Novels by มู​๋​สะเต๊ะ​

"ลูกหลับยัง""ชู่ววว""..."ผมนั่งมองลูกชายวัยหกเดือนตัวอ้วนจ่ำม่ำผิวขาวอมชมพูนอนหลับตาพริ้มแต่ปากยังอยู่ที่ยอดอกมามี๊ไม่ยอมปล่อย สงสัยจะอร่อยถูกใจน่าดูถึงได้กินไปยิ้มไป หรือจะกำลังฝันดีอยู่กันนะ นั่งมองนั่งหอมแขนป้อมอยู่สักพักปากจิ้มลิ้มก็ค่อยๆ คลายออกจากก้อนกลมของมามี๊บ่งบอกให้รู้ว่าเบบี๋น้อยหลับสนิทแล้ว ผมจึงค่อยๆ ยื่นแขนไปช้อนหลังเจ้าตัวเล็กอุ้มพาดบ่าแกร่งพร้อมกับตบก้นน้อยเบาเบาเป็นการกล่อมไม่ให้ตื่นมาโยเย เดินไปเดินมาอยู่ห้านาทีถึงพาไปส่งลงเปลนอนข้างๆ เตียงคิงไซต์ของผมกับพีช "จัดกระเป๋าเสร็จแล้วหรอ""เสร็จแล้วคับผม""ของเราสองคนหนึ่งใบ ของลูกหนึ่งใบ""ชุดว่ายน้ำของมี๊ได้ใส่ไปมั้ย""เรียบร้อยค้าบ แต่ป๊าไม่ให้ใส่""มี๊อยากใส่""ไม่รู้แหละ ห้ามเถียง เดี๋ยวลูกตื่น""..."วันหยุดยาวนี้ผมและเพื่อนๆ จัดทริปไปเที่ยวทะเลหัวหินและแน่นอนว่าที่พักต้องเป็นหนึ่งในรีสอร์ท​ของผมอยู่แล้ว เพื่อความเป็นส่วนตัวของเราสี่ครอบครัวผมเลยสั่งปิดโซนบ้านพักทั้งหมด เปิดให้แขกเข้ามาพักผ่อนได้เฉพาะโซนโรงแรมซึ่งมองเห็นทะเลและลงไปเดินเล่นที่ชายหาดได้เหมือนกันแต่ผมรู้สึกไม่ค่อยอยากจะไปซะแล้วสิ เพราะแอบไปเห็นแช

"ไหวมั้ยปะป๊า""ป๊าไหวครับมี๊""ยาดมหน่อยมั้ย มี๊ถือให้""ขอมือมี๊ก็พอครับ"หลังจากคืนเข้าหอของฉันกับเขาหนึ่งเดือน เบเบี๋ก็มานอนอยู่ในพุงกลมกลมของฉันอย่างสบายใจ ตอนแรกฉันก็ไม่รู้ตัวหรอกคิดว่าที่กินจุกกินจิกเป็นเพราะใกล้ช่วงวันนั้นของเดือนเท่านั้น จนทุกคนที่มาเจอต่างพากันทักเป็นเสียงเดียวว่าดูมีน้ำมีนวลขึ้น ให้ลองตรวจๆ ดูหน่อย เท่านั้นแหละ! เขาก็รีบไปซื้อที่ตรวจครรภ์​มาครบทุกยี่ห้อในเวลาไม่ถึงสิบนาที ตื่นเต้นที่สุดก็คุณสาของฉันเองและเหมือนเบบี๋จะรู้ว่าปะป๊ากับมามี๊รับรู้ถึงการมาของเขา เลยทักทายกันโดยการแกล้งให้ปะป๊าสุดหล่อแพ้ท้องทุกวัน บางวันทำเอาปะป๊าแทบจะนอนในห้องน้ำเพราะอาเจียนหนักมาก จนฉันอดสงสารไม่ได้ แต่นิสัยขี้แกล้งแบบนี้ก็มาจากเขานั่นแหละ...อย่างวันนี้ ฉันต้องเข้ามาประชุมสำคัญเป็นเพื่อนเขา เพราะนอกจากอาการแพ้ท้องอาเจียนของเขาแล้วยังติดกลิ่นฉันหนักมากเหมือนกันราวกับเป็นยาดมแก้เวียนหัวอย่างดีอย่างไงอย่างงั้น"โอ้โห หมดสภาพเพื่อนกู""ไงวะ ไหว?" "มันแค่หาเรื่องอ้อนพี่ลูกพีชแค่นั้นแหละ""เหมือนมึงไง"เมื่อก่อนตอนซุ่มคบกันมันก็มีบ้างที่เขาออกไปปาร์ตี้​แฮ้งค์เอาท์กับเพื่อนตามประสาห

​ "อุ้ย มีงานแต่งหรอ""ไปดูกันมั้ย""...""ไปนะ""..."วันนี้ตั้งแต่ตื่นนอนขึ้นมาฉันสัมผัสได้ถึงความรู้สึกแปลกผิดปกติ ท่าทางดู​อารมณ์ดี​มากเป็นพิเศษของเขาที่รีบตื่นแต่เช้ามาอาบน้ำแต่งตัว จัดทรงผมให้ดูหล่อเป็นพิเศษ ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวแบรนด์ดังคู่กับกางเกงสแล็คสีน้ำเงินเข้มราคาแพง ฉีดน้ำหอมกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วห้อง และพอฉันอาบน้ำเสร็จ​ก็มาจัดแจงเตรียมชุดสวยๆ ให้ จนฉันแปลกใจว่าเขาไปแอบสั่งตัดมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วก็ท่าทางพูดผิดผิดถูกถูก ไม่รู้จะเอามือใหญ่ๆ ไปวางไว้ตรงไหนนั่นอีก ฉันเลยเออออตามน้ำปล่อยให้เขาพามาขับรถเล่นอย่างที่พยายามบอกกันทันทีที่รถ​สปอร์ต​สีดำหรูแล่นเข้ามาในสวนขนาดใหญ่ มีทั้งต้นไม้สีเขียวและดอกไม้หลากสีเสียงเปียโนเล่นคลอเบาเบา มีเขาที่ไม่รู้ว่าไปใส่เสื้อสูทตอนไหนเดินอ้อมมาเปิดประตูรถให้เหมือนเช่นทุกครั้ง ถ้าเซ้นส์ของฉันไม่ผิด ฉันว่าสิ่งที่ฉันคิดเป็นจริง"สวยมั้ย""สวย""ชอบมั้ย""ชอบ""แต่งงานกันมั้ย""แต... ห๊ะ" "แต่งงานกัน งานแต่งของเรา"เพี๊ยะ!"ได้ไง พีชยังไม่ได้ตกลงเลย""วันนี้พีชไม่สวยด้วย"​"สวยแล้ว วันนี้พีชสวยมาก""สรุปแต่งนะ" "สถานที่พร้อม แขกพร้อม เจ้าบ่าวพร้

K.NAI : @KKAY ใช้กูฉ่ำTutor.T​ : 👍KKAY : แค่นี้บ่นKKAY : กูโดนพวกมึงใช้มาเยอะละKKAY : กูไม่รับขวัญหลานซะดีมั้งK.NAI : กูพิมพ์​นิดเดียว😭Tutor.T : กูไม่เกี่ยว ไอ้นายคนเดียวนั่งอ่านข้อความโอดโอยของไอ้สองคนนั้นด้วยความเบื่อหน่าย ผมแค่ให้ช่วยเตรียมอะไรบางอย่างให้ทันวันที่ผมเดินทางกลับแค่นิดหน่อย ทีตอนพวกมันสองคนแต่งงานผมก็จัดการให้ทุกอย่าง แม้กระทั่งตอนที่มายกับมินนี่คลอดเจ้าแฝดผมก็เป็นธุระจัดการเรื่องห้องพักที่โรงพยาบาลให้ ดีที่ช่วงนั้นผมกลับไปงานเลี้ยงสำคัญของบริษัทพอดี ไม่อย่างนั้นคงพลาดโมเมนต์​น้ำตาซึมของไอ้เตอร์​ไอ้นาย น่าเสียดายแย่...และเพราะทั้งสองคู่มีลูกแฝด ผมก็ต้องรับขวัญหลานคูณสองเท่า เล่นเอาเงินในบัญชีผมสั่น เลยตัดสินใจว่ากลับไปคราวนี้จะยกบ้านพักตากอากาศติดทะเลทางภาคใต้ให้คนละหลังแทน แต่ผมก็ไม่ได้ใจดีถึงขนาดที่จะไม่เอาคืนไอ้เตอร์​ไอ้นายเลย เพราะทุกอย่างที่ผมไหว้วานให้เพื่อนรักทั้งสองช่วยเตรียมการให้ ผมไม่ได้ควักกระเป๋าจ่ายเงินให้พวกมันสักบาท ตีมึนใส่แบบเนียนๆ พวกมันก็ไม่กล้าทวง 'หึ' "ทำไรอะ" "ปะ ป่าว""พิรุธนะ คุยกับสาวหรอ""ไม่ได้คุย" "...""กายไม่ได้คุยกับสาวคับ"

"พีช""หืม""กายโกรธพีช""พีชทำอะไรให้""ก็ดูสิ ไอ้สองคนนั้นแชทมาอวดว่าสาวๆ ท้อง""แล้วก็ว่ากายไม่มีน้ำยา""ก็จริง""อยากโดน?""..."เป็นไปตามที่ผมคิด หลังจากงานแต่งพวกมันเพียงไปนานผมก็ได้รูปแผ่นฟิล์มอัลตราซาวด์​ ที่มีภาพสีขาวๆ คล้ายกันพร้อมกับข้อความโอ้อวดของไอ้เพื่อนขี้คุยนั่นทุกวัน แล้วก็ขยันส่งกันซะด้วย ไปหาหมอทีก็ส่งมาอวดที จนผมรู้สึกอินตามไปด้วย และถ้าวันไหนที่ผมเบื่อหรือรำคาญไม่อ่านแชทพวกมันก็จะรอผมตื่นแล้ววิดีโอคอลมาหา ถ้าไม่รับก็จะโทรกันมาอยู่อย่างนั้นจนต้องกดรับและด่ากลับไปหนึ่งชุดถึงจะหยุดกวนกัน นี่ผมยังนึกภาพบทปะป๊าของไอ้นายไม่ออกนะ คิดแล้วก็แอบสงสารเด็กเด็กอยู่เหมือนกัน"ทำอะไรอะ""นับวัน""นับวันอะไร""ผลิตลูก""..."แล้วพอมาเล่าให้คนตัวเล็กที่กำลังนอนพิงอกแกร่งอ่านเทคบุ๊ค​อยู่ เธอก็เห็นดีเห็นงามตามพวกนั้นจนผมหมันไส้ก้มไปงับเข้าที่ต้นแขนขาวก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองเธอตาขวาง ถ้าไม่ติดว่าคนท้องไม่ควรนั่งเครื่องบินนะ ผมจะเอาน้องอังกฤษกลับไปฝากทุกคนตอนนี้คงทำได้แค่หยิบปฏิทินมากากบาทนับวันถอยหลังบินกลับและเริ่มขบวนการผลิตแค่นั้น แต่จะว่าไปซ้อมสักยกสองยกซ้อมท่าทางหน่อยท่าจะดีวัน

"ลูกพีช ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ แกไปด้วยกันมั้ย""ไปสิ แต่โต๊ะจะไม่หายใช่มั้ย""ไม่หรอก รีบไปรีบมา""อ้าว หวัดดีคับพี่พี่""น้องนาย มาดื่มเหมือนกันหรอ""คับพี่ติม พี่พี่นั่งตรงไหน ไปนั่งกับพวกผมมั้ย""มะ ไม่ดีกว่าจ๊ะ พี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ""ไปเร็วไอติม""..."ฉันลืมไปเลยว่าไม่ได้บอกเด็กยักษ์​ว่าตอนนี้อยู่ร้านเดียวกัน แล้วโลกก็กลมเกินไปดันมาเจอน้องนายเพื่อนสนิทของเขาตรงทางเดินพอดี เฮ้อ... ความลับแตกแน่ๆ ตั้งใจจะมาแอบดูแท้ๆ เลย แต่ไม่เป็นไรโต๊ะฉันหลบมุมอยู่ด้านในไม่มีทางเดินมาเจอกันง่ายๆ หรอก พอเข้าห้องน้ำเสร็จก็รีบจูงมือไอติมเดินแหวกฝูงชนกลับมาที่โต๊ะทันที ชั่วโมงนี้หลบมุมก่อนดีที่สุด"ไอ้กาย ทายสิกูเจอใคร""ผี""ผิด กูเจอนางฟ้า""กูโทรหามายแป็บ""มึงหยุด เดี๋ยวกูไม่ได้เข้าห้อง""หึ" "แล้วสรุปมึงเจอใคร""พี่คนสวย""ใครวะ""..."พี่คนสวยของไอ้นายมีอยู่ไม่กี่คนหรอก และหนึ่งในนั้นก็คือ 'ลูกพีช'​ อยู่ๆ ก็รู้สึกเท้ากระตุกอยากจะถีบไอ้เพื่อนเวรนี่สักทีมาก็ช้าแล้วยังจะพูดมากอีกลึกลึกก็เริ่มรู้สึกตะหงิดใจแปลกๆ อยู่เหมือนกัน แต่ผมเห็นเธอขับรถออกไปแล้วนี่หรือถ้าจะมาก็น่าจะบอกกันตั้งแต่แรกหรือแ

ตอนนี้ผมที่นอนเปลเฝ้ามองเธออยู่หน้าบ้านพัก ปล่อยให้หนูร่าเริงไปก่อนคับ ไหนๆ ก็มาเที่ยวพักผ่อนทั้งที ปล่อยให้เธอได้สนุกได้มีรอยยิ้มมีเสียงหัวเราะสดใสดีกว่า ผมนอนคิดเล่นๆ ว่าเธอจะทำหน้าเอ๋อขนาดไหนเมื่อเห็นผม ก็รู้สึกหายเบื่อขึ้นมาทันที ระหว่างที่รอสาวๆ อยู่นั้น ผมก็โทรสั่งให้พนักงานเตรียมเตาปิ้งย่างและซีฟู้ดชุดใหญ่มาที่หน้าบ้านพักของผม รอให้ปลาที่หิวโซมากินเหยื่อ ทำการใหญ่ใจต้องนิ่ง ยิ่งอยากได้ปลาตัวใหญ่ใจต้องเย็นที่สุด"เฮ้ย เตอร์นายมาได้ยังไง" "เรามาพักผ่อนอะ" "บังเอิญ​จังเลยนะ" "อืม" บ้านพักของผมเป็นทางผ่านกลับที่พักของพวกเธอ ลลิลที่หันมาเห็นผมก็ตกใจตะโกนทักผมเสียงดังทำให้ยัยซื่อบื่อหันมาทำตาโตเท่าไข่ห่านทันที น่าตลกชะมัด"หิวกันมั้ย เราสั่งซีฟู้ดมา กินคนเดียวไม่น่าจะหมด""โห กำลังหิวพอดีเลย งั้นพวกเราไม่เกรงใจนะ"และแล้วแผนของผมก็สำเร็จโดยที่ผมไม่ต้องออกแรงเลยสักนิดผมก็สามารถตกเพื่อนเธอได้อย่างง่ายดาย "หึ" มุมปากของผมยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วหันไปยักคิ้วสบตาเธอที่มองอยู่ก่อน "มาย ลลิล ไปเปลี่ยนชุดกัน""มิน ช่วยเตอร์ย่างปลาหมึกก่อนสิ""เตอร์ย่างเองสิ""อยู่ช่วยเตอร์หน่อยนะ ค่อยกล

"สวัสดี​วันจันทร์" "55555 ขำมากยัยมาย" ฉันกับลลิลนั่งรอยัยมายที่โต๊ะหินอ่อน โต๊ะประจำข้างตึกเรียนของพวกเราตั้งแต่ปีหนึ่ง ทันทีที่ยัยมายมาถึงก็ไหว้ย่อฉันสองคนด้วยท่าทางขายขำ"สวยมักนก ตลกมักได้ไง ไม่เคยได้ยินกันหรอ" "แล้วได้บ้างยัง" ลลิลชิงถามก่อนฉัน"เกือบ เกือบ""วีคนี้เราสอบเสร็จ ไปเที่ยวกันดีมั้ย" นานๆ ทีลลิลจะออกปากชวน ฉันกับมายไม่มีทางปฏิเสธอยู่แล้ว"แต่ฉันอยากไปทะเล""ได้สิ ไปทะเลก็ดีเหมือนกัน" "แบรนด์ชุดว่ายน้ำที่ฉันตาม ออกคอลเลคชั่นใหม่พอดีเลย แซ่บมากกกก"เป็นยัยมายที่ตื่นเต้นสุดสุดกับการนัดกันไปเที่ยวทะเลเพราะนางอยากใส่บิกินีถ่ายรูปลงไอจีสวยสวย พวกเราเลือกวัน สถานที่ และจองที่พักบนเกาะทางทะเลฝั่งอันดามัน เป็นบ้านหนึ่งหลังสองห้องนอนมีสระว่ายน้ำด้านนอกที่มองเห็นวิวทะเลสวยๆ ไม่รู้ว่าพอไปถึงจะตรงปกเหมือนในเว็บไซต์​มั้ย ส่วนยัยมายก็รับหน้าที่จองตั๋วเครื่องบินเหมือนเคย เพราะครอบครัวนางเป็นเจ้าของธุรกิจสายการบินชื่อดัง คุณหนูมายชื่อนี้ไม่เกินจริงหลังจากจบคลาส พวกเราสามคนก็รีบแยกกับพวกหนุ่มๆ พากันไปห้างหรูใจกลางเมือง และตรงดิ่งเข้าชอปชุดว่ายน้ำแบรนด์ดังที่ยัยมายเล็งเอาไว้ มีแต่

หลังจากที่พายุลงหม้อชาบูและถังไก่ทอดชุดใหญ่สงบ ตอนนี้พวกเราทั้งหกคนกำลังแบ่งทีมจับคู่กันเล่นเกมส์ เหมือนฟ้ากลั่นแกล้ง ให้เทพด้านการเล่นเกมส์อย่างเขากับกายจับชื่อได้คู่กัน ฉันแอบเห็นเขาส่ายหัวทำหน้าเบื่อหน่าย ส่วนฉันคู่กับเพื่อนรักอย่างลลิล แต่ที่น่าตลกที่สุดคือ ตอนที่ยัยมายเปิดฉลากแล้วเห็นชื่อนายคู่กัดของนาง เล่นเอานางโวยวายขอเปลี่ยนคู่อยู่พักใหญ่ พวกเราเลือกเจงก้าเป็นเกมส์แรกของค่ำคืนนี้ โดยมีกฎอยู่ว่าใครทำตึกถล่มก่อนคนนั้นต้องยกหมดแก้ว และถ้าทีมไหนคะแนนรวมน้อยที่สุดทีมนั้นต้องกินเหล้าต๊อกตามจำนวนที่ทีมชนะกำหนด เริ่ม! "ยัยเตี้ย เล่นเป็นมั้ยเนี่ย" "นายนั่นแหละ ทำฉันแพ้มาหลายตาแล้วนะ" "โอ้ยย..." เสียงเถียงกันอย่างไม่มีใครยอมใครของนายกับยัยมายดังขึ้นตลอดเวลาที่พวกเราเล่นเกมส์ แก้มของนางเริ่มแดงระเรื่อเพราะโดนยกหมดแก้วไปหลายเกมส์ติด ไหนจะเหล้าชอตอีกเกือบสิบแก้วได้ ต่างจากนายที่ดูเหมือนยังไม่ค่อยมีอาการเมาเท่าไหร่ มีก็แค่ใบหูที่แดงตลอดเวลาไม่รู้เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์​หรือผลจากการโดนเพื่อนร่วมทีมดึงทุกครั้งที่แพ้กันแน่ คู่นี้เรียกว่าเป็นสีสันของคืนนี้เลยก็ว่าได้"เมายัง"เขาใช้ศีรษะมาชนหั

"เตอร์ วันนี้มินไปร้านเตอร์ด้วยสิ" "ทำไม" "มินอยากไปเช็คเรทติ้ง " "หืม"เราสองคนกำลังดูซีรีย์เรื่องโปรดของเธอ ผมที่นอนอยู่บนโซฟา เงยหน้าเลิกคิ้วเข้มมองเธอที่นั่งอยู่ใกล้ ยัยซื่อบื่อนี่นะชอบหาเรื่องให้ผมคอยแกล้งอยู่เรื่อย ผมค่อยค่อยเลื่อนตัวขึ้นและพลิกตัวเล็กน้อยจนหน้าผมอยู่บริเวณซอกคอขาวหอมของเธอ อยากจะงับสักที"เตอร์เช็คให้ เตอร์เช็คเก่ง" "ชะ เช็คยังไง"เธอเหมือนแมวน้อยขนพองพยายามย่นคอหนีผม เมื่อลมหายใจอุ่นๆ ของผมกระทบเข้ากับผิวของเธอ"ก็เช็คคค...ทุกซอกทุกมุม ​หึ" "เช็คบ่อยละสิ" ฉันพยายามใช้สองมือดันอกแกร่งไว้ และมองสู้สายตาเจ้าเล่ห์ของเขาที่มันดูมีประกายระยิบระยับ สู้มา สู้กลับ ไม่โกง! "ไม่บ่อย แค่กับมิน""ลองมั้ย"ผมใช้หน้าผากกว้างของผมแตะกับหน้าผากมนของเธอ เอ่ยถามแผ่วเบา "ละ ลองอะไร""ลองให้เตอร์เช็ค ตรงนี้ ตรงนี้ และตรงนี้" ผมใช้ริมฝีปากชมพูคล้ำของผมไปจูบที่ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูพีช ที่แก้มป่องๆ สองข้าง และเปลือกตาที่มีขนตางอนยาวทั้งซ้ายและขวา"ลองเช็คคค... ตรงนี้"​ผมกระซิบข้างหูเล็กของเธอเบาเบา ก่อนจะก้มไปจูบซอกคอหอมหอมของเธอหนึ่งครั้ง...ที่ไหปลาร้าหนึ่งครั้ง...ที่หัวไห

เตอร์ขับรถมาส่งฉันที่คอนโดตามปกติก่อนจะรีบร้านของเขาต่อ แถมยังใจดีถือของขึ้นมาให้อีก บทจะน่ารักก็น่ารัก บทจะน่าหยุมก็สุดสุด ฉันที่ตอนนี้นั่งจัดของที่ซื้อมาก็ต้องส่ายหัวให้กับความไม่มีสติของตัวเอง เสื้อผ้าเอย เครื่องประดับกระจุกกระจิกเอย ไหนจะชุดพาเลตแบรนด์ดังอีก สงสัยคงต้องงดช๊อปสักสองเดือน ไม่อย่างนั้นมีหวังใส่ไม่ทันแน่แน่ "ยัยซื่อบื่อ เสร็จยัง" ผมนั่งเล่นเกมส์รอเธอแต่งตัวอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมงแล้วก็ยังไม่ออกมา จะแต่งอะไรเยอะแยะ แกร๊กเสียงประตูดังขึ้น พร้อมกับกลิ่นน้ำหอมอ่อนอ่อนที่เธอชอบใช้ประจำ ผมรีบหันไปมองเตรียมจะบ่นสักหน่อย"มิน" เสียงผมแผ่วเบาจนแทบจะไม่ได้ยินทันทีที่เห็น เธอใส่เสื้อครอปสายเดี่ยวที่หนาประมาณสองนิ้วผ้าลูกไม้สีขาวลายดอกไม้สีชมพูโชว์เอวขาวบางนิดหน่อย ทำผมอยากจะเดินเข้าไปหยิกสักทีสองที กับกระโปรงยาวสีขาวผ้าลูกไม้ลายเดียวกัน ผมสีน้ำตาลคาราเมลม้วนลอนถูกเกล้าขึ้นสูงพร้อมผูกโบว์ดูน่ารัก ไหนจะปากเล็กเล็กที่ทาด้วยลิปสีชมพูพีชและตากลมโตที่มีเส้นสีอายไลเนอร์​ตรงหางตา เธอน่ารักมาก...น่ารักเหมือนตุ๊กตาจนผมอยากเข้าไปกอด ใจเตอร์มันสั่นไหวไปหมดแล้วมิน"เตอ

เป็นคำถามที่ผมแค่แกล้งลองถามเธอไป ยังไม่ได้ต้องการคำตอบจากเธอตอนนี้ ผมจึงเฉไฉหยิบชามข้าวต้มของเราสองคนที่ทานเสร็จแล้วไปเก็บในครัวแทน แล้วเดินกลับไปหาเธอที่นั่งทำหน้าเอ๋ออยู่ที่เดิม"ไปอาบน้ำก่อนนะ ยัยซื่อบื่อ" ก่อนจะใช้มือสากหนาของผมผลักศีรษะเธอเบาเบา"เตอร์ไปนั่งเล่นเกมส์รอที่ร้านกาแฟชั้น3นะ" "กลับก่อนก็ได้นะเตอร์""จะรอ" "แกกับเตอร์นี่ ใช่แฟนมั๊ย พูด!!" ทันทีที่ฉันเดินเข้ามาหาสองสาว ยัยมายที่มาในลุคลูกคุณแบบที่นางชอบ ก็ยิงคำถามใส่ฉันไม่ปล่อยให้ฉันหายเหนื่อยก่อนบ้างเลย"แฟนอะไร ใครแฟน ก็เพื่อนกันป๊ะ" ฉันตอบไปแบบนั้นถึงแม้จะเสียงสูงไปสักหน่อยเพราะแอบหวั่นไหวกับคำถาม แต่มันก็คือเรื่องจริงนี่นา... "เพื่อนแบบใดก่อน" ลลิลนี่ก็อีกคนเอากับเขาด้วย อยากจะขอหยิกแก้มกลมๆ ของนางกลางห้างดังให้หายหมันเขี้ยวสักที"แบบพวกแกสองคนนี่แหละ ป่ะ รีบไปช๊อปกันดีกว่า" ฉันเนียนเปลี่ยนเรื่องทันที แล้วจูงมือนักข่าวสาวสุดสวยทั้งสองคนเดินเข้าเคาเตอร์แบรนด์ดัง ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นที่พวกเรานัดกันไว้"โก โก" "มิน แกลองใส่ชุดนี้สิ" ยัยมายผู้รับบทสไตล์​ลิสให้ฉันกับลลิลเดินถือชุดเดรสเกาะอกกระโปรงจั๊มสั้นสีชมพูพร้อมก