Share
บทที่ 225
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 226
ภักดีสุดๆ เลยใช่ไหมล่ะ!ต้องแสดงละครกันเสียหน่อย!เพิ่งได้รับของดีมากมาย อย่างไรก็ต้องพูดให้น่าฟังไว้ก่อนอีกอย่าง แม้ว่าเขาจะถูกแต่งตั้งเป็นอ๋องแล้ว การเรียกเขาว่าองค์ชายก็ไม่ถือว่ามีความผิดเขาเป็นท่านอ๋อง แต่ก็ยังเป็นองค์ชายหก!ตราบใดที่จักรพรรดิเหวินยังดำรงตำแหน่งฮ่องเต้ ไม่ว่าเป็นใครก็เรียกเขาว่า ‘องค์ชายหก’ ได้โดยไม่ผิดต่อกฎหมาย“คำพูดขององค์ชาย กระหม่อมจะกราบทูลฝ่าบาทโดยไม่ตกหล่นเลยแม้แต่คำเดียว หากฝ่าบาทได้รู้ จะต้องดีพระทัยมากแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ” มู่ซุ่นหัวเราะเหอะๆ และพูดอีกว่า “องค์ชายคงไม่รู้ว่า เพื่อทำลายกฎบัญญัติและแต่งตั้งองค์ชายเป็นอ๋อง วันนี้ตอนที่ฝ่าบาทเข้าประชุมในราชสำนัก พระองค์ได้มีปากเสียงกับเหล่าขุนนางด้วยพ่ะย่ะค่ะ...”เรื่องจริงหรือหลอกกันเนี่ย?เสด็จพ่อทะเลาะกับเหล่าขุนนางด้วยงั้นหรือ?หยุนเจิงรีบดึงตังมู่ซุ่นไปอีกด้าน และถามเรื่องที่เกิดขึ้นในราชสำนักอย่างละเอียดเมื่อฟังดูแล้ว ความจริงเรื่องราวมีเพียงนิดเดียวจักรพรรดิเหวินต้องการทำลายกฎบัญญัติเพื่อแต่งตั้งหยุนเจิงเป็นอ๋อง แน่นอนว่าต้องได้รับการคัดค้านที่ดุเดือดจากเหล่าขุนนางสุดท้าย จักรพรรดิเหวินก็แ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 227
ในพระราชวังมู่ซุ่นกลับวังมารายงานพระบัญชา“เจ้าหกมีท่าทีอย่างไรเมื่อได้ฟังพระราชโองการ?”จักรพรรดิเหวินถามมู่ซุ่นโดยไม่เงยศีรษะขึ้นมู่ซุ่นเหลือบมองฉินลิ่วก่านที่อยู่ด้านข้าง และตอบอย่างสัตย์จริงว่า “องค์ชายหกงุนงงเล็กน้อยเมื่อได้ฟังพระราชโองการ ถึงขั้นที่ฟังเนื้อหาพระราชโองการด้านหลังไม่เข้าใจนัก...”งุนงง?ตกใจจนบื้อไปเลยงั้นหรือ?จักรพรรดิเหวินถอนหายใจเบาๆเจ้าโง่นี่ ชอบคัดลอกบทกลอนไม่ใช่หรือ?ครั้งนี้คงพอใจแล้วสินะ!ก่อนหน้ารี้ ซั่วเป่ยไม่มีสงคราม เขาไม่ให้หยุนเจิงไปที่ซั่วเป่ยก็ย่อมได้แต่วันนี้ สงครามที่ซั่วเป่ยไม่อาจหลีกเลี่ยงได้เขาต้องการให้หยุนเจิงไปซั่วเป่ยก็คงไม่ได้แล้วนี่เป็นหลักการที่ง่ายดายอย่างมากไม่มีสงครามก็ส่งลูกชายไปที่ซั่วเป่ยได้ เมื่อมีสงครามกลับไม่ส่งลูกชายไปซั่วเป่ยเสียแล้ว ถึงตอนนั้นไพร่ฟ้าประชาชนจะมองฮ่องเต้แบบเขาอย่างไร?ลูกชายของประชาชนขึ้นสนามรบได้ แต่ลูกชายของเขาขึ้นสนามรบไม่ได้งั้นหรือ?ห้ามปากประชาชน ยิ่งกว่าห้ามสายน้ำ!ในขณะที่จักรพรรดิเหวินแอบถอนหายใจ มู่ซุ่นจึงบอกเล่าคำพูดทั้งหมดของหยุนเจิงให้แก่จักรพรรดิเหวินได้ฟังจักรพรรดิเหวิน
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 228
จักรพรรดิเหวินโบกมือ “วันนี้ข้าไม่ต้องการคุยเรื่องเจ้าหกกับเจ้า!”“เรื่องขององค์รัชทายาท ไม่ต้องมาถามข้า!”ฉินลิ่วก่านคาดเดาความคิดของจักรพรรดิเหวินได้ จึงพูดอย่างแน่วแน่ว่า “ข้ายอมเผชิญหน้ากับอันตรายทั้งหลายเพื่อท่านได้ แต่เรื่ององค์รัชทายาท ข้าไม่มีทางยุ่งเกี่ยวโดยเด็ดขาด!”เมื่อจักรพรรดิเหวินได้ยินก็มีน้ำโห เขาจ้องฉินลิ่วก่านแล้วพูดว่า “เจ้าให้คำแนะนำกับข้าเพียงนิดเดียวจะตายหรือไม่?”“ท่านไม่รู้จักลูกชายของตัวเองดีไปกว่าข้า ผู้ซึ่งไม่เคยถามไถ่งานในราชสำนักมาตลอดห้าปีงั้นหรือ?” ฉินลิ่วก่านพูดเสียงฮึดฮัดว่า “ไม่ว่าอย่างไรข้าก็ไม่สนใจว่าท่านจะเลือกใครเป็นองค์รัชทายาท แต่ข้าผู้เฒ่าตระกูลฉินไม่มีทางแบ่งฝ่ายเด็ดขาด!”เรื่องขององค์รัชทายาท เป็นหัวข้อที่อ่อนไหวอย่างมากมาโดยตลอดฉินลิ่วก่านยังได้สัมผัสบทเรียนการแย่งชิงอำนาจที่นองเลือดและเคล้าน้ำตาของสมัยจักรพรรดิเหวินเขาติดตามจักรพรรดิเหวินมาตั้งแต่เด็ก ตอนนั้นเขาไม่อาจเลือกอะไรได้ จึงต้องยืนอยู่ฝ่ายจักรพรรดิเหวินแต่ตอนนี้ เขาสามารถเลือกได้แล้ว!เขาไม่เคยแบ่งฝ่าย และไม่เคยถามเรื่ององค์รัชทายาทเมื่อเห็นท่าทางที่แน่วแน่ข
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 229
ณ จวนองค์ชายสามเรื่องการแต่งตั้งหยุนเจิงเป็นท่านอ๋อง ทำให้หยุนลี่โกรธเป็นอย่างมากเขายังคงเป็นเพียงองค์ชายคนหนึ่ง!หยุนเจิงเพียงขยับตัวก็ได้เป็นถึงจิ้งเป่ยอ๋องงั้นหรือ?หากพวกเขาพบกับหยุนเจิงครั้งหน้า จำเป็นต้องเรียกเขาว่าท่านอ๋องหรือไม่?เมื่อคิดถึงเรื่องเหล่านี้ เขาทรมานเสียยิ่งกว่าอะไรดี“ไม่เป็นไร!”สวีสือฝู่หัวเราะเหอะๆ และพูดปลอบใจหยุนลี่ว่า “จิ้งเป่ยอ๋อง ไม่ได้น่าเป็นขนาดนั้นหรอกพ่ะย่ะค่ะ! ท่านถือว่าฝ่าบาทมอบตำแหน่งให้เขาเพื่อเป็นการสาปแช่งก็ได้!”เรื่องนี้ ดูออกได้ไม่ยากผู้ที่เฉลียวฉลาดเพียงเล็กน้อยต่างก็มองออก จักรพรรดิเหวินได้เตรียมใจให้หยุนเจิงตายในสนามรบของซั่วเป่ยแล้วไม่เช่นนั้น เหตุใดจึงแต่งตั้งแค่ตำแหน่ง แต่ไม่มีกองอาวุธเกียรติยศของท่านอ๋องเล่า?อย่างน้อยๆ ก็ควรสร้างจวนอ๋องให้เขาใหม่สิ?หยุนเจิงไปซั่วเป่ยก่อนหน้านี้ อาจเป็นเพียงการหนีเอาชีวิตรอดแต่ตอนนี้ สงครามซั่วเป่ยไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ความสามารถของหยุนเจิงที่มีเพียงแค่นั้น การไปสนามรบก็คือการวิ่งสู่ความตาย!“ข้ารู้!”หยุนลี่พูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “ไม่เพียงแต่ไม่สามารถฆ่าไอ้สารเลวนี่ด้วยน้ำมือของตั
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 230
หยุนลี่รับราชโองการ และถามมู่ซุ่นด้วยความสงสัยว่า “หัวหน้ามู่ เหตุใดเสด็จพ่อจึงคิดจะให้ข้าเตรียมการงานเลี้ยงกลางฤดูใบไม้ร่วงอย่างกะทันหันเช่นนี้เล่า? งานเลี้ยงกลางฤดูใบไม้ร่วงมีสิ่งใดให้น่าเตรียมการงั้นหรือ?”งานเลี้ยงกลางฤดูใบไม้ร่วง เป็นเพียงแค่การกินดื่ม และประพันธ์บทกลอนกันไม่ใช่หรือ?เมื่อกินจนอิ่มหนำก็ให้ข้าหลวงหญิงในวังมาเต้นระบำเพื่อเพิ่มความสนุกสนานเรื่องเล็กน้อยเพียงแค่นี้ มอบหมายงานให้คนอื่นทำก็ได้ ยังต้องเตรียมการอะไรอีก?“กระหม่อมไม่ทราบพ่ะย่ะค่ะ”มู่ซุ่นส่ายหน้าเบาๆ “ความคิดของฝ่าบาท ไม่ใช่สิ่งที่กระหม่อมสามารถคาดเดาได้”“เอาเถอะ! ขอบใจหัวหน้ามู่มากนะ”หยุนลี่ทำอะไรไม่ได้ จึงตรวจดูของรางวัลและส่งมู่ซุ่นออกจากจวนด้วยตัวเองหลังจากกลับไปแล้ว หยุนลี่รีบไปหาสวีสือฝู่ และถามเรื่องนี้กับสวีสือฝู่สวีสือฝู่ไม่อาจเข้าใจความคิดของจักรพรรดิเหวินได้ในทันที แต่คิดว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายแน่นอน จึงทำได้เพียงให้หยุนลี่เริ่มทำงานนี้ก่อน และเขาจะลองไปคิดเพื่อมาคุยกันคราวหลังดีไม่ดี เรื่องนี้อาจมีผลตัดสินว่าหยุนลี่สามารถเป็นองค์รัชทายาทได้หรือไม่!เขาให้หยุนลี่ทำเรื่องนี้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 231
ในตอนเที่ยงวันรุ่งขึ้น หยุนเจิงจัดเลี้ยงรับรองเมี่ยวอินที่ตึกเต๋อเย่ว์ วันที่เขาแต่งงาน เมี่ยวอินก็ส่งของขวัญมาให้ด้วยเขาจึงควรจัดงานเลี้ยงรับรองเมี่ยวอินด้วยอาหารง่ายๆสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เขายังกังขาเกี่ยวกับตัวตนของเมี่ยวอินอยู่เขาต้องการใช้โอกาสนี้สืบหาภูมิหลังของเมี่ยวอินตอนที่เขาแต่งงาน เมี่ยวอินฝากจางซูช่วยส่งของขวัญมาชิ้นหนึ่ง แต่ไม่รู้ว่านางต้องการประจบประแจงเขาที่เป็นองค์ชาย หรือมีจุดประสงค์อื่นแอบแฝงกันแน่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขารู้สึกว่าเมี่ยวอินดูไม่ธรรมดาอย่างที่คิด“เมี่ยวอินคารวะท่านอ๋องเพคะ”ทันทีที่เมี่ยวอินเดินเข้าประตูมา นางก็คำนับหยุนเจิงเรื่องที่หยุนเจิงได้รับแต่งตั้งเป็นอ๋องเป็นกรณีพิเศษนั้น จักรพรรดิเหวินได้ประกาศให้ใต้หล้ารู้แล้ว เมี่ยวอินจึงรู้ว่าหยุนเจิงถูกแต่งตั้งเป็นจิ้งเป่ยอ๋องเป็นธรรมดา“คุณหนูเมี่ยวอินไม่ต้องมากพิธี”หยุนเจิงหัวเราะเบาๆ พูดโดยไม่ถือตัวแม้แต่น้อย “ข้าเคยชินกับการถูกเรียกว่าองค์ชายหกมากกว่า หากเดินไปตามถนน แล้วจู่ๆ มีใครก็ไม่รู้มาเรียกว่าท่านอ๋อง ข้าคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขากำลังเรียกข้าอยู่”“เช่นนั้นต้องขอบคุณองค์ชายแล้ว”
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 232
“ไม่มีปัญหา!”หยุนเจิงตกปากรับคำทันทีเมื่อเรื่องนี้ไปได้ด้วยดี เรื่องต่อมาก็จัดการได้ง่ายขึ้นหลังกินข้าวเสร็จ หยุนเจิงได้ตามไปไถ่ตัวเมี่ยวอินไปที่ฉวินฟางย่วนทันทีเกาเหอเดินมาอยู่ข้างๆ หยุนเจิง กล่าวเตือนด้วยเสียงแผ่วเบา “องค์ชาย ท่านพาหญิงนางโลมกลับไปเช่นนี้ เกรงว่าพระชายาจะโกรธเอา...”สิ่งที่เกาเหอพูดนับเป็นถ้อยคำที่รื่นหูทีเดียวด้วยอารมณ์ของเสิ่นลั่วเยี่ยน เขากลัวจริงๆ ว่าเสิ่นลั่วเยี่ยนจะทุบตีหยุนเจิงด้วยความโมโหเสียมากกว่า“จะโกรธก็โกรธสิ!”หยุนเจิงยิ้มอย่างไม่สนใจ “ข้าไม่กลัวนางโกรธ กลัวแต่นางจะไม่โกรธ!”“อ๋า?”เกาเหอตกตะลึงอะไรกันนี่หยุนเจิงกลอกตามอง แล้วกระซิบด้วยสีหน้าจริงจัง “เจ้าคิดว่าข้าอยากกินเมี่ยวอินจริงๆ หรือ ที่ข้าซื้อตัวหญิงนางโลมกลับไปก็เพื่อยั่วให้ลั่วเยี่ยนโกรธ!”เป็นอย่างนั้นเองหรือ?เกาเหอมองดูเขาอย่างสงสัย แต่แล้วก็จำใจต้องพูดประจบประแจง “องค์ชายปรีชา!”หยุนเจิงยิ้มบางๆ แล้วกระซิบ “ข้ายังสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของเมี่ยวอินอยู่เล็กน้อย คราวนี้นางไปอยู่ในจวนแล้ว ประเดี๋ยวกลับไปเจ้าก็ให้คนจับตาดูนางและหมิงเย่ว์ไว้ด้วย จำไว้ อย่าให้นางรู้ตัว!”“ขอรั
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 233
หยุนเจิงพาเมี่ยวอินและหมิงเย่ว์ออกไปเลยโดยไม่ให้เงินแม้แต่อีแปะเดียวเมื่อประหยัดเงินได้หลายหมื่นตำลึง หยุนเจิงก็อารมณ์ดีเป็นพิเศษหลังจากพาเมี่ยวอินและหมิงเย่ว์กลับจวน หยุนเจิงเพิ่งสั่งให้คนจัดแจงที่พักให้พวกนางไปหยกๆ เสิ่นลั่วเยี่ยนก็มาหาแล้ว“ท่านอ๋องอารมณ์ดีจริงๆ!”เสิ่นลั่วเยี่ยนพูดจาเหน็บแนม “ข้าได้ยินมาว่าองค์ชายพาสาวงามสองคนจากฉวินฟางย่วนกลับมาด้วย เรียกออกมาให้ข้าดูหน่อยสิ อยากรู้ว่างดงามอย่างไร!”เสิ่นลั่วเยี่ยนเกือบจะอกแตกตายด้วยความโกรธนี่เป็นวันที่สองของการแต่งงานของพวกเขานะ!หยุนเจิงกลับพาหญิงนางโลมกลับมาสองคน?นี่มันไม่ได้เห็นนางอยู่ในสายตาเลย!เมื่อเผชิญหน้ากับการจ้องมองของเสิ่นลั่วเยี่ยน หยุนเจิงอดยิ้มไม่ได้ “เจ้าหึงรึ”“หึง?”เสิ่นลั่วเยี่ยนเม้มปาก พูดอย่างเย็นชา “ข้าไม่เห็นต้องหึงสักนิด! หากเจ้ามีปัญญา ก็นำผู้หญิงทุกคนในฉวินฟางย่วนกลับมาสิ ข้าจะไม่หึงเลย!”“หึงก็บอกว่าหึงสิ!”มุมปากของหยุนเจิงโค้งขึ้น “ถ้าเจ้าหึง ข้าจะจัดหาที่อยู่ใหม่ให้พวกนางอยู่”“ไม่ต้อง!”เสิ่นลั่วเยี่ยนรีบห้ามหยุนเจิง “เป่ยจิ้งอ๋องต้องการหาอนุ ใครจะกล้าห้าม”เมื่อฟังคำพูดเย้ยห
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 986
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 985
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 984
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 983
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 982
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 981
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 980
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 979
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 978
