Share

บทที่ 572

“เสียงดัง เสียงดังมาจากไหน?” ปานปู้คำรามด้วยความโกรธ

“ข้าไม่รู้!”

ทหารรายงานข่าวคร่ำครวญว่า “เสียงดังน่ากลัวยิ่งกว่าเสียงฟ้าผ่าเสียอีก คนที่รอดออกมาต่างก็บอกว่าเป็นบทลงโทษศักดิ์สิทธิ์จากพระเจ้า เป็นการลงโทษของเหล่าทวยเทพสำหรับความผิดของเรา…”

ไม่มีใครรู้ว่าเสียงดังนั่นคืออะไรกันแน่

ไม่มีใครเห็นฟ้าผ่าหรืออะไรเลย

สิ่งที่พวกเขาได้ยินก็มีเพียงเสียงดังสะท้านเท่านั้น

บทลงโทษศักดิ์สิทธิ์!

นอกจากบทลงโทษศักดิ์สิทธิ์แล้ว พวกเขาไม่สามารถอธิบายกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้เลย

ปราณโลหิตในตัวปานปู้พุ่งขึ้นมาอีกครั้ง แทบจะพ่นเลือดออกมาอีกครั้ง

ขณะนี้ ปานปู้มีแต่เสียใจและโกรธจัด

ทหารม้าชั้นยอดสองหมื่นเจ็ดพันนายหายไปในหุบเขามรณะ แต่พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น

นี่มันสงครามอะไรกัน?

นี่มันความอัปยศชัดๆ!

ปานปู้พยายามระงับเลือดที่พลุ่งพล่านในร่างกายแล้วถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า “พวกเจ้า...ส่งคนไปรายงานราชสำนักแล้วหรือยัง?”

ทหารรายงานข่าวพยักหน้าอย่างอ่อนแรงด้วยความเจ็บปวดบนใบหน้า

ปานปู้บังคับร่างลุกขึ้นจากพื้นด้วยความยากลำบากแล้วคำรามว่า "ถ่ายทอดคำสั่งลงไปให้ฆ่าแกะและวัวเพื่อเป็นรางวัลแก่ทุกฝ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status