Share
บทที่ 789
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 790
เยี่ยจื่อขอบตาแดงเล็กน้อย กำมือฮูหยินเสิ่นแน่น“อย่าร้อง พวกเราสองแม่ลูกดีใจ”ฮูหยินเสิ่นลูบมือเยี่ยจื่อ “คนต้องมองไปข้างหน้า เรื่องที่ผ่านไปแล้ว ก็ปล่อยให้ผ่านไปเถอะ! แม่เป็นเช่นนี้ เจ้าก็ต้องเป็นเช่นนี้ รู้หรือไม่?”เยี่ยจื่อพยักหน้า กอดฮูหยินเสิ่นเบาๆฮูหยินเสิ่นลูบหลังเยี่ยจื่อ จากนั้นก็กล่าว “เรื่องที่หยุนเจิงและเมี่ยวอินไม่มีลูก แม่ไม่สะดวกถาม พวกเจ้าหาเวลาถามสักหน่อย หากเป็นเพราะร่างกายหยุนเจิงมีปัญหา ควรรักษาเช่นกันก็รักษาเช่นนั้น อย่าคิดเกรงใจเด็ดขาด หากถ่วงเวลาเช่นนี้ต่อไป...”“พี่สะใภ้ ท่านไปถามเถอะ!”เสิ่นลั่วเยี่ยนโยนเรื่องนี้ให้เยี่ยจื่อทันที“จะถามก็เป็นเจ้าถาม”เยี่ยจื่อกล่าวด้วยความอาย “เจ้าเป็นพระชายา เจ้าไม่ถามใครจะถาม?”“ข้า...”เสิ่นลั่วเยี่ยนหน้าร้อนผ่าวจะให้นางถามเช่นไร!ฮูหยินเสิ่นยิ้มมองสองสาว “ใครไปถาม พวกเจ้าปรึกษากันเอง! ถึงเช่นไร เรื่องนี้ต้องทำให้กระจ่างโดยเร็ว”สองสาวมองหน้ากันเงียบๆ ต่างแอบบ่นในใจ……“ก็อกๆ...”หยุนเจิงกำลังเขียนบางอย่างอยู่ในห้อง ด้านนอกมีเสียงเคาะประตูลอยมา“เข้ามาเถอะ!”หยุนเจิงวางปากกาขนนกในมือลง งายหน้ามองประตู“
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 791
การกระทำที่กะทันหันของหยุนเจิงทำให้เยี่ยจื่อตกใจเดิมเยี่ยจื่อสามารถดิ้นรนขัดขืนได้ ทว่าหยุนเจิงกอดนางไม่ปล่อยเยี่ยจื่อโมโหและอาย จึงหยิกหยุนเจิงเบาๆ “เจ้าอยากตายหรือ! ประตูยังเปิดอยู่เลย! รีบปล่อยข้า!”เยี่ยจื่อโมโหและอายแม้ความสัมพันธ์ของนางกับหยุนเจิงจะเปิดเผยต่อสาธารณะ ทั้งยังเคยมีการกระทำใกล้ชิดกันมาหลายครั้งแล้วแต่ถูกหยุนเจิงกอดไว้โดยประตูเปิดอยู่เช่นนี้ ทำให้นางอับอายไม่น้อยประตูเปิดอยู่?หยุนเจิงยิ้มมุมปาก ปล่อยเยี่ยจื่อทันที จากนั้นก็รีบวิ่งไปปิดประตูให้สนิทอื้ม ทั้งยังลงกลอนประตูด้วยเห็นการกระทำของหยุนเจิง เยี่ยจื่อรู้สึกเหมือนเป็นแกะกำลังเข้าปากเสือหยุนเจิงเดินกลับมาข้างโต๊ะตำรา จากนั้นก็กอดเยี่ยจื่อไว้อีกครั้งครั้งนี้ เยี่ยจื่อไม่ขัดขืนแล้ว เพียงหยุนเจิงเบาๆ จากนั้นก็ปล่อยให้หยุนเจิงกอดตามอำเภอใจ“อย่าขยับ ข้าดูสิ่งที่เจ้าเขียน”เยียจื่อจ้องหยุนเจิงด้วยความเขินอาย จากนั้นก็อ่านแผนการรวบรัดตัดทอนกองทัพของหยุนเจิงหนึ่งแสน!นึกไม่ถึงว่าหยุนเจิงจะตัดทหารประจำการของกองทหารมณฑลทางเหนือเหลือหนึ่งแสน?นี่...น้อยกว่าที่เขากล่าวไว้ก่อนหน้านี้อีก!“หนึ่งแสนน้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 792
เยี่ยจื่อโกรธและเขินอาย ลังเลเล็กน้อย จากนั้นก็หยั่งเชิงเขา “ข้าถามเจ้าเรื่องนึง เจ้าห้ามโกรธ ตกลงหรือไม่?”“เรื่องใด?”หยุนเจิงสงสัย จากนั้นก็ยิ้มร้าย “หากข้าโกรธ เจ้าจูบข้าสักหน่อย ข้ารับประกันไม่โกรธแล้ว!”“คุยเรื่องสำคัญกับเจ้าอยู่! ไม่จริงจังเลยสักนิด!”ใบหน้าเยี่ยจื่อเริ่มร้อนผ่าว หลังจากทำใจสักพัก จึงกระซิบกล่าว “เจ้ากับเมี่ยวอินอยู่ด้วยกันมาตั้งนานเช่นนี้แล้ว ยังไม่เห็นเมี่ยวอินตั้งครรภ์ พวกเจ้าสองคน...สุขภาพใครสักคน...มีปัญหาหรือไม่?”เมื่อได้ฟังคำของเยี่นจื่อ ใบหน้าหยุนเจิงกระตุกทันทีเยี่ยจื่อเห็นดังนั้นก็กล่าวด้วยความกระอักกระอ่วน “หากเจ้าไม่สะดวกพูด เช่นนั้น...”“เจ้ามาหาข้า เพื่อถามเรื่องนี้หรือ?” หยุนเจิงถามอย่างหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้“อื้ม”เยี่ยจื่อพยักหน้าเบาๆ ใบหน้าเริ่มร้อนหยุนเจิงมุมปากยกขึ้น จากนั้นเอ่ยถาม “เจ้าอยากถามเอง หรือว่ามีใครใช้ให้เจ้ามาถาม?”“เป็นท่านแม่...”เยี่ยจื่อกัดริมฝีปากเบาๆ จากนั้นก็พึมพำ “คืนนี้ท่านแม่กับลั่วเยี่ยนพูดถึงปัญหาการให้กำเนิดบุตรของพวกเจ้า ข้านึกขึ้นได้ว่าเจ้ากับเมี่ยวอินอยู่ด้วยกันมาตั้งนานแล้ว แต่ท้องของเมี่ยวอินไ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 793
จุมพิตนี้ เต็มไปด้วยอารมณ์หยุนเจิงแทบทนรอไม่ไหวที่จะกลืนกินสตรีผู้ที่เขาโหยหามาเนิ่นนานหลังจากจุมพิตเร้าร้อน หยุนเจิงปลดอาภรของตัวเองทันทีเวลานี้ หยุนเจิงคิดว่าเสื้อผ้าสมัยโบราณช่างน่ารำคาญเสียจริง!อีกทั้ง ฤดูหนาวต้องสวมเสื้อหลายชั้น!ต่อให้ภายในห้องเผาถ่านไฟเอาไว้ แต่ก็ยังต้องสวมเสื้อหลายชั้น“รอก่อน!”ขณะที่หยุนเจิงใกล้เปลือยเปล่าเหมือนกับเยี่ยจื่อ ทันใดนั้นเยี่ยจื่อตื่นเต้น พลันจับมือหยุนเจิงเอาไว้“……”หยุนเจิงมองเยี่ยจื่อด้วยความเอือมระอา “เจ้าคงไม่บอกกับข้า เจ้ารอบเดือนมาหรอกกระมัง?”ให้ตายสิ!ไม่ถึงขั้นนั้นกระมัง!“พูดอะไรน่ะ!”เยี่ยจื่อลุกขึ้นนั่ง จากนั้นก็ดึงผ้าห่มมาห่อหุ้มกาย กล่าวด้วยสีหน้าแดงกล่ำ “จู่ๆ ข้าคิดเรื่องหนึ่งขึ้นมา”“ตอนนี้หากไม่ใช่เรื่องเป่ยหวนบุกมา ล้วนเป็นเรื่องเล็ก!” หยุนเจิงหน้าไม่อายดึงผ้าห่มของเยี่ยจื่อออก จากนั้นก็เกาะกุมร่างอรชรของเยี่ยจื่อ “ตอนนี้ข้าต้องการกินเกี๊ยว ใครก็ไม่อาจรบกวนได้ทั้งนั้น!”“ถุย! พูดอะไร!”เยี่ยจื่อกัดปากเบาๆ จากนั้นหยิกมือที่ซุกซนของเขาเบาๆ จากนั้นก็กล่าวด้วยความเขินหน้าแดง “ตกลงกับข้าหนึ่งเรื่อง ดีหรือไม่?”ห
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 794
ไม่รู้เลย แม้แต่จักรพรรดิยังไม่อาจทำให้ทุกคนตามใจตัวเองได้ นับประสาสิ่งใดกับคนอื่นล่ะมนุษย์ ไม่อาจไม่ยึดเอาตัวเองเป็นเรื่องสำคัญ แล้วก็ไม่อาจยึดเอาตัวเองเป็นเรื่องสำคัญตนพิทักษ์ไม่สำเร็จ ความภูมิใจตนไม่เกิด!ตนรู้ ไม่ใช่ว่าจะเห็นแจ้งตนรัก ไม่ใช่ว่าจะมีคุณค่า“เช่นนั้นเหตุใดตอนนี้ไม่อาจครอบครองนางได้?”เยี่ยจื่อเอียงศีรษะ ถามด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย“ข้าเกรงว่านางจะตั้งครรภ์!”หยุนเจิงยิ้มอย่างจนปัญญา “พวกเราใกล้จะเปิดฉากรบกับเป่ยหวนแล้ว นางต้องการนำทัพ หากตั้งครรภ์ จะทำเช่นไร?”“เช่นนั้นเมี่ยวอินเล่า?”เยี่ยจื่อสงสัย “ช่วงนี้เจ้าหลับนอนกับเมี่วอินไม่น้อย เหตุใดนางไม่ตั้งครรภ์?”“นั่นเป็นเพราะเหอฮวนกง”หยุนเจิงยิ้มเรียบๆ บอกคุณสมบัติพิเศษของเหอฮวนกงกับเยี่ยจื่อเมื่อได้ฟังคำของหยุนเจิง เยี่ยจื่ออดไม่ได้ที่จะเบิกตาโตเหอฮวนกง มีคุณสมบัติเช่นนี้ด้วย?อึ้งอยู่ชั่วครู่ เยี่ยจื่อมองหยุนเจิงด้วยความเอือมระอา “นั่นก็หมายความว่า รอจนเป่ยหวนไม่กล้าเปิดศึกกับเรา เจ้าจึงจะสามารถมีความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยากับเสิ่นลั่วเยี่ยนได้?”“ประมาณนั้น! ถึงเช่นไรข้าก็คิดเช่นนั้น”หยุนเจ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 795
ตอนเช้า ตอนที่หยุนเจิงตื่น เยี่ยจื่อยังคงหลับสนิทแม้เมื่อคืนหยุนเจิงจะกินนางไม่ได้ แต่ก็เอาเปรียบนางไม่น้อย มือร้ายของเขาอยู่ไม่สุขแม้ตอนหลับ ก็ทรมานจนเยี่ยจื่อไม่ได้หลับสบายใบหน้าเยี่ยจื่อตอนหลับฝันยังแย้มยิ้มออกมาน้อยๆไม่รู้ว่าร้อนหรืออย่างไร ใบหน้าเยี่ยจื่อแดงเรื่อ ทำให้นางดูอ่อนโยนมีเสน่ห์ภายใต้ความเงียบมองดูคนงามที่กำลังหลับสนิท ในใจหยุนเจิงอดไม่ได้ที่จะผุดความอ่อนโยนขึ้นมามากมายเดิมเขาอยากจะหอมเยี่ยจื่อ แต่กลัวจะรบกวนนางหลับฝันดี สุดท้ายก็ไม่ได้หอมนาง เพียงแค่ลงจากเตียงอย่างเงียบๆตอนที่หยุนเจิงหยิบเสื้อผ้ามาสวม เยี่ยจื่อตื่นขึ้นมาสะลึมสะลือเห็นหยุนเจิงที่กำลังสวมเสื้อผ้า เยี่ยจื่อที่กำลังสะลึมสะลือพลันตกตะลึงอีกนิดเดียว นางเกือบจะกรีดร้องออกมายังดีที่นางห้ามความคิดนี้ได้ทัน แอบด่าตัวเองว่าโง่ในใจนางกับหยุนเจิงล้วนเป็นสภาพนี้แล้ว ยังต้องตกใจสิ่งใด?นอนจนเบลอ ลืมเรื่องเมื่อคืนไปหมดแล้ว“ปลุกเจ้าตื่นแล้ว?”หยุนเจิงยิ้มมองเยี่ยจื่อ “เจ้านอนต่ออีกหน่อยเถอะ!”“ไม่แล้ว”เยี่ยจื่อปีนลงจากเตียง สวมเสื้อผ้าลวกๆ เดินมาอยู่หน้าหยุนเจิง “ข้าช่วยเจ้าสวมเสื้อเถอะ!”เสื
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 796
หากต้องการหาเงิน ต้องพึ่งพางานอุตสาหกรรม!เสาะหาแหล่งแร่ นี่จึงจะเป็นภารกิจเร่งด่วนกล่าวกันว่า สถานที่อย่างซั่วเป่ยมีเหมืองไม่น้อย?เหมืองถ่านหิน เหมืองเหล็ก เหมืองเกลือ เหมืองทองแดงต้องลองหาหยุนเจิงยิ่งเขียนยิ่งเยอะขึ้นเรื่อยๆ ด้านหลังล้วนเป็นแผนการปกครองซั่วเป่ยทว่า แผนการมากมายตอนนี้คิดจะนำไปบังคับใช้ ย่อมไร้ซึ่งเงื่อนไขเหล่านั้นทีละก้าวเถอะ!ปกครองซั่วเป่ยที่ใหญ่โตเช่นนี้ ไหนเลยจะง่ายเพียงนั้น!เยี่ยจื่อด้านหนึ่งฝนหมึกให้หยุนเจิง ด้านหนึ่งอ่านสิ่งที่หยุนเจิงเขียน เรื่องบางอย่างนางอ่านเข้าใจ แต่บางอย่างนางไม่เข้าใจจริงๆแต่ว่า ต่อให้เป็นเช่นนี้ นางก็ยังคงตะลึงไม่น้อยทันใดนั้นนางก็ตระหนักบางอย่างได้ หยุนเจงไม่เพียงเชี่ยวชาญสงคราม ทั้งยังเป็นอัจฉริยะอีกด้วย!เจ้าหมอนี่ปกปิดซ่อนเร้นความสามารถมาตลอดหลายปี ก็เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับตอนนี้หรือ?“ก็อกก็อก...” เวลานี้เอง เสียงเคาะประตูจากด้านนอกดังเข้ามาเยี่ยจื่อรีบไปเปิดประตู“พี่สะใภ้?”เมื่อเห็นคนที่เปิดประตูคือเยี่ยจื่อ เสิ่นลั่วเยี่ยนอดตะลึงไม่ได้ มองเยี่ยจื่อด้วยสีหน้าคลุมเครือยังไม่ทันได้เอ่ยถามเยี่ยจื่อเหต
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 797
นอกด่านเป่ยลู่ หยุนเจิงพาทุกคนไปส่งฉินลิ่วก่านมาถึงนอกด่าน“เอาล่ะ ไม่ต้องส่งแล้ว!”ฉินลิ่วก่านโบกมือให้ทุกคน “ไปทำงานของพวกเจ้าเถอะ! เจ้าหนุ่ม ซั่วเป่ยต้องยกให้เจ้าแล้ว หากเจ้าทำให้ซั่วเป่ยเสียไป ต่อจะสู้ตายเอาชีวิตเจ้าให้ได้!”“……”หยุนเจิงมองฉินลิ่วก่อนด้วยสายตาเอือมระอา จากนั้นก็กล่าวอย่างเคร่งขรึม “หรงกั๋วกงวางใจ หากซั่วเป่ยเสียไป ข้าคงตายไปแล้ว ไม่ต้องให้ท่านถ่อมาถึงนี่อีกครั้ง!”“ดี! ข้าเชื่อเจ้า!”ฉินลิ่วก่อนหัวเราะ “เอาล่ะ ไปก่อนแล้ว!”กล่าวจบ ฉินลิ่วก่อนเตะท้องม้า ควบม้าออกไปอย่างรวดเร็วมองดูฉินลิ่วก่านที่ไปไกลแล้ว หยุนเจิงไม่ได้มีความเศร้าจากการพรากจากกัน เพียงแค่ตัดสินใจเงียบๆ ต้องทำให้เป่ยหวนไม่กล้ารุกรานต้าเฉียนอีก!ระหว่างทางกลับจวน หยุนเจิงพลันถามฮูหยินเสิ่น “ท่านแม่ยาย ข้าว่าวรยุทธของท่านกับสะใภ้ใหญ่ล้วนไม่เลว ลองบัญชาการทหารในซั่วเป่ยดีหรือไม่?”“พวกเรา...บัญชาการทหาร?”ฮูหยินเสิ่นและเว่ยซวงมองหยุนเจิงด้วยความมึนงง ราวกับไม่กล้าเชื่อหูตัวเอง“ใช่แล้ว!”หยุนเจิงยิ้มเล็กน้อย “ขอแค่พวกท่านยินดีก็พอ หากไม่ยินดี ก็ไม่เป็นไร”ตอนนี้เขาเป็นซั่วเป่ยเจี๋ยตู้สื่อ
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 918
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 917
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 916
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 915
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 914
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 913
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 912
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 911
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 910
