Share
บทที่ 320
Related chapter
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 321
เกรงว่าชีวิตในวังหลังของตนภายภาคหน้าคงต้องลำบากยิ่งกว่านี้แล้ว!"ลูกชาย..."หลินกุ้ยเฟยจ้องมองไปที่เงาร่างของหลี่หลงหลินทั้งน้ำตา "คนที่เดียวที่แม่พึ่งพาได้ก็คือเจ้า..."เมื่อหลี่เฟิงอวิ๋นมอบหยกเจ้าแม่กวนอิม ไทเฮาทรงมีพระทัยเบิกบานยิ่งนัก รีบจับมือเขาไม่ยอมปล่อยดังนั้น หลี่เฟิงอวิ๋นก็เข้าไปนั่งประจบประแจงไทเฮาเหมือนกับฮ่องเต้หวู่“เจ้าลูกทรพีผู้นี้ ช่างแสดงละครเก่งยิ่งนัก!”ฮ่องเต้ทรงขมวดคิ้ว แม้ในใจจะไม่ชอบ แต่ไม่ควรเกิดโทสะเมื่ออยู่ต่อหน้าไทเฮา ทำได้เพียงระงับความโกรธเอาไว้เท่านั้น “เสด็จย่า”เจ้าสี่หลี่จือก็รีบก้าวเข้ามา มอบลูกท้อหยกออกมาด้วยสองมือ “หลานขอถวายลูกท้อหยกนี้ ขอให้เสด็จย่ามีโชควาสนาเหมือนมหาสมุทร อายุยืนยาวดั่งขุนเขาพ่ะย่ะค่ะ!”องค์ชายอีกหลายองค์ก็รีบแย่งชิงตัดหน้ากันเดินเข้ามามอบของขวัญให้“เสด็จย่า สิ่งที่หลานมอบให้คือต้นสนไท่ซานนิรันดร์ที่แกะสลักจากปะการังแดงพ่ะย่ะค่ะ!”“เสด็จย่า ของขวัญชิ้นนี้ของหลานคือหรูอี้งาช้าง ขอให้เรื่องต่างๆ ผ่านไปอย่างราบรื่น คิดสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนาพ่ะย่ะค่ะ!”“เสด็จย่า...”ไทเฮาพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง แล้วเอ่ยชม “ดี! ดีมาก!
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 322
เมื่อหลี่หลงหลินออกมาบรรยากาศภายในงานเลี้ยงพลันเปลี่ยนไปอย่างฉับพลันงานเลี้ยงที่เดิมทีคึกคักมีสีสัน กลับกลายเป็นความเยือกเย็น!เหล่าสตรีจากตระกูลซู ใบหน้างดงามนั้นก็เผยความประหม่ามากขึ้นฮูหยินผู้เฒ่าซูที่เดิมทีหลับตาพักผ่อนอยู่นั้น ในเวลานี้ดวงตาทั้งสองข้างพลันเบิกกว้างภายในห้องโถงหลินกุ้ยเฟยจ้องมองไปที่หลี่หลงหลิน สองมือกำแน่นจนเหงื่อออกเต็มไปหมดฮองเฮาหลู่ยังกล่าวเหน็บแนมอยู่ข้างๆ “เจ้าเก้าช่างสร้างศัตรูเอาไว้ไม่น้อยเลยนะ!”ภายใต้สายตาที่จ้องมองของทุกคน ไม่นานหลี่หลงหลินก็เดินมาถึงด้านหน้าไทเฮา แล้วหยิบกล่องไม้ทรงสี่เหลี่ยมออกมา “เสด็จย่า นี่คือของขวัญจากหลายพ่ะย่ะค่ะ!”ไทเฮาทรงมองเห็นไม่ชัด จึงกล่าวด้วยความสงสัย “มันคืออะไร?”หลี่หลงหลินเปิดกล่องไม้ออกแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “สิ่งนี้เรียกว่าแว่นสายตายาวพ่ะย่ะค่ะ!”ทุกคนต่างก็ยืดคอยาวมองสิ่งที่อยู่ในกล่อง แล้วตะลึงงันทันที???นี่มันคือสิ่งใดกันเล็กไม่ว่ามันเป็นแค่ท่อนไม้สองท่านเก่าๆ ที่มีผลึกสองแผ่นอยู่ตรงกลางเท่านั้นไม่ใช่หรือ?นี่คือของขวัญวันเกิดที่องค์ชายเก้ามอบให้ไทเฮาหรือ?มันไม่ดูยากจนข้นแค้นไปหน่อยหรือ!
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 323
“หากราษฎรทุกคนทำตามองค์ชายเก้า ไม่ให้ความเคารพต่อผู้อาวุโสเช่นนี้! ต้าเซี่ยอันยิ่งใหญ่ มารยาทพิธีกรรมถูกทำลาย ศีลธรรมคุณธรรมสาบสูญ”สีหน้าของขุนนางทุกคนต่างเคียดแค้นชิงชัง พากันตำหนิหลี่หลงหลินอย่างเดือดดาลมันก็แค่ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ แต่พวกเขากลับทำให้เรื่องที่ดูธรรมดาๆ กลายเป็นเรื่องใหญ่ ทำให้มันเป็นถึงระดับแคว้น ระดับคุณธรรมดาศีลธรรม“แย่แล้ว! แย่แล้ว!”นอกจากกงซูหว่านแล้ว สตรีตระกูลซูทุกคนล้วนมีสีหน้าประหม่ากันมากลั่วอวี้จู๋บ่นว่า “ข้าเคยเตือนองค์ชายเก้าแล้ว ทั้งที่เขาพูดเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าเตรียมของขวัญวันเกิดเสร็จแล้ว”ซูเฟิ่งหลิงกำหมัดแน่น กล่าวด้วยความขุ่นเคือง “ข้ารู้ว่าองค์ชายเก้าพึ่งพาไม่ได้ เขารนหาที่ตายให้ตัวเองยังไม่พอ แต่ยังลากพวกเราตระกูลซูลงหลุมไปด้วย”ฮูหยินผู้เฒ่าซูนิ่งเงียบ ในมือดึงลูกประคำพร้อมกับพึมพำว่าอามิตาพุทธ อวยพรให้พระพุทธคุณคุ้มครองในท้องพระโรงหลินกุ้ยเฟยก็ตะลึงเช่นกัน พุ่งไปตรงหน้าราวจับบันไดโดยไม่สนภาพลักษณ์ใดๆ สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว “ทำอย่างไร? ทำอย่างไรดี?”ไทเฮายิ่งไม่พอพระทัยมากกว่า นางไม่พูดกับหลี่หลงหลิน แต่พูดกับฮ่องเต้หวู่ “ฮ่องเต้
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 324
ในยุคโบราณ สายตายาวเป็นโรคที่ไม่มีทางรักษาหายไม่ว่าเจ้าจะเป็นสูงส่งเพียงใด แต่เมื่ออายุมากขึ้น ก็ต้องสายตายาว มองเห็นสิ่งต่างๆ ได้เลือนรางต่อให้หินสมุนไพรที่มีชื่อเสียงมากน้อยเพียงใดก็ไร้ประโยชน์หลี่หลงหลินกลับพูดว่าสวมแว่นตาสายตายาวนี้แล้ว จะสามารถกลับมามองเห็นได้ชัดเจนขึ้นอย่างนั้นหรือ?นี่ไม่ใช่ทักษะทางการแพทย์ แต่คือเวทมนตร์ตู้เหวินยวนเป็นผู้นำกลุ่มคนไร้เหตุผลออกมาประณามหลี่หลงหลิน หลี่หลงหลินเพียงพูดประโยคเดียว “หากเสด็จย่ามองไม่เห็น ข้าก็ยินดีที่จะควักลูกตาคู่นี้ของข้าออกมา”ตู้เหวินยวนหยุดเดือดพล่านแล้ว กลับพูดด้วยสีหน้าพอใจ “องค์ชายเก้า เจ้าพูดเองนะ ต่อหน้าฝ่าบาทและไทเฮาเช่นนี้ เจ้าห้ามเสียใจทีหลัง”หลี่หลงหลินเอามือไพล่หลัง แล้วกล่าวด้วยความภูมิใจ “ในชีวิตที่มีขีดจำกัดของข้า ไม่มีสิ่งใดให้เสียใจ”ทุกคนต่างรู้สึกตกตะลึงองค์ชายเก้าเสแสร้งเกินไปแล้วกระมังเพื่อแสดงบารมีของตัวเองต่อหน้าทุกคน แม้แต่ชีวิตของเจ้าก็ไม่ต้องการแล้วอย่างนั้นหรือ?ตู้เหวินยวนรู้สึกดีใจเกินคาดมาก เขาคุกเข่าลงต่อหน้าฮ่องเต้หวู่ “ฝ่าบาท ในเมื่อองค์ชายเก้ามั่นใจในตัวเองขนาดนี้ ก็ให้เขาลองดูเ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 325
เรื่องบ้าอะไรกัน?กิ่งไม้สองท่อนนั้น แผ่นผลึกสองแผ่นนั้น ก็สามารถรักษาสายตายาวได้หรือ?นี่มันน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้วฮ่องเต้หวู่ตบไหล่หลี่หลงหลิน แล้วชมว่า “เจ้าเก้า เจ้าช่างยอดเยี่ยมมากจริงๆ แต่ว่าสายตายาวอันนี้ ทำให้ข้าด้วยสักอันได้หรือไม่ ช่วงนี้ข้าก็รู้สึกว่าสายตาข้ามันพร่ามัว...”หลี่หลงหลินกล่าวด้วยรอยยิ้ม “เสด็จพ่อ ท่านวางใจเถอะ ไว้รอให้งานเลี้ยงจบแล้ว ลูกจะเตรียมให้ทันทีเลยพ่ะย่ะค่ะ”“ดี! ดี!”ฮ่องเต้หวู่ดีใจเป็นอย่างยิ่ง เอ่ยชมว่า “เจ้าเก้า แว่นสายตายาวของเจ้า ถือเป็นของขวัญที่ดีที่สุด ดีกว่าหยกเจ้าแม่กวนอิมอะไรนั่นมากจริงๆ”เมื่อกล่าวจบแล้ว ฮ่องเต้หวู่ก็มองยั่วยุไปที่หลี่เฟิงอวิ๋นหลี่เฟิงอวิ๋นไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ จ้องมองไปที่หลี่หลงหลินด้วยแววตาเกลียดชัง และเอ่ยด้วยรอยยิ้มขุ่นเคือง “เจ้าเก้า พวกเรามาคอยดูเถอะ”หลี่หลงหลินเห็นหลี่เฟิงอวิ๋นโกรธเคือง ก็รู้ว่าเขาเห็นตนเป็นศัตรูตัวฉกาจ อยากจะกำจัดเต็มที“เฮอะๆ”“คอยดูหรือ?”“ข้าจะทำให้เจ้าเดินไม่ได้เสียตอนนี้”หลี่หลงหลินหัวเราะเย็นชา แล้วหันไปมองไทเฮา “เสด็จย่า ใต้หล้าที่เต็มไปด้วยสีสัน ภาพที่มีชีวิตชีวาและคึกคั
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 326
ฮูหยินผู้เฒ่าซูและสะใภ้ทั้งสามต่างก็มองอย่างโง่เขลาซูเฟิ่งหลิงเจ้าทำอะไรของเจ้านั่นเป็นของขวัญที่องค์ชายสามมอบให้ไทเฮาเลยนะเหตุใดเจ้าถึงได้ซุ่มซ่ามขนาดนี้ หักศีรษะหยกของเจ้าแม่กวนอิมลงมาได้อย่างไร?คราวนี้จะจัดการสถานการณ์อย่างไร?ด้วยความเดือดดาลของฮ่องเต้ ไม่มีทางไม่โกรธตระกูลซูลั่วอวี้จู๋ กงซูหว่าน หลิ่วหรูเหยียนทำอะไรไม่ถูก เดินเข้ามาขอร้องหลี่หลงหลิน “องค์ชายเก้า เจ้าช่วยคิดหาทางช่วยเหลือน้องสาวที”“ถึงแม้ว่านางจะเป็นคนสะเพร่า แต่อย่างไรนางก็เป็นพระชายาของเจ้า”“ใช่ เจ้ารีบพูดช่วยนางเร็วเข้า”หลี่หลงหลินมองไปที่ปิ่นทองไม้หนานมู่บนหัวของสตรีทั้งสาม “แล้วเรื่องปิ่นปักผม?”สตรีทั้งสามตะลึงงันแล้วพูดว่า “นี่มันเวลาไหนแล้ว เจ้ายังมานึกถึงเรื่องเล็กๆ น้อยๆ อีกหรือ”“ทุบปิ่นไม่ทุบปิ่นอะไร เป็นครอบครัวกันทั้งนั้น”“พวกเราปักปิ่นอันเดียวกัน ก็หมายความว่าพี่น้องรักใคร่กันลึกซึ้ง”หลี่หลงหลินยิ้ม “อื้อ ในเมื่อพวกพี่สะใภ้ขอร้องข้า ข้าก็ต้องพูดช่วยซูเฟิ่งหลิงอย่างแน่นอน”หลังจากพูดจบแล้ว หลี่หลงหลินก็เดินไปตรงหน้าซูเฟิ่งหลิงแล้วบ่นว่า “เจ้านี่นะ ช่างโง่จริงๆ นี่เป็นของขวัญของ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 327
ซูเฟิ่งหลิงยืนอยู่บนเวที มือถือศีรษะของเจ้าแม่กวนอิม ดวงตาทั้งคู่จ้องมองไปที่หลี่หลงหลิน น้ำตาไหลพรากอย่างไม่พอใจ “เจ้าเกลียดข้าขนาดนี้เลยหรือ! อยากให้ข้าตายให้ได้เลยหรืออย่างไร?”“หลี่หลงหลิน ข้ามองเจ้าผิดไปจริงๆ!”สามีของตนกลับหักหลังตนได้!มีชีวิตอยู่แล้วจะมีความหมายอะไร?ชั่วขณะนั้น ซูเฟิ่งหลิงอยากจะตายจริงๆแน่นอนว่าก่อนที่นางจะตาย นางจะต้องฆ่าหลี่หลงหลินก่อน ถือเป็นการขจัดความชั่วร้ายแทนประชาชน!ชายผู้นี้ช่างต่ำช้าและหน้าไม่อายจริงๆ...หลี่หลงหลินยิ้มบาง แล้วกล่าวว่า “โบยสี่สิบไม้ ข้ายอมรับ! แต่คนที่จะโดนไม่ใช่ซูเฟิ่งหลิง แต่เป็นพี่สาม!”หลี่เฟิงอวิ๋นขมวดคิ้วแน่น แล้วกล่าวด้วยเสียงหัวเราะเย็นชา “เจ้าเก้า เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับข้า?”หลี่หลงหลินกล่าวด้วยรอยยิ้ม “เกี่ยวสิ และเกี่ยวข้องกับใต้หล้าด้วย! ทุกคนลองคิดดูนะ หยกไขมันแกะแข็งมาก! แม้ว่าซูเฟิ่งหลิงจะมีแรงเยอะรวมกับวัว แต่ก็ไม่มีทางหักหัวของเจ้าแม่กวนอิมลงออกมาได้!”“ยิ่งไปกว่านั้นแล้ว นางเป็นเพียงสตรีผู้บอบบางเพียงคนหนึ่งเท่านั้น!”ซูเฟิ่งหลิงกล่าวด้วยความไม่พอใจ “ข้าบอกบางตรงไหนมิทราบ? แค่มือข้างเดียวของข้า ก็สามารถ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 328
หลี่เฟิงอวิ๋นเผชิญหน้าต่อเสียงคำรามของฮ่องเต้หวู่ เขาไม่ได้ส่งเสียงใดๆชีวิตที่แข็งแกร่งและกล้าหาญ ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล!ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว วิธีการของตนเองก็ถูกหลี่หลงหลินเปิดโปงแล้ว หากยังดันทุรังต่อไป ก็มีแต่จะขายหน้า!“เจ้าเก้า!”แววตาของหลี่เฟิงอวิ๋นนั้นดุร้ายมาก เขาจ้องไปที่หลี่หลงหลินอย่างเอาเป็นเอาตาย!ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้ว ว่าเหตุใดเจ้าสี่ถึงได้เกลียดชังเจ้าเก้าเข้ากระดูกเช่นนี้!คนผู้นี้ไม่ใช่คนไร้ประโยชน์ที่ตนคิดเอาไว้ มันได้เปลี่ยนไปนานแล้ว ราวกับงูพิษที่ซ่อนอยู่ในเงามืด ดุร้ายเป็นอย่างยิ่ง!ตนไม่ระวังเพียงเล็กน้อย ก็จะตกหลุมพรางของเขา!“หลี่เฟิงอวิ๋น!”“เจ้าหูหนวกหรือ?”“ยังไม่รีบคุกเข่าขอโทษเสด็จย่าอีก!”“หรือว่าเจ้าอยากให้ข้าลากเจ้าออกไปโบยสี่สิบไม้จริงๆ?”ฮ่องเต้หวู่เห็นว่าหลี่เฟิงอวิ๋นไม่พูด ก็ยิ่งเดือดดาล และเรียกชื่อของเขาออกมาทันทีหลี่เฟิงอวิ๋นยังคงเงียบ“เจ้าๆๆ...”ร่างมังกรของฮ่องเต้หวู่สั่นเทา ริมฝีปากสั่นเทา แม้แต่พูดก็พูดไม่ออกไทเฮาจึงเอ่ยเกลี้ยกล่อม “ฮ่องเต้ ช่างเถอะ ช่างเถอะ! วันนี้อย่างไรก็เป็นวันเกิดของข้า พวกเจ้าสองพ่
Latest chapter
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 404
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 403
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 402
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 401
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 400
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 399
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 398
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 397
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 396
