บทที่4

จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ

ผมลองยื่นปากไปจุ๊บปากอวบอิ่มของเธอเบาเบาสามที แต่เป็นสามทีที่ผมแทบจะอดใจไม่ไหว ตากลมโตเหมือนลูกแมวจ้องมองมาที่ผม แก้มพองๆนุ่มๆหอมๆ ทำผมห้ามใจไม่ได้อีกต่อไปอยากจะชิมปากเล็กเล็กที่คอยเอาแต่บ่นผมสักหน่อยว่ามันจะหวานมากแค่ไหน หวานเหมือนคาราเมลมัคคิอาโต้ที่เธอชอบรึเปล่า

"อื้อ" ฉันร้องท้วงขึ้นพร้อมกับรัวมือทุบที่แผงอกแกร่งเพราะเริ่มหายใจไม่ออก เขาจูบฉันอยู่นานนับนาที แถมมือปลาหมึกของเขายังค่อยๆ เลื่อนเข้ามาในเสื้อนอนลายการ์ตูนของฉัน มือหนาลูบไล้แผ่นหลังบางไปมาอย่างแผ่วเบาทำฉันขนลุกซู่ รู้สึกมวนท้องเหมือนมีฝูงผีเสื้อมาบินเล่นอยู่ข้างใน

ผมค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะพลิกตัวให้เราสองคนนอนตะแครงหันหน้าเข้าหากันโดยที่สองแขนของผมยังคงกอดเธอเอาไว้  'ฟอดดด'​ ผมกดจมูกลงที่แก้มนุ่มของเธอซ้ำๆฟอดใหญ่ และกระชับอ้อมกอดแน่นให้ใบหน้าแดงๆ ของเธอซบเข้าที่แผงอก มือก็คอยลูบผมเธอเบาเบาราวกับขับกล่อมเธอ ไม่รู้ว่าตอนนี้ เธอจะได้ยินเสียงหัวใจของผมมั๊ย แต่ที่แน่ๆ คืนนี้ ผมคงนอนหลับสนิทกว่าคืนไหนๆ และหวังว่าเธอจะฝันดีไปพร้อมกับผม

ตุบ! 

ผมลืมตาตื่นขึ้นทันทีที่มีอะไรเหวี่ยงมาที่ท้องผม พอมองดูเต็มตาก็เห็นขาของยัยซื่อบื่อที่พลาดมาราวกับผมเป็นหมอนข้างใบโปรดให้เธอก่าย โชคดีที่วันนี้เป็นวันเสาร์ทำให้ผมมีเวลานอนกอดเธอต่ออีกนิด เพราะไม่รู้ว่าถ้าเธอตื่นขึ้นมาผมจะมีโอกาสแบบนี้อีกเมื่อไหร่

คาเฟ่มินิมินนี่

หลังจากวันนั้น ที่เขามาขโมยจูบแรกของฉัน แถมยังเนียนนอนกอดฉันไม่ปล่อย เราสองคนก็ใช้ชีวิตกันปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันยังคงไปปลุกเขาที่ห้อง เขายังคงไปรับไปส่งฉันและนั่งเรียนข้างกันเหมือนอย่างเมื่อก่อน เตอร์คงเมานั่นแหละ... ส่วนฉันนี่สิ แค่เห็นหน้าของเขาใบหน้าของฉันก็ร้อนผ่าวทุกครั้ง สมองของฉันลบภาพวันนั้นไม่ได้เลย

"มินนี่จ๋าาา ขอชาเย็นตัดขาสองแก้วววว คิกคิก" เสียงหวานสดใสที่พูดขึ้นพร้อมกันคือเพื่อนตัวแสบของฉันทั้งสองคนนั่นเอง

"รอสักครู่​นะคะคุณลูกค้าาาา"  ฉันพูดหยอกล้อสองสาวกลับ และหันมาชงชาเย็นเมนูโปรดให้พวกนางต่อ

กรุ้งกริ้ง กรุ้งกริ้ง

"ขอคาปูชิโน่เย็นหวานน้อยแก้วนึงครับ" เสียงทุ้มดังขึ้น เอ๊ะ!! ฉันรู้สึกคุ้นเสียงนี้จังเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน

"อะ อ้าวกันต์​" พอเงยหน้าขึ้นมา เป็นกันต์ที่ยืนส่งยิ้มให้ฉันอยู่ก่อน อันที่จริงฉันเคยเจอเขาสองครั้งแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาสได้คุยกันสักที

"กันต์นั่งรอที่โต๊ะก่อนนะ เดี๋ยวมินไปเสิร์ฟให้"

"ครับผม"

ฉันยกชาเย็นของสองสาวมาพร้อมคาปูชิโน่เย็นของลูกค้าใหม่อย่างกันต์ เพราะเห็นยัยมายโบกมือเรียกเขาให้มานั่งที่โต๊ะด้วย ท่าทางดูกำลังคุยกันอย่างน่าสนุก ยัยลลิลที่กำลังนั่งหัวเราะอยู่ข้างยัยมายจนท้องแข็งแถมยังคอยเอาสองมือนวดกรามเบาเบา ฉันก็อดที่จะอยากร่วมสนุกด้วยไม่ได้

"นี่ยัยมิน มานั่งเม้าท์​ด้วยกันก่อนสิ" 

"อื้ม" ฉันยิ้มตอบกลับมายก่อนจะเดินไปนั่งเก้าอี้ที่ว่างข้างกันต์ โชคดีที่เวลานี้ลูกค้าไม่เยอะ ฉันเลยปล่อยให้น้องในร้านดูแล และนั่งคุยกับเพื่อนอย่างสบายใจ