หน้าหลัก / โรแมนติก / (ห้าม) รักเพื่อนสนิท / บทที่10

แชร์

บทที่10

ผู้เขียน: มู๋สะเต๊ะ

ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-11 11:15:08

"เตอร์ วันนี้มินไปร้านเตอร์ด้วยสิ"

"ทำไม"

"มินอยากไปเช็คเรทติ้ง "

"หืม"

เราสองคนกำลังดูซีรีย์เรื่องโปรดของเธอ ผมที่นอนอยู่บนโซฟา เงยหน้าเลิกคิ้วเข้มมองเธอที่นั่งอยู่ใกล้ ยัยซื่อบื่อนี่นะชอบหาเรื่องให้ผมคอยแกล้งอยู่เรื่อย ผมค่อยค่อยเลื่อนตัวขึ้นและพลิกตัวเล็กน้อยจนหน้าผมอยู่บริเวณซอกคอขาวหอมของเธอ อยากจะงับสักที

"เตอร์เช็คให้ เตอร์เช็คเก่ง"

"ชะ เช็คยังไง"

เธอเหมือนแมวน้อยขนพองพยายามย่นคอหนีผม เมื่อลมหายใจอุ่นๆ ของผมกระทบเข้ากับผิวของเธอ

"ก็เช็คคค...ทุกซอกทุกมุม หึ"

"เช็คบ่อยละสิ"

ฉันพยายามใช้สองมือดันอกแกร่งไว้ และมองสู้สายตาเจ้าเล่ห์ของเขาที่มันดูมีประกายระยิบระยับ สู้มา สู้กลับ ไม่โกง!

"ไม่บ่อย แค่กับมิน"

"ลองมั้ย"

ผมใช้หน้าผากกว้างของผมแตะกับหน้าผากมนของเธอ เอ่ยถามแผ่วเบา

"ละ ลองอะไร"

"ลองให้เตอร์เช็ค ตรงนี้ ตรงนี้ และตรงนี้"

ผมใช้ริมฝีปากชมพูคล้ำของผมไปจูบที่ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูพีช ที่แก้มป่องๆ สองข้าง และเปลือกตาที่มีขนตางอนยาวทั้งซ้ายและขวา

"ลองเช็คคค... ตรงนี้"

ผมกระซิบข้างหูเล็กของเธอเบาเบา ก่อนจะก้มไปจูบซอกคอหอมหอมของเธอหนึ่งครั้ง...ที่ไหปลาร้าหนึ่งครั้ง...ที่หัวไหล่มนหนึ่งครั้ง แล้วเลื่อนหน้ามาหยุดซบลงตรงหน้าอกของเธอที่มีเสื้อยืดคอกว้างกั้นอยู่ 'จุ๊บ' สองแขนของผมที่ตอนแรกคร่อมตัวเธอเอาไว้ กลับเลื่อนมากอดเธอหลวมหลวม ปลายนิ้วเรียวยาวค่อยๆ ขยับไปที่ชายเสื้อด้านหลังทีละนิดละนิด ผิวเธอเนียนนุ่มลื่นจนผมเปลี่ยนจากปลายนิ้วเป็นฝ่ามือสากลูบสัมผัสผิวเธอเบาเบาไปมา มือซุกซนค่อยๆ เลิกเสื้อเธอขึ้นจนมันกองรวมเหนือก้อนกลมกลึงที่มีบราลูกไม้สีขาวปกปิดอยู่ ผมกดจมูกมีสันลงหน้าอกนุ่มนิ่มของเธอซ้ำซ้ำ ฟอด...

"ตะ เตอร์"

"หืม ขอเตอร์อยู่อย่างนี้สักพักนะ"

เสียงผมอู้อี้อยู่ในลำคอ ก่อนจะกระชับสองแขนให้แน่นขึ้น จนหน้าผมแนบชิดไปกับก้อนนุ่มนุ่ม

"เตอร์ขอต่อได้มั้ย นะมิน"

"อะ อืม"

เธอตอบผมด้วยเสียงติดขัดแผ่วเบา ผมเลื่อนหน้าขึ้นไปจูบเธออีกครั้ง จากที่อยากจะชิมริมฝีปากหวานหวานของเธอ ก็เปลี่ยนเป็นสัมผัสที่ค่อยๆ ร้อนแรง ผมกัดริมฝีปากบางเบาเบาให้พอเปิดอ้าก่อนจะใช้ลิ้นเข้าไปหาความหวานจากปากของเธอนานหลายนาที จนเธอเริ่มใช้กำปั้นเล็กเล็กทุบลงอกแกร่งของผม

"มะ ไม่ให้เช็คแล้ว"

ผมค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่งพยักหน้าที่ซบลงแนบอก กระชับกอดราวกับกลัวเธอจะหายไปไหน พยายามระงับอารมณ์พลุ่งพล่านอยู่ข้างใน ไม่น่าหาเรื่องแกล้งเธอเลย...

"โกรธเตอร์มั้ย"

"โกรธ...ได้มั้ย"

"ไม่ให้โกรธ"

เขาพูดอย่างเอาแต่ใจ ฉันเผลอปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสัมผัสของเขาอยู่นานสองนาน ก่อนจะใช้สติอันน้อยนิดเอ่ยห้ามเขา ใบหน้าของฉันตอนนี้มันร้อนผ่าว หัวใจของฉันมันเต้นรัวปั่นป่วนอยู่ข้างใน เขาจะเจ้าเล่ห์กับฉันเกินไปแล้ว ฉันทำลายบรรยากาศเงียบงันชวนเขาดูซีรีย์ต่อ แล้วเลื่อนตัวนอนบนโซฟาโดยที่เขาขยับตามมากอดฉันไว้จากด้านหลังให้ฉันได้นอนหนุนแขนที่มีกล้ามแน่นของเขา

"มินหิว"

"อยากกินอะไร เตอร์สั่งให้"

เราสองคนนอนดูซีรีย์ด้วยกันจนค่ำ จนท้องของฉันมันร้องประท้วงเพราะความหิว และอยากหาอะไรมาดับความร้อนที่ยังปะทุอยู่เล็ก ๆ ข้างใน

"ไก่ทอดเกาหลีกับน้ำเย็นๆ เหมือนในซีรี่ย์"

"อืม เตอร์หาร้านแปป"

กริ๊ง

ฉันกับเขากำลังนั่งกินไก่ทอดอย่างเอร็ดอร่อยอยู่ตรงโต๊ะญี่ปุ่นหน้าทีวี อยู่ๆ เสียงกริ่งหน้าประตูก็ดังขึ้น ฉันว่าฉันไม่ได้นัดใครไว้นี่นา ก่อนจะลุกไปเปิดประตูโดยที่ในมือยังมีไก่ทอดอยู่

"เซอร์ไพรส์... "

ฉันเบิกตากว้างอ้าปากค้างด้วยความตกใจ

"ย... ยัยหนูมาย ลลิล"

"กินข้าวอยู่หรอ ฉันสองคนซื้อชุดสุกี้มาทำกินกับแก สนุกๆ"

ผมหันไปมองตามเสียง อืม... เซอร์ไพรส์ของจริง จึงรีบแอบหยิบโทรศัพท์เข้าห้องแชทตามไอ้สองคนให้รีบมา

ห้องแชท 'TTKN'

Tutor.T : มึงสองคนรีบมาห้องมิน

K.NAI : กูไปได้?

KKAI : กูว่าง?

Tutor. T: 10 นาทีถึง ไอเทมในเกมส์

"ฮัลโล ติวเตอร์"

"หวัดดีลลิล หวัดดีมาย"

"ทำไมมาอยู่ห้องยัยมิน"

มายเอ่ยถามผมด้วยสายตาจ้องจับผิด ผมพยายามเก็บอาการไม่ให้ดูมีพิรุธ เพราะมินตอนนี้สีหน้าเลิ่กลักมาก ยืนเม้มปากอยู่ข้างหลังพวกเธอสองคน

"เรามาเอาไฟล์งานที่มินอะ นั่งก่อนสิ" แถได้แถครับชั่วโมงนี้

"อะ...เอ่อ แกสองคนซื้ออะไรมาบ้าง ฉันจะได้ไปเตรียมจานมาใส่"

ฉันพยายามช่วยเขาแก้ไขสถานการณ์ให้ดูปกติที่สุด แล้วจูงมือลลิลไปที่ห้องครัว

"ยัยมิน แกมีอะไรจะบอกพวกฉันมั๊ย"

"ไก่ทอดอร่อยมาก แกชิมซิ"

ฉันรู้ว่าลลิลหมายถึงเรื่องอะไร แต่จะให้ฉันเล่ายังไง ในเมื่อสถานะระหว่างฉันกับเขาตอนนี้ยังเป็นเพื่อนสนิทเหมือนเดิม ฉันเลยแกล้งยื่นไก่ทอดในมือไปชนริมฝีปากแดงของนาง ซึ่งนางก็กัดคำโตเคี้ยวตุ้ย ๆ จนแก้มป่อง พอช่วยกันเตรียมของเสร็จ ฉันกับลลิลก็เดินยกจานชามทั้งหมดกลับมาที่ห้องนั่งเล่น แต่ดูเหมือนว่าห้องฉันจะมีสมาชิกมาเพิ่มอีกสองคนนะ สายตาฉันเหลือบไปมองหน้าเขาที่มองอยู่ก่อนและยักคิ้วเข้มส่งมาให้ฉัน

"นี่ ยัยลูกหมู ไม่คิดจะไปช่วยเพื่อนเธอบ้างรึไง"

"แล้วทำไมนายถึงไม่ไปช่วยเล่า"

รอบนี้นายเป็นคนเปิดศึกชวนยัยมายทะเลาะก่อน พอยกที่หนึ่งเริ่ม ยกที่สอง สาม... ก็ตามมา ฉันมองไม่ออกเลยว่าสุดท้ายแล้วสองคนนี้ใครจะชนะ กายลุกขึ้นมารับของในมือจากพวกฉันสองคน และพาตัวเองไปนั่งตรงที่ว่าง ก็คือ ข้างข้างเขา

#เช็คเรทติ้งหน่อยคร้าาาา

#อ่านเพลินๆ เน้นฟิลกู้ด ขำๆกันเนอะ 😘

บทที่แล้ว บทต่อไป

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่34
หลังจากวันนั้นที่เขาขอฉันแต่งงาน งานแต่งของเราสองคนก็ถูกจัดขึ้นหลังจากนั้นสองเดือนทันทีที่เราฝึกงานเสร็จ เราเลือกหนึ่งในโรงแรมของกายเป็นสถานที่จัดงาน เชิญแขกและญาติผู้ใหญ่ของสองครอบครัวมาร่วมงานเกือบพันคน มีหนูมายกับลลิลเป็นเพื่อนเจ้าสาวแสนสวยของฉัน ส่วนเขาก็มีสองหนุ่มอย่างนายกับกายเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว วันนั้นเป็นวันที่เราสองคนมีความสุขมากอีกวันหนึ่ง เพราะนอกจากจะเป็นวันแต่งงานของเราสองคนแล้วยังเป็นวันรวมตัวของคนที่เรารัก และเป็นวันที่ป๊า มามี๊ คุณพ่อ คุณแม่ ของเรายิ้มกว้างกว่าวันไหนๆแต่เพราะว่าเตอร์ลางานได้แค่ห้าวันเพราะต้องกลับมาเตรียมงานขยายสาขาในต่างประเทศ และเขาก็อยากจะพาฉันไปแก้ตัวที่ตอนครบรอบหนึ่งเดือนพาฉันไปแบบกระทันหันด้วย เราเลยตัดสินใจไปฮันนีมูนกันที่ญี่ปุ่น และการแช่ออนเซนมองดูน้องฟูจิ คือหนึ่งในแพลนของฉันกับเขา แต่ก็ต้องแอบลุ้นกันอีกทีว่าเราสองคนจะเป็นผู้โชคดีได้เห็นน้องฟูจิแบบคนอื่นหรือเปล่าและคำตอบก็คือ เราเป็นผู้โชคดี เหมือนอย่างในตอนนี้ที่ฉันกำลังนอนพิงอกแกร่งอยู่ในบ่อออนเซนส่วนตัวมองดูน้องฟูจิที่ออกมาให้เรายลโฉมโดยไม่มีเมฆมาปิดบังเลยสักนิด... "มิน เตอร์อยากมีเบบี๋"
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่33
"ถ่ายงานให้เตอร์ทั้งวัน เหนื่อยมั้ย""ไม่เหนื่อยนะ มินสนุก""แต่...""ขอค่าตัวด้วยค่ะบอส""ค่าตัวแพง ผมไม่มีจ่ายหรอกครับ""โห นี่มินทำงานฟรีหรอเนี่ย""เสียใจจัง""หึ" "เตอร์ขอจ่ายค่าจ้างเป็นดินเนอร์มื้อพิเศษแทนได้มั้ย""อืม..." "นี่ถ้าไม่ใช่เตอร์ มินไม่ยอมหรอกนะ""ขอบคุณครับผม"ฟอดผมนั่งรอเธอที่กำลังอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดที่ผมออกแบบและสั่งตัดมาให้เธอโดยเฉพาะ เดรสสั้นเกาะอกขนนกสีฟ้าพาสเทลพร้อมรองเท้าแก้วส้นสูงรัดข้อ ที่ดูเข้ากันกับผมในเสื้อเชิ้ตคอจีนสีฟ้าพาสเทลเฉดเดียวกัน เพื่อพาไปดินเนอร์ที่โรงแรมหรูบนตึกที่สูงที่สุดของประเทศซึ่งผมขอปิดโซนเพื่อเธอโดยเฉพาะ พอเสียงประตูเปิดขึ้น พร้อมกับการปรากฎตัวของร่างบางน่าทะนุถนอมที่กำลังยืนส่งยิ้มให้ผม ใบหน้าของเธอถูกเติมแต่งด้วยเครื่องสำอางบางเบาเผยผิวใสสุขภาพดี ปากอวบอิ่มถูกทาด้วยลิปสติกสีชมพูพีช เส้นผมสีน้ำตาลคาราเมลตรงสวยดูมีน้ำหนักปกคลุมไหล่มนเล็กน้อยราวกับไม่ได้ตั้งใจ เสริมความน่ารักด้วยเดรสสีโปรดของเธอ ผมไม่รอช้าที่จะเดินไปใส่สร้อยทองคำขาวมีจี้เป็นไข่มุกเม็ดเล็กที่ผมหยิบเตรียมมาถือไว้ที่ลำคอขาวของเธอจากด้านหลัง พร้อมกับจุมพิตลงไหล่
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่32
เช้าวันแรกของการฝึกงาน ฉันต้องตื่นเช้ากว่าปกติ เพื่อเตรียมอาหารเช้าง่ายๆ อย่างแซนวิชทูน่าสลัดและชงกาแฟสำหรับเราสองคนไว้กินกันในรถเหมือนตอนที่ไปมหาวิทยาลัยฯ ก่อนจะไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนักศึกษาที่ดูเรียบร้อยเพราะไม่อยากให้ใครว่าได้ทีหลังว่าไม่เหมาะสมเดี๋ยวจะกระทบไปถึงเขา"มิน เสร็จยัง""จะเสร็จแล้ว ขอห้านาที""ไม่ต้องสวยมากหรอก""เตอร์ไม่อยากให้ใครมอง""เอ้า""มีแฟนสวยเตอร์ต้องดีใจสิ""เตอร์ดีใจ แต่อยากเก็บไว้คนเดียว""ถ้าแต่งงาน เตอร์จะให้มินอยู่แต่บ้าน""ไม่ได้สิ ร้านมินละ""มินตอบตกลงแล้วนะ""ห๊ะ""หึ" ฟอดฉันหลงกลเขาอีกแล้วสินะ พอดูเรียบร้อยแล้วว่าไม่ได้ลืมอะไร เขาก็จูงมือฉันและแย่งกระเป๋าของฉันไปสะพายไว้เองจนฉันแอบคิดว่าวันเกิดเขาปีหน้าฉันจะซื้อให้เขาสักใบนึงน่าจะดี โชคดีที่เช้านี้ถนนค่อนข้างโล่งรถไม่ค่อยติด ทำให้เราสองคนมาถึงก่อนเวลาอย่างที่ตั้งใจกันไว้ เพราะถึงเขาจะเป็นลูกเจ้าของบริษัทและเป็นรองประธานบริษัท แต่เขาก็อยากเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับพนักงานและไม่อยากให้คุณพ่อคุณแม่โดนว่าแล้วพาลมาถึงฉันด้วย แฟนฉันน่ารักที่สุดเลย... พอถึงเวลาเริ่มงานพี่ฝ่ายบุคคลก็มาพาฉันไปส่งที
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่31
"ทำไมมินเมื่อยจังเลย""ควรเมื่อยอยู่นะ" "หึ" "หืม?" "ก็มินเล่นไม่พัก""..." "ถ้ารู้ว่าเมาแล้วมินขยันขนาดนี้" "เตอร์จะซื้อมาไว้ที่ห้องสักลังนึง"เพี๊ยะ! มือเล็กของฉันฟาดลงไปที่ต้นแขนแกร่งทันที ก่อนจะมุดตัวลงไปในผ้าห่มปิดใบหน้าที่แดงเป็นมะเขือเทศเพราะความเขินอาย จะไม่ให้ฉันอายได้ยังไง ดูเขาพูดซิ ภาพเมื่อคืนที่ฉันทำลอยมาเป็นฉากฉากเลย แล้วเขาก็พูดออกมาอย่างหน้าตาเฉยพร้อมกับรอยยิ้มกรุ่มกริ่มที่ดูมีความสุขจนน่าหมันไส้อีก แต่อยู่อยู่ฉันก็รู้สึกเหมือนว่าฉันคิดผิด เพราะภายใต้ผ้าห่มสีฟ้าผืนใหญ่มันมีอาวุธร้ายพร้อมรบซ่อนอยู่ ทั้งเขาและฉันตอนนี้ไม่มีเสื้อผ้าปกคลุมกันเลยแม้แต่ชิ้นเดียว ให้ตายเถอะ! จะหนีตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว... "ยัยมิน แกจะไม่ไปฝึกงานที่บริษัทฉันจริงๆ หรอ""ฉันอยากให้แกไปด้วยจะได้ครบแก๊งค์""นั่นสิ ขาดขาเม้าท์ไปหนึ่ง เหงาแย่""ฉันก็อยากไปกับพวกแก""แต่เตอร์อยากให้ฉันไปช่วยทำพีอาร์ที่บริษัทเขา""พวกแกได้หยุดเสาร์อาทิตย์มั้ย""นัดกันไปช๊อปหรือไปกินของอร่อยกันก็ได้""หรือมาเจอกันที่นี่""อยู่ใกล้กันแค่นี่เอง"สองสาวแวะมาหาฉันที่คาเฟ่มินิมินนี่แหล่งกบดานหลักของพวกฉันเพราะเครื่องดื่ม
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่30
สุดท้ายฉันก็ต้องเอาเสื้อแจ๊คเก็ตสีดำของเขามาใส่ทับอีกที เพื่อปกปิดรอยจางจางและเปลี่ยนลุคให้ดูเท่ห์มากขึ้น ส่วนเขาก็ฉันเสื้อเชิ้ตตัวที่ฉันรีดไว้ให้ปลดกระดุมตั้งสามเม็ดโชว์กล้ามหน้าอกแน่นแน่น ทำฉันมองตาขวางจนต้องเอาคืนโดยการโน้มคอเขาลงมาแล้วกัดเข้าที่หน้าอกขาวขาวของเขาจนเป็นรอยฟัน ซึ่งเขาก็ไม่กล้าบ่นอะไรกลับดูชอบใจด้วยซ้ำ แต่ในเมื่อฉันไม่ได้เกิดเขาก็ต้องไม่ได้เกิดเหมือนกัน วินวิน"โห ลลิลแซ่บมากกก""แต่หนูมาย แกเหมือนไปวัดนะ""ผิดปกติมาก""ปกติสุดสุด ฉันแค่อยากเปลี่ยนลุคเป็นสาวเรียบร้อยบ้าง"พอมาถึงร้านเหล้าของเตอร์ เขาก็ขอแวะไปดูความเรียบร้อยในร้านแปปนึง ให้ฉันเดินมาหาเพื่อนๆ ที่โต๊ะวีไอพีที่ประจำของพวกเรา ซึ่งพอเดินมาถึงหนุ่มๆ ก็สั่งเครื่องดื่มพร้อมกับแกล้มรอไว้เรียบร้อยแล้ว ส่วนสองสาววันนี้ฉันขอมอบมงให้ลลิลเป็นสาวแซ่บที่สุด นางมาในชุดเกาะอกหนังสีดำกับกางเกงหนังสั้นสีเดียวกัน ดูมั่นและเปรี้ยวสุดสุด ผิดกับยัยหนูมายที่ปกติจะต้องเป็นสาวแซ่บแต่กลับใส่เสื้อฮู้ดสีดำตัวโคร่งกับกางเกงยีนส์ขาสั้นสีดำ รองเท้าผ้าใบสีขาวจนดูแปลกตาไปเลย ส่วนกายก็แต่งตัวคล้ายๆ เตอร์เป็นปกติ แต่ที่ดูไม่ค่อยปกต
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่29
และแล้ววันชี้ชะตาของพวกเราทั้งหกคนก็มาถึง ฉันรีบตื่นแต่เช้ามาทำอาหารเช้าง่ายๆ อย่างแซนวิชทูน่าแฮมใส่ผักสลัดกับมะเขือเทศเพื่อเพิ่มคุณค่าทางอาหารให้เขาพร้อมกับอเมริกาโน่เย็นแก้วโปรด และไม่ลืมที่จะทำแซนวิชใส่กล่องไปเผื่อเพื่อนอีกสี่คนด้วย เพื่อเป็นกำลังใจให้มีแรงพรีเซนต์และผ่านไปได้ด้วยดีจะได้ไปฉลองพร้อมกัน"เตอร์จะกินแซนวิชเลยมั้ย" "มินป้อน เตอร์จะได้ขับรถสะดวก""ใจดีจัง""อ้าปาก""อร่อย" "ไม่อยากแบ่งให้ไอ้นายกับไอ้กายกิน""ให้พวกมันไปหากินเอง""เอ้า ไม่ได้สิ""เพื่อนนะ" "หวงหมด"พอมาถึงมหาวิทยาลัยฯ ฉันกับเขาก็รีบเดินไปหาเพื่อนๆ ที่นั่งรอกันอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อนมุมเดิมที่เป็นจุดนัดพบ โดยเขาที่สะพายกระเป๋าใส่แมคบุคกับเล่มรายงานทำหน้าที่ถือถุงอาหารเช้าของเพื่อนให้ ส่วนฉันก็ช่วยถือแก้วเก็บความเย็นที่ใส่กาแฟของเราสองคนไว้และรีบก้าวให้ทันเขา พอมาถึงเขาก็รีบแจกขนมให้เพื่อนสาวสองคนไม่ยอมหยิบไปให้สองหนุ่ม ฉันจึงต้องกดดันเขาด้วยสายตาอำมหิตของฉัน จนเขาชักสีหน้างอแงทำปากจิ๊จ๊ะแล้วก็ยอมแบ่งให้อีกสองหนุ่มโดนการโยนไปให้ดีที่นายกับกายรับไว้ทันไม่อย่างนั้นอดกินกันแน่ๆ ฉันจึงชี้นิ้วอย่างคาดโทษใส่เขาขอ
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่28
วันนี้เธอชวนผมตื่นแต่เช้ามาทำบุญใส่บาตรเนื่องในวันเกิดของผมที่วัดแถวคอนโด นานๆ ได้ทำบุญทั้งทีก็รู้สึกอิ่มบุญอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งมากับคนที่ผมรักด้วยแล้วยิ่งมีความสุขเข้าไปใหญ่ แต่เราสองคนเลือกให้อาหารปลาแทนการปล่อยปลานะเพราะกลัวว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นฆ่าพวกเขาทางอ้อม ถึงแม้ว่าผมจะรู้สึกสงสารที่พวกมันถูกกักขังไว้ในถุงใสก็เถอะ พอให้อาหารปลาเสร็จ ท้องของคนข้างๆ ก็ร้องประท้วงเสียงดังขึ้นมาทันทีราวกับกลัวน้อยหน้าปลาในแม่น้ำ ผมเลยพาเธอเดินลัดเลาะไปร้านก๋วยเตี๋ยวโบราณซอยข้างๆ เป็นร้านเพิงไม้เล็กเล็กวิวแม่น้ำไม่มีแอร์มีแต่ลมพัดผ่านพอให้ไม่ร้อนมาก เนื่องจากตากับยายเจ้าของร้านทำแต่ชามเล็กๆ ชามละยี่สิบบาท ทำให้ผู้ชายสูงใหญ่อย่างผมสั่งมาทีเดียวสี่ชามเป็นบะหมี่แห้งต้มยำสองชามและเส้นเล็กต้มยำสองชาม ส่วนเธอขอลองสั่งเส้นหมี่ขาวต้มยำกับบะหมี่แห้งมาอย่างละหนึ่งก่อนเพราะกลัวกินไม่หมด ผมที่ชอบทานรสจัดพอชิมคำแรกต่อมรับรสก็รับรู้ได้ถึงน้ำซุปกระดูกหมูที่ผ่านการเคี่ยวมาจนกลมกล่อม หมูสับ ตับและไส้หมูทำมาอย่างดีไม่มีกลิ่นให้เสียงรส เส้นเล็กลวกไม่เป็นก้อนเหนียวหนุบหนับกำลังดี โรยด้วยถั่วลิสงและพริกป่นที่ตาคุยว่าตาคั
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่27
"มิน ใกล้ถึงวันเกิดเตอร์แล้ว""อืม มินไม่ลืมนะ""แต่ปีนี้เตอร์อยากได้ของขวัญ""...แล้วเตอร์อยากได้อะไร""แต่...แบบนี้มินก็ไม่ได้เซอร์ไพร์สหน่ะสิ""เซอร์ไพร์สสิ""เซอร์ไพร์สสุดสุด""เดี๋ยวเตอร์เปิดรูปให้ดู""..."ตากลมโตของฉันถึงกับต้องเบิกกว้างทันทีที่เห็นรูปที่เขาเปิดให้ดู มันเป็นชุดคล้ายๆ กับที่ฉันซื้อมาจากญี่ปุ่นเพื่อเซอร์ไพรส์เขาเมื่อตอนวันครบรอบหนึ่งเดือนแต่ต่างกันตรงที่แบบของเขามันแทบปิดอะไรไม่ได้เลย ฉันถึงกับยกมือกุมขยับส่ายหัวไปมาให้กับความไม่รู้จักพอของเขา อันที่จริงฉันหน่ะ เตรียมของขวัญวันเกิดไว้ให้เค้าตั้งหลายวันแล้ว แอบไปเดินเลือกตอนที่เขาไปร้านเหล้าเป็นนาฬิกาคู่ที่มีฟังก์ชั่นพิเศษสามารถเช็คอัตราการเต้นของหัวใจและค่าออกซิเจนได้และเพิ่มรายละเอียดเข้าไปโดยยิงเลเซอร์ชื่อภาษาอังกฤษตรงสายซึ่งต้องสั่งทำพิเศษ เพราะว่าช่วงนี้เขาแทบไม่มีเวลาพักผ่อนเลยไหนจะต้องเขียนโปรแกรมโปรเจคจบไหนจะร้านเหล้าและคอยเข้าประชุมที่บริษัทแทนคุณพ่อของเขาอยู่บ่อยครั้ง ทำให้ฉันเป็นห่วงสุขภาพของเขามากเป็นพิเศษ แต่ต่อให้เขาทำงานมาเหนื่อยขนาดไหนก็ยังมีแรงหาเรื่องรังแกฉันได้เกือบทุกวันวันละหลายชั่วโมง จนเหมือ
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่26
"มินอยากแอบอยู่ในกระเป๋าไปด้วยค่ะ""เด็กคนนี้นี่น้า" "ปิดเทอมมินจะรีบบินไปหาป๊ากับมามี๊นะคะ""ไม่ใช่พอมีแฟนแล้วลืมป๊ากับมี๊นะ""ป๊าขา มินรักป๊ากับมามี๊ม๊ากมากค่ะ" ฟอด"ถึงแล้วมี๊จะคอลมาจ๊ะ ดูแลตัวเองนะน้องมิน""ผมจะช่วยดูแลมินเป็นอย่างดีครับ""อืม ทำให้ได้อย่างที่พูด""บ๊ายบายค่ะ/สวัสดีครับ"รอบนี้ป๊ากับมามี๊มีเวลาว่างอยู่กับฉันสามวันราวกับว่าตั้งใจจะมาแอบดูแฟนของฉันตามที่ท่านเอ่ยแซวจริงๆ เพราะมีอยู่วันนึงอยู่ๆ เขาก็ชวนป๊าไปตีกอล์ฟที่สนามแถวชานเมืองออกกันไปแต่เช้ากว่าจะกลับกันเข้ามาก็พอดีทานมื้อเย็น แถมยังดูสนิทกันมากขึ้นอีกด้วย เพราะฉันแอบสังเกตว่าเขาไม่ค่อยเกร็งเวลาอยู่กับท่านและรอยยิ้มที่ดูใจดีของป๊าเหมือนเวลาคุยกับฉัน แต่ยังไม่ทันหายคิดถึงเลย ฉันก็ต้องมาส่งท่านที่สนามบินแล้ว โดยมีเขาอาสาขับรถมาส่งด้วย เรียกว่าตามทำคะแนนสุดสุด"คิดอะไรอยู่""คิดถึงป๊ากับมามี๊""เดี๋ยวปิดเทอมเตอร์พาไปนะ""อืม ขอบคุณนะ""ว่าแต่ แอบไปคุยอะไรกับป๊า""บอกมินมาเลยนะ""ความลับ""ถ้ายอมบอก มินเลี้ยงกาแฟแก้วนึง""หึ ตั้งแก้วนึง เยอะจัง""เตอร์ดื่มไม่หมดกันพอดี"และเขาก็ขับรถสปอร์ตหรูคู่

แชร์

บทที่10

บทที่เกี่ยวข้อง

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่11

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่12

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่13

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่14

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่15

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่16

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่17

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่18

บทล่าสุด

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่34

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่33

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่32

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่31

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่30

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่29

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่28

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่27

(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่26