Share
บทที่ 462
Related chapters
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 463
สองสามวันต่อจากนี้ หยุนเจิงไม่ได้ฝึกซ้อมวรยุทธ์ และแทบจะไม่กลับจวนทุกคืนเสิ่นลั่วเยี่ยนพวกเขารู้เพียงว่าหยุนเจิงกำลังฝึกซ้อมนักรบภูตสิบแปดอยู่ แต่ไม่รู้เนื้อหาการฝึกซ้อมเลยแม้แต่นิดมีหลายครั้งที่พวกนางอยากไปสอดส่องดูว่าหยุนเจิงทำอะไรอยู่กันแน่ แต่กลับถูกห้ามเอาไว้หิมะตกหนัก ทำให้อุณหภูมิของซั่วเป่ยลดลงกว่าเดิมหยุนเจิงเองก็ได้รับรายงานจากอวี๋ซื่อจงว่าแม่น้ำไป๋สุ่ยแข็งแล้วแน่นอนว่าตอนนี้เพียงแค่แข็งแล้วเท่านั้น ดังนั้นม้ายังวิ่งไม่ได้แน่นอนหยุนเจิงพาตู้กุยหยวนนำนักรบภูตสิบแปดไปยังริมแม่น้ำไป๋สุ่ยทั้งสิบแปดคนล้วนสวมเสื้อขนสัตว์สีขาว ถืออาวุธและเสบียงจำนวนน้อย พร้อมด้วยชามเหล็กสำหรับต้มน้ำกับสุราบางชนิดแต่ทว่า ม้าของพวกเขายังมีแคร่เลื่อนแขวนอยู่ถึงแม้จะไม่หรูหรา แต่สามารถใช้งานได้ก็เพียงพอแล้วคนทั้งสิบแปดคนลงจากม้าพร้อมกัน รอรับการฝึกซ้อมครั้งสุดท้ายจากหยุนเจิง“ข้าส่งพวกเจ้าถึงที่นี่”หยุนเจิงมองทั้งสิบแปดคนด้วยสีหน้าจริงจัง “ทุกอย่างที่สอนพวกเจ้าไป อย่าลืมล่ะ! จำไว้ว่าแค่รู้การเคลื่อนไหวของเป่ยหวนได้ก็พอ จากนั้นให้รีบกลับทันที ห้ามบุกโดยเด็ดขาด! ตอนไปพวกเจ้ามีทั้งหม
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 464
ระหว่างทาง หยุนเจิงก็ได้สั่งการให้ตู้กุยหยวนคัดเลือกสมาชิกกองทหารโลหิตได้แล้วแต่ทว่า ยังไม่ต้องคัดเลือกมาก คัดเลือกแค่หนึ่งร้อยคนก่อนเป็นพอตู้กุยหยวนเคยฝึกฝนนักรบภูตสิบแปดแล้ว เขารู้ว่าควรฝึกฝนกองทหารโลหิตอย่างไรขณะที่ผ่านค่ายเหนือ หยุนเจิงก็รวดไปสำรวจการณ์ที่ค่ายเหนือสักหน่อยโชคดีที่สองสามวันนี้หิมะตกหนัก ผนวกกับพวกเขามีทหารวัยชรานับหมื่นนายที่เป็นแรงงาน ทำให้บริเวณด้านนอกค่ายเหนือสามารถสร้างกำแพงหิมะกันลมสูงสามเมตรขึ้นได้ถึงแม้กำแพงกันลมจะไม่สามารถกันพายุลมหนาวได้ทั้งหมด แต่อย่างน้อยก็สามารถลดความรุนแรงของพายุลมหนาวได้มากบางพื้นที่ยังมีการสร้างกระท่อม เพื่อป้องกันหิมะที่ตกลงมาจากฟ้าหยุนเจิงกลับไปถึงจวน เมี่ยวอินและเสิ่นลั่วเยี่ยนไม่อยู่เยี่ยจื่อเห็นหยุนเจิงที่ฝ่าลมพายุหิมะกลับมาก็ตกใจสะดุ้ง“ท่านเป็นอะไรไป? ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?”เยี่ยจื่อมองหยุนเจิงด้วยความเป็นห่วงนางไม่รู้จริงๆ ว่าสองสามวันนี้หยุนเจิงมัวยุ่งอยู่กับอะไรสีหน้าของหยุนเจิงแย่มาก ดวงตาเต็มไปด้วยเส้นเลือด รอบดวงตาดำไปหมดหากไม่ใช่เพราะรู้ว่าหยุนเจิงกำลังยุ่งกับเรื่องจริงจังอยู่ล่ะก็ นางคงคิดว่าหยุนเจ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 465
หยุนเจิงหลับยาวไปถึงเช้าอีกวันหนึ่งหลังจากที่ได้นอนหลับแล้ว ในที่สุดหยุนเจิงก็กลับมากระปรี้กระเปร่าต้องยอมรับว่าการฝึกฝนวรยุทธ์นั้นก็มีข้อดีมากเช่นกันเปลี่ยนเป็นอดีต เขานอนดึกเช่นนี้ หากไม่ได้พักสักสองสามวันคงไม่มีทางฟื้นฟูได้แน่นอนแต่ทว่าบัดนี้ เขาเพียงแค่นอนหลับไปตื่นหนึ่ง ก็เหมือนเกิดใหม่แล้วหลังจากรับอาหารเช้าเสร็จ หยุนเจิงก็ได้พาเสิ่นลั่วเยี่ยนและเมี่ยวอินไปที่ค่ายเหนือเป่ยหวนน่าจะใกล้ลงมือแล้ว เมี่ยวอินเองก็ให้หยุนเจิงหยุดซ้อมตอนนี้นางเองก็อยู่ข้างกายหยุนเจิง คอยดูแลความปลอดภัยของหยุนเจิงบุรุษของตน ก็ต้องปกป้องด้วยตนเอง“สองสามวันนี้ท่านฝึกซ้อมอะไรพวกเขากันแน่?”ระหว่างทาง เสิ่นลั่วเยี่ยนอดไม่ได้ถามขึ้นอีกครั้งคำถามนี้ เสิ่นลั่วเยี่ยนถามไปหลายหนแล้วแต่หยุนเจิงให้ตายอย่างไรก็ไม่ตอบหยุนเจิงไม่พูด แน่นอนว่าเกาเหอพวกเขาก็ไม่กล้าพูดเช่นกัน“ท่าน…”เมื่อเห็นว่าหยุนเจิงไม่ยอมพูด เสิ่นลั่วเยี่ยนจึงเบือนหน้าหนีด้วยความโมโห“มีเรื่องอะไรที่ท่านไม่ยอมบอกพวกเราอีก?”เมี่ยวอินมองหยุนเจิงด้วยท่าทีสงสัย “หรือว่าท่านไม่เชื่อใจพวกเรา?”“นี่ไม่ใช่เรื่องเชื่อใจหรือไม่เช
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 466
“แหวะ…”สตรีทั้งสองนั่งยองอยู่บนพื้นหิมะแล้วอาเจียนออกมา“นี่คือหนึ่งในสิ่งที่ข้าสอนพวกเขา”หยุนเจิงสีหน้าเรียบนิ่ง แล้วมองสตรีทั้งสองด้วยสีหน้าย่ามใจ “บอกพวกเจ้าแล้วว่าไม่รู้จะดีกว่า พวกเจ้าไม่เชื่อ…”“หยุนเจิง!!!”เสิ่นลั่วเยี่ยนหันกลับไปตะคอกเสียงดัง “ต่อไปหากท่านกล้าจูบข้าอีก ข้าจะตีท่านให้…แหวะ…”เสิ่นลั่วเยี่ยนยังไม่ทันกล่าวจบ ก็หันกลับไปอาเจียนต่อ“เจ้าอยากรู้เองแล้วยังจะโทษข้าอีก?”หยุนเจิงยักไหล่ ปั้นหน้าใสซื่อมองดูสตรีทั้งสองที่กำลังอาเจียนอยู่ เกาเหอพลันอดไม่ได้ยิ้มขมขื่นนี่คือหนอนที่เขาคัดหน้าตาแล้วนะ!หากให้พวกนางได้เห็นสภาพหน้าตาของหนอนที่หยุนเจิงกินก่อนหน้านั้นล่ะก็ เกรงว่าพวกนางคงจะยอมรับไม่ได้เป็นแน่เขาไม่รู้จริงๆ ว่าหยุนเจิงที่เป็นองค์ชายผู้ส่งศักดิ์ถึงได้กลืนของสิ่งนี้ลงไปได้แถมยังหน้าไม่เปลี่ยนสีด้วย“แหวะ…”“แหวะ…”เสิ่นลั่วเยี่ยนและเมี่ยวอินหยุดอาเจียนไม่ได้ไม่เพียงแต่อาหารมื้อเช้าที่ถูกอาเจียนออกมาเท่านั้น แม้แต่น้ำดีก็แทบจะอาเจียนออกมาแล้วด้วยจนกระทั่งอาเจียนจนไม่มีอะไรจะออกมาแล้ว สตรีทั้งสองถึงค่อยๆ ฟื้นตัวดีขึ้นเมื่อพวกนางหันไปมองหยุน
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 467
เว่ยเหวินจงส่งคนถ่ายทอดคำสั่งให้หยุนเจิงไปเจรจาที่ติ้งเป่ยทันที ต้องไปให้ถึงก่อนฟ้ามืดหยุนเจิงเองก็ไม่รู้ว่าเว่ยเหวินจงมีเรื่องอะไร เพียงแค่เตรียมตัวเล็กน้อยแล้วออกเดินทางไปติ้งเป่ยทันทีติ้งเป่ยห่างจากซั่วฟางราวสามร้อยลี้คนกลุ่มหนึ่งเร่งม้าเดินทาง ในที่สุดก็มาถึงติ้งเป่ยก่อนฟ้ามืดหยุนเจิงและเสิ่นลั่วเยี่ยนไม่ทันได้ดื่มแม้แต่น้ำ ก็ถูกพาเข้าไปในโถงประชุมแล้ววินาทีนี้ แม่ทัพกองทหารมณฑลฝ่ายเหนือก็มากันครบแล้วหยุนเจิงยังเห็นฉินชีหูในท่ามกลางผู้คนด้วยทั้งสองสบตากันยิ้มแย้ม ถือเป็นการทักทายแต่ทว่า หยุนเจิงกลับไม่เห็นเงาของเซียวติ้งอู๋ไม่รู้ว่าเพราะเซียวติ้งอู๋ยังมาไม่ถึง หรือว่าไม่จำเป็นต้องเข้าประชุมเมื่อเห็นหยุนเจิงและเสิ่นลั่วเยี่ยนที่สวมชุดเกาะทองอันล้ำค่า เว่ยเหวินจงก็เผยสีหน้าไม่พอใจออกมาชุดเกราะทองอันล้ำค่า ไม่ใช่ใครก็ใส่ได้!หยุนเจิงเป็นเพียงแม่ทัพระดับสี่ เสิ่นลั่วเยี่ยนไม่มีตำแหน่งไม่มียศด้วยซ้ำทั้งสองสวมชุดเกราะทองอันล้ำค่ามาเจรจา อย่างน้อยก็มีความคิดใช้อำนาจสถานะท่านอ๋องกับพระชายามากดผู้อื่นแต่เว่ยเหวินจงเองก็รู้ดีว่านี่เป็นของที่จักรพรรดิเหวินราชทานให้ก
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 468
ตามด้วยแม่ทัพอีกคนหนึ่ง “หากโจมตีเทียนหู ไม่เพียงแต่สามารถขมขู่ติ้งเป่ยและหม่าอี้ได้เท่านั้น แต่ยังสามารถขมขู่สนามม้าโม่หยางด้วย ข้าคิดว่าเป้าหมายของเป่ยหวนอาจจะเป็นเทียนหู!”คนเหล่านี้ปริปากพูด คนอื่นๆ จึงเริ่มพูดความคิดเห็นของตนขึ้นมาคนส่วนใหญ่คิดว่า โอกาสที่เป่ยหวนจะโจมตีทางซั่วฟางนั้นน้อยมากเป่ยหวนต้องเดาได้แน่นอนว่าพวกเขาต้องป้องกันหยุนเจิงที่เป็นท่านอ๋องคนนี้มาก การโจมตีปีกขวานั้น ไม่ใช่ทางเลือกที่ฉลาดอีกอย่าง อย่างไรซั่วฟางก็มีทหารทั่วไปหนึ่งแสนสองหมื่นนาย!ถึงแม้ทหารทั่วไปเหล่านี้จะต่อสู้ไม่เก่ง แต่จำนวนคนมาก!พูดไม่น่าฟังหน่อย ถึงแม้จะเป็นหมูหนึ่งแสนสองหมื่นตัว ก็เพียงพอให้เป่ยหวนดื่มหม้อหนึ่งแล้วทหารทั่วไปหนึ่งสอนสองหมื่นนาย หากอยู่เฝ้าเมือง เป่ยหวนส่งทหารม้าหนึ่งถึงสองหมื่นนายมาโจมตีก็ไม่อาจจะโจมตีได้หมดทีเดียวยิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากเป่ยหวนเป็นการโจมตีแบบไม่คาดคิด ไม่มีทางโจมตีก่อนกองทหารใหญ่อยู่แล้ว มิเช่นนั้น กองกำลังป้องกันด้านหน้าของพวกเขาจะอ่อนแอ ซึ่งจะให้โอกาสแก่ป้อมเมืองสุยหนิงและป้อมเมืองจิ้งอันแน่นอนดังนั้น คนส่วนใหญ่จึงคิดว่า โอกาสที่เป่ยหวนจะโจมตีป
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 469
ได้ยินคำพูดของหยุนเจิงแล้ว คนไม่น้อยต่างก็เข้าสู่ภวังค์ความคิดต้องยอมรับว่าความกังวลของหยุนเจิงใช่ว่าจะไม่มีเหตุผลขอเพียงสูญเสียกองกำลังของกองทหารมณฑลฝ่ายเหนือไป เช่นนั้นหากเป่ยหวนโจมตีมาอีกครั้งก็จะง่ายมากฉินชีหูเองก็คิดอย่างจริงจังเขารู้เรื่องภายในบ้างเล็กน้อยจักรพรรดิเหวินอยากหลอกใช้หยุนเจิงมาทำให้กองกำลังของเป่ยหวนลดลง แล้วเช่นนั้นเป่ยหวนจะไม่สามารถทำให้กองกำลังของกองทหารมณฑลฝ่ายเหนือลดลงได้อย่างไร?ไม่จำเป็นต้องมาก ขอเพียงกำจัดทหารรบของกองทหารมณฑลฝ่ายเหนือได้สักเจ็ดแปดหมื่นนาย เมื่อถึงต้นนฤดูใบไม้ผลิต้าเฉียนอาจจะไม่มีกำลังพอที่จะบุกโจมตีแล้วก็ได้ไม่ใช่เพราะไม่มีกำลังให้การโจมตี แต่เป็นเพราะถูกทำลายคติธรรมไปหมดแล้ว“องค์ชายหกมีเหตุผล!”ฉินชีหูเห็นด้วย แล้วถามหยุนเจิงอย่างสงสัย “ท่านเป็นคนคิดได้ หรือว่า…”หยุนเจิงรู้ว่าเขาอยากถามอะไร จึงทำปากส่งสัญญาณให้กับเสิ่นลั่วเยี่ยนข้างๆที่แท้ก็เสิ่นลั่วเยี่ยนนี่เองที่คิดได้!ฉินชีหูหัวเราะแหะๆ แล้วเอ่ยขมวดคิ้ว “องค์ชายหกโชคดีจริงๆ!”“แน่นอนอยู่แล้ว!”หยุนเจิงเองก็หัวเราะตามใบหน้าของเสิ่นลั่วเยี่ยนร้อนผ่าว แล้วจ้องหยุนเจ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 470
หากตนยืนหยัดที่จะอยู่ที่ซั่วฟางต่อ เมื่อเกิดเรื่องขึ้นมา เขาจะโทษพวกเขาสองพี่น้องไม่ได้!เพราะพวกเขาบอกให้ตนไปที่เมืองสู้ฉวีแล้ว แต่ตนยืนหยัดจะอยู่ที่ซั่วฟางเอง“ท่านอ๋อง ข้าแนะนำให้ท่านกับพระชายาคิดดีๆ อีกครั้ง”เว่ยเหวินจงขมวดคิ้วกล่าว “ข้าเองก็คิดว่าควรป้องกันที่ปีกขวาก่อนล่วงหน้า ส่วนปีกซ้ายก็มอบให้ทหารทั่วไปหนึ่งแสนสองหมื่นนายนั่นป้องกัน! ขอแค่ท่านอ๋องกับพระชายาไปถึงเมืองสู้ฉวีได้ ข้าก็ไม่กังวลอะไรแล้ว!”“เรื่องนี้ไม่มีอะไรต้องพูดอีก!”หยุนเจิงปฏิเสธโดยไม่คิด “ไม่ว่าแม่ทัพใหญ่จะสร้างกองกำลังป้องกันอย่างไร ข้าก็จะทำการป้องกันที่ซั่วฟางก่อน! หากเป่ยหวนกล้าบุกซั่วฟาง เช่นนั้นข้าจะทำให้พวกมันมาได้ แต่กลับไม่ได้เลยคอยดู!”ได้ยินคำพูดหนักแน่นของหยุนเจิงแล้ว คนไม่น้อยต่างก็ผงกศีรษะเบาๆถึงแม้ความสามารถของหยุนเจิงจะไม่ยอดเยี่ยม แต่ความกล้าเต็มล้น!ถือว่าเป็นลูกผู้ชายคนหนึ่ง“แม่ทัพใหญ่ ข้ายังคงคิดว่าเป่ยหวนจะโจมตีที่ปีกซ้าย”ฉินชีหูกล่าวอีกครั้ง “ในเมื่อองค์ชายหกยืนยันว่าจะอยู่ที่ซั่วฟาง แม่ทัพใหญ่ก็ส่งทหารม้าไปที่ซั่วฟางสักเล็กน้อย เพื่อเพิ่มกองกำลังป้องกันให้กับปีกซ้าย”“ข้าเ
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 982
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 981
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 980
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 979
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 978
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 977
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 976
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 975
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 974
