท้องอยู่ เราตกลงกันแล้วไงว่าจะอยู่ด้วยกันในฐานะพ่อแม่ของลูกเฉย ๆ จะไม่มีเรื่องแบบนี้" ส้มทักท้วงข้อตกลงที่ได้ทำร่วมกันก่อนแต่งงานหวังว่าจะช่วยเตือนสติเพื่อนชายได้บ้าง พร้อมกับพยายามขืนมือออกจากการกดตรึง เธอไม่อยากให้ความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองกับเขาถลำลึกลงไปเรื่อย ๆ พอเวลาต้องเลิกกันมันคงเจ็บปวดมาก บางทีอาจจะมองหน้าไม่ติดกันด้วยซ้ำไป และที่สำคัญเธอไม่อยากซ้ำรอยใครเธอรับไม่ได้จริง ๆ"ฉันเป็นหมอฉันรู้ว่าทำได้ หรือไม่ได้ เธอแค่นอนอ้าขาให้ฉั
Last Updated : 2024-11-29อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 14 ลูกที่ไม่ต้องการ
หลังจากแบงค์เสร็จสมตามที่ตัวเองต้องการเขาก็ทิ้งตัวลงนอนตะแคงหันหลังให้หญิงสาวอย่างไร้เยื่อใย จากนั้นไม่กี่นาทีก็ผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าที่สะสมมาตั้งแต่เมื่อวาน ขณะที่ส้มได้แต่กลำกลืนความขืนขมไว้ในอกกับท่าทางของเพื่อนชายที่ทำเหมือนเธอเป็นกระโถนรองรับอารมณ์พอได้ดั่งใจก็ทิ้งขว้างไม่เหลียวแลจ้องมองแผ่นหลังกว้างด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะละสายตาออก หยิบผ้าเช็ดตัวมาพันรอบอกแล้วพาตัวลงจากเตียงเดินไปยังห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายที่เคลือบไปด้วยเหงื่อ และน้ำกามตามหว่างขาออกจากนั้นออกมาแต่งตัวโดยที่อีกคนยังคงนอนหลับอยู่บนเตียง และเธอไม่คิดจะปลุกเขา ครั้นแต่งตัวเสร็จก็เดินลงไปยังชั้นล่างของบ้านวิสุทธิ์ภักดี"อ้าว! หนูส้มทำไมรีบลงมา ไม่พักผ่อนอีกหน่อยล่ะจ๊ะ กำลังท้องกำลังไส้อยู่ เมื่อวานก็เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว" ผกาที่นั่งคุยกับสามีในห้องโถงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มพร้อมกับระบายยิ้มบาง ๆ เมื่อเห็นลูกสะใภ้คนโปรดเดินลงมาจากบันใด"หนูชินกับการตื่นเช้าแล้วค่ะคุณป้า" ส้มระบายยิ้มตอบพร้อมกับเดินเข้าไปหย่อนก้นนั่งลงบนโซฟาอีกตัว "ยังเรียกป้าอยู่อีก หนูแต่งงานเข้ามาเป็นลูกสะใภ้ไม่ใช่เพื่อนตาแบงค์แล้ว เรียก
Last Updated : 2024-11-29อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 15 คนมักมาก
หลังจากหาหมอเสร็จส้มก็โทรเรียกแกร็บคาร์ แล้วออกไปยืนรอด้านหน้าอาคารของโรงพยาบาล ยืนรอไม่ถึงห้าสิบนาทีรถก็มาถึง เธอลอบถอนหายใจออกมาด้วยความรู้สึกเหนื่อยล้าหลังจากก้าวขึ้นมานั่งบนรถแล้วเพราะอากาศข้างนอกทั้งร้อนทั้งอบอ้าว พอได้รับแอร์เย็นฉ่ำทำให้รู้สึกผ่อนคลายไม่น้อย มือเรียววางลงบนหน้าท้องที่มีอีกหนึ่งหัวใจอาศัยอยู่ด้วยความรู้สึกหลากหลาย หมอบอกว่าเธอตั้งครรภ์ได้ห้าสัปดาห์แล้ว ถึงแม้เขาจะเกิดมาจากความผิดพลาดแต่ก็ขึ้นชื่อว่าเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเธอ และมันยังมาจากผู้ชายที่เธอแอบรักหมดหัวใจถือเสียว่าเป็นตัวแทนความรักของเธอที่มีต่อเขาก็แล้วกัน ต่อให้พ่อของเขาจะไม่ต้องการแต่เธอจะดูแลหัวใจดวงนี้ให้ดีที่สุด แววตาเศร้าหมองทอดมองวิวริมทางขณะที่รถกำลังแล่นไปตามถนน มือยังคงวางบนหน้าท้องแบนราบในสมองครุ่นคิดอะไรเรื่อยเปื่อย เธอไม่รู้เลยว่าวันข้างต้องเจอกับอะไรอีกบ้าง และไม่รู้ว่าจะสามารถทนต่อความร้ายกาจของเพื่อนชายได้ตลอดรอดฝั่งไหม แต่ไม่ว่ายังไงเธอจะอดทนให้ถึงที่สุดหากไม่ไหวจริง ๆ ค่อยว่ากันอีกทีเธอถอนหายใจออกมาเบา ๆ ครั้นแกร็บคาร์เคลื่อนตัวมาจอดลงหน้ารั้วบ้านวิสุทธิ์ภักดี เลือกให้รถจอดหน้าร
Last Updated : 2024-11-29
Latest chapter
อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 30 เชื้อพ่อแรง
หลายวันต่อมาหลังจากวันที่ได้เจอเพื่อนสาวนี่ก็ผ่านไปสี่วันเต็ม ๆ แล้วที่แบงค์เฝ้าตามหาเธอหนักกว่าเดิมเพราะค่อนข้างมั่นใจมากว่าเป็นเพื่อนสาว อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าเธออยู่นิวยอร์กจริง ๆ ทว่าเขาออกตามหาทุกซอกทุกมุมของนิวยอร์กก็ไร้วี่แวว จากวันที่ได้เจอเธอเขาก็กินไม่ได้นอนไม่หลับสมองเอาแต่นึกถึงภาพเพื่อนสาวจนร่างกายซูบผอมลงเล็กน้อยนึกโทษตัวเองตลอดเวลาว่าหากวันนั้นเขาไม่ก้มลงช่วยเด็กคงไม่คาดกับเพื่อนสาว เขาคิดถึงเธอมากอยากจะรู้ว่าเป็นยังไงบ้าง สบายดีหรือเปล่า แล้วลูกของเขาเป็นยังไงบ้าง มันเป็นความรู้สึกที่ทรมานมากเหลือเกินอยากจะรู้ถึงเรื่องราวชีวิตของเพื่อนสาวกับลูก แต่ก็ไม่สามารถทำได้ หากหาเพื่อนสาวไม่เจอไม่ได้เอ่ยคำขอโทษออกไปเขาคงต้องจมอยู่กับความรู้สึกผิด และความทุกข์ระทมตลอดชีวิต วันนี้ผลจากการกระทำเลว ๆ ได้ย้อนกลับมาคืนสนองเขาแล้วทางด้านส้มเธอก็ได้ให้กำเนิดบุตรสาวในตอนเที่ยงของเมื่อวานโดยวิธีผ่าคลอด และนับว่าเป็นโชคดีของเธอที่บุตรสาวเกิดมาสมบรูณ์ดีทุกอย่างแม้ว่าตอนอุ้มท้องเธอจะเครียด เศร้า และร้องไห้อยู่บ่อย ๆเธอนอนมองลูกน้อยที่หลับในอ้อมกอดด้วยความรู้สึกเจ็บช้ำในอกเพราะบุตรสาวหน้
อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 29 อย่าพบเจอกันอีกเลย
วันรุ่งขึ้นแบงค์ก็เดินทางไปยังประเทศอเมริกาทันทีจุดมุ่งหมายคือนครนิวยอร์กตามที่คิดไว้ว่าเพื่อนสาวน่าจะอยู่ที่นั่น ครั้นเดินทางมาถึงเขาก็เข้าพักผ่อนที่โรงแรมชื่อดังย่านใจกลางเมือง นอนพักผ่อนเอาแรงวันพรุ่งนี้จะได้เริ่มออกตามหาเพื่อนสาวพอรุ่งเช้าแบงค์ก็เริ่มออกตามหาเพื่อนสาวทันทีโดยเริ่มจากบริเวณโรงแรมที่พักอยู่ใช้รูปถามไถ่ผู้คนไปเรื่อย ๆ และยังจ้างนักสืบของที่นี่ช่วยตามหาอีกแรง ทว่าผลการตามหาในวันแรกกลับไม่ได้ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเธอเลย ทุกคนที่เขาไปถามไถ่ต่างบอกว่าไม่เคยเจอแต่ไม่ว่ายังไงเขาจะไม่มีวันถอดใจ นิวยอร์กพื้นที่ออกกว้างขว้างต้องมีสักที่แหละที่เขาจะเจอเพื่อนสาวแม้จะต้องใช้เวลาพอสมควรก็ตาม"เธอกับลูกอยู่ที่ไหนนะส้ม" เขาถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างตัวขึ้นมาเปิดดูรูปของเพื่อนสาวที่ถ่ายคู่กับเขา นิ้วเรียวลูบไล้ใบหน้าที่เคลือบด้วยรอยยิ้มของเพื่อนสาวบนหน้าจอโทรศัพท์ด้วยความรู้สึกผิดรอยยิ้มที่เขาคงไม่มีวันได้เห็นมันอีกเพราะเขาได้ทำลายมันเองกับมือไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่เขานั่งมองรูปเพื่อนสาวอยู่อย่างนั้น ก่อนจะลอบถอนหายใจออกมาเบา ๆ แล้วปิดหน้าจอโทรศัพท์ลงจัดก
อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 28 รู้ตัวเมื่อสายไป
ภายในห้องโถงตกอยู่ในความเงียบนานหลายนาที ก่อนแบงค์จะยกมือขึ้นไหว้ขอโทษพ่อแม่ของเพื่อนสาวด้วยความรู้สึกผิด "ผมขอโทษคุณลุง คุณป้าอีกครั้งนะครับที่เป็นต้นเหตุทำให้ส้มหายไป""ขอโทษให้ได้อะไรขึ้นมา ขอโทษไปก็ไม่ได้ทำให้ลูกสาวลุงกลับมา ถ้าอยากให้ลุงยกโทษให้ก็ตามลูกสาวลุงกลับมาให้ได้สิ" อภิสิทธิ์เป็นคนตอบ สายตาจ้องมองหน้าเด็กหนุ่มด้วยความโกรธ "หากแบงค์ไม่พาเมียน้อยมาหยามหน้าลูกสาวลุงถึงในบ้าน แถมยังมีลูกด้วยกันอีกลูกสาวลุงคงไม่หนีเตลิดไปแบบนี้แบงค์ได้แต่ก้มหน้ามองพื้นไม่คิดแก้ตัวแม้ทุกอย่างที่ท่านพูดไม่ได้เป็นอย่างที่ทุกคนเห็นสักนิด ความจริงคือผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่เมียน้อย หรือเด็กของเขา และเธอก็ไม่ได้ท้องด้วยทุกอย่างล้วนเป็นการแสดงเขาจ้างผู้หญิงคนนั้นให้ช่วยแสดงละครเป็นผู้หญิงของเขาเพื่อทำให้เพื่อนสาวรู้ซึ้งถึงการถูกหักหลัง เขาไม่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเธอสักครั้ง และเขาก็ไม่ใช่คนมักมากที่มีอะไรกับใครไปทั่วอย่างที่เพื่อนสาวคิด ทุกอย่างที่เห็นล้วนเป็นสิ่งที่เขาสร้างขึ้น เขาไม่ได้ออกไปเที่ยวกลางคืนเหมือนที่เพื่อนสาวเข้าใจ แต่ทำเหมือนว่าไปเที่ยวจริง ๆ ด้วยการซื้อเหล้าไปนั่งดื่มที่คอนโด ซื้
อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 27 ความจริง
จากวันนั้นเวลาก็ล่วงเลยมาสามเดือนเต็ม ๆ แล้วที่ส้มหนีมาอยู่อเมริกา เดือนแรกที่มาอยู่มันยากเย็นมากสำหรับเธอ รู้สึกโดดเดี่ยวเคว้งคว้างหัวใจสุด ๆ กลางคืนนอนกอดตัวเองร้องไห้จนหลับไปทุกคืนเพราะคิดถึงคนใจร้าย แต่พอเข้าเดือนที่สองก็เริ่มเคยชินกับการอยู่ตัวคนเดียว กระทั่งมาถึงวันนี้หัวใจที่บอบช้ำของเธอค่อย ๆ แข็งแรงขึ้นเรื่อย ๆ อาจมีคิดถึงเขาบ้างแต่ก็ไม่ได้มีน้ำตา หรือเจ็บปวดเหมือนช่วงแรก เวลาค่อย ๆ เยียวยาหัวใจที่แตกสลายของเธอ และเชื่อว่าในสักวันเธอจะนึกถึงเขาได้โดยไม่รู้สึกอะไรเลย..เธอนั่งมองรูปที่เคยถ่ายกับเพื่อนชายในโทรศัพท์ด้วยแววตาเรียบนิ่ง วันนี้เธอสามารถมองรูปของเขาได้โดยไม่มีน้ำตาแล้ว มือเรียวเลื่อนดูรูปในโทรศัพท์ที่เป็นโมเม้นต์ต่าง ๆ ของเธอกับเขาที่มีมากกว่าสองร้อยรูปไปเรื่อย ๆ กระทั่งถึงรูปสุดท้ายจึงกดไปที่ลบอัลบั้มวันนี้เธอตัดสินใจจะลบออกจากโทรศัพท์แม้จะรู้สึกเสียดายก็ตาม แต่ในเมื่อมันเป็นแค่อดีตไปแล้วก็ไม่รู้จะเก็บไว้อีกทำไม เธอหลับตาสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ พร้อมกับจิ้มนิ้วลงบนคำว่ายืนยันลบรูป แค่เสี้ยวนาทีรูปนับสองร้อยก็หายไปในพริบตา นับจากนี้ไปจะไม่มีคนชื่อแบงค์อยู่ในชีวิต
อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 26 แผลสด
"น้องส้มอยากทานอะไรครับ บอกมาได้เลยเดี๋ยวพี่พาไป" เจ้านายถามไถ่ขณะขับรถไปตามถนนทำให้ส้มที่ทอดสายตามองวิวริมทางอย่างเหม่อลอยได้สติ หันหน้ากลับมาตอบอย่างเกรงใจ "ส้มทานอะไรก็ได้ค่ะ แล้วแต่พี่นายเลย""งั้นอาหารไทยไหมครับ มีร้านอาหารไทยร้านหนึ่งพี่ไปทานเป็นประจำเลย" เจ้านายเสนอ ซึ่งส้มก็พยักหน้ารับ "ค่ะ""น้องส้มท้องได้กี่เดือนแล้วครับ" เจ้านายชวนคุยไปเรื่อย ๆ เพื่อสร้างความสนืทสนมกับหญิงสาว"ห้าเดือนใกล้หกเดือนแล้วค่ะ" "แล้วรู้รึยังครับเพศหญิง หรือเพศชาย""หญิงค่ะ" ส้มยิ้มตอบ ทว่าในใจกลับย้อนนึกถึงอีกคนที่เป็นถึงพ่อแท้ ๆ แต่ไม่เคยถามไถ่อะไรเกี่ยวกับลูกเลย พอคิดแล้วความรู้สึกก็เริ่มดำดิ่งอีกครั้ง ใบหน้าเรียวหม่นหมองลงฉับพลันจนเจ้านายที่ปรายตามองเธอเป็นครั้งคราวสัมผัสได้จึงชวนคุยเรื่องอื่นเพื่อไม่ให้เธอเศร้า"อาหารไทยน้องส้มชอบทานอะไรมากที่สุดครับ""ส้มตำค่ะ แซ่บสุดอร่อยสุดแล้ว" คำถามจากชายหนุ่มทำให้ส้มต้องปรับอารมณ์ฝืนระบายยิ้มออกมาบาง ๆ "เหมือนพี่เลยครับชอบทานส้มตำ อีกอย่างก็คือต้มยำทะเล" "ค่ะ แล้วพี่เจ้านายอยู่อเมริกานานแล้วเหรอคะ" ส้มเป็นฝ่ายชวนคุยบ้างเพราะหากปล่อยให้ชายหนุ่มชวนคุยอย
อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 25 งมเข็มในมหาสมุทร
หลังจากกลับมาจากบ้านเอกวิโรจน์แบงค์ก็เดินเข้าไปทิ้งตัวลงนั่งปลายเตียงในห้องนอนด้วยความรู้สึกหนักอึ้งในสมอง คำถามผุดขึ้นในสมองตลอดเวลาว่าหญิงสาวหายไปไหน จะว่าไปอยู่บ้านเพื่อนคนไหนก็คงไม่ใช่เพราะเธอมีแค่นับดาวกับเขาที่เป็นเพื่อนกันเท่านั้น ลองติดต่อไปที่คนรู้จักของเธอ ทุกคนต่างก็บอกว่าไม่รู้ลำพังเขาไม่ได้เป็นเดือดเป็นร้อนเท่าไรหรอกกับการหายไปของเธอแม้จะรู้สึกวูบโหวงในใจอยู่บ้างคิดว่าอีกสักพักคงหายไปเอง แต่พ่อแม่ของเขากับพ่อแม่ของเธอพากันโทษว่าเป็นความผิดของเขา และบังคับให้เขาตามหาหญิงสาวให้เจอ โดยเฉพาะแม่ของเขาที่ยื่นคำขาดว่าหากหาเธอไม่เจอจะตัดเขาออกจากกองมรดกแต่ตอนนี้เขาไม่รู้เลยว่าจะเริ่มตามหาหญิงสาวจากตรงไหนดีเพราะไม่รู้ข้อมูลอะไรเลยสักนิด หนำซ้ำก่อนหน้านี้เธอไม่มีท่าทีว่าจะจากไปเลย หากหาก็เหมือนงมเข้มในมหาสมุทร เธอยังอยู่ในกรุงเทพหรือไปอยู่จังหวัดไหนก็มิอาจรู้ได้"เฮ้อ.." ลมหายใจหนัก ๆ ถูกพ่นออกจากจมูกโด่งด้วยความรู้สึกหนักใจ ก่อนเขาจะทิ้งตัวลงนอนแผ่หลา ยกมือขึ้นกายหน้าผาก สายตาจ้องมองเพดานสีขาวอย่างครุ่นคิด ผ่านไปเนินนานหลายนาทีจึงดีดตัวลุกขึ้นนั่งครั้นคิดอะไรออก ล้วงไปหยิบโทร
อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 24 หายไปไหน
@บ้านเอกวิโรจน์รถโตโยต้า อัลฟาร์ดที่มีผกากับแบงค์นั่งอยู่ด้านในเคลื่อนตัวมาจอดลงยังบ้านเอกวิโรจน์ ก่อนทั้งสองจะพากันลงจากรถเดินเข้าไปในบ้าน"เอ้า! คุณพี่ผกาสวัสดีค่ะ" อัปสรที่นั่งอยู่ในห้องโถงรีบลุกขึ้นทักทายเมื่อเหลือบเห็นผกากับบุตรชายเดินเข้ามา อดแปลกใจไม่ได้ที่จู่ ๆ ทั้งสองก็มาปรากฏตัวที่บ้าน "มาได้ยังไงกันคะเนี่ย"ผกาพยักหน้ารับไหว้ ขณะที่แบงค์นั้นยกมือขึ้นไหว้อย่างนอบน้อม "สวัสดีครับคุณป้า"อัปสรยิ้มรับ ก่อนทั้งสามจะพากันนั่งลงที่โซฟา"ฉันกับตาแบงค์มาหาหนูส้มน่ะ" ผกาเปิดประเด็นคุยทันที ขณะที่สายตามองสำรวจไปรอบบ้านเพื่อหาลูกสะใภ้เช่นเดียวกับแบงค์ที่กวาดสายตามองหา แต่ก็พบเพียงความว่างเปล่า"มาหาส้ม ไม่ใช่ว่าส้มอยู่ที่บ้านคุณพี่เหรอคะ" อัปสรถึงกับขมวดคิ้วเป็นปมด้วยความงุนงง จู่ ๆ ผกาก็มาถามหาบุตรสาวที่นี่ ซึ่งเธอคิดว่าบุตรสาวอยู่บ้านวิสุทธิ์ภักดีมาตลอด แล้วตกลงมันยังไงกันแน่ มองหน้าถามทั้งสองสลับกันไปมาด้วยความสงสัย "มันเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ น้องงงไปหมดแล้ว""บอกไปสิตาแบงค์ว่ามันเกิดอะไรขึ้น" ผกาหันมองหน้าบุตรชายด้วยแววตาดุ แบงค์อำอึ้งอยู่สักพักใหญ่ก่อนบอกกล่าวไปอย่างไม่เต็มเสียงมากน
อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 23 สวนทางความรู้สึก
หัวใจของแบงค์วูบโหวงโดยไม่ทราบสาเหตุวินาทีที่เห็นข้อความบนกระดาษที่เขียนว่าใบสำคัญการหย่ามีลายเซ็นของหญิงสาวเรียบร้อยใบหย่าคือสิ่งที่เขาต้องการมาตลอด แต่ทำไมเขาไม่ได้รู้สึกดีใจหรือมีความสุขสักนิดทั้งที่ความจริงเขาควรรู้สึกแบบนั้นไม่ใช่อาการวูบโหวงในอกอย่างเช่นตอนนี้รีบเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าดูปรากฏว่าภายในตู้เหลือเพียงเสื้อผ้าของเขาแขวนอยู่ ส่วนฝั่งของหญิงสาวว่างเปล่ามีเพียงไม้แขวนไร้เสื้อผ้าเขาเดินกลับมาหย่อนก้นลงนั่งริมเตียงด้วยความรู้สึกหลากหลาย อีกมือยื่นไปหยิบแหวนแต่งงานที่หญิงสาวถอดทิ้งเอาไว้มาดูสลับกับใบหย่า พร่ำบอกตัวเองว่ามันเป็นสิ่งที่เขาต้องการแล้วทำไมถึงไม่ดีใจบางทีอาจเป็นเพราะอยู่กับเธอทุกวันพอรู้ว่าอีกคนหายไปเป็นปกติที่ต้องรู้สึกแปลก ๆ เขาลอบถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะสลัดความคิดและความรู้สึกที่ตีกันออก แล้วลุกถอดเสื้อผ้าคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำทว่าพอเข้ามาในห้องน้ำแล้วเห็นแก้วใส่แปรงสีฟันเหลือเพียงของเขาอันเดียววางโดดเดี่ยว โฬมล้างหน้าและของใช้ต่าง ๆ ของเธอที่เคยวางเต็มขอบอ่างล้างหน้าก็หายไปพานทำให้รู้สึกแปลก ๆ ไม่น้อย เขาไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย.."บ้าชะมัด" เส
อุ้มรักเพื่อนสนิท บทที่ 22 ไม่ได้หมดรัก แต่หมดแรง
วันต่อมาส้มขับรถออกจากคอนโดกลับบ้านวิสุทธิ์ภักดีแต่เช้าเพื่อเก็บเสื้อผ้าของเครื่องใช้ต่าง ๆ เพราะเธอจองตั๋วเครื่องบินสำหรับไปประเทศอเมริกาตอนสิบเอ็ดโมงเธอลอบถอนหายใจเบา ๆ เมื่อรถจอดลงหน้าบ้านนั่งจมอยู่กับความเศร้าเนินนานหลายนาที ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถ เท้าเล็กพลันหยุดชะงักหลังจากที่ก้าวเดินได้เพียงสองสามก้าวในตอนที่เห็นผู้ชายใจร้ายเดินออกมาจากบ้าน จ้องมองใบหน้าของเขาด้วยนัยน์ตาเศร้าหมองระคนเจ็บปวด นี่คงเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะได้เห็นหน้าหล่อ ๆ ของเขาซึ่งตอนนี้เขาก็มองมาที่เธอเช่นกันแต่มองด้วยสายตาเย็นชาใบหน้าไร้ความรู้สึกมันเจ็บปวดในอกเหลือเกิน มือเรียวกำหมัดแน่นพยายามข่มหยาดน้ำตาที่กำลังจะรินไหลออกจากหางตา แล้วก้าวเท้าเดินต่อสายตามองตรงไปข้างหน้าเดินสวนไปราวกับคนไม่รู้จักกันทั้งที่ในใจกำลังร้องไห้อยู่หยาดน้ำตาที่พยายามกลั้นไว้ค่อย ๆ หยดเผาะลงบนพวงแก้มครั้นเดินผ่านผู้ชายใจร้ายมาได้แค่สองก้าวเพราะคำว่ารักเพียงคำเดียวทำให้เธอเจ็บปวดได้มากขนาดนี้แม้พยายามบอกใจให้เกลียดเขา แม้พยายามทำเป็นเข้มแข็งแล้วก็ตาม แต่ในสักวันเธอจะต้องเลิกรักเขาให้ได้..มือเรียวค่อย ๆ ยกขึ้นปาดน้ำตาออกจากพวงแก
