ตอนที่ 13 เมียงอนอีกแล้ว / เฮียช้างรถเก๋งสีดำขับเข้ามาจอดที่เดิม เมื่อพาเมียกับลูกสาวขับชมวิวทั้งในสวนและที่รีสอร์ตจนทั่วแล้ว“ออกไปไหนกันมาแต่เช้าครับ” สิงหราชทักทายพี่ชายกับพี่สะใภ้ยามเช้าที่หน้าบ้าน“มัวแต่นอนตูดโด่ง เฮียแอบไปเก็บผลไม้ในสวนมึงจนหมดสวนแล้ว”“กินไหวจะเก็บเท่าไหร่ก็เก็บไปเถอะครับ” จะให้ตื่นเร็วไหวได้ยังไงนอนดึกซะขนาดนั้นแถมยังเมาอีกต่างหาก“ไอ้สิงห์ ไปหากาแฟดำกินเป็นเพื่อนเฮียหน่อยสิ” ธรณ์เดินเข้ามาสมทบ ถามหากาแฟดำอยากดื่มอะไรขมๆเผื่อว่าอาการเมาแฮ้งเมื่อคืนจะได้ดีขึ้น“เจ้าของผับหรูคออ่อน รู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น” คชาขำเพื่อนที่สภาพของมันยังไม่แตกต่างไปจากเมื่อคืนเลยด้วยซ้ำ ส่วนเขาหายดีเป็นปกติแล้ว“น้ำหวานครับ เมื่อคืนไอ้เชี้ยนี่มันเล่าเรื่องของคุณให้พวกเราฟังเยอะเลย” ธรณ์รู้สึกหมั่นไส้เพื่อนจึงแกล้งกลับบ้าง“อ้าว…หาเรื่องให้กูเฉย” หันมองหน้าเมียทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ส่วนน้ำหวานอับอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ก็เลยต้องเอาไว้ที่เดิม ยืนอุ้มคุณหนูอยู่ทำหน้าเฉยๆเข้าไว้ แต่ในใจอยากจะถลกหนังหัวคนพูดให้รู้แล้วรู้รอดนี่ขนาดตกลงกันแล้วนะ“มึงเสือกกวนตีนกูก่อนเอง ไปไ
ตอนที่ 14 เมา / เฮียช้างช่วงเย็น ลานหน้าบ้าน โต๊ะพร้อม เตาพร้อม ของสดหมักและเสียบไม้แล้วเรียบร้อย เหล้าพร้อม ทุกอย่างพร้อม เหลือแต่ทำให้สุกแล้วเอาเข้าปาก“น้ำหวานเอายัยหนูมาให้ฉัน แล้วออกไปสนุกกันเค้าสิ หนุ่มๆสาวๆ น่าจะคุยกันถูกคอ” คุณทับทิมพูดกับว่าที่ลูกสะใภ้ ท่านรู้ตั้งแต่เดินทางมาที่นี่แล้ว เนื่องจากลูกชายคนกลางของท่านเล่าให้ฟังในรถระหว่างเดินทางมาที่นี่ ท่านเป็นผู้ใหญ่ไม่อยากจะเข้าไปยุ่งเรื่องหนุ่มๆสาวๆ ลูกชายของท่านรักใครท่านก็รักด้วย“ไม่เป็นไรค่ะคุณท่าน เลี้ยงคุณหนูเป็นหน้าที่ของน้ำหวานอยู่แล้ว คุณท่านออกไปสิคะ” สี่หนุ่มข้างนอกคุยกันเสียงดังมาก แต่ฟังๆดูแล้วเหมือนทะเลาะกันมากกว่า เถียงกันไม่ยอมเหนื่อยแต่ก็ดูรักกันดี“ฉันแก่แล้ว หนูออกไปเถอะ อุ้มยัยหนูออกไปเล่นด้วยก็ได้ สักพักค่อยกลับเข้ามาแล้วกันมืดๆที่นี่ยุงมันชุม”“จะดีเหรอคะ” ก็ฉันเขินนี่ ออกไปฉันคงต้องถูกพวกขี้เมาแซวเอาแน่ๆ“ไปเถอะ เราเพิ่งจะมาอยู่ใหม่ ทำความรู้จักกันเอาไว้จะได้ชิน พวกพี่ๆพวกนั้นไม่มีอะไรหรอก” ไปก็ไป...“ค่ะ” น้ำหวานยอมพาหนูนิดเดินออกมาด้วย รับอากาศยามเย็นที่หน้าบ้าน เห็นหนุ่มๆสี่คนเริ่มตั้งวงกันตั้งแต่เย
ตอนที่ 15 แค้นนี้ขอฝากไว้ก่อน / เฮียช้าง“คุณช้าง เรื่องนั้น...สามเดือนสำหรับคุณมันนานไปมั้ย” คนเมาถามด้วยน้ำเสียงอู้อี้ เมื่อพากันเข้ามาถึงในห้องได้จนสำเร็จ“นานมากเลยคุณ แต่เพื่อคุณผมจะทน”“แล้วถ้าคุณทนไม่ไหวล่ะ”“ถามแบบนี้ คุณจะยอมผมเหรอ” คชาเริ่มคลี่ยิ้มบางๆออกมาอย่างมีความหวัง“ถ้าฉันยอม คุณจะยอมมีฉันแค่คนเดียวตลอดไปมั้ย” จากสิ่งที่เธอพูด ผมรู้สึกว่าเธอมีความกังวลในเรื่องนี้อยู่มาก สาเหตุที่เธอเป็นแบบนี้ เพราะเธอไม่เชื่อใจผม“แน่นอนอยู่แล้ว ผมจะมีคุณคนเดียวตลอดไปเลย ผมสัญญา” สาเหตุที่ผมชอบซื้อกินตอนนั้น เป็นเพราะผมโสดผมไม่มีแฟนแล้วผมก็ไม่ได้มีใคร แต่ตอนนี้ผมมีเธอแล้ว ผมหยุดได้ ผมจะหยุดอยู่แค่ที่เธอนี่แหละ“ถ้างั้นฉันยอมก็ได้” ทำไมยอมง่ายจังวะ!“คุณยอมแล้วจริงๆแน่นะ” ไม่ใช่ตื่นเช้ามาคุณจำสิ่งที่คุณพูดไม่ได้มีหวังผมโดนคุณเกลียดเพิ่งอีกขั้นล่ะแย่เลย“ยอม…ฉันยอม” เมาแล้วใจกล้าไม่เบา!“คุณช้าง...ฉันสวยมั้ยคะ” เธอถอดแว่นออกทำท่าสะบัดผมเบาๆแล้วเอ่ยถามผมด้วยสายตาเซ็กซี่ ว้าว...เมียผมมีมุมนี้ด้วยแฮะ!“สวย...แว่นของผมสวยที่สุด” เมาปลิ้นขนาดนี้ผมยังมองว่าเธอสวยเลย แถมยังน่ารักและเซ็กซี่สุดๆ
ตอนที่ 16 กลับ กทม. / เฮียช้าง“ถึงแล้วครับ...” ทั้งเมียทั้งลูก นั่งกอดกันกลมหลับกันทั้งคู่อยู่ที่เบาะด้านข้างคนขับ“จะให้คุณหนูนอนต่อมั้ย” เพราะถ้าเธอขยับหนูนิดก็อาจจะตื่น ช่วงนี้ยิ่งห่วงเล่นอยู่ด้วย“นอนนานแล้วนี่ ถ้าแกจะตื่นก็ปล่อย ลองค่อยๆขยับดู”“ค่ะ” น้ำหวานค่อยๆขยับ หย่อนเท้าข้างหนึ่งลงเหยียบพื้นก่อนแล้วจึงค่อยๆหันหน้าออก เท้าข้างที่สองตามลงไปในขณะที่แขนทั้งสองข้างของเธอก็ยังคงกอดและอุ้มหนูนิดเอาไว้ พอหนูนิดรู้สึกถึงความเคลื่อนไหวเท่านั้นแหละเด็กน้อยก็บิดตัวแล้วลืมตาขึ้น“โอ๋ๆ นอนต่อนะคะ” ด้วยความห่วงเล่นของเด็กทำให้แกลุกพรวดไม่สนใจว่าตัวเองอยู่บนแขนของคนอุ้มหรืออยู่ที่ไหน ลืมตาตื่นขึ้นมาได้ก็ยิ้มแป้นอวดฟังขาวสองซี่ที่เพิ่งโผล่ขึ้นมาทันที“เต็มตื่นแล้วปล่อยแกเถอะ”“เด็กอะไรยิ้มเหมือนพ่อเปี๊ยบเลย” น้ำหวานบ่นเบาๆแต่คนตัวโตก็ได้ยินชัด“อยากรู้จัง...ลูกผมกับคุณออกมาจะเหมือนใคร” สมองไม่เคยพ้นเรื่องพวกนี้เลยสักครั้ง“อาจจะเหมือนคนข้างบ้านก็ได้” เธอแกล้งพูด“ลองดูเปล่าล่ะ” นั่นไง!“ไปค่ะหนูนิดเข้าบ้านกันดีกว่านะคะ” น้ำหวานเบื่อจะพูด เธอพาคุณหนูของเธอเดินเข้าบ้าน“บัวลอย ผมฝากเอาของท้า
ตอนที่ 17 เปิดตัว / เฮียช้างช่วงบ่ายๆของวัน คชากลับมาถึงบ้านก่อนเวลาในรอบสิบปี เขาไม่เคยกลับบ้านเร็วขนาดนี้มาก่อนเลยทั้งชีวิตการทำงาน เสียงรถที่แล่นเข้ามาจอดทำให้น้ำหวานอุ้มหนูนิดพาเดินออกไปดู“อ้าวคุณช้าง ทำไมวันนี้กลับมาเร็วจังคะ”“คิดถึงคุณกับลูกไงที่รัก...ฟอด!” เขาไม่สนว่าในบ้านจะมีใครอยู่ตรงนี้หรือไม่ อยากหอมก็หอม เป็นจังหวะที่บัวลอยกับพี่ป้อม คนงานในบ้านอยู่ตรงนี้พอดี เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ทั้งสองยิ้มให้แต่ไม่ได้พูดอะไรแล้วเดินหนีไปอีกทางเปิดโอกาสให้ทั้งคู่อยู่กันตามลำพังพ่อแม่ลูก“คุณช้าง! มันจะมากไปแล้วนะ จะทำอะไรหัดเลือกที่ซะบ้าง โตแต่ตัวจริงๆ” เธอเขินอายจนใบหน้าแดงกล่ำ จะประกาศให้คนทั้งโลกรู้ให้ได้เลยใช่มั้ย!“หอมแก้มเมียผิดตรงไหน...ฟอด! จริงมั้ยคะหนูนิด” ครั้งนี้เขาหอมแก้มลูกสาวที่อุ้มอยู่บนแขนของเธอ หอมหนูนิด หนูนิดยังไม่บ่นสักคำ จากนั้นเขาก็เดินทำหน้ามึนๆเข้าบ้านไป พร้อมกับกระเป๋าโน๊ตบุ๊กและแฟ้มงานสองสามแฟ้มคชาเดินขึ้นด้านบนไปอาบน้ำแล้วกลับลงมาด้วยชุดสบายๆ นั่งทำงานต่อที่โต๊ะตัวใหญ่หน้าบ้าน“อ้าว...แว่นเหมือนกันนี่” น้ำหวานเดินเข้ามาขำคิกคักใส่คนตัวโตที่ชอบเรียกเธอว่าแว่
ตอนที่ 18 ตรงไหนที่บอกว่าไม่รัก / เฮียช้างช่วงเย็นใกล้ได้เวลาที่คนเป็นพ่อจะกลับมาถึงบ้าน น้ำหวานพาหนูนิดออกมานั่งรอเดินรอแบบไม่รู้ตัวทุกวัน"ยัยหนูป๊ากลับมาแล้ว คิดถึงป๊ามั้ยคะ" คชาเปิดประตูรถเห็นหน้าลูกสาวจึงเอ่ยทักทายทันทีที่เปิดประตูรถลงมา"มาขอป๊าอุ้มหน่อย" หนูนิดเห็นหน้าพ่อกลับมาบ้านก็กางแขนให้อุ้มเหมือนทุกวัน"เลี้ยงลูกเหนื่อยมั้ย" คชาหันมาถามผู้หญิงใส่แว่นข้างๆ พลางยิ้มให้เธอด้วยเช่นกัน"ไม่ค่ะ แกเลี้ยงง่าย กินอิ่มก็หลับ" แถมยังยิ้มเก่ง อ้อนก็เก่ง อยู่ด้วยกันทุกวันไม่รู้ว่าใครติดใคร"ขอบคุณนะครับ พักนี้ผมว่ายัยหนูติดคุณมากเลย""ฉันจะทำให้ลูกรักฉันคนเดียวค่ะ" เธอพูดยิ้มๆ ถ้าเลิกกันเธอจะลักลูกของเขาเอากลับบ้านไปด้วย"ได้ยังไงกันคุณ นี่ลูกผมนะ""แต่ฉันเลี้ยง ดูสิติดฉันมากกว่าติดคุณอีก""ว่าแต่เมื่อไหร่คุณจะแทนตัวเองว่ามี๊กับยัยหนูสักทีล่ะ" เขาไม่อยากเร่งรัดแต่ก็อยากได้ยินสักครั้ง"จะดีเหรอคะ""ดีสิครับ คุณแทนตัวเองว่ามี๊กับยัยหนูนะ""คือฉัน..." เธอแค่ไม่กล้า..."ผมขอคุณมากเกินไปหรือเปล่า" เธอส่ายหน้าเบาๆ"คนอื่นจะว่าหรือเปล่าคะ""ใคร...""คุณท่าน...เอ่อ ทุกคนนั่นแหละ" น้ำหวานอ้อม
ตอนที่ 19 อนาคต / เฮียช้างห้องนอนชั้นบน หนูนิดนอนดูดนมอยู่บนที่นอนนุ่มๆท่าทางมีความสุข ส่วนน้ำหวานเธอกำลังนอนอ่านหนังสือนิทานให้หนูนิดฟังก่อนนอน คชาอาบน้ำเสร็จแต่งตัวเรียบร้อยเดินเข้ามานอนซ้อนด้านหลังของเมียสุดที่รัก"ขอจับหน่อยนะ" มือใหญ่คว้ามับ! เข้ามาที่หน้าอกอวบอิ่มของเธออย่างขี้เล่นจนคนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวสะดุ้ง แอบตกใจแต่ก็ใกล้จะชินแล้วแหละ"จับอย่างเดียวไม่ได้นะคะ ต้องทำอย่างอื่นด้วย" เธอแกล้งพูดอ่อยเขาเล่น คชาก็รู้ดีว่าช่วงนี้เธอเป็นประจำเดือนอยู่ คงทำเรื่องนั้นไม่ได้ตอนไม่เป็นไม่เห็นพูดแบบนี้เลย!"ทำไมเมียผมถึงได้น่ากลัวขึ้นทุกวัน" คชาดึงหนังสือนิทานในมือของเธอออก แล้วหยิบวางลงใกล้ๆ เพื่อให้เธอหันหน้ามาคุยด้วย ส่วนหนูนิดแกกำลังจะหลับแล้ว"ก็หวานคิดถึงช้างน้อยของคุณนี่คะ" เธอแกล้งพูดยั่วเขาอีกครั้ง ในใจรู้สึกเบื่อไอ้ลูกช้างตัวนี้มาก มันชอบมาเจี๊ยวจ๊าวกับเธอทุกคืน"ใจเย็นๆครับเมีย เดี๋ยวมันตกใจ" คชาพูดเล่นตามน้ำไปกับเธอด้วย เธอไม่ได้พูดเปล่า เอื้อมมือไปลูบหัวมันเบาๆด้วย แต่เป็นคชาเองที่หลบไม่ยอมให้เธอจับง่ายๆ ก็บอกแล้วว่าเดี๋ยวมันตกใจขึ้นมาแล้วจะยุ่ง"คิกๆ กลัวเหรอคะ" ขึ้นแล้ว
ตอนที่ 20 ผู้ชายปากเสีย / เฮียช้าง@บริษัทเช้าวันรุ่งขึ้น คชาอุ้มลูกสาวไว้ที่แขนข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างจับจูงเมียตัวเล็กเดินเข้ามาภายในบริษัท ท่ามกลางสายตาของพนักงานทุกคน"สวัสดีครับนาย สวัสดีครับนายหญิง" มิตรอยู่เป็นและรู้ว่าพี่เลี้ยงคนนั้น บัดนี้ได้กลายมาเป็นเจ้านายอีกคนของเขาเรียบร้อยแล้ว แต่ที่รู้ลึกจริงๆก็มาจากธรณ์พี่ชายของเขาที่เล่าให้ฟังนั่นเอง".........." คชายิ้มให้ลูกน้องอย่างพอใจแล้วเดินอุ้มลูกสาวนำเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัว"สวัสดีค่ะ คุณมิตร ว่าแต่ทำไมเรียกหวานแบบนี้คะ" น้ำหวานรู้สึกเขิน แต่ก็พอเดาได้ว่าผู้ชายแถวนี้ขี้อวด และก็ยังรู้อีกว่ามิตรคนนี้คือน้องชายของคุณธรณ์คนนั้น"ผมเป็นลูกน้อง ต้องเอาใจเจ้านายครับ เข้าใจที่ผมพูดใช่มั้ยครับ" เพราะเมื่อสักครู่ตอนที่มิตรเอ่ยทักทาย คชาเดินยิ้มแป้นเข้าไปในห้อง"อ๋อ...ค่ะ ขอตัวนะคะ""เชิญครับ"น้ำหวานเดินตามเข้ามาภายในห้องทำงาน ห้องทำงานของเขาค่อนข้างกว้างขวาง มีโต๊ะทำงานตัวใหญ่ มีโซฟาขนาดใหญ่ แถมยังมีห้องน้ำในตัวจะเรียกว่าครบวงจรเลยก็ว่าได้"แว่นนั่งตรงนี้กับลูกนะ ผมขอเช็คเมลแป๊บนึง" น้ำหวานรีบรับเอาหนูนิดมาอุ้มไว้แล้วพากันนั่งลงที
ตอนที่ 30 ท้อง / เฮียช้าง (จบ)1 ปีผ่านไปหนูนิดวัยสองขวบหน่อยๆ เกือบจะเข้าโรงเรียนได้แล้ว ป๊ะป๋ากับหม่ามี๊ของแกก็เลยตกลงกันว่าปล่อยให้มีอีกคน กว่าคนเล็กจะคลอด ลูกสาวคนโตอย่างหนูนิดก็คงเข้าโรงเรียนไปแล้ว และที่วางแผนแบบนี้ก็เพื่ออยากเลี้ยงลูกด้วยตัวเองและจะได้ไม่เหนื่อยจนเกินไป อีกอย่างคือจะได้มีเวลาให้ลูกเสมอกันด้วยในเช้าวันหนึ่ง เสียงอาเจียนดังขึ้นในห้องน้ำ หนูนิดกำลังนั่งเล่นตุ๊กตาอยู่บนเตียงรีบกระโดดลงจากเตียงวิ่งไปดู"มี๊เป็นอะไรคะ" เสียงใสๆเอ่ยถามหม่ามี๊ในขณะที่ประตูห้องน้ำค่อยๆถูกเปิดออก"มี๊เวียนหัวค่ะ" หนูนิดรีบวิ่งไปที่ห้องข้างๆ ป๊าเคยบอกว่าถ้ามี๊ไม่สบายต้องรีบมาบอกป๊าทันที เด็กน้อยจำขึ้นใจรีบวิ่งไปหาป๊ะป๋าแล้วเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นทันที"ป๊าขา...ป๊าขา""หนูนิดเป็นอะไรคะเรียกป๊าเสียงดังขนาดนี้" คชาหันมาหาลูกสาว เขากำลังแต่งตัวเตรียมที่จะออกไปทำงานเหมือนทุกวัน"มี๊คะ มี๊ไม่สบาย""เมื่อกี๊ป๊าออกมาจากห้องนั้น มี๊ยังดีๆอยู่เลย" คชาพูดกับลูกสาวเสร็จ ก็รีบเดินเร็วๆไปที่ห้องนอนของลูกสาว"แว่นเป็นอะไร" เห็นภรรยาสุดที่รักยังคงโก่งคออาเจียนอยู่ในห้องน้ำอยู่เลย"หวานเวียนหัวค่ะ ไ
ตอนที่ 29 แต่งงาน / เฮียช้าง2 เดือนต่อมา@งานแต่งลูกสาวกำนันเอี้ยงงานแต่งถูกจัดขึ้นที่บ้านของพ่อกำนัน บ้านของน้ำหวานที่ต่างจังหวัด แขกผู้มีเกียรติทยอยกันเดินทางเข้ามาในงาน ร่วมแสดงความยินดีรดน้ำสังข์ผูกข้อมืออวยพรให้แกเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวกันอย่างเนืองแน่น เนื่องจากพ่อของฝ่ายเจ้าสาวค่อนข้างมีหน้ามีตาทางสังคม งานที่จัดขึ้นจึงอลังการงานช้างหาที่เปรียบไม่ได้วันนี้หนูนิดใส่ชุดสีชมพูสวยกระโปรงฟูฟ่องถูกอุ้มอยู่บนแขนของคุณอาสิงหราชและคุณอามังกร ผลัดๆกันเลี้ยง ผลัดๆกันอุ้ม เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญของป๊ะป๋ากับหม่ามี๊ของแกเจ้าบ่าวสวมชุดสูทสีขาวทั้งชุด ทรงผมถูกจัดแต่งโดยช่างทำผมมืออาชีพจากที่ดูหล่อเหลาอยู่แล้ว วันนี้คุณคชาหรือเฮียช้างดูหล่อเหลามากกว่าทุกวัน ใบหน้ายิ้มกริ่มมีความสุข วันที่เขารอคอยมาถึงสักที วันนี้เป็นวันที่เขาได้ครอบครองผู้หญิงจิตใจดีคนนี้ ด้วยพิธีแต่งงานและใบจดทะเบียนสมรสอย่างถูกต้องตามกฎหมายเจ้าสาวสวมชุดไทยลูกไม้สีขาวทั้งชุดเช่นกัน ถึงแม้ว่าใบหน้าของเธอจะมีแว่นสายตาใส่ไม่เคยถอดแต่แว่นสายตาที่เธอสวมใส่อยู่นี้ก็ไม่สามารถปิดบังความสวยของเธอได้เลย“ป๊า...มี๊” ช่างกล้องถ่ายภาพเก็บบ
ตอนที่ 28 กลัวลูกไม่รัก / เฮียช้างช่วงหัวค่ำ หลังจากกินข้าวเย็นพร้อมหน้าพร้อมตาครอบครัวกันเรียบร้อยแล้ว หนูนิดทำท่าง่วงนอน น้ำหวานจึงพาลูกไปนอนที่ห้องนอนของเธอ จนหนูนิดหลับไปแล้ว น้ำหวานเดินออกจากห้องมาตามสามีของเธอไปอาบน้ำ ในขณะที่คชากำลังจะเดินตามเมียเข้าห้องนอน“ไอ้ลูกเขย ยังไม่ได้แต่งงานกัน เอ็งออกมานอนกางมุ้งข้างนอกเลย” อาการหวงลูกสาวเริ่มกลับมาอีกครั้ง คิดว่าคุยกันรู้เรื่องแล้วซะอีก!“พ่อตาอย่าแกล้งผมน่า...ถ้าไม่ได้นอนกอดเมียผมนอนไม่หลับ” ลูกเขยก็ไม่เบาแกล้งพูดยั่วพ่อตาเข้าไปอีก ส่วนพ่อกำนันได้ยินสิ่งที่ลูกเขยพูดอยากจะให้มันลงไปนอนในใต้ถุนให้รู้แล้วรู้รอด“ไม่หลับก็เรื่องของเอ็ง”“ตาเฒ่า แกอยากจะนอนกางมุ้งข้างนอกด้วยคนมั้ยล่ะ จะเข้ามั้ยห้องน่ะ ถ้าไม่เข้าจะล๊อคประตูแล้วนะ” แม่แววได้ยินทนไม่ได้ จึงออกมาช่วยลูกเขยพูด เป็นถึงกำนันทำตัวไม่เป็นผู้ใหญ่เอาเสียเลย แกล้งกันไปแกล้งกันมาอยู่ได้ ไอ้ลูกเขยก็ไม่เบา...“แม่ก็...ฝากไว้ก่อนเถอะเอ็ง”“ไม่รับฝากครับ”พ่อกำนันรีบเดินเข้าห้องนอนไป ก่อนที่แม่แววจะปิดประตูแล้วล๊อค“คุณช้าง...นั่นมันพ่อหวานนะ จะยอมแกหน่อยไม่ได้หรือไง” ถึงเธอจะรู้ว่าสาม
ตอนที่ 27 หลานข้า / เฮียช้างคุยกันอยู่สักครู่หนูนิดที่นอนดูดนมอยู่บนตักพ่อกำนันก็หลับไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ หันมาอีกที...หลับไปซะแล้ว"กินข้าวเช้ากันมาหรือยังลูก ในครัวมีกับข้าวพาพ่อหนุ่มไปกินข้าวกินปลากันก่อนไป เดี๋ยวค่อยมานั่งคุยกันใหม่" แม่แววเอ่ยบอกลูกสาวของท่านให้ชวนกันไปหาข้าวกินก่อน"ค่ะแม่""หลานตากำนันหลับแล้วนะ ฝากดูด้วยนะครับ" คชาแกล้งพูดบอกว่าเป็นหลานตา แล้วจึงลุกขึ้นเดินตามเมียเข้าห้องครัวไป"โธ่...หลานตา หลับไปซะแล้ว" กำนันเอี้ยงมองหลานสาวตัวเล็กบนตัก จุกนมยังคาปากอยู่เลย..."พ่อ...เอาหมอนมั้ย ยัยหนูจะได้นอนสบายๆ" แม่แววเอ่ยถามสามีของท่าน กลัวว่าจะเมื่อย"ข้าอยากให้ยัยหนูนอนอยู่แบบนี้ แม่...ถ้าเราจะมีหลานหน้าตาน่ารักแบบนี้สักคนสองคน แม่จะว่ายังไง" พ่อกำนันกระซิบกระซาบถามเมีย"เฮ่อ...ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะ นี่ขนาดไม่ใช่หลานแท้ๆ ยังหลงเด็กได้มากขนาดนี้ ถ้าเป็นหลานแท้ๆ สงสัยตำแหน่งกำนันหลุดแน่ๆ" คงขับรถเข้ากรุงเทพฯทางเป็นเทือกงานการไม่ต้องทำแล้ว"ลูกสาวเราชอบพ่อยัยหนูนี่ แม่แววจะว่ายังไง""ลูกรักใครฉันก็รักด้วย""อือ..." พยักหน้าเห็นด้วย แล้วมองหน้าหลานสาวบนตักต่อ สองคนตายา
ตอนที่ 26 พ่อตากับลูกเขย / เฮียช้าง"แว่น!..." คชาอั้นฉี่มาได้สักพักแล้ว กะว่ามาถึงบ้านจะได้ปลดปล่อย แต่พอมาถึงกลับมีเรื่องซะก่อน ทำได้แค่สะกิดบอกเมียแต่ดูเหมือนว่าเธอจะสนใจพ่อของเธอมากกว่า จนลืมไปว่าสามีของเธอปวดฉี่จะทนไม่ไหวอยู่แล้ว“ไอ้หน้าขาวนี่ผัวเอ็งรึ” พ่อกำนันถามลูกสาวในขณะที่กำลังนอนดมยาดมอยู่“ค่ะ” คำตอบของลูกสาวทำให้พ่อกำนันสูดยาดมหนักขึ้นไปอีก สีหน้าดูเหมือนว่าจะไม่ค่อยสบอารมณ์สักเท่าไหร่“แล้วยัยหนูหน้าตาจิ้มลิ้มนี่ล่ะ”“ลูกหวานเองค่ะ” น้ำหวานเลือกที่จะตอบแบบนี้เพราะเธอรักหนูนิดเหมือนลูกแท้ๆ เธอเลี้ยงของเธอทุกวันตั้งแต่ยังเดินไม่ได้เลยด้วยซ้ำ“ไม่จริงเอ็งอย่ามาโกหกพ่อ เอ็งกลับไปครั้งนั้น ตอนนั้นเอ็งยังไม่ได้ท้องเลย”“ลูกคุณช้างค่ะพ่อ” น้ำหวานพาหนูนิดนั่งลงอยู่บนหน้าตักของเธอแล้วกอดหนูนิดเอาไว้“เอ็งมีลูกติดเหรอไอ้หน้าขาว” หันไปถามคนที่ตอนนี้มีสีหน้าไม่ค่อยดีนัก แต่ที่เป็นแบบนี้เพราะปวดฉี่ต่างหากไม่ได้กลัว“ครับ ลูกผมเองครับ” รับคำด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“ดื่มน้ำดื่มท่ากันก่อนลูก” แม่แววเดินเอาน้ำเย็นๆมาส่งให้ลูกสาวและลูกเขยคนละขวดพร้อมกับแก้วอีกคนละหนึ่งใบ“ขอบคุณครับคุณแม่”
ตอนที่ 25 พาเมียกลับบ้าน / เฮียช้าง6 เดือนผ่านไปตอนนี้หนูนิดอายุขวบกว่าๆแล้ว เดินเก่งและพูดเก่งมากแถมแกยังทวงกินอยู่บ่อยๆ"หม่ำๆนมๆ" หนูนิดเดินมาสะกิดหม่ามี๊ของแกขอนมดื่ม ซึ่งตอนนี้น้ำหวานเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ เธอกำลังนั่งหวีผมแต่งตัวอยู่ที่โต๊ะกระจกบานใหญ่"บอกป๊ะป๋าสิคะ มี๊ยังหวีผมไม่เสร็จเลย" น้ำหวานบอกลูกสาวตัวเล็กของเธอที่กำลังอ้อนขอดื่มนมท่าทางน่าสงสาร"ป๊า...งาน" เสียงเล็กๆเอ่ยบอก ถึงจะฟังไม่ค่อยชัดนักแต่ก็พอเข้าใจได้ น้ำหวานหันไปก็เห็นว่าเขานั่งทำงานอยู่จริงๆ"มาค่ะมี๊ชงให้ เด็กดีไปนอนรอบนที่นอนเลยค่ะ" น้ำหวานลุกขึ้นแล้วเดินไปชงนมให้ลูกสาวของเธอ"ได้นมแล้ว เป็นเด็กดีต้องทำยังไงก่อนคะ""ค่า..." หนูนิดลุกขึ้นมานั่งอยู่บนที่นอนนุ่มๆพนมมือเล็กๆไหว้อย่างสวยงามแล้วรับเอาขวดนมไปนอนดูดท่าทางสบายใจน้ำหวานหยิบหนังสือนิทาน อ่านให้ลูกฟังเบาๆ ไม่นานหนูนิดก็หลับคาขวดนมไปในขณะที่คชายังคงนั่งทำงานของขาอยู่นั้น น้ำหวานเดินเข้ามาสวมกอดสามีของเธอจากทางด้านหลังอย่างออดอ้อน ฟอด!“เฮียช้างขา...อาทิตย์หน้าหวานขอลากลับบ้านสักหนึ่งอาทิตย์ได้มั้ยคะ” ตั้งแต่ที่เธอมาทำงานอยู่กับเขาเธอยังไม่ได้กลับบ้านเล
ตอนที่ 24 ปากหนัก / เฮียช้าง@เฮียธรณ์&แอมรถเก๋งขับเข้ามาจอดที่ห้องพักหลังที่ได้จองเอาไว้เมื่อช่วงสายๆของวัน"ไหวมั้ยคุณ" ธรณ์ถามขึ้นเมื่อทั้งสองพากันเดินเข้ามาได้หน่อยหรือจะเรียกว่าหิ้วปีกก็ยังได้"ไม่ต้องมาจับ ฉันเดินเองได้" จะพูดอะไรหัดดูสภาพของตัวเองตอนนี้หน่อยก็ดีนะ"นั่นไง ดีหน้าไม่ทิ่ม" พอธรณ์แกล้งปล่อยมือเท่านั้นแหละ คนเมามากก็เซหน้าแทบทิ่มดีที่เขารับทัน"ห้องฉัน ห้องไหนเนี่ย" ในขณะที่คนเมามากกำลังบ่นพึมพำกับตัวเองอยู่นั้น ก็มีพนักงานของทางรีสอร์ตเดินเข้ามาหา ซึ่งธรณ์เองก็กำลังมองหาอยู่พอดี"คุณลูกค้าครับ""ครับ""ทางเราต้องขออภัยด้วยนะครับ คือห้องที่จองไว้ท่อน้ำแตกตอนนี้เลอะเทอะไปหมดเลยครับ""สองห้องเลยเหรอ""ห้องเดียวครับ""แล้วห้องอื่นล่ะ""เต็มหมดเลยครับ นอนด้วยกันได้มั้ยครับ""ถ้างั้นก็เอาตามนี้แหละ""ขอบคุณนะครับ" ธรณ์พยักหน้าให้พนักงานเด็กหนุ่มตรงหน้า ประมาณว่าไปได้แล้ว!!@เหตุการณ์เมื่อช่วงกลางวันที่ผ่านมา ในขณะที่แอมเผลอ"นี่! นายน่ะมานี่สิ" ธรณ์กวักมือเรียกเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่เดินผ่านมา เห็นว่าใส่เสื้อของทางรีสอร์ต จึงเข้าใจได้ทันทีว่าคงเป็นพนักงานของทางรีสอร์ตแห่งนี
ตอนที่ 23 ร้องเพลงจีบสาว / เฮียช้างในขณะที่ทุกคนกำลังกินดื่มกันตามปกติ ธรณ์เองก็แอบนั่งมองหน้าหญิงสาวคนที่เขาพามาด้วยอยู่บ่อยครั้ง พลางคิดในใจว่า...วันนี้จูบเธอไปตั้งหลายครั้งเธอจะโกรธหรือเปล่านะส่วนแอมเธอรู้สึกเกลียดขี้หน้าตานี่มาตั้งแต่ไหนแต่ไร แต่วันนี้เขากลับทำให้หัวใจของเธอสั่นเอาดื้อๆ แต่ความไม่ชัดเจนของเขาที่ไม่แม้แต่จะเอ่ยปากพูดอะไรเลย มีแค่การกระทำอย่างเดียวเท่านั้น ทำให้แอมทำตัวไม่ถูกเธอไม่รู้ว่าตกลงเขารู้สึกยังไงกับเธอกันแน่ แค่อยากได้หรือว่าจริงจังเมื่อเริ่มดึกทุกคนเมากำลังได้ที่ มังกรเจ้าของบ้านและเจ้าของฟาร์มเดินถือกีต้าร์ตัวใหญ่เข้ามาในวงเหล้าแล้วเริ่มบรรเลงเพลงที่ตัวเองชอบเสียงปรบมือดังขึ้นเมื่อเพลงแรกจบลงไป"ไอ้น้อง ขอเฮียดีดบ้าง" ธรณ์กระดิกนิ้วขอยืมกีต้าร์มาดีดบ้าง...วันนี้ไม่ได้ตัวได้ใจกลับไปก็ยังดี"เฮียจะดีดจริงๆเหรอครับ""ทำไม...กูจะดีดจีบสาวแถวนี้สักหน่อย" ความสามารถเรื่องดนตรี ธรณ์ไม่เป็นสองรองใคร เพราะความชอบส่วนตัวนอกจากจะชอบดื่มแล้ว ดนตรีก็เป็นอีกหนึ่งอย่างที่ทำให้เขากลายมาเป็นเจ้าของผับหรู ไม่คิดว่าความชอบส่วนตัวของตัวเองจะสามารถทำรายได้ให้เขาได้มากมายข
ตอนที่ 22 ฟาร์มนม / เฮียช้าง@มังกรฟาร์มรถเก๋งสีดำคันใหญ่ขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้านหลังใหญ่ของเจ้าของฟาร์มโคนมในช่วงสายๆของวันหยุด"ที่นี่เหรอคะ ฟาร์มโคนมของเฮียกร" น้ำหวานอุ้มหนูนิดเตรียมที่จะพาลงจากรถ"ไปเรียกมันเฮียทำไม""เอ้า! คุณนี่ประสาท เขาอายุมากกว่าหวานเกือบสิบปี จะให้เรียกไอ้หรือไง""เรียกชื่อเฉยๆก็ได้ คุณเป็นพี่สะใภ้มันนะ""ไม่ได้ค่ะ น่าเกลียดตายเลย ถ้าคุณไม่ชอบให้หวานเรียกเขาแบบนั้น เรียกคุณเหมือนเดิมก็ได้ค่ะ""อยากเรียกอะไรก็เรียก" พักนี้งอนเก่ง!"เฮียช้างคะ คุณโตแล้วนะคะ ชอบทำตัวเป็นเด็กขี้หวงไม่เข้าท่า""ก็หวงจริงๆนั่นแหละ ได้ยินแล้วหงุดหงิดยังไงก็ไม่รู้" ทั้งหมดพากันลงจากรถ"ความเวอร์วังของคุณ เบาลงหน่อยก็ดีนะคะ" โดนเมียดุหันไปคุยกับลูกดีกว่า"ยัยหนูถึงแล้วนะคะลูก ไปดูวัวกันมั้ยคะป๊าพาไป" หนูนิดยิ้มดีใจใหญ่แกคงรู้สึกเหมือนได้มาเที่ยว"หวานอยากไปค่ะ""เฮียถามลูก...""คุณช้าง...พูดแบบนี้หวานงอนจริงๆด้วย" ยังไม่ทันได้งอน มังกรก็ส่งเสียงมาซะก่อน"เฮีย! สวัสดีครับ น้ำหวานสวัสดีครับ" มังกรน้องชายคนเล็กสุด เดินออกมาต้อนรับที่หน้าบ้าน"สวัสดีค่ะ" ทักทายกันตามมารยาทก็พากันเดินเข้