เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่7
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-10 14:06:36'ฟอดดดดด'
ผมยักคิ้วเข้มยิ้มกรุ่มกริ่มและมองไปที่เธอ หลังจากที่จมูกโด่งโด่งของผมจัดการเข้ากับแก้มนุ่มๆ ของเธอได้สำเร็จ "หึ" หน้าเธอตอนนี้น่าตลกชะมัด ใบหน้าจิ้มลิ้มแดงระเรื่อ ตากลมโตเบิกกว้าง ปากเล็กเล็กอ้าค้างอยู่นานนับนาที คงจะตกใจที่โดนผมจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัว ผมที่กำลังจะก้มไปจัดการกับแก้มหอมหอมของเธออีกข้างนั้น "โอ๊ะ โอ๊ยยย มิน มิน เตอร์เจ็บ ไม่แกล้งแล้วๆ" กลับกลายเป็นผมที่โดนเธอกระโดดกอดคอแล้วงับเข้าที่แก้มสากข้างขวา ดูท่าแล้วราตรีนี้ยังอีกยาวไกล และการกลับไปนอนที่ห้องตัวเองก็ไม่ได้อยู่ในแผนของผมในคืนนี้ซะด้วยสิ ผมใช้สองมือหนาของผมล๊อคเข้าที่ต้นขาของเธอให้พอตั้งหลัก เธอพลาดเองที่เอาสองขาเล็กเล็กมาเกี่ยวเข้ากับเอวสอบของผมไว้คงจะกลัวตก จากนั้นผมเดินพาเธอไปวางไว้บนเตียงก่อนจะพาตัวผมลงไปนอนทาบกับตัวเธอ โดยใช้ข้อศอกทั้งสองข้างยันไว้กับที่นอนเพื่อช่วยยกตัวผมขึ้นให้ห่างจากเธอเล็กน้อย อยากจะมองหน้าหวานหวานนี้ใกล้ใกล้อีกครั้งและอีกครั้ง... "เตอร์นอนด้วยนะ นอนเฉยเฉย" "ไม่น่าไว้ใจตรงนอนเฉยเฉยนี่แหละ" "หึ ได้หรอ" ผมเลิกคิ้วแกล้งถามเธอเล่น "ไอ้บ้าเตอร์! " "โอเค โอเค เตอร์ไม่แกล้ง ไม่แกล้งจริง เตอร์พูดจริง" ผมรีบดันตัวลุกขึ้นยืนแล้วยกมือขึ้นบอกเธออย่างยอมแพ้ ตอนนี้ต้องยอมยอมไปก่อน เพราะกว่าจะง้อได้เล่นเอาผมเหงื่อตก ข้างในมันร้อนรนอย่างบอกไม่ถูก งัดทุกแผนที่พอจะคิดออกขึ้นมาใช้ทั้งหมด มินนี่นะ บทจะงอนก็ง้อยากสุดสุด เป็นงานหินของผมเลยก็ว่าได้ เพราะในชีวิตผมยังไม่เคยง้อผู้หญิงคนไหนมาก่อน ฝากไว้ก่อนเถอะมิน "หึ" ผมแอบคาดโทษเธอไว้ในใจ ว่าแล้วผมก็รีบเดินไปอีกฝั่งของเตียงแล้วแทรกตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนเดียวกับเธอ นอนมองเธอที่นอนตะแคงข้างหันหลังให้ผม นานหลายนาทีกว่าผมจะแน่ใจว่าเธอน่าจะหลับแล้วเพราะเสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอ ผมที่แทบจะกลั้นหายใจ ค่อยๆ ขยับตัวเข้าไปทีละนิด ทีละนิด จนสามารถสวมกอดเธอได้ การมีหมอนข้างที่มีลมหายใจมันดีแบบนี้นี่เอง เริ่มอยากจะมีอย่างนี้ตลอดไปแล้วสิ จุ๊บ ฝันดีนะมิน ตั้งแต่วันนั้น นี่ก็ผ่านมาหลายสัปดาห์แล้วที่เตอร์เนียนพาตัวเองมาเป็นรูมเมทฉัน ไม่ถามความสมัครใจของฉันเลยสักนิด เขาหาข้ออ้างต่างๆ นานา ไม่ว่าจะเป็น ต้องทำรายงาน แอร์เสีย ฝ้าที่เพดานรั่ว หรือแม้แต่มีแมลงสาบเข้าห้อง เหตุผลที่แสนเอาแต่ใจเหล่านี้ ก็เพื่อที่จะได้มาแย่งที่นอนของฉัน มีแค่ตอนอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเท่านั้นที่เขาเดินกลับไปจัดการตัวเองที่ห้อง กับตอนที่เขาต้องออกไปดูร้านเหล้าซึ่งก็ไปบ้างไม่ไปบ้าง ทำให้ฉันได้พอมีเวลาพักหัวใจที่คอยทำงานหนักตลอดเวลาเมื่อมีเขาอยู่ใกล้ ว่าแต่... เขาหายไปไหนแต่เช้านะ เมื่อคืนก็กลับเข้ามานี่นา หรือฉันจะหลอนจนฝันถึงเขา ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด แกร๊ก ฉันเดินไปชะโงกหน้ามองจากประตูห้องนอน ก็เห็นว่าเขาถือของพะรุงพะรังมาเต็มสองมือ "มิน หิวรึยัง เตอร์ว่าจะทำข้าวต้มกุ้งที่มินชอบ" เขายกสองแขนแกร่งโชว์วัตถุดิบในมือให้ฉันดูพร้อมกับรอยยิ้มเบาเบาตามสไตล์ของเขา "เตอร์เนี่ยนะ อารมณ์ไหน ไหวหรอ" "อารมณ์ดีคับ มียูทูป ยังไงก็รอด" เขาพูดอวด แถมยังยักคิ้วลิ่วตาใส่ฉันอีก ร้ายขึ้นทุกวัน "มินจะเข้าคาเฟ่ตอนไหน เตอร์ได้เตรียมตัวไปส่ง" "หืมม เตอร์ มินลืมบอก วันนี้มินนัดกับสองสาวไว้ จะไปหาชุดถ่ายรูปกันหน่ะ" "ถ่ายรูป?" เธอชอบถ่ายรูป อันนี้ผมรู้เพราะผมเป็นคนถ่ายให้ตลอดและแสกนทุกรูปที่เธอลง ผมแค่กลัวว่าเธอจะลงรูปที่ผมถ่ายไม่สวย เดี๋ยวยอดไลค์น้อยจะพาลมาบ่นผมอีก "ใช่ กันต์เป็นตากล้องหน่ะ เขาขอไว้เป็นโปรไฟล์ แหะๆ sorry น๊าา มินลืมเล่าอีกแล้ว" "ลืมเก่ง" มาแล้ว... เสียงเข้ม ๆ เขาจ้องหน้าฉันนิ่ง ก่อนจะก้มไปตักข้าวต้มกุ้งคำโตเคี้ยวตุ้ยๆ "ชงกาแฟเก่งด้วยนะ รับสักแก้วมั๊ยคะ" จังหวะนี้ฉันต้องใช้ลูกอ้อนเข้าสู้ เพื่อที่เราจะได้อยู่ร่วมกันอย่างสันติ "อืม อืม" ผมแพ้อีกแล้ว แพ้ให้กับรอยยิ้มอ้อนอ้อนของยัยซื่อบื่ออีกแล้ว "จะไปก็บอก เตอร์ไปส่ง" "วันที่ถ่ายก็ด้วย" "ทั้งหล่อ รวย เรียนก็เก่ง แถมใจดีสุดสุด แบบนี้ มีแฟนยังจ๊ะ" ฉันอวยเขาอย่างหยอกล้อ ส่วนคำถามตอนท้าย ฉันแค่ถามเล่นๆ เพราะรู้คำตอบอยู่แล้วว่า 'ไม่มี' "จะเป็นมั๊ยละ"บทที่เกี่ยวข้อง
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่8
เป็นคำถามที่ผมแค่แกล้งลองถามเธอไป ยังไม่ได้ต้องการคำตอบจากเธอตอนนี้ ผมจึงเฉไฉหยิบชามข้าวต้มของเราสองคนที่ทานเสร็จแล้วไปเก็บในครัวแทน แล้วเดินกลับไปหาเธอที่นั่งทำหน้าเอ๋ออยู่ที่เดิม"ไปอาบน้ำก่อนนะ ยัยซื่อบื่อ" ก่อนจะใช้มือสากหนาของผมผลักศีรษะเธอเบาเบา"เตอร์ไปนั่งเล่นเกมส์รอที่ร้านกาแฟชั้น3นะ" "กลับก่อนก็ได้นะเตอร์""จะรอ" "แกกับเตอร์นี่ ใช่แฟนมั๊ย พูด!!" ทันทีที่ฉันเดินเข้ามาหาสองสาว ยัยมายที่มาในลุคลูกคุณแบบที่นางชอบ ก็ยิงคำถามใส่ฉันไม่ปล่อยให้ฉันหายเหนื่อยก่อนบ้างเลย"แฟนอะไร ใครแฟน ก็เพื่อนกันป๊ะ" ฉันตอบไปแบบนั้นถึงแม้จะเสียงสูงไปสักหน่อยเพราะแอบหวั่นไหวกับคำถาม แต่มันก็คือเรื่องจริงนี่นา... "เพื่อนแบบใดก่อน" ลลิลนี่ก็อีกคนเอากับเขาด้วย อยากจะขอหยิกแก้มกลมๆ ของนางกลางห้างดังให้หายหมันเขี้ยวสักที"แบบพวกแกสองคนนี่แหละ ป่ะ รีบไปช๊อปกันดีกว่า" ฉันเนียนเปลี่ยนเรื่องทันที แล้วจูงมือนักข่าวสาวสุดสวยทั้งสองคนเดินเข้าเคาเตอร์แบรนด์ดัง ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นที่พวกเรานัดกันไว้"โก โก" "มิน แกลองใส่ชุดนี้สิ" ยัยมายผู้รับบทสไตล์ลิสให้ฉันกับลลิลเดินถือชุดเดรสเกาะอกกระโปรงจั๊มสั้นสีชมพูพร้อมก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่9
เตอร์ขับรถมาส่งฉันที่คอนโดตามปกติก่อนจะรีบร้านของเขาต่อ แถมยังใจดีถือของขึ้นมาให้อีก บทจะน่ารักก็น่ารัก บทจะน่าหยุมก็สุดสุด ฉันที่ตอนนี้นั่งจัดของที่ซื้อมาก็ต้องส่ายหัวให้กับความไม่มีสติของตัวเอง เสื้อผ้าเอย เครื่องประดับกระจุกกระจิกเอย ไหนจะชุดพาเลตแบรนด์ดังอีก สงสัยคงต้องงดช๊อปสักสองเดือน ไม่อย่างนั้นมีหวังใส่ไม่ทันแน่แน่ "ยัยซื่อบื่อ เสร็จยัง" ผมนั่งเล่นเกมส์รอเธอแต่งตัวอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมงแล้วก็ยังไม่ออกมา จะแต่งอะไรเยอะแยะ แกร๊กเสียงประตูดังขึ้น พร้อมกับกลิ่นน้ำหอมอ่อนอ่อนที่เธอชอบใช้ประจำ ผมรีบหันไปมองเตรียมจะบ่นสักหน่อย"มิน" เสียงผมแผ่วเบาจนแทบจะไม่ได้ยินทันทีที่เห็น เธอใส่เสื้อครอปสายเดี่ยวที่หนาประมาณสองนิ้วผ้าลูกไม้สีขาวลายดอกไม้สีชมพูโชว์เอวขาวบางนิดหน่อย ทำผมอยากจะเดินเข้าไปหยิกสักทีสองที กับกระโปรงยาวสีขาวผ้าลูกไม้ลายเดียวกัน ผมสีน้ำตาลคาราเมลม้วนลอนถูกเกล้าขึ้นสูงพร้อมผูกโบว์ดูน่ารัก ไหนจะปากเล็กเล็กที่ทาด้วยลิปสีชมพูพีชและตากลมโตที่มีเส้นสีอายไลเนอร์ตรงหางตา เธอน่ารักมาก...น่ารักเหมือนตุ๊กตาจนผมอยากเข้าไปกอด ใจเตอร์มันสั่นไหวไปหมดแล้วมิน"เตอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่10
"เตอร์ วันนี้มินไปร้านเตอร์ด้วยสิ" "ทำไม" "มินอยากไปเช็คเรทติ้ง " "หืม"เราสองคนกำลังดูซีรีย์เรื่องโปรดของเธอ ผมที่นอนอยู่บนโซฟา เงยหน้าเลิกคิ้วเข้มมองเธอที่นั่งอยู่ใกล้ ยัยซื่อบื่อนี่นะชอบหาเรื่องให้ผมคอยแกล้งอยู่เรื่อย ผมค่อยค่อยเลื่อนตัวขึ้นและพลิกตัวเล็กน้อยจนหน้าผมอยู่บริเวณซอกคอขาวหอมของเธอ อยากจะงับสักที"เตอร์เช็คให้ เตอร์เช็คเก่ง" "ชะ เช็คยังไง"เธอเหมือนแมวน้อยขนพองพยายามย่นคอหนีผม เมื่อลมหายใจอุ่นๆ ของผมกระทบเข้ากับผิวของเธอ"ก็เช็คคค...ทุกซอกทุกมุม หึ" "เช็คบ่อยละสิ" ฉันพยายามใช้สองมือดันอกแกร่งไว้ และมองสู้สายตาเจ้าเล่ห์ของเขาที่มันดูมีประกายระยิบระยับ สู้มา สู้กลับ ไม่โกง! "ไม่บ่อย แค่กับมิน""ลองมั้ย"ผมใช้หน้าผากกว้างของผมแตะกับหน้าผากมนของเธอ เอ่ยถามแผ่วเบา "ละ ลองอะไร""ลองให้เตอร์เช็ค ตรงนี้ ตรงนี้ และตรงนี้" ผมใช้ริมฝีปากชมพูคล้ำของผมไปจูบที่ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูพีช ที่แก้มป่องๆ สองข้าง และเปลือกตาที่มีขนตางอนยาวทั้งซ้ายและขวา"ลองเช็คคค... ตรงนี้"ผมกระซิบข้างหูเล็กของเธอเบาเบา ก่อนจะก้มไปจูบซอกคอหอมหอมของเธอหนึ่งครั้ง...ที่ไหปลาร้าหนึ่งครั้ง...ที่หัวไห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่11
หลังจากที่พายุลงหม้อชาบูและถังไก่ทอดชุดใหญ่สงบ ตอนนี้พวกเราทั้งหกคนกำลังแบ่งทีมจับคู่กันเล่นเกมส์ เหมือนฟ้ากลั่นแกล้ง ให้เทพด้านการเล่นเกมส์อย่างเขากับกายจับชื่อได้คู่กัน ฉันแอบเห็นเขาส่ายหัวทำหน้าเบื่อหน่าย ส่วนฉันคู่กับเพื่อนรักอย่างลลิล แต่ที่น่าตลกที่สุดคือ ตอนที่ยัยมายเปิดฉลากแล้วเห็นชื่อนายคู่กัดของนาง เล่นเอานางโวยวายขอเปลี่ยนคู่อยู่พักใหญ่ พวกเราเลือกเจงก้าเป็นเกมส์แรกของค่ำคืนนี้ โดยมีกฎอยู่ว่าใครทำตึกถล่มก่อนคนนั้นต้องยกหมดแก้ว และถ้าทีมไหนคะแนนรวมน้อยที่สุดทีมนั้นต้องกินเหล้าต๊อกตามจำนวนที่ทีมชนะกำหนด เริ่ม! "ยัยเตี้ย เล่นเป็นมั้ยเนี่ย" "นายนั่นแหละ ทำฉันแพ้มาหลายตาแล้วนะ" "โอ้ยย..." เสียงเถียงกันอย่างไม่มีใครยอมใครของนายกับยัยมายดังขึ้นตลอดเวลาที่พวกเราเล่นเกมส์ แก้มของนางเริ่มแดงระเรื่อเพราะโดนยกหมดแก้วไปหลายเกมส์ติด ไหนจะเหล้าชอตอีกเกือบสิบแก้วได้ ต่างจากนายที่ดูเหมือนยังไม่ค่อยมีอาการเมาเท่าไหร่ มีก็แค่ใบหูที่แดงตลอดเวลาไม่รู้เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือผลจากการโดนเพื่อนร่วมทีมดึงทุกครั้งที่แพ้กันแน่ คู่นี้เรียกว่าเป็นสีสันของคืนนี้เลยก็ว่าได้"เมายัง"เขาใช้ศีรษะมาชนหั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-12(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่12
"สวัสดีวันจันทร์" "55555 ขำมากยัยมาย" ฉันกับลลิลนั่งรอยัยมายที่โต๊ะหินอ่อน โต๊ะประจำข้างตึกเรียนของพวกเราตั้งแต่ปีหนึ่ง ทันทีที่ยัยมายมาถึงก็ไหว้ย่อฉันสองคนด้วยท่าทางขายขำ"สวยมักนก ตลกมักได้ไง ไม่เคยได้ยินกันหรอ" "แล้วได้บ้างยัง" ลลิลชิงถามก่อนฉัน"เกือบ เกือบ""วีคนี้เราสอบเสร็จ ไปเที่ยวกันดีมั้ย" นานๆ ทีลลิลจะออกปากชวน ฉันกับมายไม่มีทางปฏิเสธอยู่แล้ว"แต่ฉันอยากไปทะเล""ได้สิ ไปทะเลก็ดีเหมือนกัน" "แบรนด์ชุดว่ายน้ำที่ฉันตาม ออกคอลเลคชั่นใหม่พอดีเลย แซ่บมากกกก"เป็นยัยมายที่ตื่นเต้นสุดสุดกับการนัดกันไปเที่ยวทะเลเพราะนางอยากใส่บิกินีถ่ายรูปลงไอจีสวยสวย พวกเราเลือกวัน สถานที่ และจองที่พักบนเกาะทางทะเลฝั่งอันดามัน เป็นบ้านหนึ่งหลังสองห้องนอนมีสระว่ายน้ำด้านนอกที่มองเห็นวิวทะเลสวยๆ ไม่รู้ว่าพอไปถึงจะตรงปกเหมือนในเว็บไซต์มั้ย ส่วนยัยมายก็รับหน้าที่จองตั๋วเครื่องบินเหมือนเคย เพราะครอบครัวนางเป็นเจ้าของธุรกิจสายการบินชื่อดัง คุณหนูมายชื่อนี้ไม่เกินจริงหลังจากจบคลาส พวกเราสามคนก็รีบแยกกับพวกหนุ่มๆ พากันไปห้างหรูใจกลางเมือง และตรงดิ่งเข้าชอปชุดว่ายน้ำแบรนด์ดังที่ยัยมายเล็งเอาไว้ มีแต่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-12(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่13
ตอนนี้ผมที่นอนเปลเฝ้ามองเธออยู่หน้าบ้านพัก ปล่อยให้หนูร่าเริงไปก่อนคับ ไหนๆ ก็มาเที่ยวพักผ่อนทั้งที ปล่อยให้เธอได้สนุกได้มีรอยยิ้มมีเสียงหัวเราะสดใสดีกว่า ผมนอนคิดเล่นๆ ว่าเธอจะทำหน้าเอ๋อขนาดไหนเมื่อเห็นผม ก็รู้สึกหายเบื่อขึ้นมาทันที ระหว่างที่รอสาวๆ อยู่นั้น ผมก็โทรสั่งให้พนักงานเตรียมเตาปิ้งย่างและซีฟู้ดชุดใหญ่มาที่หน้าบ้านพักของผม รอให้ปลาที่หิวโซมากินเหยื่อ ทำการใหญ่ใจต้องนิ่ง ยิ่งอยากได้ปลาตัวใหญ่ใจต้องเย็นที่สุด"เฮ้ย เตอร์นายมาได้ยังไง" "เรามาพักผ่อนอะ" "บังเอิญจังเลยนะ" "อืม" บ้านพักของผมเป็นทางผ่านกลับที่พักของพวกเธอ ลลิลที่หันมาเห็นผมก็ตกใจตะโกนทักผมเสียงดังทำให้ยัยซื่อบื่อหันมาทำตาโตเท่าไข่ห่านทันที น่าตลกชะมัด"หิวกันมั้ย เราสั่งซีฟู้ดมา กินคนเดียวไม่น่าจะหมด""โห กำลังหิวพอดีเลย งั้นพวกเราไม่เกรงใจนะ"และแล้วแผนของผมก็สำเร็จโดยที่ผมไม่ต้องออกแรงเลยสักนิดผมก็สามารถตกเพื่อนเธอได้อย่างง่ายดาย "หึ" มุมปากของผมยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วหันไปยักคิ้วสบตาเธอที่มองอยู่ก่อน "มาย ลลิล ไปเปลี่ยนชุดกัน""มิน ช่วยเตอร์ย่างปลาหมึกก่อนสิ""เตอร์ย่างเองสิ""อยู่ช่วยเตอร์หน่อยนะ ค่อยกล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-12(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่14
เช้าวันที่สองของการพักผ่อน ฉันที่ตื่นเช้าเป็นพิเศษเพราะอยากออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์อันแสนสดชื่นสักหน่อย ก่อนจะเดินไปถ่ายรูปไปเก็บบรรยากาศ แสงพระอาทิตย์ดวงโตที่ค่อยๆ ขึ้นจากผิวน้ำทะเล สวยเหมือนภาพวาดเลย ไม่รู้ว่าสองสาวตื่นรึยัง ว่าแล้วฉันเดินไปหาพวกนั้นหน่อยดีกว่า จะได้อาบน้ำเปลี่ยนชุดด้วย"ยังไม่ตื่นกันหรอ" ฉันแอบเปิดประตูห้องเบาเบา ชะโงกหน้าเข้าไปดูก็เห็นยัยสองคนนั้นนอนกันคนละทิศละทาง ไม่รู้ว่าใครนอนดิ้นกว่ากันแน่ ปล่อยให้นอนกันไปก่อนแล้วกัน ค่อยๆ ปิดประตูเบาเบา และไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ชุดที่ฉันเลือกใส่วันนี้ เป็นชุดว่ายน้ำวันพีชลายทางไล่สีเว้าสูงอวดทรวดทรงตรงเอวกับกางเกงยีนส์ขาสั้นสีขาว มาเที่ยวทะเลทั้งทีจะไม่มีชุดว่ายน้ำได้ยังไง เตอร์นี่ไม่เข้าใจบ้างเลย พอฉันแต่งตัวเสร็จก็ออกมานั่งอัพรูปลงไอจีรอสองแสบอาบน้ำแต่งตัวอยู่หน้าบ้านพัก รูปที่ฉันลงก็คือเซตชุดว่ายน้ำสีสดใสที่ถ่ายเมื่อวานนี่แหละ เข้าแอพลิเคชั่นแต่งแสงสองสามรูปแล้วก็กดโพสต์ทันที mini.minnie : มาทะเลทั้งทีจะไม่มีชุดว่ายน้ำได้ไง👙tutor.t : 🐷noomine : สวยมากสาวววl.lalil : เต็มสิบไม่หักผ่านไปไม่ถึงสามนาที เสียงแจ้งเตื
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-13(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่15
"กูจองทริปดำน้ำไว้ให้ช่วงบ่าย""ใจดีจังเลยน้าาาา"ผมนั่งกอดอกมองเธอที่คุยเล่นกับไอ้กายและเพื่อนๆ คนอื่นโดยไม่สนใจผมเลยสักนิด นี่เป็นครั้งแรกนี่เธองอนผมได้นานขนาดนี้ พวกเราเลือกที่จะนั่งพักให้อาหารย่อยรอเวลาไปดำน้ำที่หน้าบ้านพักของผม ผมจึงแยกตัวออกไปเตรียมอุปกรณ์สำหรับทริปที่ไอ้กายจัดขึ้นคนเดียวเงียบๆ มีทั้งยาเมาเรือ ยาดมกระปุกเขียว หมวก ครีมกันแดด รวมถึงเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่ของผมที่ถือไปให้เธอเมื่อเช้า เมื่อดูจนแน่ใจว่าไม่ขาดอะไรแล้วผมจึงเอาของทั้งหมดใส่กระเป๋ากันน้ำสีส้มใบใหญ่ ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนที่นอนใช้แขนก่ายหน้าผากและคิดทบทวนเพื่อตัดสินใจอะไรบางอย่าง บางอย่างที่ผมกลัวมาตลอด"ไอ้เตอร์เสร็จยัง เรือมาแล้ว""อืม"ผ่านไปเกือบสองชั่วโมง ไอ้นายก็เข้ามาตามผมให้รีบออกไป ผมหยิบเสื้อและกระเป๋าที่เตรียมไว้เดินไปหาเพื่อนๆ ที่ยืนรออยู่ ก่อนจะมองหาร่างเล็กก็เห็นว่าเธอยืนหลังหันกอดอกคุยกับเพื่อนสาวของเธออยู่ ผมไม่รอช้ารีบก้าวเท้าไปหาเพื่อเอาเสื้อคลุมไปให้ก่อนจะเนียนดึงมือเธอมาจับไว้แล้วพากันเดินตามเพื่อนๆ ไปขึ้นเรือ"ใส่ไว้ มันร้อน""...""นาย ช่วยมินด้วยคนสิ"ผมที่กำลังจะเอื้อมแขนไปให้เธอจับแล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-13
บทล่าสุด
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่34
หลังจากวันนั้นที่เขาขอฉันแต่งงาน งานแต่งของเราสองคนก็ถูกจัดขึ้นหลังจากนั้นสองเดือนทันทีที่เราฝึกงานเสร็จ เราเลือกหนึ่งในโรงแรมของกายเป็นสถานที่จัดงาน เชิญแขกและญาติผู้ใหญ่ของสองครอบครัวมาร่วมงานเกือบพันคน มีหนูมายกับลลิลเป็นเพื่อนเจ้าสาวแสนสวยของฉัน ส่วนเขาก็มีสองหนุ่มอย่างนายกับกายเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว วันนั้นเป็นวันที่เราสองคนมีความสุขมากอีกวันหนึ่ง เพราะนอกจากจะเป็นวันแต่งงานของเราสองคนแล้วยังเป็นวันรวมตัวของคนที่เรารัก และเป็นวันที่ป๊า มามี๊ คุณพ่อ คุณแม่ ของเรายิ้มกว้างกว่าวันไหนๆแต่เพราะว่าเตอร์ลางานได้แค่ห้าวันเพราะต้องกลับมาเตรียมงานขยายสาขาในต่างประเทศ และเขาก็อยากจะพาฉันไปแก้ตัวที่ตอนครบรอบหนึ่งเดือนพาฉันไปแบบกระทันหันด้วย เราเลยตัดสินใจไปฮันนีมูนกันที่ญี่ปุ่น และการแช่ออนเซนมองดูน้องฟูจิ คือหนึ่งในแพลนของฉันกับเขา แต่ก็ต้องแอบลุ้นกันอีกทีว่าเราสองคนจะเป็นผู้โชคดีได้เห็นน้องฟูจิแบบคนอื่นหรือเปล่าและคำตอบก็คือ เราเป็นผู้โชคดี เหมือนอย่างในตอนนี้ที่ฉันกำลังนอนพิงอกแกร่งอยู่ในบ่อออนเซนส่วนตัวมองดูน้องฟูจิที่ออกมาให้เรายลโฉมโดยไม่มีเมฆมาปิดบังเลยสักนิด... "มิน เตอร์อยากมีเบบี๋"
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่33
"ถ่ายงานให้เตอร์ทั้งวัน เหนื่อยมั้ย""ไม่เหนื่อยนะ มินสนุก""แต่...""ขอค่าตัวด้วยค่ะบอส""ค่าตัวแพง ผมไม่มีจ่ายหรอกครับ""โห นี่มินทำงานฟรีหรอเนี่ย""เสียใจจัง""หึ" "เตอร์ขอจ่ายค่าจ้างเป็นดินเนอร์มื้อพิเศษแทนได้มั้ย""อืม..." "นี่ถ้าไม่ใช่เตอร์ มินไม่ยอมหรอกนะ""ขอบคุณครับผม"ฟอดผมนั่งรอเธอที่กำลังอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดที่ผมออกแบบและสั่งตัดมาให้เธอโดยเฉพาะ เดรสสั้นเกาะอกขนนกสีฟ้าพาสเทลพร้อมรองเท้าแก้วส้นสูงรัดข้อ ที่ดูเข้ากันกับผมในเสื้อเชิ้ตคอจีนสีฟ้าพาสเทลเฉดเดียวกัน เพื่อพาไปดินเนอร์ที่โรงแรมหรูบนตึกที่สูงที่สุดของประเทศซึ่งผมขอปิดโซนเพื่อเธอโดยเฉพาะ พอเสียงประตูเปิดขึ้น พร้อมกับการปรากฎตัวของร่างบางน่าทะนุถนอมที่กำลังยืนส่งยิ้มให้ผม ใบหน้าของเธอถูกเติมแต่งด้วยเครื่องสำอางบางเบาเผยผิวใสสุขภาพดี ปากอวบอิ่มถูกทาด้วยลิปสติกสีชมพูพีช เส้นผมสีน้ำตาลคาราเมลตรงสวยดูมีน้ำหนักปกคลุมไหล่มนเล็กน้อยราวกับไม่ได้ตั้งใจ เสริมความน่ารักด้วยเดรสสีโปรดของเธอ ผมไม่รอช้าที่จะเดินไปใส่สร้อยทองคำขาวมีจี้เป็นไข่มุกเม็ดเล็กที่ผมหยิบเตรียมมาถือไว้ที่ลำคอขาวของเธอจากด้านหลัง พร้อมกับจุมพิตลงไหล่
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่32
เช้าวันแรกของการฝึกงาน ฉันต้องตื่นเช้ากว่าปกติ เพื่อเตรียมอาหารเช้าง่ายๆ อย่างแซนวิชทูน่าสลัดและชงกาแฟสำหรับเราสองคนไว้กินกันในรถเหมือนตอนที่ไปมหาวิทยาลัยฯ ก่อนจะไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนักศึกษาที่ดูเรียบร้อยเพราะไม่อยากให้ใครว่าได้ทีหลังว่าไม่เหมาะสมเดี๋ยวจะกระทบไปถึงเขา"มิน เสร็จยัง""จะเสร็จแล้ว ขอห้านาที""ไม่ต้องสวยมากหรอก""เตอร์ไม่อยากให้ใครมอง""เอ้า""มีแฟนสวยเตอร์ต้องดีใจสิ""เตอร์ดีใจ แต่อยากเก็บไว้คนเดียว""ถ้าแต่งงาน เตอร์จะให้มินอยู่แต่บ้าน""ไม่ได้สิ ร้านมินละ""มินตอบตกลงแล้วนะ""ห๊ะ""หึ" ฟอดฉันหลงกลเขาอีกแล้วสินะ พอดูเรียบร้อยแล้วว่าไม่ได้ลืมอะไร เขาก็จูงมือฉันและแย่งกระเป๋าของฉันไปสะพายไว้เองจนฉันแอบคิดว่าวันเกิดเขาปีหน้าฉันจะซื้อให้เขาสักใบนึงน่าจะดี โชคดีที่เช้านี้ถนนค่อนข้างโล่งรถไม่ค่อยติด ทำให้เราสองคนมาถึงก่อนเวลาอย่างที่ตั้งใจกันไว้ เพราะถึงเขาจะเป็นลูกเจ้าของบริษัทและเป็นรองประธานบริษัท แต่เขาก็อยากเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับพนักงานและไม่อยากให้คุณพ่อคุณแม่โดนว่าแล้วพาลมาถึงฉันด้วย แฟนฉันน่ารักที่สุดเลย... พอถึงเวลาเริ่มงานพี่ฝ่ายบุคคลก็มาพาฉันไปส่งที
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่31
"ทำไมมินเมื่อยจังเลย""ควรเมื่อยอยู่นะ" "หึ" "หืม?" "ก็มินเล่นไม่พัก""..." "ถ้ารู้ว่าเมาแล้วมินขยันขนาดนี้" "เตอร์จะซื้อมาไว้ที่ห้องสักลังนึง"เพี๊ยะ! มือเล็กของฉันฟาดลงไปที่ต้นแขนแกร่งทันที ก่อนจะมุดตัวลงไปในผ้าห่มปิดใบหน้าที่แดงเป็นมะเขือเทศเพราะความเขินอาย จะไม่ให้ฉันอายได้ยังไง ดูเขาพูดซิ ภาพเมื่อคืนที่ฉันทำลอยมาเป็นฉากฉากเลย แล้วเขาก็พูดออกมาอย่างหน้าตาเฉยพร้อมกับรอยยิ้มกรุ่มกริ่มที่ดูมีความสุขจนน่าหมันไส้อีก แต่อยู่อยู่ฉันก็รู้สึกเหมือนว่าฉันคิดผิด เพราะภายใต้ผ้าห่มสีฟ้าผืนใหญ่มันมีอาวุธร้ายพร้อมรบซ่อนอยู่ ทั้งเขาและฉันตอนนี้ไม่มีเสื้อผ้าปกคลุมกันเลยแม้แต่ชิ้นเดียว ให้ตายเถอะ! จะหนีตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว... "ยัยมิน แกจะไม่ไปฝึกงานที่บริษัทฉันจริงๆ หรอ""ฉันอยากให้แกไปด้วยจะได้ครบแก๊งค์""นั่นสิ ขาดขาเม้าท์ไปหนึ่ง เหงาแย่""ฉันก็อยากไปกับพวกแก""แต่เตอร์อยากให้ฉันไปช่วยทำพีอาร์ที่บริษัทเขา""พวกแกได้หยุดเสาร์อาทิตย์มั้ย""นัดกันไปช๊อปหรือไปกินของอร่อยกันก็ได้""หรือมาเจอกันที่นี่""อยู่ใกล้กันแค่นี่เอง"สองสาวแวะมาหาฉันที่คาเฟ่มินิมินนี่แหล่งกบดานหลักของพวกฉันเพราะเครื่องดื่ม
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่30
สุดท้ายฉันก็ต้องเอาเสื้อแจ๊คเก็ตสีดำของเขามาใส่ทับอีกที เพื่อปกปิดรอยจางจางและเปลี่ยนลุคให้ดูเท่ห์มากขึ้น ส่วนเขาก็ฉันเสื้อเชิ้ตตัวที่ฉันรีดไว้ให้ปลดกระดุมตั้งสามเม็ดโชว์กล้ามหน้าอกแน่นแน่น ทำฉันมองตาขวางจนต้องเอาคืนโดยการโน้มคอเขาลงมาแล้วกัดเข้าที่หน้าอกขาวขาวของเขาจนเป็นรอยฟัน ซึ่งเขาก็ไม่กล้าบ่นอะไรกลับดูชอบใจด้วยซ้ำ แต่ในเมื่อฉันไม่ได้เกิดเขาก็ต้องไม่ได้เกิดเหมือนกัน วินวิน"โห ลลิลแซ่บมากกก""แต่หนูมาย แกเหมือนไปวัดนะ""ผิดปกติมาก""ปกติสุดสุด ฉันแค่อยากเปลี่ยนลุคเป็นสาวเรียบร้อยบ้าง"พอมาถึงร้านเหล้าของเตอร์ เขาก็ขอแวะไปดูความเรียบร้อยในร้านแปปนึง ให้ฉันเดินมาหาเพื่อนๆ ที่โต๊ะวีไอพีที่ประจำของพวกเรา ซึ่งพอเดินมาถึงหนุ่มๆ ก็สั่งเครื่องดื่มพร้อมกับแกล้มรอไว้เรียบร้อยแล้ว ส่วนสองสาววันนี้ฉันขอมอบมงให้ลลิลเป็นสาวแซ่บที่สุด นางมาในชุดเกาะอกหนังสีดำกับกางเกงหนังสั้นสีเดียวกัน ดูมั่นและเปรี้ยวสุดสุด ผิดกับยัยหนูมายที่ปกติจะต้องเป็นสาวแซ่บแต่กลับใส่เสื้อฮู้ดสีดำตัวโคร่งกับกางเกงยีนส์ขาสั้นสีดำ รองเท้าผ้าใบสีขาวจนดูแปลกตาไปเลย ส่วนกายก็แต่งตัวคล้ายๆ เตอร์เป็นปกติ แต่ที่ดูไม่ค่อยปกต
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่29
และแล้ววันชี้ชะตาของพวกเราทั้งหกคนก็มาถึง ฉันรีบตื่นแต่เช้ามาทำอาหารเช้าง่ายๆ อย่างแซนวิชทูน่าแฮมใส่ผักสลัดกับมะเขือเทศเพื่อเพิ่มคุณค่าทางอาหารให้เขาพร้อมกับอเมริกาโน่เย็นแก้วโปรด และไม่ลืมที่จะทำแซนวิชใส่กล่องไปเผื่อเพื่อนอีกสี่คนด้วย เพื่อเป็นกำลังใจให้มีแรงพรีเซนต์และผ่านไปได้ด้วยดีจะได้ไปฉลองพร้อมกัน"เตอร์จะกินแซนวิชเลยมั้ย" "มินป้อน เตอร์จะได้ขับรถสะดวก""ใจดีจัง""อ้าปาก""อร่อย" "ไม่อยากแบ่งให้ไอ้นายกับไอ้กายกิน""ให้พวกมันไปหากินเอง""เอ้า ไม่ได้สิ""เพื่อนนะ" "หวงหมด"พอมาถึงมหาวิทยาลัยฯ ฉันกับเขาก็รีบเดินไปหาเพื่อนๆ ที่นั่งรอกันอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อนมุมเดิมที่เป็นจุดนัดพบ โดยเขาที่สะพายกระเป๋าใส่แมคบุคกับเล่มรายงานทำหน้าที่ถือถุงอาหารเช้าของเพื่อนให้ ส่วนฉันก็ช่วยถือแก้วเก็บความเย็นที่ใส่กาแฟของเราสองคนไว้และรีบก้าวให้ทันเขา พอมาถึงเขาก็รีบแจกขนมให้เพื่อนสาวสองคนไม่ยอมหยิบไปให้สองหนุ่ม ฉันจึงต้องกดดันเขาด้วยสายตาอำมหิตของฉัน จนเขาชักสีหน้างอแงทำปากจิ๊จ๊ะแล้วก็ยอมแบ่งให้อีกสองหนุ่มโดนการโยนไปให้ดีที่นายกับกายรับไว้ทันไม่อย่างนั้นอดกินกันแน่ๆ ฉันจึงชี้นิ้วอย่างคาดโทษใส่เขาขอ
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่28
วันนี้เธอชวนผมตื่นแต่เช้ามาทำบุญใส่บาตรเนื่องในวันเกิดของผมที่วัดแถวคอนโด นานๆ ได้ทำบุญทั้งทีก็รู้สึกอิ่มบุญอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งมากับคนที่ผมรักด้วยแล้วยิ่งมีความสุขเข้าไปใหญ่ แต่เราสองคนเลือกให้อาหารปลาแทนการปล่อยปลานะเพราะกลัวว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นฆ่าพวกเขาทางอ้อม ถึงแม้ว่าผมจะรู้สึกสงสารที่พวกมันถูกกักขังไว้ในถุงใสก็เถอะ พอให้อาหารปลาเสร็จ ท้องของคนข้างๆ ก็ร้องประท้วงเสียงดังขึ้นมาทันทีราวกับกลัวน้อยหน้าปลาในแม่น้ำ ผมเลยพาเธอเดินลัดเลาะไปร้านก๋วยเตี๋ยวโบราณซอยข้างๆ เป็นร้านเพิงไม้เล็กเล็กวิวแม่น้ำไม่มีแอร์มีแต่ลมพัดผ่านพอให้ไม่ร้อนมาก เนื่องจากตากับยายเจ้าของร้านทำแต่ชามเล็กๆ ชามละยี่สิบบาท ทำให้ผู้ชายสูงใหญ่อย่างผมสั่งมาทีเดียวสี่ชามเป็นบะหมี่แห้งต้มยำสองชามและเส้นเล็กต้มยำสองชาม ส่วนเธอขอลองสั่งเส้นหมี่ขาวต้มยำกับบะหมี่แห้งมาอย่างละหนึ่งก่อนเพราะกลัวกินไม่หมด ผมที่ชอบทานรสจัดพอชิมคำแรกต่อมรับรสก็รับรู้ได้ถึงน้ำซุปกระดูกหมูที่ผ่านการเคี่ยวมาจนกลมกล่อม หมูสับ ตับและไส้หมูทำมาอย่างดีไม่มีกลิ่นให้เสียงรส เส้นเล็กลวกไม่เป็นก้อนเหนียวหนุบหนับกำลังดี โรยด้วยถั่วลิสงและพริกป่นที่ตาคุยว่าตาคั
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่27
"มิน ใกล้ถึงวันเกิดเตอร์แล้ว""อืม มินไม่ลืมนะ""แต่ปีนี้เตอร์อยากได้ของขวัญ""...แล้วเตอร์อยากได้อะไร""แต่...แบบนี้มินก็ไม่ได้เซอร์ไพร์สหน่ะสิ""เซอร์ไพร์สสิ""เซอร์ไพร์สสุดสุด""เดี๋ยวเตอร์เปิดรูปให้ดู""..."ตากลมโตของฉันถึงกับต้องเบิกกว้างทันทีที่เห็นรูปที่เขาเปิดให้ดู มันเป็นชุดคล้ายๆ กับที่ฉันซื้อมาจากญี่ปุ่นเพื่อเซอร์ไพรส์เขาเมื่อตอนวันครบรอบหนึ่งเดือนแต่ต่างกันตรงที่แบบของเขามันแทบปิดอะไรไม่ได้เลย ฉันถึงกับยกมือกุมขยับส่ายหัวไปมาให้กับความไม่รู้จักพอของเขา อันที่จริงฉันหน่ะ เตรียมของขวัญวันเกิดไว้ให้เค้าตั้งหลายวันแล้ว แอบไปเดินเลือกตอนที่เขาไปร้านเหล้าเป็นนาฬิกาคู่ที่มีฟังก์ชั่นพิเศษสามารถเช็คอัตราการเต้นของหัวใจและค่าออกซิเจนได้และเพิ่มรายละเอียดเข้าไปโดยยิงเลเซอร์ชื่อภาษาอังกฤษตรงสายซึ่งต้องสั่งทำพิเศษ เพราะว่าช่วงนี้เขาแทบไม่มีเวลาพักผ่อนเลยไหนจะต้องเขียนโปรแกรมโปรเจคจบไหนจะร้านเหล้าและคอยเข้าประชุมที่บริษัทแทนคุณพ่อของเขาอยู่บ่อยครั้ง ทำให้ฉันเป็นห่วงสุขภาพของเขามากเป็นพิเศษ แต่ต่อให้เขาทำงานมาเหนื่อยขนาดไหนก็ยังมีแรงหาเรื่องรังแกฉันได้เกือบทุกวันวันละหลายชั่วโมง จนเหมือ
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่26
"มินอยากแอบอยู่ในกระเป๋าไปด้วยค่ะ""เด็กคนนี้นี่น้า" "ปิดเทอมมินจะรีบบินไปหาป๊ากับมามี๊นะคะ""ไม่ใช่พอมีแฟนแล้วลืมป๊ากับมี๊นะ""ป๊าขา มินรักป๊ากับมามี๊ม๊ากมากค่ะ" ฟอด"ถึงแล้วมี๊จะคอลมาจ๊ะ ดูแลตัวเองนะน้องมิน""ผมจะช่วยดูแลมินเป็นอย่างดีครับ""อืม ทำให้ได้อย่างที่พูด""บ๊ายบายค่ะ/สวัสดีครับ"รอบนี้ป๊ากับมามี๊มีเวลาว่างอยู่กับฉันสามวันราวกับว่าตั้งใจจะมาแอบดูแฟนของฉันตามที่ท่านเอ่ยแซวจริงๆ เพราะมีอยู่วันนึงอยู่ๆ เขาก็ชวนป๊าไปตีกอล์ฟที่สนามแถวชานเมืองออกกันไปแต่เช้ากว่าจะกลับกันเข้ามาก็พอดีทานมื้อเย็น แถมยังดูสนิทกันมากขึ้นอีกด้วย เพราะฉันแอบสังเกตว่าเขาไม่ค่อยเกร็งเวลาอยู่กับท่านและรอยยิ้มที่ดูใจดีของป๊าเหมือนเวลาคุยกับฉัน แต่ยังไม่ทันหายคิดถึงเลย ฉันก็ต้องมาส่งท่านที่สนามบินแล้ว โดยมีเขาอาสาขับรถมาส่งด้วย เรียกว่าตามทำคะแนนสุดสุด"คิดอะไรอยู่""คิดถึงป๊ากับมามี๊""เดี๋ยวปิดเทอมเตอร์พาไปนะ""อืม ขอบคุณนะ""ว่าแต่ แอบไปคุยอะไรกับป๊า""บอกมินมาเลยนะ""ความลับ""ถ้ายอมบอก มินเลี้ยงกาแฟแก้วนึง""หึ ตั้งแก้วนึง เยอะจัง""เตอร์ดื่มไม่หมดกันพอดี"และเขาก็ขับรถสปอร์ตหรูคู่
