Share

9 : ค่ายฝึกทหาร

บทที่ 9

'ค่ายฝึกทหาร'

.

.

แสงแดดสาดส่องลงมายังค่ายฝึกทหารที่เต็มไปด้วยเสียงวุ่นวายของเหล่าทหารที่กำลังเตรียมตัวออกไปช่วยเหลือชาวบ้าน ฤดูแล้งที่ยาวนานทำให้แม่น้ำหลายสายแห้งขอด พืชผลทางการเกษตรเสียหายและชาวบ้านประสบปัญหาขาดแคลนน้ำอย่างหนัก

เหยียนอี้ในชุดแม่ทัพเต็มยศกำลังยืนอยู่กลางลานฝึกท่ามกลางเสียงรายงานจากเหล่าทหาร เขากำลังจัดการงานอย่างเคร่งเครียด ใบหน้าที่ปกติสงบนิ่งบัดนี้เต็มไปด้วยร่องรอยของความเหนื่อยล้า

“ท่านพี่อี้!” เสียงหวานใสดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้เขาหันไปมอง

ซ่งหลิงซูในชุดเรียบง่ายแต่สง่างามเดินเข้ามาพร้อมกับปิ่นโตในมือ ใบหน้าของนางประดับด้วยรอยยิ้มที่สดใส

“องค์หญิงสาม” เหยียนอี้กล่าวด้วยน้ำเสียงแปลกใจ “เหตุใดพระองค์ถึงมาที่นี่ ค่ายทหารไม่ใช่สถานที่ที่เหมาะสำหรับสตรี”

“ข้าได้ยินว่าท่านยุ่งอยู่กับการช่วยเหลือชาวบ้าน จึงนำอาหารมาให้ท่าน”

เหยียนอี้มองปิ่นโตในมือของนาง “ขอบพระทัยพระองค์มาก แต่ตอนนี้ข้ายังมีงานต้องจัดการอีกมากนัก คงยังกินข้าวไม่ได้”

ซ่งหลิงซูมองเขาด้วยสายตาเห็นใจ “ถ้าเช่นนั้นข้าจะป้อนให้ท่านเอง ท่านจะได้ทำงานไปพร้อมกัน”

เขามองดูนางด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความประหล
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • องค์หญิงสองสามี   10 : ขี่ม้าชมทุ่งหญ้า

    บทที่ 10‘ขี่ม้าชมทุ่งหญ้า’..แสงแดดอ่อนสาดส่องลงมายังโรงทานขององค์หญิงซ่งหลิงซู ชาวบ้านจำนวนมากมารวมตัวกันเพื่อรับอาหารและน้ำที่แจกจ่าย บรรยากาศเต็มไปด้วยความคึกคัก เสียงหัวเราะพร้อมถ้อยคำขอบคุณจากชาวบ้านบางส่วนทำให้ซ่งหลิงซูรู้สึกอิ่มใจนางยืนอยู่ข้างเหยียนอี้ที่มาดูแลความเรียบร้อยของโรงทาน ทั้งสองมองดูชาวบ้านที่ต่อแถวรับอาหารด้วยรอยยิ้ม“ท่านดูสิ ทุกคนมีความสุขขึ้นมาก”เหยียนอี้พยักหน้า “พระองค์ทรงทำสิ่งที่ดีแล้ว ชาวบ้านเหล่านี้ล้วนได้รับประโยชน์จากโรงทานของพระองค์”แต่ในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน เสียงกระซิบกระซาบจากกลุ่มชาวบ้านบางคนก็ดังขึ้นใกล้ ๆ“องค์หญิงสามเองนั่นแหละที่นำภัยแล้งมาสู่แคว้นหลง”“ใช่แล้ว นางมีดวงฉุดรั้งบ้านเมืองให้ล่มจม พวกเจ้าก็เห็นไม่ใช่หรือ”“นางสร้างภาพ พยายามทำให้ตัวเองดูดีแต่แท้จริงแล้วก็เป็นต้นเหตุของความทุกข์ยาก”คำพูดเหล่านั้นทำให้เหยียนอี้ขมวดคิ้วทันที เขาหันไปมองกลุ่มชาวบ้านด้วยสายตาดุดันก่อนจะกล่าวเสียงเข้ม “พวกเจ้าเป็นอะไรไป มารับอาหารขององค์หญิงสามแต่ยังกล้านินทาว่าพระองค์อีก พวกเจ้าไม่สำนึกบุญคุณกันบ้างหรือ?!”ชาวบ้านกลุ่มนั้นหันมามองเหยียนอี้

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-14
  • องค์หญิงสองสามี   11 : แผนการของทั้งสาม

    บทที่ 11‘แผนการของทั้งสาม’..ยามค่ำคืนที่สงบเงียบภายในจวนล้วนถูกประดับประดาไปด้วยโคมไฟส่องสว่างไสว บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยความอบอุ่น เซียวหยางชุน เหยียนอี้ และซ่งหลิงซูกำลังนั่งรับประทานอาหารร่วมกัน แสงเทียนบนโต๊ะสาดสะท้อนใบหน้าของทั้งสามที่ดูผ่อนคลายหลังจากเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันแต่ทันใดนั้นเสียงกระพือปีกก็ดังขึ้นที่หน้าต่าง นกเหยี่ยวขาวตัวหนึ่งบินมาเกาะอยู่บนขอบหน้าต่าง เซียวหยางชุนลุกเดินไปหาเหยี่ยวขาวตนนั้นด้วยท่าทางปกติ เหยี่ยวเองก็ไม่ได้ดูหวาดกลัวหรือระแวงเขาแต่อย่างใด มือใหญ่หยิบจดหมายที่ผูกติดอยู่กับขาของนกเหยี่ยวขึ้นมา เขาคลี่จดหมายออกเพื่ออ่านเนื้อความในจดหมายทำให้สีหน้าของเขาเคร่งเครียดขึ้นทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ซ่งหลิงซูถามด้วยความเป็นกังวลเซียวหยางชุนวางจดหมายลงบนโต๊ะ “ม้าเร็วที่ส่งไปแคว้นเฟิงเพื่อน้ำยาไปให้หมอหลวงตรวจสอบ เขาไปไม่ถึงแคว้นเฟิง มีคนพบศพของเขาในป่าดูเหมือนว่าเขาจะถูกสังหารตายหลายวันแล้ว”คำพูดนั้นทำให้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเปลี่ยนไปทันที เหยียนอี้ขมวดคิ้วแน่น “คงมีคนไม่อยากให้เราตรวจสอบตัวยา”ซ่งหลิงซูนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ยานี้มาจากฮองเฮา คนที่ไม่อยากใ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-14
  • องค์หญิงสองสามี   11.1 : แผนการของทั้งสาม

    บทที่ 11.1‘แผนการของทั้งสาม’..โรงทานที่ควรจะสงบสุขกลับเต็มไปด้วยความวุ่นวาย เมื่อข่าวแพร่กระจายไปทั่วเมืองว่ามีชาวบ้านจำนวนหนึ่งป่วยหนักจากการกินโจ๊กที่โรงทานขององค์หญิงซ่งหลิงซู ชาวบ้านที่โกรธแค้นรวมตัวกันและเดินไปยังศาลเมืองเพื่อฟ้องร้องเรื่องนี้ พร้อมกับเสียงวิพากษ์วิจารณ์ที่รุนแรงขึ้น“องค์หญิงสามมีดวงฉุดรั้งบ้านเมืองไม่พอ ตอนนี้นางยังทำให้คนป่วยหนักอีก!”“โจ๊กของนางทำให้พวกเราท้องร่วง นี่หรือคือการช่วยเหลือประชาชนของนาง เอาของไม่มีคุณภาพมาแจกจ่ายให้พวกเรา!”“ภัยแล้งก็ทุกข์ระทมพอแล้ว นี่องค์หญิงกาลกิณียังมาสร้างเภทภัยให้ชาวบ้านเพิ่มอีก นางเป็นตัวซวยทำให้บ้านเมืองล่มจมจริง ๆ!”เมื่อซ่งหลิงซูได้ยินข่าวว่ามีชาวบ้านท้องร่วงจากโจ๊กโรงทาน นางก็รีบเดินทางมาดูทันทีพร้อมกับเหยียนอี้ที่ติดตามมาด้วยเพื่อดูแลความปลอดภัย เมื่อมาถึงนางพบว่าบรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด ชาวบ้านบางคนกำลังนอนป่วยอยู่บนพื้น ขณะที่อีกหลายคนรวมตัวกันตะโกนด่าทอด้วยความโกรธแค้น“ข้าขอโทษสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น” ซ่งหลิงซูกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงใจ ขณะที่เดินเข้าไปดูอาการของคนป่วยเหล่านั้น “ข้าจะจัดหาหมอมารักษาพวกเจ้าโด

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-14
  • องค์หญิงสองสามี   12 : ตำหนักเย็น

    บทที่ 12'ตำหนักเย็น'..ภายในท้องพระโรงอันโอ่อ่าของวังหลวงยามนี้เต็มไปด้วยความตึงเครียด เหล่าขุนนางล้วนยืนเรียงแถวลึกสี่แถว แต่งตัวด้วยเครื่องแบบขุนนางตามกรมหรือสำนักที่ตนเองสังกัดอย่างเรียบร้อยสง่างามฮ่องเต้หย่งซวีประทับอยู่บนพระที่นั่งสูงสุด บัลลังก์มังกรอันยิ่งใหญ่ที่ผู้ใดก็ล้วนใฝ่ฝันอยากจะนั่งลงบนเบาะที่ถักทอด้วยไหมทองคำทั้งผืนสักครั้ง กลางท้องพระโรงไม่ได้มีเพียงขุนนาง แต่กลับมีซ่งหลิงซูและเหยียนอี้ยืนอยู่ด้วย ทุกสายตาล้วนจับจ้องมาที่พวกเขาทั้งสองคนเป็นตาเดียวฮ่องเต้ทรงทอดพระเนตรมองพระธิดาและราชบุตรเขยด้วยสายตาเปี่ยมด้วยความเมตตาแต่ก็แฝงความเคร่งขรึม “องค์ชายเซียวหยางชุนไปไหน เหตุใดจึงไม่มาเข้าเฝ้าในวันนี้?”ซ่งหลิงซูเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงสงบ “องค์ชายเซียวหยางชุนต้องรีบกลับแคว้นเฟิง เนื่องจากพระมารดาของเขาป่วยกะทันหัน จึงไม่สามารถมาเข้าเฝ้าได้เพคะ”คำตอบนั้นทำให้ฮ่องเต้พยักหน้าเล็กน้อยแต่ก่อนที่พระองค์จะได้ตรัสอะไรต่อ ลี่จิ่นฮองเฮาที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ ก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ฝ่าบาท หม่อมฉันคิดว่าเราควรเข้าเรื่องสำคัญในวันนี้ คนพูดกันไปทั่วว่าองค์หญิงสามน

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-14
  • องค์หญิงสองสามี   บทนำ

    บทเปิดเสียงดนตรีบรรเลงกึกก้องไปทั่วลานพิธีใหญ่ของพระราชวังแคว้นหลง เหล่าผู้คนมากมายทั้งภายในแคว้นและต่างแคว้นล้วนเดินทางมาร่วมเป็นสักขีพยานในงานแต่งงานอันแปลกประหลาดที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเจ้าสาวหนึ่งคน กับ เจ้าบ่าวสองคน เดินเคียงกันบนพรมสีแดงที่ทอดยาวไปยังแท่นพิธีอันศักดิ์สิทธิ์ เจ้าบ่าวฝั่งหนึ่งคือ ‘องค์ชายเซียวหยางชุน’ แห่งแคว้นเฟิง ส่วนอีกฝั่งคือ ‘แม่ทัพเหยียนอี้’ แห่งแคว้นหลง ทั้งสองต่างมีดวงหน้าหล่อเหลาแต่แฝงความเคร่งขรึมสมเป็นชายชาตรีส่วนเจ้าสาวผู้อยู่ภายใต้ผ้าคลุมหน้าสีแดงคือ ‘องค์หญิงซ่งหลิงซู’ องค์หญิงสามแคว้นหลง ผู้เป็นพระธิดาที่ฮ่องเต้แห่งแคว้นหลงทรงรักและโปรดปรานมากที่สุด แม้นางจะมีดวงกาลกิณีตั้งแต่กำเนิดแต่ฮ่องเต้ก็ทรงหาทุกวิถีทางเพื่อช่วยปัดเป่าโชคร้ายออกจากดวงชะตาของพระธิดาคนโปรดงานแต่งที่มีเจ้าบ่าวถึงสองคนเช่นนี้ ย่อมไม่แคล้วถูกซุบซิบนินทา เสียงเซ็งแซ่ดังขึ้นประปรายล้วนแผ่วเบาจนแทบจะกลืนหายไปในฝูงชนมากมาย“องค์หญิงสามต้องแต่งงานกับชายถึงสองคนเพื่อแก้เคล็ดดวงกาลกิณี ไม่เช่นนั้นจะนำพาหายนะมาสู่บ้านเมือง”“น่าสงสารองค์หญิงสามนัก เกิดเป็นสตรีย่อมอยากมีสามีเพียงคนเดียว

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-06
  • องค์หญิงสองสามี   1 : ล้วนมีสิทธิ์ทั้งสอง

    บทที่ 1'ล้วนมีสิทธิ์ทั้งสอง'..ภายในห้องหอที่ประดับประดาอย่างหรูหราโอ่อ่าสมกับฐานะองค์หญิงที่ฮ่องเต้ทรงโปรดปรานมากที่สุด แสงเทียนสะท้อนกับผ้าม่านไหมสีแดงสดที่ปักลวดลายมังกรและหงส์อันวิจิตรงดงาม โจวหลิงในร่างขององค์หญิงซ่งหลิงซูนั่งอยู่บนเตียงที่ถูกปูด้วยผ้าแดงและโปรยด้วยกลีบดอกไม้นานาพันธุ์ มือเรียวบางของนางกำกันแน่นหัวใจเต้นระรัวด้วยความกังวล“ข้าต้องเข้าหอกับใครก่อนกันล่ะ เซียวหยางชุนหรือเหยียนอี้ สวรรค์ช่างโหดร้ายเกินไปแล้ว”นางถอนหายใจยาวขณะที่สายตากวาดมองไปรอบ ๆ ห้องหอที่โอ่อ่าราวกับฉากในซีรีส์จีนพีเรียด นางยังคงไม่ชินกับการข้ามภพมาอยู่ในร่างขององค์หญิงผู้สูงศักดิ์ และยิ่งไปกว่านั้น การแต่งงานกับบุรุษถึงสองคนในคราวเดียวกันก็เป็นเรื่องที่เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อน“ข้าแค่เป็นผู้หญิงธรรมดาในยุค 2000 อยู่ดี ๆ ก็ต้องมาแบกรับชะตากรรมแบบนี้ แล้วคืนนี้ข้าจะต้องทำตัวยังไง หรือข้าควรหนีออกจากห้องหอนี้ไปเลยดีไหม?”เพียงแค่คิดนางก็ส่ายหัวแรง ๆ กับตัวเอง “ถ้าข้าหนีไปตอนนี้ คงถูกจับกลับมาแน่แล้วจะยิ่งดูแย่กว่าเดิมอีก”ในจังหวะนั้นเองก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นนอกประตูทำให้นางสะดุ้งเล็กน้อย ไม่รู้ว่า

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-06
  • องค์หญิงสองสามี   2 : ร่วมหอลงโรง

    บทที่ 2'ร่วมหอลงโรง'..สองบุรุษต่างลอบกลืนน้ำลายลงคอยามได้เห็นท่าทางยั่วยวนขององค์หญิงสามแห่งแคว้นหลงที่ผู้คนต่างยกย่องว่านางนั้นงดงามราวกับเทพธิดา กิริยามารยาทเรียบร้อยสง่างามสมเป็นองค์หญิงของแผ่นดิน แต่บัดนี้กลับนอนแหวกขาเชื้อเชิญบุรุษทั้งสองให้เข้าหาพร้อมกันราวกับนางโลมในหอโคมไม่มีผิดเหยียนอี้เป็นแม่ทัพแคว้นหลงจึงยังลังเลที่จะก้าวเข้าไปล่วงเกินองค์หญิงผู้สูงส่งต่างจากเซียวหยางชุนที่เป็นองค์ชายต่างแคว้นที่ปรารถนาในตัวขององค์หญิงซ่งหลิงซูมานานถึงขั้นยอมทิ้งศักดิ์ศรีทุกอย่างเพื่อเดินทางมาแต่งงานกับนางถึงแคว้นหลง แต่งเข้าราชวงศ์ซ่งด้วยความเต็มใจ ทั้งที่แต่ไหนแต่ไรมีแต่สตรีต้องแต่งออกไม่ใช่บุรุษแต่งเข้าเช่นนี้ร่างสูงขององค์ชายต่างแคว้นก้าวเข้าไปหาซ่งหลิงซูทันที นางสบตากับผู้กล้าหาญคนแรกอย่างหงานเยิ้ม วงแขนเล็กยกขึ้นโอบกอดลำคอหนาเอาไว้ก่อนจะยื่นใบหน้าขึ้นไปประทับจูบลงบนริมฝีปากหนา สองลิ้นสอดแทรกเกี่ยวกระหวัดกันจนเกิดเสียงจูบอันชื้นแฉะ ปลายลิ้นแลบออกมาถูไถกันอย่างเร่าร้อนแน่นอนว่าภาพเหล่านั้นล้วนอยู่ในสายตาของเหยียนอี้ที่จ้องมองอยู่ ร่างกายของเขาไม่ได้แข็งแต่ช่วงล่างกลับแข็งดุนดันเน

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-06
  • องค์หญิงสองสามี   3 : บริหารทุกระดับประทับใจ

    บทที่ 3‘บริการทุกระดับประทับใจ’..เซียวหยางชุนหันไปรินน้ำชาใส่ถ้วยก่อนจะยกขึ้นดื่มเพื่อแก้กระหาย แต่น้ำชากลับกระฉอกยามร่างกายของเขากำลังขยับโยกเพราะยังคงซอยเอวใส่ช่องทางอ่อนนุ่มของซ่งหลิงซูไม่พักในยามนี้เรือนกายของซ่งหลิงซูนอนคว่ำราบลงบนโต๊ะกลม สะโพกแอ่นขึ้นและกำลังถูกองค์ชายหนุ่มกระแทกแก่นกายเข้ามาจนลึกสุดลำยาวผ่านรูจีบด้านหลังของนางที่ถูกย่ำยีเสียจนบวมช้ำ เนื่องด้วยเซียวหยางชุนไม่ยอมน้อยหน้าเหยียนอี้ที่ได้เข้าด้านหลังเขาจึงขอทำบ้าง แม้ซ่งหลิงซูจะเหนื่อยแทบขาดใจแต่ก็ยอมตามใจสามีเอาแต่ใจผู้นี้เหยียนอี้ที่สุขสมไปแล้วสองรอบนั่งมองดูการกระทำของเซียวหยางชุนที่ยังไม่ยอมหยุด แม้อีกฝ่ายจะขึ้นสวรรค์ไปสามรอบแล้วก็ตามแต่ก็ยังอยากมีรอบที่สี่ทั้งที่เขาก็ตะเตือนแต่แรกแล้วว่าองค์หญิงไม่ไหวแล้ว แต่องค์ชายต่างแคว้นผู้นี้กลับเอาแต่ใจเกินควบคุมได้“หมดรอบนี้พระองค์ก็ควรพอได้แล้ว องค์หญิงจะได้พักผ่อน”“ข้ารู้ เจ้าไม่ต้องมาสั่ง!”เซียวหยางชุนตวัดสายตาดุดันจ้องหน้าเหยียนอี้อย่างไม่พอใจที่อีกฝ่ายเป็นแค่แม่ทัพแต่กลับกล้ามาออกคำสั่งกับองค์ชายอย่างเขา และเลือกจะเอาความหงุดหงิดนั้นมาลงกับซ่งหลิงซูด้วยการ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-06

Bab terbaru

  • องค์หญิงสองสามี   12 : ตำหนักเย็น

    บทที่ 12'ตำหนักเย็น'..ภายในท้องพระโรงอันโอ่อ่าของวังหลวงยามนี้เต็มไปด้วยความตึงเครียด เหล่าขุนนางล้วนยืนเรียงแถวลึกสี่แถว แต่งตัวด้วยเครื่องแบบขุนนางตามกรมหรือสำนักที่ตนเองสังกัดอย่างเรียบร้อยสง่างามฮ่องเต้หย่งซวีประทับอยู่บนพระที่นั่งสูงสุด บัลลังก์มังกรอันยิ่งใหญ่ที่ผู้ใดก็ล้วนใฝ่ฝันอยากจะนั่งลงบนเบาะที่ถักทอด้วยไหมทองคำทั้งผืนสักครั้ง กลางท้องพระโรงไม่ได้มีเพียงขุนนาง แต่กลับมีซ่งหลิงซูและเหยียนอี้ยืนอยู่ด้วย ทุกสายตาล้วนจับจ้องมาที่พวกเขาทั้งสองคนเป็นตาเดียวฮ่องเต้ทรงทอดพระเนตรมองพระธิดาและราชบุตรเขยด้วยสายตาเปี่ยมด้วยความเมตตาแต่ก็แฝงความเคร่งขรึม “องค์ชายเซียวหยางชุนไปไหน เหตุใดจึงไม่มาเข้าเฝ้าในวันนี้?”ซ่งหลิงซูเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงสงบ “องค์ชายเซียวหยางชุนต้องรีบกลับแคว้นเฟิง เนื่องจากพระมารดาของเขาป่วยกะทันหัน จึงไม่สามารถมาเข้าเฝ้าได้เพคะ”คำตอบนั้นทำให้ฮ่องเต้พยักหน้าเล็กน้อยแต่ก่อนที่พระองค์จะได้ตรัสอะไรต่อ ลี่จิ่นฮองเฮาที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ ก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ฝ่าบาท หม่อมฉันคิดว่าเราควรเข้าเรื่องสำคัญในวันนี้ คนพูดกันไปทั่วว่าองค์หญิงสามน

  • องค์หญิงสองสามี   11.1 : แผนการของทั้งสาม

    บทที่ 11.1‘แผนการของทั้งสาม’..โรงทานที่ควรจะสงบสุขกลับเต็มไปด้วยความวุ่นวาย เมื่อข่าวแพร่กระจายไปทั่วเมืองว่ามีชาวบ้านจำนวนหนึ่งป่วยหนักจากการกินโจ๊กที่โรงทานขององค์หญิงซ่งหลิงซู ชาวบ้านที่โกรธแค้นรวมตัวกันและเดินไปยังศาลเมืองเพื่อฟ้องร้องเรื่องนี้ พร้อมกับเสียงวิพากษ์วิจารณ์ที่รุนแรงขึ้น“องค์หญิงสามมีดวงฉุดรั้งบ้านเมืองไม่พอ ตอนนี้นางยังทำให้คนป่วยหนักอีก!”“โจ๊กของนางทำให้พวกเราท้องร่วง นี่หรือคือการช่วยเหลือประชาชนของนาง เอาของไม่มีคุณภาพมาแจกจ่ายให้พวกเรา!”“ภัยแล้งก็ทุกข์ระทมพอแล้ว นี่องค์หญิงกาลกิณียังมาสร้างเภทภัยให้ชาวบ้านเพิ่มอีก นางเป็นตัวซวยทำให้บ้านเมืองล่มจมจริง ๆ!”เมื่อซ่งหลิงซูได้ยินข่าวว่ามีชาวบ้านท้องร่วงจากโจ๊กโรงทาน นางก็รีบเดินทางมาดูทันทีพร้อมกับเหยียนอี้ที่ติดตามมาด้วยเพื่อดูแลความปลอดภัย เมื่อมาถึงนางพบว่าบรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด ชาวบ้านบางคนกำลังนอนป่วยอยู่บนพื้น ขณะที่อีกหลายคนรวมตัวกันตะโกนด่าทอด้วยความโกรธแค้น“ข้าขอโทษสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น” ซ่งหลิงซูกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงใจ ขณะที่เดินเข้าไปดูอาการของคนป่วยเหล่านั้น “ข้าจะจัดหาหมอมารักษาพวกเจ้าโด

  • องค์หญิงสองสามี   11 : แผนการของทั้งสาม

    บทที่ 11‘แผนการของทั้งสาม’..ยามค่ำคืนที่สงบเงียบภายในจวนล้วนถูกประดับประดาไปด้วยโคมไฟส่องสว่างไสว บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยความอบอุ่น เซียวหยางชุน เหยียนอี้ และซ่งหลิงซูกำลังนั่งรับประทานอาหารร่วมกัน แสงเทียนบนโต๊ะสาดสะท้อนใบหน้าของทั้งสามที่ดูผ่อนคลายหลังจากเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันแต่ทันใดนั้นเสียงกระพือปีกก็ดังขึ้นที่หน้าต่าง นกเหยี่ยวขาวตัวหนึ่งบินมาเกาะอยู่บนขอบหน้าต่าง เซียวหยางชุนลุกเดินไปหาเหยี่ยวขาวตนนั้นด้วยท่าทางปกติ เหยี่ยวเองก็ไม่ได้ดูหวาดกลัวหรือระแวงเขาแต่อย่างใด มือใหญ่หยิบจดหมายที่ผูกติดอยู่กับขาของนกเหยี่ยวขึ้นมา เขาคลี่จดหมายออกเพื่ออ่านเนื้อความในจดหมายทำให้สีหน้าของเขาเคร่งเครียดขึ้นทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ซ่งหลิงซูถามด้วยความเป็นกังวลเซียวหยางชุนวางจดหมายลงบนโต๊ะ “ม้าเร็วที่ส่งไปแคว้นเฟิงเพื่อน้ำยาไปให้หมอหลวงตรวจสอบ เขาไปไม่ถึงแคว้นเฟิง มีคนพบศพของเขาในป่าดูเหมือนว่าเขาจะถูกสังหารตายหลายวันแล้ว”คำพูดนั้นทำให้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเปลี่ยนไปทันที เหยียนอี้ขมวดคิ้วแน่น “คงมีคนไม่อยากให้เราตรวจสอบตัวยา”ซ่งหลิงซูนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ยานี้มาจากฮองเฮา คนที่ไม่อยากใ

  • องค์หญิงสองสามี   10 : ขี่ม้าชมทุ่งหญ้า

    บทที่ 10‘ขี่ม้าชมทุ่งหญ้า’..แสงแดดอ่อนสาดส่องลงมายังโรงทานขององค์หญิงซ่งหลิงซู ชาวบ้านจำนวนมากมารวมตัวกันเพื่อรับอาหารและน้ำที่แจกจ่าย บรรยากาศเต็มไปด้วยความคึกคัก เสียงหัวเราะพร้อมถ้อยคำขอบคุณจากชาวบ้านบางส่วนทำให้ซ่งหลิงซูรู้สึกอิ่มใจนางยืนอยู่ข้างเหยียนอี้ที่มาดูแลความเรียบร้อยของโรงทาน ทั้งสองมองดูชาวบ้านที่ต่อแถวรับอาหารด้วยรอยยิ้ม“ท่านดูสิ ทุกคนมีความสุขขึ้นมาก”เหยียนอี้พยักหน้า “พระองค์ทรงทำสิ่งที่ดีแล้ว ชาวบ้านเหล่านี้ล้วนได้รับประโยชน์จากโรงทานของพระองค์”แต่ในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน เสียงกระซิบกระซาบจากกลุ่มชาวบ้านบางคนก็ดังขึ้นใกล้ ๆ“องค์หญิงสามเองนั่นแหละที่นำภัยแล้งมาสู่แคว้นหลง”“ใช่แล้ว นางมีดวงฉุดรั้งบ้านเมืองให้ล่มจม พวกเจ้าก็เห็นไม่ใช่หรือ”“นางสร้างภาพ พยายามทำให้ตัวเองดูดีแต่แท้จริงแล้วก็เป็นต้นเหตุของความทุกข์ยาก”คำพูดเหล่านั้นทำให้เหยียนอี้ขมวดคิ้วทันที เขาหันไปมองกลุ่มชาวบ้านด้วยสายตาดุดันก่อนจะกล่าวเสียงเข้ม “พวกเจ้าเป็นอะไรไป มารับอาหารขององค์หญิงสามแต่ยังกล้านินทาว่าพระองค์อีก พวกเจ้าไม่สำนึกบุญคุณกันบ้างหรือ?!”ชาวบ้านกลุ่มนั้นหันมามองเหยียนอี้

  • องค์หญิงสองสามี   9 : ค่ายฝึกทหาร

    บทที่ 9'ค่ายฝึกทหาร'..แสงแดดสาดส่องลงมายังค่ายฝึกทหารที่เต็มไปด้วยเสียงวุ่นวายของเหล่าทหารที่กำลังเตรียมตัวออกไปช่วยเหลือชาวบ้าน ฤดูแล้งที่ยาวนานทำให้แม่น้ำหลายสายแห้งขอด พืชผลทางการเกษตรเสียหายและชาวบ้านประสบปัญหาขาดแคลนน้ำอย่างหนักเหยียนอี้ในชุดแม่ทัพเต็มยศกำลังยืนอยู่กลางลานฝึกท่ามกลางเสียงรายงานจากเหล่าทหาร เขากำลังจัดการงานอย่างเคร่งเครียด ใบหน้าที่ปกติสงบนิ่งบัดนี้เต็มไปด้วยร่องรอยของความเหนื่อยล้า“ท่านพี่อี้!” เสียงหวานใสดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้เขาหันไปมองซ่งหลิงซูในชุดเรียบง่ายแต่สง่างามเดินเข้ามาพร้อมกับปิ่นโตในมือ ใบหน้าของนางประดับด้วยรอยยิ้มที่สดใส“องค์หญิงสาม” เหยียนอี้กล่าวด้วยน้ำเสียงแปลกใจ “เหตุใดพระองค์ถึงมาที่นี่ ค่ายทหารไม่ใช่สถานที่ที่เหมาะสำหรับสตรี”“ข้าได้ยินว่าท่านยุ่งอยู่กับการช่วยเหลือชาวบ้าน จึงนำอาหารมาให้ท่าน”เหยียนอี้มองปิ่นโตในมือของนาง “ขอบพระทัยพระองค์มาก แต่ตอนนี้ข้ายังมีงานต้องจัดการอีกมากนัก คงยังกินข้าวไม่ได้”ซ่งหลิงซูมองเขาด้วยสายตาเห็นใจ “ถ้าเช่นนั้นข้าจะป้อนให้ท่านเอง ท่านจะได้ทำงานไปพร้อมกัน”เขามองดูนางด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความประหล

  • องค์หญิงสองสามี   8 : ค่ามัดจำ

    บทที่ 8'ค่ามัดจำ'..ในยามนี้ซ่งหลิงซูและสามีทั้งสองย้ายออกมาจากวังหลวงเพื่อมาอยู่อาศัยที่จวนนอกวังแล้ว เหยียนอี้ยังคงออกไปทำงานเช่นเคยในทุก ๆ วัน ต่างกับเซียวหยางชุนที่เขาไม่ต้องทำงานสิ่งใด เนื่องจากเป็นองค์ชายต่างแคว้นแล้วยังร่ำรวยจากทรัพย์สมบัติติดตัวจนใช้กินอยู่ได้อย่างสุขสบายโดยไม่ต้องทำการทำงานให้ลำบากกายในเรือนส่วนตัวที่ตกแต่งอย่างเรียบง่ายแต่สง่างาม เซียวหยางชุนกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่อย่างเงียบเชียบลำพัง ซ่งหลิงซูเดินเข้ามาด้วยท่าทีมุ่งมั่น เงาของนางพาดผ่านไปตามแสงแดดที่สาดส่องเข้ามาภายในเรือน“หยางชุนข้ามีเรื่องอยากขอร้อง” ซ่งหลิงซูกล่าวพร้อมกับนั่งลงตรงหน้าเขาเซียวหยางชุนละสายตาจากหนังสือแล้วเงยมองหน้านางด้วยความสนใจ “เรื่องอะไรหรือคนงามของข้า?”ซ่งหลิงซูเริ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ข้าไม่ไว้ใจหมอหลวงในแคว้นหลงกลัวว่าพวกเขาจะถูกฮองเฮาควบคุม ขอให้เจ้าช่วยส่งยาที่ข้ากินไปให้หมอหลวงในแคว้นเฟิงตรวจสอบหน่อย”นางวางถุงยาที่ยังไม่ได้ถูกต้มลงตรงหน้าของเซียวหยางชุนเขาเลิกคิ้วเล็กน้อย “เจ้าสงสัยในยาเหล่านี้หรือ?”“ใช่ ข้ารู้สึกไม่สบายใจ ยิ่งได้ยินเรื่องของเสด็จแม่ ข้ายิ่งกลัวว

  • องค์หญิงสองสามี   7 : ความสงสัย'

    บทที่ 7'ความสงสัย'..ซ่งหลิงซูเดินเข้ามาในตำหนักของลี่จิ่นฮองเฮาด้วยท่าทางสง่างาม แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความระแวดระวัง นางรู้ดีว่าฮองเฮาผู้นี้ไม่เคยมีเจตนาดีต่อองค์หญิงสาม ยิ่งความทรงจำเดิมบอกเล่าถึงความบาดหมางระหว่างมารดากับลี่จิ่นฮองเฮา ความสงสัยที่ว่ายาบำรุงร่างกายที่ฮองเฮาประทานให้อาจมีพิษปะปนก็ยิ่งชัดเจนขึ้น“ถวายพระพรฮองเฮาเพคะ” ซ่งหลิงซูเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลลี่จิ่นฮองเฮายิ้มบาง แววตาเต็มไปด้วยความเมตตายามทอดมองหลานสาว “ซูเอ๋อร์ วันนี้เจ้ามาหาข้ามีเรื่องใดหรือ?”ซ่งหลิงซูยิ้มตอบ “หม่อมฉันเพียงอยากมาขอบพระทัยสำหรับยาบำรุงที่พระองค์ประทานให้ ดื่มแล้วรู้สึกว่าร่างกายดีขึ้นมากเพคะ”คำพูดนั้นทำให้ลี่จิ่นฮองเฮายิ้มกว้างขึ้น “ดีแล้ว ยานั้นเป็นตำรับพิเศษที่ข้าสั่งให้คนจัดหามาโดยเฉพาะ เพื่อช่วยให้เจ้าฟื้นตัวเร็วขึ้น”ซ่งหลิงซูพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนไม่ได้ตั้งใจ “ตำรับพิเศษเช่นนี้ หม่อมฉันคิดว่าคงหายากมากใช่ไหมเพคะ พระองค์ทรงจัดหามาเองหรือ?”“แน่นอน ข้าสั่งให้คนจัดหามาเองทุกขั้นตอน เพื่อให้เจ้าได้รับสิ่งที่ดีที่สุด”คำตอบนั้นทำให้ซ่งหลิงซูเริ่มมั่นใจในความ

  • องค์หญิงสองสามี   6 : ยาบำรุงกาย

    บทที่ 6‘ยาบำรุงกาย’..“องค์หญิงอย่าวิ่งพ่ะย่ะค่ะ เดี๋ยวจะล้ม”เสียงของเหยียนอี้ตะโกนตามหลังซ่งหลิงซูที่กำลังวิ่งกลับตำหนักด้วยท่าทางรีบร้อน แต่นางกลับหันใบหน้ากลับมาพร้อมสายตาดุดันที่กวาดมองสองบุรุษ “คืนนี้พวกเจ้าไม่ต้องมายุ่งกับข้าเลย ข้าจะปิดตำหนัก”“แล้วพวกข้าจะไปนอนที่ไหน?” เซียวหยางชุนถาม มือของเขายังคงโบกสะบัดพัดไปมาด้วยท่าทางสบายอุรา“จะไปนอนที่ไหนก็เรื่องของพวกเจ้า แต่ไม่ต้องมานอนกับข้า!”ว่าจบซ่งหลิงซูก็รีบหันหน้าวิ่งกลับตำหนักจนชายอาภรณ์ปลิดปลิว แม้ว่าจะรู้สึกเจ็บช่วงล่างมากก็ตามแต่ก็ฝืนทน เมื่อเข้ามาถึงด้านในตำหนักยามหันไปเห็นสวีกงกงจึงเอ่ยคำสั่งทันที“ปิดประตูหน้าต่างให้หมด ห้ามผู้ใดเข้าตำหนักข้า!”“ราชบุตรเขยทั้งสองด้วยหรือพ่ะย่ะค่ะ?” สวีกงกงมีสีหน้าประหลาดใจ“ใช่ โดยเฉพาะพวกเขา ยิ่งต้องห้าม!” นางมองไปที่ประตูหน้าต่าง “ปิดสิ ปิดให้หมดเลย อย่าให้เหลือสักบาน!”สวีกงกงหันไปพยักหน้าให้กับเหล่านางกำนัล ทุกคนจึงช่วยกันปิดประตูหน้าต่างทันที ภายในตำหนักตกอยู่ในความมืดไม่นานก็สว่างไสวขึ้นจากเปลวเทียนที่ถูกจุดทั่วห้อง สวีกงกงเดินเข้ามาหาซ่งหลิงซูก่อนจะรินน้ำชาให้“ดื่มน้ำชาให้หาย

  • องค์หญิงสองสามี   5 : สองบุรุษร่วมแรง

    บทที่ 5‘สองบุรุษร่วมแรง’..“จะ… เจ้าปล่อยข้าได้หรือไม่?” ซ่งหลิงซูหันมาร้องขอเหยียนอี้ให้ปลดพันธนาการออกเพราะถ้าขืนนางยังถูกมัดเช่นนี้คงถูกพวกเขาย่ำยีจนฟ้ามืดเป็นแน่“ขออภัย แต่ข้าชอบเวลาเจ้าถูกมัดมากกว่าเสี่ยวซู”ขาเรียวถูกยกขึ้นพาดบ่าพร้อมแรงกระแทกกระทั้นที่หนักหน่วงมากกว่าเดิม แก่นกายลำอวบใหญ่ผลุบเข้าผลุบออกผ่านช่องทางอ่อนนุ่มที่ตอนนี้ชุ่มไปด้วยน้ำเฉอะแฉะปลายลิ้นไล้เลียไปตามขาอ่อนขาว“อ๊า! จะ… เจ็บ!” นางร้องออกมายามถูกขบกัดลงบนเนื้อที่ขาจนขึ้นรอยฟันแดงแต่ยิ่งเหยียนอี้เห็นน้ำตาของซ่งหลิงซูเขาก็ยิ่งมีอารมณ์มากกว่าเดิมเสียอีก ร่างกายพลุ่งพล่านไปด้วยไฟราคะที่ยากจะดับมอดลงได้ การขบกัดจึงตามมาไม่หยุดหย่อนทั่วทั้งขาของซ่งหลิงซูทั้งสองข้างล้วนมีแต่รอยขบกัดจนแดงเถือก“เจ้าเป็นสุนัขหรือไง!”“ถ้าข้าเป็นสุนัขก็หมายความว่าเจ้ากำลังถูกสุนัขสมสู่อยู่”“งั้นก็ปล่อยข้าสิ ข้าจะคลานสี่ขาให้เจ้าสมสู่เยี่ยงสุนัข”“เจ้ากล่อมข้าไม่สำเร็จหรอก ข้ารู้ว่าปล่อยเจ้าตอนนี้เจ้าก็จะหนีไป”เมื่อโดนรู้ทันซ่งหลิงซูก็ได้แต่ชักสีหน้ามุ่ยใส่เหยียนอี้ มันก็จริงถ้าเขาปล่อยนางตอนนี้นางจะรีบวิ่งหนีไปเลย ไม่เช่นนั้นคงได

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status