“นี่...วรรณาเขารู้หรือยัง ที่หล่อนมาขอเงินฉันถึงที่นี่ ครั้งก่อนหล่อนก็เอาไปไม่น้อยเลยนะ เอาไปทำอะไรกันอีกล่ะคราวนี้”เพราะจำนวนเงินก้อนโตที่ลูกสาวของวรรณาแม่บ้านคนสนิทของ ‘คุณหญิงเจิมจันทร์’มาขอนั้น ทำให้เธอต้องถามเพราะความสงสัย เงินมากมายขนาดนั้นจะเอาไปทำอะไรกันนะ“รู้ค่ะคุณผู้หญิง...เอ่อ...กานดาบ
คฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์... “จริงๆ คุณแม่น่าจะถามยายวรรณาก่อนนะคะ ภารวีว่าเรื่องนี้แม่กานดาจะต้องโกหกอีกแน่ๆ ค่ะ” “อืม...ฉันรู้...ว่าลูกสาวของวรรณาพูดไม่จริงหรอก” “ทำไมคุณแม่ถึงยังให้เงินไปอีกคะ เงินตั้งหนึ่งล้านนะคะ” “ไม่เป็นไรหรอก...” “คุณแม่คิดจะทำอ
บ้านหลังเล็ก...ภายในบริเวณคฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์ “กลับมาแล้วเหรอ...ทิชา” “ค่ะยาย...นี่ยายออกมาข้างนอกทำไม อากาศเย็นมากนะคะ แล้วนี่แม่ไปไหนคะยาย”ทิชามองไปรอบๆ ภายในบ้าน อาหารที่ถูกเตรียมไว้บนโต๊ะนี้คงเป็นฝีมือของยายแน่นอน แม่ของเธอไม่มีวันที่จะทำแบบนี้ได้หรอก “แม่เราพึ่
คฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์... “ก็ลูกสาวของเธอสิ มาบอกฉันว่าคุยกับเธอเรียบร้อยแล้ว บอกว่าเธอไม่สบายเลยไม่ได้มาคุยกับฉันด้วยตัวเอง แล้วเธอเป็นยังไงบ้างล่ะวรรณา ดีขึ้นแล้วหรือยัง” “กานดามันโกหกคุณท่านน่ะสิเจ้าคะ ตอนนี้เงินที่คุณท่านให้มันไป มันให้ไอ้ก้องผัวใหม่ของมันหมดเลยเจ้าค่ะ อิฉันเ
คฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์... “ถ้าย่าไม่ให้แม่แกตาม แกก็คงจะไม่ยอมมาเจอย่าสินะเทวา”เจิมจันทร์มองหลานชายคนโตของเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า กว่าที่หลานเธอจะยอมมาพบเธอนั้น เจิมจันทร์ต้องตามตัวอยู่หลายครั้งเลยทีเดียว... “คุณย่ามีอะไรกับผมหรือครับ”‘เทวา’ หลานชายคนโตของตระกูลภัทรจุฑาธานันท์ วัย
“อะไรนะคะคุณท่าน!! ท้องเหรอคะ?”ทิชาตกใจกับคำพูดของคุณท่าน คืออะไรกัน ยอมท้องกับหลานชายของคุณท่านงั้นเหรอ บ้าไปแล้ว เขาคิดได้ยังไงกัน “ใช่ ฉันอยากได้เหลนที่เป็นสายเลือดของหลานฉัน นั่นก็คือตาแทนหลานชายคนที่สองของฉัน ท้องกับตาแทนและคลอดลูกออกมาทุกอย่างก็จะหมดสิ้นกัน เธอก็จะมีเงินอีกห้าล้าน ส
ร้าน Good Time พิซซ่า... “ทิชา...” “ว่าไงธารา” “คุณทอฝันเรียกพบน่ะ เธอบอกให้ไปที่ห้องรับรอง” “โอเค...” “แกไม่ถามหน่อยเหรอว่าคุณทอฝันเรียกแกไปทำไม” “ฉันรู้อยู่แล้วน่า...จะพูดเรื่องอะไร...นอกจาก...” “เรื่องแกเหรอ อย่าบอกนะว่าคุณทอฝั
1 สัปดาห์ต่อมา...ณ...สนามบิน (ประเทศไทย) “เฮ้อ...อากาศประเทศไทยนี่มันแสนจะชุ่มปอดเลยจริงๆ”จิณณ์ยืนกางแขนทั้งสองข้างเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า เพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์ของถิ่นบ้านเกิดที่เขาจากไปเกือบสามปี “ขึ้นรถได้แล้ว ฉันรอนายอยู่นะจิณณ์” “ขอสูดอากาศให้หายคิดถึงหน่อยก็ไม่ได้
แท่งเหล็กใหญ่ซอยถี่ยิบ แอ่นกระแทกอย่างเอาแต่ใจ สายตาคมกริบประสานไปที่ดวงตากลมโตที่อยู่เบื้องหน้า เห็นปฏิกิริยาต่างๆ บนใบหน้าอีกฝ่ายได้อย่างชัดเจน ถ้าเขาไม่ทำแบบนี้ เธอก็คงไม่มีวันที่จะตอบรับคำขอแต่งงานจากเขาสินะ “ฉันอยากกลับบ้านแล้ว อ๊ะ! คุณปล่อยฉันได้มั้ย นี่มันกี่วันแล้วเนี่ย ฉันเป็นห่วง
ณ โรงแรมสุดหรู ประเทศสิงคโปร์... “ปล่อยผมนะ! นี่คุณทำบ้าอะไรของคุณ...ทอฝัน”จิณณ์กำลังปัดมือเล็กๆ ของคนที่คร่อมอยู่บนร่างของเขาออก ยัยตัวแสบหลอกเขามาประชุมที่สิงคโปร์ สุดท้ายไม่มีเรื่องการประชุม ไม่มีติดต่อใดๆ เกี่ยวกับงานเลย พอรู้ว่าโดนเธอหลอก เขาก็โมโหเป็นอย่างมาก แสบจริงนะ! “ก
“เจ้าค่ะคุณท่าน อิฉันดีใจกับคุณท่านจริงๆ เจ้าค่ะ ยังไงคุณท่านก็ต้องรักษาสุขภาพดีๆ นะเจ้าคะ จะได้แข็งแรงและอยู่กับลูกกับหลานไปนานๆ เจ้าค่ะ” “อืม...แน่นอน ฉันจะรีบรักษาตัวเองให้หาย ขอบใจเธอมากเลยนะวรรณา และภารวีด้วย ขอบใจจริงๆ ที่อยู่ดูแลฉัน” “เจ้าค่ะคุณท่าน” “ค่ะคุณแม่”
รถสปอร์ตคันหรู... “นี่คุณจะพาฉันไปไหนคะ มันไม่ใช่ทางกลับบ้านนะ” “ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณส่วนตัว” “เราคุยกันแล้วนี่คะ คุณยังไม่เข้าใจตรงไหนอีกคะ” “ไม่เข้าใจตรงที่ ทำไมคุณไม่ยอมตกลงแต่งงานกับผมสักที” “นี่มันผ่านมาไม่กี่วันเองนะคะ ไหนคุณบอกว่า จะให้เวลาฉั
“อึ้มมม์...” แก่นกายใหญ่กดย้ำเข้าออกไปมา เพื่อให้หนทางนั้นคุ้นชิน ร่างกำยำสั่นสะท้านเพราะต้องต้านความรู้สึกปวดหนึบของตัวเองเอาไว้เพื่อไม่ให้ความบู่มบ่ามเอาแต่ใจของตัวเองจนทำให้ร่างกายของหญิงสาวเจ็บช้ำไปกว่านี้ และ...10 นาทีต่อมา... “จะ-เจ็บ อุ้ย! นี่พี่เร็วไปมั้ย หนูเจ็บนะ”ธาราเ
“อุ๊บ!” เสียงของเขาขาดหายไป ริมฝีปากบางอ่อนนุ่มปิดปากของเขาเอาไว้ ลิ้นเล็กลากไล้ไปมา กระตุ้นความรู้สึกของเขาเป็นอย่างมาก มันวาบหวิวจนทำให้ลิ้นใหญ่อดใจไม่ไหวต้องสอดแทรกตอบกลับปากนุ่มนั้นทันที “อื้อ...” จูบ นี่คือจูบใช่มั้ย มันคือจูบแรกของธารา ทำไมรู้สึกดีและวาบหวิวขนาดนี้นะ มันดูนุ่มเบาสบาย
“ครับ” แทนคุณมองสองแม่ลูกที่พูดถึงเดินออกจากห้องมา เด็กตัวน้อยๆ จูงมือผู้เป็นแม่ คงอ้อนได้สำเร็จสินะ...******************** เวลา 21.00 น. ณ โรงแรมหรูใจกลางเมืองกรุง... บรรยากาศภายในห้องสวีทรูม (Suite) ที่มีแสงไฟสลัวบนหัวเตียงหนึ่งดวงมันกำลังส่องสว่างเพียงเล็กน้อยเพื่อให้เห็นทุกอ
บริษัทภัทรจุฑาธานันท์ฟู๊ด จำกัด... “ที่คุณเรียกผมมามีเรื่องแค่นี้ใช่มั้ยคุณทอฝัน” “ใช่...นายจะตอบฉันมาได้ยัง ว่าเพราะอะไรนายถึงถอนตัวไม่ไปประชุมกับฉันที่สิงคโปร์”ทอฝันแค่อยากรู้ เขาหลบหน้าเธอมาตลอด ทั้งที่ทำงานอยู่บริษัทเดียวกัน วันนี้ทอฝันจะไม่ขอทนอีกต่อไปแล้ว เธอจะถามเขาให้รู้
“ห๊ะ นี่แกเห็นด้วยกับฉันงั้นเหรอทิชา” “ฉันก็แค่พูดให้แกพิจารณาดูก็เท่านั้นเอง ตัวแกเองเถอะ ชอบคุณเทวาจริงๆ ป่ะล่ะ ถ้าชอบเขา แกก็น่าจะลองดูนะ แต่แกต้องรับผลที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นให้ได้นะธารา...อืม...แกดูฉันเป็นตัวอย่างสิ” “แต่ตอนนี้คุณแทนคุณก็มาขอแกแต่งงานแล้วนี่ทิชา ฉันว่าท้ายที่