Share
บทที่ 446
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 447
มีเรื่องจะบอก?หยุนเจิงมองเมี่ยวอินด้วยสีหน้าหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก แล้วลูบจมูกเมี่ยวอินเบาๆ พลางเอ่ยยิ้มร้ายว่า “ข้าคิดว่า การกระทำดีกว่าคำพูด”“อย่ามาล้อเล่น ข้าจริงจัง!”เมี่ยวอินตบมือหยุนเจิงด้วยความเขินอาย “ก่อนหน้านั้นท่านเอาแต่ถามข้าเรื่องฝึกฝนสองสิ่งอย่างเท่าเทียมไม่ใช่หรือ?”ฝึกฝนสองสิ่งอย่างเท่าเทียม?หยุนเจิงมึนงง “เจ้าคงไม่ได้รู้วิธีฝึกฝนสองสิ่งอย่างเท่าเทียมจริงๆ หรอกใช่หรือไม่?”“ข้าไม่รู้หรอก”เมี่ยวอินส่ายศีรษะเบาๆ แล้วเอ่ยยิ้มๆ ว่า “แต่ทว่า อาจารย์ของข้าเคยสอนวิชาเหอหวนกงให้กับข้าแล้วได้ผล วิชานี้คล้ายกับฝึกฝนสองสิ่งอย่างเท่าเทียมที่เจ้าพูดถึงมาก…”ฮะ?หมายความว่าตนเก็บของดีได้จริงๆ สินะ?หยุนเจิงมองเมี่ยวอินอย่างมึนงงอยู่นานกว่าจะได้สติ “หมายความว่าตอนนี้เจ้าจะสอนวิชาเหอหวนกงให้ข้า?”“ไม่อย่างนั้นล่ะ?”เมี่ยวอินทั้งอายทั้งโกรธ กล่าวว่า “ไหนๆ ก็เป็นเช่นนี้แล้ว ข้ายังต้องปิดบังท่านอีกหรือไง?”ให้ตายเถอะ!ในที่สุดพระเจ้าก็เปิดทางลัดให้ตนแล้วใช่หรือไม่?ได้ทั้งหญิงงาม ได้ทั้งฝึกวิชา?นี่มันเป็นจังหวะการใช้หยินมาเติมหยาง เพื่อทำลายความว่างเปล่าใช่หรือไม
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 448
แค่ฟังก็รู้สึกแปลก!“ดังนั้น ข้าหื่นก็ส่วนหื่น แต่ข้าไม่ได้เลวร้ายเหมือนที่เจ้าคิดจริงๆ”หยุนเจิงมองเมี่ยวอินยิ้มๆ “หากข้าเลวร้ายขนาดนั้นจริงล่ะก็ ถ้าข้าต้องการจะทำอะไรลั่วเยี่ยน แม้ถึงนางจะไม่ยินยอม เจ้าคิดว่านางจะต้านข้าได้หรือ?”เอ่อ…เมี่ยวอินเอียงศีรษะครุ่นคิดดูเหมือนจะใช่!เขาเป็นองค์ชายคนหนึ่ง หากต้องการฝืนใจเสิ่นลั่วเยี่ยนจริง เสิ่นลั่วเยี่ยนจะกล้าตีเขาหรือ?อืม…ดูแล้วคนคนนี้ยังไม่ถือว่าเลวร้ายนักหมายความว่าตนได้รับครั้งแรกของคนสารเลวนี่น่ะสิ?“เอาเถอะ เช่นนั้นข้าจะเชื่อว่าท่านเมาแล้วกัน!”เมี่ยวอินยิ้ม แล้วเปลี่ยนน้ำเสียง “แต่ทว่าหากท่านกล้ารังแกข้า ข้าก็จะฆ่าท่านเหมือนเดิม!”“เช่นนั้นเจ้าไม่มีโอกาสได้ฆ่าข้าแล้ว!”หยุนเจิงหัวเราะฮ่าๆ “ข้าที่หื่นกามเช่นนี้ จะรังแกมารปีศาจอย่างเจ้าลงคอได้อย่างไร!”“ขอให้จริง!”เมี่ยวอินแค่นเสียงหึหยุนเจิงยิ้มอย่างไม่แยแส “ใช่สิ มีบางอย่างข้าก็ควรบอกเจ้าเช่นกัน”หืม?เมี่ยวอินมองเขาด้วยความมึนงงหยุนเจิงตบแผ่นหลังอันสวยงามและนิ่มนวลของเมี่ยวอินเบาๆ แล้วเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจังว่า “การก่อกบฏของไท่จื่อองค์ก่อน ส่วนมากเป็นฝีมือขอ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 449
ขณะที่หยุนเจิงและเมี่ยวอินมาถึงข้างนอกแล้ว จางซูที่สวมเสื้อผ้ายุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบกำลังถูกหมิงเย่ว์ตีจนตะโกนร้องเสียงดัง“องค์ชายหก ช่วยด้วย! ช่วยข้าด้วย…”เมื่อเห็นหยุนเจิง จางซูราวกับพบเจอกับพระผู้ช่วย แล้วตะโกนขอความช่วยเหลือสุดฤทธิ์“ไม่มีใครช่วยเจ้าได้หรอก!”หมิงเย่ว์ตะคอกด้วยสีหน้าโมโห “วันนี้ข้าจะฝังเจ้าซะ!”ได้ยินคำพูดของหมิงเย่ว์แล้ว หยุนเจิงและเมี่ยวอินพลันอดไม่ได้มองหน้ากันหัวเราะดูท่าแล้ว สิ่งที่พวกเขาคาดเดาไว้น่าจะจริง“พอแล้ว พอได้แล้ว…”เมี่ยวอินฝืนความเจ็บปวดของร่างกายส่วนล่างไว้แล้วเข้าไปห้ามหมิงเย่ว์ พลางถามว่า “เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”เมื่อเห็นเมี่ยวอิน ความรู้สึกในใจหมิงเย่ว์พลันระเบิดออกมาราวกับน้ำท่วม นางร้องไห้ออกมาในบัดดล“ข้า…ข้าถูกไอ้เดรัจฉานคนนี้ทำให้สกปรกแล้ว…”หมิงเย่ว์นั่งยองอยู่บนพื้นแล้วร้องไห้โฮขึ้นมาการคาดเดาในใจได้รับคำตอบแน่ชัดแล้ว เมี่ยวอินพลันหันศีรษะไปมองจางซูด้วยสายตาเยือกเย็น“ไม่ใช่…นี่มัน…”จางซูหดคอลงแล้วเอ่ย “เรื่องนี้จะโทษข้าไม่ได้นะ! ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่านางเข้ามาในห้องของข้าตั้งแต่เมื่อใด นาง…นางต่างหากที่ทำให้ข้าสกปรก…”ระ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 450
หมิงเย่ว์และจางซูมองหน้าทั้งสองด้วยความตะลึงงัน รู้สึกเพียงฟ้าผ่ากลางศีรษะเดิมทีเรื่องของพวกเขาทั้งสองก็น้ำเน่าพอแล้ว!แต่เรื่องของหยุนเจิงกับเมี่ยวอินกลับน้ำเน่ายิ่งกว่า?คิดไปคิดมา จางซูก็เริ่มใจเย็นลงให้ตายเถอะ!หมิงเย่ว์เข้ามาในห้องเอง ตนกับหมิงเย่ว์ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย มิหนำซ้ำยังถูกตีเสียเปล่าด้วยหยุนเจิงเข้าห้องเมี่ยวอิน ทำทุกอย่างที่ทำได้แล้ว แต่กลับไม่มีเรื่องอะไรเลย?นี่มันไม่ยุติธรรมเกินไปหน่อยกระมัง?เสิ่นลั่วเยี่ยนมองหยุนเจิงด้วยสายตากรุ่นโกรธ แล้วหันหลังวิ่งกลับห้องทันที“ยังไม่รีบตามไปอธิบายอีก!”เมี่ยวอินรีบเร่งหยุนเจิงด้วยสีหน้าแดงก่ำ“ช่างมันเถอะ!”เยี่ยจื่อหยุดหยุนเจิงที่กำลังจะตามไปไว้ แล้วกล่าวด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์ “ข้ารู้นิสัยของเด็กนั่นที่สุด ท่านไปตอนนี้ ก็มีแต่จะเติมเชื้อไฟ! ข้าจะไปคุยกับนางเอง!”ไอ้สารเลวนี่!เยี่ยมจริงๆ!กินเมี่ยวอินจริงๆ ด้วย!ไม่นาน เยี่ยจื่อก็ตามเข้าไปในห้องของตนเสิ่นลั่วเยี่ยนไม่แม้แต่จะกลับห้องของพวกเขา วิ่งมาที่ห้องของนางโดยตรงมองดูเสิ่นลั่วเยี่ยนที่ก้มหน้าก้มตานั่งอยู่ตรงนั้นด้วยความโมโหแล้ว เยี่ยจื่ออดไม่ยิ้มออก
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 451
เวลารับอาหารเช้า บรรยากาศในบ้านดูแปลกประหลาดเล็กน้อย“มา ชิมอันนี้ดู”“เจ้าต้องกินเยอะๆ บำรุงร่างกายให้ดี”“ไม่แน่เจ้าอาจจะตั้งครรภ์ท่านอ๋องตัวน้อยแล้วก็เป็นได้ ห้ามสะเพร่าเด็ดขาด…”เสิ่นลั่วเยี่ยนคีบอาหารใส่ถ้วยเมี่ยวอินไม่หยุด แถมยังทำหน้าเป็นห่วงเป็นใยด้วยเห็นท่าทีของเสิ่นลั่วเยี่ยนเช่นนี้แล้ว ฝูงชนต่างก็รู้สึกแปลกใจสุดขีดนี่มันไม่เหมือนนิสัยของเสิ่นลั่วเยี่ยนเลยสักนิดแม้ว่าเสิ่นลั่วเยี่ยนจะลุกขึ้นสู้กับเมี่ยวอินสักรอบ พวกเขาก็รู้สึกปกติกว่านี้ทว่านางไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่กลับกันยังเป็นห่วงเมี่ยวอินด้วย?นี่ใช่…เสิ่นลั่วเยี่ยนตัวจริงหรือ?หยุนเจิงรู้สึกแปลกใจ แล้วแอบชำเลืองมองเยี่ยจื่อเป็นการถามไถ่แต่แล้ว เยี่ยจื่อกลับส่ายหน้าเบาๆ บ่งบอกว่าตนเองก็ไม่รู้ว่าเสิ่นลั่วเยี่ยนเป็นอะไรเช่นกัน“ข้าปล่อยให้เจ้าด่าข้าสักรอบดีไหม?”เมี่ยวอินเองก็ทนรับความใจดีของเสิ่นลั่วเยี่ยนไม่ไหวจึงเอ่ยอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก“ข้าจะด่าเจ้าทำไมกัน?”เสิ่นลั่วเยี่ยนส่ายศีรษะยิ้มแย้ม “เขาเป็นคนเข้าห้องของเจ้าเอง หากข้าจะด่าก็ต้องด่าเขาสิ!”จางซูได้ยินดังนั้นจึงมองหมิงเย่ว์อย่างไม่พอใจทัน
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 452
เสิ่นลั่วเยี่ยนส่ายศีรษะยิ้มเบาๆ “หยุนเจิงเป็นบุรุษของเจ้า และเป็นของข้าด้วย เจ้าช่วยหยุนเจิงเพิ่มความแข็งแกร่งให้เขาสามารถป้องกันตนเองได้ แล้วข้าจะถือโทษอะไรเจ้าอีก?”เมื่อเห็นรอยยิ้มของเสิ่นลั่วเยี่ยนแล้ว เมี่ยวอินจึงพูดอะไรไม่ออกอีกครั้ง“เอาเถอะ เจ้าฝึกฝนวิชากับเขาตามสบายเลย!”เสิ่นลั่วเยี่ยนเม้มริมฝีปากยิ้ม “ซั่วเป่ยอาจจะเกิดสงครามขึ้นเมื่อใดก็ได้ การที่หยุนเจิงสามารถป้องกันตนเองได้ถือเป็นเรื่องดี ข้าไม่อยากเป็นม่ายตั้งแต่อายุน้อยหรอกนะ”หลังจากพูดปลอบใจเมี่ยวอินแล้ว เสิ่นลั่วเยี่ยนถึงได้จากไปอย่างยิ้มแย้มทันทีที่หันหลังกลับ รอยยิ้มบนใบหน้าของเสิ่นลั่วเยี่ยนพลันหายไปในบัดดล ในใจกรุ่นโกรธเป็นอย่างมากไอ้สารเลวสมควรตาย!ยังเจอกับเรื่องดีเช่นนี้ได้อีก?ฮึ!รอให้พวกเขาฝึกฝนกันดีๆ ก่อน!ถึงตอนนั้น ตอนที่ตนจัดการกับหยุนเจิงสารเลวนี่ก็ไม่ต้องออมมืออีกต่อไป!ช้าเร็วก็ต้องต่อยไอ้สารเลวนั่นจนฟันร่วงหมดปากแน่!…สามวันหลังจากนี้ หยุนเจิงได้รับรู้ถึงความรู้สึกที่เจ็บปวดแต่มีความสุขเพื่อช่วยเขาฝึกฝน เมี่ยวอินเองก็ไม่มีเวลามาสนใจเรื่องความอับอาย และเป็นฝ่ายรุกเขาก่อนทุกวันทั้ง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 453
“ว่ะฮ่าๆ…”หยุนเจิงเพิ่งมาถึงห้องรับแขก ก็ได้ยินเสียงหัวเราะประจำตระกูลฉินของฉินชีหู่แล้วหยุนเจิงเดินไปพร้อมสีหน้าบูดบึ้งพร้อมฝืนยิ้มออกมาเล็กน้อย “พี่ใหญ่ฉิน ท่านมาได้อย่างไรกัน?”“ข้าต้องมาสู้รบอยู่แล้วสิ!”ใบหน้าของฉินชีหู่เต็มไปด้วยรอยยิ้มพร้อมขมวดคิ้วหรี่ตากล่าวว่า “พวกเจ้าเพิ่งออกจากเมืองจักรพรรดิไม่นาน ข้าก็ได้รับสั่งให้นำกองทหารยอดเยี่ยมสามหมื่นนายพร้อมขนส่งอาวุธยุทโธปกรณ์ ชุดเกราะต่างๆ มาที่ซั่วเป่ยทันที แต่ทว่าเพิ่งมาถึงด่านเป่ยลู่ ข้าก็ได้ข่าวว่าเจ้าฝึกซ้อมทหารอยู่ที่นี่จึงได้เร่งม้ามาที่นี่โดยไม่พักทันที! เป็นอย่างไร พี่ใหญ่ฉินคนนี้ใจถึงมากใช่หรือไม่?”“ใจ…ใจถึงมากจริงๆ!”หยุนเจิงหัวเราะแห้ง แล้วเอ่ยทันทีว่า “ทหารยอดเยี่ยมสามหมื่นนายนั่น พี่ใหญ่ฉินเป็นคนบัญชาการใช่หรือไม่?”“ไม่ใช่อยู่แล้ว!”ฉินชีหู่ส่ายหน้าไม่ใช่หรือ?มารดาเถอะ!ฉินชีหู่คงไม่ได้จะมาฝึกซ้อมทหารกับตนหรอกนะ?หรือว่า เสด็จพ่ออ่านแผนการของตนออกแล้ว?จึงได้ส่งฉินชีหู่มาสอดส่องตน?ขณะที่หยุนเจิงกำลังคิดมากอยู่นั้น ฉินชีหู่ก็ใช้ฝ่ามือตบบ่าของหยุนเจิงพร้อมกล่าวยิ้มๆ ว่า “ข้าเป็นแม่ทัพเหี้ยมโหดอันดับ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 454
หลังจากเกิดเรื่อง องค์ชายรองและองค์ชายสี่ถูกส่งตัวไปยังฟู่โจว องค์ชายรองรับหน้าที่ดูแลการก่อสร้างยุ้งฉางขนาดใหญ่ที่ฟู่โจว เพื่อสะดวกต่อการจัดเตรียมเสบียงสำหรับการสู้รบช่วงฤดูใบไม้ผลิในปีหน้าองค์ชายสี่เป็นซื่อหลางกระทรวงโยธาธิการชั่วคราว รับผิดชอบดูแลขยายและจัดเตรียมถนนหลวงจากฟู่โจวไปยังด่านเป่ยลู่ ซึ่งจะต้องขยายให้กว้างกว่าเดิมหนึ่งเท่าได้ยินคำพูดของฉินชีหู่แล้ว หยุนเจิงก็ลิ้นตีกันอย่างควบคุมไม่อยู่เสด็จพ่อจัดการปัญหาในภายหลังก่อนล่วงหน้าหมดแล้ว ตัดสินใจว่าจะล้มเป่ยหวนให้ได้ในคราวเดียวก็จริง เป่ยหวนไม่เพียงแต่ผิดสัญญาผิดคำพูด แถมยังสังหารทหารขนส่งเสบียงไปมากมายเพียงนั้น หากเสด็จพ่อหลับหูหลับตากับเรื่องนี้ก็ผิดปกติแล้วขณะที่หยุนเจิงกำลังคิดนั่นนี่อยู่ ฉินชีหู่ก็ตบศีรษะกะทันหัน “จริงด้วย ฝ่าบาทสั่งให้ข้านำจดหมายมาให้พวกเจ้าฉบับหนึ่ง บอกว่าต้องมอบให้เจ้ากับน้องสะใภ้เองกับมือ ข้าเกือบลืมไปแน่ะ”กล่าวจบ ฉินชีหู่ก็หยิบจดหมายออกมามอบให้กับหยุนเจิงทันทีหยุนเจิงเปิดอ่านจดหมายทันทีเนื้อหาข้างในเข้าใจง่ายมาก เป็นเพียงคำพูดเป็นห่วงและกำชับพวกเขา และบอกเรื่องที่ตระกูลเสิ่นย้ายออกจากเ
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 982
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 981
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 980
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 979
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 978
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 977
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 976
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 975
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 974
