Share
บทที่ 650
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 651
เมืองจักรพรรดิเซียวว่านโฉวไปที่ซั่วเป่ยมาพักหนึ่ง ในที่สุดก็กลับมาถึงแต่ทว่ามีแค่เขาที่กลับมาก่อนเท่านั้นคนข้างหลังที่ขนสุรามา เกรงว่าต้องใช้เวลาอีกสองสามวันถึงจะมาถึงเซียวว่านโฉวเองก็ไม่คิดจะเร่งกลับมาถึงเพียงนี้ แต่ทว่าพวกเขาพบเจอกับทูตที่จักรพรรดิเหวินส่งมากลางทางจักรพรรดิเหวินได้รับรายงานที่ฝ่ายของหยุนเจิงโจมตีเป่ยหวนที่หุบผาชันช่องลมได้อีกครั้ง และรู้ว่าเซียวว่านโฉวร่วมภารกิจครั้งนี้ด้วยทว่ารายงานสงครามกลับไม่สามารถบอกรายละเอียดได้มากนักบัดนี้จักรพรรดิเหวินเพียงแค่ต้องการให้เซียวว่านโฉวกลับไปโดยเร็ว ให้เซียวว่านโฉวเล่าเรื่องสงครามครั้งนี้ให้เขาฟังดีๆเซียวว่านโฉวสัมผัสกับเรื่องนี้โดยตรง ดังนั้นจะต้องเล่าได้น่าสนใจมากกว่ารายงานสงครามอยู่แล้ว!เซียวว่านโฉวหมดหนทาง ทำได้เพียงตามทูตกลับไปโดยเร็วแม้แต่น้ำก็ไม่ทันได้ดื่ม ก็ถูกพามายังสวนหลวงแล้วดีเหมือนกัน!เขาเร่งกลับมาเพียงนี้ เรื่องแกล้งป่วยของตนนั่นจะได้สมจริงขึ้นมาบ้างเมื่อคิดเช่นนี้ เซียวว่านโฉวก็ไม่รู้สึกเหนื่อยอีกต่อไป แต่กลับมีความสุขในใจเซียวว่านโฉวมาถึงสวนหลวงก็พบว่า ไม่เพียงแต่มีจักรพรรดิเหวินอยู่เท่า
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 652
เมื่อได้ยินคำพูดของสวีสือฝู่แล้ว เซียวว่านโฉวก็ตะลึงงันสรรเสริญแล้วฆ่า!สวีสือฝู่คิดจะสรรเสริญแล้วฆ่าหยุนเจิงหรือนี่!ถึงแม้เขาจะชื่นชมสรรเสริญหยุนเจิง แต่ทว่าในคำพูดกลับกำลังบอกว่า หยุนเจิงวางแผนไว้ตั้งแต่ก่อนออกจากเมืองจักรพรรดิแล้วนี่มันต้องการบอกว่าหยุนเจิงมีแผนการบางอย่างถึงไปซั่วเป่ยชัดๆเป็นไปตามคาด เมื่อได้ยินคำพูดของสวีสือฝู่แล้ว สีพระพักตร์ของจักรพรรดิเหวินก็แข็งทื่อทันใดเซียวว่านโฉวเห็นดังนั้นจึงเอ่ยขำขัน “องค์ชายหกไม่ได้มีแผนการเทพอะไรหรอก เรื่องนี้เป็นความคิดของท่านเหลิ่งคนนั้น…”สวีสือฝู่ขมวดคิ้ว ในในแอบก่นด่าเซียวว่านโฉวไอ้เฒ่าคนนี้ไอ้เฒ่านี่คิดจะทำลายแผนการของตนนั้นรึ?“ท่านเหลิ่ง?”จักรพรรดิเหวินสงสัย “ท่านเหลิ่งไหนกัน? เหตุใดในรายงานสงครามของเจ้าหกถึงไม่ได้เอ่ยถึง?”เซียวว่านโฉวเล่าความเป็นมาของท่านเหลิ่งให้จักรพรรดิเหวินฟัง แล้วกล่าวต่อไปว่า “ท่านเหลิ่งนั้นเป็นปรมาจารย์นอกโลก ไม่อยากมีชื่อเสียงมากมาย ดังนั้นจึงไม่ให้องค์ชายหกเอ่ยถึงเขาในรายงานสงคราม แล้วมอบความดีความชอบทั้งหมดให้กับตู้กุยหยวนพวกเขา…”“นั้นรึ?”จักรพรรดิเหวินยิ่งอยากรู้จึงถามเรื่องท่า
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 653
“ตบรางวัล! ต้องตบรางวัลอย่างหนัก!”ภายใต้ความดีใจ จักรพรรดิเหวินจึงรีบโองการ“เสด็จพ่อ ช้าก่อนพ่ะย่ะค่ะ!”หยุนลี่ทนไม่ได้อีกต่อไป จึบรีบห้ามเอาไว้“เจ้าจะพูดอะไร?”จักรพรรดิเหวินมองหยุนลี่อย่างไม่พอพระทัยหยุนลี่ใจกระตุกวูบ รีบโค้งคำนับ “เบื้องต้นเป่ยหวนเพียงแค่คิดจะนำเมืองสามชายแดนมาแลกตัวองค์หญิงเจียเหยาเท่านั้น ทว่าเรื่องนี้ยังเจรจาไม่ชัดเจน ลูกเกรงว่าจะเป็นกับดักของเป่ยหวนอีก…”“นั่นน่ะสิ!”สวีสือฝู่สำทับ “เป่ยหวนกลยุทธ์มากมาย ขณะที่เมืองสามชายแดนยังไม่กลับคืนสู่ต้าเฉียนอย่างเป็นทางการ เรื่องนี้ก็ยังเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา”หลังจากที่ทั้งสองเอ่ยจบ ก็มีผู้คนไม่น้อยเริ่มวิจารณ์ขึ้นมา“เรื่องนี้ซับซ้อน ฝ่าบาททรงสืบให้แน่ชัดก่อนตัดสินพระทัยดีกว่าพ่ะย่ะค่ะ!”“จริงพ่ะย่ะค่ะ เป่ยหวนสูญเสียกำลังคนไปมากเพียงนั้น แต่กลับละทิ้งเมืองสามชายแดนที่เป็นจุดอันตรายในตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่ปกติ!”“หากละทิ้งเมืองสามชายแดนในตอนนื้ เช่นนั้นตอนที่เราโจมตีช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิ เป่ยหวนก็เสียเปรียบน่ะสิ?”“เรื่องนี้ต้องเป็นกับดักของเป่ยหวนแน่…”คนส่วนใหญ่คิดว่าเรื่องนี้ไม่ปกติแม้แต่จางฮว๋ายก็นึก
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 654
ชั่วขณะหนึ่ง จักรพรรดิเหวินพลันรู้สึกปวดศีรษะขึ้นมาหลังจากครุ่นคิดได้พักหนึ่ง จักรพรรดิเหวินก็สั่งการมู่ซุ่นว่า “ถ่ายทอดราชโองการสั่งให้เว่ยเหวินจง…”พูดไปครึ่งประโยค จักรพรรดิเหวินก็หยุดกะทันหันหลังจากที่คิดอยู่ครู่หนึ่ง ถึงจะเอ่ยต่อไปว่า “ให้เจ้าหกรับหน้าที่ไปทำการแลกเปลี่ยนทั้งหมด เว่ยเหวินจงคอยช่วยเหลือ! หลังจากที่ได้เมืองสามชายแดนกลับคืนมา เว่ยเหวินจงจะรับหน้าที่ส่งแม่ทัพไปประจำการที่เมืองสามชายแดนต่อ…”“เสด็จพ่อ เช่นนี้ไม่ดีหรอกกระมัง?”หยุนลี่เอ่ยอย่างกังวลใจ “เว่ยเหวินจงเป็นผู้บัญชาการหลักของกองทหารมณฑลฝ่ายเหนือ ให้เขาคอยช่วยเหลือน้องหก ไม่ดู…”“ไม่ดูอะไร?”จักรพรรดิเหวินจ้องหยุนลี่แวบหนึ่ง แล้วกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “ข้าเพียงแค่ให้เว่ยเหวินจงช่วยเหลือเจ้าหกจัดการเรื่องแลกเปลี่ยนเท่านั้น เรื่องต่อจากนี้ ก็ต้องเป็นหน้าที่ของเว่ยเหวินจงอยู่แล้ว แม้แต่เรื่องนี้เจ้าก็ไม่เข้าใจหรือ?”“องค์รัชทายาท ฝ่าบาทตรัสมีเหตุผล” สวีสือฝู่รีบเอ่ย “ฝ่าบาทเพียงแค่กังวลว่าจะเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นขณะแลกเปลี่ยน จึงอยากให้ท่านเหลิ่งที่อยู่ข้างกายองค์ชายหกช่วยคิดแผนการรับมือ…”หยุนลี่ชะงั
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 655
หลังจากที่ส่งคนไปส่งข่าวให้กับจักรพรรดิเหวินแล้ว หยุนเจิงก็พาเจียเหยากลับที่จวนของตนทันทีสองสามวันนี้ หยุนเจิงพวกเขากินแต่โสมตุ๋นทุกวันโดยอ้างว่าต้องการจะบำรุงร่างกายให้กับเมี่ยวอินที่ตั้งครรภ์อยู่หยุนเจิงเองก็ไม่บังคับเจียเหยาเพราะอย่างไรพวกเขากินอย่างไร เจียเหยาก็กินอย่างนั้นพวกเขาไม่เอ่ยว่าจะมอบ ‘โสม’ ให้กับเจียเหยาเลย เพื่อรอให้เจียเหยาได้ลิ้มลองคุณสมบัติของโสมนี้ก่อน แล้วเอ่ยปากขอด้วยตนเองแต่ทว่าน่าเสียดาย พวกเขารออยู่นานหลายวัน เจียเหยาก็ไม่ยอมปริปากวันๆ เอาแต่บำรุงกาย ทำเอาหยุนเจิงบำรุงจนแทบจะเลือดกำเดาไหลแล้วเมื่อเห็นว่าเวลาที่เจียเหยาให้เหลือไม่กี่วันแล้ว หยุนเจิงจึงได้ตัดสินใจพาเจียเหยาไปที่ป้อมเมืองสุยหนิงขณะที่หยุนเจิงมาถึงเรือนปีกที่กักขังเจียเหยา พบว่าเจียเหยากำลังนอนหลับตาครุ่นคิดอย่างสบายใจอยู่บนใบหน้าของนาง ไม่เห็นถึงความกังวลและร้อนใจเลยแม้แต่น้อย“อารมณ์ดีเชียวนะ!”หยุนเจิงเอ่ยชมลับๆ จากนั้นเดินตรงไปที่ข้างกายเจียเหยา “เหตุใดถึงมานอนอยู่ที่นี่ ไม่หนาวหรือ?”เจียเหยาลืมตาขึ้นช้าๆ “ความหนาวถึงจะทำให้คนมีสติ ไม่ใช่หรือ?”“แต่ความหนาวก็สามารถทำให้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 656
หยุนเจิงหัวเราะ “เจ้าดูสิ เจ้าอยู่กินที่นี่มาตั้งหลายวัน แม้แต่โสมคนที่แสนล้ำค่าของข้าก็ให้เจ้ากินแล้ว พวกเราไม่นานก็ต้องแลกเปลี่ยนกันแล้ว แต่ก่อนหน้านั้น ควรจ่ายค่าอาหารหรือไม่?”ค่าอาหาร?เมื่อได้ฟังคำของหยุนเจิง ใบหน้าที่สวยงามของเจียเหยากระตุกวูบทันทีไอสารเลวไร้ยางอาย ยังกล้าถามหาค่าอาหารกับนางด้วย?“อย่ามองข้าเช่นนั้น”หยุนเจิงกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “ในมือข้ามีโสมคนไม่กี่รากเท่านั้น ยามปกติข้าเองก็ยังเสียดายไม่กล้ากิน หากไม่ใช่ เพื่อใช้รับรองเจ้า จึงนำอาหารมากินเช่นนี้? เจ้าไม่ให้ค่าอาหารกับข้าสักหน่อย คงกล่าวต่อไปไม่ได้กระมัง?”หยุนเจิงพยายามเบี่ยงเบนหัวข้อไปที่โสมคนห้ามไม่ให้เจียเหยามองออก จึงทำได้เพียงดึงดูดความสนใจทั้งหมดไปอยู่ที่ปัญหาเรื่องค่าอาหารเขาเองก็พยายามเป็นครึ่งสุดท้ายหากไม่ได้จริงๆ ก็ทำได้เพียงมอบโสมคนให้เจียเหยาโดยไร้ค่าใช้จ่ายแล้วส่วนนางจะทิ้งหรือว่านำไปมอบให้ผู้อื่น หรือว่านางกินเอง ก็ไม่ใช่เรื่องที่พวกเขาสามารถควบคุมได้แล้ว“เจ้าคิดค่าอาหารเท่าไหร่ล่ะ?”เจียเหยาเลิกคิ้วถามหยุนเจิงยิ้มเล็กน้อย “โสมคนในมือข้าล้วนเป็นสมบัติล้ำค่า โสมคนหนึ่งรากมูล
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 657
ฟังคำพูดของหยุนเจิง เจียเหยาจมอยู่ในความคิดหลายวันนี้นางกินอาหารตุ๋นโสมไปไม่น้อย ผลลัพธ์ของโสมคนนั่น นางรับรู้ได้เช่นกันแต่ว่า หยุนเจิงใจดีเช่นนี้หรือ?ไอสารเลวเจ้าเล่ห์นี่ นำโสมคนมอบให้นาง ให้ไปรักษาชีวิตเชลยศึกเหล่านั้น?คิดไปคิดมาล้วนรู้สึกไม่น่าเชื่อถือ!หากเขาคิดจะเอาชีวิตคนเหล่านั้นค่อยว่าไปอย่าง!“เจ้ามันโหดร้ายจริง!”เจียเหยาตะคอกเสียงเย็น “ข้าเดาว่า เจ้าให้คนวางยาพิษในโสมคน? หากข้านำโสมคนมีพิษไปให้ผู้บาดเจ็บเหล่านั้น เกรงว่าชีวิตของพวกเขาคงไม่เหลือแล้ว! เช่นนั้น เจ้าก็เอาเปรียบได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องกลัวเชลยเหล่านั้นกลับมาสวมชุดเกราะ กลายเป็นศัตรูของพวกเขา ถูกหรือไม่?”ได้!สตรีนางนี้สุดท้ายก็ยังคลางแคลงใจ!เห้อ คิดจะหลอกสตรีนางนี้ ไม่ง่ายเลยจริงๆ!เขาอ้อมไปตั้งนาน ยังสร้างความสงสัยให้นางแล้วหยุนเจิงยิ้มขมขื่นในใจ ทว่ายังกลับด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ข้าคิดว่าเจ้าเข้าใจข้าผิดแล้ว!”“เข้าใจผิด?”หยุนเจิงเบ้ริมฝีปาก กล่าวถากถาง “ตอนที่เจ้านำศพทหารเหล่านั้นแลกเปลี่ยนม้าศึกกับอาจารย์ข้า ก็ใช้วิธีกลอุบายเล็กน้อยนี่ไม่ใช่หรือ?”“ข้าทำเช่นนั้นเรียกกลอุบายเล็กน้อย?”หยุนเจิ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 658
ทหารยามนำกุญแจออกมาเปิดประตูห้องคลังอย่างรวดเร็วหยุนเจิงสั่งอีกครั้ง “ไปเรียกฮูหยินจื่อมาหน่อย”ทหารยามไปทำตามคำสั่งทันที“เจ้าเรียกคนมาด้วยเหตุใด?”เจียเหยามองหยุนเจิงด้วยความสงสัย“เจ้าโง่หรือ?”หยุนเจิงกรอกตาบนใส่นาง “ข้าเป็นท่านอ๋อง มีหรือจะเวลามาใส่ใจว่าโสมคนวางไว้ตำแหน่งใดในห้องคลัง? เจ้าเฝ้าอยู่ตรงหน้า ข้าอยากเล่นตุกติกกับโสมคน ก็ต้องมีโอกาสด้วยใช่หรือไม่?”เจียเหยาชะงักเล็กน้อย จากนั้นก็ไร้คำจะพูดจริงด้วย!เขาเป็นท่านอ๋อง หากทั้งวันเอาแต่สนใจเรื่องไร้อย่างห้องคลัง เช่นนั้นก็มีปัญหาจริงแล้วเมื่อคิดเช่นนี้ เจียเหยาไม่กังวลอีกต่อไปไม่นาน เยี่ยจื่อรีบเข้ามา“องค์ชาย พวกท่านต้องการทำสิ่งใด?”เยี่ยจื่อถามอย่างไม่เข้าใจหยุนเจิงยักไหล่กล่าว “ข้าเจรจาการค้ากับนาง เจ้าไปนำโสมคนสองหัวมาให้นาง”“ข้าไปเอาเอง!”ไม่ทันรอให้เยี่ยจื่อเอ่ยปาก เจียแหยาชิงพูดก่อน“ได้ ได้!”หยุนเจิงมองเจียเหยาด้วยสายตารำคาญ “ระหว่างคนด้วยกัน ความเชื่อใจพื้นฐานที่สุดก็ยังไม่มี!”เจียเหยาเบ้ปาก คร้านจะสนใจเขาสำหรับหยุนเจิงที่หูตาเยอะยิ่งกว่ารังผึ้ง ต้องป้องกันเอาไว้ทุกทาง!ภายใต้การนำทางขอ
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 914
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 913
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 912
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 911
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 910
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 909
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 908
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 907
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 906
