Share
บทที่ 454
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 455
ไม่นานนัก เสิ่นลั่วเยี่ยนก็กลับมาถึง ในจวนเองก็จัดเตรียมอาหารต้อนรับฉินชีหู่เรียบร้อยแล้วหยุนเจิงยังเตรียมเหล้าจางกงเมามายมาหม้อหนึ่งด้วยเยี่ยจื่อไม่สะดวกที่จะปรากฏตัวจึงได้แอบอยู่ในห้องหยุนเจิงเพียงแค่พาเสิ่นลั่วเยี่ยนและจางซูมาต้อนรับฉินชีหู่เท่านั้นฉินชีหู่เองก็เป็นคนชื่นชอบสุรา เมื่อพบเจอกับสุราชั้นดีเช่นนี้ย่อมต้องเรียกชนไม่หยุดหย่อนเป็นธรรมดา“น้องชาย เหล้านี้ ข้าขออีกสักสองสามหม้อได้หรือไม่!”ฉินชีหู่ดื่มจนเมามาย และไม่เกรงใจหยุนเจิงเอ่ยขอทันที“ไม่มีปัญหา!”หยุนเจิงตอบตกลงทันใด “แต่ข้ามีเงื่อนไขข้อหนึ่ง!”ฉินชีหู่ได้ยินก็ไม่พอใจในบัดดล จึงฝืนเบิกตากว้างพร้อมเอ่ยอย่างไม่พอใจว่า “เจ้ายังมีเงื่อนไขกับข้านั้นหรือ?”“ฟังข้าให้จบก่อน.หยุนเจิงยิ้มเยาะ “เงื่อนไขของข้าง่ายมาก ท่านห้ามดื่มเหล้าในกองทหาร ถึงแม้จะไม่อยู่ในกองทหาร ก็ไม่สามารถดื่มเยอะ! ป้อมเมืองสุยหนิงเป็นสถานที่อย่างไร ท่านและข้าต่างก็รู้ดี หากท่านทำเสียเรื่องเพราะดื่มเหล้าล่ะก็ ถึงแม้เสด็จพ่อทรงให้อภัยท่าน แต่พ่อท่านไม่มีทางปล่อยท่านไว้แน่”แม่ทัพที่ทำเสียเรื่องเพราะดื่มในอดีตมีมากมายเกินกว่าจะเอ่ยถึงหยุ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 456
“ข้า…”หยุนเจิงชะงักเล็กน้อย “ก็ได้ ข้าไม่สบายใจมาก ดังนั้นข้าจึงตัดสินใจจะกินเพื่อเป็นการย้อมใจ”กล่าวจบ หยุนเจิงก็เริ่มตักอาหารคำโตเข้าปากทันทีให้ตายเถอะ!พูดตามจริงไป เหตุใดถึงไม่มีคนเชื่อเลยล่ะ?มองดูหยุนเจิงที่กินและดื่มอย่างบ้าคลั่งแล้ว เสิ่นลั่วเยี่ยนและจางซูพลันอดไม่ได้สบตากันแวบหนึ่ง และไม่ได้พูดอะไรต่อไปหลังจากรับอาหารเสร็จ หยุนเจิงกลับไปถึงห้องเสิ่นลั่วเยี่ยนก็ตามไปทันที“โอ้ เจ้ายอมเข้าห้องแล้วหรือ?”หยุนเจิงมองเสิ่นลั่วเยี่ยนยิ้มๆนับตั้งแต่ที่เขากับเมี่ยวอินเป็นอะไรกันแล้ว เสิ่นลั่วเยี่ยนก็ย้ายไปพักอยู่กับเยี่ยจื่อแม้นจะบอกว่าทำเพื่อให้เขากับเมี่ยวอินฝึกวิชากันดีๆ แต่แท้จริงแล้วนางกำลังงอนอยู่“หยุดล้อเล่นได้แล้ว!”เสิ่นลั่วเยี่ยนจ้องเขาเขม็ง “หากท่านไม่สบายใจก็ร้องไห้ออกมา ไม่มีใครหัวเราะเยาะท่านหรอก”“อืม ข้าไม่สบายใจจริงๆ นั่นแหละ”หยุนเจิงถอนใจ “แต่จะทำอย่างไรได้ล่ะ ข้าร้องไห้ไม่ออกจริงๆ”“มีอะไรร้องไห้ไม่ออกกัน?”เสิ่นลั่วเยี่ยนทำหน้าสงสัยหยุนเจิงโบกมือเรียกเสิ่นลั่วเยี่ยนเป็นการเรียกนางให้มานั่งเสิ่นลั่วเยี่ยนมองเขาอย่างสับสน ลังเลอยู่ครู่หน
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 457
เช้าวันถัดมา หยุนเจิงกับเสิ่นลั่วเยี่ยนส่งฉินชีหู่กลับไปพร้อมถังเหล้าขนาดใหญ่สองใบบรรจุเหล้าไม่น้อยกว่ายี่สิบชั่งให้กับเขาด้วยก่อนจะแยกจากกัน หยุนเจิงยังกำชับฉินชีหู่ว่าอย่าดื่มเยอะด้วยฉินชีหู่เองก็ทุบอกสาบานว่าจะไม่ดื่มเยอะหลังจากส่งฉินชีหู่เสร็จ สีหน้าของเสิ่นลั่วเยี่ยนก็บูดเบี้ยวมองค้อนใส่หยุนเจิงทันทีภายใต้การเกาะติดของหยุนเจิงอย่างหน้าไม่อายแล้ว ในที่สุดเสิ่นลั่วเยี่ยนก็ยอมจำนนท่าทีจิตใจกว้างขวางก่อนหน้านั้น นางเองก็เสแสร้งต่อไปไม่ไหวแล้วหยุนเจิงยิ้มแหะๆ แล้วสวมกอดบริเวณเอวของเสิ่นลั่วเยี่ยน “ไปกันเถอะ เราไปเดินเล่นที่ริมแม่น้ำไป๋สุ่ยกัน”อืม แม่นางคนนี้ตอนเอาแต่ใจดูสบายใจกว่าเยอะหากนางทำเหมือนก่อนหน้านี้อีกล่ะก็ เขาคงจะทนต่อไปไม่ไหวแล้ว“ไปเองเถอะ! ข้าต้องไปค่ายเหนืออีก!”เสิ่นลั่วเยี่ยนเองก็ไม่อยากปฏิเสธ“ไปเถอะน่า!”หยุนเจิงกล่าวยิ้มแย้ม “นี่เป็นเรื่องใหญ่ ห้ามสะเพร่าเด็ดขาด!”ถึงแม้เขาจะส่งคนให้ไปดูสถานการณ์การก่อตัวเป็นน้ำแข็งของแม่น้ำไป๋สุ่ยทุกวันก็ตาม แต่อย่างไรก็ต้องไปดูด้วยตนเองทั้งต้องรู้สถานการณ์ของแม่น้ำไป๋สุ่ย ทั้งต้องรู้ภูมิศาสตร์รอบๆ ด้วยดีที
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 458
สันดอนกลางแม่น้ำไป๋สุ่ยใกล้กับเป่ยหยวนจึงถูกเรียกว่าเป่ยหยวน ในช่วงฤดูแล้ง พื้นที่นั้นกว้างเพียงสองถึงสามร้อยเมตรเท่านั้น ระดับน้ำไม่ถึงหัวเข่าของม้าศึกด้วยซ้ำแต่ก่อนที่ตรงนั้นเคยมีสะพาน แต่หลังจากยกเมืองสามเขตไปแล้ว จักรพรรดิเหวินก็มีราชโองการสั่งให้ทำลายสะพานทิ้งส่วนนั้นก็ถือเป็นจุดสำคัญของการป้องกันของกองทหารมณฑลฝ่ายเหนือเช่นกันแม่น้ำไป๋สุ่ยในขณะนี้เริ่มก่อตัวเป็นน้ำแข็งแล้ว แต่ทว่าบริเวณสันดอนกลางแม่น้ำยังคงเป็นน้ำอยู่หยุนเจิงคำนวณหยาบๆ แล้ว ระยะห่างจากแม่น้ำไป๋สุ่ยกับค่ายเหนือของพวกเขาอยู่ที่ราวๆ ห้าสิบลี้เท่านั้นระยะห่างนี้ไม่ถือว่าใกล้มาก แต่สำหรับทหารม้าแล้ว ไม่ถือว่าไกลเลยหยุนเจิงเงยหน้ามองอวี๋ซื่อจง แล้วถามว่า “เจ้าลองคำนวณดูซิว่าทหารม้าเป่ยหวนจะใช้เวลาโจมตีจากแม่น้ำไป๋สุ่ยมาถึงค่ายเหนือนานเท่าไหร่?”อวี๋ซื่อจงตอบกลับ “กองทัพหน้าของทหารม้าเป่ยหวนจะต้องโจมตีด้วยอาวุธเบา และบรรทุกเสบียงอาหารแห้งมาจำกัด! จากประสบการณ์ของข้า อย่างมากใช้เวลาเพียงครึ่งวันใหญ่ๆ ก็สามารถโจมตีถึงค่ายเหนือได้แล้ว!”หยุนเจิงครุ่นคิด แล้วถามว่า “แม่น้ำไป๋สุ่ยมีหมอกหรือไม่?”อวี๋ซื่อจง “องค
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 459
ณ เมืองติ้งเป่ยเว่ยซั่วที่ถูกเซียวติ้งอู่แทนที่ได้นำราชโองการของจักรพรรดิเหวินมาที่จวนแม่ทัพใหญ่เจิ้นเป่ยของเว่ยเหวินจง“พี่ใหญ่ ท่านคิดว่าฝ่าบาทจะทรงทราบเรื่องที่เราแอบติดต่อกับไท่จื่อแล้วหรือไม่?”เว่ยซั่วถามเว่ยเหวินจงอย่างไม่สบายใจเขาประจำการอยู่ที่ด่านเป่ยลู่มานับห้าปีกว่าแล้ว!เหตุใดจักรพรรดิเหวินไม่เปลี่ยนตัวเขา แต่กลับมาเปลี่ยนในช่วงนี้ คิดอย่างไรก็ไม่ปกติ!เว่ยเหวินจงจ้องมองน้องชายฝาแฝดอย่างไม่สบอารมณ์ “ตอนนี้รู้จักกลัวแล้ว? ไปทำอะไรอยู่ตั้งนาน?”“ข้า…”เว่ยซั่วชะงักเล็กน้อย แล้วกล่าวอย่างหงุดหงิด “ก่อนหน้านี้ข้าคิดน้อยไปน่ะ พี่ใหญ่ ท่านรีบช่วยข้าคิดวิธีหน่อยเถอะ!”“ลองใช้สมองเจ้าดู!” เว่ยเหวินจงตบเข้าที่ศีรษะของเว่ยซั่วเบาๆ “หากฝ่าบาทรู้เรื่องจริง ตอนนี้เจ้าคงถูกกุมตัวกลับไปที่เมืองจักรพรรดิแล้ว! คิดหรือว่าเจ้ายังจะได้ประจำการอยู่ที่ป้อมเมืองจิ้งอานน่ะ?”เหตุผลง่ายๆ เช่นนี้ยังคิดไม่ได้อีก เขาไม่รู้จริงๆ ว่าน้องชายฝาแฝดผู้นี้มาเป็นแม่ทัพได้อย่างไร!เว่ยซั่วชะงักเล็กน้อยแล้วทุบศีรษะตนเบาๆ จากนั้นทำหน้าดีใจ “จริงด้วย! ทำไมข้าถึงคิดไม่ได้ แถมยังหลอกตัวเองตลอดทางอีกด้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 460
เว่ยเหวินจงไม่คิดเช่นนั้น “ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน มีฮ่องเต้องค์ใดบ้างไม่ป้องกันแม่ทัพใหญ่ประจำชายแดน?”“ก็ได้!”เว่ยซั่วส่ายศีรษะยิ้มแห้งพร้อมถอนหายใจเบาๆเว่ยเหวินจงไม่สาธยายเรื่องนี้กับเขาอีก แล้วสั่งการไปว่า “แม่น้ำไป๋สุ่ยใกล้จะเป็นน้ำแข็งแล้ว ทหารม้าเป่ยหวนอาจจะข้ามมาโจมตีปีกข้างของเราเมื่อใดก็เป็นได้! ป้อมเมืองจิ้งอานไปจนถึงเทียนหูล้วนแต่เป็นจุดป้องกันสำคัญของเรา เจ้าต้องส่งคนไปลาดตระเวนบ่อยๆ! นอกจากนี้เราเพียงแค่ป้องกันเท่านั้น ห้ามโจมตีเด็ดขาด!”“ขอรับ!”เว่ยซั่วพยักหน้าหงึกๆ…เวลาผ่านไปแต่ละวันๆ ซั่วเป่ยยิ่งอยู่ยิ่งหนาวขึ้นเรื่อยๆภายใต้การสั่งการของหยุนเจิง อวี๋ซื่อจงได้แบ่งทหารม้าในมือออกเป็นสองกลุ่ม แล้วส่งทหารม้ากลุ่มหนึ่งออกไปลาดตระเวนที่แม่น้ำไป๋สุ่ยทุกวัน พร้อมรายงานต่อหยุนเจิงถึงสถานการณ์การก่อตัวเป็นน้ำแข็งของแม่น้ำไป๋สุ่ยระหว่างนี้หยุนเจิงเองก็ไม่หยุดพักเขาไม่เพียงแต่ต้องจัดการเรื่องภายในกองทหาร แต่ยังต้องถูกเมี่ยวอินฝึกซ้อมทุกวันด้วยช่วงเวลาหนึ่งผ่านไป ทักษะวรยุทธ์ของเขาถือว่าพัฒนาขึ้นไม่น้อยแต่ทว่าสิ่งที่น่าเสียดายคือ เขายังคงสู้เสิ่นลั่วเยี่ยนไม่ไห
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 461
วันนี้เวลาเที่ยงวัน อวี๋ซื่อจงพวกเขาพบปะกับหน่วยทหารม้าลาดตระเวนของป้อมเมืองสุยหนิงถือเป็นเครื่องยืนยันว่าฝั่งป้อมเมืองสุยหนิงเองก็ทำการป้องกันระวังการข้ามแม่น้ำไป๋สุ่ยมาของทหารม้าเป่ยหวนด้วยเช่นกัน“พวกเขามีคนประมาณกี่คน?”หยุนเจิงเอ่ยถามทันทีอวี๋ซื่อจงตอบ “ประมาณสามพันนายขอรับ”“พวกเขานี่มันใจกว้างจริงๆ!”หยุนเจิงประชดประชันขอเคลื่อนไหวหน่วยลาดตระเวน ก็คือทหารม้าสามพันนายแล้วเทียบกับคนของป้อมเมืองสุยหนิงแล้ว พวกเขาไม่ใช่อะไรเลยแต่ทว่าก็ทำอะไรไม่ได้เช่นกันเพราะพวกเขามีคนทั้งหมดทั้งมวลอยู่เพียงเท่านี้ ไม่อาจเทียบได้กับคนอื่นอยู่แล้วอวี๋ซื่อจงยิ้มแห้ง แล้วกล่าวว่า “วันนี้ ตอนที่เรากำลังลาดตระเวนอยู่พบว่าแม่น้ำไป๋สุ่ยใกล้จะเป็นน้ำแข็งเต็มทีแล้ว ด้วยสภาพอากาศในสองสามวันนี้ ขอแค่ประมาณครึ่งเดือน ม้าก็สามารถลุยผ่านแม่น้ำไป๋สุ่ยไปได้แล้ว…”“เช่นนั้นเราต้องเร่งเตรียมมือแล้ว”สีหน้าของหยุนเจิงค่อยๆ เข้มงวดขึ้นมา “ข้าเองก็ควรเตรียมตัวหน่อยแล้วล่ะ!”“องค์ชายจะเตรียมตัวอะไรกันขอรับ?”อวี๋ซื่อจงถามอย่างไม่เข้าใจ“อีกไม่กี่วันเจ้าก็รู้แล้ว”หยุนเจิงเผยรอยยิ้มลึกลับถึงแม้อว
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 462
หยุนเจิงเคาะศีรษะของเมี่ยวอินเบาๆ “หากเจ้าท้องก็ต้องเป็นเรื่องดีอยู่แล้วสิ! แต่ทว่าตอนนี้เราอยู่ที่ซั่วเป่ย รากฐานไม่มั่นคง หากเจ้าท้อง ข้าเกรงว่าเจ้าจะลำบากไปกับพวกเราด้วย…”ได้ยินคำพูดของหยุนเจิงแล้ว เมี่ยวอินก็โล่งใจเขายังมีความคิดนั้นอยู่เพียงแค่กลัวว่าตนจะลำบากเพราะอุ้มท้องเท่านั้น“เช่นนั้นท่านไม่ต้องห่วงหรอก”เมี่ยวอินกระซิบข้างหูหยุนเจิง พ่นลมหายใจร้อนผ่าวที่ใบหูของเขาแล้วเอ่ยเสียงเบา“มีเช่นนี้ด้วย?”หยุนเจิงสะท้าน แล้วมองเมี่ยวอินอย่างตะลึงใจวิชาเหอหวนกงยังมีทักษะคุมกำเนิดได้ด้วย?นี่มันเทพไปหน่อยแล้ว!“มิเช่นนั้น ท่านคิดว่าข้าจะกล้าทำกับท่านขนาดนี้หรือ?”เมี่ยวอินมองบน “ท่านคิดว่าข้าอยากท้องโตวิ่งว่อนไปทั่วหรือไง?”ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น เสิ่นลั่วเยี่ยนก็ผลักประตูเข้ามาเห็นท่าทางรักใคร่สนิทสนมของทั้งสองแล้ว เสิ่นลั่วเยี่ยนก็เบะปาก “ข้ามาขัดจังหวะสินะ!”“อุ๊ย เจ้าแม่หึงหวงโกรธอีกแล้ว”เมี่ยวอินค่อยๆ ลุกขึ้น แล้วเยาะเย้ย“มั่ว”เสิ่นลั่วเยี่ยนแค่นเสียงเย็นชา “ข้าแค่จะมาถามเขาว่ามีแผนรับมือศัตรูหรือยังเท่านั้น”เมี่ยวอินยิ้มแย้ม “บังเอิญจริง เ
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 982
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 981
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 980
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 979
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 978
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 977
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 976
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 975
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 974
