อาการคนจะคลั่งรัก
Writer : Aile'N
บทนำ
"เอ้า ชนนน!!"
"เฮ้ยๆ เบาหน่อยอีเจ๊ พรุ่งนี้นัดดูตัวไม่ใช่หรือไง"
แก้วของเหลวสีอำพันถูกคว้าไว้ได้แค่แก้วเปล่าที่หลงเหลือเพียงน้ำแข็งก้อนเล็ก เพราะถูกหญิงสาวร่างเพรียวบางกระดกดื่มรวดเดียวหมดแก้ว
'พรีน' หรือ 'พรีนรินทร์' นางแบบเซ็กซี่สตาร์เบอร์ต้นของวงการที่ถูกคนเป็นผู้จัดการพ่วงตำแหน่งเพื่อนสนิทเรียกว่า 'เจ๊' ยักไหล่อย่างไม่แยแส แม้จะดื่มหนักจนเริ่มเมาได้ที่
เพราะอายุใกล้จะเลขสามในปีหน้าแล้วแต่พรีนยังครองตัวโสดและใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อย กลางวันทำงาน กลางคืนสังสรรค์แทบจะทุกวัน ทั้งที่เพื่อนๆ ที่อายุเท่ากันหลายคนต่างเริ่มสร้างครอบครัวมีลูกมีสามีกันหมดแล้ว แต่เธอยังคงใช้ชีวิตสุดโต่งแบบนี้ไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีจุดหมาย
เพราะเหตุนี้เองพ่อกับแม่ของเธอถึงกลุ้มใจเป็นอย่างมาก ลูกสาวคนเดียวที่อายุกำลังจะแตะเลขสามในอีกหนึ่งปียังไม่มีวี่แววว่าจะคบใครจริงจัง ไม่ต้องนึกถึงเรื่องแต่งงานเลยในเมื่อแฟนยังไม่มี แล้วเมื่อไรพวกท่านจะได้อุ้มหลาน ด้วยทนให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ไหว คนเป็นแม่จึงตั้งตัวเป็นผู้สืบเสาะหาลูกเขยมาให้ลูกสาวเอง เรื่องฐานะชาติตระกูลนั้นพวกท่านไม่สนใจ ขอเพียงดุดันเป็นผู้ใหญ่มากพอที่จะกำราบเจ้าพรีนได้แค่นี้เป็นพอ!
ซึ่งนี่ไม่ใช่ครั้งแรก แต่พรีนรินทร์ผ่านการดูตัวมาแล้วถึงสี่ครั้ง ผู้ชายที่แม่พามาส่วนใหญ่ก็เป็นญาติไม่ก็คนรู้จักของเพื่อนๆ แม่ เธอก็แค่ไปให้มันจบ แต่ไม่คิดสานต่อความสัมพันธ์กับผู้ชายคนไหน เหตุผลหลักมีเพียงสองข้อคือหนึ่งผู้ชายที่แม่หามาล้วนไม่ตรงสเปกของเธอเลยสักคน และเหตุผลที่สองคือเธอยังหวงความโสด หวงชีวิตอิสระของตัวเองอยู่ และก็คิดไว้แล้วว่าผู้ชายคนใหม่ที่แม่นัดให้เธอไปเจอในวันพรุ่งนี้ก็คงจะไม่ต่างจากคนที่ผ่านๆ มา
"ไม่ว่าคนไหนมันก็ไม่ต่างกันหรอก ที่กูไปก็เพื่อให้แม่สบายใจเท่านั้นแหละ" ร่างบางถอนหายใจหน่ายๆ มือคว้าเอาแก้วของตัวเองจาก 'ชนิน' หนุ่มหล่อใจสาวที่เป็นผู้จัดการพ่วงตำแหน่งเพื่อนรักกลับมาเพื่อชงดื่มต่อ
"ไม่แน่ คนนี้อาจจะไม่เหมือนคนอื่นก็ได้นะ" ชนินยักคิ้วท้าทาย เขาเชื่อว่าในบรรดาหนุ่มๆ ที่ผู้ใหญ่หามาให้ มันต้องมีสักคนที่ถูกตาต้องใจเพื่อนบ้างแหละน่า
"เหมือนหรือไม่เหมือนกูก็ไม่ชอบ คู่ชีวิตที่มาจากการที่ผู้ใหญ่จับคู่ให้ ร้อยทั้งร้อยไม่มีทางที่จะรักกันได้จริงๆ หรอก" พรีนพูดกับเพื่อนอย่างมั่นอกมั่นใจ
การแต่งงานของคนสองคนที่มาจากการดูตัวมันเป็นเรื่องธุรกิจและความเหมาะสมในสายตาคนอื่น เรื่องความรักมันไม่มีทางจะเกิดขึ้นในเมื่อต่างฝ่ายต่างไม่ได้เลือกคู่ครองด้วยตัวเอง ก็เหมือนของแจกฟรีที่เขาให้อะไรมาก็ต้องเอา ไม่เหมือนกับการไปซื้อที่ห้างฯ ที่อยากได้อะไรก็แค่ไปเลือกเองตามความพอใจ
"งั้นกูขอให้ครั้งนี้มึงเจอผู้ชายที่มาดแมนแฮนด์ซั่ม หล่อ รวย กล้วยใหญ่จนมึงหลงหัวปักหัวปำเลย สาธุ!" ชนินจีบปากจีบคอพูด พลางยกมือท่วมหัวปลกๆ
ถ้อยคำเพ้อฝันทำคนฟังส่ายหน้าขำอย่างเหนื่อยหน่ายใจ ก็พูดไปเรื่อย คนแบบนั้นถึงจะมีอยู่จริงแต่ก็ไม่ได้จะโคจรมาเจอกันได้ง่ายๆ ไหม วัดจากคนก่อนๆ ที่แม่หามาแล้วห่างไกลสุดขอบฟ้าเลยบอกตรงๆ!
แต่...ใครจะคิดว่าสิ่งที่ชนินพูดไว้มันจะเป็นเรื่องจริง!!
พรีนรินทร์มองผู้ชายร่างสูงใหญ่ตรงหน้าที่แม่แนะนำว่าชื่อคุณ 'ราเชนทร์' อย่างตื่นตะลึง ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย ตาคมสีดาร์กช็อกโกแลต คิ้วเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากได้รูปสวยระเรื่อน่าจูบ...เอ้ย! นั่นแหละ โดยรวมแล้วคือหล่อวัวตายควายล้มของจริง!
อีกฝ่ายอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวปลดกระดุมสองเม็ดทับด้วยสูทตัวนอกสีเทา ผมสีดำสนิทถูกเซตเปิดหน้าผากเกลี้ยงเกลา สันกรามมีไรหนวดประปรายขับเสริมลุค ' Daddy ที่ไม่ได้แปลว่าพ่อ' ให้ยิ่งมีเสน่ห์น่าหลงใหล วัดได้จากสายตาของร่างบางที่ยังไม่ละไปจากใบหน้าของเขาเลยตั้งแต่มาถึง
"พรีน...ทักทายพี่เขาสิลูก" ผู้เป็นแม่สะกิดแขนกระซิบบอก เมื่อเห็นลูกสาวเอาแต่นั่งมองหน้าคู่ดูตัวนิ่งจนดูเป็นการเสียมารยาท
"อะ เอ่อ ค่ะ พรีนนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ" ร่างบางได้สติ ด้วยความที่ถูกใจคู่ดูตัวมากเธอเลยงัดรอยยิ้มหวานกระชากใจออกมาหว่านเสน่ห์ ทั้งที่จริงแอบรู้สึกอายนิดหน่อยที่เผลอตื่นตะลึงในความหล่อของเขาจนทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ
"ราเชนทร์ครับ" อีกฝ่ายแนะนำตัวสั้นๆ พร้อมยกยิ้มมุมปาก เสียงทุ้มต่ำติดแหบทำคนฟังใจสั่น เสียววูบในช่องท้องเพราะเผลอจินตนาการไปถึงตอนอยู่บนเตียง ยามถูกน้ำเสียงแหบพร่านั้นครวญครางอยู่ข้างหู ซวยละ...กำเดาจะไหล!
ผู้ใหญ่สองฝ่ายแอบส่งสายตาคุยกันเมื่อเห็นหนุ่มสาวทั้งสองตกอยู่ในภวังค์แรกพบสบตา โดยเฉพาะ 'คุณพริมพิรา' ที่ถูกอกถูกใจว่าที่ลูกเขยเป็นอย่างมาก เพราะอีกฝ่ายสามารถทำให้ลูกสาวของตนเสียอาการอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เห็นทีว่านัดดูตัวในครั้งนี้จะมีอะไรบางอย่างเปลี่ยนไปเสียแล้ว
"สั่งอาหารกันดีกว่าค่ะ เด็กๆ น่าจะหิวกันแล้ว" เสียงมารดาที่เอ่ยกับแม่ฝ่ายชายทำพรีนรินทร์รู้สึกตัวและถอนสายตาออกจากร่างสูงอย่างเนียนๆ ไม่รู้ว่าเธอมั่นหน้าคิดไปเองหรือเปล่า แต่รู้สึกว่าสายตาที่ราเชนทร์ใช้มองสบกัน มันเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ชวนใจเต้นแรง ราวกับว่าเราสองคนต่างมองกันด้วยความรู้สึกที่ 'เหมือนกัน'
ตลอดมื้ออาหารพรีนไม่ค่อยได้พูดคุยกับคู่ดูตัวนัก ส่วนใหญ่จะเป็นการคุยผ่านผู้ใหญ่เสียมากกว่า เพราะแม่ๆ มีคำถามและเรื่องคุยมากมายเต็มไปหมด พวกเราแลกเปลี่ยนข้อมูลส่วนตัวกันเพียงเล็กน้อยตามความเหมาะสม เช่น เขาอายุสามสิบห้าในขณะที่เธอแค่ยี่สิบเก้าปี เขาเป็นเจ้าของธุรกิจโรงแรม รีสอร์ตที่มีสาขาอยู่ทั่วประเทศ ส่วนเธออาชีพหลักเป็นนางแบบและมีหุ้นส่วนผับบาร์กับคลินิกเสริมความงามที่ไม่ได้ตั้งใจทำอยู่บ้างประปราย เรียกได้ว่าแตกต่างกันมากอยู่พอสมควร
ในระหว่างคุยพรีนรินทร์แอบมองราเชนทร์อย่างพึงพอใจอยู่หลายครั้ง และทุกครั้งก็จะพบว่าเขามองเธออยู่ก่อนแล้วเสมอ แบบนี้ใครจะต้านไหวอะถามจริง!
"เดี๋ยวแม่กับคุณพริ้งจะไปช็อปปิงกันต่อ เชนทร์ก็พาน้องไปเดทด้วยเลยสิลูก จะได้ทำความรู้จักกันให้มากขึ้นไง" คุณหญิง 'นรารักษ์' เอ่ยกับผู้เป็นลูกชายด้วยรอยยิ้มเต็มใบหน้า
ความจริงคุณหญิงเธอไม่เคยมีความคิดที่จะพาลูกชายมาดูตัวเลยสักนิดเดียว เพราะราเชนทร์อายุไม่น้อยแล้ว เขามีสิทธิ์ตัดสินใจเลือกคู่ครองด้วยตนเอง ไม่จำเป็นต้องมีใครมาบังคับเหมือนเด็กๆ เพียงแต่อยู่ดีๆ เพื่อนรักสมัยเรียนที่บังเอิญโคจรมาเจอและได้พูดคุยถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันตามประสาก็ได้เล่าเรื่องหนักใจเกี่ยวกับลูกสาวเพียงคนดียวให้ฟัง
ด้วยความเห็นใจและเข้าใจความรู้สึกของผู้เป็นแม่แถมคุณสมบัติว่าที่ลูกเขยที่อีกฝ่ายอยากได้ก็ดันตรงกับลูกชายคนโตของเธอแทบจะทุกอย่าง และเหมือนโชคชะตาจะเป็นใจเพราะราเชนทร์เองก็โสดพอดี เธอเลยลองพูดกับลูกชายดู ไม่เชิงบังคับแค่อยากให้มาดูก่อน ถ้าชอบก็สานต่อ แต่ถ้าไม่ชอบก็ไม่เป็นไร ไม่เสียหายอะไร
ในตอนแรกราเชนทร์ก็ดูเหมือนจะไม่สนใจ แต่พอบอกว่าเป็นพรีนรินทร์นางแบบสาวสุดเซ็กซี่ที่เห็นได้ทั่วไปตามนิตยสารเท่านั้นแหละ จากที่ไม่อยากมาเจ้าตัวก็กลับคำเสียอย่างนั้น
ก็นะ...นั่นน่ะสเปกลูกชายเธอเลยล่ะ!
..
..
..
..
เรื่องสั้นไว้อ่านคลายเครียดค่ะ ฝากด้วยนะคะ
อาการคนจะคลั่งรักWriter : Aile'Nตอนที่ 1"เรา...จะไปไหนกันเหรอคะ" คล้อยหลังแม่ๆ ไป ภายในโต๊ะอาหารก็เหลือแค่หนุ่มสาวสองคน พรีนเป็นฝ่ายถามขึ้นก่อนเมื่อร่างสูงเอาแต่นั่งจ้องหน้าเธอเงียบๆ มองขนาดนี้เก็บกลับบ้านเลยก็ได้นะคะ เต็มใจสุดๆ! "พรีนอยากไปไหนครับ" น้ำเสียงทุ้มต่ำเรียกชื่อเล่นของเธออย่างสนิทสนม ใบหน้าหล่อคมดูกรุ้มกริ่มคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม เนี่ย...แล้วแบบนี้จะไม่ให้ใจสั่นยังไงไหว! "ไม่รู้สิคะ เหลือเวลาแค่ครึ่งวันเอง ถ้าง่ายๆ ใกล้ๆ ก็คงดูหนัง ไม่ก็ช็อปปิงล่ะมั้งคะ" ชีวิตผีเสื้อราตรีแทบจะนึกสถานที่อื่นไม่ออกนอกจากผับบาร์ แต่นี่มันก็กลางวันแสกๆ คงไม่มีผับที่ไหนเปิด ถึงเปิดเธอก็คงไม่ชวนเขาเข้าผับตั้งแต่วันแรกที่รู้จักกันหรอก เสียภาพลักษณ์หมด "แล้วคุณราเชนทร์ล่ะคะ มีที่ๆ อยากไปหรือเปล่า" เธอเลือกที่จะถามกลับ เพราะราเชนทร์อาจจะมีสถานที่ดีๆ แนะนำก็ได้ วัดจากความหล่อและออร่าความรวยแล้ว เขาน่าจะเคยเดทกับผู้หญิงมาไม่น้อย "ผมตามใจพรีน" คำตอบที่เป็นเหมือนหมัดฮุกลงกลางใจทำคนฟังชะงัก ทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ เขาจะหยอดทุกประโยคไม่ได้ไหม หัวใจจะวายเอา! "...ดูหนังก็ได้ค่ะ ช่วงนี้พรีนทำงานเยอะ ไม
อาการคนจะคลั่งรักWriter : Aile'Nตอนที่ 2หลังจากที่โทรไปกรี๊ดกับผู้จัดการอย่างชนินแล้ว อีกฝ่ายก็ดูจะยังไม่พอใจ อยากซักไซ้ต่อจึงนัดเธอมายังร้านประจำ โต๊ะวีไอพีชั้นสองในเวลาสามทุ่มเป็นโต๊ะประจำที่เรามักจะมาสังสรรค์กันแทบจะทุกวัน วันนี้ก็เช่นกัน "แรงมาก! เจอกันไม่ถึงวันก็จูบกันแล้ว ไม้เรียวอยู่ไหน กูจะตีให้ก้นลายเลยเชียว!" หลังซักไปซักมาจนได้รู้ว่าเพื่อนรักเสียจูบให้คู่ดูตัวที่เพิ่งเจอ ชนินก็ชี้หน้าด่าพลางเอาอีกมือทาบอก ฟังผ่านโทรศัพท์ว่าตกใจมากแล้วได้ฟังต่อหน้าอีกครั้งก็ยังตกใจไม่หายกับการกระทำมือไวใจเร็วของอีกฝ่าย "โอ้ย แม่! ถ้ามึงได้เห็นเขานะ กลัวจะรีบจับกูใส่พานถวายน่ะสิไม่ว่า" ร่างบางแหวกลับอย่างหน่ายๆ กับท่าทีเกินเบอร์ เป็นเดือดเป็นร้อนเหมือนเห็นเธอเป็นเด็กน้อยหัดมีความรัก "พูดซะอยากเห็นเลย ถ้าทำให้มึงเป็นได้ขนาดนี้ ต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ พามาทำความรู้จักหน่อยดิ นะๆ" ร่างสูงโปร่งของผู้จัดการแปลงร่างด้วยความเร็วแสง กระแซะเข้ามาเกาะแขนทำตาปิ๊งๆ ประจบประแจงเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว "ใจเย็นน่า ยังไงก็ได้เจอแน่" พรีนรินทร์บอกพลางยกยิ้มน้อยๆ ตราบใดที่ราเชนทร์ยังไม่หายไปจากรอบตัวเธอยังไงชนิ
อาการคนจะคลั่งรักWriter : Aile'Nตอนที่ 3"...เพราะอีกฝ่ายคือคุณ"ร่างบางนิ่งอึ้งกับคำตอบที่ไม่คาดคิด เธอไม่รู้ว่าเขาจะรู้ก่อนมาเจอกันว่าคู่ดูตัวคือใคร แต่ก็คงเป็นแม่เธอนั่นแหละที่เป็นคนบอกฝ่ายแม่ของเขา"พรีน...อยากจูบคุณอีกแล้วสิ" พรีนรินทร์พูดสิ่งที่คิดออกมา อีกฝ่ายน่ารักเกินไปจนเธออดใจไม่ไหว การที่เขาพูดแบบนั้นอย่างจริงจัง ผู้หญิงร้อยทั้งร้อยจะไปไหนพ้น"งั้นกลับกันครับ" ร่างสูงชวนเธอกลับในทันทีเพราะเขาเองก็รู้สึกไม่ต่างกันราเชนทร์หันไปลาเพื่อน ก่อนประคองร่างโงนเงนของเธอไปเอากระเป๋าที่โต๊ะรวมถึงไปบอกลาเพื่อนด้วย ชนินแทบอยากจะกรี๊ดให้ดังยิ่งกว่าเสียงเพลงเมื่อได้เห็นหน้าคู่ดูตัวของเพื่อนรัก เพราะใครจะคาดคิดว่าจะเป็นนักธุรกิจหนุ่มชื่อดังที่ตัวเองกำลังติดตามไอจีอยู่ จะมีก็แต่พรีนรินทร์นั่นแหละที่ไม่รู้จักคนดังอย่างเขา!"อื้ออ..." เมื่อมาถึงรถ อยู่ในที่ลับตาคน ร่างบางก็ถูกอุ้มขึ้นมานั่งตักก่อนที่มือหนาจะรั้งท้ายทอยของเธอเข้ามาจูบ ร่างบางให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ทั้งคู่จูบนัวแลกลิ้นกันอย่างไม่มีใครยอมใคร"คะ คุณ...พอก่อนค่ะ พรีน...หายใจไม่ทัน" พรีนรินทร์เป็นฝ่ายยอมแพ้อีกครั้ง เธอหอบหาย
อาการคนจะคลั่งรักWriter : Aile'Nตอนที่ 4"อะ" ดอกไม้ช่อโตถูกยื่นมาตรงหน้าด้วยฝีมือของชนินทำพรีนรินทร์ผงะไปเล็กน้อยด้วยความตกใจ เพราะมันช่อกว่าตัวเธออีก "หืม? ของใครอะ" เธอทำหน้างง ไม่รู้ว่าใครส่งมาให้ถึงได้เล่นใหญ่ขนาดนี้ "ดูเอาเอง หมั่นไส้!" ชนินเบ้ปากก่อนยัดดอกไม้ช่อใหญ่ใส่อ้อมแขนเพื่อน โชคดีที่น้ำหนักไม่ได้มากมายตามขนาด ไม่อย่างนั้นเธออาจจะหงายหลังล้มตึงได้'ตั้งใจทำงานนะครับ' (ราเชนทร์) ข้อความในการ์ดที่แนบมาทำร่างบางยิ้มกว้างจนหน้าบาน ก่อนจะล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาถ่ายรูปขอบคุณอัปลงไอจีอย่างอดใจไม่ไหว เธอทิ้งเป็นปริศนาไว้ ไม่ได้แท็กเพราะไม่มีไอจีเขา มีแต่ไลน์เลยตั้งใจว่าจะส่งไปขอบคุณเขาในไลน์ด้วย แต่ชะงักไปก่อนเมื่อได้ยินเสียงเพื่อน "ไม่ใช่แค่นี้นะ พ่อหนุ่มในฝันของมึงยังส่งรถฟู้ดทรัคมาเอาใจด้วย จอดอยู่ข้างหน้านู่น" ชนินจีบปากจีบคอด้วยความหมั่นไส้...นี่มันพฤติกรรมของพวกคนคลั่งรักชัดๆ เจอกันวันเดียวเป็นได้ขนาดนี้เชียว...? "คุณราเชนทร์น่ะเหรอ" "เออ กูแจ้งทีมงานไปแล้วว่ามีป๋าเลี้ยง อยากกินก็ไปต่อแถว ไม่เสิร์ฟเนาะ" บอกเพียงเท่านั้นร่างสูงกว่าก็สบัดหน้าหนีเพราะทนมองไม่ได้ มันอิจฉ
อาการคนจะคลั่งรักWriter : Aile'Nตอนที่ 5พรีนรินทร์ไม่ได้พูดเล่น เธอให้ราเชนทร์แวะส่งเธอที่คอนโดเพื่อเก็บเสื้อผ้าและของใช้จำเป็นเพื่อไปค้างกับเขาจริงๆ ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าจะไปนานแค่ไหนเลยเอาไปแค่ไม่กี่ชุด ถ้าไม่พอค่อยซื้อใหม่หรือกลับมาเอาที่ห้องวันหลัง เมื่อมาถึงเพนเฮ้าส์สุดหรูของชายหนุ่มที่เพิ่งเลื่อนสถานะมาเป็นแฟนหมาดๆ ร่างบางที่ทำงานมาทั้งวันก็ทิ้งตัวลงบนโซฟาตัวใหญ่อย่างเหนื่อยๆ คิดว่าจะนั่งพักให้หายเหนื่อยหายมึนสักหน่อยค่อยไปอาบน้ำ ไอ้เราก็ชิลเก่งซะด้วย ทั้งที่เพิ่งเข้าห้องคนอื่นมาเป็นครั้งที่สองเองแท้ๆ "เจ็บเท้าเหรอครับ ผมดูหน่อยนะ" ร่างสูงของราเชนทร์ที่เดินตามเข้ามาวางกระเป๋าสัมภาระของเธอที่อาสาถือให้ลงบนโต๊ะหน้าโซฟา ก่อนนั่งลงบนพรมตรงหน้า จับข้อเท้าสวยที่เริ่มบวมแดงไปวางบนหน้าขาตัวเองและพินิจมองอย่างสำรวจ "อุ๊ย ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้อง!" นาทีนั้นร่างบางสะดุ้งตกใจเตรียมจะชักขากลับ เพราะถึงเธอจะทำตัวสบายในห้องเขาแค่ไหน เธอก็ไม่คิดจะให้เขามาทำอะไรแบบนี้ให้ นี่มันมากเกินไป ไม่คิดเลยว่าเขาจะสังเกตเห็นด้วย ซ้ำยังไม่ยอมให้เธอชักขากลับอีกต่างหาก "อย่าดื้อครับ ผมดูหน่อย" เสียงทุ้มคล้ายจ
อาการคนจะคลั่งรักWriter : Aile'Nตอนที่ 6วันนี้พรีนรินทร์มีถ่ายแบบแบรนด์น้ำหอมชื่อดังที่เธอเป็นพรีเซนเตอร์อยู่ร่วมกับนักแสดงสาวรุ่นน้องที่มีชื่อว่า 'ยี่หวา' เธอไม่ได้รู้จักยี่หวาเป็นการส่วนตัว ไม่เคยร่วมงานแต่เคยเจอบ้างตามงานต่างๆ เพราะฉะนั้นนี่จึงเป็นครั้งแรกที่เธอกับอีกฝ่ายได้ร่วมงานกันอย่างจริงจัง ด้วยภาพลักษณ์ที่แตกต่างกันทางแบรนด์จึงวางตัวเธอไว้พรีเซนต์น้ำหอมกลิ่นเซ็กซี่แรงๆ ในขณะที่ยี่หวาออกไปทางกลิ่นหวานๆ ใสๆ ตามภาพลักษณ์ พรีนมาถึงสตูดิโอก่อนเวลาหนึ่งชั่วโมงเพื่อเตรียมตัวแต่งหน้าทำผม โดยมีราเชนทร์ขับรถมาส่งท่ามกลางสายตาอยากรู้อยากเห็นของทีมงานที่เดินขวักไขว่อยู่แถวนั้น ชนินมาถึงก่อนแล้วเธอจึงเดินเข้าไปหาอีกฝ่ายด้านใน ทักทายทีมงานอย่างเป็นกันเองก่อนจะถูกพาไปแต่งหน้าทำผม สักพักใหญ่ๆ เรียกได้ว่าเกือบจะสายนักแสดงรุ่นน้องก็มาถึง อีกฝ่ายเอ่ยทักเธอเล็กน้อย ก่อนจะมานั่งแต่งหน้าอยู่ข้างกัน "อุ๊ยๆ อย่าว่าพี่เสือกเลยนะคะ แต่ตามันเห็นเอง กับคุณราเชนทร์เนี่ยหวานกันจริงๆ เลยนะคะ อิจฉานะเนี่ย เมื่อกี้ก็มาส่ง เห็นไกลๆ ยังหล่อเลย" พี่ช่างทำผมจีบปากจีบคอแซวขึ้นมาอย่างมีจริตเมื่อเห็นพรีนริน