บทที่ 568

ทำไมไม่ให้ตนมอบทหารและม้าทั้งหมดให้เขา ส่วนตนก็พาทหารจวนหนึ่งพันนายเล่นอยู่ในซั่วฟางเลยล่ะ?

เว่ยเหวินจงครุ่นคิดเล็กน้อย แล้วพยักหน้า “ที่ท่านอ๋องว่ามา ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล! เช่นนั้นก็โยกย้ายเพียงทหารทั่วไปแก่ชราอ่อนแอหนึ่งหมื่นนายก็พอ! ความปลอดภัยของซั่วฟางต้องขอฝากไว้กับท่านอ๋องแล้ว!”

ถึงแม้เว่ยเหวินจงอยากจะทำลายกองกำลังของหยุนเจิงทีเดียว แต่ก็ไม่กล้าทำเกินไป

มิเช่นนั้น หากซั่วฟางเสียเปรียบ เขาเองก็เอาตัวรอดยากเช่นกัน

“ได้!”

หยุนเจิงพยักหน้า

“นอกจากนี้ ท่านอ๋องเองก็ต้องเตรียมตัวไปสนับสนุนด้วยเสมอ!”

เว่ยเหวินจงกล่าว “หากแนวหน้าติดขัด ข้าอาจต้องออกคำสั่งให้ท่านอ๋องมาสนับสนุนได้ทุกเมื่อ!”

หยุนเจิงพยักหน้า “เป็นเรื่องที่ควรทำอยู่แล้ว! ข้ายกโลงศพมาถึงซั่วเป่ย ไม่ได้คิดจะมาเล่นๆ เช่นกัน”

“เช่นนั้นต้องขอบพระทัยท่านอ๋องมากแล้ว!” เว่ยเหวินจงบรรลุจุดประสงค์ แล้วรีบลุกขึ้น “ข้ายังต้องกลับไปจัดการการป้องกันของแต่ละฝ่าย ต้องขอตัวก่อน!”

“อืม”

หยุนเจิงพยักหน้า ขี้เกียจส่งแขก

เว่ยเหวินจงกำลังจะจากไป จู่ๆ ก็หยุดฝีเท้าลง

รอให้เว่ยเหวินจงออกไปแล้ว คนในกระโจมถึงได้เริ่มสบถด่ามารดาขึ้นมา

ซั่ว