Share
บทที่ 658
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 659
ต่อมา หยุนเจิงและเจียเหยาเริ่มสงครามยื้อแย้งกันเป็นเวลานานเจียเหยาต้องการโสมคนชิ้นใหญ่สองรากนั่นหยุนเจิงแม้อยากจะยกให้นางมาก ทว่ากลับไม่อาจยกให้นางได้อย่างง่ายดายคนเช่นนี้ สิ่งที่ตนเองเปลืองแรงเปลืองความคิดเพื่อได้มา ไม่มีทางไปคิดสงสัยแต่หากเป็นของที่คนอื่นมอบให้ เจ้าก็จะสังสัยว่าผู้นั้นมีเจตนาอื่น ไม่เช่นนั้นก็สงสัยว่าเป็นของปลอมเมื่อเห็นว่าใกล้ได้ที่แล้ว หยุนเจิงรีบแอบส่งสายตาให้เยี่ยจื่อ เป็นสัญญาณให้เยี่ยจื่อเกลี่ยกล่อมเขาในใจเยี่อจื่อแอบด่าไอสารเลว จากนั้นก็แสร้งทำเข้าไปดึงหยุนเจิงไปด้านข้าง จากนั้นก็กระซิบเกลี่ยกล่อมลังเลอยู่นานสองนาน หยุนเจิงหันกลับไปมองเจียงเหยา “ในมือของพวกเจ้ามีเชลยศึกของต้าเฉียนข้าเท่าใด?”“หนึ่งพันแปดร้อยกว่าคน”เจียเหยาตอบหนึ่งพันแปดร้อยกว่าคนหรือ?เชลยศึกเป่ยหวนในมือของเขามีไม่น้อยเช่นกันรวมกันแล้วก็ยังไม่ถึงสองพันคนต่อให้รวมกับเชลยศึกจำนวนน้อยที่ป้อมเมืองสุยหนิง คาดว่ามีเพียงสองพันคนเท่านั้นตอนนี้เจียเหยาเสนอราคาม้าศึกห้าตัวแลกกับเชลยศึกที่เกินมาหนึ่งคนแล้วคำนวณดูแล้ว สามารถแลกม้าศึกมาได้ไม่ถึงหนึ่งพันตัวด้วยซ้ำ“เชลยศึกในมือข
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 660
“ข้าด้วย!”เมี่ยวอินพยักหน้าเบาๆ ถอนหายใจเงียบในใจเจียเหยานับว่าเป็นสตรีที่สุดยอดคนหนึ่งไม่พูดถึงอย่างอื่น แค่ความกล้าหาญของนางก็ทำให้คนนับถือแล้วหากนางไม่ได้เป็นองค์หญิงของเป่ยหวน นางเองก็หวังจะได้เป็นเพื่อกับสตรีที่สุดยอดเช่นนี้“ข้าเองก็นับถือนาง แต่นั่นก็ไม่ได้ขัดขวางที่ข้าอยากฆ่านาง”หยุนเจิงยักไหล่ “หากให้โอกาสนาง นางเองก็คิดจะฆ่าข้าเช่นกัน!”นับถือก็ส่วนนับถือ แต่ตำแหน่งก็คือตำแหน่งฐานะของเขาและเจียเหยา กำหนดให้พวกเขาเป็นศัตรูกันความเมตตาต่อศัตรู ก็คือความโหดร้ายต่อตนเอง!“ไร้สาระ!”เมี่ยวอินกรอกตาบนใส่นาง “อย่างเจ้า นางไม่คิดอยากฆ่าก็แปลกแล้ว!”เยี่ยจื่อหัวเราะสดใส พยักหน้าเห็นด้วย……เช้าวันที่สอง เสิ่นลั่วเยี่ยนบัญชาการทหารม้าสองพันห้าร้อยคนด้วยตัวเอง ตามหยุนเจิงคุมขังเชลยศึกกลุ่มหนึ่งไปที่ป้อมเมืองสุยหนิงเขาไม่ได้ส่งคนไปแจ้งกับเว่ยเหวินจง คิดจะรอให้ถึงป้อมเมืองสุยหนิงแล้วค่อยส่งคนไปแจ้งเรื่องนี้ เช่นไรก็ต้องบอกกับเว่ยเหวินจงพวกเขาไม่สามารถทำได้เพียงเงียบๆ!มิฉะนั้น จะกระทบกระเทือนบารมีเว่ยเหวินจงได้เช่นไร?นอกจากนี้ หากต้องส่งทหารเพื่อคุมสามเมือง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 661
เผชิญกับคำถามวิจารณ์ของหยุนเจิง สีหน้าของเว่ยเหวินจงบึ้งตึงขึ้นมาทันที“ข้าไม่ได้บอกว่าไม่แลก!”เว่ยเหวินจงเสียงดังขึ้น ตะคอกเสียงเฉียบ “พวกเราต้องแลก แต่ก็ต้องใส่ใจกับกลยุทธ์ด้วย! ไม่อาจหลับหูหลับตาไปแลกได้! หากพวกเราหลงกลแผนการของเป่ยหวน ใครจะรับผิดชอบ!”“ข้ารับผิดชอบ!”หยุนเจิงขึ้นเสียงเช่นกัน “ข้าส่งคนไปบอกเจ้าแล้ว วันนี้นับว่าเป็นวันสุดท้ายแล้ว! หากพรุ่งนี้พวกเราไม่แลกเปลี่ยนกับเป่ยหวน หากเป่ยหวนเปลี่ยนใจ ก็ไม่นำสามเมืองชายแดนมาแลกได้แล้ว! เจ้า ข้าและทุกคนที่อยู่ที่นี่ ล้วนเป็นคนบาปของต้าเฉียนเรา! พวกเราทุกคน จะถูกสลักชื่อไว้บนเสาอันน่าอับอายของประวัติศาสตร์!” หยุนเจิงแทบคำรามด้วยพลังทั้งหมดที่มีทุกคำที่เขากล่าว เข้าสู่โสตประสาทของทุกคนอย่างชัดเจนเมื่อได้ฟังคำของหยุนเจิง คนไม่น้อยพยักหน้าตามนี่เป็นโอกาสดีที่สุดในการนำดินแดนที่เสียไปกลับมา!และเป็นความที่เป่ยหวนอาจมีแผนการแต่ต่อให้เป็นเช่นนี้ พวกเขาก็จำเป็นต้องลอง!หากพวกเขาพลาดโอกาสครั้งนี้ไป เมื่อพวกเขาลงไปถึงปรโลก ก็ไม่อาจสู้หน้ากับบรรพบุรษได้“ท่านอ๋องช่างมีคุณธรรมและน่าเกรงขาม!”เว่ยเหวินจงกล่าวด้วยสีหน้าบึ้ง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 662
“พวกเขา...บังอาจ!”เว่ยเหวินจงตัวสั่นไปทั้งตัว กำหมดไว้แน่นต่อต้าน!แต่ละคนล้วนต่อต้าน!เขาเคยบอกว่าจะไม่นำดินแดนที่เสียไปกลับมาหรือ?เขาแค่เตือนให้พวกเขาระวังหน่อย ก็แค่กังวลแผนการของเป่ยหวน พวกเขาก็บังอาจกับเขาถึงเพียงนี้แล้ว?ในสายตาพวกเขา ยังมีกฎทหารอยู่หรือไม่?ยังเห็นเขาเป็นแม่ทัพใหญ่ของเจิ้งเป่ยหรือไม่?”“พอแล้ว พอแล้ว ทุกคนใจเย็นก่อนเถอะ!”ตู๋กูเช่อรีบออกมาไกล่เกลี่ย “ตอนนี้ยังเหลือเวลาอีกครึ่งวันไม่ใช่หรือ? พวกเรามาสรุปกันก่อนค่อยว่ากัน! แลกเปลี่ยนเช่นไรก็ต้องแลก แต่เรื่องต้องระวัง นั่นก็ไม่ผิด!”บอกตามตรง ตู๋กูเช่อเองก็ไม่คิดว่าเว่ยเหวินจงทำสิ่งใดผิดกลับกัน ความระมัดระวังของเว่ยเหวินจงเป็นสิ่งสมควรหากเป็นเขา เขาก็ต้องระวังเช่นกันเขาคิดว่า คนมากมายถูกหยุนเจิงและฉินชีหู่ทำให้เข้าใจผิดแล้วเว่ยเหวินจงไม่ได้บอกว่าจะไม่แลกเปลี่ยนดินแดนกับเป่ยหวน เพียงแค่บอกว่าต้องระวังแต่หยุนเจิงและฉินชีหู่กล่าวเช่นนั้น ทำอย่างกับเว่ยเหวินจงจะขัดขวางเรื่องนี้เหล่าคนสะเพร่าที่ด่าเว่ยเหวินจงตามน้ำเหล่านี้ก็ไม่คิดบ้าง เว่ยเหวินจงกล้าที่จะขัดขวางเรื่องนี้หรือ?เห้อนี่คือผลจากก
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 663
เผชิญหน้ากับคำถามของเว่ยเหวินจง หยุนเจิงไม่มากความ กล่าวแผนการแลกเปลี่ยนที่เขากับเจียเหยาออกมาอย่างรวดเร็วเพื่อแสดงถึงความจริงงใจ เป่ยหวนสามารถคืนชายแดนเมืองกู้กลับมาก่อนได้ทันทีที่กองทัพต้าเฉียนเข้าสู่ชายแดนเมืองกู้ ต้าเฉียนจำเป็นต้องปล่อยตัวเจียเหยาส่วนการแลกเปลี่ยนเชลยศึก ตอนนี้ด้านนอกชายแดนเมืองกู้ได้ดำเนินการแล้วเมื่อได้งฟังแผนการแลกเปลี่ยนของหยุนเจิง หัวคิ้วของเว่ยเหวินจงขมวดขึ้นมาทันที “หากพวกเราปล่อยองค์หญิงของพวกเขาแล้ว พวกเขาไม่ยอมถอยออกจากชายแดนชิงและชายแดนเว่ยล่ะ?”“ทันทีที่พวกเขาเข้าสู้ชายแดนกู้ เป่ยหวนไม่มีทางไม่ถอย” หยุนเจิงกล่าวเรียบๆ “ใจกลางของสามเมืองชายแดนคือเมืองกู้ ขอแค่กองทัพของพวกเขาเข้าสู่เมืองกู้ นั่นก็เท่ากับได้ยึดสันแนวดอนเป่ยหยวนแล้ว หากเป่ยหวนคิดจะครองเมืองชิงและเมืองเว่ยเปลืองทรัพยากรณ์กับพวกเราต่อไป มีแต่ส่งผลเสียไม่มีผลดีต่อพวกเขา!” เมืองกู้ ถูกเรียกว่าลำคอขอแค่ครอบครองเมืองกู้ได้ เมืองชิงและเมืองเว่ยก็จะไร้ความหมายในการป้องกันเป่ยหวนไม่ได้โง่ถึงขนาดรวบรวมกองทัพแย่งเมืองกู้กลับมาหรอกกระมัง?ตอนนี้กองทัพสามหมื่นคนที่ประจำการอยู่ที่สันดอนเป
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 664
ผู้นำก็คือรองผู้บัญชาการราชองครักษ์หานจิ้นหานจิ้นกวาดตามองทุกคน พบหยุนเจิงที่อยู่ท่ามกลางกลุ่มคนอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็กล่าวเสียงสูง “หยุนเจิง เว่ยเหวินจง รับราชโองการ”หยุนเจิงและเว่ยเหวินจงก้าวออกมาข้างหน้า“ฝ่าบาทมีราชโองการ แม่ทัพใหญ่เจิ้นเป่ยเว่ยเหวินจงสนับสนุนจิ้งเป่ยอ๋องจัดการแปลกเปลี่ยนสามเมืองชายแดน...”สิ้นเสียงของหานจิ้น สีหน้าคนจำนวนไม่น้อยแสดงออกความดีใตให้เว่ยเหวินจงสนับสนุนหยุนเจิงจัดการเรื่องนี้ นั่นก็หมายความว่า ต้องหารให้หยุนเจิงเป็นคนตัดสินหลัก!ก่อนที่จะทำการแลกเปลี่ยนเสร็จสิ้น แม้แต่เว่ยเหวินจงก็ต้องฟังคำสั่งหยุนเจิง!ดีเลย!ดีมาก!คราวนี้ไม่ติ้งกังวลความห่วงหน้าพะวงหลังของเว่ยเหวินจงจะทำให้พลาดโอกาสดีที่จะนำดินแดนสามเมืองชายแดนกลับมาแล้ว!เว่ยเหวินจงก้มหน้าต่ำ สีหน้าดูยากที่สุดให้เขาสนับสนุนหยุนเจิงจัดการเรื่องนี้?นี่ไม่ใช่การตบหน้าเขาเว่ยเหวินจงหรือ?ความหมายคือ แม้แต่จักรพรรดิเหวินก็คือดว่าเขาจะห่วงหน้าพะวงหลัง ทำให้พลาดโอกาสนำดินแดนสามเมืองชายแดนกลับมา?เขาก็แค่ก่อนทำสงครามระมัดระวังมากเกินไปหน่อยไม่ใช่หรือ?ฝ่าบาทล้วนคิดว่าเขาขี้ขลาด?เว่ยเห
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 665
“ฮ่าๆ น้องชายเมื่อกี้เจ้าไม่เห็น ตอนที่ไอเลวเว่ยเหวินจงฟังราชโองการ ทำเหมือนสติหลุดไปเลย!”“ไอเลวนี่อาศัยที่ตัวเองเป็นแม่ทัพใหญ่เจิ้นเป่ยสุนัขนั่น เผด็จการ คราวนี้ต้องยอมรับความพ่ายแพ้แล้วกระมัง?”“ข้าว่า เจ้าควรฉวยโอกาสนี้ มอบรางวัลโบยเขาสักสิบไม้ ทำลายบารมีของเขา...”ตอนออกมา ฉินชีหู่เรียกว่ามีความสุขมากหากคนไม่รู้ คงคิดว่าคนผู้นี้เก็บสมบัติมาได้!“อย่าพูดเลย พี่ใหญ่ฉินช่างสังเกตไม่เลว”หยุนเจิงหัวเราะเสียงดัง “แต่ว่า พวกเราไม่สามารถมอบรางวัลโบยสิบไม้กับเว่ยเหวินจงโดยไร้เหตุผลได้! มิฉะนั้น เสด็จพ่อจะปล่อยข้าไปก็แปลกแล้ว!”“มันก็จริง!”ฉินชีหู่ลูบคาง จากนั้นก็แสยะยิ้มกล่าว “ไม่มีโอกาสพวกเราก็หาโอกาส! กลับไปพวกเราหาวิธียั่วยุเจ้าเลวนั่น ขอแค่เจ้าเลวนั่นกล้าต่อปากต่อคำกับเจ้า เจ้าก็มอบรางวัลโบยเขาสิบไม้! ดูว่าต่อไปเจ้าเลวนั่นยังกล้าหาเรื่องเจ้าหรือไม่!”เมื่อได้ฟังคำของฉินชีหู่ หยุนเจิงอดไม่ได้ที่จะแอบยิ้มไม่กล้า?ไม่กล้าก็แปลกแล้ว!หากมอบรางวัลโบยสิบไม้กับเว่ยเหวินจงจริง เกรงว่าเว่ยเหวินจงคงแตกหักกับเขาแล้วทว่า จากสถาณการณ์ตรงหน้า เขาไม่กลัวแตกหักกับเว่ยเหวินจงแล้วเว่
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 666
เขาเป็นถึงแม่ทัพใหญ่เจิ้นเป่ย กลายเป็นเป้าหมายแห่งความอัปยศอดสูเมื่อใด?ต่อให้หลายวันก่อนที่ทำสงครามเขาระมัดระวังมากเกินไป อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้นำความสูญเสียใหญ่มาให้ต้าเฉียน?เพราะเรื่องนี้ ทำให้เขาต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้?ตอนนี้ แม้แต่หยุนเจิงยังกล้าขี่ม้ามาตบหัวเขาแล้ว!เว่ยเหวินจงยิ่งคิดยิ่งโกรธแค้น ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกอึดอัดในใจเขารวมกับมีกองไฟสุมอยู่แต่ตอนนี้เขากลับไม่มีที่ให้ระบายเว่ยเหวินจงลุกขึ้นยืน เดินไปมาอยู่ภายในห้องไม่หยุด สีเต็มไปด้วยความขึงขังไม่ได้! จะเอาแต่นั่งรอความตายไม่ได้!หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ขวัญกำลังใจของกองทหารมณฑลทางเหนือต้องกลายเป็นของหยุนเจิงหมดแล้ว!เมื่อหยุนเจิงควบคุมกองทหารมณฑลทางเหนือได้ เขาเหลือแต่ทางไปตายเท่านั้น!ต่อให้หยุนเจิงไม่ฆ่าเขา ฝ่าบาทก็ไม่มีทางปล่อยเขาไป!จำเป็นต้องทำสิ่งใดสักอย่างแล้ว!จะดีมากหากทำให้หยุนเจิงตายในขณะปฏิบัติหน้าที่!อื้ม!แล้วก็ฉินชีหู่สารเลวนั่นด้วย!คนในกองทัพมากมายที่ไม่พอใจเขา ล้วนมีส่วนเกี่ยวข้องกับฉินชีหุ่!หนึ่งไม่ทำ สองไม่พัก!หยุนเจิงและฉินชีหู่ ล้วนต้องตายทั้งคู่!เมื่อมีความคิดเหล่านี้ ก็เหมือนถู
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 914
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 913
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 912
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 911
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 910
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 909
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 908
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 907
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 906
