บทที่ 175

เสียงที่ชัดเจนดังขึ้น และทุกคนต่างก็หันไปมอง ก่อนจะเห็นสตรีในอาภรณ์สีขาวแซมฟ้าเดินเข้ามาช้า ๆ

นางดูจิตใจดี สง่างาม และมีจิตวิญญาณแห่งเทพธิดาที่ไม่เคยถูกมนุษย์ทำให้ต้องแปดเปื้อน

นางเดินเข้าไปหาไทเฮาก่อนจะโค้งคำนับด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยบนใบหน้า และลักยิ้มลูกแพร์ทั้งสองข้างริมฝีปากของนางก็เพิ่มความน่ารักขึ้นอีกเล็กน้อย

“ถวายบังคมเสด็จแม่เพคะ”

“รีบลุกขึ้นเถิด!” ไทเฮามีความสุขทันทีเมื่อเห็นเย่หลิงเอ๋อร์ ไทเฮาช่วยพยุงนางขึ้นและจับมือของนางไว้ “ที่นี่ลมแรง เจ้าร่างกายไม่แข็งแรง เหตุใดถึงไม่พักอยู่ในตำหนักล่ะ? "

“ลูกได้ยินมาว่าเสด็จแม่จัดงานเลี้ยงชมดอกเบญจมาศ หลิงเอ๋อร์รู้สึกเบื่อ จึงอยากมาร่วมสนุกน่ะเพคะ!”

เย่หลิงเอ๋อร์ถือโอกาสนั่งลงข้างไทเฮา ทันใดนั้นก็มองไปที่ฉู่เหนียนซี ก่อนจะกระพริบตาให้นาง “เสี่ยวซีเอ๋อร์ มานั่งข้าง ๆ ข้าสิ”

ซุนจื่อซีที่อยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะก้าวไปข้างหน้าสองก้าวหลังจากได้ยินสิ่งนี้ แต่เมื่อเห็นดวงตาของเย่หลิงเอ๋อร์ นางก็หยุดเดินและมองฉู่เนี่ยนซีที่เดินไปหยุดข้างหน้าเย่หลิงเอ๋อร์

“เสี่ยวซีเอ๋อร์ เจ้าสวยขึ้นอีกแล้ว”

หากเป็นคนอื่น ฉู่เนี่ยนซีคงคิดว่าคน ๆ นี้กำลังเ