บทที่ 315

ผู้หญิงคนนี้มีความสามารถจริง ๆ

รอยยิ้มของไป๋ชิงดูอันตราย เขามองไปที่เย่เหลียนด้วยดวงตาอันน่าสะพรึงราวกับว่ากำลังเลียเลือดจากปลายมีด

“ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างหมอเทวดาเฮ่อหลาน หอการแพทย์ ฉู่เนี่ยนซีและเย่เฟยหลี่นั้นมีความลึกซึ้งกันมากแค่ไหน เราต้องคว้าโอกาสเอาไว้และทำให้พวกเขาตกอยู่ใต้อำนาจของพวกเรา”

“เช่นนั้นเราก็ตีสนิทหมอเทวดาเฮ่อหลานก่อน หากเราไม่ประสบความสำเร็จก็ค่อยถึงตาฉู่เนี่ยนซี แบบนั้นเราก็สามารถติดต่อหมอเทวดาเฮ่อหลานและเข้าไปในหอการแพทย์ได้เช่นกัน ถึงอย่างไรก็เข้าทางพวกเราอยู่ดี”

เย่เหลียนเงยหน้ามองไป่ชิงและยิ้ม ดูเหมือนว่าหอการแพทย์จะเป็นของพวกเขาไปแล้ว

หลังจากการเดินทางอันยาวนานหลายวัน ในที่สุดคณะเดินทางก็มาถึงเมืองหนานหลิน

ไม่มีทหารเฝ้าประตูเมือง แต่ระหว่างทางได้เห็นผู้ประสบภัยเป็นจำนวนมาก ตอนนี้ดูเหมือนว่าผู้ที่สามารถหนีได้ก็หนีไป ส่วนผู้ที่ไม่สามารถหนีได้ ก็อยู่ได้เฉพาะในเมืองหนานหลินหรือเมืองโดยรอบเท่านั้น

ถนนที่มีเสียงดังแต่เดิมตอนนี้รกร้างราวกับเมืองร้าง เมื่อเจ้าเมืองหนานหลินได้ยินว่าเย่เฟยหลีและคนอื่น ๆ กำลังมา เขาก็มารออยู่ที่ประตูเมืองด้วยตัวเอง

“กระหม่อ