Share

บทที่ 238

หยุนลี่เพิ่งเดินไป เสิ่นลั่วเยี่ยนมองตามแผ่นหลังหยุนเจิงด้วยความเกลียดชัง “เอาเงินห้าหมื่นตำลึงไปไถ่ตัวหญิงโคมเขียว! เจ้ามันน่านัก!”

“นี่เจ้าพูดอะไรของเจ้า?”

เสิ่นลั่วเยี่ยนไม่สบอารมณ์แล้ว “นี่เจ้าคิดว่าพี่สามเป็นคนเช่นไร?”

ใบหน้าเสิ่นลั่วเยี่ยนกระตุกเล็กน้อย กล่าวด้วยความโกรธว่า “ข้าพูดถึงเจ้า ไม่ใช่องค์ชายสาม!”

“แต่ข้าพูดถึงพี่สาม”

หยุนเจิงส่ายหน้ายิ้มพลางกล่าว “พี่สามแค่ล้อเล่นกับข้า! พี่สามใจดีกับข้าถึงเพียงนั้น จะเอาเงินข้าจริงๆ ได้อย่างไรกันเล่า พี่สามมอบเมี่ยวอินกับหมิงเย่ว์ให้ข้าแล้ว!”

“เจ้าฝันกลางวันไปแล้วกระมัง!”

เสิ่นลั่วเยี่ยนทำเสียงฮึดฮัดออกทางจมูกด้วยความเย้ยหยัน

มอบให้เขาอย่างนั้นหรือ?

หากองค์ชายสามเต็มใจจะมอบเมี่ยวอินกับหมิงเย่ว์ให้เขาตั้งแต่แรกจริงๆ คงไม่ยื้อมานานถึงเพียงนี้หรอก

เขาคิดว่าองค์ชายสามจะว่างเหมือนเขาอย่างนั้นหรือ

“ข้าว่าเจ้ามีอคติกับพี่สามของข้ามากเกินไปแล้วกระมัง!”

หยุนเจิงส่ายหน้าพลางกล่าวอย่างทอดถอนใจว่า “อันที่จริงแล้วพี่สามเป็นคนมีคุณธรรมมากนะ!”

มีคุณธรรมอย่างนั้นหรือ?

เสิ่นลั่วเยี่ยนได้ยินคำพูดนี้ก็แทบจะหัวเราะเยาะออกมา

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status