เข้าสู่ระบบแชร์
6 : ยาบำรุงกาย
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-09 15:08:39
บทที่เกี่ยวข้อง
องค์หญิงสองสามี 7 : ความสงสัย'
บทที่ 7'ความสงสัย'..ซ่งหลิงซูเดินเข้ามาในตำหนักของลี่จิ่นฮองเฮาด้วยท่าทางสง่างาม แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความระแวดระวัง นางรู้ดีว่าฮองเฮาผู้นี้ไม่เคยมีเจตนาดีต่อองค์หญิงสาม ยิ่งความทรงจำเดิมบอกเล่าถึงความบาดหมางระหว่างมารดากับลี่จิ่นฮองเฮา ความสงสัยที่ว่ายาบำรุงร่างกายที่ฮองเฮาประทานให้อาจมีพิษปะปนก็ยิ่งชัดเจนขึ้น“ถวายพระพรฮองเฮาเพคะ” ซ่งหลิงซูเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลลี่จิ่นฮองเฮายิ้มบาง แววตาเต็มไปด้วยความเมตตายามทอดมองหลานสาว “ซูเอ๋อร์ วันนี้เจ้ามาหาข้ามีเรื่องใดหรือ?”ซ่งหลิงซูยิ้มตอบ “หม่อมฉันเพียงอยากมาขอบพระทัยสำหรับยาบำรุงที่พระองค์ประทานให้ ดื่มแล้วรู้สึกว่าร่างกายดีขึ้นมากเพคะ”คำพูดนั้นทำให้ลี่จิ่นฮองเฮายิ้มกว้างขึ้น “ดีแล้ว ยานั้นเป็นตำรับพิเศษที่ข้าสั่งให้คนจัดหามาโดยเฉพาะ เพื่อช่วยให้เจ้าฟื้นตัวเร็วขึ้น”ซ่งหลิงซูพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนไม่ได้ตั้งใจ “ตำรับพิเศษเช่นนี้ หม่อมฉันคิดว่าคงหายากมากใช่ไหมเพคะ พระองค์ทรงจัดหามาเองหรือ?”“แน่นอน ข้าสั่งให้คนจัดหามาเองทุกขั้นตอน เพื่อให้เจ้าได้รับสิ่งที่ดีที่สุด”คำตอบนั้นทำให้ซ่งหลิงซูเริ่มมั่นใจในความ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-09องค์หญิงสองสามี 8 : ค่ามัดจำ
บทที่ 8'ค่ามัดจำ'..ในยามนี้ซ่งหลิงซูและสามีทั้งสองย้ายออกมาจากวังหลวงเพื่อมาอยู่อาศัยที่จวนนอกวังแล้ว เหยียนอี้ยังคงออกไปทำงานเช่นเคยในทุก ๆ วัน ต่างกับเซียวหยางชุนที่เขาไม่ต้องทำงานสิ่งใด เนื่องจากเป็นองค์ชายต่างแคว้นแล้วยังร่ำรวยจากทรัพย์สมบัติติดตัวจนใช้กินอยู่ได้อย่างสุขสบายโดยไม่ต้องทำการทำงานให้ลำบากกายในเรือนส่วนตัวที่ตกแต่งอย่างเรียบง่ายแต่สง่างาม เซียวหยางชุนกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่อย่างเงียบเชียบลำพัง ซ่งหลิงซูเดินเข้ามาด้วยท่าทีมุ่งมั่น เงาของนางพาดผ่านไปตามแสงแดดที่สาดส่องเข้ามาภายในเรือน“หยางชุนข้ามีเรื่องอยากขอร้อง” ซ่งหลิงซูกล่าวพร้อมกับนั่งลงตรงหน้าเขาเซียวหยางชุนละสายตาจากหนังสือแล้วเงยมองหน้านางด้วยความสนใจ “เรื่องอะไรหรือคนงามของข้า?”ซ่งหลิงซูเริ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ข้าไม่ไว้ใจหมอหลวงในแคว้นหลงกลัวว่าพวกเขาจะถูกฮองเฮาควบคุม ขอให้เจ้าช่วยส่งยาที่ข้ากินไปให้หมอหลวงในแคว้นเฟิงตรวจสอบหน่อย”นางวางถุงยาที่ยังไม่ได้ถูกต้มลงตรงหน้าของเซียวหยางชุนเขาเลิกคิ้วเล็กน้อย “เจ้าสงสัยในยาเหล่านี้หรือ?”“ใช่ ข้ารู้สึกไม่สบายใจ ยิ่งได้ยินเรื่องของเสด็จแม่ ข้ายิ่งกลัวว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-11องค์หญิงสองสามี 9 : ค่ายฝึกทหาร
บทที่ 9'ค่ายฝึกทหาร'..แสงแดดสาดส่องลงมายังค่ายฝึกทหารที่เต็มไปด้วยเสียงวุ่นวายของเหล่าทหารที่กำลังเตรียมตัวออกไปช่วยเหลือชาวบ้าน ฤดูแล้งที่ยาวนานทำให้แม่น้ำหลายสายแห้งขอด พืชผลทางการเกษตรเสียหายและชาวบ้านประสบปัญหาขาดแคลนน้ำอย่างหนักเหยียนอี้ในชุดแม่ทัพเต็มยศกำลังยืนอยู่กลางลานฝึกท่ามกลางเสียงรายงานจากเหล่าทหาร เขากำลังจัดการงานอย่างเคร่งเครียด ใบหน้าที่ปกติสงบนิ่งบัดนี้เต็มไปด้วยร่องรอยของความเหนื่อยล้า“ท่านพี่อี้!” เสียงหวานใสดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้เขาหันไปมองซ่งหลิงซูในชุดเรียบง่ายแต่สง่างามเดินเข้ามาพร้อมกับปิ่นโตในมือ ใบหน้าของนางประดับด้วยรอยยิ้มที่สดใส“องค์หญิงสาม” เหยียนอี้กล่าวด้วยน้ำเสียงแปลกใจ “เหตุใดพระองค์ถึงมาที่นี่ ค่ายทหารไม่ใช่สถานที่ที่เหมาะสำหรับสตรี”“ข้าได้ยินว่าท่านยุ่งอยู่กับการช่วยเหลือชาวบ้าน จึงนำอาหารมาให้ท่าน”เหยียนอี้มองปิ่นโตในมือของนาง “ขอบพระทัยพระองค์มาก แต่ตอนนี้ข้ายังมีงานต้องจัดการอีกมากนัก คงยังกินข้าวไม่ได้”ซ่งหลิงซูมองเขาด้วยสายตาเห็นใจ “ถ้าเช่นนั้นข้าจะป้อนให้ท่านเอง ท่านจะได้ทำงานไปพร้อมกัน”เขามองดูนางด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความประหล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-11องค์หญิงสองสามี 10 : ขี่ม้าชมทุ่งหญ้า
บทที่ 10‘ขี่ม้าชมทุ่งหญ้า’..แสงแดดอ่อนสาดส่องลงมายังโรงทานขององค์หญิงซ่งหลิงซู ชาวบ้านจำนวนมากมารวมตัวกันเพื่อรับอาหารและน้ำที่แจกจ่าย บรรยากาศเต็มไปด้วยความคึกคัก เสียงหัวเราะพร้อมถ้อยคำขอบคุณจากชาวบ้านบางส่วนทำให้ซ่งหลิงซูรู้สึกอิ่มใจนางยืนอยู่ข้างเหยียนอี้ที่มาดูแลความเรียบร้อยของโรงทาน ทั้งสองมองดูชาวบ้านที่ต่อแถวรับอาหารด้วยรอยยิ้ม“ท่านดูสิ ทุกคนมีความสุขขึ้นมาก”เหยียนอี้พยักหน้า “พระองค์ทรงทำสิ่งที่ดีแล้ว ชาวบ้านเหล่านี้ล้วนได้รับประโยชน์จากโรงทานของพระองค์”แต่ในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน เสียงกระซิบกระซาบจากกลุ่มชาวบ้านบางคนก็ดังขึ้นใกล้ ๆ“องค์หญิงสามเองนั่นแหละที่นำภัยแล้งมาสู่แคว้นหลง”“ใช่แล้ว นางมีดวงฉุดรั้งบ้านเมืองให้ล่มจม พวกเจ้าก็เห็นไม่ใช่หรือ”“นางสร้างภาพ พยายามทำให้ตัวเองดูดีแต่แท้จริงแล้วก็เป็นต้นเหตุของความทุกข์ยาก”คำพูดเหล่านั้นทำให้เหยียนอี้ขมวดคิ้วทันที เขาหันไปมองกลุ่มชาวบ้านด้วยสายตาดุดันก่อนจะกล่าวเสียงเข้ม “พวกเจ้าเป็นอะไรไป มารับอาหารขององค์หญิงสามแต่ยังกล้านินทาว่าพระองค์อีก พวกเจ้าไม่สำนึกบุญคุณกันบ้างหรือ?!”ชาวบ้านกลุ่มนั้นหันมามองเหยียนอี้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-14องค์หญิงสองสามี 11 : แผนการของทั้งสาม
บทที่ 11‘แผนการของทั้งสาม’..ยามค่ำคืนที่สงบเงียบภายในจวนล้วนถูกประดับประดาไปด้วยโคมไฟส่องสว่างไสว บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยความอบอุ่น เซียวหยางชุน เหยียนอี้ และซ่งหลิงซูกำลังนั่งรับประทานอาหารร่วมกัน แสงเทียนบนโต๊ะสาดสะท้อนใบหน้าของทั้งสามที่ดูผ่อนคลายหลังจากเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันแต่ทันใดนั้นเสียงกระพือปีกก็ดังขึ้นที่หน้าต่าง นกเหยี่ยวขาวตัวหนึ่งบินมาเกาะอยู่บนขอบหน้าต่าง เซียวหยางชุนลุกเดินไปหาเหยี่ยวขาวตนนั้นด้วยท่าทางปกติ เหยี่ยวเองก็ไม่ได้ดูหวาดกลัวหรือระแวงเขาแต่อย่างใด มือใหญ่หยิบจดหมายที่ผูกติดอยู่กับขาของนกเหยี่ยวขึ้นมา เขาคลี่จดหมายออกเพื่ออ่านเนื้อความในจดหมายทำให้สีหน้าของเขาเคร่งเครียดขึ้นทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ซ่งหลิงซูถามด้วยความเป็นกังวลเซียวหยางชุนวางจดหมายลงบนโต๊ะ “ม้าเร็วที่ส่งไปแคว้นเฟิงเพื่อน้ำยาไปให้หมอหลวงตรวจสอบ เขาไปไม่ถึงแคว้นเฟิง มีคนพบศพของเขาในป่าดูเหมือนว่าเขาจะถูกสังหารตายหลายวันแล้ว”คำพูดนั้นทำให้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเปลี่ยนไปทันที เหยียนอี้ขมวดคิ้วแน่น “คงมีคนไม่อยากให้เราตรวจสอบตัวยา”ซ่งหลิงซูนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ยานี้มาจากฮองเฮา คนที่ไม่อยากใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-14องค์หญิงสองสามี 11.1 : แผนการของทั้งสาม
บทที่ 11.1‘แผนการของทั้งสาม’..โรงทานที่ควรจะสงบสุขกลับเต็มไปด้วยความวุ่นวาย เมื่อข่าวแพร่กระจายไปทั่วเมืองว่ามีชาวบ้านจำนวนหนึ่งป่วยหนักจากการกินโจ๊กที่โรงทานขององค์หญิงซ่งหลิงซู ชาวบ้านที่โกรธแค้นรวมตัวกันและเดินไปยังศาลเมืองเพื่อฟ้องร้องเรื่องนี้ พร้อมกับเสียงวิพากษ์วิจารณ์ที่รุนแรงขึ้น“องค์หญิงสามมีดวงฉุดรั้งบ้านเมืองไม่พอ ตอนนี้นางยังทำให้คนป่วยหนักอีก!”“โจ๊กของนางทำให้พวกเราท้องร่วง นี่หรือคือการช่วยเหลือประชาชนของนาง เอาของไม่มีคุณภาพมาแจกจ่ายให้พวกเรา!”“ภัยแล้งก็ทุกข์ระทมพอแล้ว นี่องค์หญิงกาลกิณียังมาสร้างเภทภัยให้ชาวบ้านเพิ่มอีก นางเป็นตัวซวยทำให้บ้านเมืองล่มจมจริง ๆ!”เมื่อซ่งหลิงซูได้ยินข่าวว่ามีชาวบ้านท้องร่วงจากโจ๊กโรงทาน นางก็รีบเดินทางมาดูทันทีพร้อมกับเหยียนอี้ที่ติดตามมาด้วยเพื่อดูแลความปลอดภัย เมื่อมาถึงนางพบว่าบรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด ชาวบ้านบางคนกำลังนอนป่วยอยู่บนพื้น ขณะที่อีกหลายคนรวมตัวกันตะโกนด่าทอด้วยความโกรธแค้น“ข้าขอโทษสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น” ซ่งหลิงซูกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงใจ ขณะที่เดินเข้าไปดูอาการของคนป่วยเหล่านั้น “ข้าจะจัดหาหมอมารักษาพวกเจ้าโด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-14องค์หญิงสองสามี 12 : ตำหนักเย็น
บทที่ 12'ตำหนักเย็น'..ภายในท้องพระโรงอันโอ่อ่าของวังหลวงยามนี้เต็มไปด้วยความตึงเครียด เหล่าขุนนางล้วนยืนเรียงแถวลึกสี่แถว แต่งตัวด้วยเครื่องแบบขุนนางตามกรมหรือสำนักที่ตนเองสังกัดอย่างเรียบร้อยสง่างามฮ่องเต้หย่งซวีประทับอยู่บนพระที่นั่งสูงสุด บัลลังก์มังกรอันยิ่งใหญ่ที่ผู้ใดก็ล้วนใฝ่ฝันอยากจะนั่งลงบนเบาะที่ถักทอด้วยไหมทองคำทั้งผืนสักครั้ง กลางท้องพระโรงไม่ได้มีเพียงขุนนาง แต่กลับมีซ่งหลิงซูและเหยียนอี้ยืนอยู่ด้วย ทุกสายตาล้วนจับจ้องมาที่พวกเขาทั้งสองคนเป็นตาเดียวฮ่องเต้ทรงทอดพระเนตรมองพระธิดาและราชบุตรเขยด้วยสายตาเปี่ยมด้วยความเมตตาแต่ก็แฝงความเคร่งขรึม “องค์ชายเซียวหยางชุนไปไหน เหตุใดจึงไม่มาเข้าเฝ้าในวันนี้?”ซ่งหลิงซูเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงสงบ “องค์ชายเซียวหยางชุนต้องรีบกลับแคว้นเฟิง เนื่องจากพระมารดาของเขาป่วยกะทันหัน จึงไม่สามารถมาเข้าเฝ้าได้เพคะ”คำตอบนั้นทำให้ฮ่องเต้พยักหน้าเล็กน้อยแต่ก่อนที่พระองค์จะได้ตรัสอะไรต่อ ลี่จิ่นฮองเฮาที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ ก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ฝ่าบาท หม่อมฉันคิดว่าเราควรเข้าเรื่องสำคัญในวันนี้ คนพูดกันไปทั่วว่าองค์หญิงสามน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-14องค์หญิงสองสามี บทนำ
บทเปิดเสียงดนตรีบรรเลงกึกก้องไปทั่วลานพิธีใหญ่ของพระราชวังแคว้นหลง เหล่าผู้คนมากมายทั้งภายในแคว้นและต่างแคว้นล้วนเดินทางมาร่วมเป็นสักขีพยานในงานแต่งงานอันแปลกประหลาดที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเจ้าสาวหนึ่งคน กับ เจ้าบ่าวสองคน เดินเคียงกันบนพรมสีแดงที่ทอดยาวไปยังแท่นพิธีอันศักดิ์สิทธิ์ เจ้าบ่าวฝั่งหนึ่งคือ ‘องค์ชายเซียวหยางชุน’ แห่งแคว้นเฟิง ส่วนอีกฝั่งคือ ‘แม่ทัพเหยียนอี้’ แห่งแคว้นหลง ทั้งสองต่างมีดวงหน้าหล่อเหลาแต่แฝงความเคร่งขรึมสมเป็นชายชาตรีส่วนเจ้าสาวผู้อยู่ภายใต้ผ้าคลุมหน้าสีแดงคือ ‘องค์หญิงซ่งหลิงซู’ องค์หญิงสามแคว้นหลง ผู้เป็นพระธิดาที่ฮ่องเต้แห่งแคว้นหลงทรงรักและโปรดปรานมากที่สุด แม้นางจะมีดวงกาลกิณีตั้งแต่กำเนิดแต่ฮ่องเต้ก็ทรงหาทุกวิถีทางเพื่อช่วยปัดเป่าโชคร้ายออกจากดวงชะตาของพระธิดาคนโปรดงานแต่งที่มีเจ้าบ่าวถึงสองคนเช่นนี้ ย่อมไม่แคล้วถูกซุบซิบนินทา เสียงเซ็งแซ่ดังขึ้นประปรายล้วนแผ่วเบาจนแทบจะกลืนหายไปในฝูงชนมากมาย“องค์หญิงสามต้องแต่งงานกับชายถึงสองคนเพื่อแก้เคล็ดดวงกาลกิณี ไม่เช่นนั้นจะนำพาหายนะมาสู่บ้านเมือง”“น่าสงสารองค์หญิงสามนัก เกิดเป็นสตรีย่อมอยากมีสามีเพียงคนเดียว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-06
บทล่าสุด
องค์หญิงสองสามี 12 : ตำหนักเย็น
บทที่ 12'ตำหนักเย็น'..ภายในท้องพระโรงอันโอ่อ่าของวังหลวงยามนี้เต็มไปด้วยความตึงเครียด เหล่าขุนนางล้วนยืนเรียงแถวลึกสี่แถว แต่งตัวด้วยเครื่องแบบขุนนางตามกรมหรือสำนักที่ตนเองสังกัดอย่างเรียบร้อยสง่างามฮ่องเต้หย่งซวีประทับอยู่บนพระที่นั่งสูงสุด บัลลังก์มังกรอันยิ่งใหญ่ที่ผู้ใดก็ล้วนใฝ่ฝันอยากจะนั่งลงบนเบาะที่ถักทอด้วยไหมทองคำทั้งผืนสักครั้ง กลางท้องพระโรงไม่ได้มีเพียงขุนนาง แต่กลับมีซ่งหลิงซูและเหยียนอี้ยืนอยู่ด้วย ทุกสายตาล้วนจับจ้องมาที่พวกเขาทั้งสองคนเป็นตาเดียวฮ่องเต้ทรงทอดพระเนตรมองพระธิดาและราชบุตรเขยด้วยสายตาเปี่ยมด้วยความเมตตาแต่ก็แฝงความเคร่งขรึม “องค์ชายเซียวหยางชุนไปไหน เหตุใดจึงไม่มาเข้าเฝ้าในวันนี้?”ซ่งหลิงซูเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงสงบ “องค์ชายเซียวหยางชุนต้องรีบกลับแคว้นเฟิง เนื่องจากพระมารดาของเขาป่วยกะทันหัน จึงไม่สามารถมาเข้าเฝ้าได้เพคะ”คำตอบนั้นทำให้ฮ่องเต้พยักหน้าเล็กน้อยแต่ก่อนที่พระองค์จะได้ตรัสอะไรต่อ ลี่จิ่นฮองเฮาที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ ก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ฝ่าบาท หม่อมฉันคิดว่าเราควรเข้าเรื่องสำคัญในวันนี้ คนพูดกันไปทั่วว่าองค์หญิงสามน
องค์หญิงสองสามี 11.1 : แผนการของทั้งสาม
บทที่ 11.1‘แผนการของทั้งสาม’..โรงทานที่ควรจะสงบสุขกลับเต็มไปด้วยความวุ่นวาย เมื่อข่าวแพร่กระจายไปทั่วเมืองว่ามีชาวบ้านจำนวนหนึ่งป่วยหนักจากการกินโจ๊กที่โรงทานขององค์หญิงซ่งหลิงซู ชาวบ้านที่โกรธแค้นรวมตัวกันและเดินไปยังศาลเมืองเพื่อฟ้องร้องเรื่องนี้ พร้อมกับเสียงวิพากษ์วิจารณ์ที่รุนแรงขึ้น“องค์หญิงสามมีดวงฉุดรั้งบ้านเมืองไม่พอ ตอนนี้นางยังทำให้คนป่วยหนักอีก!”“โจ๊กของนางทำให้พวกเราท้องร่วง นี่หรือคือการช่วยเหลือประชาชนของนาง เอาของไม่มีคุณภาพมาแจกจ่ายให้พวกเรา!”“ภัยแล้งก็ทุกข์ระทมพอแล้ว นี่องค์หญิงกาลกิณียังมาสร้างเภทภัยให้ชาวบ้านเพิ่มอีก นางเป็นตัวซวยทำให้บ้านเมืองล่มจมจริง ๆ!”เมื่อซ่งหลิงซูได้ยินข่าวว่ามีชาวบ้านท้องร่วงจากโจ๊กโรงทาน นางก็รีบเดินทางมาดูทันทีพร้อมกับเหยียนอี้ที่ติดตามมาด้วยเพื่อดูแลความปลอดภัย เมื่อมาถึงนางพบว่าบรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด ชาวบ้านบางคนกำลังนอนป่วยอยู่บนพื้น ขณะที่อีกหลายคนรวมตัวกันตะโกนด่าทอด้วยความโกรธแค้น“ข้าขอโทษสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น” ซ่งหลิงซูกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงใจ ขณะที่เดินเข้าไปดูอาการของคนป่วยเหล่านั้น “ข้าจะจัดหาหมอมารักษาพวกเจ้าโด
องค์หญิงสองสามี 11 : แผนการของทั้งสาม
บทที่ 11‘แผนการของทั้งสาม’..ยามค่ำคืนที่สงบเงียบภายในจวนล้วนถูกประดับประดาไปด้วยโคมไฟส่องสว่างไสว บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยความอบอุ่น เซียวหยางชุน เหยียนอี้ และซ่งหลิงซูกำลังนั่งรับประทานอาหารร่วมกัน แสงเทียนบนโต๊ะสาดสะท้อนใบหน้าของทั้งสามที่ดูผ่อนคลายหลังจากเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันแต่ทันใดนั้นเสียงกระพือปีกก็ดังขึ้นที่หน้าต่าง นกเหยี่ยวขาวตัวหนึ่งบินมาเกาะอยู่บนขอบหน้าต่าง เซียวหยางชุนลุกเดินไปหาเหยี่ยวขาวตนนั้นด้วยท่าทางปกติ เหยี่ยวเองก็ไม่ได้ดูหวาดกลัวหรือระแวงเขาแต่อย่างใด มือใหญ่หยิบจดหมายที่ผูกติดอยู่กับขาของนกเหยี่ยวขึ้นมา เขาคลี่จดหมายออกเพื่ออ่านเนื้อความในจดหมายทำให้สีหน้าของเขาเคร่งเครียดขึ้นทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ซ่งหลิงซูถามด้วยความเป็นกังวลเซียวหยางชุนวางจดหมายลงบนโต๊ะ “ม้าเร็วที่ส่งไปแคว้นเฟิงเพื่อน้ำยาไปให้หมอหลวงตรวจสอบ เขาไปไม่ถึงแคว้นเฟิง มีคนพบศพของเขาในป่าดูเหมือนว่าเขาจะถูกสังหารตายหลายวันแล้ว”คำพูดนั้นทำให้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเปลี่ยนไปทันที เหยียนอี้ขมวดคิ้วแน่น “คงมีคนไม่อยากให้เราตรวจสอบตัวยา”ซ่งหลิงซูนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ยานี้มาจากฮองเฮา คนที่ไม่อยากใ
องค์หญิงสองสามี 10 : ขี่ม้าชมทุ่งหญ้า
บทที่ 10‘ขี่ม้าชมทุ่งหญ้า’..แสงแดดอ่อนสาดส่องลงมายังโรงทานขององค์หญิงซ่งหลิงซู ชาวบ้านจำนวนมากมารวมตัวกันเพื่อรับอาหารและน้ำที่แจกจ่าย บรรยากาศเต็มไปด้วยความคึกคัก เสียงหัวเราะพร้อมถ้อยคำขอบคุณจากชาวบ้านบางส่วนทำให้ซ่งหลิงซูรู้สึกอิ่มใจนางยืนอยู่ข้างเหยียนอี้ที่มาดูแลความเรียบร้อยของโรงทาน ทั้งสองมองดูชาวบ้านที่ต่อแถวรับอาหารด้วยรอยยิ้ม“ท่านดูสิ ทุกคนมีความสุขขึ้นมาก”เหยียนอี้พยักหน้า “พระองค์ทรงทำสิ่งที่ดีแล้ว ชาวบ้านเหล่านี้ล้วนได้รับประโยชน์จากโรงทานของพระองค์”แต่ในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน เสียงกระซิบกระซาบจากกลุ่มชาวบ้านบางคนก็ดังขึ้นใกล้ ๆ“องค์หญิงสามเองนั่นแหละที่นำภัยแล้งมาสู่แคว้นหลง”“ใช่แล้ว นางมีดวงฉุดรั้งบ้านเมืองให้ล่มจม พวกเจ้าก็เห็นไม่ใช่หรือ”“นางสร้างภาพ พยายามทำให้ตัวเองดูดีแต่แท้จริงแล้วก็เป็นต้นเหตุของความทุกข์ยาก”คำพูดเหล่านั้นทำให้เหยียนอี้ขมวดคิ้วทันที เขาหันไปมองกลุ่มชาวบ้านด้วยสายตาดุดันก่อนจะกล่าวเสียงเข้ม “พวกเจ้าเป็นอะไรไป มารับอาหารขององค์หญิงสามแต่ยังกล้านินทาว่าพระองค์อีก พวกเจ้าไม่สำนึกบุญคุณกันบ้างหรือ?!”ชาวบ้านกลุ่มนั้นหันมามองเหยียนอี้
องค์หญิงสองสามี 9 : ค่ายฝึกทหาร
บทที่ 9'ค่ายฝึกทหาร'..แสงแดดสาดส่องลงมายังค่ายฝึกทหารที่เต็มไปด้วยเสียงวุ่นวายของเหล่าทหารที่กำลังเตรียมตัวออกไปช่วยเหลือชาวบ้าน ฤดูแล้งที่ยาวนานทำให้แม่น้ำหลายสายแห้งขอด พืชผลทางการเกษตรเสียหายและชาวบ้านประสบปัญหาขาดแคลนน้ำอย่างหนักเหยียนอี้ในชุดแม่ทัพเต็มยศกำลังยืนอยู่กลางลานฝึกท่ามกลางเสียงรายงานจากเหล่าทหาร เขากำลังจัดการงานอย่างเคร่งเครียด ใบหน้าที่ปกติสงบนิ่งบัดนี้เต็มไปด้วยร่องรอยของความเหนื่อยล้า“ท่านพี่อี้!” เสียงหวานใสดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้เขาหันไปมองซ่งหลิงซูในชุดเรียบง่ายแต่สง่างามเดินเข้ามาพร้อมกับปิ่นโตในมือ ใบหน้าของนางประดับด้วยรอยยิ้มที่สดใส“องค์หญิงสาม” เหยียนอี้กล่าวด้วยน้ำเสียงแปลกใจ “เหตุใดพระองค์ถึงมาที่นี่ ค่ายทหารไม่ใช่สถานที่ที่เหมาะสำหรับสตรี”“ข้าได้ยินว่าท่านยุ่งอยู่กับการช่วยเหลือชาวบ้าน จึงนำอาหารมาให้ท่าน”เหยียนอี้มองปิ่นโตในมือของนาง “ขอบพระทัยพระองค์มาก แต่ตอนนี้ข้ายังมีงานต้องจัดการอีกมากนัก คงยังกินข้าวไม่ได้”ซ่งหลิงซูมองเขาด้วยสายตาเห็นใจ “ถ้าเช่นนั้นข้าจะป้อนให้ท่านเอง ท่านจะได้ทำงานไปพร้อมกัน”เขามองดูนางด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความประหล
องค์หญิงสองสามี 8 : ค่ามัดจำ
บทที่ 8'ค่ามัดจำ'..ในยามนี้ซ่งหลิงซูและสามีทั้งสองย้ายออกมาจากวังหลวงเพื่อมาอยู่อาศัยที่จวนนอกวังแล้ว เหยียนอี้ยังคงออกไปทำงานเช่นเคยในทุก ๆ วัน ต่างกับเซียวหยางชุนที่เขาไม่ต้องทำงานสิ่งใด เนื่องจากเป็นองค์ชายต่างแคว้นแล้วยังร่ำรวยจากทรัพย์สมบัติติดตัวจนใช้กินอยู่ได้อย่างสุขสบายโดยไม่ต้องทำการทำงานให้ลำบากกายในเรือนส่วนตัวที่ตกแต่งอย่างเรียบง่ายแต่สง่างาม เซียวหยางชุนกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่อย่างเงียบเชียบลำพัง ซ่งหลิงซูเดินเข้ามาด้วยท่าทีมุ่งมั่น เงาของนางพาดผ่านไปตามแสงแดดที่สาดส่องเข้ามาภายในเรือน“หยางชุนข้ามีเรื่องอยากขอร้อง” ซ่งหลิงซูกล่าวพร้อมกับนั่งลงตรงหน้าเขาเซียวหยางชุนละสายตาจากหนังสือแล้วเงยมองหน้านางด้วยความสนใจ “เรื่องอะไรหรือคนงามของข้า?”ซ่งหลิงซูเริ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ข้าไม่ไว้ใจหมอหลวงในแคว้นหลงกลัวว่าพวกเขาจะถูกฮองเฮาควบคุม ขอให้เจ้าช่วยส่งยาที่ข้ากินไปให้หมอหลวงในแคว้นเฟิงตรวจสอบหน่อย”นางวางถุงยาที่ยังไม่ได้ถูกต้มลงตรงหน้าของเซียวหยางชุนเขาเลิกคิ้วเล็กน้อย “เจ้าสงสัยในยาเหล่านี้หรือ?”“ใช่ ข้ารู้สึกไม่สบายใจ ยิ่งได้ยินเรื่องของเสด็จแม่ ข้ายิ่งกลัวว
องค์หญิงสองสามี 7 : ความสงสัย'
บทที่ 7'ความสงสัย'..ซ่งหลิงซูเดินเข้ามาในตำหนักของลี่จิ่นฮองเฮาด้วยท่าทางสง่างาม แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความระแวดระวัง นางรู้ดีว่าฮองเฮาผู้นี้ไม่เคยมีเจตนาดีต่อองค์หญิงสาม ยิ่งความทรงจำเดิมบอกเล่าถึงความบาดหมางระหว่างมารดากับลี่จิ่นฮองเฮา ความสงสัยที่ว่ายาบำรุงร่างกายที่ฮองเฮาประทานให้อาจมีพิษปะปนก็ยิ่งชัดเจนขึ้น“ถวายพระพรฮองเฮาเพคะ” ซ่งหลิงซูเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลลี่จิ่นฮองเฮายิ้มบาง แววตาเต็มไปด้วยความเมตตายามทอดมองหลานสาว “ซูเอ๋อร์ วันนี้เจ้ามาหาข้ามีเรื่องใดหรือ?”ซ่งหลิงซูยิ้มตอบ “หม่อมฉันเพียงอยากมาขอบพระทัยสำหรับยาบำรุงที่พระองค์ประทานให้ ดื่มแล้วรู้สึกว่าร่างกายดีขึ้นมากเพคะ”คำพูดนั้นทำให้ลี่จิ่นฮองเฮายิ้มกว้างขึ้น “ดีแล้ว ยานั้นเป็นตำรับพิเศษที่ข้าสั่งให้คนจัดหามาโดยเฉพาะ เพื่อช่วยให้เจ้าฟื้นตัวเร็วขึ้น”ซ่งหลิงซูพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนไม่ได้ตั้งใจ “ตำรับพิเศษเช่นนี้ หม่อมฉันคิดว่าคงหายากมากใช่ไหมเพคะ พระองค์ทรงจัดหามาเองหรือ?”“แน่นอน ข้าสั่งให้คนจัดหามาเองทุกขั้นตอน เพื่อให้เจ้าได้รับสิ่งที่ดีที่สุด”คำตอบนั้นทำให้ซ่งหลิงซูเริ่มมั่นใจในความ
องค์หญิงสองสามี 6 : ยาบำรุงกาย
บทที่ 6‘ยาบำรุงกาย’..“องค์หญิงอย่าวิ่งพ่ะย่ะค่ะ เดี๋ยวจะล้ม”เสียงของเหยียนอี้ตะโกนตามหลังซ่งหลิงซูที่กำลังวิ่งกลับตำหนักด้วยท่าทางรีบร้อน แต่นางกลับหันใบหน้ากลับมาพร้อมสายตาดุดันที่กวาดมองสองบุรุษ “คืนนี้พวกเจ้าไม่ต้องมายุ่งกับข้าเลย ข้าจะปิดตำหนัก”“แล้วพวกข้าจะไปนอนที่ไหน?” เซียวหยางชุนถาม มือของเขายังคงโบกสะบัดพัดไปมาด้วยท่าทางสบายอุรา“จะไปนอนที่ไหนก็เรื่องของพวกเจ้า แต่ไม่ต้องมานอนกับข้า!”ว่าจบซ่งหลิงซูก็รีบหันหน้าวิ่งกลับตำหนักจนชายอาภรณ์ปลิดปลิว แม้ว่าจะรู้สึกเจ็บช่วงล่างมากก็ตามแต่ก็ฝืนทน เมื่อเข้ามาถึงด้านในตำหนักยามหันไปเห็นสวีกงกงจึงเอ่ยคำสั่งทันที“ปิดประตูหน้าต่างให้หมด ห้ามผู้ใดเข้าตำหนักข้า!”“ราชบุตรเขยทั้งสองด้วยหรือพ่ะย่ะค่ะ?” สวีกงกงมีสีหน้าประหลาดใจ“ใช่ โดยเฉพาะพวกเขา ยิ่งต้องห้าม!” นางมองไปที่ประตูหน้าต่าง “ปิดสิ ปิดให้หมดเลย อย่าให้เหลือสักบาน!”สวีกงกงหันไปพยักหน้าให้กับเหล่านางกำนัล ทุกคนจึงช่วยกันปิดประตูหน้าต่างทันที ภายในตำหนักตกอยู่ในความมืดไม่นานก็สว่างไสวขึ้นจากเปลวเทียนที่ถูกจุดทั่วห้อง สวีกงกงเดินเข้ามาหาซ่งหลิงซูก่อนจะรินน้ำชาให้“ดื่มน้ำชาให้หาย
องค์หญิงสองสามี 5 : สองบุรุษร่วมแรง
บทที่ 5‘สองบุรุษร่วมแรง’..“จะ… เจ้าปล่อยข้าได้หรือไม่?” ซ่งหลิงซูหันมาร้องขอเหยียนอี้ให้ปลดพันธนาการออกเพราะถ้าขืนนางยังถูกมัดเช่นนี้คงถูกพวกเขาย่ำยีจนฟ้ามืดเป็นแน่“ขออภัย แต่ข้าชอบเวลาเจ้าถูกมัดมากกว่าเสี่ยวซู”ขาเรียวถูกยกขึ้นพาดบ่าพร้อมแรงกระแทกกระทั้นที่หนักหน่วงมากกว่าเดิม แก่นกายลำอวบใหญ่ผลุบเข้าผลุบออกผ่านช่องทางอ่อนนุ่มที่ตอนนี้ชุ่มไปด้วยน้ำเฉอะแฉะปลายลิ้นไล้เลียไปตามขาอ่อนขาว“อ๊า! จะ… เจ็บ!” นางร้องออกมายามถูกขบกัดลงบนเนื้อที่ขาจนขึ้นรอยฟันแดงแต่ยิ่งเหยียนอี้เห็นน้ำตาของซ่งหลิงซูเขาก็ยิ่งมีอารมณ์มากกว่าเดิมเสียอีก ร่างกายพลุ่งพล่านไปด้วยไฟราคะที่ยากจะดับมอดลงได้ การขบกัดจึงตามมาไม่หยุดหย่อนทั่วทั้งขาของซ่งหลิงซูทั้งสองข้างล้วนมีแต่รอยขบกัดจนแดงเถือก“เจ้าเป็นสุนัขหรือไง!”“ถ้าข้าเป็นสุนัขก็หมายความว่าเจ้ากำลังถูกสุนัขสมสู่อยู่”“งั้นก็ปล่อยข้าสิ ข้าจะคลานสี่ขาให้เจ้าสมสู่เยี่ยงสุนัข”“เจ้ากล่อมข้าไม่สำเร็จหรอก ข้ารู้ว่าปล่อยเจ้าตอนนี้เจ้าก็จะหนีไป”เมื่อโดนรู้ทันซ่งหลิงซูก็ได้แต่ชักสีหน้ามุ่ยใส่เหยียนอี้ มันก็จริงถ้าเขาปล่อยนางตอนนี้นางจะรีบวิ่งหนีไปเลย ไม่เช่นนั้นคงได
