Share
บทที่ 1033
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1034
หากตอนนั้นสามารถตายไปพร้อมกับโจรไร้ยางอายผู้นี้ได้ เป่ยหวนไหนเลยจะต้องอับอายอย่างเช่นวันนี้! ร่างกายเจียเหยาสั่นไม่หยุด น้ำตาเริ่มรื้อขึ้นมาบนขอบตาอีกครั้ง ทำเอาฉินชีหู่คิดจะหนีออกไปอีกรอบเนิ่นนาน เจียเหยาเช็ดคำตาลวกๆ ท่ามกลางสายตาแปลกใจของทุกคน นางพยายามบีบรอยยิ้มออกมา “ความคิดของเจ้าไร้ยางอายจริงด้วย แต่สามารถทำได้จริง! ในเมื่อพวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน ยังต้องมีเงื่อนไขมากมายเช่นนี้หรือ? เจ้าเอาเงื่อนไขที่ทำให้ข้าลำบากยกเลิกไป ข้าจะคลอดลูกให้เจ้า!”“……”สิ้นเสียงของเจียเหยา ใบหน้าของฉินชีหู่และเมี่ยวอินเปลี่ยนเป็นชื่นชมอย่างยิ่งทั้งสองคนมองเจียเหยาอย่างตกตะลึง แทบไม่กล้าเชื่อหูของตัวเองเมื่อครู่นางไม่ใช่สาปเช่งให้หยุนเจิงไม่ตายดีหรือ?เวลาชั่วพริบตา นึกไม่ถึงจะตอบตกลงแล้ว?นางถูกหยุนเจิงทำให้โกรธจนสติเลอะเลือนแล้วหรือ?“ช่างเถอะ!”หยุนเจิงยิ้มแล้วส่ายหน้า “เจ้าเต็มใจยอมรับความอัปยศอดสูคลอดลูกให้ข้า แต่ข้าไม่กล้าแตะต้องเจ้า!”เจียเหยาตอบตกลง ช่างเกินความคาดหมายของเขาแม้นี่จะเป็นวิธีที่ดี แต่เขาไม่กล้าใช้จริงๆผู้หญิงคนนี้ตอนนี้ตอบตกลง ไม่แน่ว่าอาจอดกลั้นอย่างมาก?ห
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1035
เมื่อเห็นเจียเหยาอาเจียนเป็นเลือดหมดสติไป หยุนเจิงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความจนใจผู้หญิงคนนี้!ยังมองสถานการณ์ไม่ชัดเจนแน่นอน เขาสามารถเข้าใจเจียเหยาได้แต่ว่า เขายังคงต้องทำเช่นนี้!ยังคงเป็นประโยคนั้น เมตตาต่อศัตรู เป็นการโหดร้ายกับตัวเอง หยุนเจิงให้คนพาเจียเหยาที่หมดสติไปพักผ่อน ส่วนคนเหล่านั้นที่เจียเหยาพามา หยุนเจิงไม่ได้สร้างความลำบากให้พวกเขา เพียงแค่ยึดอาวุธของพวกเขาเอาไว้ส่วนชุดเกราะ หลายคนรู้ว่ามาแล้วต้องถูกยึดชุดเกราะ จึงไม่สวมชุดเกราะมาด้วยซ้ำเดิมทีพวกเขาต้องการจู่โจมต่อไปแต่การหมดสติของเจียเหยาเปลี่ยนแผนการของพวกเขาตอนกลางคืน ท้องฟ้าเริ่มมีฝนตกปรอยๆนี่เป็นฝนตามปกติบนทุ่งหญ้าแม้เข้าสู่ฤดูฝนแล้ว แต่ฝนตกหนักลมพัดแรงเป็นสิ่งที่มีน้อยมากยังดีที่ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่ได้เผากระโจมเหล่านี้ ตอนนี้เวลานี้ คนมากมายก็ยังมีที่ให้หลบฝนตอนที่เมี่ยวอินเดินเข้ามาในกระโจม หยุนเจิงกำลังนั่งคิดอยู่ตรงนั้น“เจียเหยายังไม่ตื่น?”หยุนเจิงเงยหน้าถาม“อื้ม”เมี่ยวอินพยักหน้า ข้าเพิ่งไปดูเมื่อครู่ ลมหลายใจนางยุ่งเหยิง ผิดปกติอย่างมาก”“นางคงไม่โกรธจนตายหรอกกระมัง?” หยุ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1036
เป็นคนที่กล้ากินคนของจริง!ร่วมมือกับแมนจูทางเหนือ คนเป่ยหวนตายแล้วก็ยังจะต้องกลายเป็นอาหาร!เจียเหยาไม่ได้โง่ถึงขั้นร่วมมือกับแมนจูทางเหนือเช่นนั้นส่วนการร่วมมือกับกุ่ยฟาง เจียเหยาก็เคยลองแล้วไม่ใช่หรือ?กุ่ยฟางพึ่งพาไม่ได้!ร่วมมือกับกุ่ยฟาง ไม่สู้ร่วมมือกับเขาดีกว่า!ในฐานะพันธมิตร เขาพึ่งพาได้มากกว่ากุ่ยฟางหากเจียเหยาต้องร่วมมือกับกุ่ยฟางให้ได้ เขาก็ขัดขวางไม่ได้ แต่ในวันหน้าเป่ยหวนมีแต่เลวร้ายกว่าเดิมรู้ว่าในใจหยุนเจิงมีแผนการแล้ว เมี่ยวอินก็ไม่ได้กล่าวสิ่งใดมากมายอีกคืนแห่งความเงียบงันวันที่สองเช้าตรู่ หยุนเจิงและเมี่ยวอินถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงกรีดร้อง“อ๊าก...”“ออกไป!”“ออกไปให้หมด!”ทั้งสองคนมองตากันเงียบๆ แล้วเดินออกจากกระโจมทันที จากนั้นก็เดินไปทางเจียเหยา“องค์หญิง ท่านเป็นสิ่งใด?”“องค์หญิง ท่าน...เจ้าไม่รู้จักพวกเราแล้ว?”“องค์หญิง ท่านอย่าทำให้พวกเราตกใจสิ!”“องค์หญิง...”คนที่เจียเหยาพามาต่างล้อมนางไว้ด้วยความกระวนกระวายแต่เจียเหยาเดินทีก็ไม่รู้จักคนเหล่านี้ ผลักคนเหล่านี้อย่างแรง คิดแต่จะพุ่งออกไปตอนที่เห็นใบหน้ามึนงงของหยุนเจิงและเมี่ยวอิน
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1037
เจียเหยาเจ็บปวดมากแต่ หยุนเจิงกลับเย็นชามากเสแสร้งไปเถอะ!ข้าจะดูว่าเจ้าเสแสร้งไปนานเท่าใด!เมี่ยวอินมองเจียเหยาด้วยความสงสัย จากนั้นก็กระซิบข้างหูหยุนเจิง “ความจำนางเสื่อมไม่เหมือนกำลังแกล้ง! ดีไม่ดี นางคงได้รับการกระตุ้นมากเกินไปจนเสียความทรงจำแล้ว...”“ผู้หญิงคนนี้มารยาร้อยเล่มเกวียน อย่าเชื่อนางง่ายๆ” หยุนเจิงส่ายหน้าเบาๆ จากนั้นก็หันมองเจียเหยานิ่งๆ “เอาล่ะ เลิกแกล้งได้แล้ว! หากเจ้าคิดว่าเงื่อนไขของข้าทำให้เจ้ายอมรับไม่ได้ เช่นนั้นเจ้าก็ไปเถอะ! ข้ารับประกันจะไม่ขวางเจ้า!”“ท่านพี่? ท่านไม่ต้องการเจียเหยาแล้วหรือ?”เจียเหยาเงยหน้าขึ้นมาทันใด มองหยุนเจิงอย่างหน้าสงสาร “เจียเหยาไม่อยากแยกจากท่านพี่!”“ยังไม่จบใช่หรือไม่?”ใบหน้าหยุนเจิงบึ้งตึง “ต้องให้ข้าฆ่าคนของพวกเจ้าสักคนสองคนก่อน ช่วยเจ้าฟื้นความทรงจำดีหรือไม่?”ให้ตายสิ!ผู้หญิงคนนี้แสดงได้สมจริงนัก!หากเขาไม่รู้ว่าเจียเหยามารยาร้อยเล่มเกวียน เกรงว่าเขาคงเชื่อไปแล้ว!เห็นสีหน้าของหยุนเจิงไม่ดี เจียเหยาพลันมองหยุนเจิงอย่างกล้าๆ กลัวๆ ขอร้องอย่างน่าสงสารอีกครั้ง “ท่านพี่ ท่านอย่าทิ้งเจียเหยาดีหรือไม่? ท่านพี่...”
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1038
ไอ้สารเลวคนนี้!ไม่ละอายใจสักนิด!เจียเหยาหน้าแดงมองทั้งสองคน ลังเลอยู่นานสองนาน ขยับมืออีกครั้ง ปลดเสื้อผ้าของตัวเองออกช้าๆเมี่ยวอินรู้สึกเกรงใจ จึงไม่ได้มองเจียเหยา เพียงแค่ก้มหน้าต่ำมองพื้นหยุนเจิงกลับทำสีหน้าสบายอกสบายใจ จับจ้องเจียเหยาโดยตรงเจียเหยากระอักกระอ่วนไม่กล้ามองหยุนเจิง ทำแค่เพียงก้มหน้าปลดก้มตาเสื้อของตัวเองภายใต้การจ้องมองของหยุนเจิง เสื้อของเจียเหยาค่อยๆ คลายออก เหลือเพียงเสื้อซับในตัวเดียวหยุนเจิงใจกระตุกเหอะ!ผู้หญิงคนนี้คงไม่ได้ความจำเสื่อมจริงๆ กระมัง?“ทำต่อไป”น้ำเสียงของหยุนเจิงไม่เปลี่ยน ยังคงต้องมองเจียเหยาต่อไปเจียเหยาก้มหน้างุด ค่อยๆ ปลดเสื้อซับในพริบตาที่เจียเหยาปลดเสื้อซับใน หยุนเจิงการหมุนตัวกลับแม้ว่าเขาอยากจะเห็นมาก แต่ในเวลานี้ ทูตเทวนาในใจเขาก็เอาชนะทูตปีศาจได้หากเจียเหยาความจำเสื่อมจริง สำหรับนางแล้ว มันค่อนข้างโหดร้ายเขายอมรับว่าเขาเจ้าชู้แต่สำหรับบางคนเจ้าชู้ได้ สำหรับบางคน ไม่อาจเจ้าชู้เกินไปมองการกระทำของหยุนเจิง เมี่ยวอินรีบเดินไปข้างหน้า เก็บเสื้อผ้าที่ร่วงหล่นบนพื้นของเจียเหยาช่วยเอามาคลุมบนตัวนาง“หยุนเจิง ดูเ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1039
เดิมทีเจียเหยาสามารถแกล้งความจำเสื่อมไปตลอดได้ทว่า นางใกล้จะทำสำเร็จแล้วตอนที่หยุนเจิงหมุนตัวกลับไป นั่นหมายความว่าในใจหยุนเจิงเริ่มเชื่อว่านางความจำเสื่อมแล้วสุดท้ายเจียเหยาก็ไม่ได้แกล้งความจำเสื่อมต่อไปนางยังต้องเจรจาต่อรองกับหยุนเจิงต่อไป ไม่สามารถแกล้งความจำเสื่อมไปได้ตลอด แกล้งความจำเสื่อมไปตลอด ไม่สู้นางไม่มาหาหยุนเจิงดีกว่า“เงื่อนไขของข้าไม่เปลี่ยน”หยุนเจิงคืนความสงบอย่างรวดเร็ว “ตกลงหรือไม่ กล่าวได้อย่างสบายใจ! ข้าไม่มีอารมณ์โต้เถียงกับเจ้าต่อไปแล้ว”เจียเหยามองหยุนเจิงเงียบๆ “เจ้าพิจารณาเรื่องที่เจ้าพูดสักหน่อย”“ไม่พิจารณา”หยุนเจิงปฏิเสธโดยไม่ต้องคิด “บอกตามตรง ข้าค่อนข้างกระหายในร่างกายเจ้า! แต่สำหรับข้าแล้ว เจ้าไม่ได้คุ้มค่าอย่างที่เจ้าคิด! ข้าเจ้าชู้ แต่ไม่ได้เจ้าชู้ถึงขั้นสติเลอะเลือน”“จริงหรือ?”เจียเหยาไม่ได้โกรธ ในทางกลับกันยังสงบเป็นพิเศษ “หากเจ้ายืนกรานคำพูดของเจ้า ข้าตกลงเงื่อนไขของเจ้า”อืม?หยุนเจิงประหลาดใจผู้หญิงคนนี้เปิดสิ่งใดขึ้น?เวลาเพียงหนึ่งคืน เหตุใดเปลี่ยนไปได้ถึงเพียงนี้?เปิดเส้นลมปราณทั้งสองของเหรินได้กะทันหันหรือ?“ดีมาก!”
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1040
“ได้!”เจียเหยาไม่กล่าวมากความอีก เดินออกไปจากกระโจมอย่างรวดเร็ว“นางเกิดเรื่องใดขึ้น?”เมี่ยวอินถามหยุนเจิงด้วยความมึนงงวันนี้เจียเหยาผิดปกติมากผิดปกติจนน่าประหลาดใจ!“ไม่รู้”หยุนเจิงก็สงสัยมากเช่นกัน “แต่ข้ารู้ว่า นางกำลังวางแผนอยู่! เป็นไปได้มากว่านางมีเจตนาไม่ดี”เจตนาไม่ดีหรือ?เมี่ยวอินครุ่นคิด ทันใดนั้นก็เผยรอยยิ้มขี้เล่นออกมา “เจ้าว่า นางจะทำให้เจ้าตกหลุมรักนางหรือไม่? ขอแค่นางกุมหัวใจเจ้าได้ ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องเป่ยหวนล่มสลายแล้ว! อยู่ในสนามรบนางสู้เจ้าไม่ได้ จึงเอาชนะเจ้านอกสนามรบ!”“เอ่อ...”หยุนเจิงใบหน้ากระตุก เวลานี้ไม่รู้ควรกล่าวสิ่งใดเจียเหยามีความคิดนี้จริงหรือ?บางทีอาจมีกระมัง!เขารู้ จุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุดของเขาก็คือเจ้าชู้เจียเหยาคิดจะใช้ร่างกายตัวเองเป็นเหยื่อล่อ ท้าทายจุดอ่อนของเขา?“ช่างเถอะ ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว”หยุนเจิงสลัดความคิดฟุ่งซ่านในสมอง “ข้าไปเตรียมงานก่อน พวกเราควรเคลื่อนไหวได้แล้ว!”การรบครั้งนี้ เวลาที่ใช้รบไม่นานแต่เวลาที่ใช้ระหว่างทางล่าช้าไปมากเขาต้องรีบกลับไปซั่วเป่ยมีเรื่องมากมายรอให้เขาไปจัดการอยู่!กล่าวจบ หยุนเจิงเ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1041
หลายวันต่อมา พวกหยุนเจิงรวมตัวกับหวังชี่หลังจากนำเชลยศึกเหล่านั้นมอบให้กับฉินชีหู่และชวีจื้อแล้ว หยุนเจิงนำกององครักษ์ของตัวเอง รวมกับกองทหารโลหิตที่นำโดยต่งกังหนึ่งพันคน เอาปศุสัตว์ที่เพียงพอให้พวกเขาบริโภคระหว่างทาง รีบกลับไปยังสามเมืองชายแดนล่วงหน้าเจียเหยาตามพวกเขามาด้วยระหว่างทาง หยุนเจิงยังเขียนจดหมายรายงานการรบ ให้คนนำจดหมายรายงานการรบและหนังสือยอมจำนนของเป่ยหวนส่งกลับเมืองจักรพรรดิหยุนเจิงเดิมทีคิดว่าเจียเหยาจะวางแผนตุกติกระหว่างที่ติดตามพวกเขาแต่เหนือความคาดหมายของเขา เจียเหยาเชื่อฟังอย่างมากถึงขั้นกล่าวได้ว่า นุ่มนวลอ่อนโยน เชื่อฟังคล้ายตามทุกอย่าง!หยุนเจิงคาดเดา ต่อให้ตอนนี้เขาหาสถานที่ไร้ผู้คน เล่นผีผ้าห่มกับเจียเหยาสักรอบ ใช้เตียงเป็นสนามรบ เจียเหยาล้วนคล้อยตามเขาทั้งหมดแต่การคล้อยตามเช่นนี้ของเจียเหยา ทำให้หยุนเจิงงระมัดระวังเป็นพิเศษเขากับเจียเหยาเรียกได้ว่ามีความแค้นฝั่งหุ่น เจียเหยาคล้อยตามเขาเช่นนี้ แม้แต่คนโง่ก็รู้ว่ามีปัญหา!ตอนนี้หยุนเจิงสงสัยมาก เจียเหยาอยากเอาชนะเขา แก้ไขปัญหาจากต้นตอตอนนี้ต่อให้เจียเหยาคล้อยตามเพียงใด เขาก็ไม่กล้าแตะต้องเจีย
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1090
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1089
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1088
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1087
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1086
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1080
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1084
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1083
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1082
