Share
บทที่ 230
Related chapters
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 231
ในตอนเที่ยงวันรุ่งขึ้น หยุนเจิงจัดเลี้ยงรับรองเมี่ยวอินที่ตึกเต๋อเย่ว์ วันที่เขาแต่งงาน เมี่ยวอินก็ส่งของขวัญมาให้ด้วยเขาจึงควรจัดงานเลี้ยงรับรองเมี่ยวอินด้วยอาหารง่ายๆสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เขายังกังขาเกี่ยวกับตัวตนของเมี่ยวอินอยู่เขาต้องการใช้โอกาสนี้สืบหาภูมิหลังของเมี่ยวอินตอนที่เขาแต่งงาน เมี่ยวอินฝากจางซูช่วยส่งของขวัญมาชิ้นหนึ่ง แต่ไม่รู้ว่านางต้องการประจบประแจงเขาที่เป็นองค์ชาย หรือมีจุดประสงค์อื่นแอบแฝงกันแน่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขารู้สึกว่าเมี่ยวอินดูไม่ธรรมดาอย่างที่คิด“เมี่ยวอินคารวะท่านอ๋องเพคะ”ทันทีที่เมี่ยวอินเดินเข้าประตูมา นางก็คำนับหยุนเจิงเรื่องที่หยุนเจิงได้รับแต่งตั้งเป็นอ๋องเป็นกรณีพิเศษนั้น จักรพรรดิเหวินได้ประกาศให้ใต้หล้ารู้แล้ว เมี่ยวอินจึงรู้ว่าหยุนเจิงถูกแต่งตั้งเป็นจิ้งเป่ยอ๋องเป็นธรรมดา“คุณหนูเมี่ยวอินไม่ต้องมากพิธี”หยุนเจิงหัวเราะเบาๆ พูดโดยไม่ถือตัวแม้แต่น้อย “ข้าเคยชินกับการถูกเรียกว่าองค์ชายหกมากกว่า หากเดินไปตามถนน แล้วจู่ๆ มีใครก็ไม่รู้มาเรียกว่าท่านอ๋อง ข้าคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขากำลังเรียกข้าอยู่”“เช่นนั้นต้องขอบคุณองค์ชายแล้ว”
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 232
“ไม่มีปัญหา!”หยุนเจิงตกปากรับคำทันทีเมื่อเรื่องนี้ไปได้ด้วยดี เรื่องต่อมาก็จัดการได้ง่ายขึ้นหลังกินข้าวเสร็จ หยุนเจิงได้ตามไปไถ่ตัวเมี่ยวอินไปที่ฉวินฟางย่วนทันทีเกาเหอเดินมาอยู่ข้างๆ หยุนเจิง กล่าวเตือนด้วยเสียงแผ่วเบา “องค์ชาย ท่านพาหญิงนางโลมกลับไปเช่นนี้ เกรงว่าพระชายาจะโกรธเอา...”สิ่งที่เกาเหอพูดนับเป็นถ้อยคำที่รื่นหูทีเดียวด้วยอารมณ์ของเสิ่นลั่วเยี่ยน เขากลัวจริงๆ ว่าเสิ่นลั่วเยี่ยนจะทุบตีหยุนเจิงด้วยความโมโหเสียมากกว่า“จะโกรธก็โกรธสิ!”หยุนเจิงยิ้มอย่างไม่สนใจ “ข้าไม่กลัวนางโกรธ กลัวแต่นางจะไม่โกรธ!”“อ๋า?”เกาเหอตกตะลึงอะไรกันนี่หยุนเจิงกลอกตามอง แล้วกระซิบด้วยสีหน้าจริงจัง “เจ้าคิดว่าข้าอยากกินเมี่ยวอินจริงๆ หรือ ที่ข้าซื้อตัวหญิงนางโลมกลับไปก็เพื่อยั่วให้ลั่วเยี่ยนโกรธ!”เป็นอย่างนั้นเองหรือ?เกาเหอมองดูเขาอย่างสงสัย แต่แล้วก็จำใจต้องพูดประจบประแจง “องค์ชายปรีชา!”หยุนเจิงยิ้มบางๆ แล้วกระซิบ “ข้ายังสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของเมี่ยวอินอยู่เล็กน้อย คราวนี้นางไปอยู่ในจวนแล้ว ประเดี๋ยวกลับไปเจ้าก็ให้คนจับตาดูนางและหมิงเย่ว์ไว้ด้วย จำไว้ อย่าให้นางรู้ตัว!”“ขอรั
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 233
หยุนเจิงพาเมี่ยวอินและหมิงเย่ว์ออกไปเลยโดยไม่ให้เงินแม้แต่อีแปะเดียวเมื่อประหยัดเงินได้หลายหมื่นตำลึง หยุนเจิงก็อารมณ์ดีเป็นพิเศษหลังจากพาเมี่ยวอินและหมิงเย่ว์กลับจวน หยุนเจิงเพิ่งสั่งให้คนจัดแจงที่พักให้พวกนางไปหยกๆ เสิ่นลั่วเยี่ยนก็มาหาแล้ว“ท่านอ๋องอารมณ์ดีจริงๆ!”เสิ่นลั่วเยี่ยนพูดจาเหน็บแนม “ข้าได้ยินมาว่าองค์ชายพาสาวงามสองคนจากฉวินฟางย่วนกลับมาด้วย เรียกออกมาให้ข้าดูหน่อยสิ อยากรู้ว่างดงามอย่างไร!”เสิ่นลั่วเยี่ยนเกือบจะอกแตกตายด้วยความโกรธนี่เป็นวันที่สองของการแต่งงานของพวกเขานะ!หยุนเจิงกลับพาหญิงนางโลมกลับมาสองคน?นี่มันไม่ได้เห็นนางอยู่ในสายตาเลย!เมื่อเผชิญหน้ากับการจ้องมองของเสิ่นลั่วเยี่ยน หยุนเจิงอดยิ้มไม่ได้ “เจ้าหึงรึ”“หึง?”เสิ่นลั่วเยี่ยนเม้มปาก พูดอย่างเย็นชา “ข้าไม่เห็นต้องหึงสักนิด! หากเจ้ามีปัญญา ก็นำผู้หญิงทุกคนในฉวินฟางย่วนกลับมาสิ ข้าจะไม่หึงเลย!”“หึงก็บอกว่าหึงสิ!”มุมปากของหยุนเจิงโค้งขึ้น “ถ้าเจ้าหึง ข้าจะจัดหาที่อยู่ใหม่ให้พวกนางอยู่”“ไม่ต้อง!”เสิ่นลั่วเยี่ยนรีบห้ามหยุนเจิง “เป่ยจิ้งอ๋องต้องการหาอนุ ใครจะกล้าห้าม”เมื่อฟังคำพูดเย้ยห
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 234
เมี่ยวอินส่ายศีรษะซ้ำๆ นัยน์ตาฉายแววลำพองใจเงียบๆเสิ่นลั่วเยี่ยนเดินมาที่เรือนหลังด้วยอารมณ์คุกรุ่น ระบายความโกรธทั้งหมดใส่เสาไม้ที่เป็นตัวแทนของหยุนเจิงภายใต้การโจมตีอันดุเดือดของเสิ่นลั่วเยี่ยน เสาไม้ก็แตกเป็นชิ้นๆ เต็มพื้นเสิ่นลั่วเยี่ยนยังไม่พอใจ ไม่ปล่อยเศษไม้ที่หักแล้วด้วยซ้ำ นางทำลายเศษไม้เหล่านั้นเป็นผุยผงเฉกเช่นการบดขยี้หยุนเจิงให้กลายเป็นเถ้าถ่านตอนที่เยี่ยจื่อรีบมาหาเพราะได้รับรายงานจากคนรับใช้ เสิ่นลั่วเยี่ยนยังคงกวัดแกว่งหอกลายเมฆทำลายเศษไม้บนพื้นระบายโทสะเรือนหลังเละเทะไปหมดเพราะฝีมือนางเมื่อเยี่ยจื่อเข้ามาใกล้ เสิ่นลั่วเยี่ยนก็ตวัดหอกและแทงตรงไปยังเยี่ยจื่อพอนางเห็นชัดเจนว่าผู้ที่มาคือเยี่ยจื่อ นางก็รีบเก็บหอกกลับคืน“เจ้าต้องการเอาชีวิตของพี่สะใภ้งั้นหรือ!”เยี่ยจื่อมองค้อนนาง“เปล่า!” เสิ่นลั่วเยี่ยนพูดด้วยความโมโห “ข้าคิดว่าเป็น...”พูดไปได้ครึ่งประโยค เสิ่นลั่วเยี่ยนก็หยุดพูด“เจ้าคิดว่าเป็นองค์ชายหกใช่ไหม”เยี่ยจื่อเม้มปากยิ้ม “เจ้ากำลังรอให้เขามาโอ๋เจ้าหรือมาขอโทษเจ้าใช่หรือไม่”“ข้าไม่สนใจหรอก!”เสิ่นลั่วเยี่ยนพูดอย่างปากแข็ง“ปากไม่ตรงกับ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 235
ในตอนกลางคืน หยุนลี่มาหาถึงจวนมาเร็วดีนี่นา!“พี่สาม ข้าบอกว่าจะไปหาท่านพรุ่งนี้! ทำไมท่านถึงมาก่อน”หยุนเจิงต้อนรับเขาอย่างกระตือรือร้น โดยไม่สำนึกตัวแม้แต่น้อยว่าถูกทวงเงินหยุนลี่ตบไหล่หยุนเจิง พูดด้วยรอยยิ้มแต่ตาไม่ยิ้ม “น้องหก หากเจ้าไม่พอใจพี่สาม เจ้าก็บอกพี่สามมาได้เลย!”“พี่สาม ดูท่านพูดสิ!” หยุนเจิงยิ้มแล้วพูดว่า “พี่สามดีกับข้าขนาดนี้ ข้าจะไม่พอใจพี่สามได้อย่างไร”“ไม่ใช่กระมัง”หยุนลี่เลิกคิ้วยิ้มๆ “ถ้าเจ้าไม่ได้ไม่พอใจพี่สาม ทำไมเจ้าถึงไปปล้นคนถึงฉวินฟางย่วนของพี่สามล่ะ ที่เจ้าทำคือการตบหน้าพี่สามไม่ใช่หรอกรึ”เลวระยำหมานี่!ตัวเองไม่ได้ไปหาเรื่อง เขายังกล้ามาหาเรื่องตัวเองอีก?เขาถือว่าตัวเองเป็นลูกพลับอ่อนๆ หรือเขาคิดว่าได้แต่งตั้งขึ้นเป็นอ๋องแล้วจะดีกว่าคนอื่น?เมื่อได้ยินคำพูดของหยุนลี่ ใบหน้าของเสิ่นลั่วเยี่ยนก็กระตุกทันทีที่หยุนลี่พูดหมายความว่า หยุนเจิงไปปล้นตัวเมี่ยวอินและหมิงเย่ว์มาจากฉวินฟางย่วนเลยงั้นสิไม่จ่ายแม้แต่อีแปะเดียว?ไอ้คนไร้ยางอาย!เป็นถึงจิ้งเป่ยอ๋อง แต่กลับวิ่งโร่ไปปล้นหญิงนางโลมถึงหอนางโลม จะไร้อายเกินไปแล้ว?ที่สำคัญคือ ฉวินฟางย่
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 236
บัดซบ!เห็นตัวเองเป็นคนโง่หลอกง่ายจริงๆ!เมื่อเห็นท่าทางของหยุนเจิง หยุนลี่ก็หัวเราะในใจเลวระยำหมา!ตกอยู่ในกำมือของข้าแล้วล่ะสิ?ตอนแรกสามหมื่นตำลึง เจ้ายังยื้อแย่งกับข้า!ตอนนี้ ถ้าไม่จ่ายห้าหมื่นตำลึง ก็ให้ข้าพาคนกลับไป!เขาถึงขั้นไม่อยากให้หยุนเจิงเอาเงินออกมาด้วยซ้ำเขาอยากได้เมี่ยวอิน มากกว่าเงินห้าหมื่นตำลึง!“น้องหก เจ้าพูดแบบนั้นไม่ได้”หยุนลี่ส่ายศีรษะและพูดว่า “ก่อนหน้าคนในฉวินฟางย่วนตกใจกลัวเจ้า จึงบอกว่าสามหมื่นตำลึง แต่เจ้าคงไม่มาขู่พี่สามกระมัง ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าเจ้าจะพาคนออกมาแล้ว แต่สัญญาการซื้อขายตัวเมี่ยวอินพวกนางยังอยู่กับข้า!”ความหมายของหยุนลี่ชัดเจนแล้วหากสัญญาซื้อขายตัวของเมี่ยวอินและหมิงเย่ว์ยังอยู่ในมือของเขา การซื้อขายนี้ก็ถือว่าไม่สำเร็จ!จะตั้งราคาเท่าไหร่ ก็เป็นเรื่องของเขา!หากหยุนเจิงไม่สามารถนำเงินห้าหมื่นตำลึงออกมาได้ ก็ให้เขาพาเมี่ยวอินออกไป!“พี่สาม ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้กระมัง”หยุนเจิงมองดูหยุนลี่อย่างขมขื่น “พี่สาม ข้าชอบเหมี่ยวหยินจริงๆ ท่านคิดว่ามอบนางเป็นของขวัญให้ข้า ได้ไหม?”เสิ่นลั่วเยี่ยนตกตะลึงอีกครั้งกับพลังอันไร้ยางอาย
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 237
ทันทีที่ได้ฟังคำพูดของหยุนเจิง หยุนลี่ก็เข้าใจทันทีว่าไอ้สารเลววางแผนร้ายอะไรเขากำลังจะไปซั่วเป่ย ของพวกนี้เอาไปไม่ได้ ถึงได้นำของพวกนี้มาชำระให้เขาแทน?ช่างเป็นคนเลวระยำหมาไร้ยางอายจริงๆ!เมื่อเขาขึ้นครองบัลลังก์จักรพรรดิ สิ่งของเหล่านี้ ก็จะกลายเป็นของเขาไม่ใช่หรือนี่ก็เท่ากับว่าเอาของตัวเองมาชดใช้ให้ตัวเองไม่ใช่หรอกหรือ“น้องหก จะจ่ายเงินหรือว่าคืนคน เจ้าบอกพี่สามมาเลยดีกว่า!”หยุนลี่หมดความอดทน พูดเรียบๆ “พี่สามยังต้องเตรียมงานเลี้ยงเทศกาลไหว้พระจันทร์ มีงานให้ทำเยอะแยะทุกวัน เจ้าอย่าทำให้พี่สามเสียเวลาเลย”“งานเลี้ยงเทศกาลไหว้พระจันทร์?”หยุนเจิงเปลี่ยนเรื่องทันที “งานเลี้ยงเทศกาลไหว้พระจันทร์ที่กรมวังเป็นผู้จัดเตรียมไม่ใช่หรือ”หยุนลี่หัวเราะเบาๆ กล่าวว่า “ในอดีตเป็นกรมวังที่จัดงาน แต่คราวนี้ไม่เหมือนเดิม! เมื่อวานเสด็จพ่อมีราชโองการ ให้อำนาจแก่ข้าอย่างเต็มที่ในการเตรียมงานเลี้ยงเทศกาลไหว้พระจันทร์ครั้งนี้”โอ้โห?ไม่เอาไหนขนาดนี้ เสด็จพ่อยังมีราชโองการให้เจ้าสสามจัดตรียมงานอีก?ทำไมถึงรู้สึกแปลกพิกลเสด็จพ่อกำลังทดสอบเจ้าสามอยู่งั้นรึแต่แค่การจัดเตรียมงานเลี้ยงเ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 238
หยุนลี่เพิ่งเดินไป เสิ่นลั่วเยี่ยนมองตามแผ่นหลังหยุนเจิงด้วยความเกลียดชัง “เอาเงินห้าหมื่นตำลึงไปไถ่ตัวหญิงโคมเขียว! เจ้ามันน่านัก!”“นี่เจ้าพูดอะไรของเจ้า?”เสิ่นลั่วเยี่ยนไม่สบอารมณ์แล้ว “นี่เจ้าคิดว่าพี่สามเป็นคนเช่นไร?”ใบหน้าเสิ่นลั่วเยี่ยนกระตุกเล็กน้อย กล่าวด้วยความโกรธว่า “ข้าพูดถึงเจ้า ไม่ใช่องค์ชายสาม!”“แต่ข้าพูดถึงพี่สาม”หยุนเจิงส่ายหน้ายิ้มพลางกล่าว “พี่สามแค่ล้อเล่นกับข้า! พี่สามใจดีกับข้าถึงเพียงนั้น จะเอาเงินข้าจริงๆ ได้อย่างไรกันเล่า พี่สามมอบเมี่ยวอินกับหมิงเย่ว์ให้ข้าแล้ว!”“เจ้าฝันกลางวันไปแล้วกระมัง!”เสิ่นลั่วเยี่ยนทำเสียงฮึดฮัดออกทางจมูกด้วยความเย้ยหยันมอบให้เขาอย่างนั้นหรือ?หากองค์ชายสามเต็มใจจะมอบเมี่ยวอินกับหมิงเย่ว์ให้เขาตั้งแต่แรกจริงๆ คงไม่ยื้อมานานถึงเพียงนี้หรอกเขาคิดว่าองค์ชายสามจะว่างเหมือนเขาอย่างนั้นหรือ“ข้าว่าเจ้ามีอคติกับพี่สามของข้ามากเกินไปแล้วกระมัง!”หยุนเจิงส่ายหน้าพลางกล่าวอย่างทอดถอนใจว่า “อันที่จริงแล้วพี่สามเป็นคนมีคุณธรรมมากนะ!”มีคุณธรรมอย่างนั้นหรือ?เสิ่นลั่วเยี่ยนได้ยินคำพูดนี้ก็แทบจะหัวเราะเยาะออกมา
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 986
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 985
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 984
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 983
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 982
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 981
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 980
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 979
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 978
