Share

บทที่ 237

ทันทีที่ได้ฟังคำพูดของหยุนเจิง หยุนลี่ก็เข้าใจทันทีว่าไอ้สารเลววางแผนร้ายอะไร

เขากำลังจะไปซั่วเป่ย ของพวกนี้เอาไปไม่ได้ ถึงได้นำของพวกนี้มาชำระให้เขาแทน?

ช่างเป็นคนเลวระยำหมาไร้ยางอายจริงๆ!

เมื่อเขาขึ้นครองบัลลังก์จักรพรรดิ สิ่งของเหล่านี้ ก็จะกลายเป็นของเขาไม่ใช่หรือ

นี่ก็เท่ากับว่าเอาของตัวเองมาชดใช้ให้ตัวเองไม่ใช่หรอกหรือ

“น้องหก จะจ่ายเงินหรือว่าคืนคน เจ้าบอกพี่สามมาเลยดีกว่า!”

หยุนลี่หมดความอดทน พูดเรียบๆ “พี่สามยังต้องเตรียมงานเลี้ยงเทศกาลไหว้พระจันทร์ มีงานให้ทำเยอะแยะทุกวัน เจ้าอย่าทำให้พี่สามเสียเวลาเลย”

“งานเลี้ยงเทศกาลไหว้พระจันทร์?”

หยุนเจิงเปลี่ยนเรื่องทันที “งานเลี้ยงเทศกาลไหว้พระจันทร์ที่กรมวังเป็นผู้จัดเตรียมไม่ใช่หรือ”

หยุนลี่หัวเราะเบาๆ กล่าวว่า “ในอดีตเป็นกรมวังที่จัดงาน แต่คราวนี้ไม่เหมือนเดิม! เมื่อวานเสด็จพ่อมีราชโองการ ให้อำนาจแก่ข้าอย่างเต็มที่ในการเตรียมงานเลี้ยงเทศกาลไหว้พระจันทร์ครั้งนี้”

โอ้โห?

ไม่เอาไหนขนาดนี้ เสด็จพ่อยังมีราชโองการให้เจ้าสสามจัดตรียมงานอีก?

ทำไมถึงรู้สึกแปลกพิกล

เสด็จพ่อกำลังทดสอบเจ้าสามอยู่งั้นรึ

แต่แค่การจัดเตรียมงานเลี้ยงเ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status