Share

บทที่ 1036

เป็นคนที่กล้ากินคนของจริง!

ร่วมมือกับแมนจูทางเหนือ คนเป่ยหวนตายแล้วก็ยังจะต้องกลายเป็นอาหาร!

เจียเหยาไม่ได้โง่ถึงขั้นร่วมมือกับแมนจูทางเหนือเช่นนั้น

ส่วนการร่วมมือกับกุ่ยฟาง เจียเหยาก็เคยลองแล้วไม่ใช่หรือ?

กุ่ยฟางพึ่งพาไม่ได้!

ร่วมมือกับกุ่ยฟาง ไม่สู้ร่วมมือกับเขาดีกว่า!

ในฐานะพันธมิตร เขาพึ่งพาได้มากกว่ากุ่ยฟาง

หากเจียเหยาต้องร่วมมือกับกุ่ยฟางให้ได้ เขาก็ขัดขวางไม่ได้ แต่ในวันหน้าเป่ยหวนมีแต่เลวร้ายกว่าเดิม

รู้ว่าในใจหยุนเจิงมีแผนการแล้ว เมี่ยวอินก็ไม่ได้กล่าวสิ่งใดมากมายอีก

คืนแห่งความเงียบงัน

วันที่สองเช้าตรู่ หยุนเจิงและเมี่ยวอินถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงกรีดร้อง

“อ๊าก...”

“ออกไป!”

“ออกไปให้หมด!”

ทั้งสองคนมองตากันเงียบๆ แล้วเดินออกจากกระโจมทันที จากนั้นก็เดินไปทางเจียเหยา

“องค์หญิง ท่านเป็นสิ่งใด?”

“องค์หญิง ท่าน...เจ้าไม่รู้จักพวกเราแล้ว?”

“องค์หญิง ท่านอย่าทำให้พวกเราตกใจสิ!”

“องค์หญิง...”

คนที่เจียเหยาพามาต่างล้อมนางไว้ด้วยความกระวนกระวาย

แต่เจียเหยาเดินทีก็ไม่รู้จักคนเหล่านี้ ผลักคนเหล่านี้อย่างแรง คิดแต่จะพุ่งออกไป

ตอนที่เห็นใบหน้ามึนงงของหยุนเจิงและเมี่ยวอิน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status