บทที่ 239

หลังจากที่ออกมาจากจวนหยุนเจิง หยุนลี่ก็มุ่งตรงไปที่จวนของสวีสือฝู่ทันที

เมื่อได้ยินคำเล่าของหยุนลี่ สวีสือฝู่ไม่เพียงแต่พยักหน้าเห็นด้วยเท่านั้น แต่ยังกล่าวด้วยความปลื้มอกปลื้มใจอีกว่า “เจ้าคิดได้ถึงขั้นนี้ ช่างหายากจริงๆ! ดูท่า เจ้าโตแล้วจริงๆ!”

หยุนลี่หน้าแดงด้วยความเขินอาย กล่าวถามอีกว่า “ท่านอาเองก็คิดว่าหลานเดาถูกใช่หรือไม่?”

“เป็นจริงเช่นนั้น!”

สวีสือฝู่พยักหน้าด้วยความมั่นใจ “ใจจริงฝ่าบาทไม่อยากให้หยุนเจิงไปซั่วเป่ย แต่กลับจำใจต้องให้เข้าไป! หากเจ้าทำให้งานเลี้ยงวันไหว้พระจันทร์ครั้งนี้กลายเป็นงานเลี้ยงส่งให้กับหยุนเจิง เจ้าจะต้องได้ใจจากฝ่าบาทเป็นแน่!”

ในตอนนี้ สวีสือฝู่ทอดถอนใจแล้ว

เหตุใดตนเองถึงไม่นึกถึข้อนี้เลย

จักรพรรดิเหวินให้หยุนลี่เป็นคนจัดงานเลี้ยววันไหว้พระจันทร์ขึ้น ก็เพื่อหวังให้เขาจัดเป็นงานเลี้ยงส่งให้กับหยุนเจิงแน่นอน!

นี่ก็เป็นการทดสอบหยุนลี่ของจักรพรรดิเหวิน เพื่อดูว่าหยุนลี่เปลี่ยนตัวเองแล้วจริงๆ หรือไม่!

หากจัดการเรื่องนี้ได้ดี และตราบใดที่ไม่เกิดข้อผิดพลาดใดขึ้นอีก ตำแหน่งองค์รัชทายาทของเขาก็จะมั่นคงขึ้นแล้ว!

ได้ยินสวีสือฝู่วิเคราะห์เช่นนี