บทที่ 565

ท่าทางแข็งกร้าวของหยุนเจิงทำให้พวกเสิ่นลั่วเยี่ยนไม่สบายใจ

ค่ายทหารส่วนตัวถูกเว่ยเหวินจงพบเข้าแล้ว หยุนเจิงยังกล้าต่อปากต่อคำกับเว่ยเหวินจง?

เขากลัวเว่ยเหวินจงจับเรื่องนี้ไว้ไม่ปล่อยใช่หรือไม่?

หากพวกนางไม่รู้ว่าหยุนเจิงเป็นคนรอบครอบ พวกนางคงคิดว่าหยุนเจิงคนแค่คนโง่เขลาเท่านั้น

เพียงแต่ ตอนนี้พวกนางไม่เข้าใจว่าเหตุใดต้องแข็งกร้าวกับเว่ยเหวินจง

หรือว่า เพื่อเป็นการแว้งกัดเว่ยเหวินจงก่อนหนึ่งที?

เว่ยเหวินจงนึกไม่ถึงว่าหยุนเจิงจะแว้งกัด กล่าวด้วยความโมโห “เหลวไหลไร้สาระ! ข้าถามอย่างเป็นกลาง เหตุใดจึงกล่าวหาว่าแก้แค้นส่วนตัว?”

หยุนเจิงหรี่ตามอง ถามอย่างเยือกเย็น “เจ้าแน่ใจว่าไม่ได้แก้แค้นส่วนตัว?”

“ข้าถามในใจไร้ความผิด!” เว่ยเหวินจงยืดอก สีหน้าไร้ความหวาดกลัว

หยุนเจิงกระแอมไอ จากนั้นก็ส่ายหน้ากล่าว “หากเจ้าไม่ได้แก้แค้นส่วนตัว ข้าเตือนเจ้า อย่าเป็นผู้บัญชาการทหารของกองทหารมณฑลทางเหนือเลย กลับบ้านไปเลี้ยงหลานเถอะ!”

เว่ยเหวินจงหรี่ดวงตา ยิ้มเย็นกล่าว “เช่นไร ท่านอ๋องคิดจะแย่งชิงอำนาจ?”

“ข้าไม่มีความคิดนี้ แล้วก็ไม่มีความสามารถนี้!”

หยุนเจิงส่ายหน้า ถามด้วยความเอือมระอา “เจ้าลองพู