บทที่ 440

“เจ้ากำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร?!”

เสี่ยวเถากดดันอิ๋นหลิงมากขึ้นอีกเล็กน้อยแล้วตะโกนใส่นางด้วยความตกใจ

“ท่านไม่จำเป็นต้องมาบอกใบ้ว่าข้าไม่ควรพูดความจริง เพียงแต่ข้าคาดไม่ถึงว่าพระชายาหลีจะเหยียบศพของข้าเพื่อให้ได้รับความไว้วางใจจากฮูหยินเหยียน ตอนนี้เรื่องต่าง ๆ ได้เกิดขึ้นแล้ว ข้าไม่จำเป็นต้องปกปิดมันแทนพระชายาหลีอีกต่อไป!”

อิ๋นหลิงหันไปมองฮูหยินเหยียนด้วยสีหน้าขุ่นเคือง

“ฮูหยิน พระชายาหลีทนไม่ได้ที่จะเห็นคนอื่นมีชีวิตที่ดีกว่านาง นางจึงสั่งให้ข้าวางยาคุณหนูด้วยเจตนาร้าย และจงใจส่งคนออกไปพูดอะไรบางอย่างกับป้าฟางเพื่อคลายข้อสงสัยที่มีต่อนาง

“ฮูหยิน ข้าไม่เคยทำสิ่งที่เป็นอันตรายเช่นนี้มาก่อน ข้าเลยกลัวมาก จึงไปที่ประตูเพื่อแอบฟัง คาดไม่ถึงว่า… คาดไม่ถึงว่าพระชายาจะใช้ข้าตัดปัญหา ฮูหยิน อิ๋นหลิงไม่มีทางพิสูจน์ความบริสุทธิ์ได้จริง ๆ ดังนั้น…”

ก่อนที่อิ๋นหลิงจะพูดจบนางไม่รู้ว่ามีพลังจากไหนปะทุออกมาจากทั่วทั้งร่างกายของนางจนหลุดจากการจับกุมของเสี่ยวเถา พาร่างของนางไปกระแทกกับเสาสีแดงหนาที่อยู่ข้าง ๆ อย่างเต็มแรง อิ๋นหลิงล้มลงกับพื้นแล้วหมดลมหายใจ

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างหวาดกลัวและตกตะ