เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 737
บทที่เกี่ยวข้อง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 738
แต่เว่ยเหวินจงไม่ช่วยเหลือ ก็เหมือนส่งหยุนเจิงและกองทัพนับหมื่นไปตาย!“ฝ่าบาทระงับโทสะด้วยพ่ะย่ะค่ะ”แม่ทัพเก่าเสวียเช่อลุกขึ้นยืน ก้มโค้งกล่าว “เป่ยหวนครั้งนี้วางแผนเป็นความลับ หลังทหารนับหมื่นถูกขึงที่เมืองกู้ กำลังทหารในเมืองเว่ยเหวินจงไม่เพียงพอ กองทัพเป่ยหวนที่เทียนหูมีความผิดปกติ เว่ยเหวินจงจำเป็นต้องป้องกัน! อีกทั้ง กองทัพเป่ยหวนยึดครองตำแหน่งความได้เปรียบ เว่ยเหวินจงหากเสี่ยงเดินทัพ มีแต่จะทำให้ความเสียหายของกองทหารมณฑลทางเหนือมีมากกว่าเดิม ถึงขนาดเป็นภัยต่อทั้งซั่วเป่ย...”“เสด็จพ่อ แม่ทัพเสวียเช่อกล่าวมีเหตุผล”หยุนลี่รีบสนับสนุน “น้องหกตายในสงคราม ข้าเสียใจมาก แต่เสด็จพ่อเป็นบิดา แล้วก็ยังเป็นกษัตริย์ของแคว้น! เว่ยเหวินจงหากมีกองกำลังเสริมแต่ปฏิเสธที่จะช่วยเหลือ ต่อให้เสด็จพ่อถลกหนักเลาะเส้นเอ็นล้วนไม่ใช่การทำเกินกว่าเหตุ! แต่เว่ยเหวินจงทำเพื่อความปลอดภัยของทั้งซั่วเป่ยนะพ่ะย่ะค่ะ!”เมื่อได้ฟังคำของหยุนลี่ เหล่าขุนนางพากันพยักหน้าเห็นด้วย“ฝ่าบาท เรื่องนี้ไม่อาจพาลกริ้วแม่ทัพใหญ่เว่ยเหวินจงได้นะพ่ะย่ะค่ะ!”“เว่ยเหวินจงรักษาซั่วเป่ยมานานหลายปี หากฝ่าบาททรงกริ้วเขาเพราะ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 739
เมืองจิ้งอันอยู่ห่างจากซั่วฟางค่อนข้างไกลจนถึงวันที่สองตอนเที่ยง พวกเขาจึงมาถึงเมืองจิ้งอันทว่า พวกเขาเพิ่งมาถึงเมืองจิ้งอันก็ได้รับข่าวไม่ดีเว่ยเหวินจงสังเกตเห็นความผิดปกติตอนที่เข้าเมืองจิ้งอันมา จึงพาทหารคนสนิทหนีทันทีเสิ่นลั่วเยี่ยนพาคนไล่ล่าขัดขวางเอาไว้ สุดท้ายก็ขวางเว่ยเหวินจงไม่ได้ตอนนี้ เว่ยเหวินจงหนีเข้าเมืองเทียนหูควบคุมทหารและม้าเมืองเทียนหูแล้ว เสิ่นลั่วเยี่ยนและตู๋กูเช่อรวบรวมกองทัพล้อมเมืองเทียนหูเอาไว้แต่ไม่ว่าจะเป็นเสิ่นลั่วเยี่ยนหรือว่าตู๋กูเช่อ ล้วนไม่คิดจะเพิ่มความเสียหาย ดังนั้นจึงลังเลไม่กล้าโจมตีเมือง“ไอสุนัขชั่ว หนีเร็วนัก!”เมื่อได้รู้ข่าว ฉินชีหู่ด่ากราดด้วยความโกรธทันทีพวกเขาบอกแล้วว่าจะมาถลกหนังเว่ยเหวินจง!สุดท้าย ไอโจรชั่วหนีไปยังเมืองเทียนหูแล้ว?ไม่ต้องคิดก็รู้ เว่ยเหวินจงคงบอกกับกองทหารรักษาการณ์เมืองเทียนหูว่าหยุนเจิงสมคบคิดกับตู๋กูเช่อ ต้องกองทัพก่อกบฏกองทหารรักษาการณ์เทียนหูไม่รู้ความจริง ย่อมต้องเข้าข้างเว่ยเหวินจง“ไม่เป็นไร!”หยุนเจิงยิ้มกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ “ก็แค่จับเขาช้าลงไม่กี่วันเท่านั้น เขาหนีไม่พ้นหรอก! ไปเถอะ พวกเรารับ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 740
หยุนเจิงยิ้มเล็กน้อย “รอให้จับโจรสุนัขเว่ยเหวินจงได้ ทุกอย่างก็กระจ่างแล้ว!”“ท่านคิดจะจับเว่ยเหวินจงเช่นไร?” ฉินชีหู่ขมวดคิ้วมองหยุนเจิง “ท่านจับเว่ยเหวินจงด้วยวิธีใดข้าไม่สน แต่พวกท่านห้ามโจมตีเมืองเด็ดขาด!”การโจมตีเมือง ล้วนสร้างความเสียหายในต้าเฉียนอย่างมากนี่คือผลลัพธ์ที่ฉินชีหู่รับไม่ได้เด็ดขาด“วางใจ ไม่จำเป็นต้องโจมตีเมือง!”หยุนเจิงหัวเราะ “ทหาร ไปเรียกแม่ทัพตู๋กูมาประชุม!”“ขอรับ!”ไม่นาน ทหารที่อยู่นอกกระโจมไปถ่ายทอดคำสั่ง“ได้ยินว่า เจ้าได้รับบาดเจ็บ?”ขณะที่รอตู๋กูเช่อ หยุนเจิงถามอาการบาดเจ็บของเสิ่นลั่วเยี่ยน“ไม่เป็นไร”เสิ่นลั่วเยี่ยนกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ “ก็แค่รอยถลอกบนมือเท่านั้น ไม่ร้ายแรง”“มาให้ข้าดู!”หยุนเจิงไม่เชื่อคำพูดนาง!“ดูสิ่งใดเล่า!”เสิ่นลั่วเยี่ยนจ้องเขม็งหยุนเจิง “บอกว่าไม่เป็นไรก็ไม่เป็นไร! หากมีปัญหาข้ายังสามารถกระโดดโลดเต้นอยู่ตรงนี้ได้หรือ?”“เร็วเข้า!”หยุนเจิงจ้องมองเสิ่นลั่วเยี่ยน “อย่าบังคับข้าจับเจ้าถลกชุดเกราะ!”“เจ้า...”เสิ่นลั่วเยี่ยนมองหยุนเจิงด้วยความโกรธและอายไอสารเลว!พูดไร้สาระ!ฉินชีหู่ยังอยู่ในกระโจมด้วย!เขาค
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 741
เมื่อได้ฟังคำของหยุนเจิง ทุกคนจมอยู่ในความคิด“จริงด้วย! เหตุใดข้าถึงคิดไม่ได้!”ตู๋กูเช่อตบหน้าผาทันใด “กองทัพพวกเราอยู่ในท่าทีกดดัน ใจทหารกองทัพเทียนหูต้องหวาดหวั่น แต่โจรชั่วเว่ยเหวินจงยังมีอำนาจ พวกเราต้องถูกเว่ยเหวินจงบีบบังคับ! ทันทีที่พวกเราปล่อย ปัญหายากก็จะถูกโยนไปให้เว่ยเหวินจงแล้ว!”“ปัญหายาก?”ฉินชีหู่ถามด้วยความไม่เข้าใจตู๋กูเช่อยิ้มกล่าว “แม้เสบียงของเทียนหูยังเหลืออยู่มาก แต่ก็สามารถทนได้เพียงเดือนเดียวเท่านั้น! เว่ยเหวินจงไม่มีทางเอาแต่หลบอยู่ในเทียนหู เขาจำเป็นต้องคิดวิธีหลบหนี!”“จากนั้นเล่า?”ฉินชีหู่ยังคงไม่เข้าใจ “ต่อให้พวกเราถอย หากเว่ยเหวินจงหนี จะทำเช่นไร?”“เขาหนีไม่รอด” หยุนเจิงรับช่วงต่อ “ขอแค่เว่ยเหวินจงนำทหารออกนอกเมือง ด้วยสถานการณ์เช่นนี้ ต้องมีทหารที่ไม่เต็มใจถูกเขาบังคับหนีออกมา หรือยอมแพ้ให้กับพวกเรา!”หากตอนนี้ทหารเหล่านั้นไม่หนี โดยพื้นฐานแล้วก็คือไม่คิดจะหนี!ด้านนอกมีกองทัพของพวกเขาปิดกั้น ด้านหลังเป็นเว่ยเหวินจงพวกเขายังไม่คิดหนี คิดว่าถูกเว่ยเหวินจงจับจุดตายไว้แล้วทันทีที่ออกจากเมือง มันก็กลายเป็นคนละเรื่องแล้วเสิ่นลั่วเยี่ยนครุ่
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 742
ในเมื่อกล่าวมาถึงขั้นนี้แล้ว หยุนเจิงก็บอกเล่าแผนการทั้งหมดก่อนหน้าของพวกเขาให้ทั้งสองฟังแน่นอน เรื่องดินระเบิด เขาไม่ได้เอ่ยถึง เพียงแค่บอกว่าใช้วิธีพิเศษเฉพาะทำให้เกิดหิมะถล่มสิ้นเสียงของหยุนเจิง ทั้งสองคนอึ้งนั่นก็หมายความว่า ตั้งแต่ครั้งแรกที่หยุนเจิงซุ่มโจมตีทหารม้าเป่ยหวนที่หุบผาชันช่องลมสำเร็จ เขาก็เริ่มวางแผนที่หุบเขามรณะแล้ว?สุดท้ายนึกไม่ถึงว่าเขาจะทำสำเร็จด้วย?นี่...นี่...ชั่วเวลานั้น สมองของพวกเขาสองคนเหมือนจะหยุดค้างพวกเขาเหมือนสูญเสียความสามารถในการคิดพิจารณาในยามปกติไปแล้วตู๋กูเช่อยิ่งคิดว่าตัวเองเป็นผู้บัญชาการกองทัพมาตั้งหลายปีนั้นเปล่าประโยชน์แล้ว!ความเสียหายเป็นศูนย์!ใช้ความเสียหายเป็นศูนย์สร้างหายนะให้ทัพศัตรู นี่คือความสำเร็จที่เหล่าแม่ทัพน้อยใหญ่ล้วนใฝ่ฝัน!อีกทั้ง เขาไม่ได้ฆ่าศัตรูจำนวนหลักร้อยหรือหลักพันเท่านั้น!แต่เป็นกองทัพสองหมื่นคน!ความสำเร็จเช่นนี้ คิดว่าแม้แต่หยุนเจิงก็คงไม่อาจก้าวข้ามไปได้อีกครั้งกระมั้ง?ฉับพลันนั้น สีหน้าตู๋กูเช่อที่มองหยุนเจิงเปลี่ยนไปหลายวันมานี้ เขาคิดว่าเขาประมาณหยุนเจิงสูงแล้วแต่นึกไม่ถึง สุดท้ายเขาก็ปร
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 743
หลังฟ้าสว่าง เสิ่นลั่วเยี่ยนและฉินชีหู่เริ่มเตรียมถอนทัพหยุนเจิงนำทหารม้าร้อยกว่าคนมาถึงนอกเมืองเทียนหู“ตะโกนเถอะ!”หยุนเจิงไม่รอช้า สั่งให้ทุกคนเรื่องตะโกนบอกกองทหารรักษาการณ์เมืองเทียนหู“จิ้งเป่ยอ๋องมีคำสั่ง เว่ยเหวินจงสมคบคิดศัตรูขายชาติ เจตนาวางแผนทำลายกองทัพนับหมื่นเมืองกู้! กองทหารรักษาการณ์เทียนหูถูกเว่ยเหวินจงบีบบังคับด้วยความไม่รู้ ล้วนไม่มีความผิด! ผู้ที่จับเป็นเว่ยเหวินจงได้ ประทานรางวัลหนึ่งพันตำลึงทอง!”ทุกคนร้องตะโดนติตต่อกันหลายรอบไม่นาน เว่ยเหวินจงในเมืองเทียนหูก็นั่งไม่ติดแล้วเว่ยเหวินจงอยู่ภายใต้การคุ้มกันของทหารคนสนิท พาฮั่วกู้และหวังชี่ถึงมาบนกำแพงเมืองเมื่อเห็นหยุนเจิง ในใจหวังชี่ก็ตัดสินใจแล้วขอแค่ท่านอ๋องมีชีวิตอยู่ก็พอแล้ว!สิ่งที่เขากลัวที่สุดคือ เขาฆ่าเว่ยเหวินจงแล้ว แต่หยุนเจิงตายในเมืองกู้ หัวทั้งสองของเขาล้วนไม่มีจดจบที่ดี“โจรกบฏหยุนเจิง!”เว่ยเหวินจงผรุสวาทโดยความโมโห “ฝ่าบาทโปรดปรานท่าน นึกไม่ถึงว่าท่านกล้าร่วมมือกับเจ้าสุนัขตู๋กูเช่อก่อกบฎ? ข้าขอเตือนท่านให้กลับตัว ฝ่าบาทเห็นแก่ความเป็นพ่อลูก บางทีอาจไว้ชีวิตท่าน!”“เว่ยเหวินจง เจ้าย
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 744
เว่ยเหวินจงน้ำเสียงเฉียบ “พวกเราต้องหาวิธีส่งรายงานให้ฝ่าบาท ทำให้ฝ่าบาทรู้เรื่องหยุนเจิงก่อกบฎ!”“ข้าเกรงว่าด่านเป่ยลู่จะถูกหยุนเจิงควบคุมแล้ว” หวังชี่กล่าวด้วยสีหน้าเป็นกังวล “แผนกบฎของหยุนเจิงครั้งนี้ เห็นได้ชัดว่าเตรียมตัวมาอย่างดี! ทันทีที่ด่านเป่ยลู่ถูกเขาควบคุม พวกเราก็ไม่มีหนทางไปส่งรายงานให้ฝ่าบาทแล้ว...”“ด่านเป่ยลู่คงไม่ถูกควบคุมง่ายดายเช่นนั้น”เว่ยเหวินจงส่ายหน้า “ด้านเป่ยลู่เป็นด่านที่ถูกคุ้มกันจากภายใน นอกจากหยุนเจงจะแอบยัดคนของตัวเองไว้ในด่านเป่ยลู่ มิฉะนั้นไม่มีทางแย่งอำนาจการควบคุมด่านเป่ยลู่มาได้โดยง่าย!”นี่เป็นด่านเป่ยลู่!แม่ทัพนายกองมากมายของด่านเป่ยลู่เป็นคนของจักรพรรดิเหวินอย่าว่าแต่หยุนเจิงเลย แม้แต่เขาคิดจะแย่งอำนาจการควบคุมด่านเป่ยลู่ล้วนไม่ใช่เรื่องง่ายได้ยินว่า เซียวติ้งอู่ที่เป็นฝ่ายของลาออกนามหยวนฉงผู้นั้น มีบุญคุณความแค้นกับหยุนเจิงหยวนฉงไม่มีทางปล่อยให้หยุนเจิงแย่งชิงด่านเป่ยลู่ไป“เช่นนั้นก็ดี!”หวังชี่พยักหน้าเบาๆ “ขอแค่ไม่เสียด่านเป่ยลู่ไป หยุนเจิงช้าเร็วก็ต้องถูกจัด!”“เช่นนั้น...หากหยุนเจิงจัดการล่วงหน้า ควบคุมด่านเป่ยลู่ได้แล้วเล่า?
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 745
ติ้งเป่ยฟู่เทียนเหยียนเหมือนนั่งทับเข็มก่อนเว่ยเหวินจงเดินทางไปยังเมืองจิ้งอัน สั่งให้ฟูเทียนเหยี่ยนรักษาการณ์เมืองติ้งเป่ยจากนั้น ฟู่เทียนรอไม่ทันเว่ยเหวินจงนำศพพวกหยุนเจิงกลับมา แต่กลับได้ข่าวตู๋กูเช่อและเสิ่นลั่วเยี่ยนนำกำลังพลเฝ้าด้านหน้าขังเว่ยเหวินจงเอาไว้ในเมืองเทียนหูตอนนี้ ติ้งเป่ยมีทหารม้าหนึ่งหมื่นห้าพันคนเท่านั้นคิดจะไปช่วยเว่ยเหวิงจง แทบเป็นไปไม่ได้เลยอีกทั้ง เขาก็ไม่กล้าไปช่วยเว่ยเหวินจงด้วยยังไม่ต้องเอ่ยถึงเรื่องสู้รบแค่บอกว่าตู๋กูเช่อนำกองทัพปิดล้อมเว่ยเหวินจงด้วยตัวเองเรื่องนี้ก็แปลกมากแล้วเดิมทีตู๋กูเช่อไม่ได้ติดต่อกับหยุนเจิงมากนักตามหลักแล้ว ตู๋กูเช่อไม่มีเหตุผลช่วยหยุนเจิงก่อกบฏนอกจากนี้ ทหารม้าแนวหน้าสองเมืองล้วนถูกพวกหยุนเจิงควบคุม ต่อให้หยุนเจิงรบชนะหลายครั้ง เหล่าแม่ทัพของทั้งสองเมืองก็ไม่ถึงขั้นรวมตัวกับหยุนเจิงหรอก!ภายใน ต้องมีเรื่องที่คนอื่นไม่รู้!ตอนนี้เขาไม่อาจเสี่ยงไปช่วยเหลือเว่ยเหวินจง อาจลากตัวเองเข้าไปพัวพันด้วยถึงขั้นลากกองทัพหนึ่งหมื่นห้าพันของติ้งเป่ยเข้าไปพัวพันด้วยก่อนที่สถานการณ์จะชัดเจน ไม่บุ่มบ่ามจะดีกว่า!ขณะที่
บทล่าสุด
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1150
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1149
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1148
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1147
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1146
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1145
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1144
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1143
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1142
