Share

บทที่ 358

เสิ่นลั่วเยี่ยนสะอึกเล็กน้อย ฉับพลันนั้นก็ไม่พูดจาแล้ว

เหตุผลนี่ก็เป็นเหตุผลเช่นกัน

แต่คำถามคือ สถานการณ์ในสนามรบเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ล้วนเป็นไปดั่งใจเจ้านึกเสียที่ไหน?

“ไม่เพียงแค่เจ้า ข้าเองก็จะพยายามสุดความสามารถเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดสถานการณ์เช่นนี้!”

หยุนเจิงเอ่ยด้วยสีหน้าสงบนิ่ง “เจ้าคือพระชายาอ๋อง หากเจ้าล้วนถูกจับเป็นเฉลยแล้ว นั่นก็แปลว่าพวกเราแพ้อย่างราบคราบแล้ว! ถึงเวลานั้นจริง เกรงว่าข้าคงตายอยู่ตรงหน้าเจ้าแล้ว!”

เสิ่นลั่วเยี่ยนตกใจ จากนั้นก็ยิ้มเยาะตัวเอง

ใช่แล้ว!

หากถึงเวลานั้นจริง สิทธิ์ในการตัดสินใจเกรงว่าคงไม่อยู่ในมือพวกเขาแล้ว

เมื่อคิดได้เช่นนี้ ในใจเสิ่นลั่วเยี่ยนก็รู้สึกผ่อนคลายหน่อยแล้ว

“ไม่ว่าเช่นไร วันนี้ก็ต้องขอบคุณเจ้า”

เสิ่นลั่วเยี่ยนเงยหน้าขึ้น “เมี่ยวอินพูดได้ถูกต้อง หากเลือกแต่งกับองค์ชายองค์อื่น เกรงว่าพวกเขาคงไม่มีผู้ใดกล้าเข้าไป และก็ไม่มีผู้ใดยอมเข้าไป!”

หยุนเจิงยิ้มมุมปาก เอ่ยหยอกเย้า “เจ้าขอบคุณข้าเช่นนี้หรือ?”

“หรือต้องให้ข้าคุกเข่าก้มหัวขอบคุณหรือ?”

เสิ่นลั่วเยี่ยนจ้องเขาด้วยความโมโห

“ไม่ต้องหรอก”

หยุนเจิงหัวเราะ โอบเอวของเสิ่นลั่วเ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status